Carbo Medicinalis VP

Biegunki, niestrawność, wzdęcia. Zatrucia lekami i innymi związkami chemicznymi - po porozumieniu z lekarzem.

Niestrawność i wzdęcia. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: doustnie, stosuje się przeciętnie 3-4 tabl. kilka razy na dobę, aż do ustąpienia objawów. Tabl. można połykać w całości, jednak w celu ich szybszego działania zalecane jest ich rozgryzanie.

Biegunki. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: jednorazowo doustnie około 4,0 g (10-13 tabl.), najlepiej w postaci przygotowanej z rozkruszonych tabl. wodnej papki. Dawkę można powtarzać co kilka godz., jeśli to konieczne.

Zatrucia lekami i związkami chemicznymi.

• Dorośli oraz dzieci powyżej 1 roku: jednorazowa dawka doustna wynosi zwykle około 12,5 g (41-42 tabl.). W razie potrzeby można ją podawać kilka razy w ciągu doby.
• Dzieci poniżej 1 roku: jednorazowa dawka doustna wynosi zwykle 1 g/kg mc. W razie potrzeby można ją powtarzać co 4-6 h.
• Osoby w wieku podeszłym, pacjenci z niewydolnością nerek i wątroby: bez zmian dawkowania.

W leczeniu zatruć lekami i substancjami chemicznymi produkt leczniczy podaje się najczęściej w zawiesinie wodnej, np. do płukania żołądka. Sporządza się ją mieszając rozkruszone tabl. z 400 ml wody destylowanej. Zawiesina powinna mieć konsystencję gęstej śmietany. Podaje się ją doustnie przez zgłębnik w zalecanej dawce i usuwa przez odessanie lub wywołanie wymiotów, odzyskując całkowitą ilość podanego węgla.

Węgiel leczniczy jest sproszkowanym węglem aktywnym o dużej zdolności adsorpcyjnej. Po podaniu doustnym wiąże nieselektywnie różne substancje znajdujące się w przewodzie pokarmowym, w tym związki nasilające perystaltykę i przenikanie wody do światła jelita, toksyny bakteryjne, bakterie, leki, produkty gnilne, gazy jelitowe, substancje toksyczne itp. uniemożliwiając w ten sposób ich wchłonięcie z przewodu pokarmowego. Uniemożliwia także wtórne wchłanianie związków wydalonych do jelit np. z żółcią. Stosuje się duże dawki węgla, ponieważ adsorbuje on w jelicie nie tylko substancje toksyczne. Węgiel aktywny jest najskuteczniejszym spośród środków adsorbujących - 1 g może zaadsorbować 1,8 g sublimatu, 400 mg fenolu, 800 mg morfiny, ale tylko 300 mg alkoholu etylowego. Ocenia się, że w leczeniu zatruć jest równie skuteczny jak płukanie żołądka lub wymioty, a w niektórych przypadkach nawet efektywniejszy, zwłaszcza jeśli po jego podaniu, po pewnym czasie, zostanie podany lek przeczyszczający. Węgiel adsorbuje m.in. następujące substancje:

• ASA i inne salicylany,
• barbiturany,
• benzodiazepiny,
• chlormetiazol,
• chlorochinę,
• chlorpromazynę i podobne do niej fenotiazyny,
• klonidynę,
• kokainę i inne leki pobudzające OUN,
• digoksynę i digitoksynę,
• ibuprofen,
• kwas mefenamowy,
• mianserynę,
• nikotynę,
• paracetamol,
• parakwat,
• środki z grupy inhibitorów MAO,
• fenytoinę,
• propranolol i inne środki blokujące receptory β -adrenergiczne,
• chininę,
• teofilinę,
• zidowudynę.

1 tabl. zawiera 300 mg węgla aktywnego.

Węgiel aktywny podany doustnie w różnym stopniu hamuje wchłanianie licznych, jednocześnie podanych leków, m.in. salicylanów, barbituranów, glutetimidu.

Inne leki należy stosować co najmniej 2 h przed lub po przyjęciu węgla aktywnego.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Preparatu nie należy stosować u pacjentów nieprzytomnych, u których nie zabezpieczono dróg oddechowych.

Węgla aktywnego nie należy podawać jednocześnie z innymi lekami, ponieważ może je adsorbować i osłabiać ich działanie.

W leczeniu ostrych zatruć inne niezbędne leki należy podawać parenteralnie; jeśli konieczne jest wywołanie wymiotów przez lek doustny (np. ipekakuanę), należy wywołać je przed podaniem węgla.

Węgiel należy podać 30-60 minut po ustaniu wymiotów.

Nie należy stosować węgla, kiedy niezbędne jest podanie doustne specyficznego antidotum np. metioniny.

Istnieje zagrożenie aspiracją do płuc w czasie podawania preparatu u pacjentów nieprzytomnych oraz w przypadku zatrucia lekami hamującymi OUN lub prowadzącymi do drgawek.

W takich sytuacjach przed wykonaniem płukania żołądka, wymagane jest zabezpieczenie w postaci intubacji.

Węgiel aktywny jest mało skuteczny w zatruciu między innymi:

• kwasem borowym
• siarczanem żelaza(II) i innymi związkami metali
• DDT
• cyjankami
• litem
• etanolem
• metanolem
• glikolem etylenowym
• produktami rafinacji ropy naftowej a także kwasami i zasadami nieorganicznymi

.

Pacjenci przyjmujący produkt przez 7 dni z powodu wzdęć lub 2 dni z powodu biegunki, u których pomimo leczenia objawy utrzymują się, powinni skontaktować się z lekarzem.

Tak samo powinny postąpić osoby przyjmujące lek z powodu biegunki, jeśli wystąpi u nich gorączka lub krew w stolcu (leczenie wyłącznie węglem może być niewystarczające).

Ostrożnie stosować w przypadku zatrucia środkami wpływającymi na perystaltykę jelit (np. środki przeciwcholinergiczne, opioidy).

Środki przeczyszczające należy stosować ostrożnie i tylko sporadycznie podczas leczenia węglem aktywnym, ponieważ ciężka i długotrwała biegunka może prowadzić do zaburzeń wodno-elektrolitowych.

Produkt zawiera 283,5 mg sacharozy. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą.

Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego.

Preparat nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zaburzenia żołądka i jelit:

• (nieznana) wymioty, zwłaszcza u dzieci,
• zaparcia.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) aspiracja do płuc (zwłaszcza podczas wymiotów po podaniu węgla).

Węgiel barwi stolec na czarno.

Dotychczas brak jest danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania węgla aktywnego podczas ciąży i laktacji. Podczas ciąży może być stosowany jedynie w przypadkach gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Z uwagi na fakt, że węgiel aktywny nie wchłania się z przewodu pokarmowego mało prawdopodobne jest, by wywierał on niekorzystny wpływ na dzieci karmione piersią.

Może powodować zaparcia.