Wilzin
Cena i refundacja
Spis treści
Wskazania
Leczenie choroby Wilsona.
Dawkowanie
Leczenie preparatem powinno być podejmowane pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu choroby Wilsona. Leczenie preparatem trwa przez całe życie pacjenta. U pacjentów z objawami choroby i u pacjentów przed wystąpieniem objawów lek jest stosowany w takich samych dawkach. Lek jest dostępny w postaci kaps. twardych 25 mg lub 50 mg. Dorośli: zwykle stosuje się 50 mg 3x/dobę, maks. 50 mg 5x/dobę. Dzieci, młodzież: dane dotyczące stosowania preparatu u dzieci poniżej 6 lat są bardzo skąpe, jeśli jednak wystąpią pełne objawy choroby, należy możliwie jak najszybciej rozważyć celowość podjęcia leczenia profilaktycznego. Zaleca się następujące dawki: pacjenci 1-6 lat: 25 mg 2x/dobę; pacjenci 6-16 lat o mc. poniżej 57 kg: 25 mg 3x/dobę; pacjenci powyżej 16 lat lub o mc. powyżej 57 kg: 50 mg 3x/dobę. Kobiety ciężarne: zazwyczaj skuteczne jest stosowanie 25 mg 3x/dobę. Dawkę preparatu należy jednak dostosować do wartości stężenia miedzi stwierdzonego u pacjentki. We wszystkich przypadkach dawkę leku należy dostosowywać na podstawie danych uzyskanych w czasie monitorowania leczenia pacjenta. Lek musi być zażywany na czczo, co najmniej 1 h przed posiłkiem lub 2-3 h po posiłku. W razie wystąpienia zaburzeń żołądkowych, pojawiających się często po zażyciu porannej dawki, należy przesunąć poranną dawkę na porę przedpołudniową między śniadaniem i obiadem. Lek można także zażywać podczas spożywania niewielkich ilości białka, np. mięsa. U dzieci, które nie są w stanie połknąć kaps., należy otworzyć kaps., a jej zawartość zawiesić w niewielkiej ilości wody (można z dodatkiem cukru lub syropu w celu poprawienia smaku). W czasie przechodzenia z leczenia lekiem chelatującym na podawanie produktu leczniczego, leczenie lekiem chelatującym należy kontynuować jeszcze przez 2-3 tyg., gdyż jest to okres, w którym cynk powoduje maks. indukcję metalotioneiny i pełne zablokowanie wchłaniania miedzi. Między podaniem leku chelatującego i produktu leczniczego należy zachować co najmniej 1 h przerwę.
Uwagi
Lek podaje się co najmniej 1 h przed lub 2-3 h po posiłku.
Działanie
Cynk blokuje wchłanianie jelitowe oraz resorpcję endogennej miedzi, która odkłada się w nadmiernych ilościach w wątrobie w przebiegu choroby Wilsona. Działanie cynku zachodzi poprzez indukcję białka - metalotioneiny - które wiąże miedź. Podany doustnie cynk gromadzi się głównie w erytrocytach (80%), wątrobie oraz krąży we krwi w postaci związanej z białkami osocza. T0,5 w fazie eliminacji wynosi około 1 h. Cynk jest wydalany głównie z kałem oraz w niewielkim stopniu z moczem i potem.
Skład
1 kaps. zawiera 25 mg lub 50 mg cynku.
Interakcje
Leki chelatujące (penicylamina, trientyna) wiążą cynk, wskutek czego zmniejsza się zarówno skuteczność preparatu, jak i ww. leków (należy zachować co najmniej 1 h przerwę między podaniem tych leków i preparatu). Cynk zmniejsza wchłanianie tetracyklin i fluorochinolonów. Niektóre składniki pożywienia (m.in. fityniany i błonnik) wiążą cynk, zmniejszając jego wchłanianie.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na związki cynku lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.
Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).
Ostrożnie stosować u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym podczas zmiany leku chelatującego na preparat cynku. Podczas leczenia należy monitorować stężenie cynku w osoczu (stężenie zadowalające: <250 µg/l) oraz wydalanie miedzi z moczem (<125 µg/dobę; u dzieci i kobiet w ciąży: 40-50 µg/dobę). Jako kontrolę skuteczności leczenia zaleca się monitorowanie stężenia cynku w moczu (zalecana wartość >2 mg/dobę) oraz w osoczu (>1250 µg/l). Należy także kontrolować obraz krwi i lipidogram. W czasie zamiany leku chelatującego na preparat cynku należy kontynuować przez 2-3 tyg. leczenie chelatujące.
Działania niepożądane
Często obserwowano podrażnienie żołądka, leukopenię, zwiększenie aktywności amylazy, lipazy i fosfatazy alkalicznej we krwi. Niezbyt często występowała niedokrwistość sideroblastyczna.
Ciąża i laktacja
W ciąży należy odpowiednio dostosować dawkę, aby nie doszło do niedoboru miedzi u płodu. Nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
