Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / wiosna 2024

Stosowanie ATG:
1) wymaga premedykacji;
2) jest czynnikiem ryzyka rozwoju PTLD;
3) u pacjentów poddawanych przeszczepieniu serca, kumulacyjna dawka ATG nie powinna przekraczać 7,5 mg/kg;
4) w leczeniu ostrego odrzucania wątroby powinna być stosowana przez 3-4 dni.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta nierokującego retransplantacji nerki, ponownie dializowanego, zaleca się odstawianie GS w tempie:

Przy konwersji z cyklosporyny na takrolimus należy odstawić:

Wskazaniem do konwersji z takrolimusu na cyklosporynę jest:
1) neurotoksyczność z drgawkami;
2) zakażenie wirusem polyoma (BKV);
3) nietolerancja pokarmowa, biegunki, bóle brzucha;
4) cukrzyca insulinozależna mimo zmniejszania dawek takrolimusu i GS.
Prawidłowa odpowiedź to:

Belatacept:
1) jest selektywnym blokerem kostymulacji;
2) jest przeciwwskazany u EBV-seronegatywnych w dniu transplantacji;
3) jest lekiem podawanym dożylnie;
4) od 16 tygodnia po przeszczepieniu jest podawany raz na 4 tygodnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Z dostępnych w Polsce inhibitorów mTOR:
1) sirolimus ma dłuższy okres półeliminacji;
2) ewerolimus ma więcej form farmaceutycznych;
3) ewerolimus ma korzystniejszy profil bezpieczeństwa.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 25-letniego pacjenta poddanego allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych zgodnych w układzie HLA i dużej niezgodności w zakresie grup głównych krwi ABO wystąpiła wybiórcza aplazja czerwonokrwinkowa. Dalsze postępowanie nie obejmuje zastosowania:

Do chorób o podłożu autoimmunologicznym w przebiegu, których najczęściej na świecie wykorzystuje się procedurę autologicznego przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych należy:

Do powikłań leczenia komórkami CAR-T zalicza się:
1) zespół hemofagocytowy;
2) przerost dziąseł;
3) ostre zapalenie trzustki;
4) neurotoksyczność;
5) ostrą niewydolność nerek;
6) kardiotoksyczność.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wiek optymalnego dawcy niespokrewnionego krwiotwórczych komórek macierzystych nie może przekraczać:

Do czynników ryzyka rozwoju przewlekłej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi po allogenicznej transplantacji macierzystych komórek krwiotwórczych nie należy:

Podtypem histologicznym monomorficznej postaci potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej (PTLD) po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych nie jest chłoniak:

Morfologiczne podobieństwo do choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi u chorego po allogenicznej transplantacji macierzystych komórek krwiotwórczych w zakresie przewodu pokarmowego nie wykazuje:
1) zakażenie SARS-CoV-2;
2) zakażenie CMV;
3) działanie toksyczne inhibitorów pompy protonowej;
4) działanie toksyczne cyklosporyny;
5) działanie toksyczne mykofenolanu mofetylu;
6) zakażenie Pneumocystis jiroveci.
Prawidłowa odpowiedź to:

Największe znaczenie dla wystąpienia choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych mają niezgodności w HLA:

Chirurg operator w trakcie zabiegu pobrania narządów jamy brzusznej od dawcy zmarłego zwraca się do asysty, że w pierwszej kolejności wykonają manewr Cattela-Braascha. Oznacza to, że chirurg zamierza:

Które stwierdzenie wskazuje na właściwą gradację dawców w kolejności od najlepszego do najgorszego dla przyszłego funkcjonowania nerki przeszczepionej?

Prowadzenie dawcy na oddziale intensywnej terapii ma istotny wpływ na wczesną i późną czynność przeszczepu. Najistotniejsze dla optymalnej opieki dawcy nie jest:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące wpływu dawcy na dalsze losy przeszczepionej nerki:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące retransplantacji wątroby:

Które stwierdzenie nie charakteryzuje nawrotu nefropatii IgA w nerce przeszczepionej?

W badaniach wykorzystujących protokół analizy par oceniających występowanie powikłań chirurgicznych oraz niechirurgicznych i przeżycia nerek przeszczepionych w okresie do 3. miesięcy po przeszczepieniu nerki od dawcy wykazano, że wykonywanie zespoleń moczowodowo-pęcherzowych z wykorzystaniem cewnika podwójnie zagiętego (typu double J):

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące porównania działań niepożądanych cyklosporyny A i takrolimusu:

W leczeniu aktywnego odrzucania nerki przeszczepionej zależnego od przeciwciał nie ma wskazań do zastosowania:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące potencjalnej kwalifikacji dawczyni nerki:
1) po donacji zaleca się stałe unikanie zachodzenia w ciążę i dlatego zalecane jest cykliczne wykonywanie testów ciążowych opartych na wykrywaniu ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej;
2) przed donacją zalecane jest zebranie informacji o przebiegu ewentualnie przebytych ciąż;
3) bezpośrednio przed donacją zalecane jest wykonanie testu ciążowego opartego na wykrywaniu ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej;
4) po donacji zalecane jest zapobieganie zajściu w ciążę w okresie do uzyskania pełnej rekonwalescencji;
5) w okresie od 2. roku po donacji ciąża nie zwiększa ryzyka wystąpienia nadciśnienia tętniczego związanego z ciążą lub stanu przedrzucawkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące powikłań leczenia immunosupresyjnego u otyłego pacjenta po przeszczepie nerki leczonego mykofenolanem mofetylu (2000 mg/24 h), takrolimusem i prednizonem (eGFR 40 ml/min/1,73 m², stężenie kwasu moczowego 8,5 mg/dL, Hb 14 g/dL) z nawrotowymi biegunkami i dolegliwościami dyspeptycznymi, dopuszczalna modyfikacja leczenia obejmuje:
1) redukcję dawki mykofenolanu mofetylu w oparciu rutynowe o pomiary stężenia we krwi i wprowadzenie allopurynolu;
2) zamianę mykofenolanu mofetylu na azatioprynę i wprowadzenie allopurynolu w zredukowanej do 100 mg/24h dawce;
3) zamianę mykofenolanu mofetylu na azatioprynę i zastosowanie febuksostatu;
4) zamianę mykofenolanu mofetylu na azatioprynę;
5) zamianę mykofenolanu mofetylu na mykofenolan sodu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przy wyborze do przeszczepienia nerki, niezależnie od liczby punktów pierwszeństwo mają:

Do kryteriów, których spełnienie jest niezbędne w procesie kwalifikacji do przeszczepienia kończyny górnej należy:

Do czynników ryzyka potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej należy:
1) starszy wiek;
2) rodzaj przeszczepionego narządu;
3) stopień nasilenia leczenia immunosupresyjnego;
4) negatywny serostatus EBV;
5) reumatoidalne zapalenie stawów.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki po przeszczepie, na 6 tygodni przed planowaną ciążą należy odstawić:

U pacjentów po przeszczepieniu narządów odnotowano częstsze niż w populacji ogólnej występowanie:
1) mięsaka Kaposiego;     
2) chłoniaków nieziarniczych;   
3) nowotworów sromu;     
4) nowotworów nerki;
5) czerniaka;
6) nowotworów piersi;
7) nowotworów gruczołu krokowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż optymalny sposób postępowania u chorego z cukrzyca typu 1 i schyłkową niewydolnością nerek, przy braku dawcy żywego:

Skutkiem zbyt małej czynnościowej masy fragmentu wątroby pobranego od żywego dawcy jest długotrwała cholestaza i upośledzona czynność układu krzepnięcia po przeszczepieniu. Uważa się, że wielkość fragmentu przeszczepionej wątroby:
1) nie powinna być mniejsza niż 1-3% masy ciała biorcy;
2) powinna stanowić 3-5% masy ciała biorcy;
3) nie powinna być mniejsza niż 30% standardowej objętości wątroby biorcy;
4) nie powinna być mniejsza niż 50% standardowej objętości wątroby biorcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące kwalifikacji do przeszczepienia nerki:

Wykonanie graftektomii po przeszczepie nerki nie jest wskazane w przypadku:

U chorego po przeszczepie nerki otrzymującego CsA, MMF i GS po tygodniu doszło do upośledzenia czynności nerki, stwierdzono ostre odrzucanie nerki typu T komórkowego. Prawidłowym postępowaniem w tym przypadku jest:
1) zastosowanie pulsów metyloprednizolonu w dawce 500 mg/dobę przez 3 kolejne dni;
2) w przypadku braku poprawy funkcji nerki wydłużenie podawania metyloprednizolonu do 5 dni;
3) w przypadku utrzymującej się nadal niedostatecznej funkcji nerki zastosowanie surowicy antylimfocytarnej;
4) zamiana CsA na takrolimus;
5) zamiana azatiopryny na MMF.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnik martwicy nowotworu alfa (TNFα) jest jedną z głównych cytokin biorących udział w reakcji immunologicznej:
1) wraz z IL-6 wzmaga proliferację limfocytów B;
2) wraz z IL-6 wzmaga różnicowanie limfocytów B;
3) nasila cytotoksyczność monocytów;
4) w kostymulacji z IL-2 wzmaga proliferację limfocytów T;
5) stymuluje proliferację i cytotoksyczność komórek typu NK (Natural Killer).
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikiem ryzyka, które sprzyja powstawaniu powikłań żółciowych po przeszczepieniu wątroby nie jest:

Przeciwwskazaniem bezwzględnym do przeszczepienia serca nie jest:

Wskazaniem, tzw. wątrobowym, do jednoczesnego przeszczepienia serca i wątroby jest:
1) marskość wątroby HCV;
2) marskość wątroby kryptogenna;
3) marskość wątroby poalkoholowa;
4) pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych;
5) niealkoholowe stłuszczenie wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród wszystkich przeszczepień narządów unaczynionych jedynym, który po transplantacji traci ukrwienie anatomiczne i pozostaje ukrwiony dzięki krążeniu czynnościowemu jest przeszczep:

Przeciwwskazaniem do donacji nerki przez żywego 50-letniego dawcę, który posiada krewnego pierwszego stopnia z potwierdzonym ADPKD jest stwierdzenie u niego w badaniu ultrasonograficznym:

Opisywana jest skuteczność tocilizumabu w leczeniu procesu odrzucania zależnego od przeciwciał. Jaki jest jego mechanizm działania?

Wskaż czynniki ryzyka przewlekłej choroby nerek u biorców przeszczepu wątroby:
1) nefrotoksyczność inhibitorów kalcyneuryny;
2) zespół wątrobowo-nerkowy przed transplantacją wątroby;
3) starszy wiek biorcy;
4) cukrzyca typu 2;
5) nadciśnienie tętnicze.
Prawidłowa odpowiedź to:

U biorców przeszczepów przeciwwskazane są szczepienia przeciwko:
1) półpaścowi (Herpes zoster);
2) HPV (wirus brodawczaka ludzkiego);
3) ospie wietrznej;
4) pneumokokom;
5) odrze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stany kliniczne, w których zwiększona jest frakcja wolnego takrolimusu i związana z tym zwiększona ekspozycja na lek przy terapeutycznych poziomach leku we krwi:
1) biegunka;
2) hipoalbuminemia;
3) leczenie pulsami glikokortykosteroidów;
4) ciąża;
5) niedokrwistość.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż 3 kryteria, jakie powinny być spełnione w rozpoznaniu aktywnego odrzucania zależnego od przeciwciał przeszczepu nerkowego według klasyfikacji banffijskiej:
1) cechy ostrej mikroangiopatii zakrzepowej w badaniu patomorfologicznym;
2) zapalenie mikrokrążenia (naczyń okołocewkowych, naczyń kłębuszka) w badaniu patomorfologicznym;
3) ostra martwica cewek nerkowych w badaniu patomorfologicznym;
4) obecność linijnych złogów C4d wzdłuż ścian naczyń kapilarnych w badaniu immunofluorescencyjnym lub immunohistochemicznym;
5) obecność przeciwciał przeciwko antygenom HLA dawcy (DSA) w surowicy biorcy przeszczepu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż przyczyny immunizacji (obecność przeciwciał przeciwko antygenom zgodności tkankowej - anty-HLA) u pacjenta oczekującego na przeszczepienie nerki:
1) przebycie niektórych infekcji wirusowych;
2) przebyta transplantacja nerki;
3) szczepienia „żywymi” szczepionkami;
4) przetoczenia krwi;
5) u kobiet ciąża.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż lek pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia płuc o etiologii Pneumocystis jiroveci:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zakażenia parwowirusem B19:
1) u dzieci wywołuje rumień zakaźny;
2) u biorców przeszczepów wywołuje niedokrwistość z niską retikulocytozą;
3) diagnostyka opiera się na wykryciu wiremii PCR DNA parwowirusa;
4) gancyklowir jest skuteczny w leczeniu zakażenia parwowirusem B19;
5) w leczeniu stosuje się wlewy ludzkich immunoglobulin IVIG w dawce do 2 g/kg m.c.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż lek przeciwgrzybiczy zalecany w leczeniu mukormykozy:

Biopsja endomiokardialna u dorosłego chorego po transplantacji serca:
1) może być w pełni zastąpiona badaniem echokardiograficznym;
2) jest wykonywana najczęściej w pierwszym roku po transplantacji;
3) wykonuje się ją planowo, aby wykluczyć odrzucanie przeszczepionego serca zanim będzie ono jawnie klinicznie;
4) może być wykonana dla potwierdzenia ostrego odrzucania w przypadku wystąpienia objawów klinicznych;
5) zwykle wykonuje się ją najwcześniej po 7 dniach, gdyż odrzucanie komórkowe zwykle rozwija się po tym czasie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zestaw cech, którymi charakteryzuje się naczynie wieńcowe objęte waskulopatią serca przeszczepionego:

Inhibitory mTOR (sirolimus, ewerolimus) charakteryzują się następującym działaniem:

Wskaż zestaw zaburzeń metabolicznych oraz warunków klinicznych, które nie wykluczają procedowania badań wymaganych przy stwierdzaniu trwałego nieodwracalnego ustania czynności mózgu u osoby dorosłej:

U osób dorosłych podczas stwierdzania trwałego nieodwracalnego ustania czynności mózgu dwie serie analiz stwierdzeń i wykluczeń oraz dwie serie badań klinicznych powinny być wykonywane po upływie okresu obserwacji wstępnej w odstępach czasowych wynoszących:
1) w przypadku wykonania instrumentalnego badania potwierdzającego śmierć mózgu odstęp czasowy pomiędzy seriami może wynosić pół godziny;
2) w uszkodzeniach pierwotnych 6 godzin;
3) w uszkodzeniach wtórnych 24 godziny;
4) w uszkodzeniach wtórnych 12 godzin.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęściej sok trzustkowy z przeszczepionej trzustki odprowadza się do:
1) jelita cienkiego;
2) jelita grubego;
3) pęcherza moczowego;
4) wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż narządy najczęściej zajęte w przebiegu ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych:

Przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych z materiału zarówno świeżo pobranego od dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego, jak również z materiału krioprezerwowanego, czyli mrożonego (najczęściej w przypadku przeszczepień autologicznych), w przypadku pacjentów rozpoznanych z chorobami nowotworowymi układu krwiotwórczego są stosowane rutynowo. W jakich sytuacjach materiał przeszczepowy krwiotwórczych komórek macierzystych powinien być napromieniany przed przeszczepieniem go biorcy?

Kiedy można spodziewać się zmiany grupy krwi u biorcy (w przypadku niezgodności grup krwi między dawcą i biorcą), jeśli biorca został poddany leczeniu mieloablacyjnemu przed przeszczepieniem allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych?

Który z leków immunosupresyjnych stosowanych po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych może mieć wpływ na rozwój mikroangiopatii zakrzepowej (TMA)?

Do kryteriów rozpoznania choroby zarostowej żył wątrobowych u osób dorosłych po allotransplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące grzybic układowych po przeszczepieniu krwiotwórczych komórek macierzystych:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące koncentratu granulocytarnego:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące potransplantacyjnych chorób limfoproliferacyjnych (PTLD):

Wskaż nieprawidłowe badania laboratoryjne mogące wskazywać na wystąpienie zakrzepowej plamicy małopłytkowej/zespołu hemolityczno-mocznicowego:

Wskazaniem do przeszczepienia allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych nie jest:

W transplantacji nerek mykofenolan mofetylu i sól sodowa mykofenolanu sodu zastąpiły azatioprynę w schematach immunosupresyjnych. Obydwa preparaty są prolekami, aktywnym składnikiem z nich uwalnianym jest kwas mykofenolowy (MPA). Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące tych leków:

W transplantacji nerek mykofenolan mofetylu i sól sodowa mykofenolanu sodu zastąpiły azatioprynę w schematach immunosupresyjnych. Obydwa preparaty są prolekami, aktywnym składnikiem z nich uwalnianym jest kwas mykofenolowy (MPA). Otrzymuje je ponad 90% pacjentów. Inhibitory pompy protonowej są powszechnie stosowane zarówno przez lekarzy jak i pacjenci sami je często przyjmują bez wiedzy lekarza, leki można kupić bez recepty. Jednak jak każde leki mają swoje działania uboczne. W przypadku jednoczesnego przyjmowania mykofenolanu mofetylu z inhibitorem pompy protonowej należy zalecić pacjentom, aby:

Leki hamujące lub pobudzające aktywność cytochromu CYP3A istotnie wpływają na stężenie inhibitorów kalcyneuryny co istotnie wpływa na ich działanie immunosupresyjne i możliwość wystąpienia powikłań. Wskaż lek, który hamuje aktywność CYP3A:

Pacjentowi ze steroidoopornym ostrym odrzucaniem lekarz chce podać tymoglobulinę. Przed podaniem tymoglobuliny należy:

Który pierwotny nowotwór mózgu całkowicie wyklucza pobranie narządów do przeszczepienia?

W jakiej infekcji wirusowej nie udowodniono powiązania z rozwojem nowotworu po transplantacji?

Najczęstszą przyczyną ostrej niewydolności wątroby ze wskazaniem do przeszczepienia tego narządu jest:

Od jakiego dawcy zmarłego po zatrzymaniu krążenia (DCD) pobranie narządu w Polsce jest niemożliwe wskutek nieprecyzyjnych regulacji prawnych?

W 3. tygodniu po przeszczepieniu wątroby u biorcy stwierdzono stan podgorączkowy oraz istotny wzrost aktywności enzymów wątrobowych ALT i AST (>500 U/L) przy prawidłowym poziomie bilirubiny i enzymów cholestatycznych. Wykluczono zakażenia HAV, HCV, HBV, CMV. W rozmazie krwi nie stwierdzono atypowej limfocytozy, nie obserwowano niedokrwistości i trombocytopenii. W badaniu histopatologicznym punktatu wątroby stwierdzono ogniska martwicy, nacieki zapalne z neutrofilów i makrofagów oraz wtręty kwasochłonne w jądrach komórkowych hepatocytów, skupionych wokół obszarów martwicy. Za najbardziej prawdopodobną przyczynę zapalenia wątroby należy w tym przypadku uznać:

W sytuacji jednoczesnego pobierania narządów klatki piersiowej, jamy brzusznej i kompozytu kostno-mięśniowo-skórnego jako pierwsza wykonywana jest operacja pobrania:

W myśl obowiązującego w Polsce prawa oddanie narządu unaczynionego (lub jego fragmentu) osobie bliskiej wymaga postępowania sądowego, jeżeli biorca jest dla dawcy:
1) siostrzeńcem lub bratankiem;
2) bratem lub siostrą;
3) adoptowanym dzieckiem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Osoba małoletnia może być dawcą materiału do przeszczepu w następujących warunkach:
1) biorcą może być wyłącznie rodzeństwo;
2) biorca nie może być spokrewniony z dawcą;
3) dopuszcza się wyłącznie pobranie wyłącznie narządu parzystego;
4) dopuszcza się wyłącznie pobranie szpiku i/lub komórek krwiotwórczych;
5) niezbędna jest pozytywna opinia Regionalnego Rzecznika Praw Pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeszczepianą nerkę umieszcza się zazwyczaj (typowo):

U 54-letniego mężczyzny w 2. tygodniu po przeszczepieniu nerki z powodu cukrzycowej choroby nerek wystąpił nagły, bardzo silny ból w rzucie nerki przeszczepionej z towarzyszącym zmniejszeniem objętości wydalanego moczu, krwiomoczem, hipowolemią oraz wyczuwalnym tkliwym oporem w okolicy operowanej. Najbardziej prawdopodobną przyczyną będzie:

Wskazaniem do planowego przeszczepienia wątroby jest:
1) pozapalna marskość wątroby powikłana encefalopatią;
2) nawracające krwawienia z żylaków przełyku u chorego z marskością;
3) ostra zakrzepica żyły wrotnej;
4) poalkoholowa marskość wątroby z niekontrolowanym farmakologicznie wodobrzuszem;
5) trzy zmiany ogniskowe wątroby o typie raka wątrobowokomórkowego w marskiej wątrobie, z czego każda zmiana nie przekracza 3 cm średnicy;
6) uszkodzenie wątroby spowodowane acetaminofenem;
7) marskość wątroby w przebiegu choroby autoimmunologicznej oceniona na 10 punktów w skali MELD 3.0;
8) niewydolność wątroby związana ze spożyciem Amanita phalloides.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 35-letniej chorej w 5. dobie po przeszczepieniu wątroby, wykonanego z powodu jej przewlekłej niewydolności na tle marskości związanej z chorobą autoimmunologiczną stwierdzono niewielki wzrost enzymów wątrobowych (AST, ALT, ALP, GGTP), wzrost stężenia bilirubiny oraz białka ostrej fazy (CRP). Chora nie gorączkuje. Zaobserwowano zwiększoną dobową ilość płynu surowiczego w drenach. W USG Doppler uwidoczniono dowątrobowy przepływ w żyle wrotnej oraz przepływ w tętnicy wątrobowej ze zwiększoną amplitudą skurczowo-rozkurczową. W pierwszej kolejności należy:

Wskazaniem do transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych nie jest:

Globulina antytymocytarna (ATG) królicza znajduje zastosowanie w profilaktyce choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi przed transplantacją komórek krwiotwórczych pobranych z krwi obwodowej (PBSC) od:
1) zgodnego dawcy rodzinnego, po kondycjonowaniu mieloablacyjnym;
2) zgodnego dawcy niespokrewnionego, po kondycjonowaniu mieloablacyjnym;
3) zgodnego dawcy rodzinnego, po kondycjonowaniu niemieloablacyjnym;
4) zgodnego dawcy niespokrewnionego, po kondycjonowaniu niemieloablacyjnym;
5) dawcy haploidentycznego (zabieg z potransplantacyjnym zastosowaniem cyklofosfamidu).
Prawidłowa odpowiedź to:

Limfocyty CAR-T antyCD19 różnią się od konwencjonalnych limfocytów T następującymi cechami:
1) nie wymagają zewnętrznej kostymulacji;
2) są swoiste względem komórek nowotworowych;
3) wykorzystują do rozpoznania antygenu na komórce nowotworowej fragment zmienny immunoglobuliny;
4) wyposażone są w odmienne mechanizmy służące zabijaniu;
5) wewnątrzkomórkowa część receptora jest wyposażona dodatkowo w domenę kostymulującą CD28 lub 4-1BB;
6) uniemożliwiają ucieczkę antygenową komórkom nowotworowym;
7) mogą utrzymywać się w organizmie dawcy latami;
8) rozpoznają epitopy antygenu prezentowane na cząsteczkach HLA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Minimalnym wymogiem ostatecznego doboru w pełni zgodnego niespokrewnionego dawcy komórek krwiotwórczych jest zgodność w minimum:

Leczenie indukcyjne wskazane jest u chorych:
1) podwyższonego ryzyka immunologicznego (kolejne przeszczepienie, wysokie miano PRA, obecność DSA, niezgodność antygenów HLA);
2) u chorych, u których przeszczepia się trzustkę z nerką;
3) u wszystkich chorych, u których przeszczepia się nerkę;
4) u części chorych po przeszczepieniu wątroby lub serca;
5) u wszystkich chorych po przeszczepieniu serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostre odrzucanie u biorców unaczynionych przeszczepów wielotkankowych:

30-letni pacjent po przeszczepieniu nerki od dawcy zmarłego przed 7 laty z dotychczas prawidłową funkcją nerki przeszczepionej (stężenie kreatyniny w surowicy 1,1 mg/dL, bez białkomoczu, bez aktywnego osadu moczu), ze schyłkową niewydolnością nerek własnych w przebiegu zwyrodnienia wielotorbielowatego nerek, w przeszłości leczony nerkozastępczo hemodializami przez 3 lata zgłosił się do Poradni Transplantacji Nerek w celu kontroli. Przed 5. dniami cechy infekcji dróg oddechowych leczone w POZ, w antybiotykoterapii zastosowano klarytromycynę 500 mg co 12 godzin (od 5 dni). W przewlekłej immunosupresji takrolimus 2 mg co 12 godzin, mykofenolan sodu 180 mg co 12 godzin, metyloprednizolon 4 mg co 24 godziny. W poradni, w badaniu fizykalnym bez istotnych nieprawidłowości, poza suchym kaszlem. Nerka przeszczepiona niebolesna. Nieco wyższe wartości ciśnienia tętniczego krwi (do 140/90 mmHg w pomiarach domowych). W wykonanych badaniach stwierdzono WBC 7 tys./µL, HB 15 g/dL, PLT 236 tys./µL, stężenie kreatyniny w surowicy 4,78 mg/dL, stężenie mocznika w surowicy 97 mg/dL, CRP 3 mg/L, prokalcytonina 0,03 ng/mL, BOM: RBC <3 WPW, WBC <4 WPW, białkomocz nieobecny, bakterie nieobecne. Stężenie takrolimusu we krwi pełnej 21 ng/mL. Właściwym postępowaniem jest:

Ostre odrzucanie komórkowe po przeszczepie wątroby (ACR) obecnie TCMR to uszkodzenie powstałe po przeszczepie w wyniku reakcji immunologicznej. Charakteryzuje się uszkodzeniem przewodzików żółciowych i naczyń, zwłaszcza naczyń żylnych. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) może wystąpić w późnym okresie po przeszczepieniu nawet po 6. miesiącach jako atypowe;
2) według doniesień klinicznych wikła około 50% przeszczepień;
3) ostre odrzucanie klasyczne (ACR) charakteryzuje kombinacja zmian morfologicznych w przestrzeniach bramnych opisywana jako triada Snovera;
4) ciężkość odrzucania ocenia się na podstawie lokalizacji nacieków i liczby zajętych przestrzeni bramnych tzw. „wskaźnikiem odrzucania” (Rejection Activity Index, RAI);
5) ostre odrzucanie komórkowe (TCMR) w postaci typowej występuje we wczesnym okresie potransplantacyjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jeśli po przeszczepieniu nerki w okresie kilku miesięcy utrzymuje się duży zbiornik chłonki to najlepszym postępowaniem terapeutycznym jest:

Pacjentka z zespołem Eisenmengera z operacyjną wadą serca będąca w klasie czynnościowej wg NYHA IV mimo maksymalnej dostępnej terapii powinna być kwalifikowana do:

W Polsce chory może być zakwalifikowany do przeszczepienia serca w trybie planowym lub pilnym. Wśród wymienionych pacjentów oczekujących na przeszczepienie serca w trybie pilnym najwyższą punktację uzyska:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wskazań do transplantacji serca:
1) maksymalne pochłanianie tlenu w próbie spiroergometrycznej wynosi <14 ml/kg/min (przy leczeniu beta-adrenolitykiem);
2) maksymalne pochłanianie tlenu w próbie spiroergometrycznej wynosi <12 ml/kg/min (przy leczeniu beta-adrenolitykiem);
3) maksymalne pochłanianie tlenu w próbie spiroergometrycznej wynosi <50% wartości należnej u pacjenta <50 roku życia;
4) liczne zaostrzenia objawów niewydolności serca pomimo prawidłowego leczenia, wymagające hospitalizacji w okresie ostatnich 12 miesięcy;
5) nieodwracalne nadciśnienie płucne;
6) nawracające komorowe zaburzenia rytmu serca, oporne na standardowe leczenie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który stopień waskulopatii serca przeszczepionego (CAV, Cardiac Allograft Vasculopathy) wg ISHLT (The International Society for Heart and Lung Transplantation) stanowi zwężenie >70% w dwóch naczyniach pierwszorzędowych stwierdzone w koronarografii z jednocześnie rozpoznaną dysfunkcją graftu?

Który ze stanów jest najczęstszą przyczyną zgonu w pierwszych 30 dniach po transplantacji serca?

W ramach kwalifikacji do transplantacji serca u pacjenta z cechami zaawansowanej niewydolności serca wykonano cewnikowanie tętnic płucnych. W badaniu stwierdzono następujące wartości: ośrodkowe ciśnienie żylne 8 mmHg, skurczowe ciśnienie w tętnicy płucnej 55 mmHg, średnie ciśnienie w tętnicy płucnej 35 mmHg, średnie ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej 19 mmHg, rzut serca 4,0 l/min, ciśnienie systemowe 115/78 mmHg. Wskaż właściwą interpretację wyniku cewnikowania:

Plazmafereza jako opcja terapeutyczna nawrotu choroby podstawowej w nerce przeszczepionej proponowana jest pacjentom z:
1) aHUS - atypowym zespołem hemolityczno-mocznicowym;
2) skąpoimmunologicznym zapaleniem naczyń;
3) FSGS - ogniskowym segmentalnym twardnieniem kłębuszków nerkowych;
4) MN - nefropatią błoniastą;
5) MPGN - błoniasto-rozplemowym kłębuszkowym zapaleniem nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do pilnego przeszczepienia wątroby u chorego z ostrą jej niewydolnością w przebiegu zatrucia paracetamolem muszą być spełnione kryteria:

Powikłaniami późnej zakrzepicy tętnicy wątrobowej nie są:

Pacjenci zakwalifikowani do przeszczepienia wątroby z przewlekłym aktywnym wirusowym zapaleniem wątroby typu C:
1) muszą zawsze otrzymać terapię przeciwwirusową przed zabiegiem przeszczepienia;
2) terapie WZW C schematami pangenotypowymi po przeszczepieniu wątroby są u nich bardzo skuteczne, trwałą odpowiedź wirusologiczną uzyskuje >97% pacjentów;
3) schematy pangenotypowe odpowiadają za liczne interakcje lekowe i ciężkie działania niepożądane po przeszczepieniu wątroby;
4) leczenie przeciwwirusowe powinno być wdrożone jak najszybciej po transplantacji, po uzyskaniu stabilizacji biorcy;
5) stabilizacja czynności wątroby po leczeniu lekami o bezpośrednim działaniu przeciwwirusowym u pacjentów oczekujących na przeszczepienie może odroczyć decyzję o transplantacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Regułę określającą zmniejszenie się szybkości procesów metabolicznych dwukrotnie wraz ze spadkiem temperatury o 10°C określa:

Badanie kliniczne potwierdzające arefleksję pniową nie obejmuje badania odruchu:

Śmierć mózgu prowadzi między innymi do zaburzeń hormonalnych skutkujących spadkiem wydzielania hormonów, z wyjątkiem:

Który z przypadków nie spełnia warunków dawcy o rozszerzonych kryteriach (ECD) według United Network for Organ Sharing (UNOS)?

Przetoczenie krwi i związana z tym alloimmunizacja jest istotną przyczyną wydłużenia czasu oczekiwania na liście potencjalnych biorców obserwowanego w grupie chorych z autosomalnie dominującą wielotorbielowatą chorobą nerek (ADPKD) poddawanych nefrektomii. Ograniczenie tego problemu można uzyskać przy zastosowaniu autotransfuzji, jest ona jednak bezwzględnie przeciwwskazana w przypadku:
1) stężenia Hb <10 g/dl;
2) niestabilnej choroby wieńcowej;
3) przebytego zawału serca;
4) ciężkiego zwężenia aorty;
5) niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego;
6) niewydolności krążenia mózgowego;
7) padaczki;
8) guza mózgu;
9) braku dostępu naczyniowego;
10) wieku >70 r.ż.;
11) obecności markerów chorób wirusowych HBV, HCV, HIV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowotwór, którego częstość występowania u chorych po przeszczepieniu nerki jest podobna, jak u chorych pozostających na dializie to:

Który z mechanizmów promujących onkogenezę jest charakterystyczny dla inhibitorów kalcyneuryny?
1) zwiększenie ekspresji transformującego czynnika wzrostu nowotworów beta (TGF-β);
2) zwiększenie angiogenezy poprzez zwiększoną ekspresję czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF);
3) hamowanie glikoproteiny MDR (Multidrug Resistance);
4) mutacja genu supresorowego p53;
5) zwiększenie aktywności interleukiny 6;
6) defekt tzw. MMR (Mismatch Repair).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące kwalifikacji dawcy żywego z wywiadem nowotworowym:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące chorych ze schyłkową niewydolności nerek w przebiegu zespołu Alporta:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego (Atypical Hemolytic Uremic Syndrome, aHUS):

Który z leków stosowany łącznie z takrolimusem może zwiększać jego stężenie w osoczu?
1) itrakonazol;
2) fenytoina;
3) klarytromycyna;
4) diltiazem;
5) karbamazepina;
6) omeprazol;
7) metoklopramid;
8) lerkanidypina;
9) lewofloksacyna;
10) ryfampicyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do najczęstszych powikłań obserwowanych w przypadku ciąży u biorczyni narządu nie należy:

Do najważniejszych czynników sprzyjających rozwojowi de novo mikroangiopatii zakrzepowej u biorców nerki nie należy:

Human Herpes Virus-8 jest wirusem potencjalnie onkogennym, u pacjentów po przeszczepieniu narządowym jest odpowiedzialny za rozwój:

Najniższe ryzyko przeniesienia nowotworu (<0,1%) od dawcy do biorcy przeszczepu jest w przypadku:

Wskazaniem do przeszczepienia wątroby nawet przy spełnieniu odpowiednich kryteriów nie jest:

Najczęstszym powikłaniem chirurgicznym po przeszczepieniu wątroby we wczesnym okresie pooperacyjnym jest:

Dodatni wynik testu w kierunku SARS-CoV-2 u potencjalnego żywego dawcy nerki:

Według klasyfikacji AMR (Antibody Mediated Rejection) opracowanej przez grupę roboczą ISHLT stopień 3 CR: