Vitaminum PP 50 Polfarmex; 200 Polfarmex

Zapobieganie i leczenie stanów niedoboru wit. PP. Z powodu częstego współwystępowania niedoborów wielu witamin z grupy B oraz białek, równocześnie wskazane jest podawanie innych witamin z grupy B w dawkach leczniczych oraz stosowanie diety wysokobiałkowej.

Tabl. 50 mg: jeżeli objawy kliniczne wskazują na nieznaczny niedobór wit. PP, lub jeśli z różnych powodów dieta pacjenta jest uboga w tę wit., zapobiegawczo podaje się zwykle 1-2x/dobę po 1 tabl.

Tabl. 200 mg: leczniczo, w zależności od stopnia niedoboru, 2-3x/dobę po 1 tabl., wyjątkowo do 5 tabl./dobę w dawkach podzielonych. W celu uniknięcia lub zmniejszenia podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego stosować po posiłku.

Witamina PP należy do grupy witamin B. Jako dinukleotyd nikotynoamidoadeninowy (NAD⁺) i fosforan dinukleotydu nikotynoamidoadeninowego (NADP⁺) uczestniczy w przenoszeniu wodoru i elektronów w procesach oddychania komórkowego, glikolizy i biosyntezy lipidów. Witamina PP odgrywa ważną rolę w przemianie węglowodanów, tłuszczów, białek, zasad purynowych i pirymidynowych oraz porfiryn, a także uczestniczy w syntezie związków wysokoenergetycznych. Łącznie z witaminą C i metioniną przyspiesza regenerację purpury wzrokowej. Pobudza czynności wątroby i trzustki, zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, wzmaga perystaltykę jelit, pełni ważną rolę w metabolizmie skóry, mięśni, obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego.

1 tab. zawiera 50 mg lub 200 mg nikotynamidu.

Wit. PP nasila ryzyko miopatii podczas jednoczesnego stosowania z inhibitorami HMG-CoA (statynami).

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Ostra niewydolność wątroby.
• Czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy.
• Dna moczanowa.

Preparat należy stosować ostrożnie, jeśli kiedykolwiek w przeszłości wystąpiła

• żółtaczka,
• choroby wątroby lub dróg żółciowych,
• choroba wrzodowa przewodu pokarmowego,
• dna moczanowa,
• a także u chorych na cukrzycę.

W przypadku długotrwałego stosowania dużych dawek zalecana jest okresowa kontrola

• czynności wątroby,
• stężenia kwasu moczowego,
• oraz stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą.

Preparat zawiera laktozę.

Nie powinien być stosowany u pacjentów z

• rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy,
• niedoborem laktazy (typu Lapp) lub
• zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Lek nie wywiera wpływu na

• sprawność psychofizyczną,
• zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych.

Lek jest zwykle dobrze tolerowany. Bardzo rzadko obserwowano zaczerwienienia skóry, rumień twarzy, pokrzywkę, osutkę.

Podczas stosowania dużych dawek preparatu (3-6 g/dobę) mogą wystąpić:

• bóle i zawroty głowy,
• zaburzenia widzenia,
• nudności,
• wymioty,
• biegunka,
• zwiększenie stężenia kwasu moczowego lub glukozy we krwi.

Donoszono o przypadkach uszkodzenia wątroby w trakcie długotrwałego stosowania lub stosowania dawek powyżej 3 g/dobę.

Nie przeprowadzono odpowiednich badań.

Lek może być stosowany jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu lub karmionego piersią dziecka.

Nikotynamid przenika do mleka kobiecego.

W dawkach zbliżonych do dziennego zapotrzebowania (ok. 20 mg) nikotynamid nie wpływa korzystnie na płód.

Objawami przedawkowania witaminy PP mogą być

• bóle głowy,
• mrowienie,
• swędzenie głowy,
• szum w uszach,
• uczucie niestrawności,
• sporadycznie żółtaczka,
• zaburzenia rytmu serca.

Przedawkowane witaminy PP związane jest z ryzykiem uszkodzenia wątroby.