Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / jesień 2018

Bezwzględnym wskazaniem do usunięcia nerki własnej nie jest/nie są:

Dawca narządów ze stwierdzonym pierwotnym guzem mózgu i dodatnim wynikiem badania na obecność zakażenia wirusem B zapalenia wątroby, hemody- namicznie chwiejny (wymaga stosowania dopaminy w dawce przekraczającej 10 µg/kg ciężaru ciała/min.) może być zakwalifikowany do:

Przyczyną ryzyka nawrotu nefropatii IgA jest:

W doborze dawca-biorca w transplantacji serca bierze się pod uwagę następujące czynniki, z wyjątkiem:

Wskazaniem do zamiany takrolimusu na cyklosporynę są następujące objawy niepożądane, z wyjątkiem:

Lekiem który nie powoduje wystąpienia zespołu hemolityczno- mocznicowego (HUS) jest:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące nadciśnienia wrotnego:

U chorego z czynną przeszczepioną nerką wytworzył się tętniak aorty brzusznej wymagający zaopatrzenia. Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chorego z marskością wątroby powikłaną zakrzepicą żyły wrotnej (PVT) kwalifikowanego do transplantacji wątroby:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespoleń wrotno-systemowych:

Następstwem zakrzepicy tętnicy wątrobowej (HAT) są poważne powikła- nia przeszczepionej wątroby wymagające najczęściej retransplantacji. Do dominujących objawów klinicznych będących następstwem HAT nie należy/ą:

Jeżeli istnieje pilna konieczność prowadzenia hemodializoterapii u chore- go z niewydolnością nerek, z wykorzystaniem czasowego cewnika do dializ, to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zakrzepicy żył wątrobowych, tzw. zespołu Budd-Chiari (BC):

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zakrzepicy żyły wrotnej (PVT):

Co nie jest zaletą krwi obwodowej, jako źródła komórek krwiotwórczych do przeszczepienia?

Wskaźnik chorób towarzyszących służy do:

Którzy dawcy komórek nie mogą być haploidentyczni z potencjalnym biorcą?

Jakiej ilości szpiku nie powinno się przekroczyć podczas jego pobierania do przeszczepienia?

Jaką drogą nie można skutecznie przeszczepić komórek krwiotwórczych?

Fotofereza polega na:

Który z poniżej wymienionych cytostatyków nie jest mieloablacyjny i w związku z tym nie jest wykorzystywany w kondycjonowaniu przed przeszcze- pieniem komórek krwiotwórczych?

Przeszczepienie nerki wykonuje się zaotrzewnowo z cięcia przyprostnego. Dochodząc z tego cięcia do talerza biodrowego i naczyń biodrowych można zidentyfikować następujące struktury: 1) tętnicę nabrzuszną; 2) żyłę nabrzuszną; 3) powrózek nasienny; 4) więzadło obłe. Które struktury należy oszczędzić i ich nie przecinać?

Które z czynników zwiększają ryzyko opóźnionego gojenia rany po transplantacji nerki? 1) cukrzyca; 2) otyłość; 3) stosowanie sirolimusu; 4) chłonkotok; 5) zakażenie CMV. Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszym powikłaniem infekcyjnym po przeszczepieniu nerki jest:

Przeszczepienie nerki ułożonej biegunem dolnym i moczowodem do góry:

Nerkę prawą na lewy talerz biodrowy, a nerkę lewą na prawy talerz biodrowy przeszczepia się w celu uzyskania:

Wpływ leczenia immunosupresyjnego na proces nowotworzenia jest złożony. Który z leków immunosupresyjnych ma potencjalnie hamujący wpływ na rozwój nowotworów? 1) alemtuzumab; 2) przeciwciała poliklonalne; 3) azatiopryna; 4) sirolimus; 5) ewerolimus. Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród leków immunosupresyjnych najsilniejszy wpływ na reaktywację wirusa cytomegalii (CMV) ma:

W licznych badaniach, w tym analizie GWAS (Genome-Wide Association Study) poszukiwano genów u dawcy i biorcy, które przyczyniałyby się do długo- trwałego przeżycia przeszczepu. Które z poniżej wymienionych mają udowodnio- ny wpływ na przeżycie przeszczepu?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej (PTLD): 1) ryzyko PTLD wzrasta u biorców EBV seronegatywnych, którzy otrzymali narząd od EBV seropozytywnych dawców; 2) ryzyko PTLD wzrasta u biorców EBV seronegatywnych, którzy w indukcji otrzymali przeciwciała przeciw receptorowi dla IL-2; 3) leczenie inhibitorem mTOR stosowanym łącznie z takrolimusem zwięk- szało ryzyko PTLD w porównaniu z mykofenolanem mofetylu stosowanym z takrolimusem; 4) w leczeniu polimorficznego PTLD należy zastosować redukcję immunosupresji razem z przeciwciałem anty-CD20 (rytuksymab); 5) w monomorficznym PTLD należy zastosować chemioterapię, bez redukcji leczenia immunosupresyjnego. Prawidłowa odpowiedź to:

42-letnia kobieta 2 lata po drugim przeszczepieniu nerki zachorowała na raka sutka. W leczeniu immunosupresyjnym otrzymuje takrolimus, MMF i steroidy. Wskaż postępowanie dotyczące leczenia immunosupresyjnego:

U 65-letniego mężczyzny 8 lat po przeszczepieniu nerki, z przewlekłym jej uszkodzeniem (stężenie kreatyniny 3,2 mg/dl; eGFR 20 ml/min), narasta zastoino- wa niewydolność krążenia, obecnie oceniana według NYHA 3/4, słabo reagująca na leki moczopędne. Chory ma hiperkinetyczną przetokę tętniczo-żylną na przedramieniu. Wskaż postępowanie: 1) zamknięcie hiperkinetycznej przetoki; 2) zwężenie hiperkinetycznej przetoki; 3) zwiększenie dawek leków moczopędnych; 4) ograniczenie soli w diecie; 5) rozpoczęcie dializoterapii. Prawidłowa odpowiedź to:

W drugiej dobie po transplantacji nerki prawej pobranej od dawcy rodzin- nego, u chorego wystąpił krwiomocz, oliguria, powiększenie nerki przeszczepionej z ostrym bólem w jej okolicy. Wskaż najbardziej prawdopodobną przyczynę:

Wskaż substancje, które mogą być stosowane w leczeniu odrzucania zależnego od przeciwciał: 1) preparaty dożylnych immunoglobulin; 2) inhibitor proteasomu 26S (bortezomib); 3) monoklonalne przeciwciało hamujące aktywność C5 układu dopełniacza (ekulizumab); 4) monoklonalne przeciwciało anty-CD20 (rytuksymab); 5) inhibitor czynnika C1 układu dopełniacza (Cinryze). Prawidłowa odpowiedź to:

U 56-letniej, otyłej kobiety, z chorobą niedokrwienną serca, rodzinnie obciążonej cukrzycą, w ósmym miesiącu po transplantacji wystąpiła cukrzyca (HbA1C - 6,9%). W leczeniu immunosupresyjnym otrzymuje takrolimus, mykofenolan mofetylu i glikokortykosteroidy. Stężenie kreatyniny 1,4 mg/dl, eGFR-40 ml/min). Chora po przeszczepie przytyła 8 kg (BMI-34). Zaproponuj postępowanie: 1) zmiana stylu życia (dieta cukrzycowa i redukująca masę ciała, zwiększenie aktywności fizycznej); 2) konwersja takrolimusu do cyklosporyny; 3) włączenie insuliny; 4) leczenie preparatem metforminy; 5) leczenie pochodnymi sulfonylomocznika (glipizid lub gliklazyd). Prawidłowa odpowiedź to:

24-letnia pacjentka straciła pierwszy przeszczep nerki w przebiegu nefropatii BKV. Obecnie ma otrzymać drugi przeszczep nerki. Zaproponuj leczenie immunosupresyjne: 1) indukcja monoklonalnym przeciwciałem przeciw receptorowi dla IL-2; 2) indukcja poliklonalnymi przeciwciałami antylimfocytarnymi; 3) takrolimus, pochodna kwasu mykofenolowego, glikokortykosteroidy; 4) cyklosporyna A, pochodna kwasu mykofenolowego, glikokortykosteroidy; 5) cyklosporyna A , inhibitor mTOR, glikokortykosteroidy. Prawidłowa odpowiedź to:

Najskuteczniejszą metodą leczenia zbiornika chłonki występującego pomiędzy 2. a 3. miesiącem po operacji przeszczepienia nerki, który ma istotny wpływ na utrudniony odpływ moczu jest:

Czas zimnego przechowywania jelita nie powinien przekroczyć:

Transplantacja wątroby od żywego dawcy dla biorcy pediatrycznego (dzieci mniejsze) najczęściej wymaga pobrania fragmentu składającego się z segmentu:

Przeszczep nerki jest przeszczepem:

W 10. dobie po transplantacji nerki u biorcy wystąpił ostry ból w dole biodrowym po stronie przeszczepionej nerki oraz nasilone objawy otrzewnowe w tej okolicy. Obserwowano spadek ciśnienia tętniczego do 75/45 mmHg, przyspie- szenie czynności serca do 110/min. Jakie rozpoznanie jest najbardziej prawdopodobne?

W leczeniu przetoki moczowej spowodowanej martwicą obwodowego odcinka moczowodu należy:

Dnia 26.01.2019 r. obchodzona będzie rocznica pierwszego przeszczepienia nerki w Polsce. Wskaż która:

Pierwszeństwo w wyborze do przeszczepienia nerki, niezależnie od liczby punktów mają następujące grupy pacjentów: 1) biorcy zgłoszeni w trybie pilnym (brak możliwości dializowania); 2) biorcy wysoko immunizowani (PRA powyżej 80%); 3) biorcy z brakiem niezgodności w układzie HLA z dawcą; 4) biorcy pediatryczni nerek pobranych od dawcy, który nie ukończył 16. roku życia; 5) biorcy pediatryczni nerek pobranych od dawcy, który ukończył 16. rok życia; 6) biorcy w wieku powyżej 60 lat od dawcy w wieku powyżej 65 lat; 7) biorcy w wieku poniżej 60 lat od dawcy w wieku powyżej 65 lat; 8) biorcy przeszczepu nerki i jednocześnie przeszczepu innego narządu. Prawidłowa odpowiedź to:

Pęknięcie nerki jest wskazaniem do operacji mającej na celu:

Zgodnie z ustawą z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów - pobrania komórek, tkanek lub narządów ze zwłok ludzkich w celu ich przeszczepienia można dokonać, jeżeli sprzeciw nie został wyrażony: 1) poprzez wpis dokonany przez dawcę za życia do centralnego rejestru sprzeciwów; 2) poprzez oświadczenie rodziny zmarłego o jej sprzeciwie; 3) poprzez pisemne oświadczenie dawcy, zaopatrzone we własnoręczny podpis; 4) poprzez oświadczenie złożone w formie aktu notarialnego przez współmałżonka lub dzieci zmarłego dawcy; 5) poprzez oświadczenie ustne dawcy, złożone w obecności co najmniej dwóch świadków, pisemnie przez nich potwierdzone. Prawidłowa odpowiedź to:

Samoistne pęknięcie przeszczepu nerkowego jest powikłaniem najczęś- ciej występującym w drugim tygodniu po przeszczepieniu. Przebiega gwałtownie z bólem i objawami zależnymi od utraty krwi z towarzyszącym spadkiem diurezy, krwiomoczem i wyczuwalnym tkliwym oporem w okolicy operowanej. Do pęknięcia nerki dochodzi zwykle w:

Dawca potencjalny to:

Przeciwwskazaniem bezwzględnym do przeszczepienia nerki nie jest:

Przy pobieraniu fragmentu wątroby do przeszczepienia od żywego dawcy dla dorosłego biorcy konieczne jest obliczenie czynnościowej masy przeszczepu, wyrażonej jako procent masy ciała biorcy (graft-to-recipient weight ratio). Optymalnie wskaźnik ten powinien wynosić:

W której z wymienionych poniżej jednostek chorobowych najczęściej ustala się wskazanie do konwencjonalnej techniki przeszczepienia wątroby z zastosowaniem czasowego pozaustrojowego krążenia za pomocą pompy żylno- żylnej?

Chorobą, która nie nawraca po przeszczepieniu narządu miąższowego jest:

Przeciwciałem monoklonalnym niedeplecyjnym, stosowanym w leczeniu indukcyjnym, jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące mięsaka Kaposiego: 1) jest najczęściej obserwowany po przeszczepieniu płuc z uwagi na duże dawki leków immunosupresyjnych; 2) czynnikiem etiologicznym jest ludzki wirus opryszczki typu 6; 3) najczęstszą lokalizacją nowotworu jest wątroba. Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikiem ryzyka inwazyjnej aspergilozy po przeszczepieniu płuc nie jest:

Jednoczesne wystąpienie takich objawów niepożądanych jak: bóle głowy, kaszel, obrzęki obwodowe, małopłytkowość, cukrzyca de novo, wzrost stężenia lipidów najczęściej obserwowane jest w przebiegu leczenia:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące dziurawca zwyczajnego: 1) jest silnym inhibitorem aktywności CYP3A; 2) przy jednoczesnym stosowaniu z dziurawcem należy zwiększyć dawkę inhibitora kalcyneuryny w obawie przed niedostateczną siłą immunosupresji; 3) dziurawiec jest silnym induktorem w stosunku do cyklosporyny, ale inhibitorem w połączeniu z takrolimusem. Prawidłowa odpowiedź to:

We wczesnym okresie po przeszczepieniu wątroby wysokooporowe spektrum przepływu w tętnicy wątrobowej obserwuje się w:

Spośród podstawowych leków immunosupresyjnych, najdłuższy okres półtrwania (tzw. połowiczy okres eliminacji), wynoszący ok. 60 godzin, ma:

Wskaż cechę kliniczną przewlekłej choroby przeszczep-przeciwko- gospodarzowi:

Krwiotwórcze komórki macierzyste najczęściej są pozyskiwane:

Procedura haploidentycznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych polega na:

Naświetlanie całego ciała (TBI - total body irradiation) w dawce 12 Gy, stosowane jako element leczenia kondycjonującego przed procedurą przeszcze- pienia krwiotwórczych komórek hematopoetycznych, może wiązać się z:

Do klinicznego obrazu ostrej choroby przeszczep-przeciwko- gospodarzowi należy/ą:

Inhibitory dehydrogenazy monofosforanu inozyny mogą wykazywać:

Objawy uboczne związane ze stosowaniem przeciwciał poliklonalnych to wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Pacjentka lat 62 w +18. dobie po autologicznej transplantacji krwiotwór- czych komórek macierzystych w przebiegu szpiczaka plazmocytowego, w pełnej regeneracji układu krwiotwórczego. Od 3 dni obserwowane są gorączki, bez dreszczy, bez objawów infekcyjnych w badaniu fizykalnym. W badaniach dodatko- wych CRP 35 mg/l. Rtg klatki piersiowej - bez zmian. W kolejnych dniach, pomimo intensyfikacji empirycznej antybiotykoterapii, utrzymywała się gorączka. Ponadto wystąpiła wysypka skórna z uczuciem pieczenia, która obejmowała początkowo twarz i kark, a następnie rozprzestrzeniła się niemal na całą powierzchnię ciała. W leczeniu zastosowano metyloprednizolon uzyskując ustąpienie gorączki i wysypki oraz poprawę samopoczucia chorej. Przyczyną stanów gorączkowych była/było:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące szczepień ochronnych u biorców przeszczepów: 1) żywe, atenuowane szczepionki są przeciwwskazane u biorców przeszczepów; 2) odpowiedź na szczepienia u biorców przeszczepów jest porównywalna do odpowiedzi osób immunokompetentnych; 3) zalecane jest szczepienie przeciwko grypie raz w roku inaktywowaną szczepionką; 4) zalecane jest szczepienie biorców narządów przeciwko pneumokokom skoniugowaną szczepionką 13-walentną i po 8 tygodniach podanie polisacharydowej 23-walentnej szczepionki; 5) dawca narządu, który otrzymał żywą szczepionkę w ciągu 4 tygodni przed donacją powinien być zdyskwalifikowany. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nefropatii BK: 1) jest to kłębuszkowe zapalenie nerki przeszczepionej o etiologii wirusowej; 2) jest to wczesne powikłanie po transplantacji, najczęściej rozwija się w ciągu 24 miesięcy po zabiegu przeszczepienia nerki; 3) typowe objawy kliniczne to białkomocz i krwinkomocz; 4) rozpoznanie oparte jest na badaniu histopatologicznym wycinka nerki z potwierdzeniem obecności antygenu wirusa metodą immunohistoche- miczną lub hybrydyzacją in situ; 5) leczeniem z wyboru jest redukcja immunosupresji. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż wirusy, które wywołują biegunki u biorców przeszczepów: 1) sapowirus; 2) adenowirus; 3) rotawirus; 4) norowirus; 5) wirus Epsteina-Barr. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż przyczyny mikroangiopatii zakrzepowej (TMA) u biorcy przeszczepu nerki: 1) nawrót atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego; 2) zespół anty-fosfolipidowy; 3) nawrót zapalenia naczyń z przeciwciałami ANCA; 4) odrzucanie przeszczepu zależne od przeciwciał; 5) inwazyjna aspergiloza. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zakażenia wirusem cytomegalii (CMV) u biorców przeszczepów: 1) testy serologiczne wykrywające przeciwciała anty-CMV w klasie IgG i IgM są zalecane w diagnostyce i monitorowaniu zakażenia CMV po transplantacji; 2) biorcy seropozytywni otrzymujący narząd od seropozytywnego dawcy nie wymagają profilaktyki anty-CMV; 3) najczęstszą postacią narządową choroby CMV u biorców nerki jest postać brzuszna; 4) zakażenie CMV zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe u biorców przeszczepów; 5) zakażenie CMV zwiększa ryzyko rozwoju PTLD (potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej) u biorców zakażonych wirusem Epsteina- Barr (EBV). Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ewerolimusu: 1) jest lekiem immunosupresyjnym hamującym aktywność kalcyneuryny; 2) jest metabolizowany przez system enzymów mikrosomalnych CYP3A; 3) podawany jest raz na dobę; 4) u wszystkich biorców przeszczepów należy regularnie monitorować poziom C0 ewerolimusu we krwi; 5) wywołuje zaburzenia spermatogenezy. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zakażenie dawcy, które jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do pobrania narządów: 1) obecność przeciwciał anty-Treponema pallidum; 2) ostre wirusowe zapalenie wątroby typu A; 3) zakażenie wirusem białaczki T-komórkowej (HTLV 1); 4) zakażenie wirusem Ebola; 5) zakażenie układu moczowego szczepem E. coli, wielowrażliwym. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż cechy przeciwciał przeciwko antygenom zgodności tkankowej dawcy (DSA), które wpływają na przebieg procesu odrzucania zależnego od przeciwciał: 1) klasa DSA (1 lub 2); 2) liczba DSA; 3) siła DSA (miano) wyrażana jako MFI (mean fluorescence intensity); 4) wiązanie C1q dopełniacza; 5) przynależność do subklasy IgG (IgG1, IgG2, IgG3 i IgG4). Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku stwierdzenia bakteriurii bezobjawowej u pacjentki po transplantacji nerki będącej w ciąży:

U pacjentek po transplantacji nerki będących w ciąży najczęściej stwierdzanym powikłaniem jest:

Spośród leków immunosupresyjnych stosowanych po transplantacji uważa się iż najmniejszy wpływ na wystąpienie infekcji wirusem CMV ma:

Ostatnio istnieje możliwość stosowania w transplantologii ekulizumabu. Ekulizumab jest humanizowanym, monoklonalnym przeciwciałem przeciwko:

Zwiększenie toksyczności azatiopryny wyrażające się przede wszystkim leukopenią lub pancytopenią jest najczęściej spowodowane włączeniem do leczenia:

Jaki jest wpływ transplantacji nerki na całkowite ustąpienie wtórnej nadczynności przytarczyc u pacjenta ze schyłkową niewydolnością nerek i wtórną nadczynnością przytarczyc?

Jaki okres karencji po zakończeniu leczenia raka trzonu macicy (stadium IA, G1) jest wymagany, aby zgłosić pacjentkę do przeszczepu?

U 29-letniej chorej, cierpiącej na cukrzycę typu 1 od 14. roku życia, po operacji cięcia cesarskiego doszło do pogorszenia się czynności nerek (wartość współczynnika przesączania kłębuszkowego = 75 ml/min/1,73 m2). Dziecko urodziło się zdrowe. Dotychczasowe leczenie cukrzycy u chorej dzięki współpracy z nią było skuteczne, nie stwierdzono u niej cech neuropatii cukrzycowej, pogor- szenia widzenia oraz epizodów utraty przytomności spowodowanych hipogli- kemią. W związku z zaistniałą sytuacją w rodzinie chorej szereg osób zadekla- rowało chęć oddania jej nerki do przeszczepienia (mąż, siostra, matka). Mając na uwadze powyższe fakty należy kontynuować u chorej leczenie insuliną oraz:

Do częściowej lub całkowitej utraty czynności przeszczepu trzustki, poza allogenicznymi procesami odrzucania, może dojść na skutek:

W przypadku ksenotransplantacji, przy stosowaniu adekwatnej immunosu- presji i modyfikacji genetycznej, główną przyczyną dysfunkcji przeszczepionych narządów jest/są obecnie: 1) nadostre komórkowe odrzucanie ksenoprzeszczepu; 2) ostre komórkowe odrzucanie ksenoprzeszczepu; 3) humoralne odrzucanie ksenoprzeszczepu; 4) zaburzenia koagulologiczne, niedokrwienno-reperfuzyjne i zapalne związane z nadmierną odpowiedzią układu odporności wrodzonej; 5) przewlekła waskulopatia ksenoprzeszczepu. Prawidłowa odpowiedź to:

54-letnia biorczyni nerki pobranej ze zwłok, w 10. dobie po przeszczepie- niu leczona była z powodu infekcji dróg moczowych zgodnie z antybiogramem amoksycyliną z kwasem klawulanowym. Po ustąpieniu objawów klinicznych, normalizacji parametrów biochemicznych stanu zapalnego i uzyskaniu jałowego posiewu moczu antybiotyk odstawiono. W drugiej dobie po odstawieniu antybiotyku pojawiła się u chorej biegunka, która w trzeciej dobie była już obfita (15 wypróżnień na dobę) i której towarzyszyły silne bóle brzucha i temperatura 38,9°C. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono m.in. wzrost stężenia kreatyniny z 1,1 mg/dl do 1,6 mg/dl i ponowny wzrost biochemicznych wskaźników stanu zapalnego. Nie obserwowano natomiast cech wstrząsu i toksycznego rozdęcia okrężnicy. Wobec uzyskanego pozytywnego wyniku testu w kierunku toksyn Clostridium difficile w kale i faktu, że jest to pierwszy epizod tego typu zakażenia, u chorej należy:

Zgodnie z nazewnictwem zmarłych dawców w Polsce, osoba z ciężkim uszkodzeniem lub chorobą mózgu, bez bezwzględnych medycznych przeciwwskazań do wykorzystania narządów, to dawca:

U 56-letniego biorcy nerki pobranej ze zwłok, z dobrą czynnością przeszczepionego narządu, w 8. dobie pooperacyjnej stwierdzono wyciek przez dolny biegun rany operacyjnej znacznej ilości klarownego płynu. Podczas wykonanej w kolejnej dobie reoperacji stwierdzono martwicę około 10 mm dystalnej części moczowodu nerki przeszczepionej, która była przyczyną przecieku moczu w miejscu jego zespolenia z pęcherzem moczowym. W zaistniałej sytuacji operujący chirurg powinien:

W trakcie pobrania wielonarządowego od 25-letniego dawcy zmarłego z powodu urazu czaszkowo-mózgowego, podczas którego planowano pobranie wątroby, nerek i trzustki, chirurdzy uwidocznili odmiany anatomiczne polegające na: - odejściu prawej tętnicy wątrobowej od tętnicy krezkowej górnej, - poczwórnej tętnicy nerkowej po stronie lewej (2 naczynia odchodzące od aorty oddalone od siebie o ok. 25 mm, 1 naczynie zaopatrujące dolny biegun nerki odchodzące od tętnicy biodrowej wspólnej lewej oraz 1 naczynie zaopatrujące górny biegun nerki grubości 1 mm, które zostało zidentyfikowane dopiero po wycięciu narządu z ciała dawcy i którego kikut nie przekracza 10 mm), - nietypowym przebiegu lewej żyły nerkowej (położonej między aortą a kręgosłupem), co spowodowało upośledzone wypłukanie krwi z nerki lewej w ciele dawcy, - podwójnym moczowodzie nerki lewej. W zaistniałej sytuacji możliwe jest pobranie i przeszczepienie:

Jaki rodzaj i stopień stłuszczenia wątroby pobranej od dawcy zmarłego wyklucza możliwość zakwalifikowania narządu do przeszczepu?

U 52-letniej chorej, której przeszczepiono nerkę pobraną od siostry, w czasie rutynowego kontrolnego badania ultrasonograficznego wykonanego 2 miesiące po operacji uwidoczniono zbiornik płynowy średnicy 2,7 cm zlokalizo- wany w okolicy wnęki przeszczepionej nerki. Badanie wykazało ponadto brak cech zastoju w obrębie układu kielichowo-miedniczkowego oraz prawidłowy przepływ tętniczy i żylny w zakresie naczyń nerki przeszczepionej. Chora nie skarży się na inne dolegliwości, do kontroli nadciśnienia tętniczego, na które cierpiała w czasie leczenia dializami, wymaga mniejszej liczby leków, a czynność przeszczepionego narządu jest prawidłowa. W zaistniałej sytuacji należy:

Jeśli po przeszczepieniu nerki obserwuje się umiarkowaną diurezę z brakiem spadku kreatyniny oraz wysokooporowym przepływem krwi w badaniu USG Doppler (PI>2,0 i RI>0,8) może to świadczyć o: 1) zbyt wysokich dawkach sterydów; 2) ostrym odrzucaniu przeszczepu; 3) nadciśnieniu tętniczym; 4) zbyt dużym stężeniu inhibitorów kalcyneuryny w surowicy krwi; 5) tworzeniu się zbiornika chłonki wokół graftu - limfocoele. Prawidłowa odpowiedź to:

Zarówno niedożywienie jak i patologiczna otyłość stanowią czynnik ryzyka utraty życia po przeszczepieniu wątroby. Jaka wartość wskaźnika BMI stanowi przeciwwskazanie do przeszczepu wątroby? 1) < 22; 2) > 35; 3) > 40; 4) < 20. Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikiem ryzyka wystąpienia powikłań żółciowych u biorcy przeszczepu wątroby nie jest:

Takrolimus jest metabolizowany przy udziale cytochromu P-450 IIIA (CYP3A5). Leki hamujące aktywność CYP3A5 zmniejszają metabolizm inhibitora kalcyneuryny i wymagają redukcji dawki takrolimusu. Wskaż właściwą grupę inhibitorów CYP3A5:

W trakcie pobrania wielonarządowego zespół pobierający może stwierdzić obecność anomalii naczyniowych, które nie pozwalają na pobranie wszystkich narządów jamy brzusznej do przeszczepu. Ogólna zasada mówi, że nie należy zrezygnować z pobrania:

Zespół metaboliczny jest często występującym zjawiskiem wśród poten- cjalnych biorców narządów. Do jego rozpoznania zalicza się pomiary antropo- metryczne obwodu talii i brzucha. U których biorców należy raczej zrezygnować z tego kryterium w diagnostyce zespołu metabolicznego?

Częstość występowania choroby CMV (choroba cytomegalowirusowa) niezależnie od statusu serologicznego dawcy / biorcy (zakażenie pierwotne, bądź wtórne), stosowanej immunosupresji i profilaktyki jest różna, w zależności od rodzaju narządu przeszczepianego. Najczęściej jednak ujawnia się po przeszczepieniu:

Infekcja CMV biorcy stanowi potencjalną możliwość rozwoju choroby CMV po przeszczepie. U ponad 50% biorców narządowych stwierdza się to zakażenie. Choroba CMV rozwija się u ok. 8% biorców. Najwięcej przypadków rozwoju choroby CMV (40-60%) dotyczy chorych przeszczepionych, u których rozwinęła się pierwotna infekcja CMV. Pierwotna infekcja CMV u biorcy przeszczepu narządowego to:

Wskaż bezwzględne przeciwwskazania wykluczające potencjalnego żywego dawcę nerki:

Wodonercze nerki przeszczepionej stanowi jedno z najczęstszych powikłań po przeszczepieniu tego narządu. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące tego powikłania:

Zaletą laparoskopowej nefrektomii od żywego dawcy w porównaniu z zabiegiem wykonanym metodą otwartą jest: 1) krótki czas niedokrwienia ciepłego - WIT; 2) krótki czas operacji; 3) lepsza wczesna czynność graftu - GGF; 4) mniejszy ból pooperacyjny; 5) krótsza rekonwalescencja. Prawidłowa odpowiedź to:

Bardzo rzadką wczesną postacią odrzucania przeszczepu wątroby jest jej ostre odrzucanie zależne od przeciwciał typu humoralnego. Który z poniższych czynników nie spełnia kryteriów powyższego rozpoznania?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zjawiska tzw. 'tolerancji spontanicznej' związanego z zaniechaniem przyjmowania leków immuno- supresyjnych u biorcy narządu unaczynionego, z utrzymaną dobrą jego funkcją: 1) jest zjawiskiem rzadkim i nieprzewidywalnym; 2) dotyczy najczęściej tzw. narządów 'tolerogennych', takich jak nerki i serce; 3) wytwarza się najczęściej u chorych po przeszczepieniu wątroby; 4) zwiększa się w miarę upływu czasu od przeszczepienia; 5) jest częściej obserwowane u chorych po przeszczepach wielonarządo- wych typu nerka z trzustką w odmianie 'trzustka po nerce'. Prawidłowa odpowiedź to:

Chory w schyłkowej niewydolności nerek z powodu wielotorbielowatości - postać ADPKD. Kwalifikowany do KTx. Stara się o nerkę z puli żywych dawców. Zgłoszony do KLO. Optymalnym żywym dawcą po spełnieniu wszystkich kryteriów kwalifikacyjnych z zakresu zgodności i doboru powinien zostać: 1) dawca żywy bezpośrednio spokrewniony (1. stopień pokrewieństwa); 2) dawca żywy współmałżonka/nek lub konkubin/a; 3) dawca żywy niespokrewniony; 4) dawca żywy z kombinacji krzyżowej; 5) dawca żywy z kombinacji domino. Prawidłowa odpowiedź to:

Do leków immunosupresyjnych stosowanych u pacjentów po przeszczepieniu narządów należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Do inhibitorów kalcyneuryny zalicza się: 1) takrolimus; 2) CsA; 3) ewerolimus; 4) takrolimus LCP; 5) sirolimus. Prawidłowa odpowiedź to:

W Europie nowotwory pierwotne wątroby stanowią wskazanie do przeszczepienia wątroby w:

Skumulowana częstość zachorowań na nowotwory pozaskórne po 3 latach od przeszczepienia nerki wynosi:

Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem jedyną zabronioną kategorią dawców klasyfikacji Maastricht dla dawców narządów po zatrzymaniu krążenia jest:

Do powikłań chirurgicznych po przeszczepieniu nerki nie należy/ą:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ostrego odrzucania: 1) zachodzi natychmiast po przeszczepieniu; 2) może być komórkowe, humoralne lub mieszane; 3) związane jest z obecnością we krwi przeciwciał reagujących z antygenami na komórkach śródbłonka dawcy narządu; 4) uważa się, że w ostrym odrzucaniu odgrywają rolę przeciwciała specyficzne dla dawcy (DSA); 5) występuje w ciągu kilku dni do kilkunastu miesięcy po przeszczepieniu. Prawidłowa odpowiedź to:

Dawcą rzeczywistym jest dawca:

Najczęstszymi nowotworami złośliwymi dotykającymi chorych po przeszczepieniu płuc są nowotwory:

Najczęstszym wskazaniem do transplantacji płuc u ludzi młodych do 30. roku życia jest:

Z uwagi na znane nefrotoksyczne działanie tego inhibitora kalcyneuryny zwłaszcza u chorych z niewydolnością nerek po przeszczepieniu płuc takrolimus jest jego podstawowym zamiennikiem. Tym inhibitorem jest/są:

Który roztwór nie jest używany jako płyn konserwujący płuca w trakcie zimnego niedokrwienia?

Pierwsze zakończone sukcesem (długoletnim przeżyciem) przeszczepienie płuca miało miejsce w:

Kontrola histopatologiczna przeszczepionej twarzy obejmuje biopsję tkanek z następowym badaniem pod mikroskopem bioptatu pobranego z:

W odległym okresie od przeszczepienia płuc chorym grożą liczne powikłania. Częstość ich występowania po 5 latach od transplantacji można określić jako: 1) BOS - bronchiolitis obliterans (zarostowe zapalenie oskrzelików) - 49%; 2) objawy nowotworu złośliwego (chłoniaki, skóra i in.) - 13%; 3) ostre odrzucanie komórkowe - 33%; 4) BOS - bronchiolitis obliterans (zarostowe zapalenie oskrzelików) - 75%; 5) objawy nowotworu złośliwego (chłoniaki, skóra i in.) - 33%. Prawidłowa odpowiedź to: