Nowotwory niedefiniujące AIDS u osób HIV-dodatnich

Rakpłuca to główna przyczyna śmierci z powodu nowotworu wśród osób zarażonychwirusem HIV [1]. W ostatnichlatach obserwuje się spadek zachorowalności na nowotwory definiujące AIDS,takich jak mięsak Kaposiego, niektóre chłoniaki (chłoniak rozlany z dużychkomórek B, chłoniak Buritta, pierwotny chłoniak ośrodkowego układu nerwowego)oraz inwazyjny rak szyjki macicy. Dlaczego nazywa sięje nowotworami definiującymi? Ich obecność przypotwierdzeniu obecności przeciwciał anty-HIV wystarcza do postawieniadiagnozy AIDS. Dane pochodzące z USA wskazują, że podczas gdy odsetek śmierci zpowodu nowotworów definiujących AIDS w latach 2001-2005 i 2011-2015utrzymywał się na tym samym poziomie (około 5%), zgonów związanych zpozostałymi nowotworami było coraz więcej (odpowiednio 7,2% i 11,8%) [2]. Zczego wynika ta zależność?

Ryzykozachorowania na nowotwory niedefiniujące AIDS u osób zarażonych HIV zależy odkombinacji wielu czynników. Po pierwsze, upośledzenie odporności modyfikujeprzebieg zakażenia wirusami onkogennymi takimi jak HBV, HCV czy HPV. Prowadzito do wzrostu ryzyka raka wątroby oraz nowotworów związanych z infekcją HPV[3]. W USA aż 28,4% mężczyzn i 1,2%kobiet ze zdiagnozowanym rakiem odbytu zarażonych jest ludzkim wirusemniedoboru odporności [4]. Ze względu na wspólne drogi transmisjipatogenów, osoby HIV-pozytywne zagrożone są infekcją wirusami HBV i HCV. Jednak nie tylko infekcyjne czynnikionkogenne odgrywają dużą rolę - według statystyk, wśród tej populacji więcej jest palaczy [5]. Co więcej,udowodniono również istnienie zależności między nasileniem samej choroby aryzykiem zachorowania na niektóre nowotwory niedefiniujące AIDS. O większymprawdopodobieństwie zachorowania świadczy nie tylko postawienie  diagnozy AIDS, ale również poziom limfocytów CD4+ < 200komórek/µl po 6 miesiącach leczenia, długie okresy spadku poziomu limfocytówCD4+ [3, 6, 7], a także obniżony stosunek CD4/CD8 [8]. Z drugiej strony, trzebawziąć też pod uwagę, że skuteczne leczenieantyretrowirusowe prowadzi do starzenia się populacji pacjentów zakażonychHIV. Częściej zapadają oni więc na typowe chorobywieku podeszłego. Jest tak w przypadku raka prostaty, którym osoby HIV-dodatnienie są co prawda zagrożone bardziej niż  resztapopulacji, ale obserwujemy wzrostzachorowań związany z osiąganiem przez nie coraz to bardziejzaawansowanego wieku. Rak prostaty stajesię obecnie najczęściej występującym u osób żyjących z HIV rakiem [10].