Feroplex

Leczenie stanów niedoboru żelaza oraz niedokrwistości z niedoboru żelaza:

• u dorosłych;
• w następstwie przewlekłej utraty krwi;
• w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Lek może być również stosowany u dzieci powyżej 1 rż.

Dorośli. Zawartość 1-2 fiol./dobę (co odpowiada 40-80 mg Fe³⁺ na dobę) w dwóch dawkach, najlepiej przed jedzeniem lub według zaleceń lekarza. Zawartość można zażyć bezpośrednio z fiol. lub po rozcieńczeniu wodą.

Dzieci (powyżej 1 rż.): zgodnie z zaleceniami lekarza, dawkę 1,5 ml/kg/dobę (co odpowiada 4 mg/kg/dobę żelaza) należy podawać w 2 dawkach podzielonych, najlepiej przed posiłkami. Nie należy przekraczać dobowej dawki 40 mg Fe³⁺ (1 fiol.).

Czas trwania leczenia: leczenie należy kontynuować do momentu uzupełnienia rezerw tkankowych żelaza (zwykle 2-3 m-ce).

Maks. dawka dobowa: w badaniach klinicznych stosowano dawki: 1600 mg proteinianobursztynianu żelaza/dobę (co odpowiada 80 mg Fe³⁺ na dobę) u dorosłych. Nie ma danych klinicznych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania wyższych dawek.

Lek zawiera 5% ± 0,2% trójwartościowego żelaza związanego z sukcynylowanymi białkami mleka jako kompleks żelazowo-białkowy. Proteinianobursztynian żelaza charakteryzuje się zmienną rozpuszczalnością w zależności od pH. W kwaśnym środowisku soku żołądkowego (pH poniżej 4,0) kompleks żelaza ulega wytrąceniu, przy czym żelazo pozostaje związane. W środowisku zasadowym dwunastnicy fragment białkowy jest trawiony przez proteazy trzustkowe, uwalniając żelazo i umożliwiając jego wchłanianie.

1 fiolka (15 ml) roztworu doustnego zawiera 800 mg proteinianobursztynianu żelaza.

Związki żelaza zmniejszają wchłanianie tetracyklin, fluorochinolonów, bisfosfonianów, penicylaminy, tyroksyny, lewodopy, karbidopy, metyldopy (preparat należy przyjmować co najmniej 2 h po podaniu tych leków).

Leki zobojętniające sok żołądkowy (związki glinu i magnezu), fosforany, fityniany, szczawiany zmniejszają wchłanianie żelaza (preparat należy przyjmować co najmniej 2 h po podaniu tych leków lub składników diety).

Kwas askorbowy (wit. C) zwiększa wchłanianie żelaza.Chorzy otrzymujący równocześnie chloramfenikol mogą z opóźnieniem reagować na leczenie żelazem.

• Nadwrażliwość na jakikolwiek ze składników preparatu.
• Hemosyderoza i hemochromatoza.
• Niedokrwistość aplastyczna, hemolityczna i syderoachrestyczna.
• Przewlekłe zapalenie trzustki, marskość wątroby.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przed rozpoczęciem leczenia niedokrwistości należy ustalić jej przyczynę. Ponieważ produkt zawiera białka mleka krowiego, dlatego należy zachować szczególną ostrożność u osób z nietolerancją białek mleka krowiego, u których może wystąpić reakcja alergiczna. Ryzyko rozwoju tolerancji lub uzależnienia jest znikome. Leczenie nie powinno trwać dłużej niż 6 m-cy, z wyjątkiem sytuacji, gdy wystąpi taka konieczność (np. przewlekłe krwawienie, krwotoczne miesiączki lub uporczywy niedobór żelaza u kobiet w ciąży). Produkt leczniczy zawiera sorbitol, dlatego nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. Lek zawiera parahydroksybenzoesany, w związku z tym może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Brak danych na temat wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jakikolwiek wpływ jest jednak mało prawdopodobny.

Bardzo rzadko, po podaniu dużych dawek, mogą wystąpić

• przemijające nudności,
• bóle w nadbrzuszu,
• biegunka,
• zaparcie.

Działania niepożądane występują jedynie po zastosowaniu dużych dawek i ustępują po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu produktu.

Związki żelaza mogą zaburzać wyniki badań laboratoryjnych na obecność krwi utajonej w kale.

W czasie stosowania preparatów żelaza, może wystąpić ciemne zabarwienie stolca.

Brak specjalnych ostrzeżeń. Lek przeznaczony jest do stosowania u kobiet w ciąży i w okresie laktacji, u których często występuje niedobór żelaza.

W następstwie przyjęcia bardzo dużych dawek soli żelaza mogą wystąpić:

• bóle w nadbrzuszu
• nudności
• wymioty
• biegunka
• wymioty krwawe, którym często towarzyszy senność
• bladość powłok
• sinica
• wstrząs i śpiączka

W przypadku przedawkowania produktu należy niezwłocznie sprowokować wymioty, a w razie potrzeby przeprowadzić także płukanie żołądka oraz wdrożyć odpowiednie leczenie podtrzymujące.

W razie konieczności można podać środki chelatujące żelazo, takie jak deferoksamina.