Uroflow SR

Lek jest wskazany w objawowym leczeniu naglącego nietrzymania moczu i/lub zwiększonej częstości oddawania moczu oraz nagłych parć jakie mogą wystąpić u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.

Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku): zalecana dawka to 4 mg raz/dobę z wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR ≤30 ml/min), u których zalecana dawka wynosi 2 mg raz/dobę. W przypadku wystąpienia dokuczliwych działań niepożądanych dawkę można zmniejszyć z 4 mg do 2 mg raz/dobę. Po 2-3 m-cach należy ponownie ocenić skutek leczenia.

Dzieci i młodzież: skuteczność produktu leczniczego u dzieci i młodzieży nie została określona. Z tego względu nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży.

Kaps. o przedł. uwalnianiu, twarde mogą być przyjmowane z jedzeniem lub bez jedzenia i muszą być połknięte w całości.

Tolterodyna jest kompetycyjnym, swoistym antagonistą receptora muskarynowego, wykazującym większą selektywność działania wobec pęcherza moczowego niż na ślinianki w warunkach in vivo. Profil farmakologiczny jednego z metabolitów tolterodyny (pochodnej 5-hydroksymetylowej) jest zbliżony do związku macierzystego. U osób ze zwiększonym metabolizmem ten metabolit ma znaczący udział w działaniu leczniczym. Wyników leczenia można się spodziewać w ciągu 4 tyg.

1 kaps. o przedł. uwalnianiu, twarda zawiera 4 mg tolterodyny winianu, co odpowiada 2,74 mg tolterodyny.

Jednoczesne stosowanie ogólnoustrojowych silnych inhibitorów CYP3A4, takich jak:

• antybiotyki makrolidowe (np. erytromycyna i klarytromycyna),
• leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol i itrakonazol) oraz
• inhibitory proteazy

nie jest zalecane, ponieważ u osób z powolnym metabolizmem CYP2D6 dochodzi do zwiększenia stężenia tolterodyny w osoczu krwi z (następczym) ryzykiem przedawkowania.

Jednoczesne stosowanie innych produktów leczniczych o silnych właściwościach przeciwmuskarynowych może powodować nasilenie działania leczniczego i działań niepożądanych tolterodyny.

Z drugiej strony, działanie lecznicze tolterodyny może zostać osłabione w przypadku jednoczesnego stosowania agonistów cholinergicznego receptora muskarynowego.

Spowolniona w wyniku stosowania leków przeciwmuskarynowych perystaltyka przewodu pokarmowego, może wpływać na wchłanianie innych produktów leczniczych.

Tolterodyna może zmniejszać działanie prokinetyków, takich jak

• metoklopramid i
• cyzapryd.

Jednoczesne leczenie fluoksetyną (silny inhibitor CYP2D6) nie powoduje klinicznie istotnych interakcji, ponieważ tolterodyna i jej zależny od CYP2D6 metabolit, 5-hydroksymetylotolterodyna, mają równoważną siłę działania.

Badania interakcji z innymi produktami leczniczymi nie wykazały interakcji z warfaryną ani złożonymi doustnymi produktami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol + lewonorgestrel).

Badanie kliniczne wykazało, że tolterodyna nie jest inhibitorem metabolitów

• CYP2D6,
• 2C19,
• 2C9,
• 3A4 czy 1A2.

Z tego powodu nie należy oczekiwać zwiększenia stężenia w osoczu produktów leczniczych metabolizowanych przez te izoenzymy podczas jednoczesnego podawania z tolterodyną.

Tolterodyna jest przeciwwskazana u pacjentow z:

• nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• zatrzymaniem moczu
• niekontrolowaną jaskrą z wąskim kątem przesączania
• myasthenia gravis
• ciężką postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
• toksycznym rozdęciem okrężnicy.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania tolterodyny u pacjentów:

• ze znaczną przeszkodą podpęcherzową z ryzykiem zatrzymania moczu,
• z zaburzeniami powodującymi zmniejszenie drożności przewodu pokarmowego, np. zwężeniem odźwiernika,
• z zaburzeniem czynności nerek,
• z chorobą wątroby,
• z neuropatią autonomiczną,
• z przepukliną rozworu przełykowego,
• z ryzykiem zmniejszonej motoryki przewodu pokarmowego.

Wykazano, że wielokrotne doust. stosowanie tolterodyny w postaci o natychmiastowym uwalnianiu, w całkowitych dawkach dobowych wynoszących 4 mg (dawka terapeutyczna) i 8 mg (dawka supraterapeutyczna) prowadzi do wydłużenia skorygowanego odstępu QT.

Znaczenie kliniczne tych obserwacji nie jest jasne i zależy od indywidualnych czynników ryzyka oraz wrażliwości pacjentów.

Należy zachować ostrożność stosując tolterodynę u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, w tym:

• z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odstępu QT;
• z zaburzeniami elektrolitowymi, takimi jak: hipokaliemia, hipomagnezemia i hipokalcemia;
• z bradykardią;
• z istotnymi, wcześniej zdiagnozowanymi chorobami serca (tj. kardiomiopatią, niedokrwieniem mięśnia sercowego, zaburzeniami rytmu serca, zastoinową niewydolnością serca);
• u pacjentów stosujących jednocześnie produkty lecznicze, które wydłużają odstęp QT, w tym leki przeciwarytmiczne klasy IA (np. chinidyna, prokainamid) i klasy III (np. amiodaron, sotalol).

Ma to szczególne znaczenie w przypadku stosowania silnych inhibitorów CYP3A4. Należy unikać jednoczesnego leczenia silnymi inhibitorami CYP3A4.

Podobnie jak w przypadku każdego leczenia objawów parcia naglącego i nietrzymania moczu z powodu parcia naglącego, przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć przyczyny organiczne parcia naglącego i częstości oddawania moczu.

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Produkt leczniczy może powodować zaburzenia akomodacji i wpływać na czas reakcji, dlatego może niekorzystnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ze względu na swoje działanie farmakologiczne, tolterodyna może powodować łagodne do umiarkowanych działania przeciwmuskarynowe, takie jak suchość w jamie ustnej, niestrawność i suchość spojówek.

Dane uzyskane w badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu tolterodyny do obrotu: najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym była suchość w jamie ustnej, która występowała u 23,4% pacjentów leczonych tolterodyną w postaci o przedłużonym uwalnianiu i u 7,7% pacjentów otrzymujących placebo.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zapalenie zatok.

Zaburzenia układu immunologicznego:

• (niezbyt często) nieokreślona gdzie indziej nadwrażliwość;
• (nieznana) reakcje anafilaktoidalne.

Zaburzenia psychiczne:

• (niezbyt często) nerwowość;
• (nieznana) splątanie, halucynacje, dezorientacja.

Zaburzenia układu nerwowego:

• (często) zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, senność, bóle głowy;
• (niezbyt często) parestezje, zaburzenia pamięci.

Zaburzenia oka: (często) suchość spojówek, zaburzenia widzenia (w tym zaburzenia akomodacji).

Zaburzenia ucha i błędnika: (często) zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego).

Zaburzenia serca:

• (często) kołatanie serca, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca;
• (nieznana) tachykardia.

Zaburzenia naczyniowe: (nieznana) zaczerwienienie skóry.

Zaburzenia żołądka i jelit:

• (bardzo często) suchość w jamie ustnej;
• (często) niestrawność, zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia, biegunka;
• (nieznana) refluks żołądkowo-jelitowy, wymioty.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) obrzęk naczynioruchowy, sucha skóra.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

• (często) bezmocz;
• (niezbyt często) zatrzymanie moczu.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:

• (często) zmęczenie, obrzęk obwodowy;
• (niezbyt często) ból w klatce piersiowej.

Zgłaszano przypadki nasilenia objawów demencji (np. splątanie, dezorientacja, urojenia) po rozpoczęciu leczenia tolterodyną u pacjentów otrzymujących inhibitory cholinoesterazy w leczeniu demencji.

Dzieci i młodzież: w dwóch randomizowanych, kontrolowanych placebo badaniach III fazy, z podwójnie ślepą próbą prowadzonych przez ponad 12 tyg., z udziałem 710 dzieci i młodzieży, odsetek pacjentów z zakażeniami układu moczowego, biegunką i zaburzeniami zachowania był większy w przypadku pacjentów leczonych tolterodyną w porównaniu do otrzymujących placebo (zakażenia dróg moczowych: tolterodyna 6,8%, placebo 3,6%; biegunka: tolterodyna 3,3%, placebo 0,9%; zaburzenia zachowania: tolterodyna 1,6%, placebo 0,4%).

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania tolterodyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję. Ryzyko dla ludzi nie jest znane. Z tego względu, nie zaleca się stosowania tolterodyny w okresie ciąży. Brak danych dotyczących przenikania tolterodyny do mleka ludzkiego. Należy unikać stosowania tolterodyny w okresie karmienia piersią. Nie są dostępne dane z badań dotyczących płodności.

Największa dawka tolterodyny winianu podawana ochotnikom wynosiła 12,8 mg w dawce jednorazowej, w postaci o natychmiastowym uwalnianiu.

Najcięższymi obserwowanymi działaniami niepożądanymi były zaburzenia akomodacji i trudności w oddawaniu moczu.

W przypadku przedawkowania tolterodyny należy zastosować płukanie żołądka i podać węgiel aktywowany.

Objawy przedawkowania należy leczyć w następujący sposób:

• ciężkie ośrodkowe działania antycholinergiczne (np. omamy, znaczne pobudzenie): stosować fizostygminę;
• drgawki lub znaczne pobudzenie: stosować benzodiazepiny;
• niewydolność oddechowa: stosować sztuczne oddychanie;
• tachykardia: stosować β-adrenolityki;
• zatrzymanie moczu: cewnikować pęcherz moczowy;
• rozszerzenie źrenic: stosować krople do oczu zawierające pilokarpinę i/lub umieścić pacjenta w zaciemnionym pomieszczeniu.

Po podawaniu przez 4 dni tolterodyny w postaci o natychmiastowym uwalnianiu, w całkowitej dawce dobowej 8 mg (dwukrotność zalecanej dawki dobowej w postaci o natychmiastowym uwalnianiu, odpowiadająca trzykrotności największej ekspozycji w przypadku stosowania kaps. o przedłużonym uwalnianiu) obserwowano wydłużenie odstępu QT.

W przypadku przedawkowania tolterodyny, należy wdrożyć standardowe postępowanie w leczeniu wydłużonego odstępu QT.