Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / jesień 2013

U młodej kobiety planującej ciążę, u której ma być wykonane przeszczepienie nerki w leczeniu immunosupresyjnym należy zastosować:
1) indukcję ATG+takrolimus+ azatrioprynę + GS;
2) indukcję przeciwciałami anty CD25+ takrolimus +MMF/MPA+ GS;
3) takrolimus + AZA+ GS;
4) indukcję przeciwciałami anty CD25+ cyklosporynę A +AZA+ GS;
5) cyklosporynę A+ AZA + szybką redukcję dawki GS.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą przyczyną powstawania ropnia położonego głęboko w okolicy przeszczepionej nerki i zespoleń naczyniowych przy prawidłowo zagojonych powłokach jest:

Pacjent lat 43 po czterech tygodniach od przeszczepienia nerki pochodzącej od zakażonego dawcy zgłosił się do szpitala z objawami bólu w okolicy przeszczepionej nerki oraz gorączką 38 stopni. W badaniu USG stwierdzono tętniaka rzekomego o wymiarach 7 x 6 cm umiejscowionego w okolicy zespolenia naczyniowego i krwiaka w powłokach. Leczeniem z wyboru jest:
1) antybiotykoterapia, usunięcie nerki przeszczepionej. Jeśli nerka była zespolona do tętnicy biodrowej zewnętrznej to należy zamknąć tętnicę i wykonać bypass udowo-udowy;
2) antybiotykoterapia, usunięcie nerki przeszczepionej. Jeśli nerka była zespolona do tętnicy biodrowej wewnętrznej to należy zamknąć tętnicę;
3) antybiotykoterapia, obserwacja czynności nerki przeszczepionej i kontrola tętniaka w badaniu USG;
4) antybiotykoterapia, zmiana schematu immunosupresyjnego;
5) antybiotykoterapia, usunięcie nerki przeszczepionej i jej wszczepienie po drugiej stronie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do leków obniżających stężenie CsA w surowicy należą:

Młoda kobieta po przeszczepieniu nerki planuje ciążę, 6 tygodni przed planowanym zajściem w ciążę należy odstawić:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące bazyliksymabu - chimerycznego monoklonalnego przeciwciała przeciw receptorowi IL2:

Do późnych przyczyn utrudnienia odpływu moczu po przeszczepieniu nerki należy:
1) włóknienie tkanek w przestrzeni zaotrzewnowej;
2) zwężenie zespolenia moczowodowo-pęcherzowego spowodowane bliznowaceniem tkanek;
3) zwężenie moczowodu spowodowane odrzucaniem;
4) zaginanie się zbyt długiego moczowodu połączone ze zrostami;
5) kamica moczowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Za progową liczbę komórek CD34+ uzyskanych z krwi obwodowej i niezbędną do przeszczepienia uważa się:

Jakie jest główne miejsce pobierania szpiku do przeszczepienia?

Jak długo trzeba kontynuować leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu allogenicznego szpiku, które nie jest powikłane chorobą przeszczep przeciw gospodarzowi?

Przeszczepienie komórek krwiotwórczych rutynowo odbywa się przez:

Których narządów dotyczy głównie ostra choroba przeszczep przeciw gospodarzowi?

Jakie mogą być przyczyny mikroangiopatii zakrzepowej u biorcy przeszczepu nerki?
1) leczenie inhibitorami kalcyneuryny;
2) leczenie inhibitorami mTOR (syrolimus, ewerolimus);
3) zakażenie wirusem cytomegalii;
4) proces ostrego odrzucania;
5) obecność przeciwciał antykardiolipinowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W procesie ostrego odrzucania zależnego od przeciwciał (AMR) najbardziej charakterystycznym obrazem morfologicznym jest:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zakażenia Cryptococcus neoformans u biorców przeszczepu:
1) zakażenie przenosi się z człowieka na człowieka lub z gołębi na człowieka;
2) zakażenie Cryptococcus neoformans jest późnym powikłaniem po transplantacji i dotyczy głównie biorców nerki;
3) drogą zakażenia jest przewód pokarmowy;
4) najczęstszą manifestacją kliniczną jest zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
5) skutecznym lekiem jest flukonazol.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwy związek pomiędzy zakażeniem wirusowym a rozwojem nowotworu po transplantacji:
1) wirus HHV 8 - mięsak Kaposiego;
2) wirus HHV 5 - rak żołądka;
3) wirus HCV - rak wątrobowo-komórkowy;
4) wirus HPV - rak szyjki macicy;
5) wirus EBV - rak płaskonabłonkowy skóry.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż leki immunosupresyjne bezpieczne w ciąży u biorczyni przeszczepu:
1) mykofenolan mofetylu;       4) ewerolimus;
2) azatiopryna;         5) syrolimus.
3) cyklosporyna A;
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie leki znajdują zastosowanie w leczeniu ostrego odrzucania zależnego od przeciwciał?
1) pulsy glikokortykosteroidów i plazmaferezy;
2) dożylne wlewy immunoglobulin;
3) przeciwciało anty-CD20 rytuksymab;
4) inhibitor proteazomu - bortezomib;
5) przeciwciało anty-C5 - ekulizumab.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zalecane leczenie choroby CMV u biorcy przeszczepu to:
1) należy monitorować ilościowo replikację i leczyć do jej zahamowania;
2) replikację należy oznaczać co drugi dzień w trakcie leczenia;
3) w przypadku powolnej odpowiedzi na leczenie należy zwiększyć dawkę gancyklowiru;
4) zakończenie leczenia powinno nastąpić po uzyskaniu dwóch ujemnych wyników wiremii;
5) w przypadku leukopenii należy natychmiast zredukować dawkę gancyklowiru.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych czynników mają wpływ na odpowiedź (uzyskanie SVR) na leczenie pegylowanym interferonem i rybawiryną zakażenia HCV u biorcy przeszczepu wątroby?
1) polimorfizm genu IL28 dawcy;
2) polimorfizm genu IL28 biorcy;
3) wiek dawcy wątroby;
4) wielkość wiremii HCV w momencie włączania terapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Banki tkanek i komórek zajmują się przygotowaniem, konserwacją i dystrybucją takich przeszczepów jak:
1) rogówka;           4) tkanka kostna;
2) ścięgna;           5) zastawki serca.
3) naczynia krwionośne;
Biowitalnymi nieunaczynionymi przeszczepami tkankowymi spośród wymienionych są:

Biostatyczne allogeniczne przeszczepy tkankowe, jak przeszczepy:
1) tkanki kostnej zbitej,
2) błony owodniowej,
3) skóry,
4) więzadłowe,
5) tkanki kostnej gąbczastej,
pełnią funkcję protez biologicznych lub opatrunków biologicznych. Do tych pełniących funkcję opatrunków biologicznych należą:

Dawcami tkanek mogą być:
1) osoby, u których podejrzewa się lub stwierdzono degeneracyjne choroby mózgu;
2) kobiety w czasie porodu;
3) osoby, u których stwierdzono zakażenie WZW B lub WZW C;
4) osoby, u których stwierdzona infekcja bakteryjna w chwili pobrania była kontrolowana;
5) wszystkie osoby, u których w badaniach serologicznych nie stwierdzono zakażenia HIV, WZB, WZW C i kiły.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kwalifikując dawcę tkanek należy rutynowo wykonać następujące badania serologiczne z wyjątkiem badania przeciwciał przeciwko:
1) HIV-1;
2) HCV;  
3) CMV;
4) HTLV-1;
5) HBV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż przeciwwskazania do pobrania tkanek od dawcy zmarłego:
1) zatrucie alkoholem etylowym;
2) choroba nowotworowa w wywiadzie;
3) udar krwotoczny mózgu;
4) zatrucie metalami ciężkimi;
5) nieznana przyczyna zgonu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do konserwacji i przechowywania biowitalnych nieunaczynionych przeszczepów tkankowych nie są stosowane:
1) liofilizacja i przechowywanie w temperaturze pokojowej;
2) kontrolowane zamrażanie i przechowywanie w parach ciekłego azotu w temperaturze -196°C;
3) płyn konserwujący w temperaturze 4°C;
4) liofilizacja i zamrożenie w zamrażarce w temperaturze -80°C;
5) 80% roztwór glicerolu i przechowywanie w temperaturze pokojowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pobranie tkanki do autologicznego przeszczepienia w innej procedurze chirurgicznej powinno być zawsze poprzedzone:
1) uzyskaniem świadomej zgody pacjenta na pobranie tkanek;
2) sprawdzeniem braku sprzeciwu w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów;
3) przeprowadzeniem kwalifikacji dawcy w oparciu o kryteria wykluczające podobne jak w przepadku dawcy zmarłego;
4) przeprowadzeniem rozmowy z rodziną dawcy;
5) wykonaniem badań serologicznych krwi dawcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bank tkanek i komórek jest wyspecjalizowanym laboratorium zajmującym się:
1) pobraniem tkanek od dawców żywych i zmarłych;
2) wykonaniem badań zgodności tkankowej;
3) przygotowaniem przeszczepów allogenicznych i autogenicznych;
4) przygotowaniem wyłącznie przeszczepów allogenicznych;
5) dystrybucją przygotowanych przeszczepów do szpitali.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dawcą rogówki nie może być osoba zmarła, u której stwierdzono w wywiadzie lub w badaniu przedmiotowym:
1) zakażenie WZW B;
2) ognisko raka podstawnokomórkowego skóry;
3) białaczkę przewlekłą;
4) raka prostaty o zaawansowaniu w skali Glissona < 6;
5) przeszczepienie narządu unaczynionego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazanie do przeszczepu od dawcy żywego z powodu ryzyka nawrotu choroby w nerce przeszczepionej stanowi:

Zgodnie z systemem banffijskim klasyfikacji mikroskopowych zmian w przeszczepie nerkowym t2 oznacza:

Stwierdzenie złogów C4d w biopsji nerki przeszczepionej:

Pleomorficzny naciek śródmiąższowy z dominacją jednojądrowych komórek zapalnych współistniejący z procesem naciekania nabłonka cewek przez zapalne komórki jednojądrowe (dominują limfocyty T, monocyty lub makrofagi) i obrzęk zrębu, przy obecności niezmienionych naczyń tętniczych i kłębuszków wskazują na rozpoznanie:

Morfologiczne wykładniki toksyczności inhibitorów kalcyneuryny to:

Hiperurikemia po przeszczepieniu nerki może być spowodowana:

Ułóż kolejność par dawca/biorca nerki z uwzględnieniem płci, w kolejności od najlepiej do najgorzej rokującej:
1) kobieta-kobiecie;       3) mężczyzna-mężczyźnie;
2) mężczyzna-kobiecie;     4) kobieta-mężczyźnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

W mikroskopowym badaniu bioptatu nerki przeszczepionej obraz rozległego nacieku z komórek limfoidalnych (dominujące komórki plazmatyczne lub/i limfocyty B z formami limfoblastycznymi) z cechami tubulitis i vasculitis niszczącego strukturę narządu z ogniskami martwicy nasuwa podejrzenie:

43-letnia wieloródka, oczekująca od 5 lat na trzeci przeszczep nerki od dawcy zmarłego ma PRA-CDC 100%. Wskaż postępowanie, które ułatwi znalezienie dawcy, z którym próba krzyżowa będzie negatywna:
1) określenie antygenów przeciw którym chora produkuje alloprzeciwciała;
2) wykluczenie obecności autoprzeciwciał w surowicy;
3) wykluczenie obecności przeciwciał klasy IgM;
4) wykonanie kilku plazmaferez przed transplantacją;
5) powtarzanie dożylnych wlewów dużych dawek immunoglobulin IgG.
Prawidłowa odpowiedź to:

45-letnia kobieta z niewydolnością pierwszej przeszczepionej nerki, została wybrana do drugiego przeszczepu na podstawie ujemnej próby krzyżowej wykonanej metodą CDC. Typowanie HLA u obecnego dawcy wykazało antygen HLA-A2, który również był obecny u pierwszego dawcy, a który jest niezgodny z potencjalną biorczynią (powtórzona niezgodność). W okresie oczekiwania na przeszczep, badania przeciwciał anty-HLA testem CDC jak i testem wysokiej rozdzielczości przy użyciu Luminexu nie wykazały obecności przeciwciał przeciw powtórzonej niezgodności z pierwszym dawcą. Wskaż prawidłową odpowiedź dotyczącą możliwości przeszczepienia:

U 50-letniej kobiety 5-lat po transplantacji nerki w posiewie bakteriologicznym moczu stwierdzono E. coli > 1000 000 kolonii/ml, z szeroką wrażliwością na chemioterapeutyki. Chora nie miała dolegliwości, a w pozostałych badaniach laboratoryjnych stwierdzono stężenie kreatyniny 0,94 mg/dl, w osadzie moczu leukocyty 8-10 wpw, CRP 2,4 mg/dl. Zaproponuj postępowanie:

Do poradni zgłosiła się chora 4 lata po przeszczepieniu, leczona cyklosporyną z mykofenolanem mofetilu, z upośledzoną czynnością nerki (kreatynina 2,2 mg/dl) z kolejnym nawrotem zapalenia pęcherza moczowego, ciepłotą ciała 37,0°C. Hodowla bakteryjna moczu: Klebsiella pneumoniae >1000000 z wrażliwością na karbapenemy, amikacynę i fosfomycynę. Zaproponuj leczenie:

U 40-letniej kobiety, 3 miesiące po przeszczepieniu nerki z posiewu moczu wyhodowano Candida glabrata w ilości 1 000 000 kolonii/ml z opornością na flukonazol. Pacjentka nie ma dolegliwości, stężenie kreatyniny 1,2 mg/dl, CRP -2,8 mg/l. Wskaż postępowanie:

42-letni mężczyzna z grupą krwi A2 Rh (+), chciałby oddać nerkę swojej żonie z grupą krwi B Rh (-), dializowanej od 3 lat z powodu schyłkowej niewydolności nerek. Czy przeszczepienie może być wykonane i jakiego przygotowania wymaga chora przed przeszczepem?

Pacjenci po przeszczepieniu narządu przez okres 6 miesięcy otrzymują profilaktycznie kotrimoksazol. Które z wymienionych patogenów są wrażliwe na działanie kotrimoksazolu?
1) Pneumocystis jiroveci;
2) Legionella pneumoniae;
3) Toxoplasma capsulatum;
4) Nocardia;
5) Listeria monocytogenes.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mikroangiopatię zakrzepową jako przyczynę dysfunkcji przeszczepu nerkowego należy brać pod uwagę w przypadku:
1) zmniejszenia liczby limfocytów we krwi obwodowej;
2) zmniejszenia stężenia haptogobiny we krwi obwodowej;
3) zmniejszenia aktywności LDH w surowicy;
4) poprawy czynności nerki przeszczepionej po zmniejszeniu dawki/odstawieniu inhibitora mTOR;
5) poprawy czynności przeszczepionej nerki po zmniejszeniu dawki/odstawieniu inhibitora kalcyneuryny.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku rozpoznania nefropatii wywołanej wirusem Polyoma BK u biorcy przeszczepu nerkowego zalecane postępowanie terapeutycznye obejmuje:
1) konwersję leczenia immunosupresyjnego z cyklosporyny na takrolimus;
2) konwersję leczenia immunosupresyjnego z inhibitora mTOR na cyklosporynę;
3) konwersję leczenia immunosupresyjnego z kwasu mykofenolowego na leflunomid;
4) konwersję leczenia immunosupresyjnego z kwasu mykofenolowego na inhibitor mTOR;
5) leczenie wspomagające cidofowirem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Największy potencjał diabetogenny posiada następujący schemat leczenia immunosupresyjnego:

W przypadku diagnozy ostrego odrzucania pośredniczonego przez przeciwciała u biorcy przeszczepu nerkowego zalecane postępowanie terapeutyczne obejmuje:
1) plazmaferezę/immunoabsorpcję;
2) bortezomib;
3) rituksymab;
4) ekulizumab;
5) wlewy glikokortykosteroidów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najniższe ryzyko wystąpienia procesu ostrego odrzucania występuje u chorego, u którego zastosowano następujący schemat leczenia immunosupresyjnego:

Do działań niepożądanych inhibitorów mTOR należą:
1) owrzodzenia jamy ustnej;    4) potencjał diabetogenny;
2) obrzęki kończyn dolnych;    5) mikroangiopatia zakrzepowa.
3) zaburzenia spermatogenezy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Ryfampicyna, podstawowy lek stosowany w leczeniu gruźlicy, wpływa na aktywność enzymów mikrosomalnych biorących udział w metabolizowaniu niektórych leków immunosupresyjnych. Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe?
1) ryfampicyna jest silnym inhibitorem cytochromu CYP3A4;
2) ryfampicyna może wpływać na metabolizm glikokortykosteroidów;
3) dawki inhibitorów kalcyneuryny powinny być zwiększone podczas włączania do leczenia ryfampicyny;
4) dawki inhibitorów mTOR powinny być zmniejszone podczas włączania do leczenia ryfampicyny;
5) ryfabutin, wykazujący podobną aktywność przeciwko prątkom gruźlicy jak ryfampicyna, jest słabszym induktorem cytochromu CYPPA4, w porównaniu z ryfampicyną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas stosowania leków immunosupresyjnych mogą wystąpić pomiędzy nimi interakcje wpływające istotnie na ich farmakokinetykę. Które z powyższych stwierdzeń są prawdziwe?
1) cyklosporyna A zmniejsza ekspozycję na ewerolimus;
2) takrolimus zwiększa ekspozycję na kwas mykofenolowy;
3) cyklosporyna A zwiększa ekspozycję na ewerolimus;
4) takrolimus zmniejsza ekspozycję na kwas mykofenolowy;
5) cyklosporyna A zwiększa ekspozycję na kwas mykofenolowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z powyższych stwierdzeń dotyczących inhibitorów mTOR są prawdziwe?
1) inhibitory mTOR wykazują właciwości anty-CMV, anty BKV;
2) inhibitory mTOR wykazują właściwości p/nowotworowe;
3) inhibitory mTOR powinny być stosowane w skojarzeniu ze zredukowaną dawką inhibitora kalcyneuryny;
4) inhibitory mTOR powinny być stosowane w skojarzeniu ze standardową dawką inhibitora kalcyneuryny;
5) bezwzględnie przeciwwskazane jest łączenie inhibitora mTOR z kwasem mykofenolowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Obligatoryjne, terapeutyczne monitorowanie stężenia leku we krwi (TDM) u biorców przeszczepów narządowych dotyczy następujących leków immunosupresyjnych:
1) inhibitorów kalcyneuryny;
2) inhibitorów mTOR;
3) kwasu mykofenolowego;
4) belataceptu;
5) bazyliksymabu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na podstawie znowelizowanej ustawy transplantacyjnej z dnia 1 lipca 2005 r. pobieranie narządów od dawców po nieodwracalnym zatrzymaniu krążenia (NZK) w Polsce:

Powikłaniem przewlekłego stosowania kwasu mykofenolowego (MPA) jest:

Wg nowej dyrektywy Europejskiej Agencji Leków za biorównoważne uważa się leki immunosupresyjne, jeżeli wartości parametrów AUC i C_max preparatu badanego w stosunku do preparatu odniesienia mieszczą się w przedziale:

Nefrotoksyczność inhibitorów kalcyneuryny w istotny sposób zwiększają:

Jedynym wskazaniem do zastosowania inhibitora mTOR w schemacie immunosupresyjnym u chorego po OLTx jest przeszczepienie wątroby z powodu raka wątrobowokomórkowego (zdanie 1) a włączenie inhibitora mTOR do leczenia immunosupresyjnego powinno nastąpić nie wcześniej niż po upływie ok. 1,5 miesiąca od zabiegu przeszczepienia wątroby (zdanie 2).

Wadą krążenia żylno-żylnego, stosowanego niekiedy podczas zabiegu przeszczepiania wątroby, jest:

Belatacept jest:

Podstawowym wskazaniem do jednoczasowego przeszczepienia trzustki i nerki (SKP) jest:

Głównym przeciwwskazaniem do zabiegu przeszczepienia nerki jest:

Do działań niepożądanych wywołanych przez sirolimus nie należy:

Do czynników wpływających na uszkodzenie wyizolowanego narządu przed przeszczepieniem zalicza się:

Wskaźnik (rpm) przeszczepionych nerek pobranych od dawców żywych na 1 mln mieszkańców na rok wynosi w Polsce:

Wskazaniem do późnego odstawienia glikokortykosteroidów nie jest:

Działanie diabetogenne takrolimusu spowodowane jest przez:

Do onkogennych wirusów nie należy wirus:

Wskaż objaw kliniczny, który nie występuje w procesie ostrego odrzucania:

Objawem rdzeniowym niewykluczającym rozpoznania śmierci mózgu jest:

Przy orzekaniu śmierci w mechanizmie nieodwracalnego zatrzymania krążenia, oceniając istnienie odruchów pniowych, nie wykonuje się:

45-letni biorca nerki, którą otrzymał 8 miesięcy temu od dawcy CMV(+), ma 38°C i wzrost stężenia kreatyniny we krwi. Jak potwierdzić rozpoznanie infekcji CMV, wystarczające do rozpoczęcia leczenia gancyklowirem?

30-letni pacjent ma mieć rutynową transplantację nerki od dawcy zmarłego. Wskaż postępowanie zgodne z europejskimi zaleceniami, dotyczącymi okresu okołooperacyjnego:

U 65-letniego biorcy nerki, otrzymującego takrolimus, mykofenolan mofetylu i prednizon, wykryto raka płuca w 7. miesiącu po transplantacji. Jak należy zmienić schemat immunosupresji?

50-letni pacjent 2 lata po transplantacji nerki, otrzymuje trójlekową immunosupresję cyklosporyną A, mykofenolanem mofetylu i prednizonem. Ciśnienie krwi wynosi 160/95 mmHg. Stężenie kreatyniny w surowicy krwi wynosi 1,2 mg/dl (106,08 umol/l), LDL- 270 mg/dl (6,98 mmol/l). Przedstawiony obraz może być typowym skutkiem:

25-letni biorca nerki, ze stabilną funkcją nerki i normalną leukocytozą rok po transplantacji, otrzymuje cyklosporynę A, mykofenolan mofetylu i prednizon. Pacjent dojeżdża na kontrolę autobusem ponad 50 km. Które z wymienionych badań kontrolnych powinien wybrać lekarz transplantolog?

42-letnia kobieta zakwalifikowana do transplantacji nerki w 3. roku po odrzuceniu pierwszego przeszczepu. Przy powtórnej transplantacji powinno się zaplanować:

33-letni pacjent w 3 tygodniu po transplantacji, z biopsyjnie udowodnionym steroidoopornym odrzucaniem przeszczepionej nerki powinien otrzymać:

27-letni przewlekle hemodializowany pacjent przebył w wieku 6 lat biegunkowy zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS) w czasie epidemicznej infekcji w przedszkolu. Wskaż prawidłowe stwierdzenie:

26-letnia pacjentka po przeszczepieniu nerki przed 4 miesiącami, otrzymująca typowy trójlekowy schemat immunosupresji z takrolimusem, ma biegunki prawdopodobnie związane z mykofofenolanem mofetylu (MMF). Które z poniższych stwierdzeń jest nieprawdziwe?

U 30-letniej kobiety rozpoznano biopsyjnie FSGS, prawdopodobnie pierwotny. Obecnie jest ona leczona dializami otrzewnowymi.

45-letni hemodializowany pacjent z PTH >600 ng/ml, pomimo rocznego leczenia cynakalcetem w średnich dawkach. Badanie izotopowe nie wykazało obecności guzka w przytarczycach. Wskaż właściwe postępowanie odnośnie do transplantacji nerki:

35-letnia kobieta, rok po transplantacji nerki, ze stabilną funkcją nerki, leczona immunosupresyjnie cyklosporyną, mykofenolanem mofetylu i prednizonem. Czy może mieć zamienione leki na generyczne?

Indukcja immunosupresji za pomocą globuliny anty-tymocytarnej lub antagonistami IL-2 jest stosowana u biorców serca:

Podczas transplantacji serca najczęściej stosowanymi w indukcji immunosupresji są:

Przeciwwskazaniem do zastosowania ewerolimusu de novo u biorcy serca są:

Odstawienie inhibitorów kalcyneuryny u pacjentów po transplantacji serca jest rozważane jeżeli:
1) występuje hirsutyzm;
2) stwierdzana jest niewydolność nerek;
3) nie stwierdza się obecności p/ciał p/antygenom biorcy (DSA);
4) mija rok po przeszczepie u dziecka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaki schemat leczenia immunosupresyjnego należy zaproponować w przypadku rozpoznania zmian w tętnicach wieńcowych u chorego 3 lata po transplantacji serca?

Czynnikami ryzyka rozwoju waskulopatii w tętnicach wieńcowych są:

Czynnikami ryzyka rozwoju wczesnej niewydolności graftu są:

Pacjent lat 26, po urazie czaszkowo-mózgowym, przyjęty w stanie ciężkim na OIT, w wywiadzie stosowanie dożylnych środków narkotycznych, po leczeniu w poradni chorób zakaźnych z nieznanej przyczyny. W związku z powyższym:

W świetle zapisów ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, które z poniższych stwierdzeń dotyczących sprzeciwu na pobranie komórki, tkanki lub narządu są prawdziwe?
1) centralny rejestr sprzeciwów prowadzi Centrum Organizacyjno-Koordynacyjne do Spraw Transplantacji "Poltransplant";
2) o wpisaniu sprzeciwu w centralnym rejestrze sprzeciwów lub o jego wykreśleniu niezwłocznie zawiadamia się przesyłką poleconą osobę, której sprzeciw dotyczy;
3) dane osobowe osoby, której sprzeciw dotyczy i jej przedstawiciela ustawowego (jeśli sprzeciw dotyczy małoletniego), przechowuje się przez okres 30 lat, licząc od dnia śmierci tej osoby;
4) informacji o tym, czy sprzeciw danej osoby jest umieszczony w centralnym rejestrze sprzeciwów udziela się niezwłocznie po otrzymaniu pytania od lekarza zamierzającego dokonać pobrania lub osoby przez niego upoważnionej;
5) informacji o tym, czy sprzeciw danej osoby jest umieszczony w centralnym rejestrze sprzeciwów udziela się niezwłocznie po otrzymaniu pytania od lekarza zamierzającego dokonać przeszczepienia narządu lub osoby przez niego upoważnionej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do pobierania narządów w celu przeszczepiania jest uprawniony:

Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, pobranie komórki, tkanki lub narządu w celu przeszczepienia jest dopuszczalne w następujących przypadkach:
1) po stwierdzeniu trwałego nieodwracalnego ustania czynności mózgu (śmierci mózgu);
2) po stwierdzeniu zgonu wskutek nieodwracalnego zatrzymania krążenia;
3) pobranie od żywego dawcy następuje na rzecz krewnego w linii prostej, rodzeństwa, osoby przysposobionej lub małżonka oraz na rzecz innej osoby, jeżeli uzasadniają to szczególne względy osobiste;
4) pobranie od żywego dawcy szpiku lub innych regenerujących się komórek lub tkanek następuje wyłącznie na rzecz krewnego w linii prostej, rodzeństwa, osoby przysposobionej lub małżonka oraz na rzecz innej osoby, jeżeli uzasadniają to szczególne względy osobiste;
5) pobranie komórek, tkanek lub narządu od żywego dawcy na rzecz osoby niebędącej krewnym w linii prostej, rodzeństwem, osobą przysposobioną lub małżonkiem, wymaga zgody sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu dawcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaka wartość eGFR dyskwalifikuje potencjalnego żywego dawcę nerki?

Indukcja przeciwciałami u chorych po transplantacji serca:

Nawrót choroby podstawowej po przeszczepieniu płuc najczęściej występuje w przypadku rozpoznania:

Wg postanowień amsterdamskich z 2005 r. żywym dawcą nerki nie może być:

U osoby będącej heterozygotą powierzchnia komórek może wykazywać ekspresję najwyżej:

Którego z elementów nie uwzględnia wskaźnik ryzyka dawcy nerek (Kidney Donor Risk Index) wg Organ Procurement and Transplantation Network i UNOS?

Inhibitor proteasomu - bortezomib - jest skutecznym lekiem w leczeniu:

Poziom PSA - 8 ng/ ml - u dwudziestoletniego dawcy zmarłego w wyniku urazu wielonarządowego:

W przypadku raka jasnokomórkowego nerki o zaawansowaniu T1N0M0:

Potencjalny dawca lat 35, ma wykryte w krwi przeciwciała anty-HCV. W związku z powyższym:

Śmierć mózgu wystąpiła u dawcy w przebiegu neuroinfekcji nieustalonym patogenem. W tej sytuacji, po komisyjnym orzeczeniu śmierci mózgu, należy:

Wybór biorcy z listy oczekujących na przeszczepienie nerki po uwzględnieniu biorców z listy obligatoryjnej opiera się:

Jaki czas jest przeciętnie potrzebny dla rozpoczęcia wytwarzania wystarczającej liczby komórek krwi (erytrocytów, neutrofili i trombocytów) przez przeszczepiony szpik?

Pod względem jakiej liczby cech HLA i na jakim poziomie dokładności badania dobierany jest dorosły niespokrewniony dawca komórek krwiotwórczych?

Proces ostrego odrzucania wątroby:

Technika przeszczepienia wątroby sposobem „piggy-back” polega na:

Zazwyczaj wskazaniem do wykonania zespolenia przewodu żółciowego dawcy z pętlą jelitową biorcy sposobem Roux-Y są wszystkie stany, z wyjątkiem:

Wskazaniem do pilnego przeszczepienia wątroby (stopień 1. wg UNOS) nie jest:

Które z przedstawionych poniżej połączeń leków immunosupresyjnych stanowi aktualnie stosowany standard immunosupresji u biorców wątroby?

U HBs-dodatniego biorcy właściwa profilaktyka nawrotu zakażenia HBV po przeszczepieniu wątroby polega na:

W przypadku stwierdzenia mnogich tętnic nerkowych u dawcy należy:
1) pobrać wszystkie tętnice biegunowe z fragmentem ściany aorty dawcy;
2) podwiązać małe tętnice od strony torebki nerkowej;
3) podwiązać wszystkie tętnice biegunowe od strony miedniczki nerkowej;
4) tętnicę do dolnego bieguna nerki zespolić z tętnicą nabrzuszną dolną biorcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespolenia naczyniowe i moczowodowe wykonuje się w następującej kolejności:

Nerka podkowiasta:
1) może zostać rozdzielona i przeszczepiona dwóm różnym biorcom;
2) często posiada tętnicze anomalie anatomiczne;
3) posiada zawsze jeden moczowód;
4) przeszczepiana jest tylko od dawców zmarłych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przebiegu zespołu hemolityczno-mocznicowego występują:
1) niedokrwistość;       4) obniżone stężenia haptoglobiny;
2) trombocytopenia;       5) schizocyty we krwi obwodowej.
3) obniżona aktywność LDH;
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną zwężenia tętnicy nerkowej przeszczepu może być:
1) uszkodzenie śródbłonka naczyń dawcy lub biorcy spowodowane zaciskiem naczyniowym;
2) wadliwa technika szwu naczyniowego;
3) zespolenie koniec tętnicy nerkowej do końca tętnicy biodrowej wewnętrznej biorcy;
4) rzekome zwężenie tętnicy nerkowej spowodowane krytycznym zwężeniem miażdżycowym tętnicy biodrowej biorcy;
5) wykonanie zespolenie z użyciem tzw. Carrel patch.
Prawidłowa odpowiedź to: