Substancja czynna "Alteplaza"

Substancja alteplaza (ludzki aktywator plazminogenu) - glikoproteina uzyskana metodą biotechnologii. Po podaniu dożylnym ulega ona aktywacji po połączeniu się z włóknikiem, zapoczątkowując przemianę plazminogenu w plazminę, powodującą rozpuszczenie skrzepliny. Układowe działanie alteplazy na czynniki krzepnięcia krwi pozostaje niewielkie. Alteplaza nie wykazuje właściwości antygenowych i dlatego w razie potrzeby można ją ponownie stosować. W czasie 5 minut po zakończeniu dożylnego wlewu kroplowego, stężenie leku w osoczu zmniejsza się o 50%, po 10 minutach wynosi 20%, zaś po 20 minutach - mniej niż 10% wartości początkowej. Poziom fibrynogenu i innych czynników krzepnięcia krwi zmniejsza się minimalnie, jeżeli alteplazę stosuje się w dawkach zalecanych w leczeniu trombolitycznym. Dlatego też w krótkim odstępie czasu po zakończeniu leczenia alteplazą można przeprowadzić leczenie operacyjne. W razie wątpliwości należy monitorować stężenie fibrynogenu. Leczenie trombolityczne świeżego zawału mięśnia sercowego: 90-minutowy (przyspieszony) schemat dawkowania: u pacjentów, u których leczenie może być rozpoczęte w okresie do 6 h od chwili wystąpienia objawów; 3-godz. schemat dawkowania: u pacjentów, u których leczenie może być rozpoczęte w okresie 6-12 h od chwili wystąpienia objawów, pod warunkiem, że wyżej wymienione wskazanie do zastosowania jest pewne. Dowiedziono, że zastosowanie alteplazy zmniejsza śmiertelność 30-dniową u pacjentów ze świeżym zawałem mięśnia sercowego. Leczenie trombolityczne masywnej zatorowości płucnej z niestabilnością hemodynamiczną: rozpoznanie masywnej zatorowości płucnej, jeśli tylko to możliwe, powinno być potwierdzone obiektywnymi metodami, takimi jak angiografia płucna lub metodami nieinwazyjnymi, takimi jak scyntygrafia płucna. Nie ma dowodów na to, że podawanie substancji zmniejsza śmiertelność i późniejszą zachorowalność związaną z masywną zatorowością płucną. Leczenie trombolityczne w ostrym udarze niedokrwiennym: leczenie musi być rozpoczęte możliwie najwcześniej w okresie do 4,5 h od wystąpienia objawów udaru po uprzednim wykluczeniu krwawienia śródczaszkowego przy pomocy odpowiednich technik obrazowania (np. tomografia komputerowa lub inne techniki obrazowania pozwalające wykryć krwawienie). Wynik leczenia zależy od czasu podania produktu leczniczego, wcześniejsze podanie zwiększa prawdopodobieństwo pozytywnej reakcji na leczenie.