Pediatria

Jestem na jednym z 3. pierwszych lat specjalizacji

Bardzo pomocna, zawsze pod telefonem, a podczas urlopu wyznaczała zastępcę-specjalistę do którego miałam dzwonić w nagłych wypadkach. Smk uzupełniałyśmy wspólnie, bo żadna z nas nie wiedziała, jak to ugryźć.

Niektóre procedury zdarzają się rzadko ze względu na specyfikę oddziału (powiat, brak szerszego zaplecza diagnostycznego), ale panuje zrozumienie jeśli chodzi o wymogi programu specjalizacji, czasami w dyżurce wręcz pada pytanie, komu brakuje procedury x/ czy już robiłam y, bo u Kowalskiego trzeba zrobić.

3-4

Ordynator bywa oschła i apodyktyczna, rzadko pozytywnie reaguje na nowości, ale jeżeli w grę wchodzi zdrowie pacjentów, to stanie dla nich na głowie, przyjedzie w środku nocy, pokłóci się z prezesem/konsultantem/profesorem, żeby tylko załatwić wszystko jak trzeba. A jeżeli odniesie wrażenie, że ktoś z zewnątrz próbuje zaszkodzić, niesłusznie oskarżyć, oszukać jej podwładnego, to będzie go bronić jak niepodległości. Co nie znaczy, że prywatnie nie udzieli reprymendy stulecia.