Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / jesień 2021

Bardzo istotnym kryterium kwalifikacji przed przeszczepem nerki jest ujemny wynik próby krzyżowej (cross-match). Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Obecnie zakrzepica żyły wrotnej nie stanowi przeciwwskazania do trans - plantacji wątroby. Masywna jednak zakrzepica żyły wrotnej, spływu żył, krezkowej górnej, śledzionowej stwierdzona dopiero podczas operacji stanowi wyzwanie dla operatora Możliwe rozwiązania podane poniżej są prawdziwe, za wyiatkiem:

Postęp w przeszczepianiu nerek kojarzy się z wymienionymi nazwiskami za Wyjatkiem:

Trzewne przeszczepy wielonarządowe to jednoczasowe przeszczepy jelita, wątroby, trzustki, żołądka. Wskazania do przeszczepów powyżej 2 narządów trzewnych to wymienione poniżej patologie, za wyiatkiem:

Wskazaniami do transplantacji izolowanego odcinka jelita są wszystkie poniższe przypadki, za wyiatkiem:

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące przeszczepienia izolowanego jelita:

Wskaż prawidłowe postępowanie u chorego z marskością wątroby, u którego rozpoznano zakrzepicę żyły wrotnej: 1) wymaga dokładnej diagnostyki USG-Doppler wielofazowego badania angiotomograficznego ustalającego napływ wrotny, 2) zakrzepica żyły wrotnej z marskoscią wątroby jest przeciwwskazaniem do transplantacji wątroby, 3) zakrzepica żyły wrotnej w przebiegu marskości wątroby nie jest przeciwwskazaniem do transplantacji wątroby w czasie transplantacji żyła wrotna będzie wymagała udrożnienia, 4) rozpoznanie masywnej zakrzepicy żyły wrotnej, krezkowej, śledzionowej dyskwalifikuje chorego od transplantacji wątroby, 5) zakrzepica żyły wrotnej z masywnym wodobrzuszem małopłytkowością jest przeciwwskazaniem do transplantacji w wątroby.

U dawców biorców płci męskiej, w wieku powyżej 60. rŻ. istnieje ryzyko raka prostaty Dawcami biorcami narządów mogą być mężczyźni o niskim ryzyku raka prostaty oceniane jako: GS (suma Gleasona), PSA (stężenie antygenu sterczowego) oraz w systemie oceny stopnia złośliwości ISUP ( International Society of Urological Pathology). Jako dawca biorca o niskim ryzyku kwalifikuje się mężczyzna, którego wskaźniki to: 1) GS - 6 (3 + 3), PSA < 10 ng/mI, ISUP 1 2) GS < 7 (3 + 4), PSA <10 ng/mI, ISUP 1 3) GS - 7 (4 + 3), PSA <10 ngImI, ISUP 2 4) GS - 7 (4 + 3), PSA 10-20 ng/mI, ISUP 29/3 5) GS = 8 (4 + 4 lub 3 + 5 lub 5 + 3), PSA > 20 ng/mI, ISUP 2 4%.

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu Budd-Chiari'ego:

Wskaż, które z wymienionych transplantacji wymagają leczenia immunosupresyjnego: 1) autotransplantacja, 2) ksenotransplantacja, 3) allotransplantacja, 4) izotransplantacja, 5) heterotransplantacja

Maksymalna objętość szpiku pobieranego od zdrowego dawcy dla celów allogenicznej transplantacji nie powinna przekraczać:

Naświetlanie całego ciała TBI (total body irradiation) stanowi główną część składową mieloablacyjnego leczenia kondycjonującego przed transplantacją krwiotwórczych komórek macierzystych w ostrej białaczce. Wskaż najczęściej stosowaną całkowitą dawkę promieniowania:

Leczenie kondycjonujące w procedurze transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych może składać się 2:

Leczenie kondycjonujące u pacjentów ze szpiczakiem plazmocytowym poddawanych autologicznej transplantacji najczęściej jest oparte na:

Wskaż najczęstszą metodę pozyskiwania krwiotwórczych komórek macierzystych od zdrowych dawców dla celów allogenicznej ich transplantacji:

Układowe zakażenia grzybicze mogą wystąpić jako powikłanie po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych: Lekiem o najszerszym spektrum przeciwgrzybiczym jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wirtualnej próby krzyżowej: 1) podstawą wirtualnej próby krzyżowej jest znajomość antygenów HLA, przeciw którym pacjent oczekujący na przeszczep wytworzył przeciwciała oraz znajomość antygenów HLA dawcy, 2) wirtualna próba krzyżowa pozwala na wykonanie przeszczepu nerki u uczulonego biorcy bez wykonania testu CDC (complement dependent cytotoxicity), 3) wirtualna próba krzyżowa umożliwia identyfikację potencjalnych biorców przeszczepu, u których spodziewany jest dodatni wynik biologicznej próby krzyżowej wykonanej testem CDC lub FCXM (flow cytometry cross - match), 4) wirtualna próba krzyżowa nie wykazuje ścisłej korelacji z biologiczną próbą krzyżową CDC, 5) wirtualna próba krzyżowa jest wykorzystywana do oceny ryzyka immunologicznego pacjentów, którzy wytworzyli przeciwciała nie HLA.

Wskaż prawiedłową interpretację dodatniego wyniku testu krzyżowego CDC (complement dependent cytotoxicity) pacjenta, u którego nie stwierdzono obecności DSA (donor specific antibodies) badanych metodą Luminex-SAB (single antigen bead): 1) pacjent posiada przeciwciała anty-HLA klasy IgM, 2) pacjent posiada przeciwciała nie-HLA klasy IgG lub IgM, 3) pacjent posiada przeciwciała anty-HLA niewiążące dopełniacza, 4) wynik DSA jest fałszywie ujemny, 5) wykryte przeciwciała testem CDC, przy braku DSA nie stanowią zagrożenia dla przeszczepu.

U 30-letniego biorcy przeszczepu z pogarszającą się czynnością nerki podejrzewane jest odrzucanie zależne od przeciwciał. Które z wyników badań potwierdzają to podejrzenie? 1) obecność w surowicy krwi DSA o MFI < 500, 2) obecność złogów CAd w kapilarach okołocewkowych, 3) zapalenie w naczyniach mikrokrążenia (kapilarach kłębuszka kapilarach okołocewkowych), 4) obecność w surowicy krwi przeciwciał anty-HLA nie będącymi DSA o MFI 5000, 5) obecność w surowicy krwi de novo DSA wiążących składową dopełniacza C1q.

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące cukrzycy potransplantacyjnej:

Wskaż czynniki ryzyka występujące przed przeszczepieniem nerki, które mają istotny wpływ na śmiertelność z powodu chorób układu krążenia po przeszczepieniu, 1) wiek biorcy > 65 lat, 2) czas dializoterapii 6 miesięcy, 3) czas dializoterapii > 2 lat, 4) płeć męska, 5) zdarzenia naczyniowo-sercowe

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące inwazyjnej aspergilozy:

Włóknienie zrębu i zanik cewek (IFITA) nerkowych jest powszechnie stwierdzane zarówno w nerkach natywnych, jak nerce przeszczepionej, jako efekt różnorodnych procesów patologicznych: Wskaż stwierdzenie nieprawdziwe:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wyników retransplantacji nerki u pacjentów, którzy zachorowali na potransplantacyjną chorobę limfoproliferacyjną (PTLD) w czasie pierwszego przeszczepu w porównaniu do pacjentów bez wywiadu PTLD: 1) u pacjentów z wywiadem PTLD stwierdza się częstsze występowanie PTLD po retransplantacji, 2) ostre odrzucanie śródmiąższowo-komórkowe występuje z podobną częstością u pacjentów z wywiadem PTLD, 3) śmiertelność pacjentów z wywiadem PTLD jest wyższa, 4) przeżycie przeszczepu u pacjentów z wywiadem PTLD jest niższe, 5) odrzucanie przeszczepu zależne od przeciwciał występuje z podobną częstością:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące odległych losów żywych dawców nerek. Żywi dawcyldawczynie w porównaniu z ogólną populacją krwiodawcami wykazują:

39-letni pacjent, który w indukcji leczenia immunosupresyjnego otrzymał thymoglobinę z powodu trzeciego przeszczepu nerki PRA >70%, 4 miesiące później rozwinął ostre T-komórkowe, śródmiąższowe odrzucanie przeszczepu (i3, t3, vO) - Wskaż prawidłowe leczenie ostrego odrzucania:

Wskaż fałszwwe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Niedokrwistość w odległym okresie po transplantacji nerki powodowana jest przez: 1) upośledzoną funkcję nerki, 4) stosowanie blokerów ATRI (sartanów), 2) stosowanie immunosupresji, 5) zakażenia, 3) stosowanie inhibitorów ACE,

Do czynników utrwalających niedokrwistość, w bezpośrednim okresie po transplantacji nerki, należą: 1) okołooperacyjna utrata krwi, 2) przetrwała wtórna nadczynność przytarczyc, 3) opóźnione podjęcie funkcji przez nerkę przeszczepioną, stosowana immunosupresja, 5) częste pobieranie krwi do badań.

Do czynników etiologicznych uczestniczących w patogenezie nadciśnienia tętniczego u chorych po przeszczepieniu nerki należą: 1) podwyższony wskaźnik masy ciała biorcy, 2) czas ciepłego niedokrwienia nerki, 3) stosowanie inhibitorów kalcyneuryny jako immunosupresji, 4) opóżnione gojenie rany pooperacyjnej, 5) mikroangiopatia zakrzepowa rozwijająca się w nerce przeszczepionej:

W grupie biorców nerki z tzw. wysokiego ryzyka immunologicznego znajdują się chorzy, którzy: 1) kolejne przeszczepienie nerki, 2) utracili poprzedni przeszczep z powodów immunologicznych, 3) mają wysokie miano PRA, 4) jako biorcy mają dużą niezgodność w zakresie antygenów HLA z dawcą, 5) są seronegatywni w zakresie EBV i mają otrzymać nerkę od dawcy seropozytywnego w zakresie EBV.

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

U chorych po transplantacji nerki może dochodzić do nawrotu lub rozwoju de novo kłębuszkowego zapalenia nerek. Najczęstszą glomerulopatią pojawiającą się de novo po transplantacji nerki jest:

Wskaż prawidłową kolejność zespoleń, które należy wykonać przeszczepiając nerkę: 1) zespolenie żylne, 2) zespolenie tętnicze, 3) zespolenie moczowodowo-pęcherzowe. Kolejność wykonywania zespoleń jest następująca:

Które z wymienionych hormonów mają zastosowanie W substytucji hormonalnej dawcy? 1) glikokortykosteroidy, 2) trójjodotyronina, 3) insulina, 4) glukagon, 5) wazopresyna, 6) aminy katecholowe, parathormon, 8) kalcytonina.

Po przeszczepieniu wysp trzustkowych sok trzustkowy można odprowadzić do:

Które z wymienionych opcji terapeutycznych jest najlepszym rozwiązaniem u chorego ze schyłkową niewydolnością nerek i cukrzycą typu 1 W aspekcie długotrwałego przeżycia?

Dawca rzeczywisty to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zbiornika chłonki wokół nerki przeszczepionej: 1) zbierająca się chłonka pochodzi z naczyń chłonnych uszkodzonych podczas preparowania naczyń biorcy, 2) zbierająca się chłonka pochodzi z naczyń chłonnych uszkodzonych podczas pobrania nerki, 3) najlepszym postępowaniem jest laparoskopowe wytworzenie połączenia zbiornika z pęcherzem moczowym, 4) większość zbiorników chłonki jest bezobjawowa wykrywana za pomocą USG, 5) ucisk zbiornika chłonki na naczynia nerki przeszczepionej może wywołać zakrzepice tętnicz,ą

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pobrania nerek: 1) pobrane nerki rozdziela się w ten sposób, że tętnice nerkowe zawierają fragmenty łaty aortalnej, 2) lewą żyłę nerkową odcina się tuż przy żyle głównej dolnej, 3) w przypadku stwierdzenia dwóch moczowodów jeden z nich należy zawsze podwiązać, 4) fragment żyły głównej dolnej powinien pozostać przy prawej żyle nerkowej, 5) nerki rozdziela się zawsze w organizmie dawcy.

Wskaż kolejność pobierania narządów od dawcy podczas pobrania wielonarządowego: 1) wątroba, 2) trzustka z fragmentem dwunastnicy, 3) nerki. Kolejność pobierania narządów powinna być:

Przedstaw gradację dawców nerki w kolejności od najlepszego: 1) zmarły w wyniku udaru mózgu, 2) zmarły w wyniku urazu mózgu, 3) żywy spokrewniony - zgodny w HLA, 4) żywy niespokrewniony - zgodny w HLA, 5) zmarły śmiercią sercową:

Optymalne parametry hemodynamicznej stabilizacji zmarłego dawcy nerki to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nadciśnienia płucnego u biorcy nerki: 1) zwiększa ryzyko opóźnionej funkcji graftu, 2) zwiększa ryzyko zgonu biorcy, 3) jest najczęściej następstwem długotrwałej dializoterapii z użyciem przetoki tętniczo-żylnej, 4) jest istotne, gdy wartość ciśnienia skurczowego w prawej komorze przekracza 30 mmHg.

Optymalne warunki zajścia w ciążę po przeszczepieniu nerki to: 1) okres co najmniej rok po przeszczepieniu, 2) właściwa nefroprotekcja przez stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny, 3) immunosupresja bez takrolimusu, 4) immunosupresja bez pochodnych kwasu mykofenolowego, 5) stabilna funkcja przeszczepu z kreatyniną poniżej 1,5

Zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jirovecii: 1) najczęściej występuje w półroczu po przeszczepieniu, 2) wymaga pierwotnej profilaktyki trimetoprimem z sulfametoksazolem (TMP-SMX), 3) charakteryzuje się skąpymi zmianami osłuchowymi przy istotnej hipoksemii, 4) w badaniach obrazowych daje obraz mlecznej szyby.

Czynniki ryzyka nadkrwistości potransplantacyjnej to: 1) stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny, 2) ADPKD, 3) obecność własnych nerek, 4) palenie tytoniu, 5) długie stosowanie EPO przed przeszczepieniem:

Najistotniejsze wskazanie do przeszczepienia trzustki to: 1) cukrzyca typu 1 ze śladowym wytwarzaniem peptydu C < 0,6 ng/ml, 2) epizody ciężkiej nieuświadomionej neuroglikopenii, 3) ślepota cukrzycowa, 4) schyłkowa niewydolność nerek, 5) niechęć do insulinoterapii.

Okres 5-letniej obserwacji przed zgłoszeniem na biorców zaleca się W przypadku nowotworów: 1) mózgu, 2) płuc, 3) krtani, 4) nerki, 5) żołądka.

Największe ryzyko przeniesienia zakażenia HBV z HBsAg-ujemnego, anty-HBc-dodatniego dawcy wątroby ma biorca:

Wskazaniem do wykonania przeszczepienia wątroby metodą konwencjo - nalną (wycięcie wątroby wraz z zawątrobowym odcinkiem żyły głównej dolnej) jest:

Jednym ze wskazań do przeszczepienia nerki jest zespół hemolitycznomocznicowy (HUS). Klasyczna postać zespołu hemolityczno-mocznicowego (D+HUS):

W piorunującej niewydolności wątroby na tle zakażenia HBV u 25-letniego pacjenta, wskazaniem do transplantacji wątroby w trybie pilnym jest:

Zespół odbudowy odpowiedzi immunologicznej polega na:

Dobór w zakresie antygenów HLA pary dawcalbiorca nie wpływa na:

Około 15-25% par dawca-biorca zgodnych w zakresie antygenów HLA jest niezgodnych w zakresie antygenów ABO przeszczepieniach niezgod nych grupowo kondycjonowaniu mieloablacyjnym, wymaga się przestrzegania okreslonych zaleceń. Wskaż, które z wymienionych zleceń jest nieprawidłowe:

Kwalifikacja chorego do przeszczepienia komórek krwiotwórczych wymaga ustalenia wskaźnika chorób towarzyszących. Chory kwalifikuje się do przeszczepienia jedynie po kondycjonowaniu niemieloablacyjnym jeśli wskaźnik wynosi powyżej:

Po przetoczeniu preparatów krwinkowych, może wystąpić zespół TRALI (transfusion related acute lung injury) Dokładny mechanizm jego powstawania nie jest poznany, możliwa jest indukcja przesiąkania włośniczkowego w płucach. Wskaż fałszywe stwierdzenie:

W przeciwieństwie do biorców przeszczepów narządowych, którzy muszą stosować leczenie immunosupresyjne do końca życia, chorzy po przeszczepieniu szpiku, U których nie wystąpiła przewlekła choroba GvHD, nie wymagają długiego stosowania leczenia immunosupresyjnego mogą zakończyć takie leczenie po:

Choroba przeszczep przeciw gospodarzowi (graft versus host disease, GvHD) należy po najczęściej występujących powikłań po allogenicznym przeszczepieniu komórek macierzystych. GvHD może wystąpić niezaleznie od zastosowanej profilaktyki immunosupresyjnej. Jest konsekwencją interakcji pomiędzy komórkami prezentującymi antygen biorcy dojrzałymi limfocytami T dawcy. Do czynników ryzyka rozwoju GvHD zalicza się wszystkie wymienione, z Wyjatkiem:

Poważnym powikłaniem po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych jest ryzyko wystąpienia wtórnych nowotworów. Do czynników ryzyka wystąpienia potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej (PTLD) należą wszystkie nione, z wyjatkiem:

Leczeniem z wyboru u chorego, który otrzymuje cyklosporynę i azatio - prynę, w przypadku wystąpienia ostrego odrzucania nerki bezpośrednio po przeszczepie jest:

Optymalnym sposobem postępowania w zwężeniu tętnicy nerkowej nerki przeszczepionej jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące mechanizmu wpływu tacrolimusu cyklosporyny na rozwój nowotworów: 1) zwiększają ekspresję TGFbeta co promuje inwazję guza powstawanie przerzutów, 2) nasilają ekspresję VEGF sprzyjając angiogenezie nowotworowej, 3) hamują naprawę nici DNA, 4) posiadają działanie antyprolliferacyjne powodujące efekt przeciwnowotworowy, 5) nie wywołują działania onkogennego.

Działanie niepożądane azatiopryny to:

W przypadku ostrego odrzucania naczyniowego po przeszczepie nerki charakterystycznym obrazem mikroskopowym jestlsą:

Bezwzqlednym wskazaniem do usunięcia nerki własnej przed transplantacją nie jestnie sa:

Czynniki ryzyka kwalifikujące dawcę nerek do grupy o rozszerzonych kryteriach pobrania (ECD) to:

Wskaż optymalny sposób postępowania u chorego z długoletnią cukrzycą typu Z towarzyszącą schyłkową niewydolnością nerek, u którego nie ma możliwości przeszczepienia nerki od dawcy żywego:

Do czynników ryzyka waskulopatii naczyń wieńcowych zalicza się:

Wskaż schorzenie, które u biorców przeszczepów wywołuje wirus Polyoma JC

Która metoda diagnostyczna nie jest stosowana w rozpoznaniu zakażenia Pneumocystis jirovecii?

Wskaż zakażenia, które w badaniu tomograficznym klatki piersiowej dają objaw matowej szyby' 1) Pneumocystis jirovecii, 2) Nocardia spp 3) wirus cytomegalii, 4) Aspergillus fumigatus, 5) Streptococcus pneumoniae.

Wskaż lek immunosupresyjny, którego stosowanie wyraźnie zwiększa ryzyko raka skóry u biorców przeszczepów:

Wskaż zakażenia wirusowe, które mogą być przyczyną biegunek u biorców przeszczepów: 1) norowirus, 2) cytomegalowirus, 3) sapowirus, 4) adenowirus, 5) rotawirus.

Które skojarzenia leków immunosupresyjnych można zastosować w schematach leczenia immunosupresyjnego po transplantacji narządów? 1) takrolimus z ewerolimusem, 2) cyklosporyna A z syrolimusem, 3) syrolimus z ewerolimusem, mycofenolan mofetylu z azatiopryną, 5) takrolimus z azatiopryną:

Wskaż przyczyny immunizacji (obecność anty-HLA) potencjalnego biorcy nerki przed transplantacją: 1) szczepienie przeciwko WZW B, 2) przebyta transplantacja nerki, 3) nawracające zakażenia bakteryjne, 4) przetoczenia krwi, 5) u kobiet ciąża

Wskaż, wyniki których badań w kierunku zakażeń wirusowych u dawcy powinny być znane przed pobraniem narządów, gdyż od nich zależy alokacja narządów: 1) przeciwciała anty-CMV, 2) antygen HBsAg, 3) przeciwciała anty-HIV, 4) przeciwciała anty-HCV, 5) przeciwciała anty-EBV.

Efekty pośrednie zakażenia wirusem Cytomegalii u biorców przeszczepów narządowych to 1) zwiększone ryzyko rozwoju nowotworów układu moczowego, 2) zwiększone ryzyko zakażeń oportunistycznych, 3) rozwój cukrzycy potransplantcyjnej, 4) zwiększone ryzyko sercowo-naczyniowe, 5) zwiększone ryzyko przewlekłej dysfunkcji przeszczepu.

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zakażenia Aspergillus fumigatus: 1) najczęstsza manifestacja kliniczna to zajęcie układu oddechowego, 2) obserwuje się postać rozsianą z zajęciem wielu narządów, 3) lekiem z wyboru jest worykonazol, 4) w ciężkich postaciach, zwłaszcza z zajęciem centralnego układu nerwowego, stosuje się skojarzenie dwóch leków przeciwgrzybiczych, 5) leczenie przeciwgrzybicze powinno być kontynuowane przynajmniej przez 12 tygodni.

U chorego z mukormykozą zatokowo-oczną po zabiegu transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych lekiem z wyboru jest:

W celu prewencji nawrotu ostrej białaczki szpikowej po zabiegu transplantacji allogenicznej komórek macierzystych stosuje się: 1) leki hipometylujące, 2) limfocyty dawcy, 3) duże dawki immunoglobulin, 4) pulsy metyloprednizolonu, 5) pulsy cyklofosfamidu, 6 świeżo mrożone osocze dawcy.

Oporność na steroidy w przebiegu ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi jest definiowana jako progresja objawów w trakcie stosowania standardowej dawki steroidów występująca w ciągu:

Leki, które znajdują zastosowanie w leczeniu mikroangiopatii zakrzepowej poprzeszczepowej to: 1) rytuksymab, 2) metyloprednizolon, 3) cyklosporyna, 4) ekulizumab, 5) takrolimus, 6) cyklofosfamid.

W jakim czasie po wykonanym zabiegu allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych zaleca się szczepienie pacjenta przeciwko COVID-19:

Krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego występujące 24 godziny po zabiegu transplantacji komórek macierzystych jest najczęściej wywołane przez:

Wystąpienie u chorego poddanego transplantacji allogenicznej komórek macierzystych nieprawidłowości w postaci małopłytkowości, niedokrwistości, zwiększonej aktywności LDH oraz białkomoczu, jest typowe dla:

Skuteczność szczepień u chorego po transplantacji allogenicznej komórek macierzystych jest zmnieiszona w przypadku:

Wśród biomarkerów o potencjalnej przydatności predykcyjnej w ocenie długości przeżycia przeszczepu pośrednio w ocenie siły immunosupresji, jest cząsteczka sCD3o (soluble CD3o). Jej uwalnianie do krwi umożliwia pomiar jej stężenia ma związek z pobudzeniem swoistej subpopulacji:

Porównanie znaczenia obecności mykofenolanu mofetylu (MMF) i inhibitora mTOR, w schemacie immunosupresji po transplantacji nerki, dla ryzyka zakażenia CMV u biorców wysokiego ryzyka (dawca CMV+Ibiorca CMV otrzymujących standardową profilaktykę walgancyklowirem, wskazuje że:

Leczenie zapalenia płuc u biorców przeszczepów narządowych, wywołanego przez Pneumocystis jiroveci zawiera, m.in. możliwość wziewnego podawania pentamidyny. Lek w tej formie w tym wskazaniu podaje się:

Wtórne przewlekłe zaburzenia czynności serca występujące u chorych z przewlekłą niewydolnością przeszczepionej nerki, nasilane przez działania niepożądane inhibitorów kalcyneuryny oraz steroidów, to zespół sercowo-nerkowy CRS (cardiorenal syndrome) typu:

Najczęściej (w 32% przypadków) występującym wskazaniemsercowym do skojarzonego przeszczepienia serca wątroby jest:

Wśród zaburzeń hematologicznych występujących u biorców narządów unaczynionych, jest niedokrwistość wtórna do zakażenia Parvowirusem B1%. Jednym z elementów diagnostyki różnicowej jest biopsja szpiku, a typowe zmiany, to:

Charakterystycznym obrazem patomorfologicznym w biopsji przeszczepionej nerki u chorych z aktywną nefropatią BK (BKVN) jest obecność:

Alemtuzumab to humanizowane szczurze przeciwciało monoklonalne. Jego monoklonalność powoduje, że działa wybiórczo tylko na:

Takrolimus (TAC) i cyklosporyna A (CsA) wykazują odmienny wpływ na farmakokinetykę kwasu mykofenolowego (MPA) (pochodna mykofenolanu mofetylu, MMF), co powoduje, że przy jednoczesnym stosowaniu TAC i MMF wielkość krzywą stężenia (AUC) MPA jest niemal 2-krotnie wyższa niż przy jednoczesnym stosowaniu CsA MMF w takiej samej dawce. Zjawisko to występuje:

Ostre przewlekłe odrzucanie zależne od przeciwciał odgrywa krytyczną rolę przede wszystkim w długotrwałym przeżyciu narządu przeszczepionego. Ze względu na brak skutecznego leczenia najważniejsze jest stosowanie postępowa - nia profilaktycznego zapobiegającego wystąpieniu odrzucania zależnego od przeciwciał. Wskaż nieprawidłowa strategię postępowania profilaktycznego:

W przypadku transplantacji narządów komórki T pamięci odgrywają istotną rolę. Mogą one być obecne w organizmie biorcy w następstwie wcześniejszej ekspozycji na alloantygen z powodu:

Pierwszym lekiem immunosupresyjnym zastosowanym w leczeniu zapobiegającym odrzucaniu narządu przeszczepionego (nerki) na początku lat 60-tych XX wieku była:

Możliwym powikłaniem po transplantacji jest zakażenie wywołane przez prątki gruźlicy (Mycobacterium). Gruźlica zazwyczaj rozwija się:

Hiperlipidemia jest powszechnie występującym objawem u pacjentów po transplantacji narządów. Hiperlipidemię w tej grupie pacjentów powodują wymienione poniżej, Z wyiatkiem:

Jednym z nowotworów, charakterystycznym dla pacjentów po trans - plantacji narządów, jest mięsak Kaposiego występujący znacznie częściej niż w populacji ogólnej: W leczeniu zapobieganiu skuteczne jest zastosowanie:

U pacjenta po transplantacji zakażenie wirusem Polyoma JC może wywołać:

Niedokrwistość może być wywołana lekami immunosupresyjnymi. Wskaż, który z leków immunosupresyjnych stosowanych w transplantologii może wywołać niedokrwistość mikrocytarną:

Stosowane w zapobieganiu odrzucaniu narządów leki immunosupre - syjne wykazują wiele działań ubocznych, m.in. wywołują zaburzenia elektrolitowe Hipomagnezemia występuje dość często i jest wywołana stosowaniem:

Całkowita powierzchnia twarzy wynosi:

W przypadku wykrycia bezobjawowej wiremii BKV u chorego po przeszczepieniu nerki należy:

W ciągu pierwszych 3-6 miesięcy po przeszczepieniu nerki nie zaleca się szczepień, Z wyiatkiem szczepienia przeciwko:

U chorego z potwierdzonym w biopsji przewlekłym aktywnym odrzucaniem zależnym od przeciwciał w leczeniu należy:

U 28-letniego chorego przeszczepiono nerkę od dawcy zmarłego. Diureza resztkowa przed przeszczepieniem wynosiła do 1500 mlld. W 7. dobie po przeszczepieniu stężenie kreatyniny w surowicy chorego wynosi 1050 pmolll, stężenie potasu 4,2 mmolII, diureza 1700 mlld. U tego chorego należy:

U 63-letniego mężczyzny, hemodializowanego od 2 lat, w badaniach obrazowych wykryto guza nerki. Wykonano nefrektomię nerki z guzem guz wielkości 4,2 x 4,6 x 4 cm, histologicznie rak jasnokomórkowy, usunięty w całości, W granicach tkanek zdrowych, nie stwierdzono naciekania, węzły chłonne bez nacieku nowotworowego chory może być kandydatem do przeszczepienia nerki?

U 56-letniego chorego 15 miesięcy po przeszczepieniu nerki, u którego w leczeniu immunosupresyjnym stosowano dotychczas takrolimus, mykofenolan mofetylu prednizon w stabilnych dawkach, rozpoznano nieciężkie zakażenie grzybicze zdecydowano o rozpoczęciu leczenia flukonazolem podawanym doustnie. Jaką zmianę należy wprowadzić w leczeniu immunosupresyjnym?

,47-letni chory po przeszczepieniu nerki przed 3 laty od dawcy zmarłego zgłosił się Z powodu pojawienia się białkomoczu de novo. Stężenie kreatyniny w surowicy wynosi 2,0 mgldl, poprzednie, przed 3 miesiącami wynosiło 1,0 mgldll Chory otrzymuje takrolimus (stężenie leku w ciągu ostatniego roku od 3,0 do 6,5 ng/ml), mykofenolan mofetylu (2x500 mg) i prednizon (5mg). Układ zgodności tkankowej biorcy: HLA-A 2,23, B7,27 DR 1,11. Układ zgodności tkankowej dawcy: HLA-A 2,66, B14,27= DR 1,15. U tego biorcy stwierdzono obecność w surowicy przeciwciał anty-HLA-A66, anty-HLA-B27 i anty-HLA-DR1 W biopsji nerki przeszczepionej stwierdzono obecność nacieków zapalnych w ścianach naczyń tętniczych (arteritis) z proliferacją tkanki włóknistej w błonie wewnętrznej, oraz linijne złogi CAd w ścianach kapilar okołocewkowych: Na podstawie powyższego opisu, u chorego można rozpoznać:

kwalifikacji do przeszczepienia nerki, pierwszeństwo wyboru niezależnie od liczby punktów preferencyjnych (przeszczep obligatoryjny) ma biorca: 1) bez dostępu naczyniowego do hemodializ, 2) z PRA 2 80%, 3) z PRA 2 50%, 4) z PRA 2 90%, 5) z obecnością DSA, jeżeli uzyskał ujemny wynik próby krzyżowej (cross match), 6) > 60 lat, jeżeli dawca > 65 lat, 7) > 60 lat, jeżeli dawca > 60 lat, 8) 18 lat, jeżeli dawca < 17 lat, 9) 18 lat, jeżeli dawca 18 lat, 10) który nie ma niezgodnych HLA z dawcą:

wyborze do przeszczepienia nerki potencjalny biorca otrzymuje punkty preferencyjne za: 1) każdy brak niezgodnych HLA, 2) PRA 50-79%, 3) PRA > 80%, 4) kwalifikację do przeszczepienia we własnym regionalnym ośrodku kwalifikacyjnym, 5) łączny czas dializ, 6) wiek 60 lat, wiek 65 lat, 8) wiek < 18 lat, 9) zgodność płci, 10) czas oczekiwania od zgłoszenia do KLO, 11) co najmniej 10-krotny dodatni wynik próby krzyżowej cross match), 12) co najmniej 5-krotny dodatni wynik próby krzyżowej (cross match), 13) utratę przeszczepu nerki od dawcy żywego w pierwszym roku po przeszczepieniu, 14) utratę przeszczepu nerki w ciągu miesiąca po przeszczepieniu, 15) biorca po 2 wcześniejszych przeszczepieniach nerki.

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące ECMO (exracorporeal membrane oxygenation): 1) stosowane w układzie żylno-żylnym nie ma istotnego wpływu na obciążenie mięśnia sercowego, 2) może być stosowane także w układzie żylno-tętniczym z użyciem jednej kaniuli dwukanałowej, 3) stosowane z dojścia pachwinowego może wikłać się niedokrwieniem kończyny dolnej po stronie instalacji, 4) bywa stosowane przez dłuższy czas (kilka dni i dłużej) w technice awake u świadomego, nieuśpionego chorego, 5) w przewlekłym stosowaniu wymaga znacznie wyższych dawek heparyny niż krążenie pozaustrojowe