Cachexan®

Leczenie braku łaknienia (anoreksji) lub utraty mc. będącej wynikiem choroby nowotworowej lub zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS).

Dorośli. Doustnie 10-20 ml (400-800 mg) raz/dobę. Zaleca się kontynuowanie leczenia zaw. doustną co najmniej przez 2 m-ce.

Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma wystarczającej liczby danych dotyczących badań klinicznych megestrolu octanu u pacjentów w wieku 65 lat i starszych, aby stwierdzić, czy działa on inaczej niż u młodszych pacjentów. Na podstawie doświadczenia klinicznego nie stwierdzono różnic w jego działaniu u pacjentów w podeszłym wieku i młodszych. Zaleca się ostrożny dobór dawki u osób w podeszłym wieku. Ze względu na częściej występujące zaburzenia czynności wątroby, nerek lub serca, jak również choroby współistniejące i stosowanie innych leków, leczenie zwykle się rozpoczyna od dawek z dolnej granicy zakresu dawkowania. Megestrolu octan jest głównie wydalany przez nerki. Z tego powodu ryzyko wystąpienia jego działania toksycznego może być większe u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku pogorszenie czynności nerek jest bardziej prawdopodobne, należy zachować ostrożność w czasie ustalania dawki. Może być także przydatne monitorowanie czynności nerek.

Dzieci i młodzież. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności zaw. doustnej u dzieci i młodzieży.

Przed podaniem zawiesinę należy dokładnie wymieszać.

Syntetyczna pochodna chlormadinonu o silniejszym niż progesteron działaniu gestagennym i antygonadotropowym.

Działanie gestagenne megestrolu jest nieco silniejsze od octanu medroksyprogesteronu, noretyndronu, octanu noretyndronu oraz noretynodrelu; nieco słabsze od octanu chlormadinonu oraz wyraźnie słabsze od norgestrelu.

Megestrol wywiera słabe, aczkolwiek znaczące, działanie glikokortykoidowe oraz bardzo słabe działanie mineralokortykoidowe.

Pozbawiony działania androgennego i estrogennego.

Octan megestrolu jest lekiem przeciwnowotworowym stosowanym w leczeniu nowotworów sutka i trzonu macicy.

Znanym działaniem octanu megestrolu jest przyrost mc., będący raczej wynikiem zwiększonego łaknienia niż zatrzymania płynów w organizmie.

To działanie preparatu zostało potwierdzone w leczeniu braku łaknienia (anoreksja) oraz utraty masy ciała, towarzyszących zespołowi nabytego niedoboru odporności (AIDS) oraz chorobie nowotworowej.

1 ml zawiesiny zawiera 40 mg octanu megestrolu.

Nie stwierdzono oddziaływania preparatu z innymi lekami.

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Okres ciąży i karmienia piersią.
• Choroba zakrzepowo-zatorowa.

Stosować ostrożnie u pacjentów z zakrzepowym zapaleniem żył w wywiadzie.

U pacjentów z cukrzycą może wystąpić zwiększone zapotrzebowanie na insulinę.

Podczas leczenia lub po odstawieniu preparatu mogą wystąpić objawy łagodnego zahamowania czynności nadnerczy.

W przypadku nagłego odstawienia leku mogą wystąpić: hipotonia, nudności, wymioty, zawroty głowy czy osłabienie.

Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci - nie zaleca się stosowania.

Preparat zawiera niewielkie ilości etanolu (alkoholu), mniej niż 100 mg w 20 ml zawiesiny.

Preparat zawiera sacharozę.

Pacjenci z rzadkimi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego leku.

Nie jest znany wpływ megestrolu octanu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy): (nieznana) szybki przyrost masy guza.

Zaburzenia endokrynologiczne:

• (nieznana) niewydolność nadnerczy
• objawy przypominające zespół Cushinga
• zespół Cushinga

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:

• (nieznana) cukrzyca
• zaburzenia tolerancji glukozy
• hiperglikemia
• zwiększone łaknienie

Zaburzenia psychiczne: (nieznana) zmiany nastroju.

Zaburzenia układu nerwowego:

• (nieznana) zespół cieśni nadgarstka
• letarg

Zaburzenia serca: (nieznana) niewydolność krążenia.

Zaburzenia naczyniowe:

• (nieznana) zakrzepowe zapalenie żył
• zatorowość płucna
• nadciśnienie tętnicze
• uderzenia gorąca do głowy

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) duszność.

Zaburzenia żołądka i jelit:

• (często) nudności
• wymioty
• biegunka
• wzdęcia;

(nieznana) zaparcie.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wysypka; (nieznana) łysienie.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (nieznana) częstomocz.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:

• (często) krwawienia z macicy
• impotencja

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:

• (często) osłabienie
• ból
• obrzęki

Badania diagnostyczne:

• (nieznana) przyrost mc.,
• zatorowość - zatorowość płucna (niekiedy o śmiertelnym przebiegu).

W badaniach klinicznych megestrolu octanu u chorych z nabytym zespołem niedoboru odporności nie stwierdzono znamiennej statystycznie różnicy między grupą pacjentów leczonych i otrzymujących placebo, którzy zgłosili co najmniej jedno działanie niepożądane.

Możliwość wystąpienia niedoczynności nadnerczy należy brać pod uwagę u wszystkich pacjentów leczonych lub przerywających długotrwałe leczenie megestrolu octanem. Wskazane może być podanie odpowiednich dawek glikokortykosteroidów.

Nie należy stosować zaw. w czasie ciąży. Liczne doniesienia sugerują możliwość potencjalnego uszkadzającego wpływu leków tej grupy na płód w przypadku stosowania ich w pierwszych czterech miesiącach ciąży. W okresie stosowania zaw. należy pacjentkom zalecić stosowanie skutecznych metod zapobiegających zajściu w ciążę. W czasie stosowania zaw. pacjentka nie powinna karmić piersią.

W badaniach, w których octan megestrolu był stosowany doustnie w dawkach 1600 mg/dobę nie opisywano ciężkich działań niepożądanych. W razie konieczności stosuje się leczenie objawowe.