Substancja czynna "Prasteron"

Prasteron należy do grupy hormonów steroidowych. Jego ilość w organizmie zmniejsza się w trakcie starzenia. Najwyższe stężenie prasteronu u kobiet występuje między 20-30 rż., a po 30 roku zmniejsza się ono stopniowo. Prasteron jest wskazany w leczeniu niedoboru dehydroepiandrosteronu (prasteronu) u kobiet z potwierdzonym laboratoryjnie niedoborem prasteronu. Wspomagające działanie prasteronu wykazano w następujących przypadkach: menopauza u kobiet; nadmierna pigmentacja skóry, zmniejszenie grubości naskórka; zmniejszenie sprawności fizycznej i psychicznej, szczególnie u osób w podeszłym wieku; pogorszenie nastroju, stany depresyjne, zaburzenia snu, spowolnienie myślenia oraz zmniejszenie ruchliwości chorego; spadek aktywności płciowej; otyłość; zmniejszona wrażliwość tkanek na insulinę; zaburzenia układu krążenia; osłabienie odporności immunologicznej; pierwotna i wtórna niewydolność kory nadnerczy.