Bellapan

Wskazania

Stany skurczowe w obrębie przewodu pokarmowego (kolka żołądkowa, jelitowa), dróg moczowych, dróg żółciowych. Stany, w których konieczne jest zmniejszenie wydzielania śliny i wydzieliny oskrzelowej.

Dawkowanie

Dorośli: 1-2 tabl. 2-3x/dobę. Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci poniżej 12 lat.

Uwagi

Produkt można przyjmować niezależnie od posiłku.

Działanie

Atropina wykazuje działanie antagonistyczne w stosunku do acetylocholiny (ACh), blokuje receptory muskarynowe nie wpływając na syntezę ani metabolizm ACh. Rozszerza źrenice, poraża akomodację, podwyższa ciśnienie płynu w gałce ocznej, hamuje wydzielanie gruczołów - potowych, łzowych, ślinowych, śluzowych, nieznacznie rozszerza oskrzela. Hamuje wpływ nerwu błędnego na układ sercowo-naczyniowy, przyspiesza czynność serca. Rozszerza naczynia krwionośne skóry, powodując jej zaczerwienienie. Zmniejsza napięcie mięśni gładkich przewodu pokarmowego, dróg żółciowych, moczowodów i pęcherza moczowego. Działa ośrodkowo, wywołując w zależności od dawki stan pobudzenia lub depresji.

Skład

1 tabl. zawiera zespół alkaloidów tropanowych w przeliczeniu na atropiny siarczan - 0,25 mg.

Interakcje

Amantadyna, chinidyna, niektóre preparaty przeciwhistaminowe, niektóre leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, pochodne fenotiazyny, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, meperydyna, inhibitory MAO, neuroleptyki nasilają działanie cholinolityczne. Produkt działa antagonistycznie w stosunku do preparatów pobudzających perystaltykę przewodu pokarmowego, np. metoklopramidu, inhibitorów cholinesterazy i parasympatykomimetyków. Produkt osłabia działanie fenotiazyny. Na skutek spowolnienia perystaltyki zwiększa się wchłanianie z przewodu pokarmowego atenololu, digoksyny, diuretyków tiazydowych, natomiast zmniejsza cymetydyny i lewodopy.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na atropinę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, jaskra, astma oskrzelowa, rozrost gruczołu krokowego, zatrzymanie moczu, tachykardia, niewydolność krążenia, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zwężenie odźwiernika, ciąża, karmienie piersią.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Długotrwałe podawanie preparatu wywołuje wysuszanie błony śluzowej jamy ustnej, zaparcia, przyspieszenie czynności serca, zaburzenia akomodacji. U mężczyzn z rozrostem gruczołu krokowego może nasilać dolegliwości związane z trudnościami w oddawaniu moczu. Produkt może powodować reakcje nadwrażliwości w postaci wysypki na skórze. Lek (ze względu na obecność laktozy) nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy. Produkt leczniczy może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i urządzeń mechanicznych w ruchu ze względu na możliwość wywoływania takich objawów niepożądanych, jak zaburzenia akomodacji, czy omamy wzrokowe.

Działania niepożądane

Niekiedy występują: zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: suchość błon śluzowych i skóry, zaczerwienienie skóry, zaburzenia żołądka i jelit: zaparcia, zaburzenia okulistyczne: akomodacji, porażenie zwieraczy źrenicy, zwiększenie ciśnienia śródgałkowego, zaburzenia psychiczne: pobudzenie lub depresja w zależności od dawki, omamy wzrokowe.

Ciąża i laktacja

Atropina przenika przez barierę łożyska. Nie prowadzono badań stosowania atropiny u kobiet ciężarnych, a dane uzyskane w badaniach prowadzonych na zwierzętach są ograniczone. Dożylne podanie atropiny w okresie ciąży lub podczas porodu może wywołać tachykardię u płodu. Atropina może być stosowana u kobiet ciężarnych wyłącznie w przypadkach, gdy w opinii lekarza spodziewana korzyść przewyższa możliwe ryzyko. Niewielkie ilości atropiny przenikają do mleka, co może doprowadzić do wystąpienia działań antymuskarynowych u dziecka karmionego piersią; atropina może ponadto hamować laktację. Nie zaleca się stosowania atropiny w okresie karmienia piersią.

Przedawkowanie

Po przedawkowaniu występuje zmniejszenie wydzielania śliny i potu, podwójne widzenie, fotofobia, zaczerwienienia skóry, wysypka, podwyższona temperatura ciała, rozszerzenie źrenic, tachykardia, kołatanie serca. Ze strony OUN: podniecenie, dezorientacja, chód ataktyczny, omamy, zaburzenia mowy, delirium, drgawki, śpiączka, ból głowy, hipertermia. W przypadku przedawkowania w stanach delirycznych stosuje się dożylnie krótko działające pochodne kwasu barbiturowego. W utracie przytomności stosuje się sztuczne oddychanie za pomocą odpowiednich aparatów. W przypadku zatrucia wskazane jest płukanie żołądka zawiesiną węgla aktywowanego w wodzie. Odtrutkami są preparaty o antagonistycznym działaniu, pobudzające układ przywspółczulny (fizostygmina, neostygmina).

ICD-10