Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / wiosna 2015

Jeżeli wydalanie moczu u dawcy spada poniżej 100 ml/godz., pomimo skurczowego ciśnienia wynoszącego powyżej 100-120 mmHg i CVP w zakresie 8-10 cm H₂O, należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące dawcy DCD:

W diagnostyce śmierci mózgu w mechanizmie uszkodzenia podnamiotowego, nie wykonuje się:

W trakcie pobrania stwierdzono RCC w stadium pT1a. Marginesy wycięcia były wolne, w skali Fuhrmana II stopień. Wobec powyższego:

Narządy dawcy z dodatnim statusem anty-EBV-IgG powinny być:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące opóźnionej czynności nerki przeszczepionej:

Które twierdzenie dotyczące nadciśnienia u chorych po przeszczepieniu nerki jest prawdziwe?

Który z wymienionych potencjalnych żywych dawców, u których stwierdzono prawidłową czynność wydalniczą nerek nie powinien aktualnie zostać zakwalifikowany do oddania nerki?

Najważniejszym badaniem pozwalającym na zidentyfikowanie przyczyny pogarszającej się czynności nerki przeszczepionej jest:

Który schemat leczenia immunosupresyjnego zalecany jest u chorych ze stwierdzaną przed przeszczepem nerki mikroangiopatią zakrzepową (w nerkach własnych)?

Która z wymienionych chorób u biorcy nerki zwiększa ryzyko śmiertelności i utraty przeszczepu?

Chorobą która nie nawraca w nerce przeszczepionej jest:

Działanie belataceptu polega na:

Który z wymienionych leków immunosupresyjnych można zastosować u ciężarnych kobiet po transplantacji nerki?

Które zdanie dotyczące kwalifikacji do transplantacji nerki chorego zakażonego wirusem HIV jest prawdziwe?

Który z wymienionych leków immunosupresyjnych stosowanych po transplantacji nerki nie powinien być stosowany u chorych z białkomoczem (wydalanie białka z moczem >2.0/24 h)?

Pacjent po 2 transplantacjach nerki od dawcy zmarłego, kwalifikowany do trzeciej transplantacji nerki od dawcy żywego powinien mieć wykonane następujące badania immunologiczne oceniające zgodność immunologiczną pomiędzy dawcą i biorcą:
1) test fazy stałej Luminex Single Antigen;
2) test fazy stałej Luminex Screen;
3) complement dependent cytotoxicity panel reactive antibody (PRA);
4) próba krzyżowa - complement dependent cytotoxicity crossmatch (CDC);
5) próba krzyżowa na cytometrze przepływowym (FCXM).
Prawidłowa odpowiedź to:

Biorca 60-letni po przebytym zawale mięśnia sercowego został wytypowany do drugiego przeszczepienia nerki, próba krzyżowa (CDC) ujemna, MM 2,1,1 odpowiednio w HLA: DR, A i B. Ostatnie PRA 0%, historyczne 10%. Jaki schemat immunosupresji należy zaproponować?
1) takrolimus + ewerolimus + glikokortykosteroidy (GS);
2) cyklosporyna + mykofenolan mofetilu (MMF) + GS następnie wczesna konwersja MMF na ewerolimus;
3) indukcja globuliną antytymocytarną, takrolimus, glikokortykosteroidy;
4) przeciwciała anty-CD25, takrolimus/CsA, kwas mykofenolowy (MMF/MPS), GS;
5) CsA, kwas mykofenolowy (MMF/MPS), GS.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent 30-letni, 2 miesiące po transplantacji nerki, zgłosił się do kliniki z powodu bólów brzucha zlokalizowanych w nadbrzuszu i śródbrzuszu, wzrostu temperatury ciała do 37,9°C (bez dreszczy). W badaniach dodatkowych stwierdzono leukopenię (2,9 G/L), nieznaczny wzrost stężenia kreatyniny (z 1,3 do 1,6 mg/dl), niedokrwistość (Hb 10,5 g/dl), w osadzie moczu stwierdzono WBC 7-8 wpw, ALAT 75IU (norma do 45IU). Wskaż badania dodatkowe, które powinny być bezwzględnie wykonane:
1) CRP, gastroskopia, posiew moczu;
2) wczesny antygen CMV/PCR CMV, CRP, posiew moczu;
3) TC jamy brzusznej, USG doppler nerki przeszczepionej, poziom MPA (kwasu mykofenolowego);
4) CMV IgG i IgM, posiew moczu, USG jamy brzusznej;
5) USG doppler nerki przeszczepionej, EKG, CMV IgG i IgM.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż działania niepożądane inhibitora kalcyneuryny-cyklosporyny:
1) zaburzenia nerwowo-mięśniowe;
2) ostre uszkodzenie nerki przeszczepionej;
3) zaburzenia gospodarki lipidowej;
4) zaburzenia gospodarki węglowodanowej;
5) zespół hemolityczno-mocznicowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kobieta lat 70 została wytypowana do drugiego przeszczepienia nerki, próba krzyżowa (CDC) ujemna, MM 0,1,1 odpowiednio w HLA: DR, A i B. Ostatnie PRA 0%, historyczne 0%. W wywiadzie SCC skóry policzka (rak płaskonabłonkowy). Po transplantacji incydent ostrego odrzucania komórkowego (IIA w skali Banff). Trzy miesiące po transplantacji kreatynina 1,3 mg/dl, białkomocz dobowy 0,5 g. Wyjściowy schemat IS - przeciwciała anty C25, cyklosporyna + mykofenolan sodu (MPS). Jaki schemat IS należy zaproponować po 3-4 miesiącach?

Wskaż działania niepożądane inhibitorów mTOR (syrolimus, ewerolimus):
1) utrudnione gojenie ran, limfocele;
2) zespół hemolityczno-mocznicowy;
3) nasilenie białkomoczu, pogorszenie funkcji nerki przeszczepionej;
4) obrzęki kończyn dolnych, bóle stawów;
5) niedokrwistość, małopłytkowość.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kobieta lat 30, 1,5 roku po transplantacji planuje ciążę. Poniżej podano kryteria, na podstawie których można podjąć decyzję o planowaniu ciąży. Wskaż stwierdzenia prawdziwe:
1) leczenie IS: prednison < 15 mg/dobę, azatiopryna < 2 mg/dobę, stabilny poziom inhibitora sygnału proliferacji;
2) brak białkomoczu lub białkomocz < 0,5 g/dobę;
3) prawidłowy obraz nerki w badaniu USG (niestwierdzenie zaburzeń w odpływie moczu);
4) stabilna funkcja nerki przeszczepionej ze stężeniem kreatyniny < 2,5 mg/dl;
5) niestwierdzenie w ostatnim czasie ostrego odrzucania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mężczyzna lat 40 z zespołem hemolityczno-mocznicowym w wywiadzie po pierwszym przeszczepieniu, został wytypowany do drugiego przeszczepienia nerki, próba krzyżowa (CDC) ujemna, MM 0,1,1, odpowiednio w HLA: DR, A i B, ostatnie PRA 0%, dawca 60-letni. Jaki schemat immunosupresji należy zastosować?

Kobieta lat 30, około 2 lat po transplantacji planuje ciążę. Aktualnie otrzymuje następujące leki: prednizon 7,5 mg, mykofenolan mofetilu (MMF) 1,0 d/dobę, takrolimus 2x2 mg(poziom 8 µg/L), perindopril 5 mg. Po transplantacji miała ostre odrzucanie (IIA), aktualne stężenie kreatyniny 1,3 mg/dl (stabilne w okresie ostatniego roku), białkomocz 0,2 g/dobę. Wskaż odpowiednie postępowanie:

Wskaż cechy dawcy marginalnego:
1) wiek > 50 lat;
2) wiek > 30 lat;
3) nadciśnienie tętnicze;
4) cukrzyca;
5) kreatynina > 1,5 mg/dl;
6) czas zimnego niedokrwienia < 36 h.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przewlekłej nefropatii przeszczepu wg klasyfikacji z BANFF, IF/TA II oznacza:
1) włóknienie śródmiąższu obejmujące 6-25%;
2) włóknienie śródmiąższu obejmujące 25-50%;
3) włóknienie śródmiąższu obejmujące >50%;
4) zanik cewek nerkowych w obrębie kory nerki < 25%;
5) zanik cewek nerkowych w obrębie kory nerki 26-50%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ryzyko nawrotu FSGS u chorych po przeszczepie nerki zwiększa:
1) starszy wiek pacjenta;
2) młodszy wiek pacjenta;
3) szybka progresja choroby pierwotnej;
4) wolna progresja choroby podstawowej;
5) ZN > 12 r.ż.;
6) ZN < 12 r.ż.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nawrotu FSGS:
1) wyróżnia się szybkością pojawienia się objawów (zespół nerczycowy w I dobie);
2) ryzyko nawrotu wynosi 85% przy retransplantacji;
3) przeszczepienie od żywego dawcy nie poprawia rokowania;
4) rodzinne pochodzenie przeszczepu zwiększa ryzyko nawrotu KZN;
5) 50-85% biorców powraca do dializoterapii w ciągu 2 lat.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu zapalnych chorób kłębuszków nerkowych:

Który typ glomerulopatii wykazuje najwyższy odsetek nawrotów histopatologicznych choroby pierwotnej w nerce przeczepionej?

Nadciśnienie tętnicze u ciężarnej biorczyni narządu może wystąpić jako:
1) nadciśnienie współistniejące;
2) nadciśnienie indukowane ciążą;
3) objaw odrzucania;
4) objaw zespołu hemolityczno-mocznicowego;
5) nadciśnienie nałożone;
6) stan przedrzucawkowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nawrotu choroby podstawowej w nerce przeszczepionej:
1) odsetek nawrotów po 2 latach wynosi < 2%;
2) odsetek nawrotów po 2 latach wynosi > 2%;
3) odsetek nawrotów po 8 latach wynosi < 18%;
4) odsetek nawrotów po 8 latach wynosi > 18%;
5) ryzyko nawrotu i jego przebieg zależą od choroby podstawowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż kryteria bezpiecznej ciąży po przeszczepie nerki wg wytycznych EDTA 2002:
1) stabilna czynność przeszczepu na poziomie kreatyniny < 2 mg/dl, optymalnie < 1,4 mg/dl;
2) stabilna czynność przeszczepu na poziomie kreatyniny < 2 mg/dl, optymalnie > 1,4 mg/dl;
3) występowanie białkomoczu maksymalnie do wysokości 0,5 g/d;
4) występowanie białkomoczu maksymalnie do wysokości 1,0 g/d;
5) w leczeniu immunosupresyjnym: glikokortykosteroidy > 15 mg/d, azatiopryny > 2 mg/kg/d.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynniki patogenetyczne CAN to:
1) przewlekłe uszkodzenie nerki powstałe przed jej pobraniem;
2) ostre uszkodzenie nerki allogenicznej w okresie okołotransplantacyjnym;
3) czynniki immunologiczne związane z rozpoznawaniem alloantygenów;
4) leczenie immunosupresyjne;
5) przewlekłe uszkodzenie nerki w organizmie biorcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uzyskanie odpowiedniej ilości komórek krwiotwórczych z krwi obwodowej metodą cytaferezy od zdrowego dawcy jest poprzedzone ich uprzednią mobilizacją do krwi obwodowej. Najczęściej uzyskuje się to za pomocą podania dawcy:

Antygen powierzchniowy obecny na komórkach krwiotwórczych i oznaczany rutynowo w celu ilościowej oceny ich zawartości w materiale przeszczepowym to:

Obecnie standardowym wskazaniem do allogenicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych u osoby dorosłej nie jest:

Profilaktyczne leczenie immunosupresyjne po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych u pacjentów, u których nie wystąpiła choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi, stosuje się przez okres:

Najważniejszym kryterium doboru niespokrewnionego dawcy komórek krwiotwórczych jest zgodność z biorcą w zakresie:

Największe ryzyko infekcji bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi (z wyjątkiem bakterii otoczkowych) po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych przypada na okres:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi (aGvHD) po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych:

W leczeniu pierwszej linii ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi w stopniu II-IV po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych stosuje się:

Najczęściej zajęte narządy w przebiegu ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych to:

Jakie są wskazania i jaki jest wpływ implantacji cewnika JJ w czasie operacji przeszczepienia nerki na jej czynność w przypadku przeszczepienia u osoby dorosłej?
1) w wielu ośrodkach umieszczanie cewnika JJ jest stosowane w ramach rutynowej praktyki chirurgicznej w przypadku zabiegu przeszczepienia nerki u dorosłych;
2) wskazane jest usunięcie cewnika JJ w ciągu 4-6 tygodni od jego implantacji, ponieważ dalsze utrzymywanie nie przynosi korzyści, a sprzyja rozwojowi kamicy i zakażeń w UKM;
3) w wyniku ucisku zespolenia moczowodowo-pęcherzowego statystycznie częściej powoduje dystalną martwicę moczowodu nerki przeszczepionej;
4) jest częstą przyczyną krwiomoczu wraz z zakrzepicą w nim i wynikającego z tego powikłania jakim jest poszerzenie i zastój w UKM nerki przeszczepionej;
5) w przypadku, gdy założony jest cewnik JJ sugeruje się, by w ramach profilaktyki antybiotykowej podawać kotrymoksazol.
Prawidłowa odpowiedź to:

W terapii płynowej po zabiegu przeszczepienia nerki nie jest zalecane stosowanie:

Najlepszym i preferowanym dostępem chirurgicznym do nefrektomii dla żywego dawcy jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące krytycznego okresu niedokrwienia zimnego, po upływie którego pobrany od dawcy narząd należy zdyskwalifikować:

W sytuacji przeszczepiania nerki od żywego dawcy w przypadku niezgodności antygenów AB0 potencjalnego biorcy z dostępnym dawcą zaleca się:
1) odstąpienie od tej idei i zakwalifikowanie biorcy do oczekiwania na narząd od dawcy zmarłego;
2) zaleca się jednoczesne stosowanie zarówno hamowania wytwarzania przeciwciał, jak i usuwania przeciwciał przeciw AB0 przed przeszczepieniem, w ramach tego samego zwalidowanego protokołu;
3) możliwy jest przeszczep nerki niezgodnej w zakresie antygenów AB0 wyłącznie wówczas, gdy miano przeciwciał przeciw AB0 po interwencji jest niższe niż 1:8;
4) jeśli to możliwe, należy zasugerować rozważenie przeszczepu typu „swap”, czyli wymiany w parach;
5) możliwy jest przeszczep nerki niezgodnej w zakresie antygenów AB0 wyłącznie wówczas, gdy miano przeciwciał przeciw AB0 po interwencji jest niższe niż 1:4 i występuje niezgodność w zakresie układu Rh.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego ze skrajnym upośledzaniem funkcji przeszczepu nerki z powodu CAN (po 10 latach prawidłowej funkcji) przed kolejnym przeszczepem nerkę przeszczepioną należy:
1) usunąć w czasie kolejnego przeszczepu ze względu na możliwość ponownego łatwego dostępu chirurgicznego po tej samej stronie, z wykorzystaniem loży nerki;
2) doniesienia porównujące pacjentów, u których wykonano eksplantację z tymi bez eksplantacji przeszczepu są niewystarczające i sprzeczne, co utrudnia sformułowanie wiarygodnego zalecenia przeprowadzania bądź nie nefrektomii;
3) usunąć kiedy istnieją cechy kliniczne procesu odrzucania, przewlekły ogólnoustrojowy stan zapalny przy niestwierdzaniu innej przyczyny lub nawracające zakażenia;
4) utrzymać i kontynuować niski poziom immunosupresji dla uniknięcia nefrektomii, gdy wydalanie moczu wynosi > 500 ml/dobę i nie stwierdza się objawów zapalenia;
5) jeżeli wymiar podłużny w badaniu USG przekracza 10 cm to istnieją kliniczne wskazania do usunięcia nerki przeszczepionej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W jakim przypadku należy wykonać nefrektomię nerki własnej lub nerek u osób oczekujących na przeszczepienie nerki z zespołem APKD?
1) nefrektomię nerki własnej (jedno- lub obustronną) u pacjentów z autosomalną dominującą wielotorbielowatością nerek (APKD) należy wykonać w przypadku występowania ciężkich, nawracających, objawowych powikłań (krwawienia, zakażenia, kamica);
2) należy rozważyć wykonanie jednostronnej nefrektomii w przypadku bezobjawowej ADPKD, jeśli nie ma wystarczającego miejsca do przeszczepienia nerki - wskazanie chirurgiczne;
3) zaleca się wykonanie obustronnej rutynowej nefrektomii w przypadku APKD u kobiet oczekujących na przeszczep;
4) kiedy podstawowa choroba nerek torbielowatych predysponuje do podwyższonego ryzyka nowotworu układu moczowo-płciowego;
5) u chorych z przebytym płaskonabłonkowym nowotworem skóry z okresem bezobjawowym wynoszącym 3 lata zaleca się obustronną nefrektomię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące badań przesiewowych, uzasadnionych ekonomicznie, w kierunku choroby sercowo-naczyniowej u potencjalnego biorcy pozwalających zakwalifikować go do przeszczepu nerki:

Nadużywanie alkoholu lub narkotyków przez pacjentów przed transplantacją wpływa ujemnie na przeżycie pacjentów lub przeszczepu nerki. Chorzy - kandydaci do ewentualnego przeszczepu powinni zastosować się do poniższych wytycznych:
1) zaleca się, aby kobiety pijące > 40 g i mężczyźni pijący > 60 g alkoholu na dobę zaprzestali picia alkoholu lub ograniczyli jego spożycie poniżej tego poziomu;
2) pacjenci mogą być umieszczeni na liście oczekujących, jednak należy dokładnie nadzorować ograniczenie spożycia alkoholu;
3) nie należy umieszczać na liście oczekujących pacjentów z uzależnieniem od alkoholu;
4) należy przedstawić strategię zaprzestania spożywania alkoholu zgodne z wytycznymi WHO (WHO Clinical Practice Guideline);
5) pacjentów z trwającym uzależnieniem od „twardych narkotyków”, skutkującym niestosowaniem się do zaleceń nie należy włączać na listy oczekujących na przeszczepienie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgłoszenie na listę oczekujących na przeszczep nerki pacjentów zakażonych wirusem HIV jest procedurą akceptowalną i możliwą jeżeli:
1) stosują się do zaleceń leczenia, zwłaszcza terapii HAART;
2) liczba limfocytów T CD4+ wynosi > 200/μl i była stabilna w ciągu poprzednich 3 miesięcy;
3) nie wykazują objawów wskazujących na postępującą wieloogniskową leukoencefalopatię, przewlekłą kryptosporydiozę jelit lub chłoniaka;
4) w okresie poprzednich 6 miesięcy nie występowały zakażenia oportunistyczne;
5) w okresie poprzednich 3 miesięcy RNA wirusa HIV był niewykrywalny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory z zespołem hemolityczno-mocznicowym (HUS) jako podstawową przyczyną schyłkowej niewydolności nerek może w pewnych sytuacjach klinicznych być wpisany na listę oczekujących na przeszczep, jednak pod warunkiem że:
1) jest z atypową postacią HUS (aHUS) i potwierdzonym występowaniem mutacji MCP (membrane factor protein);
2) wykazano obecność autoprzeciwciał anty-CFH (anti-complement factor H);
3) nie zaleca się przeszczepienia od żywego spokrewnionego genetycznie dawcy w przypadku pacjentów z podejrzeniem występowania aHUS jako podstawowej choroby nerek, chyba że mutację odpowiedzialną za tę chorobę jednoznacznie wykluczono u dawcy;
4) możliwe jest przeszczepienie od żywego niespokrewnionego dawcy do biorcy z aHUS indywidualnie dla poszczególnych przypadków. Opcję tę należy rozważyć wyłącznie po odpowiednim pouczeniu biorcy i dawcy o ryzyku nawrotu choroby w przeszczepionym narządzie;
5) typowy zespół hemolityczno-mocznicowy (haemolytic uremic syndrome, HUS) o dowiedzionym powiązaniu z bakteriami E coli wytwarzającymi Shiga toksynę nie powinien być traktowany jako przeciwwskazanie do przeszczepienia zarówno od zmarłych, jak i żywych dawców.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kandydatów do przeszczepienia nerki poddaje się aktywnym badaniom przesiewowym w kierunku obecności nowotworów stosując następujące zasady:
1) zaleca się wykonywanie badań przesiewowych w kierunku nowotworów zgodnie z zaleceniami ustalonymi dla populacji ogólnej;
2) wykonanie ultrasonografii jako badania przesiewowego w kierunku nowotworów nerki;
3) zastosowanie jako badań przesiewowych cytologii osadu moczu i cystoskopii u biorców z podstawową chorobą nerek związaną ze zwiększonym ryzykiem rozwoju raka wywodzącego się z nabłonka przejściowego (TCC);
4) badanie 4 mutacji genu APC w kierunku raka jelita grubego;
5) u kandydatów do przeszczepienia nerki zakażonych wirusem HCV i HBV zastosowanie badań przesiewowych w kierunku obecności raka wątrobowokomórkowego zgodnie z zaleceniami EASL-EORTC (Clinical Practice Guideline on the management of hepatocellular carcinoma).
Prawidłowa odpowiedź to:

Do potencjalnych działań niepożądanych rytuksymabu należą:
1) ostra niewydolność oddechowa;
2) cukrzyca potransplantacyjna;
3) postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia;
4) zakażenia bakteryjne;
5) hiperlipidemia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas leczenia immunosupresyjnego „indukcyjnego“ surowicą antytymocytarną u chorego wysokiego ryzyka immunologicznego:
1) nie należy podawać inhibitora kalcyneuryny;
2) nie jest zalecane wykonywanie próby uczuleniowej;
3) wlew z surowicy antytymocytarnej należy rozpocząć po wykonaniu zespoleń naczyniowych;
4) w przypadku wystąpienia leukopenii pierwszym postępowaniem jest redukcja/odstawienie pochodnych kwasu mykofenolowego;
5) bezwzględnie przeciwwskazane jest podawanie leku do żyły obwodowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka wystąpienia procesu ostrego odrzucania przeszczepionej nerki należą:
1) szczepienie p/ko grypie;
2) obecność przeciwciał przeciwko antygenom HLA dawcy (Donor Specific Antibodies - DSA);
3) „opóźniona“ czynność przeszczepionej nerki;
4) atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy (a-HUS) jako przyczyna niewydolności nerek własnych;
5) starszy wiek biorcy, młody wiek dawcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U ciężarnej biorczyni nerki zalecanym postępowaniem w okresie ciąży jest:
1) stosowanie dawek azatiopryny co najmniej 5 mg/kg m.c.;
2) rutynowe zwiększenie dawki takrolimusu w przypadku wystąpienia niedokrwistości;
3) odstawienie pochodnych kwasu mykofenolowego;
4) karmienie piersią jest bezwzględnie przeciwwskazane;
5) odstawienie inhibitora mTOR.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących bazyliksymabu są prawdziwe?
1) hamuje wytwarzanie IL-2;
2) jest przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko podjednostce g receptora dla IL-2;
3) jest stosowany w leczeniu ostrego odrzucania T - komórkowego;
4) jest stosowany w profilaktyce ostrego odrzucania pośredniczonego przez przeciwciała;
5) przed jego podaniem należy wykonać śródskórną próbę uczuleniową.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku rozpoznania zapalenia cewkowo-śródmiąższowego nerki przeszczepionej wywołanej wirusem Polyoma BK u biorcy przeszczepu nerkowego zalecane postępowanie terapeutycznye obejmuje:
1) konwersję leczenia immunosupresyjnego z takrolimusu na cyklosporynę;
2) zastosowanie dużych dawek glikokortykosteroidów;
3) konwersję leczenia immunosupresyjnego z inhibitora mTOR na takrolimus LCP;
4) konwersję leczenia immunosupresyjnego z kwasu mykofenolowego na inhibitor mTOR;
5) leczenie wspomagające ciprofloksacyną.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku kwalifikacji do zabiegu przeszczepienia nerki chorego z atypowym zespołem hemolityczno mocznicowym (a-HUS) należy:
1) unikać przeszczepienia narządu od dawcy o rozszerzonych kryteriach;
2) zastosować skuteczną profilaktykę anty-CMV;
3) zastosować leczenie immunosupresyjne oparte na inhibitorze mTOR;
4) zastosować leczenie immunosupresyjne oparte na pochodnych kwasu mykofenolowego, belatacepcie, anty-CD25;
5) bezwzględnie unikać stosowania ekulizumabu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Biologiczną rolą cząstek HLA jest prezentacja peptydów antygenowych limfocytom T. Klasa I HLA wykorzystuje do tego celu:

Które cząsteczki są rozpoznawane przez KIRs?

Krwiotwórcze komórki macierzyste pozyskiwane z krwi obwodowej w porównaniu do uzyskiwanych ze szpiku dają:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kondycjonowania o zmniejszonej intensywności (RIC) jest prawdziwe?

Późno występujące krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego zazwyczaj spowodowane jest:

Który z następujących czynników nie jest znacząco związany ze wzrostem ryzyka przewlekłej GvHD?

Deplecja limfocytów T w materiale przeszczepowym jest:

Które z poniższych jest najbardziej prawdopodobne po transplantacji niemieloablacyjnej?

„Rzekome zwężenie tętnicy nerkowej”:

Ciągła perfuzja w hipotermii:

W Polsce dawcą żywym nerki nie może być:

Wskaż prawdziwe twierdzenie dotyczące zakażenia BKV:

Które z wymienionych poniżej zdań dotyczących choroby CMV są prawdziwe?
1) koinfekcja CMV z HHV-6, HHV-7 nie zwiększa ryzyka rozwoju choroby CMV;
2) do diagnostyki oraz monitorowania choroby CMV służą zarówno metody molekularne (CMV DNA PCR) jak i wykrywanie antygenemii pp65 w leukocytach krwi obwodowej;
3) u chorych wysokiego ryzyka rozwoju choroby CMV (D+/R-) preferowana jest profilaktyka przeciwwirusowa walgancyklowirem doustnie lub gancyklowirem dożylnie przez 3 do 6 miesięcy;
4) u chorych wysokiego ryzyka rozwoju choroby CMV (D+/R-) profilaktykę należy włączyć w okresie pierwszych 10 dni od zabiegu transplanatcji;
5) przy stosowaniu profilaktyki walgancyklowirem przez 6 miesięcy CMV u chorych wysokiego ryzyka choroby CMV (D+/R-) nie ulega zwiększeniu ryzyko rozwoju późnej choroby CMV.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentów po przeszczepie nerki z grupy wysokiego ryzyka wystąpienia gruźlicy zalecana jest profilaktyka:

Testy oparte na wykrywaniu RNA, DNA drobnoustrojów chorobotwórczych (Nucleic Acid Amplification Testing, NAAT) są zalecane ponieważ:
1) umożliwiają wykrycie zakażenia w okresie tzw. okna“ serologicznego, przed serokonwersją;
2) mogą mieć znaczenie przede wszystkim u dawców tzw. „wysokiego społecznego ryzyka“ dla wykluczenia zakażenia HIV, HCV, HBV;
3) powinny być stosowane powszechnie u wszystkich dawców narządów dla wykrywania zakażeń bakteryjnych;
4) powinny być stosowane w przypadku wątpliwych wyników testów serologicznych u dawcy dla wykrywania zakażeń drobnoustrojami zwiększającymi chorobowość/śmiertelność biorcy;
5) masywne przetoczenie krystaloidów lub preparatów krwiopochodnych > 2 L w okresie 48 godzin przed pobraniem próbki na oznaczenie materiału genetycznego patogenów nie wpływa na wynik testu NAAT.
Prawidłowa odpowiedź to:

Alemtuzumab jest:

Rejestr Międzynarodowego Towarzystwa Przeszczepiania Serca i Płuc (International Society for Heart and Lung Transplantation - ISHLT) wykazuje jednoznacznie poprawę przeżycia w okresie powyżej roku od transplantacji serca u chorych bez jakiegokolwiek epizodu istotnego odrzucania w ciągu pierwszych 12 miesięcy po zabiegu, w związku z czym nadrzędnym celem leczenia immunosupresyjnego we wczesnym okresie po transplantacji jest nie tylko zapobieżenie objawom niewydolności serca wywołanej odrzucaniem, ale również niedopuszczenie do wystąpienia jakichkolwiek cech odrzucania w wykonywanych planowo biopsjach endomiokardialnych.

Wskaż zdanie fałszywe:

Chorym zakwalifikowanym do transplantacji serca, ale niewymagającym stałego wlewu leków inotropowych i oczekujących na zgłoszenie dawcy zgodnego grupowo w domu, nie należy odmawiać możliwości optymalnej terapii farmakologicznej i sprzętowej (automatyczne kardiowertery-defibrylatory, stymulacja resynchronizująca), jednak poprawy klinicznej potwierdzonej wynikiem oznaczenia VO_2max nie należy traktować jako wystarczającej przesłanki do wycofania nazwiska pacjenta z aktywnej listy biorców.

Graft-versus-Host Disease (przeszczep przeciw gospodarzowi) po transplantacji wątroby:

Centralna mielinoliza mostu, rzadkie powikłanie neurologiczne po transplantacji wątroby, jest spowodowana:

Najczęstszymi przyczynami zgonu chorego po retransplantacji wątroby są:

Wyniki przeżycia biorców nerki z reaktywacją zakażenia HBV są gorsze niż biorców bez jego reaktywacji. Do czynników ryzyka reaktywacji zakażenia HBV zalicza się:
1) wiek powyżej 60 lat;
2) wiek poniżej 60 lat;
3) leczenie przeciwciałami skierowanymi przeciwko limfocytom T;
4) obecność przeciwciał przeciwko antygenom powierzchniowym wirusa HBV;
5) reaktywacja zakażenia HBV nie ma wpływu na przeżycie biorców nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zalecenia dotyczące optymalnych warunków zajścia w ciążę biorczyni przeszczepu nerki:
1) stabilna funkcja przeszczepu ze stężeniem kreatyniny poniżej 3 mg%;
2) okres co najmniej roku po przeszczepieniu;
3) brak ostrego odrzucania w ciągu roku przed planowaną ciążą;
4) białkomocz dobowy poniżej 2 g;
5) stabilne dawki leków immunosupresyjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Oznaczenie chimeryzmu hematopoetycznego po zabiegu allogenicznego przeszczepienia macierzystych komórek krwiotwórczych ma na celu:

Najczęstszą przyczyną wystąpienia zespołu HUS/TTP po allotransplantacji macierzystych komórek krwiotwórczych jest:

W porównaniu z allotransplantacją szpiku kostnego przeszczepienie allogenicznych komórek krwiotwórczych pozyskiwanych z krwi obwodowej u chorych na białaczki charakteryzuje się:
1) szybszą odnową granulopoezy;
2) wolniejszą rekonstytucją płytkotworzenia;
3) wyższym ryzykiem wystąpienia choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi (GvHD) po transplantacji;
4) słabszą reakcją przeszczep przeciwko białaczce (GvL).
Prawidłowa odpowiedź to:

W niektórych krajach pod pewnymi warunkami dokonuje się przeszczepień nerki niezgodnych grupowo w układzie ABO. Która z wymienionych kombinacji jest immunologicznie najkorzystniejsza?

Spośród możliwych metod zespolenia moczowodowo-pęcherzowego najczęściej stosuje się technikę zewnątrzpęcherzowego zespolenia sposobem Lich-Greoire’a oraz antyrefluksowe, śródpęcherzowe zespolenie sposobem Politano-Leadbetter:
1) w zespoleniu sposobem Lich-Gregoire’a krwiomocz występuje istotnie rzadziej;
2) ryzyko refluksu pęcherzowo-moczowodowego jest istotnie niższe w zespoleniach sposobem Politano-Leadbetter;
3) zespolenie sposobem Leadbetter-Politano wiąże się z mniejszym ryzykiem zwężenia moczowodu;
4) przeciek moczu z zespolenia występuje istotnie częściej w przypadku zespolenia techniką Lich-Gregoire’a;
5) niezależnie od zastosowanej techniki stentowanie zespolenia za pomocą cewnika JJ zmniejsza ryzyko powikłań urologicznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Amerykańska agencja Organ Procurement and Transplantation Network w określaniu jakości narządów pobranych od dawcy zmarłego zrezygnowała z dychotomicznego podziału na dawców standardowych i o rozszerzonych kryteriach i zastąpiła go numerycznym wskaźnikiem profilu dawcy nerki (Kidney Donor Profile Index - KDPI), uwzględniającym więcej zmiennych. Co oznacza KDPI = 80% u konkretnego biorcy?

Za pomocą technik inżynierii genetycznej modyfikuje się epitop Gal co otwiera powoli możliwości wykonywania transplantacji w układzie ksenogenicznym. Podaj inną poważną przyczynę, która hamuje możliwość ksenotransplantacji dla ludzi:

18-letni pacjent 6 miesięcy po transplantacji serca z powodu jego niewydolności w przebiegu ostrego zapalenia mięśnia sercowego wymagającego stosowania wspomagania serca sztucznymi komorami przed przeszczepem; zgłosił się do ośrodka transplantacyjnego z powodu trwającego od 2 dni osłabienia, uczucia nierównego bicia serca, stanów podgorączkowych, pojawienia się niewielkich obrzęków kończyn dolnych, przyrostu wagi. Jako postępowanie pierwszoplanowe wskazane jest:

Stosowanie inhibitorów reduktazy HMG-CoA (statyny):

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące planowania ciąży u pacjentki po transplantacji serca:

Zgodnie z art. 16 Ustawy Transplantacyjnej ośrodek kwalifikacyjny:

Wskaż lek, który nie zwiększa stężenia cyklosporyny A we krwi:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące sirolimusu:

Które z podanych poniżej problemów trzeba przezwyciężyć aby leczenie przeszczepami ksenogenicznymi weszło do praktyki klinicznej?

Poniżej wymienione zostały leki, które są przeciwciałami monoklonalnymi stosowanymi w transplantologii. Na jaką cząsteczkę dane przeciwciało działa:
1) alemtuzumab
2) rytuksimab
3) basiliksimab
4) OKT3
a) anty-CD20;
b) anty-CD52;
c) anty-CD3;
d) anty-CD25.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 34 z agenezją nerki lewej miał wykonaną radykalną nefrektomię prawostronną z powodu raka nerkowokomórkowego. Obecnie jest hemodializowany. Chory ten:

Który z poniższych schematów leczenia immunosupresyjnego najczęściej stosuje się po jednoczasowym przeszczepieniu trzustki i nerki?

U biorców nerek z grupy wysokiego ryzyka powstania raka przejściowokomórkowego zaleca się:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących raka nerki po transplantacji nerki jest prawdziwe?

Które z opcji terapeutycznych można rozważać w przypadku wykrycia w czynnej nerce przeszczepionej raka nerkowokomórkowego (T1a,N0,M0)?

W nerce od żywego dawcy stwierdzono guzek o średnicy 1 cm niestwierdzany badaniami przedoperacyjnymi. Według obowiązującej strategii Israel Penn International Transplant Tumor Registry powinno się:

Obecnie uważa się, że stwierdzenie depozytów C4d w biopsji trzustki przeszczepionej:

Przewlekła utrata czynności przeszczepu trzustki może wystąpić z powodu:

Najlepiej z natężeniem odrzucania trzustki przeszczepionej stwierdzanym w biopsji koreluje poziom w surowicy:

Które z poniższych podejść terapeutycznych ma zastosowanie w leczeniu ostrego zależnego od przeciwciał odrzucania przeszczepu?
1) wysokie dawki cyklosporyny;
2) plazmafereza;
3) dożylne podanie immunoglobulin;
4) rytuksimab;
5) alemtuzumab.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostre zależne od przeciwciał odrzucanie przeszczepu nerki można rozpoznać wg klasyfikacji z Banff, gdy występują co najmniej dwa kryteria. Proszę wybrać te kryteria z poniższych:
1) obecność u biorcy specyficznych przeciwciał przeciwko HLA dawcy;
2) obecność złogów IgE w kłębuszkach nerkowych;
3) pozytywne barwienia na złogi włóknika;
4) obecność u biorcy przeciwciał przeciwko LFA-1 dawcy;
5) pozytywne barwienie na C4d.
Prawidłowa odpowiedź to:

Osobom otrzymującym cyklosporynę zaleca się rozpoczęcie leczenia statynami od:

Jakie działania niepożądane występują przy stosowaniu inhibitorów kinazy mTOR?
1) niedokrwistość i małopłytkowość;
2) przerost dziąseł;
3) zmiany płucne;
4) świąd skóry;
5) obrzęki kończyn dolnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do guzów wykluczających pobranie narządów należą:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące infekcji CMV:

42-letni pacjent, 3 miesiące po przeszczepieniu nerki, został przyjęty do szpitala z powodu biegunki, gorączki, bólów brzucha. W leczeniu immunosupresyjnym otrzymuje takrolimus, mykofenolan mofetilu i prednison. Wskaż algorytm postępowania:
1) redukcja dawki lub odstawienie CellCeptu;
2) pobranie badań bakteriologicznych kału, w tym badań na toksynę A i B Clostridium difficile;
3) empirycznie leki przeciwbakteryjne;
4) podawanie loperamidu po każdym stolcu;
5) posiewy krwi;
6) DNA wirusa CMV, antygen wczesny (proteina pp65).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż czynniki ze strony dawcy, zwiększające ryzyko utraty przeszczepionej nerki:

U 60-letniej kobiety, otyłej (BMI 32), leczonej cyklosporyną, MMF i prednizonem wystąpiła potransplantacyjna cukrzyca; stężenia glikemii na czczo 160-180 mg/dl. Chora jest 6 miesięcy po przeszczepie, ma upośledzoną czynność nerki (stężenie kreatyniny 2,2 mg/dl). Które z niżej wymienionych doustnych leków hipoglikemizujacych mogą być bezpiecznie zastosowane?
1) glipizyd;
2) gliklazyd;
3) glibenklamid;  
4) metformina;
5) akarboza.
Prawidłowa odpowiedź to: