Substancja czynna "Alemtuzumab"

Substancja alemtuzumab - stosowana w leczeniu dorosłych pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (ang. SM) o przebiegu rzutowo-ustępującym (ang. RRMS). Substancja alemtuzumab nie prowadzi do wyleczenia SM, jednak może zmniejszyć liczbę nawrotów choroby. Substancja może również pomóc w spowolnieniu lub cofnięciu niektórych przedmiotowych lub podmiotowych objawów SM. W badaniach klinicznych u pacjentów leczonych substancją alemtuzumab wystąpiło mniej nawrotów choroby oraz rzadziej następowało pogorszenie niepełnosprawności w porównaniu z pacjentami stosującymi beta-interferon wstrzykiwany kilka razy w tyg. SM jest autoimmunologiczną chorobą OUN (mózgu i rdzenia kręgowego). W przebiegu SM układ odpornościowy pacjenta omyłkowo atakuje ochronną warstwę (osłonkę mielinową) otaczającą włókna nerwowe, powodując stan zapalny. Sytuację, kiedy zapalenie wywołuje objawy choroby, często nazywa się „napadem” lub „nawrotem” choroby. W rzutowo-ustępującym przebiegu stwardnienia rozsianego u pacjentów po nawrocie choroby następuje okres ustąpienia jej objawów. Objawy jakie wystąpią u pacjenta zależą od tego, która część OUN została dotknięta chorobą. Uszkodzenia nerwów powstałe w wyniku zapalenia mogą być odwracalne, ale w miarę postępowania choroby uszkodzenia te mogą się kumulować i utrwalać. Substancja alemtuzumab reguluje pracę układu odpornościowego pacjenta, ograniczając atakowanie własnego układu nerwowego.