F80

Specyficzne zaburzenia rozwoju mowy i języka

W tej grupie zaburzeń rozwojowych stopień umiejętności posługiwania się przez dziecko dźwiękami mowy jest niższy od poziomu odpowiedniego dla jego wieku umysłowego, ale poziom umiejętności językowych jest prawidłowy

Rozwojowe: zaburzenie fonologiczne, zaburzenie artykulacji. Dyslalia, czynnościowe zaburzenia artykulacji, lambdacyzm

Specyficzne zaburzenie rozwojowe, w którym zdolność ekspresji mowy dziecka jest wyraźnie niższa od poziomu typowego dla jego wieku umysłowego, jednak rozumienie mowy mieści się w granicach normy. Mogą występować zaburzenia artykulacji

Rozwojowa dysfazja lub afazja typu ekspresyjnego

Inkluzje: wrodzone zaburzenia percepcji słuchowej, rozwojowa:dysfazja lub afazja typu ekspresyjnego, rozwojowa:afazja Wernickego, głuchota słów

Normalnie rozwijające się dotychczas dziecko traci umiejętności rozumienia i ekspresji mowy, zachowując przy tym ogólną inteligencję. Towarzyszą temu zmiany napadowe w EEG, a w większości przypadków także napady padaczkowe. Zaburzenie rozpoczyna się zwykle pomiędzy 3. a 7. rokiem życia dziecka, które traci wówczas te umiejętności w ciągu dni lub tyg. Związek czasowy pomiędzy wystąpieniem napadów a utratą umiejętności językowych jest zróżnicowany; pierwszy z tych objawów może wyprzedzać 2. (lub na odwrót) o kilka m-cy do 2 lat. Prawdopodobną przyczyną tego stanu może być proces zapalny mózgu. Około 2/3 pacjentów wykazuje mniej lub bardziej wyraźny deficyt rozumienia mowy

Seplenienie

Zaburzenie mowy BNO