Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / jesień 2023

Pobranie szpiku od dawcy małoletniego jest uzależnione od spełnienia określonych zasad. Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Chorzy będący kandydatami na biorców allogenicznych otrzymują składniki krwi zgodnie z ogólnymi zasadami dla chorych na choroby krwi, ale powinni otrzymywać składniki krwi pozbawione krwinek białych. Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Pacjent z ciężką niewydolnością serca, stabilnym ciśnieniem tętniczym, bez niewydolności wielonarządowej, jednak zależny od wlewów amin katecholowych znajduje się w klasie INTERMACS:

Komórki macierzyste mogą być pobrane ze szpiku, z krwi obwodowej (po mobilizacji), z krwi pępowinowej, z wątroby płodowej. Komórki macierzyste zmobilizowane do krwi obwodowej charakteryzują się następującymi cechami:

Przeszczepienie syngeniczne oznacza, że biorca otrzymał przeszczep:

Dawca spokrewniony (rodzinny) to osoba, która ma te same szóste chromosomy i jest identyczna w HLA z chorym (geny układu HLA znajdują się na chromosomie 6). Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Tzw. „zespół limfocytów pasażerskich”:

Wśród przyczyn mikroangiopatii zakrzepowych po transplantacji są niepożądane działania leków. W przypadku inhibitorów mTOR, mechanizm ten jest związany z:

U chorych po transplantacji nerki, mimo stałej immunosupresji, może dochodzić do nawrotu lub pojawiania się de novo chorób autoimmunologicznych. W przypadkach reumatoidalnego zapalenia stawów:

W leczeniu nadciśnienia tętniczego po transplantacji nerki wykorzystywane są leki należące do kilku odrębnych grup. Grupą leków pierwszego rzutu są:

Zespół sercowo-nerkowy typu 2 (CRS2) to:

Definicja nadkrwistości transplantacyjnej (po przeszczepieniu nerki) wg KDIGO oraz American Society of Transplantation (AST) to:

W przypadkach rozpoznania raka nerki własnej, rozwijającego się u chorych po przeszczepieniu nerki, wykonuje się nefrektomię lub operację oszczędzającą, usuwającą guz z marginesem tkankowym. Wartością progową wielkości (średnicy) guza, powyżej której usuwana jest cała nerka jest:

Po urodzeniu dziecka pacjentka po transplantacji nerki może karmić dziecko naturalnie, jeśli w leczeniu immunosupresyjnym przyjmuje:

U pacjentki 2 lata po transplantacji nerki z nawracającymi od roku (praktycznie 1 raz w miesiącu) nasilonymi infekcjami wirusem opryszczki zwykłej (HSV), należy zastosować długotrwałe przez lata leczenie:

Wg najnowszych z 2021 roku zaleceń KDIGO, u pacjentów po transplantacji nerki powinno się dążyć do wartości ciśnienia tętniczego poniżej:

Rak z komórek Merkla jest jednym z najbardziej agresywnych nowotworów skóry spotkanych u pacjentów po transplantacji. Głównymi czynnikami ryzyka są wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:

Belatacept - lek biologiczny o działaniu immunosupresyjnym, selektywny inhibitor kostymulacji limfocytów T sugerowany jest jako lek alternatywny do inhibitorów kalcyneuryny w przewlekłym leczeniu immunosupresyjnym. Zastosowanie tego leku jest przeciwwskazane u biorców:

Belatacept jest najnowszym lekiem o działaniu immunosupresyjnym, stosowanym u pacjentów po transplantacji nerek, sugerowany jest jako lek alternatywny do inhibitorów kalcyneuryny w przewlekłym leczeniu immunosupresyjnym. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zasad jego stosowania:

Zamieniając w podtrzymującym leczeniu immunosupresyjnym lek takrolimus na takrolimus MR-LCPT, czyli konwertując na Envarsus dawkę leku należy przeliczyć:

Sirolimus jest lekiem immunosupresyjnym - inhibitorem szlaku mTOR. Jak wszystkie leki immunosupresyjne może wywoływać wiele działań ubocznych. Spośród wymienionych poniżej wskaż to, które nie jest związane z zastosowaniem tego leku:

Możliwe objawy uboczne związane ze stosowaniem cyklosporyny to niżej wymienione, z wyjątkiem:

Zmniejszenie stężenia cyklosporyny w surowicy może być związane z rozpoczęciem leczenia:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zakażenia Pneumocystis jiroveci:

Najbardziej efektywnym postępowaniem w przypadku zwężenia tętnicy przeszczepionej nerki jest:

W którym z wymienionych przypadków wskazane jest leczenie indukcyjne?
1) u chorych z wysokim PRA;
2) u chorych z niskim ryzykiem immunologicznym celem bezpiecznej minimalizacji immunosupresji (odstawienie glikokortykosteroidów, redukcja dawek inhibitorów kalcyneuryny);
3) w przypadku żywego dawcy.
4) w przypadku retransplantacji;
5) w każdym przypadku zalecane jest stosowanie leczenia indukcyjnego;
Prawidłowa odpowiedź to:

W jakiej kolejności powinny być wykonane zespolenia podczas przeszczepienia nerki?

Do czynników ryzyka zwężenia moczowodu nerki przeszczepionej należą:
1) wiek dawcy powyżej 65 lat;
2) długi czas zimnego niedokrwienia;
3) opóźniona czynność przeszczepu;
4) cukrzyca typu 2;
5) włóknienie zaotrzewnowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

W którym z wymienionych poniżej przypadków po transplantacji nerki nie jest zalecana graftektomia?

Stwierdzany w badaniu dopplerowskim po przeszczepie nerki wysokooporowy przepływ skurczowy i obecność wstecznego przepływu w fazie rozkurczowej w naczyniach tętniczych oraz brak prawidłowych przepływów w naczyniach żylnych może świadczyć o:
1) zakrzepicy tętniczej;
2) zakrzepicy żylnej;
3) ostrym odrzucaniu;
4) ostrej nefrotoksyczności inhibitorów kalcyneuryny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż grupy biorców, które mają pierwszeństwo w wyborze do przeszczepienia nerki, niezależnie od liczby punktów według obowiązujących zaleceń Poltransplantu:
1) biorcy zgłoszeni w trybie pilnym (brak możliwości dializowania);
2) biorcy wysokoimmunizowani (PRA ≥ 80%);
3) biorcy czekający dłużej niż 5 lat;
4) biorcy bez niezgodności w układzie HLA z dawcą;
5) biorcy, którzy w przeszłości byli dawcami nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

W biopsji nerki przeszczepionej wykonanej z powodu pogorszenia jej czynności, patomorfolog opisał rozległe zapalenie naczyń okołocewkowych (PTCitis). Wskaż najbardziej prawdopodobną patologię przeszczepu:

Wskaż decydujące badanie laboratoryjne w diagnostyce przyczyn mikroangiopatii zakrzepowej u biorcy przeszczepu, różnicujące zespół hemolityczno-mocznicowy i zakrzepową plamicę małopłytkową:

Wskaż czynniki ryzyka rozwoju de novo przeciwciał przeciwko antygenom zgodności tkankowej dawcy (DSA) u biorcy przeszczepu nerki:
1) retransplantacja;
2) niezgodność w doborze antygenów HLA DR i DQ pomiędzy dawcą i biorcą;
3) niedostateczna immunosupresja;
4) subkliniczne odrzucanie T-komórkowe;
5) graftektomia poprzedniego przeszczepu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakich środków spożywczych nie powinien stosować biorca przeszczepu leczony takrolimusem ze względu na interakcje ich metabolizmu z takrolimusem?
1) owoc pomelo;
2) sok grejfrutowy;
3) dziurawiec;
4) kurkuma (ostryż);
5) imbir.
Prawidłowa odpowiedź to:

Imlifidaza jest nowym lekiem, zarejestrowanym do odczulania wysokoimmunizowanych biorców nerki. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące jej stosowania:
1) imlifidaza jest przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko cząsteczce CD 38 na plazmocytach, hamuje produkcję IgG, w tym DSA;
2) imlifidaza jest enzymem wyizolowanym ze Streptococcus pyogenes, który rozszczepia łańcuchy ciężkie wszystkich podklas ludzkiej IgG;
3) imlifidaza długotrwale hamuje produkcję DSA, stąd po transplantacji ryzyko odrzucania zależnego od przeciwciał jest niskie;
4) natychmiastowe działanie imlifidazy umożliwia odczulanie w przypadku zmarłego dawcy, u osób które nie mają zgodnego żywego dawcy;
5) szybki rozwój przeciwciał przeciwko imlifidazie wyklucza wielokrotne stosowanie leku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż lek immunosupresyjny, który zmniejsza replikację wirusa Polyoma BK:

Wskaż zakażenia wirusowe, które są odpowiedzialne za rozwój nowotworów po transplantacji narządów:
1) HSV-wirus opryszczki zwykłej;
2) HPV-wirus brodawczaka ludzkiego;
3) wirus cytomegalii;
4) EBV-wirus Epsteina-Barr;
5) parwowirus B19.
Prawidłowa odpowiedź to:

U potencjalnego zmarłego dawcy, od którego planowane jest pobranie nerek stwierdzono obecność przeciwciał anty-HBc w klasie IgG, ujemny HBsAg i ujemne anty-HBc w klasie IgM. Wskaż właściwe postępowanie:
1) pobranie nerek jest przeciwwskazane;
2) można pobrać nerki dla biorcy, jeśli wyrazi on zgodę i jest skutecznie zaszczepiony przeciw wzw B (miano anty-HBs> 10 IU/L);
3) można pobrać nerki dla biorcy, u którego stwierdza się dodatni HBsAg+;
4) można pobrać nerki dla biorcy, który przebył wzw B (anty-HBc+ lub anty-HBc+ i anty-HBs+);
5) można pobrać nerki dla każdego biorcy bez względu na status HBV i włączyć profilaktycznie po transplantacji entekawir.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż lek przeciwwirusowy hamujący kinazę białkową UL97, który jest skuteczny w przypadkach opornych na standardowe leczenie zakażenia wirusem cytomegalii:

W oparciu o określone parametry można oszacować ryzyko zabiegu przeszczepienia komórek krwiotwórczych (wg EBMT). Skala jest 3 stopniowa, liczba pkt odpowiednio 0,1,2 dla każdego parametru. Jeśli wskaźnik wynosi „0” szacowane 5-letnie całkowite przeżycie wynosi 90%, jeśli wartość wskaźnika będzie >6 czyli 5-letnie przeżycie osiągnie 23% chorych. Pod uwagę bierze się następujące parametry, z wyjątkiem:

Dawca w stanie nieodwracalnego zatrzymania krążenia, który zmarł w szpitalnej izbie przyjęć mimo natychmiastowej resuscytacji to dawca kategorii:

Płynem stosowanym do przechowywania narządów, mającym skład zbliżony do składu płynu pozakomórkowego jest:

Banffijski parametr „i-IFTA” w ocenie ostrego odrzucania przeszczepionej nerki dotyczy:
1) komórkowego nacieku zapalnego ściany kapilar;
2) linijnych złogów C4d w kapilarach okołocewkowych;
3) nacieków zapalnych w powierzchni zwłókniałej kory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z parametrów hemodynamicznych wskazują na krytyczne zwężenie tętnicy przeszczepionej nerki w zespoleniu z tętnicą biodrową wewnętrzną?
1) rozkurczowe ciśnienie tętnicze >120 mmHg;
2) przepływ krwi w zespoleniu tętnicy nerki przeszczepionej z tętnicą biodrową wewnętrzną >5 m/s;
3) obniżenie, w porównaniu do wartości wyjściowych, wewnątrznerkowych parametrów oporowych;
4) wartości (badanie dopplerowskie) PI>2,5, RI = 1.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wirus cytomegalii może bezpośrednio uszkadzać przeszczep:

Gdy wykonuje się transplantację nerki do pętli jelitowej Brickera to nerkę umieszcza się:

W przypadku stwierdzenia, że żyła nerkowa prawa jest zbyt krótka, żeby wykonać zespolenie z żyłą biodrową biorcy, rutynowym postępowaniem jest:

W przypadku ostrego odrzucania trzustki przeszczepionej można stwierdzić:

Ocenę czynności przeszczepionych wysp trzustkowych monitoruje się poziomem:

Chirurg pobierający wątrobę od dawcy zmarłego w obrębie więzadła wątrobowo-dwunastniczego może napotkać następujące struktury, z wyjątkiem:

Przed rozpoczęciem perfuzji narządów jamy brzusznej należy podwiązać następujące naczynia:

Naczyniami krwionośnymi najczęściej pobieranymi w celu rekonstrukcji naczyń przeszczepianego narządu jamy brzusznej są:

Do podstawowych zadań koordynatora pobierania narządów nie należy:

Wskaż prawidłowo opisane czynności wykonywane przez chirurga w trakcie pobrania wielonarządowego od dawcy zmarłego:

Nerki pobrane od których z poniższych dawców szczególnie powinny być przechowywane w urządzeniu do transportu umożliwiającym ciągłą perfuzję?
1) dawca 50-letni, stężenie kreatyniny przed pobraniem 1,1 mg/dL, krótki czas niedokrwienia;
2) dawca 59-letni, z mózgowo-naczyniową przyczyną śmierci i długim czasem niedokrwienia;
3) dawca 23-letni, z pourazową przyczyną śmierci, stężenie kreatyniny przed pobraniem 1,3 mg/dL;
4) dawca 55-letni, z prawidłowym ciśnieniem tętniczym krwi, zwłóknieniem kłębuszków nerkowych na poziomie poniżej 10%;
5) dawca 60-letni, nadciśnienie tętnicze, stężenie kreatyniny przed pobraniem 2,2 mg/dL.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostre odrzucanie u biorców przeszczepu kończyny górnej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zakrzepicy żyły nerki przeszczepionej występującej we wczesnym okresie potransplantacyjnym:

Niedokrwistość po przeszczepieniu nerki jest zjawiskiem, któremu sprzyjać może:
1) stosowanie inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę;
2) upośledzenie funkcji nerki przeszczepionej;
3) zwyrodnienie wielotorbielowate nerek własnych;
4) stosowanie inhibitorów kinazy mTOR;
5) zwężenie tętnicy nerkowej;
6) zakażenie parwowirusem B19.
Prawidłowa odpowiedź to:

Żywym dawcą nerki może zostać:
1) osoba z mikroalbuminurią < 30 mg/d;
2) osoba z niskim ryzykiem sercowo-naczyniowym;
3) osoba niepełnoletnia powyżej 16. r.ż., po uzyskaniu zgody przedstawiciela ustawowego;
4) osoba z BMI>30 ale <33.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniami bezwzględnymi do przeszczepienia nerki u biorcy są niżej wymienione, z wyjątkiem:

Lekiem pierwszego rzutu w leczeniu aspergilozy płucnej jest/są:

Wskaż, który z poniższych leków może wywołać zakrzepową plamicę małopłytkową po przeszczepieniu krwiotwórczych komórek macierzystych:

Wskazaniem do przeszczepienia allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych jest:

Wśród wymienionych leków znaczenie w profilaktyce rozwoju choroby zarostowej żył wątrobowych ma/mają:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie/a dotyczące postępowania w nefropatii związanej z zakażeniem BKV (wirus Polyoma BK):

Przy podaniu preparatu Tymoglobuliny obowiązują następujące zasady:
1) wykonanie próby uczuleniowej;
2) podanie nie mniej niż 2 mg/kg m.c. metyloprednizolonu dożylnie;
3) podanie dożylne leku przeciwhistaminowego;
4) założenie wkłucia centralnego;
5) monitorowanie liczby erytrocytów we krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Protokoły terapeutyczne, przy przeszczepieniu narządów między niezgodnymi immunologicznie dawcą i biorcą, obejmują:
1) zabiegi plazmaferezy;
2) zabiegi immunoadsorpcji;
3) wlewy immunoglobuliny ludzkiej;
4) podanie surowicy poliklonalnej;
5) podanie przeciwciał anty-CD20, anty-C5;
6) podanie inhibitora proteasomu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące subklinicznego odrzucania T-komórkowego:

Zredukowane leczenie immunosupresyjne u biorcy z nieczynnym przeszczepem nerkowym powinno zostać utrzymane, gdy:
1) istnieje duża szansa retransplantacji;
2) diureza resztkowa jest > 500 ml/dobę;
3) rozwija się proces nietolerancji przeszczepu;
4) pacjent ma zachowaną diurezę i planowany jest powrót do dializy otrzewnowej;
5) stężenia leków immunosupresyjnych nie przekraczają terapeutycznych progów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mikroangiopatia zakrzepowa (TMA) może wystąpić de novo u biorcy narządu unaczynionego z:
1) predyspozycją genetyczną;
2) ostrym odrzucaniem przeszczepu;
3) infekcją parwowirusem B19;
4) terapią inhibitorem mTOR;
5) infekcją CMV;
6) ciężkim uszkodzeniem poreperfuzyjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Konwersję cyklosporyny (CsA) na takrolimus należy rozważyć w następujących sytuacjach klinicznych:
1) nawracające ostre odrzucanie pomimo utrzymywania zalecanych poziomów CsA;
2) przewlekłe odrzucanie zależne od przeciwciał;
3) choroba limfoproliferacyjna;
4) trombocytopenia;
5) cukrzyca potransplantacyjna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do leków niediabetogennych, które są stosowane w immunosupresji po przeszczepieniu narządów unaczynionych, zalicza się:

Największe nawet ponad 20-krotne ryzyko wystąpienia nowotworu de novo po przeszczepieniu nerki obserwuje się w przypadku:

W profilaktyce zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego stosuje się:

Lekiem skutecznym w zapobieganiu zakażeniu wirusem opryszczki zwykłej (HSV-1 i HSV-2) jest:

Duże ryzyko ciężkiego uszkodzenia szpiku (mielosupresji) może wystąpić przy łącznym stosowaniu azatiopryny i:

Do „wczesnych” inhibitorów podziałów komórkowych stosowanych w leczeniu immunosupresyjnym po przeszczepieniu narządu należy:

Inwazyjne infekcje grzybicze wywołane przez Aspergillus występują najczęściej u biorców:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące profilaktyki anty-CMV u biorców nerki:
1) nie jest stosowana gdy D-/B-;
2) należy stosować przez 6 miesięcy jeśli D+/B-;
3) należy stosować przez 3 miesiące jeśli D+/B+;
4) można zamiast profilaktyki stosować leczenie wyprzedzające.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pochodne kwasu mykofenolowego:
1) nie powinny być stosowane w ciąży;
2) nie powinny być łączone z allopurinolem;
3) nie mają działania nefrotoksycznego;
4) w skojarzeniu z cyklosporyną wymagają większych dawek niż przy kojarzeniu z takrolimusem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowo uszeregowaną diabetogenność leków immunosupresyjnych:

Terapia immunosupresyjna po transplantacji serca bywa złożona i wieloskładnikowa. Wskaż zestawienie leków, których nie stosuje się po transplantacji serca:

Obrzęki limfatyczne, owrzodzenia w jamie ustnej, nasilenie białkomoczu to powikłania towarzyszące:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Przedłużenie czasu ciepłego niedokrwienia w trakcie pobrania narządów zwiększa ryzyko:
1) pierwotnej dysfunkcji przeszczepu;
2) opóźnionej czynności przeszczepu;
3) zwężenia dróg żółciowych po przeszczepieniu wątroby;
4) stwardnienia kłębków nerkowych po przeszczepieniu nerki;
5) martwicy kory nerkowej po przeszczepieniu nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikiem ryzyka rozwoju cukrzycy po transplantacji nerki nie jest:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Potwierdzonymi czynnikami ryzyka rozwoju nowotworów po przeszczepieniach narządowych są:
1) leczenie immunosupresyjne;
2) wiek biorcy;
3) płeć męska;
4) nefropatia arystocholowa będąca przyczyną transplantacji;
5) pozapalna marskość wątroby będąca przyczyną transplantacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące żywego dawstwa nerki:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przeszczepiania wątroby:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przeszczepiania trzustki:

Czynnikami ryzyka niepowodzenia retransplantacji nerki są:
1) czas przeżycia pierwszego przeszczepu poniżej roku;
2) utrata pierwszego przeszczepu z powodu ostrego odrzucania w pierwszym roku po przeszczepieniu;
3) czas oczekiwania na retransplantację powyżej roku;
4) wiek dawcy powyżej 50 lat;
5) dawca płci żeńskiej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie o potransplantacyjnych chorobach limfoproliferacyjnych (PTLD):

Do leków immunosupresyjnych niemających niekorzystnego wpływu na zaburzenia lipidowe należą:

Stwierdzenie tzw. skutecznego krwiotworzenia po procedurze allotransplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych polega na uzyskaniu u chorego następujących parametrów:

Metodę polimorfizmu mikrosatelitarnego (tzw. STR - short tandem repeats) wykorzystuje się w transplantologii krwiotwórczych komórek macierzystych w celu:

Leki przeciwdrobnoustrojowe stosowane profilaktycznie u chorego standardowego ryzyka powikłań infekcyjnych opuszczającego oddział przeszczepowy po procedurze allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych to:

Dodatni test galaktomannanowy u chorego po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych może wskazywać na aspergillozę układową. Fałszywie dodatni wynik testu można otrzymać w następujących przypadkach:

U chorego po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych za stwierdzoną kolonizacją bakteriami typu VRE, optymalnym lekiem pierwszego rzutu w przypadku zakażenia odcewnikowego jest:

W leczeniu zakażenia Toxoplasma gondii u chorego po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych stosuje się:

W profilaktyce zakażenia Toxoplasma gondii u chorego poddanego procedurze allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych stosuje się:

Kryteria VOD/SOS (choroba zarostowa żył wątrobowych/zespół niedrożności zatokowej wątroby) u dorosłych pacjentów po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych obejmują:

W przypadku wystąpienia i utrzymywania się powyżej 60. doby czystoczerwonokrwinkowej aplazji (PRCA) po transplantacji allogenicznej krwiotwórczych komórek macierzystych w leczeniu należy zastosować:
1) erytropoetynę;
2) mykofenolan mofetylu;
3) rytuksymab;
4) plazmaferezę;
5) cyklosporynę;
6) ruksolitynib.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku dawcy komórek macierzystych z grupą krwi AB i biorcy z grupą krwi A we wczesnym okresie okołoprzeszczepowym należy przetoczyć krwinki czerwone grupy:

W leczeniu pierwszej linii mukormykozy u chorego po transplantacji allogenicznej krwiotwórczych komórek macierzystych należy zastosować:

W leczeniu objawowej choroby CMV po allogenicznej transplantacji komórek krwiotwórczych nie stosuje się:

Większość przypadków potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej (PTLD) występuje w następującym okresie czasu po przeszczepieniu:

W przypadku wystąpienia zarostowego zapalenia oskrzelików po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych należy zastosować:
1) ruksolitynib;
2) flutykazon, azytromycynę, montelukast;
3) metyloprednizolon;
4) rytuksymab;
5) fotoferezę zewnątrzustrojową;
6) ibrutynib.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do kryteriów EBMT rozpoznania klasycznej choroby zarostowej żył wątrobowych (VOD) po transplantacji allogenicznej należą:
1) hepatomegalia;
2) splenomegalia;
3) przyrost masy ciała > 2%;
4) przyrost masy ciała > 5%;
5) bilirubina ≥ 2 mg/dl;
6) bilirubina ≥ 5 mg/dl.
Prawidłowa odpowiedź to:

W rozpoznaniu postaci jelitowej ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi pomocne może być wykorzystywanie biomarkerów:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

Pacjent po transplantacji serca z 70% zwężeniem w segmencie 7 gałęzi międzykomorowej przedniej wykazanym w koronarografii ma nasilenie waskulopatii w stadium wg ISHLT:

Wskaż odpowiednio uszeregowane ryzyko wystąpienia infekcji cytomegalowirusowej w zależności od serostatusu dawcy i biorcy (D/R) w momencie transplantacji oraz jej ewentualne uwarunkowania: