Aminoven Infant 10%

Roztw. aminokwasów do częściowego żywienia pozajelitowego niemowląt (wcześniaków, noworodków urodzonych w terminie) oraz małych dzieci. Wraz z odpowiednimi ilościami węglowodanów i tłuszczów jako nośników energii oraz witaminami, elektrolitami i mikroelementami roztw. może być stosowany w całkowitym żywieniu pozajelitowym.

Produkt należy podawać w ciągłej inf. dożylnej do żył centralnych.

Maks. szybkość inf.: do 0,1 g aminokwasów/kg mc./h = 1,0 ml/kg mc./h.

Maks. dawka dobowa:

• dzieci w wieku 0-2 rż: 1,5-2,5 g aminokwasów/kg mc./dobę = 15-25 ml/kg mc./dobę;
• dzieci w wieku 2-5 lat: 1,5 g aminokwasów/kg mc./dobę = 15 ml/kg mc./dobę;
• dzieci w wieku 6-14 lat: 1 g aminokwasów/kg mc./dobę = 10 ml/kg mc./dobę.

Produkt leczniczy może być podawany tak długo, jak konieczne jest stosowanie żywienia pozajelitowego.

Wszystkie aminokwasy zawarte w produkcie leczniczym są związkami fizjologicznymi obecnymi w pożywieniu. Aminokwasy podawane pozajelitowo włączane są do puli wolnych aminokwasów organizmu i wszystkich związanych z nią szlaków metabolicznych. Aminokwasy stanowią materiał budulcowy do syntezy białek.

1 l roztworu zawiera:

• 8 g L-izoleuzyny,
• 13 g L-leucyny,
• 12 g octanu L-lizyny (co odpowiada 8,51 g L-lizynie),
• 3,12 g L-metioniny,
• 3,75 g L-fenyloalaniny,
• 4,4 g L-treoniny,
• 2,01 g L-tryptofanu,
• 9 g L-waliny,
• 7,5 g L-argininy,
• 4,76 g L-histydyny,
• 4,15 g glicyny,
• 9,3 g L-alaniny,
• 9,71 g L-proliny,
• 7,67 g L-seryny,
• 0,4 g tauryny,
• 5,176 g N-acetylo-L-tyrozyny (co odpowiada 4,2 g L-tyrozyny),
• 0,7 g N-acetylo-L-cysteiny (co odpowiada 0,52 g L-cysteiny),
• 2,62 g kwasu jabłkowego.

• Osmolarność teoretyczna - 885 mOsm/l,
• kwasowość roztworu - 27–40 mmol NaOH/l,
• pH - 5,5–6,0.

Dotychczas interakcje nie są znane.

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z zaburzeniami metabolizmu aminokwasów, kwasicą metaboliczną, przewodnieniem, hipokaliemią.

U pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby należy zastosować indywidualne dawkowanie.

Produkt leczniczy należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z hiponatremią.

Aby kontrolować żywienie pozajelitowe zaleca się częste oznaczanie i ocenę następujących badań laboratoryjnych: azotu mocznikowego, amoniaku, elektrolitów, glukozy i triglicerydów (w przypadku podawania emulsji tłuszczowych), równowagi kwasowo-zasadowej i bilansu płynów, enzymów wątrobowych oraz osmolalności surowicy.

Inf. do żył obwodowych może powodować podrażnienie śródbłonka żyły i zakrzepowe zapalenie żyły.

W celu zmniejszenia ryzyka podrażnienia żyły, zaleca się częste kontrole miejsca inf.

Preparat można stosować do całkowitego żywienia pozajelitowego jednocześnie z odpowiednimi ilościami związków będących źródłami energii (roztwory węglowodanów, emulsje tłuszczowe), elektrolitów, wit. i pierwiastków śladowych.

Podczas prawidłowego podawania produktu leczniczego nie są znane działania niepożądane.

Podawanie z szybkością większą niż zalecana może wywołać dreszcze, nudności i wymioty, zaburzenia równowagi składu aminokwasów w organizmie oraz zwiększoną utratę przez nerki.

Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży.

Dane kliniczne pochodzące z badań dotyczących porównywalnych roztworów aminokwasów nie wykazały ryzyka stosowania u kobiet w okresie ciąży i podczas karmienia piersią.

Podczas przedawkowania produktu leczniczego lub podawania z szybkością większą niż zalecana mogą wystąpić dreszcze, nudności, wymioty oraz zwiększona utrata aminokwasów przez nerki.

Należy wtedy niezwłocznie przerwać inf. Można kontynuować inf. w zmniejszonej dawce.

W przypadku wystąpienia hiperkaliemii zaleca się infuzję 200-500 ml 10% roztw. glukozy, z dodatkiem 1-3 jednostek modyfikowanej insuliny/3–5 g glukozy.