Daxas

Preparat jest wskazany u osób dorosłych w leczeniu podtrzymującym ciężkiej (FEV₁ po podaniu leku rozszerzającego oskrzela poniżej 50% wartości należnej), przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) z towarzyszącym przewlekłym zapaleniem oskrzeli, z częstymi zaostrzeniami w wywiadzie, jako uzupełnienie leczenia lekami rozszerzającymi oskrzela.

Zalecana dawka to 1 tabl. raz/dobę. W celu uzyskania działania terapeutycznego, konieczne może być przyjmowanie produktu leczniczego przez kilka tyg. W badaniach klinicznych preparat był stosowany przez okres do jednego roku.

• Osoby w podeszłym wieku (65 lat i starsze): nie ma konieczności dostosowania dawki.
• Niewydolność nerek: nie ma konieczności dostosowania dawki.
• Niewydolność wątroby: dane kliniczne dotyczące stosowania produktu leczniczego u pacjentów z łagodną niewydolnością wątroby klasyfikowaną jako niewydolność klasy A w skali Child-Pugha są niewystarczające, aby zalecać dostosowanie dawki. Dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów. Nie należy stosować produktu leczniczego u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby, klasyfikowaną jako niewydolność klasy B lub C w skali Child-Pugha.
• Dzieci i młodzież. Stosowanie produktu leczniczego u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat) nie jest zalecane.

Tabl. należy połknąć popijając wodą.

Przyjmować każdego dnia o tej samej porze.

Tabl. może być przyjmowana z jedzeniem lub bez jedzenia.

Roflumilast jest inhibitorem PDE4, będącym niesteroidowym produktem przeciwzapalnym, zaprojektowanym w celu hamowania zarówno ogólnoustrojowego, jak też i związanego z płucami, procesu zapalnego w przebiegu POChP. Mechanizm jego działania polega na hamowaniu PDE4, który jest głównym enzymem metabolizującym cykliczny monofosforan adenozyny (ang. cAMP), występującym w komórkach strukturalnych oraz komórkach zapalnych ważnych w patogenezie POChP. Roflumilast działa na warianty splicingowe podtypów PDE4A, 4B i 4D ze zbliżoną mocą w zakresie nanomolarnym. Powinowactwo do wariantów splicingowych podtypu PDE4C jest od 5 do 10-krotnie mniejsze. Taki mechanizm działania oraz selektywność dotyczy również N-tlenku roflumilastu, który jest głównym metabolitem czynnym roflumilastu.

1 tabl. zawiera 500 µg roflumilastu.

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie z udziałem dorosłych.

Głównym etapem metabolizmu roflumilastu jest N-oksydacja roflumilastu do N-tlenku roflumilastu przez CYP3A4 i CYP1A2.

Zarówno roflumilast, jak i N-tlenek roflumilastu charakteryzują się wewnętrzną aktywnością hamującą fosfodiesterazę 4 (ang. PDE4). Dlatego też, następujące po podaniu roflumilastu całkowite hamowanie PDE4 uważa się za łączny efekt działania roflumilastu i N-tlenku roflumilastu.

Kliniczne badania interakcji z inhibitorami CYP3A4 erytromycyną i ketokonazolem wykazały 9% zwiększenie całkowitej aktywności hamującej PDE4 (tzn. całkowitego wpływu roflumilastu i N-tlenku roflumilastu na organizm). Badania interakcji z inhibitorem CYP1A2 fluwoksaminą oraz inhibitorami o równoczesnym działaniu na CYP3A4/1A2; enoksacyną i cymetydyną, wykazały zwiększenie całkowitej aktywności hamującej PDE4 odpowiednio o 59%, 25% i 47%.

Skojarzenie produktu leczniczego z wyżej wymienionymi substancjami czynnymi może prowadzić do zwiększenia całkowitego wpływu leku na organizm i przedłużającej się nietolerancji. W takim przypadku należy ponownie ocenić leczenie produktem.

Podawanie induktora enzymu cytochromu P450 ryfampicyny powodowało zmniejszenie całkowitej aktywności hamującej PDE4 o około 60%. Dlatego stosowanie silnych induktorów cytochromu P450 (np. fenobarbitalu, karbamazepiny, fenytoiny) może zmniejszać skuteczność terapeutyczną roflumilastu.

Równoczesne podawanie z teofiliną powodowało 8% zwiększenie całkowitej aktywności hamującej PDE4.

W badaniu interakcji z doustnie stosowanymi środkami antykoncepcyjnymi zawierającymi gestoden i etynyloestradiol, całkowita aktywność hamująca PDE4 zwiększyła się o 17%.

Nie stwierdzono interakcji z podawanym wziewnie salbutamolem, formoterolem, budezonidem, oraz podawanymi doustnie montelukastem, digoksyną, warfaryną, syldenafilem i midazolamem.

Równoczesne podawanie z lekami zobojętniającymi (połączenie wodorotlenku glinu i wodorotlenku magnezu) nie zmieniało wchłaniania ani farmakokinetyki roflumilastu i jego N-tlenku.

• Nadwrażliwość na roflumilast lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Umiarkowana lub ciężka niewydolność wątroby (klasa B lub C w skali Child-Pugha).

Należy poinformować pacjenta o specjalnych ostrzeżeniach oraz środkach ostrożności zapewniających bezpieczne stosowanie produktu. Każdy pacjent przez rozpoczęciem leczenia produktem powinien otrzymać Kartę Pacjenta.

Roflumilast jest substancją o działaniu przeciwzapalnym, stosowaną w leczeniu podtrzymującym ciężkiej postaci POChP u osób dorosłych, z towarzyszącym przewlekłym zapaleniem oskrzeli i częstymi zaostrzeniami w wywiadzie, jako uzupełnienie leczenia lekami rozszerzającymi oskrzela.

Nie jest wskazany do stosowania doraźnego w celu łagodzenia napadowego skurczu oskrzeli.

W jednorocznych badaniach (M2-124, M2-125), zmniejszenie masy ciała występowało częściej u pacjentów leczonych produktem w porównaniu do pacjentów przyjmujących placebo.

Po przerwaniu stosowania produktu leczniczego, u większości pacjentów masa ciała powracała do wartości wyjściowych po 3 m-cach.

Masę ciała pacjentów z niedowagą należy sprawdzać w trakcie każdej wizyty. Pacjentom należy zalecić regularną kontrolę masy ciała.

W przypadku niewyjaśnionego i klinicznie istotnego zmniejszenia masy ciała, należy przerwać stosowanie produktu oraz w dalszym ciągu kontrolować masę ciała.

Ze względu na brak odpowiedniego doświadczenia, nie wolno rozpoczynać leczenia produktem, a leczenie już rozpoczęte należy przerwać u pacjentów z ciężkimi chorobami immunologicznymi (np. zakażenie HIV, stwardnienie rozsiane, toczeń rumieniowaty, postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa), ciężkimi ostrymi chorobami zakaźnymi, nowotworami (z wyjątkiem raka podstawnokomórkowego) lub u pacjentów leczonych lekami immunosupresyjnymi (takimi jak: metotreksat, azatiopryna, infliksymab, etanercept lub długotrwale przyjmowane doustne kortykosteroidy; z wyjątkiem krótkotrwałego leczenia ogólnie działającymi kortykosteroidami).

Doświadczenie dotyczące stosowania produktu u pacjentów z zakażeniami utajonymi, takimi jak gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby, zakażenie wirusem opryszczki i półpaśca jest ograniczone.

Nie prowadzono badań u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca (klasa 3 i 4 wg NYHA), dlatego leczenie takich pacjentów nie jest zalecane.

Stosowanie produktu związane jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaburzeń psychicznych, takich jak bezsenność, lęk, nerwowość i depresja.

W badaniach klinicznych rzadko obserwowano występowanie myśli i zachowań samobójczych, w tym również samobójstw.

Dlatego należy dokonać dokładnej oceny stosunku korzyści do ryzyka wynikającego z rozpoczęcia lub kontynuowania leczenia produktem u pacjentów, którzy zgłosili wystąpienie w przeszłości lub u których obecnie występują jakiekolwiek z wyżej wymienionych objawów psychicznych, lub jeśli planowane jest równoczesne stosowanie produktów leczniczych, które mogą wywołać zaburzenia psychiczne.

Należy poinformować pacjentów o konieczności powiadomienia osoby przepisującej receptę o wystąpieniu jakichkolwiek zmian w zachowaniu lub nastroju oraz myśli samobójczych.

Ponadto, nie jest zalecane stosowanie produktu u pacjentów z depresją z towarzyszącymi myślami lub zachowaniami samobójczymi w wywiadzie.

Objawy niepożądane, takie jak biegunka, nudności, ból brzucha oraz ból głowy, występują głównie w ciągu pierwszych tygodni leczenia i w większości przypadków ustępują w trakcie kontynuowania terapii.

W razie przedłużającej się nietolerancji należy powtórnie ocenić leczenie produktem.

Dotyczy to szczególnych populacji, w których ekspozycja na działanie produktu może być większa, jak niepalące kobiety rasy czarnej lub pacjenci równocześnie leczeni inhibitorem CYP1A2 fluwoksaminą lub inhibitorami o równoczesnym działaniu na CYP3A4/1A2 enoksacyną i cymetydyną.

Brak danych klinicznych na temat równoczesnego stosowania produktu i teofiliny w leczeniu podtrzymującym.

Dlatego też, skojarzone leczenie z teofiliną nie jest zalecane.

Każda tabletka produktu leczniczego zawiera laktozę.

Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

W badaniach klinicznych dotyczących POChP, u około 16% pacjentów stosujących roflumilast wystąpiły reakcje niepożądane (w porównaniu z 5% w grupie placebo). Najczęściej zgłaszanymi reakcjami niepożądanymi były biegunka (5,9%), zmniejszenie masy ciała (3,4%), nudności (2,9%), ból brzucha (1,9%) oraz ból głowy (1,7%). Większość z wymienionych reakcji niepożądanych miała charakter łagodny lub umiarkowany. Wymienione reakcje niepożądane występowały głównie w ciągu pierwszych tygodni terapii i w większości przypadków ustępowały w trakcie dalszego leczenia.

• Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) nadwrażliwość.
• Zaburzenia endokrynologiczne: (rzadko) ginekomastia.
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie apetytu.
• Zaburzenia psychiczne: (często) bezsenność; (niezbyt często) lęk; (rzadko) depresja, nerwowość.
• Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy; (niezbyt często) drżenie, zawroty głowy; (rzadko) zaburzenia smaku.
• Zaburzenia serca: (niezbyt często) kołatanie serca.
• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (rzadko) zakażenia dróg oddechowych (z wyjątkiem zapalenia płuc).
• Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, nudności, ból brzucha; (niezbyt często) zapalenie błony śluzowej żołądka, wymioty, refluks żołądkowo-przełykowy, dyspepsja; (rzadko) obecność świeżej krwi w kale, zaparcia.
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zwiększenie aktywności gamma-GT, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (AspAT).
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) wysypka; (rzadko) pokrzywka.
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) kurcze i osłabienie mięśni, ból mięśni, ból pleców; (rzadko) zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi (ang. CPK).
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) złe samopoczucie, osłabienie, zmęczenie.

W badaniach klinicznych zgłoszono rzadkie przypadki myśli i zachowań samobójczych (w tym samobójstwo).

Należy poinformować pacjentów o konieczności powiadomienia osoby przepisującej receptę o wystąpieniu jakichkolwiek myśli samobójczych.

Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania roflumilastu u kobiet w okresie ciąży.

Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję.

Produkt leczniczy nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji.

Wykazano, że roflumilast przenika przez łożysko u ciężarnych szczurów.

Na podstawie dostępnych danych farmakokinetycznych dotyczących zwierząt stwierdzono przenikanie roflumilastu i jego metabolitów do mleka.

• Nie można wykluczyć zagrożenia dla karmionego piersią dziecka.
• Produktu nie należy stosować podczas karmienia piersią.

W badaniu dotyczącym spermatogenezy u ludzi, roflumilast w dawce 500 µg nie miał wpływu na parametry nasienia ani na hormony płciowe w trakcie 3-miesięcznego okresu leczenia oraz następującego po nim 3-miesięcznego okresu bez leczenia.

W badaniach I fazy, po pojedynczym doustnym podaniu dawki 2 500 µg oraz pojedynczym podaniu dawki 5 000 µg (dziesięciokrotność dawki zalecanej) zaobserwowano zwiększone nasilenie następujących objawów:

• ból głowy,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
• zawroty głowy,
• kołatanie serca,
• uczucie pustki w głowie,
• zimne poty i niedociśnienie tętnicze.

W przypadku przedawkowania zaleca się zapewnienie właściwego leczenia podtrzymującego.

Ze względu na dużą zdolność roflumilastu do wiązania z białkami, hemodializa nie stanowi skutecznej metody usuwania substancji.

Brak informacji na temat możliwości usuwania roflumilastu poprzez dializę otrzewnową.