Wyszukaj w lekach
Kalium effervescens (bezcukrowy)
Warianty
Wskazania
Stany niedoboru potasu niezależnie od przyczyny, w długotrwałych biegunkach, przy istnieniu przetok jelitowych, podczas leczenia lekami, które mogą doprowadzić do hipokaliemii np. niektórymi lekami moczopędnymi, hormonami sterydowymi, glikozydami naparstnicy. Produkt leczniczy może być stosowany u chorych w przebiegu cukrzycy.
Dawkowanie
Dzieci i młodzież. Dane nie są dostępne. Nie stosować u dzieci w wieku >12 lat. Dawkowanie w tej grupie wiekowej powinien ustalić lekarz.
Osoby dorosłe. Najczęściej w pierwszej dawce 1-2 saszetki, a następnie w zależności od niedoboru potasu: od 1-2 saszetek na dobę.
Uwagi
Zawartość saszetki rozpuścić w 1/3 szklanki letniej wody i wypić lekko musujący płyn.
Produkt leczniczy może być stosowany przez chorych na cukrzycę-nie zawiera cukru.
Produkt leczniczy należy przyjmować w trakcie lub pod koniec posiłku.
Działanie
Potas jest jonem wewnątrzkomórkowym, wpływającym na prawidłowe utrzymanie gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu. Jest niezbędny do syntezy białek, bierze także udział w metabolizmie węglowodanów. Wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i mięśniowego.
Do stanów niedoboru potasu w organizmie dochodzi w wyniku jego nadmiernej utraty przez przewód pokarmowy (długotrwałe wymioty, biegunka), nerki (niewydolność krążenia, niektóre choroby nerek, cukrzyca, stosowanie tiazydowych leków moczopędnych, kortykosteroidów), a także w marskości wątroby, alkoholizmie.
Skład
3 g granulatu musującego zawiera 782 mg jonów potasu w postaci cytrynianu i wodorowęglanu.
Interakcje
Wzrost stężenia jonów potasu w surowicy krwi może wystąpić przy jednoczesnym stosowaniu produktu leczniczego z następującymi lekami:
- leki moczopędne oszczędzające potas (np. spironolakton, triamteren, amiloryd);
- ze względu na ryzyko potencjalnie śmiertelnej hiperkaliemii, jednoczesne stosowanie produktu leczniczego z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas jest przeciwwskazane, zwłaszcza przy współistniejącej niewydolności nerek;
- inhibitory konwertazy angiotensyny (np. kaptopryl, enalapryl, lizynopryl);
- jednoczesne stosowanie produktu leczniczego z inhibitorami konwertazy angiotensyny wymaga zachowania szczególnej ostrożności, ze względu na mogącą wystąpić hiperkaliemię;
- ostrożność należy zachować zwłaszcza u osób z niewydolnością nerek;
- glikozydy naparstnicy (np. digoksyna);
- antagoniści receptora angiotensyny II (np. losartan, walsartan, irbesartan);
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen, diklofenak, indometacyna);
- leki ß-adrenolityczne (np. propranolol, bisoprolol);
- heparyna;
- cyklosporyna;
- takrolimus;
- inne preparaty zawierające potas lub wpływające na jego stężenie.
Ponadto należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania glikokortykosteroidów, które mogą wpływać na gospodarkę potasową i wywoływać hipokaliemię.
Zawarte w produkcie cytryniany alkalizują mocz, tym samym może się zmienić wydalanie wielu leków, takich jak salicylany, barbiturany, tetracykliny, a także okres półtrwania leków takich jak sympatykomimetyki i leki pobudzające.
Dieta o dużej zawartości chlorku sodu (soli kuchennej) zwiększa wydalanie potasu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Fenyloketonuria, hiperkaliemia, skąpomocz, bezmocz i mocznica w ostrej niewydolności nerek, mocznica w przewlekłej niewydolności nerek, niewydolność nadnerczy, jednoczesne stosowanie z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, jak np. amiloryd, spironolakton, triamteren.
Arytmie komorowe, choroba Addisona, ostre odwodnienie, rozległe zniszczenie tkanek związane z ciężkimi oparzeniami.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Badania z grupą kontrolną nie wykazały istnienia ryzyka dla płodu w I trymestrze, możliwość uszkodzenia płodu wydaje się mało prawdopodobna.
Badania z grupą kontrolną nie wykazały istnienia ryzyka dla płodu w I trymestrze, możliwość uszkodzenia płodu wydaje się mało prawdopodobna.
Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.
Monitorowanie leczenia.
Przed rozpoczęciem oraz w trakcie leczenia zaleca się regularne monitorowanie stężenia jonów potasu w surowicy krwi oraz okresowe wykonanie badania EKG, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, pacjentów z chorobami układu krążenia oraz przyjmujących glikozydy naparstnicy.
Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia należy także monitorować stężenie innych elektrolitów w surowicy krwi.
Niedoborowi potasu często towarzyszy niedobór magnezu.
Ponieważ niemożliwa jest normalizacja kaliemii przed normalizacją hipomagnezemii należy najpierw uzupełnić niedobór magnezu a następnie potasu.
W trakcie jednoczesnego stosowania leków wchodzących w interakcje z produktem leczniczym, zaleca się okresowe kontrolowanie stężenia jonów potasu w surowicy krwi.
W przypadku pojawienia się ciężkich nudności, wymiotów lub silnych bólów brzucha należy przerwać stosowanie produktu leczniczego.
Pacjenci w wieku podeszłym.
Ze względu na często występujące w tej grupie pacjentów zaburzenia czynności nerek oraz hiperkaliemię zaleca się stosowanie soli potasowych ze szczególną ostrożnością, odpowiednie zmniejszenie dawki leku oraz monitorowanie stężenia jonów potasu w surowicy krwi.
Zaburzenia czynności nerek.
Stosowanie produktu leczniczego u osób z pierwotną lub wtórną dysfunkcją nerek należy ściśle kontrolować, za względu na ryzyko wystąpienia hiperkaliemii.
W tej grupie osób należy odpowiednio zmniejszyć dawkę leku oraz monitorować stężenie jonów potasu w surowicy krwi, EKG i czynność nerek.
Zaburzenia czynności serca.
U osób z chorobami serca uzupełnianie niedoborów potasu należy ściśle monitorować, ze względu na ryzyko wystąpienia objawów przedawkowania i groźnych dla życia arytmii.
Produkt leczniczy należy stosować bardzo ostrożnie przy silnym odwodnieniu, rozległym zniszczeniu tkanek (np. ciężkie oparzenia), w skurczach mięśni spowodowanych pracą w wysokiej temperaturze.
Należy zachować ostrożność podając z innymi lekami zawierającymi potas lub wpływającymi na jego poziom.
Należy także uwzględnić zawartość potasu w pożywieniu.
Lek zawiera źródło fenyloalaniny.
Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią.
Ze względu na zawartość czerwieni koszenilowej lek może powodować reakcje alergiczne.
Działania niepożądane
Zaburzenia żołądka i jelit (częstość nieznana):
- nudności,
- wymioty,
- biegunka,
- wzdęcia,
- uczucie dyskomfortu w brzuchu.
- niemiarowość pracy serca,
- zaburzenia przewodnictwa przedsionkowokomorowego.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania (częstość nieznana): hiperkaliemia. Zaburzenia serca (częstość nieznana):
Ciąża i laktacja
Brak danych na temat zagrożenia dla płodu u ludzi i zwierząt, gdyż nie przeprowadzono odpowiednio kontrolowanych badań klinicznych. Produkt leczniczy może być stosowany w ciąży jedynie, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u kobiet w okresie karmienia piersią. Produkt leczniczy może być stosowany w okresie karmienia jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla dziecka.
Przedawkowanie
Hiperkaliemia może wystąpić na skutek przedawkowania leku lub jednoczesnego stosowania z lekami oszczędzającymi potas, inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę lub innymi lekami wpływającymi na poziom potasu.
Objawami przedawkowania są:
- parestezje kończyn
- apatia
- splątanie
- zmęczenie
- osłabienie siły mięśniowej
- paraliż
- niedociśnienie
- zaburzenia rytmu serca
- niemiarowość
- blok i zatrzymanie czynności serca
W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania należy natychmiast odstawić produkt leczniczy.
Leczenie przedawkowania prowadzi się w warunkach szpitalnych podając we wlewie
- roztwór chlorku sodu
- soli wapnia
- insuliny
.
Można także stosować żywice wiążące potas.
Niezbędne może okazać się przeprowadzenie hemodializy lub dializy otrzewnowej.