SmofKabiven extra Nitrogen

Żywienie pozajelitowe u dorosłych pacjentów i dzieci w wieku 2 lat i powyżej, u których żywienie doustne lub dojelitowe jest niemożliwe, niewystarczające lub przeciwwskazane.

Produkt leczniczy po zmieszaniu zawartości 3 komór jest białą emulsją. Dawkowanie i szybkość inf. powinny być uzależnione od zdolności pacjenta do eliminacji tłuszczów, metabolizowania azotu i glukozy oraz zapotrzebowania na substancje odżywcze. Dawkę należy ustalać indywidualnie, z uwzględnieniem stanu klinicznego pacjenta, jego mc., zapotrzebowania na składniki odżywcze i energetyczne oraz stosowanego dodatkowo żywienia doustnego/dojelitowego. Zapotrzebowanie na azot niezbędny do utrzymania stałej ilości białka organizmu zależy od stanu pacjenta (np. stan odżywienia, stopień stresu katabolicznego lub anabolizmu).

Dorośli pacjenci. U pacjentów z prawidłowym stanem odżywienia lub w stanie łagodnego stresu katabolicznego zapotrzebowanie wynosi 0,6-0,9 g aminokwasów/kg mc./dobę (0,10-0,15 g azotu/kg mc./dobę). U pacjentów z umiarkowanie lub bardzo nasilonym stresem metabolicznym, z towarzyszącym niedożywieniem lub bez, zapotrzebowanie waha się od 0,9 do 1,6 g aminokwasów/kg mc./dobę (0,15-0,25 g azotu/kg mc./dobę). W niektórych bardzo szczególnych stanach (np. po oparzeniach lub w przypadku znacznego anabolizmu) zapotrzebowanie na azot może być nawet jeszcze większe. Zakres dawki wynosi 13-31 ml produktu leczniczego/kg mc./dobę, co zapewni dostarczenie 0,85-2,0 g aminokwasów/kg mc./dobę (co odpowiada 0,14-0,32 g azotu/kg mc./dobę) i 12-28 kcal/kg mc./dobę energii całkowitej (8-19 kcal/kg mc./dobę energii pozabiałkowej). Pokrywa to zapotrzebowanie większości pacjentów. U otyłych pacjentów wielkość dawki należy obliczać na podstawie szacunkowej, prawidłowej mc. Maks. szybkość inf. glukozy wynosi 0,25 g/kg mc./godz., aminokwasów 0,1 g/kg mc./godz., a tłuszczów 0,15 g/kg mc./godz. Szybkość inf. nie powinna być większa niż 1,5 ml/kg mc./godz. (co odpowiada 0,13 g glukozy, 0,10 g aminokwasów i 0,04 g tłuszczów/kg mc./godz.). Zalecany czas trwania inf. wynosi 14-24 h. Maks. dawka dobowa zależy od stanu klinicznego pacjenta i może się zmieniać nawet z dnia na dzień. Zalecana maks. dawka dobowa wynosi 31 ml/kg mc./dobę. Zalecana maks. dawka dobowa 31 ml/kg mc./dobę zapewni dostarczenie do organizmu 2,0 g aminokwasów/kg mc./dobę (co odpowiada 0,32 g azotu/kg mc./dobę), 2,6 g glukozy/kg mc./dobę, 0,9 g tłuszczów/kg mc./dobę i 28 kcal/kg mc./dobę energii całkowitej (co odpowiada 19 kcal/kg mc./dobę energii pozabiałkowej).

Dzieci w wieku 2-11 lat. Dawka do 31 ml/kg mc./dobę powinna być regularnie dostosowywana do wymagań pacjenta w wieku dziecięcym, które zmieniają się znacznie bardziej niż u dorosłych. Zalecana, maks. szybkość inf. wynosi 1,8 ml/ kg mc./h (co odpowiada 0,12 g aminokwasów/kg/godz. 0,15 g glukozy/kg/godz. i 0,05 g tłuszczów/kg/godz.). Poza szczególnymi sytuacjami wymagającymi starannego monitorowania, w przypadku zastosowania zalecanej maks. szybkości inf. czas trwania inf. nie powinien przekraczać 17 h. Zalecany czas trwania inf. wynosi 12-24 h. Maks. dawka dobowa jest zmienna w zależności od stanu klinicznego pacjenta i może ulegać zmianie nawet z dnia na dzień. Maks. zalecana dawka dobowa wynosi 31 ml/kg mc./godz. Zalecana maks. dawka dobowa 31 ml/kg mc./dobę zapewni dostarczenie do organizmu 2 g aminokwasów/kg mc./dobę (co odpowiada 0,32 g azotu/kg mc./dobę), 2,6 g glukozy/kg mc./dobę, 0,9 g tłuszczów/kg mc./dobę i 28 kcal/kg mc./dobę energii całkowitej (co odpowiada 19 kcal/kg mc./dobę energii pozabiałkowej).

Młodzież w wieku 12-16/18 lat. U młodzieży produkt leczniczy można dawkować jak u dorosłych.

Podanie dożylne, inf. do żyły centralnej. Produkt leczniczy jest produkowany w pięciu opakowaniach o różnej objętości, przeznaczonych do stosowania u pacjentów o wysokim, umiarkowanie zwiększonym lub podstawowym zapotrzebowaniu na substancje odżywcze. W celu zapewnienia pełnego żywienia pozajelitowego należy dodawać do produktu leczniczego mikroelementy, witaminy i ewentualnie elektrolity (uwzględniając elektrolity będące już w produkcie leczniczym), odpowiednio do potrzeb pacjenta. Instrukcja dotycząca przygotowania produktu leczniczego przed podaniem, patrz ChPL.