Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / wiosna 2023

Wirusy stanowią jedną z częstszych przyczyn powikłań infekcyjnych u biorców przeszczepu. Zakażenie adenowirusami u biorców przeszczepów zarówno narządowych jak i komórek macierzystych może wywołać:

Wirusy stanowią jedną z częstszych przyczyn powikłań infekcyjnych u biorców przeszczepu. Zakażenie sapowirusem u biorców przeszczepów zarówno narządowych jak i komórek macierzystych może wywołać:

Wirusy stanowią jedną z częstszych przyczyn powikłań infekcyjnych u biorców przeszczepu. Szczepienia przeciw grypie stanowią najlepszy sposób zapobiegania tej infekcji. Skuteczność wytworzenia się odpowiedzi u biorców przeszczepu zależy od natężenia immunosupresji i niedoboru limfocytów. Najmniejszy wpływ na stopień uodpornienia spośród leków immunosupresyjnych wykazuje:

U pacjentek po transplantacji nerek możliwe jest zajście w ciążę i urodzenie zdrowego noworodka. Jednak nawet gdy zaplanowana jest ciąża u biorczyń ze stabilną funkcją graftu i bez istotnych schorzeń nie można liczyć, że nie wystąpią w czasie ciąży powikłania. Najczęściej występującym powikłaniem jest:

Małżeństwo młodych pacjentów po transplantacji nerek planuje mieć dziecko. Oboje mają stabilną funkcję nerek - kreatynina kobiety 1.01 mg/dl, u mężczyzny 1.15 mg/dl. W moczu bez białka. Oboje są leczeni schematem trójlekowym: Takrolimus + Mykofenolan mofetilu i Prednizon. W leczeniu immunosupresyjnym należy:

Po urodzeniu dziecka pacjentka po transplantacji nerki może karmić dziecko naturalnie jeśli w leczeniu immunosupresyjnym przyjmuje:

Według najnowszych (z 2021 roku) zaleceń KDIGO u pacjentów po transplantacji nerki powinniśmy dążyć do wartości ciśnienia tętniczego poniżej:

Rak z komórek Merkela jest jednym z najbardziej agresywnych nowotworów skóry spotykanych u pacjentów po transplantacji. Główne czynniki ryzyka są wymienione poniżej. Wyjątkiem jest:

U pacjentki 2 lata po transplantacji nerki z nawracającymi od roku (praktycznie 1 raz miesiącu) nasilonymi infekcjami wirusem opryszczki zwykłej (HSV) należy zastosować długotrwałe przez lata leczenie :

Pacjenci dializowani otrzymują w czasie zabiegów hemodializy heparynę, a dodatkowo część z nich także doustne leki przeciwkrzepliwe. Mimo tego, w tej grupie chorych, występują przypadki wczesnej zakrzepicy przeszczepu nerki. Przyczyną tego zjawiska jest:

Tymoglobulina, stosowana w indukcji immunosupresji lub w leczeniu steroidopornego odrzucania jest wytwarzana poprzez uczulenie:

Najczęstszą przyczyną odległej utraty przeszczepu nerki jest:

Komórki T gamma delta są zaangażowane w proces tolerancji immunologicznej. Ich populacja zwiększa się po przebyciu pierwotnego zakażenia CMV. Efektem tego jest:

Nadciśnienie wrotno-płucne z ciśnieniem w tętnicy płucnej 35 mm Hg jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące płynów do przechowywania nerek:
1) do przechowywania nerek w prostej hipotermii stosuje się płyn o składzie płynu wewnątrzkomórkowego;
2) do przechowywania nerek w prostej hipotermii stosuje się płyn o składzie płynu zewnątrzkomórkowego;
3) do przechowywania nerek metodą ciągłej perfuzji stosuje się płyn o składzie płynu wewnątrzkomórkowego;
4) do przechowywania nerek metodą ciągłej perfuzji stosuje się płyn o składzie płynu zewnątrzkomórkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Największe ryzyko nawrotu nowotworu leczonego w okresie przedtransplantacyjnym dotyczy:

Lekiem immunosupresyjnym jednoznacznie przeciwwskazanym w ciąży jest:

Największe ryzyko reaktywacji zakażenia wirusem typu B po przeszczepieniu wątroby dotyczy sytuacji kiedy:

Wskaż chorobę, której nawrót w nerce przeszczepionej spotyka się najczęściej:

Nieinfekcyjne śródmiąższowe zapalenie płuc o ciężkim przebiegu jest rzadkim powikłaniem stosowania:

Wskaż lek pierwszego wyboru zlecany w profilaktyce leczeniu zakażenia Pneumocystis jiroveci:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zakażenia wirusem cytomegalii u biorców przeszczepów:
1) większość populacji dorosłych nabywa zakażenie bezobjawowo w dzieciństwie;
2) w przypadku CMV-seronegatywnego biorcy należy go dobierać do CMV-negatywnego dawcy;
3) u biorców CMV-seropozytywnych bez względu na status serologiczny dawcy zaleca się profilaktykę anty-CMV po transplantacji narządu;
4) CMV jest wirusem onkogennym wywołującym PTLD (potransplantacyjną chorobę limfoproliferacyjną);
5) odpowiedź na leczenie należy monitorować raz w tygodniu ilościowym PCR CMV DNA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż czynnik etiologiczny postępującej wieloogniskowej encefalopatii (PML), która może rozwijać się pacjentów leczonych immunosupresyjnie:

Wskaż leki biologiczne powodujące deplecję limfocytów:
1) surowica antylimfocytaran;
2) bazyliksymab;
3) alemtuzumab;
4) rytuksymab;
5) ekulizumab.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niedokrwistość u biorców narządów może powodować:
1) cyklosporyna;
2) azatiopryna;
3) mykofenolan mofetylu;
4) surowica antylimfocytarna;
5) takrolimus.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż powikłanie jakie wywołuje u biorców przeszczepów norowirus?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ciąży po transplantacji nerki:
1) na co najmniej 6 tygodni przed koncepcją należy odstawić leki potencjalnie teratogenne: MMF i inhibitory mTOR;
2) częściej niż w populacji ogólnej ciążą kończy się porodem przedwczesnym (<37 tygodnia);
3) częściej niż w populacji ogólnej występuje stan przedrzucawkowy/rzucawka;
4) ze względu na duże ryzyko odrzucania przeszczepu w czasie ciąży należy podwyższyć dawkę prednizonu do 10-15 mg;
5) rozwiązanie drogami natury jest przeciwwskazane, należy wykonać cesarskie cięcie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stan kliniczny, w którym nie należy usuwać niewydolnego przeszczepu:

Wyciek moczu przez dren z rany operacyjnej lub pojawienie się zbiornika moczu w okolicy przeszczepionej nerki w pierwszych dniach po przeszczepieniu nerki może być skutkiem:
1) martwicy moczowodu;
2) przecieku między szwami zespolenia moczowodu z pęcherzem moczowym;
3) martwicy bieguna na skutek niedokrwienia spowodowanego uszkodzeniem tętnicy doprowadzającej;
4) pęknięcia nerki;
5) utrudnienia odpływu moczu spowodowane przedwczesnym wyjęciem cewnika.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niepożądanymi działaniami takrolimusu są:
1) cukrzyca potransplantacyjna;
2) niedokrwistość;
3) neurotoksyczność;
4) leukopenia;
5) osteopenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku pobrania nerki ze zwłok czynnikiem ryzyka dla dawcy kwalifikującym go do grupy o rozszerzonych kryteriach pobrania (ECD) nie jest:

Pobranie nerki od dawcy żywego w Polsce może być dokonane we wskazanych przypadkach. Wyjątkiem jest:

W przypadku wystąpienia pierwszego epizodu ostrego odrzucania nerki bezpośrednio po przeszczepie, u chorego który otrzymuje takrolimus i MMF leczenie należy rozpocząć od:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące bazyliksimabu:
1) bazyliksimab jest przeciwciałem monoklonalnym blokującym interakcję CD80/CD86 na komórce prezentującej antygen z CD28 na limfocycie T;
2) bazyliksimab jest przeciwciałem monoklonalnym, które jest podawane przed zabiegiem przeszczepienia nerki, oraz w pierwszej, trzeciej i piątej dobie po zabiegu operacyjnym na podstawie oceny gęstości limfocytów w mikrolitrze krwi obwodowej;
3) bazyliksimab jest stosowany przed przeszczepieniem nerki u chorych wysoko uczulonych w celu redukcji miana przeciwciał anty-HLA;
4) bazyliksimab jest blokuje receptory dla interleukiny 2 (IL-2), jest stosowany w ramach profilaktyki ostrego odrzucania nerki i wymaga dwukrotnego podawania i.v. w okresie okołotransplantacyjnym;
5) bazyliksimab jest stosowany jako uzupełnienie leczenia plazmaferezą u biorców nerki z ciężkimi postaciami odrzucania zależnego od przeciwciał.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednostki chorobowe związane z onkogennym działaniem wirusa Epsteina-Barr to:
1) PTLD;
2) chłoniak Burkitta;
3) kłykciny kończyste;
4) mięsak Kaposiego;
5) rak nosogardzieli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ryzyko cukrzycy potransplantacyjnej zwiększa:
1) takrolimus;
2) glikokortykosteroidy;
3) inhibitory mTOR;
4) azatiopryna;
5) mykofenolan mofetilu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące przechowywania narządów:

Wzrost stężenia takrolimusu wystąpi przy jednoczasowym stosowaniu z:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące cytomegalii po przeszczepieniu narządu:

Do czynników mogących stanowić o chirurgicznej dyskwalifikacji biorcy z przeszczepienia nerki należą wymienione poniżej. Wyjątkiem jest:

Czynnikiem ryzyka utrudnienia odpływu moczu z nerki przeszczepionej pojawiającego się we wczesnym okresie po transplantacji nie jest:
1) skręcenie moczowodu w tracie transplantacji;
2) krwiak okolicy operowanej;
3) niedokrwienie ściany moczowodu;
4) zbyt wczesna ewakuacja cewnika typu double-J;
5) skrzep w miedniczce nerkowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące raka skóry rozwijającego się po transplantacji:
1) najczęstszym typem nowotworu jest rak kolczystokomórkowy (SCC);
2) stosunek częstości SCC do BCC z wartości 0,2:1 dla ogólnej populacji ulega odwróceniu po transplantacji do wartości 2,7:1;
3) nowotwór cechuje się szybkim tempem wzrostu i w 50% przypadków występuje wieloogniskowo;
4) ryzyko wystąpienia raka podstawnokomórkowego (BCC) u chorych po przeszczepieniu wzrasta szybciej niż w przypadku SCC;
5) lokalizacja SCC po transplantacji nie ma ścisłego związku z ekspozycją na promieniowanie UV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezpośredniego lub pośredniego zahamowania produkcji DSA (donor specific antibodies) możemy dokonać poprzez:
1) deplecję limfocytów B przy użyciu rytuksymabu;
2) deplecję plazmocytów poprzez inhibitor proteasomu, np. bortezomib;
3) deplecję limfocytów t przy użyciu tymoglobuliny lub ATG;
4) blokadę kostymulacji, np. belatacept;
5) inhibitory kalcyneuryny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Inhibitory ACE po transplantacji nerki skutecznie obniżają ciśnienie tętnicze krwi oraz białkomocz. Łączenie ich z inhibitorami kalcyneuryny:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zakażenia wirusem Epsteina-Barr’a (EBV):

W czasie zabiegu przeszczepienia wątroby techniką „piggy-back” wykonywane są kolejno zespolenia:
A) żółciowe;
B) żyły wrotnej;
C) żyły głównej;
D) tętnicze.
Wskaż prawidłową kolejność:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące kategorii trzeciej dawców po nieodwracalnym zatrzymaniu krążenia (DCD) według klasyfikacji Maastricht:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące powikłania po przeszczepieniu nerki widocznego na zdjęciu:

Ciężarne mogą przyjmować:
1) kortykosteroidy;
2) cyklosporynę;
3) takrolimus;
4) ewerolimus;
5) mykofenolan mofetylu;
6) azatioprynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż powikłania ciąży występujące częściej u biorczyń nerki niż u biorczyń wątroby?
1) poród przedwczesny;
2) stan przedrzucawkowy;
3) infekcje;
4) pogorszenie czynności przeszczepu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż lek zwiększający stężenie cholesterolu HDL:

Ryzyko cukrzycy potransplantacyjnej u biorcy nerki najbardziej zwiększa:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące mięsaka Kaposiego:
1) u osób z przeszczepionym narządem występuje 5-10 razy częściej niż w populacji ogólnej;
2) częściej występuje u osób z ciemniejszą karnacją;
3) częściej dotyczy kobiet;
4) występuje najczęściej w drugim roku po transplantacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Grzybice narządowe występują najczęściej u biorców:

Zmodyfikowany płyn UW (University of Wisconsin) do perfuzji przechowywanych narządów, w porównaniu z infuzyjnymi (dożylne) płynami wieloelektrolitowymi, charakteryzuje się:
1) mniejszym stężeniem potasu;
2) większym stężeniem potasu;
3) mniejszym stężeniem sodu;
4) większym stężeniem sodu;
5) mniejszym stężeniem chlorków;
6) większym stężeniem chlorków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do podania rytuksymabu w transplantologii klinicznej jest:
1) odczulanie u chorych wysokouczulonych;
2) indukcja;
3) leczenie odrzucania humoralnego;
4) leczenie nefropatii błoniastej po przeszczepieniu;
5) nawrót FSGS po przeszczepieniu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mikroangiopatia zakrzepowa (TMA) może wystąpić de novo u biorcy narządu unaczynionego z:
1) predyspozycją genetyczną;
2) ostrym odrzucaniem przeszczepu;
3) infekcją parvovirusem B19;
4) terapią inhibitorem mTOR;
5) infekcją CMV;
6) ciężkim uszkodzeniem poreperfuzyjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka wystąpienia potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej (PTLD) należy:
1) pozytywny wywiad choroby nowotworowej przed transplantacją;
2) młodszy wiek (transplantacja przed 25. r.ż.);
3) czas po przeszczepieniu (głównie pierwszy rok);
4) większa zgodność w układzie HLA;
5) rodzaj przeszczepionego narządu, przy czym ryzyko to jest najmniejsze przy przeszczepieniu wielonarządowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej (PTLD:

Protokoły terapeutyczne, przy przeszczepieniu narządów między niezgodnymi immunologicznie dawcą i biorcą, obejmują:
1) zabiegi plazmaferezy;
2) zabiegi immunoadsorpcji;
3) wlewy immunoglobuliny ludzkiej;
4) podanie inhibitora proteasomu;
5) podanie przeciwciał anty-CD20, anty-C5;
6) fototerapię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące postępowania w nefropatii związanej z zakażeniem BKV (wirus polyoma BK):

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące pacjenta z potwierdzoną mikroangiopatią zakrzepową (TMA) zależną od mutacji białek regulatorowych dopełniacza:

Głównym powodem, dla którego ograniczono zastosowanie płynu Collinsa do prezerwacji takich narządów do przeszczepienia jak wątroba i trzustka jest:

Najczęstszym powikłaniem po podaniu przeciwciał poliklonalnych zastosowanych w leczeniu ostrego odrzucania przeszczepionego narządu jest/są:

Ekulizumab stosowany jest w leczeniu mikroangiopatii zakrzepowej de novo po przeszczepieniu narządu lub jej nawrotu. Mechanizm jego działania to:

W przypadku szczepienia przeciwko SARS-CoV-2 u chorego po przeszczepieniu narządu wskazane jest odstawienie na czas 2-3 tygodni:

Łączenie inhibitora sygnału proliferacji i inhibitora kalcyneuryny u biorcy przeszczepu może:

Ze względu na wpływ na aktywność cytochromu CYP3A dawkę inhibitora kalcyneuryny należy zmniejszyć przy jednoczesnym stosowaniu:

Ze względu na wpływ na aktywność cytochromu CYP3A dawkę inhibitora kalcyneuryny należy zwiększyć przy jednoczesnym stosowaniu:

U 32-letniego chorego 4 lata po przeszczepieniu nerki, leczonego takrolimusem, mykofenolanem mofetylu i prednizonem w badaniach kontrolnych stwierdzono stabilną kreatyninemię 117 umol/l, brak białkomoczu i wiremię polyoma BKV. U tego chorego należy:

W przypadku subklinicznego odrzucania T komórkowego leczenie jest wskazane:

Próbę krzyżową przed przeszczepieniem nerki wykonuje się dodatkowo z ditiotreitolem (DTT) w celu:

Monitorowanie stężenia CNI (inhibitor kalcyneuryny):

U 47-letniego chorego z nadciśnieniem tętniczym dobrze kontrolowanym 2 lekami (beta-bloker i Ca-bloker) 15 miesięcy po przeszczepieniu nerki zaobserwowano pogorszenie czynności wydalniczej nerki i istotny wzrost ciśnienia tętniczego pomimo dołączenia do leczenia 2 kolejnych leków przeciwnadciśnieniowych (alfa-bloker i diuretyk pętlowy). W leczeniu immunosupresyjnym chory stosuje takrolimus, mykofenolan mofetylu i prednizon. U tego chorego należy:

U 39-letniej chorej przeszczepiono nerkę od dawcy zmarłego. Diureza resztkowa przed przeszczepieniem wynosiła do 100 ml/d. W 7 dobie po przeszczepieniu stężenie kreatyniny w surowicy chorego wynosi 850 µmol/l, stężenie potasu 6,4 mmol/l, diureza 300 ml/d. Leczenie: takrolimus, mykofenolan mofetylu, prednizon 20 mg, furosemid 2 x 80 mg. U tego chorego należy:
1) wykonać pilną hemodializę;
2) zwiększyć dawkę diuretyków;
3) wykonać biopsję nerki przeszczepionej, jeżeli nie ma przeciwwskazań;
4) podać uderzeniowe dawki sterydów (np. puls Solumedrolu);
5) nie zmieniać dotychczasowego postępowania.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu choroby cytomegalowirusowej wykorzystuje się :
1) gancyklowir;
2) valgancyklowire;
3) w przypadku oporności na gancyklowir stosuje się foskarnet;
4) w przypadku oporności na gancyklowir stosuje się połączenie foskarnetu z acyklowirem;
5) w przypadku oporności na gancyklowir stosuje się duże dawki acyklowiru.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zakażenia wirusem Epsteina-Barr:
1) zakażenie utajone wirusem EBV obserwuje się u 90% biorców;
2) replikacja EBV występuje po transplantacji u około 60% biorców;
3) kliniczna postać EBV to niespecyficzny zespół wiremiczny, mononukleoza oraz PTLD;
4) w diagnostyce zakażenia oznacza się DNA EBV;
5) w zahamowaniu replikacji nieskuteczny jest acyklowir.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż leki powodujące deplecję limfocytów:
1) przeciwciała poliklonalne - globuliny antytymocytarne lub antylimfocytarne (Grafalon, Thymoglobulina);
2) przeciwciała monoklonalne - Anty-CD20 (Rituximab);
3) przeciwciała Anty-CD52 (Alemtuzumab);
4) przeciwciała anty-CD25;
5) ekulizumab (Soliris).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące alemtuzumabu - humanizowanego przeciwciała monoklonalnego stosowanego w leczeniu immunoablacyjnym przed przeszczepieniem wykonywanym w celu leczenia chorób z autoagresji:

W kondycjonowaniu immunoablacyjnym wykorzystywanym głównie przed przeszczepieniami wykonywanymi w celu leczenia chorób z autoagresji, stosuje się niżej wymienione leki immunoablacyjne. Wyjątkiem jest:

Przewlekła choroba przeszczep przeciw gospodarzowi jest to zespół objawów wywołanych w organizmie biorcy przez limfocyty wytwarzane przez komórki macierzyste dawcy. U chorego w 120 dniu po alloprzeszczepieniu, który przebył ostrą chorobę przeszczep przeciw gospodarzowi (PPG), w dość dobrym stanie ogólnym (Karnofsky 70%), pojawiła się sztywność kończyn i pojedyncze przykurcze stawów. Ponadto chory zaobserwował duszność w czasie chodzenia po płaskim terenie. U chorego należy rozpoznać:

W ostrej chorobie przeszczep przeciw gospodarzowi (PPG) dochodzi do zajęcia skóry, przewodu pokarmowego i wątroby. Natężenie zmian w każdym z tych narządów jest oceniane w 4 stopniowej skali: od najmniejszego (+), do największego (++++). Ogólna ocena stopnia natężenia ostrej choroby PPG jest sumą zmian w tych narządach i oceny zaburzeń stanu ogólnego. U chorego w 80 dniu po alloprzeszczepieniu stężenie bilirubiny zwiększyło się do 5 mg/%, wystąpił rumień obejmujący 50% powierzchni skóry, chory nie zgłaszał biegunki ani innych dolegliwości. Właściwe rozpoznanie to:

Częstym problemem dla transplantologów są zakażenia wirusami hepatotropowymi biorców ale też dawców przeszczepu. Wskaż fałszywe stwierdzenie odnoszące się do powyższego problemu:

Ryzyko odrzucenia przeszczepu występuje najczęściej w przypadku niżej wymienionych procedur. Wskaż wyjątek:

Przechowywanie komórek krwiotwórczych oznacza możliwość przechowywania tych komórek odpowiednio przygotowanych, w określonej temperaturze, przez określony czas. Wskaż stwierdzenie fałszywe dotyczące przechowywania komórek krwiotwórczych:

Komórki macierzyste mogą być pobrane ze szpiku, z krwi obwodowej (po mobilizacji), z krwi pępowinowej, z wątroby płodowej. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące komórek macierzystych znajdujących się we krwi pępowinowej:

Przeszczepienie haploidentyczne oznacza, że:

Dawca niespokrewniony jest to osoba, która posiada - badane metodami wysokiej rozdzielczości - te same geny układu HLA co chory. Z reguły wymagana jest zgodność 10 genów (po dwa): Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące powyższego:

Po radykalnym leczeniu poniższe nowotwory nie wymagają okresu karencji do transplantacji nerki. Wyjątkiem jest:

Po przeszczepie nerki wyciek moczu pojawiający się między 5. a 20. dniem od operacji jest spowodowany przez:

Przeszczep obligatoryjny nerki to wybór nerki do transplantacji według aktualnie uznanych zasad. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zasad alokacji z 2016 roku:

Klasyfikacja z Maastricht została zmodyfikowana przez Detry’ego z uwzględnieniem pięciu kategorii dawców DCD (donation after cardiac death). Wskaż prawdziwe stwierdzenia opisujące dawców zaliczanych do niekontrolowanego DCD?
1) dawca zmarły poza szpitalem;
2) dawca po rozpoznaniu śmieci mózgu i po spodziewanym zatrzymaniu krążenia w szpitalu;
3) dawca po nieskutecznej resuscytacji krążeniowo oddechowej;
4) dawca po nieodwracalnym zatrzymaniu krążenia, zmarły w szpitalu - śmierć medycznie wspomagana lub eutanazja;
5) dawca z objawami śmierci mózgu, u którego doszło do oczekiwanego zatrzymania krążenia w szpitalu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zakwalifikowany dawca DBD (donation after brain death) to:

Zgodnie z obwieszczeniem ministra zdrowia z 2019 roku największe obecnie praktyczne zastosowanie dla rozpoznania i udokumentowania śmierci mózgu ma:

Jeżeli u biorcy nerki po ok. 6 miesiącach od transplantacji pojawią się cechy niewydolności nerki, oporne na leczenie nadciśnienie tętnicze, a w badaniu obrazowym wymiary nerki są mniejsze, oznacza to podejrzenie:

Badanie histopatologiczne pobranej wątroby wykonuje się w przypadku makroskopowego podejrzenia jej stłuszczenia. W ocenie histopatologicznej ocenia się stłuszczenie wielkokropelkowe i drobnokropelkowe. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące powyższego:
1) w stłuszczeniu wielkokropelkowym krople tłuszczu zajmują całą cytoplazmę i spychają jadro na brzeg komórki;
2) w stłuszczeniu drobnokropelkowym krople tłuszczu nie obejmują całej objętości komórki i nie spychają jądra, a znaczenie kliniczne nie jest jednoznacznie ustalone;
3) stłuszczenie wielkokropelkowe obejmujące >60% hepatocytów może skutkować dysfunkcją i niepodjęciem funkcji przez przeszczepiona wątrobę;
4) krople tłuszczu wypełniające cytoplazmę powodują ucisk sinusoid utrudniając perfuzję wątroby, a uwolnione związki tłuszczowe w wyniku niedokrwienia zaburzają przepływ krwi uszkadzając śródbłonek sinusoid i pogłębiają wrażliwość na uszkodzenia spowodowane niedokrwieniem zimnym;
5) zmiany stłuszczeniowe mogą występować ogniskowo i badanie tylko jednego wycinka ma ograniczoną wartość diagnostyczną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia PTLD:
1) ponowny przeszczep (re-transplantacja) jest możliwa po roku od wyleczenia w zależności od potrzeby klinicznej i typu narządu;
2) pacjenci z nawrotem po immunochemioterapii (R-CHOP) powinni być starannie wybierani do autologicznego przeszczepu komórek macierzystych (HSCT) po osiągnięciu remisji;
3) redukcja leczenia immunosupresyjnego jest pierwszym etapem leczenia PTLD;
4) monoterapia RTX (rytuksymab) zalecana jest u pacjentów, którzy nie reagują na redukcję immunosupresji;
5) w zlokalizowanej chorobie PTLD radioterapia może być stosowana równocześnie z redukcją immunosupresji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące definicji ostrej niewydolności wątroby (acute liver failure - ALF) według aktualnych ustaleń z 2012 roku:

U chorego ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu cukrzycy typu 1, u którego nie ma możliwości wykonania przeszczepienia nerki pobranej od dawcy żywego, najlepszym rozwiązaniem terapeutycznym jest:

Kontrola jakości wyizolowanych wysp trzustkowych planowanych do przeszczepienia powinna obejmować:

W przypadku jednoczesnego przeszczepiania nerki i wysp trzustkowych pobranych ze zwłok tego samego dawcy wskazane jest, aby biorca otrzymał:

Największe szanse na zakończone powodzeniem przeszczepienie trzustki, mają chorzy na cukrzycę typu 2 ze schyłkową niewydolnością nerek:

U chorych ze schyłkową niewydolnością nerek (ESRD) w przebiegu cukrzycy typu 1 w obserwacji po jednoczesnym przeszczepie trzustki i nerki (SPK), w porównaniu z chorymi po transplantacji samej nerki (KTX) nie obserwuje się:

W przypadku przeszczepienia trzustki unika się odprowadzenia soku trzustkowego do pęcherza moczowego biorcy ze względu na ryzyko:

U chorych po przeszczepieniu trzustki, w monitorowaniu czynności przeszczepionego narządu lub w przypadku objawów pogorszenia jej czynności nie stosuje się:

Najczęstszą przyczyną utraty przeszczepianego jelita jest/są:

Po przeszczepieniu nerki pobranej od dawcy o rozszerzonych kryteriach (ECD), w porównaniu do przeszczepienia nerki pobranej od „dawcy standardowego” (nie-ECD):

Kondycjonowanie to termin stosowany w transplantologii krwiotwórczych komórek macierzystych dla określenia:

Aby zapobiec wystąpieniu choroby przeszczep-przeciwko-gospodarzowi po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych stosuje się:

W okresie okołotransplantacyjnym chorzy poddawani przeszczepowi krwiotwórczych komórek macierzystych od dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego powinni mieć przetaczane preparaty składników krwi:

Wskazaniem do stosowania napromienionych komórkowych preparatów składników krwi jest:

Objawami ostrej choroby przeszczep-przeciwko-gospodarzowi po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych mogą być:

W leczeniu ostrej choroby przeszczep-przeciwko-gospodarzowi możliwe jest zastosowanie:

Jednym z grzybów pleśniowych, zakażenie którym może wystąpić u chorych po allotransplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych jest mucor. Leki przeciwgrzybicze wykazujące aktywność w tej grzybicy to:

Zakażenie Clostridioides difficile u chorych po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych może być leczone:

Do leków immunoablacyjnych stosowanych m.in. w leczeniu kondycjonującym przed transplantacją krwiotwórczych komórek macierzystych należy:

Wskaż szczepienia, które można wykonać bezpiecznie u biorcy przeszczepu narządowego:
1) przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B;
2) przeciwko żółtej febrze;
3) przeciwko odrze;
4) przeciwko grypie;
5) przeciwko pneumokokom.
Prawidłowa odpowiedź to:

W 7. dobie po transplantacji nerki w USG stwierdzono zbiornik płynu w okolicy jej wnęki wielkości 10 x 6 x 8 cm. Zbiornik ten nakłuto i pobrano płyn. Wskaż badania pomocne w ustaleniu etiologii zbiornika:
1) kreatynina w surowicy;
2) kreatynina w moczu;
3) kreatynina w płynie z nakłucia;
4) mocznik w płynie z nakłucia;
5) posiew z płynu z nakłucia;
6) liczba limfocytów w płynie z nakłucia;
7) liczba monocytów w płynie z nakłucia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeszczepienie nerki lewej dawcy na prawy talerz biodrowy biorcy, a prawej nerki na lewy talerz biodrowy biorcy ma na celu:

Przy pobieraniu narządów obowiązuje zazwyczaj odpowiednia kolejność pobierania. Poniżej podano rodzaj pobieranego narządu:
1) nerka;
2) wątroba;
3) trzustka;
4) serce.
Prawidłowa kolejność pobrania to: