Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / jesień 2020

Bezwzględnym wskazaniem do usunięcia własnej nerki przed planowanym przeszczepem nerki nie jest:

W przypadku utrzymującego się po przeszczepieniu nerki, w okresie kilku miesięcy od zabiegu, dużego zbiornika chłonki tzw. limfocele, najlepszym i z wyboru sposobem leczenia będzie:

Podzielenie wątroby do przeszczepu (split liver transplantation SLT) od dawcy zmarłego, dla potencjalnych dwóch biorców, wykonuje się wg techniki: 1) Classical split; 2) Full- left full-right; 3) Piggy back; 4) End-to-end; 5) Small for size. Prawidłowa odpowiedź to:

Pobranie do przeszczepu fragmentu wątroby od dawcy żywego, w Europie stosuje się najczęściej dla biorcy:

Późne zwężenie dróg żółciowych, niezwiązane ze zwężeniem zespolenia żółciowego, najczęściej dotyczy tzw. zespołu ITBL (ischemic-type biliary lesions), które należy do późnych powikłań żółciowych po przeszczepie wątroby. Jego etiologia nie jest do końca wyjaśniona. Bierze się pod uwagę następujące czynniki jako prawdopodobne, za wyjątkiem:

Bezpośredni związek z wystąpieniem raka wątrobowokomórkowego HCC ma współistnienie, lub przebycie infekcji wirusowej tzw. wirusami hepatotropo- wymi z grupy HBV i HCV. Wybierz prawdziwe stwierdzenie: 1) występowanie HCC jest w ponad 50% przypadków jest związane z zakażeniem HBV; 2) wszystkie zachorowania na zapalenie wątroby typu C w odległej obserwacji powikłane są wystąpieniem HCC; 3) przewlekłe zakażenie HBV zwiększa ryzyko rozwoju HCC o ok. 25-30 razy; 4) współistnienie obu zakażeń HBV i HCV zwiększa ryzyko HCC aż 130- krotnie; 5) koincydencja obu zakażeń HCV i HBV nie ma wpływu na epidemiologię zachorowania na HCC. Prawidłowa odpowiedź to:

W tzw. 'biopsji ze wskazań', dotyczącej pogorszenia funkcji graftu nerko- wego, wynik rozpoznania patomorfologicznego brzmi: Ostre zapalenie w naczy- niach mikrokrążenia i okołocewkowych kapilarach kory nerki (PTC-itis i glomerulitis) + złogi C4d w kapilarach okołocewkowych. Obraz ten może przemawiać za:

Współistnienie chorób towarzyszących schorzeniu zasadniczemu po prze- szczepieniu wątroby, ma bardzo ważne znaczenie w prowadzeniu pacjentów po przeszczepie. Możliwość współistnienia, bądź ujawnienia się w przebiegu poope- racyjnym wola Hashimoto, złamania kompresyjnego kręgów w przebiegu osteo- porozy i długo utrzymujące się podwyższenie GGT jest charakterystyczne dla:

W klasycznym schemacie leczenia immunosupresyjnego po przeszcze- pieniu wątroby opartym o takrolimus pożądanym stężeniem tego leku we krwi biorcy powyżej 2 miesiąca od transplantacji jest:

Erytrocytoza po przeszczepieniu nerki jest jednym z możliwych powikłań u chorych w pierwszym roku po transplantacji. Może prowadzić do niebezpiecznych dla zdrowia powikłań zakrzepowych. Jej etiologia jest wieloczynnikowa. Który z poniższych czynników nie dotyczy etiologii tego powikłania:

55-letniemu mężczyźnie, z dobrze kontrolowanym (przy użyciu 1 leku) nadciśnieniem tętniczym, BMI 37 kg/m2, żylakami lewej kończyny dolnej i prawo- stronną przepukliną pachwinową, pragnącemu ofiarować nerkę swojej żonie leczonej dializami należy:

Najczęstszą przyczyną utraty przeszczepionego jelita jest/są:

W czasie kwalifikacji żywego dawcy nerki konsultujący chirurg powinien zwrócić uwagę na:

Temperatura w pojemniku służącym do transportu i przechowywania w hipotermii prostej nerek pobranych od zmarłego dawcy w celu ich przeszczepienia powinna być zbliżona do:

Właściwa kolejność etapów operacji przeszczepienia nerki to:

Kryteria kwalifikacji do grupy dawców o rozszerzonych kryteriach pobrania (expanded criteria donor, ECD) uwzględniają:

Sok trzustkowy z trzustki przeszczepionej możemy odprowadzić do światła jelita zespalając dwunastnicę dawcy z:

Parametrami, które bierzemy pod uwagę w przypadku wyboru zmarłego dawcy przeszczepu trzustki są:

Mając na uwadze możliwość wykonania przeszczepienia nerki i trzustki, najlepszym sposobem leczenia nerkozastępczego chorego ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu cukrzycy typu 1 jest:

Jednoczesne przeszczepienie płuca i nerki pobranych ze zwłok tego samego dawcy to przeszczepienie:

Wskaż nieprawdziwe określenie dotyczące procedury infuzji limfocytów dawcy (DLI - donor lymphocyte infusion):

Zgodnie z zaleceniami ECIL-6 następujące leki przeciwgrzybicze mają najwyższą rekomendację (AI), jako leczenie inwazyjnej aspergilozy u pacjentów poddanych allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych:

Naświetlanie całego ciała (total body irradiation - TBI) jest stosowane jako element leczenia kondycjonującego przed przeszczepieniem allogenicznym krwiotwórczych komórek macierzystych. Jest ono związane z różnymi powikłaniami. Wskaż prawdziwe:

Najczęstsze zaburzenie endokrynologiczne po haploidentycznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych to:

Które ze stwierdzeń dotyczących zarostowego zapalenia pęcherzyków płucnych (bronchiolitis obliterans - BOS) jest fałszywe:

Powikłania po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych ze strony układu pokarmowego, takie jak biegunki, mogą być wynikiem:

Powikłania oczne po transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych obejmują:

Najniższe ryzyko limfoproliferacyjnej choroby potransplantacyjnej (PTLD - post-transplant lymphoproliferative disease) jest związane z:

Zespół przesiąkania włośniczkowego (capillary leak syndrome - CLS) to powikłanie po transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych związane z uszkodzeniem śródbłonka. Wskaż prawidłowe postępowanie terapeutyczne:

Zaburzenia neurologiczne po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych mogą być spowodowane:

Przeciwwskazaniami bezwzględnymi do pobrania nerki od dawcy żywego są przedstawione poniżej, z wyjątkiem:

Przyczynami późnego (powyżej 2 miesięcy od przeszczepu) zwężenia tętnicy nerki przeszczepionej mogą być: 1) hiperplazja śródbłonka; 2) toksyczne działanie cyklosporyny; 3) przewlekłe odrzucanie naczyniowe; 4) niedokrwienie ściany tętnicy na skutek uszkodzenia vasa vasorum; 5) narastanie wcześniej istniejących zmian miażdżycowych. Prawidłowa odpowiedź to:

Obniżenie stężenia inhibitora kalcyneuryny może wystąpić w przypadku stosowania następujących leków: 1) barbituranów; 2) leków przeciwgrzybiczych (ketokonazol, flukonazol); 3) tiklopidyny; 4) cholestyraminy; 5) rifampicyny. Prawidłowa odpowiedź to:

Dawca narządów ze stwierdzonym pierwotnym guzem mózgu i nosiciels- twem HBV, hemodynamicznie chwiejny (wymaga stosowania dopaminy w dawce poniżej 10 µg/kg ciężaru ciała/min.) może być zakwalifikowany do:

Definicja dawcy o rozszerzonych kryteriach, w wieku poniżej 60 lat, w przypadku nerki obejmuje: 1) stężenie kreatyniny w surowicy większe niż 1,5 mg/dl; 2) naczyniowo-mózgową przyczynę zgonu; 3) nadciśnienie tętnicze w wywiadzie. Prawidłowa odpowiedź to:

Który z podanych poniżej sposobów odprowadzenia moczu należy uznać za najbezpieczniejszy w przypadku przeszczepu nerki u biorcy, przy braku możliwości wykorzystania pęcherza moczowego,?

Które z podanych poniżej kryteriów powinien spełniać pęcherz moczowy biorcy w przypadku kwalifikacji do przeszczepu nerki? 1) pojemność 300 ml; 2) niskie ciśnienie napełniania; 3) brak odpływów pęcherzowo-moczowodowych; 4) ciśnienie opróżniania <100 cm H2O; 5) brak zalegania moczu po mikcji (do 15% pojemności pęcherza). Prawidłowa odpowiedź to:

W doborze dawcy i biorcy w przypadku przeszczepu serca uwzględnia się następujące czynniki, z wyjątkiem:

W którym z podanych poniżej przypadków nie kwalifikujemy chorego do przeszczepienia wątroby?

Który z podanych niżej warunków nie stanowi wskazania do wykonania izolowanego przeszczepu serca w trybie pilnym?

Dawca wykorzystany to:

Poniżej wymieniono pobrane narządy: 1) nerka; 2) wątroba; 3) trzustka; 4) serce. Poniżej podano maksymalne czasy przechowywania w/w narządów do transplantacji: a) 16 godzin; b) 12 godzin; c) 48 godzin; d) 6 godzin. Prawidłowa odpowiedź to:

Po śmierci mózgu może dojść do wielu zaburzeń takich jak: 1) hipernatremia; 2) moczówka prosta; 3) hipotermia; Które z przyczyn mogą skutkować rozwinięciem objawów ostrej niewydolności nerek u dawcy? 4) hipotensja; 5) niewydolność serca.

Po reperfuzji nerki przeszczepionej stwierdzono, że nerka wydziela obficie mocz, jednakże doszło do niedokrwienia moczowodu nerki przeszczepionej. Dobrze ukrwiony jest jedynie odcinek moczowodu około 2 centymetrów od połączenia moczowodu z miedniczką. Najlepszym postępowaniem będzie:

W transplantologii, u biorcy nerki z brakiem pęcherza moczowego nie można zastosować:

Odruchem Łazarza nazywamy:

Poniżej przedstawiono stwierdzania dotyczące SARS-CoV-2 (choroby COVID-19): 1) przebyta choroba u potencjalnego zmarłego lub żywego dawcy (osoby wyleczone, ozdrowieńcy) wyklucza dawstwo narządów i tkanek przynajmniej przez 28 dni od spełnienia kryteriów wyzdrowienia; 2) biorca nerki powinien mieć wykonaną tomografię komputerową klatki piersiowej; 3) biorca ma wyrazić zgodę na przeszczepienie w czasie epidemii COVID- 19; 4) w przypadku biorców nerek, należy odczekać z zabiegiem do czasu uzyskania wyniku badania testów RT-PCR (wymazów); 5) ujemny wynik testu RT-PCR (wykonanego nie dawniej niż przed upływem 96 godzin) oraz ujemny wynik TK klatki piersiowej u dawców umożliwia dawstwo i przeszczepienie narządów i tkanek. Transplantacje nerki można wykonać, gdy:

W Polsce, alokacji pobranych nerek dokonuje się na podstawie przyznanych punktów. Która grupa biorców ma pierwszeństwo transplantacji niezależnie od naliczanych punktów:

Typowanie do przeszczepienia nerki opiera się na oznaczeniu grupy krwi, wykonaniu testu cytotoksycznego oraz na typowaniu wirtualnym. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących typowania obowiązują w Polsce: 1) chory z obecnymi DSA (MFI >5000) nie będzie miał wykonanego testu limfocytotoksycznego; 2) chory z DSA (2000-5000 MFI) i dodatnim testem limfocytotoksycznym będzie mógł otrzymać transplantację; 3) chory z ujemnym testem limfocytotoksycznym może otrzymać transplantację nerki; 4) chory z DSA <2000 MFI i dodatnim testem limfocytotoksycznym może otrzymać transplantację nerki; 5) dobór biorcy nerki opiera się na zasadzie identyczności grupy krwi w układzie AB0 z dawcą, a w sytuacji braku biorcy z grupą krwi identyczną, na zasadzie zgodności grup krwi w układzie AB0. Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas uszkodzenia mózgu prowadzącego do jego śmierci może dojść do zaburzeń wydzielania hormonów. W przypadku których z poniżej wymienionych hormonów stwierdzamy spadek aktywności: 1) insulina; 2) wazopresyna; 3) aminy katecholowe; 4) tyroksyna; 5) estrogeny.

Wskaż leczenie pierwszego wyboru w zakażeniu Clostridium difficile u biorców przeszczepów:

U biorców przeszczepów zakażonych wirusem SARS-CoV-2 występują objawy kliniczne takie same, jak w populacji ogólnej. Wskaż objawy sugerujące COVID-19. 1) kaszel; 2) gorączka; 3) duszność; 4) biegunka; 5) zaburzenia węchu i smaku. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zakażenia Pneumocystis jiroveci u biorców przeszczepów: 1) w populacji ogólnej występuje bezobjawowa kolonizacja dróg oddechowych; 2) wywołuje śródmiąższowe zapalenie płuc; 3) rozpoznanie opiera się na uzyskaniu dodatniej hodowli Pneumocystis jiroveci z plwociny; 4) jako leczenie wspomagające zaleca się włączenie glikokortykosteroidów w ciągu pierwszych 72 godzin od wystąpienia objawów; 5) leczeniem pierwszego wyboru jest trimetoprim+sulfametoksazol. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż lek przeciwgrzybiczy, który jest zalecany jako pierwszego wyboru w leczeniu inwazyjnej postaci aspergilozy u biorców przeszczepów:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zakażenia wirusem Polyoma BK: 1) wywołuje cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerki przeszczepionej; 2) w biorców komórek krwiotwórczych wywołuje krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego; 3) u biorców nerki występuje gorączka, ból w okolicy nerki przeszczepionej; 4) u biorców nerki w badaniu ogólnym moczu stwierdza się leukocyturię, krwinkomocz, białkomocz zazwyczaj >2,0 g/dobę; 5) postępowanie terapeutyczne polega na redukcji immunosupresji. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż, na podstawie których 3 kryteriów rozpoznasz ostre odrzucanie przeszczepu nerki, zależne od przeciwciał (klasyfikacja Banff):

Wskaż czynniki ryzyka rozwoju de novo przeciwciał przeciwko antygenom zgodności tkankowej dawcy (DSA) po transplantacji nerki: 1) niezgodność w HLA pomiędzy dawcą i biorcą, zwłaszcza w locus DR i DQ; 2) brak adherencji ze strony biorcy; 3) niedostateczna immunosupresja; 4) przebyte odrzucanie T-komórkowe; 5) graftektomia poprzedniego przeszczepu. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stany kliniczne, w których wzrasta frakcja wolnego takrolimusu w surowicy, co może powodować nasilenie toksyczności leku: 1) upośledzona funkcja nerek; 2) ciąża; 3) posocznica; 4) niedokrwistość; 5) hipoalbuminemia. Prawidłowa odpowiedź to:

Zakażenie Cryptococcus neoformans u biorców przeszczepów, w przebiegu klinicznym cechuje się:

Wskaż leki, które wykazują interakcję z inhibitorami kalcyneuryny poprzez wpływ na aktywność CYP3A: 1) inhibitory pompy protonowej; 2) klarytromycyna; 3) cyprofloksacyna; 4) flukonazol; 5) rifampycyna. Prawidłowa odpowiedź to:

U 30-letniego pacjenta, u którego przyczyną przewlekłej niewydolności nerek była IgA nefropatia, 6 miesięcy po transplantacji nerki stwierdzono replikację wirusa Polyoma BK (BKV) w osoczu >100 000 kopii/ml. Trzy miesiące po redukcji dawki MMF i takrolimusu BK wiremia ustąpiła, natomiast wzrosło stężenie kreatyniny w surowicy o 0,8 mg/dl. Które z rozpoznań jest spodziewane w badaniu histopatologicznym bioptatu nerki?

Które z niżej opisanych zmian strukturalnych stwierdzonych w czasie donacji nerki od żywego dawcy wskazują na wyższe ryzyko rozwoju niewydolności przeszczepu? 1) zwłóknienie zrębu i zanik cewek obejmujący 1-4% powierzchni kory; 2) zwłóknienie zrębu i zanik cewek obejmujący powyżej 5% powierzchni kory; 3) zwiększona objętość kłębuszków lub wielkość nefronów; 4) hialinoza tętniczek; 5) zmniejszona objętość kłębuszków lub wielkość nefronów. Prawidłowa odpowiedź to:

42-letni pacjent po przeszczepieniu nerki, z eGFR 38 ml/min/1,73m2 ma nadciśnienie tętnicze I stopnia. Wskaż, która grupa leków hipotensyjnych poprawi funkcję nerki i opóźni utratę przeszczepu:

Wskaż prawdziwe informacje na temat wpływu leczenia inhibitorami mTOR na układ rozrodczy u pacjentek po transplantacji: 1) leczenie inhibitorami mTOR powoduje wysoką częstość występowania torbieli jajników; 2) leczenie inhibitorami mTOR powoduje zaburzenia miesiączkowania; 3) leczenie inhibitorami mTOR obniża stężenie estrogenów; 4) leczenie inhibitorami mTOR wpływa na zmniejszenie wydzielanie gonadotropin (FSH i LH); 5) leczenie inhibitorami mTOR sprzyja niepłodności. Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz początkowe leczenie immunosupresyjne dla 70-letniego pacjenta z cukrzycą typu II, BMI 32 kg/m2 i wywiadem dwukrotnego nawrotu raka podstawno-komórkowego skóry głowy:

W których z wymienionych schorzeń wykazano korzystne działanie tocilizumabu? 1) w opornym na standardowe leczenie, przewlekłym odrzucaniu zależnym od przeciwciał przeszczepionej nerki; 2) w ostrym, steroidoopornym T-komórkowym odrzucaniu przeszczepionej nerki; 3) w ostrym, opornym na przeciwciała anty-limfocytarne odrzucaniu przeszczepionej kończyny; 4) w ciężkiej, opornej na leczenie chorobie przeszczep przeciwko gospoda- rzowi (GvHD) po allogenicznym przeszczepieniu hematopoetycznych komórek macierzystych; 5) w ciężkim zapaleniu płuc spowodowanym COVID-19 u pacjentów po transplantacji. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie na temat profilaktyki oraz skutków zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) u biorców przeszczepu:

36-letni pacjent, 2 lata po przeszczepie nerki, zachorował na łagodną postać COVID-19 (ciepłota ciała 37,8 stopni C, osłabienie). Do tej pory w leczeniu immunosupresyjnym otrzymywał takrolimus, mykofenolan mofetylu i prednizon. Zaproponuj leczenie immunosupresyjne:

Głównym źródłem unaczynienia przeszczepu twarzy są naczynia:

Do czynności wchodzących w skład etapu przygotowania biorcy do przeszczepu twarzy nie należy:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące immunosupresji po przeszczepieniu twarzy:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące kryteriów wyboru biorcy przeszczepu twarzy:

Zakres rekonstrukcji za pomocą przeszczepu twarzy może obejmować: 1) nos; 2) przewody nosowe; 3) wargę górną; 4) wargę dolną; 5) przedsionek jamy ustnej; 6) policzki; 7) okolicę bródkową; 8) okolicę podbródkową. Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku całkowitej martwicy przeszczepu twarzy, będącej efektem całkowitego odrzucenia allotransplantu należy:

Wskaż prawidłową kolejność w jakiej elementy allotransplantu łączy się z tkankami biorcy podczas zabiegu przeszczepiania twarzy:

Jakie elementy morfologiczne oraz anatomiczne brane są pod uwagę przy procesie doboru dawcy przeszczepu twarzy? 1) płeć; 2) wiek; 3) wzrost; 4) masa ciała; 5) pigmentacja skóry; 6) stan uzębienia. Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych elementów nie jest czynnikiem warunkującym powodzenie przeszczepienia twarzy?

Który z niżej wymienionych, nie stanowi wskazania do przeszczepienia twarzy?

Najczęstszą przyczyną zakażenia wirusowego przeszczepionej wątroby jest:

Wskazaniem do transplantacji wątroby u chorych z marskością wątroby nie jest:

Zasady rozpoznawania śmierci mózgu u dorosłych i dzieci są takie same, pod warunkiem, że dziecko ukończyło:

Późne zwężenia dróg żółciowych 6-8 miesięcy po transplantacji wątroby, związane z zespoleniem przewodowo-przewodowym lub przewodowo-jelitowym, nie są spowodowane:

Czynnikiem ryzyka prowadzącym do wystąpienia powikłań żółciowych nie jest:

Optymalny, przeszczepiany fragment wątroby od żywego dawcy dla dziecka powinien, w stosunku do masy ciała biorcy, stanowić:

Przeszczepiany od żywego dawcy fragment wątroby dla dziecka najczęściej obejmuje segmenty:

Najczęstszymi przyczynami śmierci mózgu u dawców narządów w Polsce wg statystyki Poltransplantu są:

Wybierz prawidłową kolejność wykonania pierwszych udanych przeszczepień narządów unaczynionych, ze zwłok u dorosłych w Polsce:

Najczęstszą przyczyną wczesnych zaburzeń limfoproliferacyjnych (PTLD) występujących po przeszczepieniu wątroby jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące surowicy antylimfocytarnej: 1) jest produkowana u zwierząt dzięki inokulacji ludzkich tymocytów lub linii komórkowych człowieka; 2) jest surowicą monoklonalną; 3) do jej produkcji wykorzystywane jest osocze krwiodawców; 4) jej zastosowanie zmniejsza ryzyko GVHD, natomiast nie ma wpływu na występowanie braku wszczepu; 5) jej zastosowanie zwiększa ryzyko wznowy białaczki. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najważniejszy element standardowego schematu kondycjonują- cego procedury przeszczepowej w szpiczaku plazmocytowym:

W ramach profilaktyki reaktywacji zakażeń HBV, chorzy kwalifikowani do HSCT oraz ich dawcy powinni obligatoryjnie podlegać skriningowemu badaniu obejmującemu: 1) HBsAg; 2) HBeAg; 3) anty-HBs; 4) anty-HBe; 5) anty-HBc; 6) HBV-DNA. Prawidłowa odpowiedź to:

W poniższym zestawieniu leków i mechanizmów działania immunosupresyjnego preparaty farmakologiczne prawidłowo przyporządkowane do danej grupy to: 1) mykofenolan mofetylu - leki antyproliferacyjne; 2) cyklosporyna A - leki antyproliferacyjne; 3) azatiopryna - inhibitory kalcyneuryny; 4) takrolimus - inhibitory kalcyneuryny; 5) sirolimus - inhibitory mTOR; 6) ewerolimus - inhibitory mTOR. Prawidłowa odpowiedź to:

Lek wywołujący nadkrwistość po transplantacji nerki, to:

Inhibitory mTOR wpływają m.in. na zwiększone wytwarzanie naczyniowo- śródbłonkowego czynnika wzrostowego (VEGF). Efektem klinicznym tego faktu jest:

Podwyższone stężenie biomarkera, jakim jest cząsteczka CD30, jest związane z:

Kryterium wartości przesączania w przypadku kwalifikacji pacjenta po transplantacji nerki, do sekwencyjnego przeszczepienia trzustki, jest:

Konieczność szybkiej transplantacji płuc u chorego z mukowiscydozą jest związana z:

Pacjenci leczeni ECMO (membranowym natlenianiem pozaustrojowym) przed transplantacją płuc:

U chorych z zespołem sercowo-nerkowym wskazaniem do skojarzonego przeszczepienia nerki i serca jest wartość GFR:

Wskazaniem do nefrektomii u chorego z dominującą wielotorbielowatością nerek (ADPKD) przed transplantacją nerki jest:

Nadciśnienie tętnicze po transplantacji nerki rozpoznaje się u chorych, u których mimo modyfikacji stylu życia:

Zespół przesączania włośniczkowego (CLS) wymaga spełnienia następujących kryteriów: 1) wystąpienie objawów powyżej 30. doby po transplantacji; 2) niewyjaśniony przybór masy ciała >3% w ciągu 24 godzin; 3) spadek masy ciała >3% w ciągu 7 dni; 4) wystąpienie objawów do 14 dni po transplantacji; 5) brak reakcji na podany furosemid; 6) szybka reakcja na podany furosemid. Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikiem ryzyka rozwoju białaczki z komórek dawcy (DCL) po allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych jest:

U pacjenta z ostrą białaczką promielocytową, który uzyskał drugą całkowitą remisję molekularną po nawrocie choroby należy zaproponować następujące postępowanie:

Autologiczna transplantacja krwiotwórczych komórek macierzystych jest zalecana u chorych z nawrotową postacią stwardnienia rozsianego i spełniających następujące kryteria: 1) wiek do 30 roku życia; 2) wiek do 45 roku życia; 3) wiek do 60 roku życia; 4) czas trwania choroby do 10 lat; 5) czas trwania choroby do 5 lat; 6) czas trwania choroby do 20 lat; 7) stopień sprawności mierzonej za pomocą rozszerzonej skali niepełnosprawności (EDSS) < 3; 8) stopień sprawności mierzonej za pomocą rozszerzonej skali niepełnosprawności (EDSS) < 6; 9) stopień sprawności mierzonej za pomocą rozszerzonej skali niepełnosprawności (EDSS) < 8. Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół tylnej odwracalnej encefalopatii (PRES) może stanowić powikłanie leczenia następującymi lekami immunosupresyjnymi: 1) mykofenolanem mofetylu; 2) sirolimusem; 3) cyklosporyną; 4) ruksolitynibem; 5) rytuksymabem; 6) takrolimusem. Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z ostrą białaczką szpikową oraz obecnością mutacji NPM1 przy braku mutacji FLT3-ITD w przypadku uzyskania całkowitej remisji choroby z ujemnym wynikiem minimalnej choroby resztkowej zaleconym postępowaniem poremisyjnym jest:

Szczepienie przeciwko grypie u chorego poddanego allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych jest:

Standardowa profilaktyka choroby przeszczep-przeciwko-gospodarzowi (GVHD) obejmuje stosowanie następujących leków immunosupresyjnych:

W przypadku zakażenia wirusem HIV:

Które ze stwierdzeń dotyczących czynników ryzyka zakażenia CMV po transplantacji jest fałszywe:

Przeszczepienie jednego płuca (SLT - single lung transplantation) jest zalecane u chorych starszych, u których istotny jest krótki czas operacji, w przypadku chorób: 1) przewlekła obturacyjna choroba płuc; 2) rozstrzenie oskrzeli; 3) śródmiąższowe zapalenie płuc; 4) mukowiscydoza; 5) nadciśnienie płucne. Prawidłowa odpowiedź to:

Do potencjalnych działań, które mogą zapobiegać wystąpieniu przewlekłego odrzucania płuc należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Pierwotna infekcja CMV, ujawniona chorobą CMV u biorcy przeszczepu narządowego to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do opieki nad biorcą przeszczepu nerki we wczesnym okresie po transplantacji? 1) w przypadku niepodejmowania czynności przez przeszczep należy pilnie wykonać badanie ultrasonograficzne metodą Dopplera w celu wykluczenia zakrzepicy w naczyniach; 2) brak systematycznej poprawy czynności nerki w pierwszych dniach po zabiegu jest wskazaniem do wykonania biopsji w 5-7 dniu od transplantacji; 3) ze względu na znaczenie prognostyczne biopsję przeszczepionej nerki należy zawsze wykonywać po 14 dniach od transplantacji; 4) w przypadku przeszczepu nerki o wysokim zagrożeniu opóźnionym podjęciem czynności stosuje się program immunosupresji z użyciem przeciwciał mono - lub poliklonalnych i z obniżoną dawką inhibitora kalcyneuryny; 5) wiek dawcy nerki >65 lat i brak zgodności w antygenach HLA między biorcą i dawcą nie wpływają na czynność przeszczepu w pierwszych dwóch miesiącach. Prawidłowa odpowiedź to:

W skład charakterystyki biorcy przeszczepu nerki o niskim ryzyku powikłań sercowo-naczyniowych wchodzą: 1) prawidłowe parametry gospodarki lipidowej; 2) brak objawów choroby niedokrwiennej serca; 3) ostry incydent wieńcowy leczony skuteczną rewaskularyzacją; 4) prawidłowe EKG i echokardiografia; 5) przebyty udar mózgowy z pełną rehabilitacją. Prawidłowa odpowiedź to:

Czas od wystąpienia żółtaczki do pojawienia się encefalopatii u chorego z nadostrą niewydolnością wątroby ( w przypadkach innych niż zatrucie paraceta- molem) wynosi:

Które z niżej wymienionych stanów klinicznych stanowią bezwzględne przeciwwskazanie do przeszczepienia nerki? 1) choroba nowotworowa w okresie 3 miesięcy od zakończenia chemioterapii; 2) choroba niedokrwienna serca; 3) niedające się opanować procesy infekcyjne; 4) ciężka nieodwracalna choroba ogólnoustrojowa z przewidywanym okresem życia poniżej 2 lat; 5) dychawica oskrzelowa. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące inwazyjnej aspergilozy u biorców przeszczepów narządowych: 1) inwazyjna aspergiloza częściej występuje u biorców wątroby w porównaniu z biorcami przeszczepu nerki; 2) zalecaną metodą diagnostyczną jest wykrycie grzybów, zarodników w bada- niu histopatologicznym, cytologicznym, preparacie bezpośrednim materiału pobranego drogą aspiracji lub biopsji z normalnie sterylnego miejsca; 3) czynnikiem ryzyka rozwoju inwazyjnej aspergilozy jest zakażenie wirusem cytomegalii (CMV); 4) lekiem z wyboru w leczeniu inwazyjnej aspergilozy jest worykonazol; 5) wskazana jest uniwersalna profilaktyka przeciwgrzybicza u wszystkich biorców narządów unaczynionych. Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent bezpośrednio po radykalnym leczeniu nowotworu może być zgłoszony do transplantacji jako potencjalny biorca nerki w przypadku: 1) bezobjawowego T1N0M0 raka jasokomórkowego nerki; 2) nieinwazyjnego raka brodawkowatego nerki in situ (Tis) papillary carcinoma; 3) raka pęcherza moczowego Ta wg TNM i bez niekorzystnych cech histologicznych; 4) raka pęcherza in situ (T is, CIS: 'flat tumour'); 5) raka prostaty T1a-c i Gleason < 7; 6) guza Wilmsa bez mutacji w genie WT1. Prawidłowa odpowiedź to: