Substancja czynna "Olmesartan medoksomilu + Amlodypina + Hydrochlorotiazyd"

Olmesartan medoksomil jest silnym, działającym po podaniu doustnym, wybiórczym antagonistą receptorów angiotensyny II (typu AT₁). Uważa się, że blokuje wszystkie działania angiotensyny II zależne od pobudzania receptora AT₁, bez względu na źródło lub drogę syntezy angiotensyny II. Wybiórczy antagonizm wobec receptorów angiotensyny II (AT1) prowadzi do zwiększenia aktywności reniny oraz stężeń angiotensyny I i II i niewielkiego zmniejszenia stężenia aldosteronu w osoczu. Angiotensyna II jest podstawowym hormonem o działaniu na naczynia krwionośne w układzie renina-angiotensyna-aldosteron i odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego poprzez wpływ na receptor typu 1 (AT₁). Amlodypina należy do grupy substancji nazywanych antagonistami wapnia. Amlodipina jest wskazana w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego) lub bólu w klatce piersiowej nazywanego dławicą piersiową, której rzadko występującą postacią jest dławica piersiowa naczynioskurczowa (typu Prinzmetala). U pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym lek rozszerza naczynia krwionośne, ułatwiając krwi przepływ. U pacjentów z dławicą piersiową amlodypina ułatwia dopływ krwi do mięśnia sercowego, zwiększając ilość dostarczanego tlenu, co w rezultacie zapobiega bólowi w klatce piersiowej. Hydrochlorotiazyd jest lekiem o działaniu moczopędnym i obniżającym ciśnienie krwi. Obniżenie ciśnienia jest częściowo efektem działania moczopędnego, ale możliwą przyczyną tego zjawiska jest również prawdopodobnie rozszerzenie niektórych naczyń krwionośnych (tętniczek), przez co zmniejsza się w nich opór przepływu krwi. Hydrochlorotiazyd wskazany jest w leczeniu: wysokiego ciśnienia krwi; zastoju płynów w organizmie (obrzęku).