Ovitrelle®

Preparat jest wskazany w leczeniu kobiet poddawanych indukcji jajeczkowania mnogiego poprzedzającego zastosowanie technik wspomaganego rozrodu, takich jak zapłodnienie pozaustrojowe (ang. in vitro fertilisation - IVF): preparat jest podawany w celu wywołania ostatecznego dojrzewania pęcherzyków i luteinizacji, po stymulacji wzrostu pęcherzyków.

Preparat jest wskazany w leczeniu kobiet, u których nie występuje jajeczkowanie lub występuje rzadko: preparat jest podawany w celu wywołania owulacji i luteinizacji u pacjentek, u których nie występuje jajeczkowanie lub występuje rzadko, po stymulacji wzrostu pęcherzyków.

Maks. dawka wynosi 250 µg. Należy zastosować następujące schematy dawkowania:

• kobiety poddawane indukcji jajeczkowania mnogiego poprzedzającej zastosowanie technik wspomaganego rozrodu, takich jak zapłodnienie pozaustrojowe (IVF): zawartość 1 amp.-strzyk. z produktem leczniczym (250 µg) jest podawana od 24 do 48 godzin po ostatnim podaniu hormonu folikulotropowego (FSH) lub produktu ludzkiej gonadotropiny menopauzalnej (hMG), tj. gdy osiągnięto optymalną stymulację wzrostu pęcherzyków;
• kobiety, u których nie występuje jajeczkowanie lub występuje rzadko: zawartość 1 amp.-strzyk. z produktem leczniczym (250 µg) jest podawana od 24 do 48 godzin po uzyskaniu optymalnej stymulacji wzrostu pęcherzyków.

Zalecane jest, aby pacjentka odbyła stosunek płciowy w dniu wstrzyk. produktu leczniczego i w dniu następnym.

Zaburzenia czynności nerek lub wątroby. Nie określono bezpieczeństwa stosowania, skuteczności i farmakokinetyki produktu leczniczego u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

Dzieci i młodzież. Stosowanie produktu leczniczego u dzieci i młodzieży nie jest właściwe.

Leczenie produktem leczniczym należy prowadzić pod kontrolą lekarza doświadczonego w leczeniu zaburzeń płodności.

Do podania podskórnego.

Samodzielne wstrzykiwanie produktu leczniczego może być wykonywane wyłącznie przez pacjentki odpowiednio przeszkolone i mające możliwość uzyskania specjalistycznej porady.

Produkt jest przeznaczony do jednorazowego stosowania.

Preparat choriogonadotropiny alfa otrzymywanej metodą rekombinacji DNA. Ma analogiczną sekwencję aminokwasową jak hCG izolowana z moczu. Gonadotropina kosmówkowa wiąże się z przezbłonowym receptorem LH/CG, komórek otoczki (i warstwy ziarnistej) jajnika, do którego przyłącza się także hormon luteinizujący. Główna aktywność farmakodynamiczna u kobiet polega na

• wznowieniu mejozy w komórce jajowej,
• pęknięciu pęcherzyka (owulacja),
• utworzeniu ciałka żółtego i wytwarzaniu progesteronu i estradiolu przez ciałko żółte.

U kobiet działanie gonadotropiny kosmówkowej odpowiada wyrzutowi hormonu lutenizującego (LH), który wyzwala owulację. Preparat jest stosowany w celu wywołania ostatecznego dojrzewania pęcherzyków i wczesnej luteinizacji, po zastosowaniu preparatów pobudzających wzrost pęcherzyków. W porównawczych badaniach klinicznych podanie dawki 250 µg preparatu było równie skuteczne w wywoływaniu ostatecznego dojrzewania pęcherzyków i wczesnej luteinizacji w ramach technik wspomaganego rozrodu, jak podanie dawek 5 000 j.m. i 10 000 j.m. hCG izolowanej z moczu i tak skuteczne jak dawka 5 000 j.m. hCG izolowanej z moczu w wywoływaniu owulacji. Dotychczas nie stwierdzono objawów powstawania u ludzi przeciwciał przeciw preparatowi. Powtarzaną ekspozycję na preparat badano tylko u mężczyzn. Badanie kliniczne u kobiet ze wskazaniem do zastosowania ART i u kobiet z anowulacją, była ograniczona do jednego cyklu leczenia.

Aby zagwarantować podanie dawki 250 µg, każda fiolka zawiera 285 µg choriogonadotropiny alfa. Choriogonadotropina alfa jest wytwarzana metodą rekombinacji DNA w komórkach jajnika chomika chińskiego. Dawka 250 µg odpowiada około 6 500 j.m.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji preparatu z innymi lekami. Jednakże, w czasie leczenia hCG nie zgłaszano żadnych istotnych klinicznie interakcji. Po podaniu, preparat może w ciągu 10 dni zaburzać oznaczanie hCG metodami immunologicznymi w surowicy i w moczu, dając fałszywie dodatni wynik testu ciążowego.

Ze względów bezpieczeństwa preparat jest przeciwwskazany w przypadku:

• nowotworów podwzgórza i przysadki mózgowej
• nadwrażliwości na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• powiększenia jajników lub pojawienia się torbieli wynikające z innych przyczyn niż zespół policystycznych jajników
• krwotoków z dróg rodnych o nieznanej przyczynie
• raka jajników, macicy czy sutków
• ciąży pozamacicznej w ciągu ostatnich 3 m-cy
• czynnych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych

.

Preparatu nie wolno stosować, jeśli nie można uzyskać skutecznej odpowiedzi, w przypadku:

• pierwotnej niewydolności jajników
• wad rozwojowych narządów płciowych uniemożliwiających rozwój ciąży
• włókniakomięśniaków macicy uniemożliwiających rozwój ciąży
• u kobiet po menopauzie

.

Jak dotąd nie ma doświadczenia klinicznego w stosowaniu preparatu w innych wskazaniach, w których zwykle podawana jest ludzka gonadotropina kosmówkowa (hCG) izolowana z moczu.

Przed rozpoczęciem leczenia należy określić przyczyny niepłodności pary oraz istniejące i przypuszczalne przeciwwskazania do zachodzenia w ciążę.

W szczególności należy przebadać pacjentkę pod kątem

• niedoczynności tarczycy,
• niedoboru hormonów nadnerczy,
• hiperprolaktynemii i nowotworów przysadki lub podwzgórza,

i zastosować odpowiednie leczenie.

Szczególne środki ostrożności należy zachować przed podaniem preparatu pacjentkom z klinicznie jawną chorobą ogólnoustrojową, u których ciąża mogłaby prowadzić do pogorszenia stanu klinicznego.

U pacjentek poddawanych stymulacji jajników istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zespołu nadmiernej stymulacji jajników (ang. ovarian hyperstimulation syndrome - OHSS) wynikające ze wzrostu licznych pęcherzyków.

Zespół nadmiernej stymulacji jajników może stać się ciężkim powikłaniem, charakteryzującym się występowaniem dużych torbieli jajnika, które wykazują tendencję do pękania oraz występowania wodobrzusza z klinicznym obrazem zaburzeń krążenia.

Zespołu nadmiernej stymulacji jajników, wynikającego z nadmiernej odpowiedzi jajników, można uniknąć przez zaniechanie podawania hCG.

Pacjentki należy poinformować, żeby nie odbywały stosunków płciowych lub zastosowały mechaniczne metody antykoncepcyjne, co najmniej przez 4 dni.

U wszystkich pacjentek, przed i w czasie leczenia stymulującego zaleca się dokładne monitorowanie stężeń estradiolu i odpowiedzi jajników za pomocą badania ultrasonograficznego.

Ryzyko ciąży mnogiej po zastosowaniu technik wspomaganego rozrodu zależy od liczby przeniesionych zarodków.

W porównaniu z zapłodnieniem naturalnym, u pacjentek poddanych indukcji owulacji częstość występowania ciąż i porodów mnogich (przeważnie bliźniaczych) jest większa.

W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia OHSS i ciąży mnogiej zaleca się przeprowadzenie badań ultrasonograficznych jak i oznaczenie stężeń estradiolu.

1. W przypadku leczenia braku owulacji ryzyko OHSS zwiększa się, gdy stężenie estradiolu w surowicy jest >1 500 pg/ml (5 400 pmol/l) i widocznych jest więcej niż 3 pęcherzyki o średnicy 14 mm lub większej.
2. W przypadku stosowania technik wspomaganego rozrodu ryzyko wystąpienia OHSS zwiększa się, gdy stężenie estradiolu w surowicy jest >3 000 pg/ml (11 000 pmol/l) i widocznych jest 20 lub więcej pęcherzyków o średnicy 12 mm lub większej.
3. Gdy stężenie estradiolu jest >5 500 pg/ml (20 000 pmol/l) i całkowita liczba pęcherzyków wynosi 40 lub więcej, może być konieczne zaniechanie podawania ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej.

Ciężki zespół nadmiernej stymulacji jajników może niekiedy ulec powikłaniom w przypadkach wystąpienia krwiaka otrzewnej, ostrych zaburzeń oddechowych, skrętu jajnika i zakrzepów z zatorami.

Zastosowanie się do zalecanego dawkowania, schematu podawania i zasad dokładnego monitorowania leczenia zmniejsza częstość występowania przypadków nadmiernej stymulacji jajników i ciąży mnogiej.

Wskaźnik poronień zarówno u pacjentek, u których nie występuje owulacja jak i u kobiet, u których stosowane są techniki wspomaganego rozrodu jest większy niż w normalnej populacji, ale porównywalny ze wskaźnikami obserwowanymi u kobiet z innymi zaburzeniami płodności.

W czasie leczenia preparatem możliwe jest nieznaczne pobudzenie tarczycy, którego znaczenie kliniczne jest nieznane.

Samodzielne wstrzykiwanie preparatu może być wykonywane wyłącznie przez pacjentki odpowiednio przeszkolone i mające możliwość uzyskania specjalistycznej porady.

W badaniach porównawczych z zastosowaniem różnych dawek preparatu, stwierdzono następujące działania niepożądane związane z preparatem występujące w sposób zależny od dawki: zespół nadmiernej stymulacji jajników oraz wymioty i nudności. Zespół nadmiernej stymulacji jajników zaobserwowano u około 4% pacjentek leczonych preparatem. Ciężki zespół nadmiernej stymulacji był zgłaszany u mniej niż 0,5% pacjentek. W rzadkich przypadkach zespół zakrzepowo-zatorowy był związany z leczeniem menotropiną/hCG. Chociaż nie zaobserwowano takiego zdarzenia niepożądanego w czasie stosowania preparatu, istnieje jednak możliwość jego wystąpienia. Po podaniu hCG u pacjentek odnotowano występowanie ciąży pozamacicznej, skrętu jajnika i innych powikłań. Uznaje się, że wymienione powyżej działania niepożądane mają związek z zastosowaniem technik wspomaganego rozrodu (ang. Assisted Reproductive Techniques - ART).

• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: (często) wymioty/nudności, ból brzucha; (niezbyt często) biegunka.
• Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) łagodny lub umiarkowany zespół nadmiernej stymulacji jajników; (niezbyt często) ciężki zespół nadmiernej stymulacji jajników, ból piersi.
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) ból głowy, zmęczenie, miejscowa reakcja/ból w miejscu wstrzyknięcia.
• Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) depresja, drażliwość, niepokój.
• Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) reakcje alergiczne.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) łagodne odwracalne reakcje skórne, takie jak wysypka.

Biorąc pod uwagę wskazania, nie wolno stosować preparatu w okresie ciąży i karmienia piersią. Nie ma danych klinicznych dotyczących skutków stosowania preparatu w czasie ciąży. Nie przeprowadzono badań na zwierzętach określających wpływ choriogonadotropiny alfa na rozrodczość. Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Nie ma danych dotyczących wydzielania choriogonadotropiny alfa z mlekiem.

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania. Przypuszcza się jednak, że zespół nadmiernej stymulacji jajników (OHSS) jest skutkiem przedawkowania preparatu.