Magnokal

Jako leczenie wspomagające w chorobach układu krążenia i mięśnia sercowego. W niemiarowości i nadpobudliwości serca - szczególnie na tle niedoborów magnezu i potasu oraz w rekonwalescencji pozawałowej. Profilaktycznie i leczniczo w stanach niedoboru magnezu i potasu. W okresach rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych oraz przebytych chorobach zakaźnych. Zatrucie glikozydami nasercowymi, uzupełniająco w czasie stosowania leków moczopędnych.

2-6 tabl./dobę w 2 dawkach podzielonych, po posiłkach.

Kwas asparaginowy bierze udział w metabolizmie komórek tkanki nerwowej, pełni rolę neuroprzekaźnika w OUN oraz wpływa pobudzająco na aktywność organizmu. Potas jest głównym jonem wewnątrzkomórkowym wpływającym na utrzymanie równowagi wodno-elektrolitowej, biorącym udział w przewodzeniu nerwowo-mięśniowym oraz przemianach metabolicznych. Magnez odgrywa istotną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego, jest stabilizatorem płytek krwi i fibrynogenu, wpływa na stan pobudliwości nerwowo-mięśniowej, jest aktywatorem licznych przemian enzymatycznych. Produkt stanowi ponadto źródło potasu i magnezu oraz uzupełnia ewentualne niedobory tych jonów w organizmie.

1 tabl. zawiera 250 mg magnezu wodoroasparaginianu czterowodnego i 250 mg potasu wodoroasparaginianu półwodnego co odpowiada 17 mg jonów magnezu i 54 mg jonów potasu.

Magnez działa antagonistycznie w stosunku do wapnia i fosforanów. Równoczesne stosowanie magnezu i antybiotyków z grupy tetracyklin oraz nitrofurantoiny osłabia ich wchłanianie, aby uniknąć interakcji zaleca się stosować dwugodzinną przerwę pomiędzy podaniem leków. Podawanie doustnych leków przeciwcukrzycowych pochodnych sulfonylomocznika z preparatami magnezu może spowodować zmniejszenie stężenia glukozy we krwi większe, niż oczekiwane. Równoczesne stosowanie glikozydów naparstnicy i potasu może prowadzić do zaburzeń rytmu serca. Równoczesne stosowanie soli potasu i leków moczopędnych oszczędzających potas (spironolakton, amiloryd, triamteren), inhibitorów (ACE) enzymu przekształcającego angiotensynę I do angiotensyny II lub leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych (np. indometacyny) może spowodować hiperkaliemię.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność nerek (Cl_Cr <30 ml/min). Hiperkaliemia. Hipermagnezemia. Zakażenia dróg moczowych. Zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (blok). Bradykardia. Myasthenia gravis. Znaczne niedociśnienie tętnicze krwi.

Produktu leczniczego nie należy stosować w ostrym odwodnieniu, rozległym zniszczeniu tkanek (np. oparzenia dużych pc.). Nie podawać z innymi lekami zawierającymi potas. Nie należy podawać w czasie antybiotykoterapii. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka. U osób z niewydolnością nerek, przyjmujących inne preparaty potasu lub leki moczopędne oszczędzające potas może być konieczna modyfikacja dawkowania zalecona przez lekarza. Podczas stosowania produktu należy monitorować stężenie potasu i magnezu w surowicy, a w razie potrzeby także w erytrocytach, przeprowadzić kontrolne badanie EKG oraz kontrolować czynność nerek. Produkt leczniczy nie zawiera cukru. Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zaburzenia serca: zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego. Zaburzenia żołądka i jelit: niekiedy po zastosowaniu leku mogą wystąpić nudności i biegunka, które zwykle ustępują samoistnie, metaliczny smak w ustach. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zaczerwienienie skóry. Zaburzenia psychiczne: bezsenność. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osłabienie mięśniowe.

Z uwagi na brak informacji dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu u ludzi, może on być stosowany w ciąży jedynie wtedy, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Nie wiadomo, czy produkt jest wydzielany z mlekiem matki, dlatego należy zachować ostrożność podczas jego stosowania u kobiet karmiących piersią.

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania.