Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / jesień 2011

Leki przeciwwirusowe w skojarzeniu z cyklosporyną A mogą wywołać następujące działania uboczne:

Obecność odruchów rdzeniowych w trakcie procedury orzekania śmierci mózgowej powoduje:

Śmierć mózgu musi zostać potwierdzona co najmniej jednym badaniem instrumentalnym, wykazującym linię izoelektryczną w EEG lub brak przepływu w naczyniach mózgowych, w przypadku rozpoznania:

Leczeniem z wyboru w przypadku stwierdzenia mikroangiopatii zakrzepowej w nerce jest:

Do wirusów onkogennych wywołujących nowotwór de novo u biorców przeszczepu nie należy:

Standardem diagnostycznym w ocenie ostrego odrzucania komórkowego po transplantacji serca jest biopsja endomiokardialna z dostępu przez żyłę szyjną pobrana z:

Leczeniem pierwszego rzutu w przypadku wystąpienia ostrego odrzucania komórkowego przeszczepionego serca, potwierdzonego wynikiem biopsji endomiokardialnej u pacjenta z umiarkowanymi objawami klinicznymi upośledzenia sprawności układu krążenia jest podanie dożylne bursztynianu metylprednizolonu w dawce 1,0g na dobę przez 3 kolejne dni. Alternatywnym sposobem leczenia jest:

Jaką metodę usuwania alloprzeciwciał należy zastosować u wysoko uczulonego potencjalnego biorcy nerki od żywego, spokrewnionego dawcy? Zabieg operacyjny ze względu na dawcę powinien odbyć się za miesiąc.

Immunizacja pacjenta oznacza obecność preformowanych alloprzeciwciał w surowicy przed transplantacją. Przyczyny powstawania tych przeciwciał są następujące:
1) leczenie immunosupresyjne choroby podstawowej nerek własnych;
2) przetoczenia krwi;
3) u kobiet przebyte ciąże;
4) szczepienia ochronne;
5) poprzednie transplantacje.
Prawidłowa odpowiedź to:

Opóźniona czynność przeszczepu (DGF) może być spowodowane:
1) ostrą martwicą cewek nerkowych;  4) nawrotem choroby własnej nerek;
2) zakrzepicą żylną;       5) zwężeniem dróg moczowych.
3) zakażeniem wirusem CMV;
Prawidłowa odpowiedź to:

Nadciśnienie tętnicze, częste występowanie obrzęku płuc bez zaburzeń czynnościowych lewej komory oraz charakterystyczne pogorszenie się funkcji przeszczepionej nerki po zastosowaniu inhibitorów ACE jest najczęściej objawem:

U biorców z wywiadem choroby nowotworowej lub nowotworu de novo, leczeniem immunosupresyjnym zalecanym po transplantacji jest:

Wybierz zdanie fałszywe dotyczące nowotworów u biorców przeszczepów narządowych:

Przeżycie dawców nerek jest wyższe lub podobne do obserwowanego w ogólnej populacji gdyż jest to wyselekcjonowana z populacji ogólnej grupa zdrowych ludzi.

Ryzyko zgonu dawcy żywego nerki wg UNOS wynosi:

Przeszczepienie komórek krwiotwórczych rutynowo odbywa się przez:

Ostra choroba przeszczep przeciw gospodarzowi dotyczy głównie:

Za progową liczbę komórek CD34+ uzyskanych z krwi obwodowej i niezbędną do przeszczepienia uważa się:

Jakie jest główne miejsce pobierania szpiku do przeszczepienia?

Która z poniżej wymienionych nowotworowych chorób krwi jest głównie leczona przeszczepieniem autologicznych komórek krwiotwórczych?

Leczenie w przypadku pogorszenia czynności przeszczepionej wątroby w przypadku rozpoznania zespołu „passenger lymphocytes” polega na:

Do objawów pierwotnego braku czynności przeszczepionej wątroby nie należą:

Technika przeszczepienia wątroby sposobem „piggy back” pozwala na uniknięcie:

Podstawowymi wykładnikami biochemicznymi i patomorfologicznymi przewlekłego odrzucania wątroby są:

Do kryteriów bezpiecznej ciąży u pacjentki po przeszczepieniu nerki należą:
1) nadciśnienie tętnicze dobrze kontrolowane jednym lekiem z grupy inhibitorów ACE lub blokerów receptora AT1;
2) nadciśnienie tętnicze dobrze kontrolowane nie więcej niż trzema lekami hipotensyjnymi;
3) prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego lub nadciśnienie tętnicze dobrze kontrolowane jednym lekiem hipotensyjnym z wyłączeniem inhibitora ACE i blokera receptora AT1;
4) schemat leczenia immunosupresyjnego składający się z: prednizonu w dawce do 15 mg/dobę, azatiopryny w dawce nie przekraczającej 2 mg/kg m.c., inhibitora kalcyneuryny w stężeniach terapeutycznych;
5) schemat leczenia immunosupresyjnego składający się z: prednizonu w dawce do 15 mg/dobę, mykofenolanu mofetylu (MMF) w dawce do 100 mg/dobę oraz inhibitora sygnału proliferacji (mTOR) w stężeniach terapeutycznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wirus brodawczaka ludzkiego HPV u biorców przeszczepu może być przyczyną:

Do typowych powikłań związanych ze stosowaniem inhibitorów mTOR należy:
1) upośledzone gojenie się ran;       4) pulmunotoksyczność;
2) zwiększone ryzyko rozwoju PTLD;     5) zaburzenia spermatogenezy.
3) zwiększone ryzyko rozwoju infekcji BKV;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodny dobór krwi w układzie ABO występuje w następujących przypadkach:
1) dawca 0 - biorca B;         4) dawca A - biorca AB;
2) dawca AB - biorca 0;       5) dawca AB - biorca B.
3) dawca 0 - biorca AB;
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniami bezwzględnymi do przeszczepienia serca są:
1) czynna choroba wrzodowa;
2) cukrzyca;
3) choroba nowotworowa w trakcie terapii;
4) nieodwracalne nadciśnienie płucne;
5) ciężkie uszkodzenie miąższu płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do komórek biorących udział w odpowiedzi swoistej nie należy limfocyt:

Zwiększone ryzyko wystąpienia infekcji CMV obserwuje się:
1) w okresie pierwszych 10 dni po zabiegu transplantacji;
2) w przypadku przeszczepienia narządu pochodzącego od dawcy CMV seronegatywnego biorcy CMV seropozywnemu;
3) ryzyko to jest większe podczas stosowaniu ATG w leczeniu procesu ostrego odrzucania w porównaniu ze stosowaniem ATG w leczeniu indukcyjnym w przypadku D+R+;
4) ryzyko to jest większe u biorców przeszczepu płuca w porównaniu z biorcami przeszczepu nerkowego;
5) ryzyko to jest większe u biorców wątroby w porównaniu z biorcami jelita.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu choroby CMV należy zastosować:
1) gancyklovir dożylnie w leczeniu choroby o bardzo ciężkim przebiegu;
2) gancyklovir dożylnie lub valgancyclovir doustnie w leczeniu choroby o łagodnym przebiegu;
3) gancyklovir w postaci doustnej;
4) leczenie powinno trwać 7-10 dni;
5) w przypadku oporności na gancyklovir należy rozważyć zastosowanie foscarnetu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Istotny wpływ na metabolizm cyklosporyny A posiada:
1) aktywność cytochromu P-450 izoformy CYP 3A4 w wątrobie;
2) stopień ekspresji glikoproteiny P w jelicie;
3) aktywność cytochromu P-450 izoformy CYP 2D6;
4) stężenie w surowicy lipoprotein o małej gęstości;
5) sok pomarańczowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Która z wymienionych sytuacji klinicznych jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do pobrania narządów?

Wskaż zdanie nieprawdziwe dotyczące zakażenia wirusem Polyoma BK:

Które z twierdzeń dotyczących mięsaka Kaposiego jest prawdziwe?
1) czynnikiem etiologicznym jest wirus HHV 8;
2) najczęściej występuje u biorców nerki;
3) rokowanie jest niepomyślne, nie ma skutecznej terapii mięsaka Kaposiego;
4) zasadnicze leczenie polega na włączeniu terapii przeciw wirusowi HHV 8;
5) redukcja immunosupresji, włączenie sirolimusa jest skutecznym postępowaniem terapeutycznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do efektów pośrednich wywoływanych przez zakażenie CMV należą:
1) przewlekła dysfunkcja przeszczepionego narządu;
2) proces ostrego odrzucania przeszczepu;
3) cukrzyca potransplantacyjna (PTDM);
4) infekcje oportunistyczne;
5) częstszy rozwój PTLD.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z leków immunosupresyjnych w swoim podstawowym mechanizmie działania hamuje sygnał 2 (kostymulacji) odpowiedzi immunologicznej?

Każdy pacjent kwalifikowany do zabiegu przeszczepienia nerki powinien mieć wykonane badanie Ekg, ECHO serca oraz USG Doppler tętnic obwodowych celem wstępnej oceny miażdżycy i stanu kardiologicznego.

Potencjalny dawca żywy narządu ma prawo do:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do pobrania nerki od dawcy żywego celem przeszczepienia jest:
1) cukrzyca;           6) wiek poniżej 18 lat;
2) ciąża;           7) choroba układowa;
3) nieidentyczność grup krwi;     8) kamica nerkowa nawracająca;
4) otyłość;           9) aktywna choroba psychiczna.
5) palenie tytoniu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Krajową Listę Osób oczekujących na przeszczepienie narządu (KLO) prowadzi:

Dawcą żywym nerki nie może być:

W jakiej sytuacji można pobrać nerkę od żywego dawcy zgodnie z zaleceniami „Amsterdam Forum” 2005:
1) GFR > 80 ml/min;
2) białkomocz 300- 800 mg/doba;
3) leczona bezobjawowa bakteriuria;
4) cukrzyca typu 2 leczona doustnymi lekami hipoglikemizującymi;
5) nadciśnienie tętnicze łatwo kontrolowane jednym lekiem hipotensyjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowotwory są drugą co do częstości, po chorobach układu krążenia, przyczyną zgonów biorców z czynnym przeszczepem nerki. Proszę wybrać z pośród poniższych nowotwory, których występowanie znamiennie wzrasta po transplantacji:
1) rak skóry;           4) nowotwory tarczycy;
2) rak nerki;           5) nowotwory jelita grubego;
3) mięsak Kapsiego;        6) rak przełyku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Włóknienie tkanki śródmiąższowej nerki przeszczepionej może być spowodowane przez:

Biorca nerki ze stabilną dotychczas czynnością przeszczepu nerkowego na poziomie P kreatyniny 1,5 mg%, leczony cyklosporyną, mykofenolanem mofetylu i prednizonem, zgłosił się do poradni transplantacyjnej z powodu złego poczucia, drżenia rąk, zmniejszenia ilości oddawanego moczu. Oznaczone w miejscu zamieszkania P kreatyniny wzrosło z 1,5 mg% do 2,5 mg%. Przed 2 tygodniami z powodu infekcji dróg oddechowych zgłosił się do lekarza rodzinnego, który rozpoznał zapalenie oskrzeli i zalecił klarytromycynę w dawce 2x 500 mg przez 10 dni. Pacjent zakończył antybiotyk przed 2 dniami, objawy infekcji dróg oddechowych ustąpiły. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie przyczyny pogorszenia czynności nerki?

W przypadku zakażenia wirusem hepatropowym typu B (HBV) u biorcy przeszczepu nerkowego:
1) lekiem z wyboru w przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu B jest interferon;
2) w profilaktyce u biorcy przeszczepu HbsAg (+) lekiem pierwszego rzutu jest lamiwudyna;
3) w profilaktyce u biorcy przeszczepu HbsAg (+) lekiem pierwszego rzutu jest entekawir lub tenofowir;
4) u chorych z opornością na lamiwudynę lekiem z wyboru jest adefowir lub tenofowir;
5) szczepienie p/ko WZW t B u chorych po transplantacji narządu jest przeciwwskazane.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących strategii ograniczających stosowanie glikokortykosteroidów u chorych po transplantacji nerki są prawdziwe?
1) unikanie stosowania glikokortykosteroidów u chorych po transplantacji narządów nie zwiększa ryzyka rozwoju ostrego odrzucania;
2) należy podać leczenie indukcyjne z zastosowaniem przeciwciał mono/poliklonalnych u chorych, u których planuje się unikanie/odstawianie glikokortykosteroidów w pierwszych 3 miesiącach po transplantacji nerki;
3) nie należy unikać/odstawiać glikokortykosteroidów u chorych wysokiego ryzyka immunologicznego;
4) bezwzględnie nie należy unikać/odstawiać glikokortykosteroidów u dzieci.
Prawidłowa odpowiedź to:

Monitorowania farmakokinetycznego obligatoryjnie wymagają:
1) inhibitory kalcyneuryny;     4) kwas mykofenolowy;
2) inhibitory mTOR;       5) daklizumab.
3) ATG;
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekami immunosupresyjnymi wywołującymi selektywnie deplecję limfocytów B lub plazmocytów są:
1) bortezomib;         4) belatacept;
2) tofacitinib;           5) alemtuzumab.
3) epratuzumab;
Prawidłowa odpowiedź to:

W pośredniej prezentacji antygenów:

Posługując się aktualnymi zaleceniami Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego, Krajowej Rady Transplantacyjnej i Konsultanta Krajowego w dziedzinie Transplantologii Klinicznej z roku 2010 spośród poniższych stwierdzeń odnoszących się do indukcji przeciwciałami u chorych po transplantacji serca wskaż zdanie fałszywe:

W piątej dobie pooperacyjnej u biorcy, u którego stwierdzono prawidłową czynność przeszczepu nerki, z drenu w okolicy nerki przeszczepionej zaobserwowano wyciek 400 ml wydzieliny surowiczej. Kreatynina oznaczona w moczu wynosiła 28,6 mg% , a w zdrenowanej wydzielinie 25 mg%. Można przypuszczać, że może to być:
1) przetoka moczowa;  2) przeciek moczu;  3) chłonkotok;  4) hemoliza.
Prawidłowa odpowiedź to:

W 8 miesięcy po transplantacji nerki biorca wymagał zwiększenia dawek leków kontrolujących ciśnienie tętnicze, lecz nie zaobserwowano zwiększenia poziomu kreatyniny w surowicy. W ultrasonografii dopplerowskiej stwierdzono zwężenie w miejscu zespolenia tętnicy nerki przeszczepionej i tętnicy biodrowej zewnętrznej z maksymalna prędkością przepływu powyżej 200 cm/s. Właściwym postępowaniem będzie:

Biorca z wywiadem choroby nowotworowej w 4. miesiącu po transplantacji nerki powinien otrzymywać:

Glikokortykosteroidy mogą nasilać nadciśnienie tętnicze przez:

Pierwotne ogniskowe segmentowe stwardnienie nerek (FSGS):

Cechy zakażenia Cryptococcus neoformans u biorcy przeszczepu to:
1) najczęstsza lokalizacja to centralny układ nerwowy;
2) zakażenie przenosi się z człowieka na człowieka;
3) głównym źródłem zakażenia są odchody ptaków i gnijące szczątki roślinne;
4) droga zakażenia wziewna;
5) zakażenie rozwija się najczęściej ciągu pierwszych 3 miesięcy po transplantacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie choroby CMV u biorcy przeszczepu:
1) lekiem z wyboru jest gancyklowir iv;
2) w łagodnych postaciach można zastosować wagancyklowir doustnie;
3) leczenie choroby CMV powinno trwać 14 dni;
4) lekiem z wyboru jest foscarnet;
5) należy monitorować wiremię, leczenie powinno być kontynuowane do zahamowania replikacji wirusa CMV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż, które twierdzenia o zakażeniu Clostridium difficile (CD) u biorców przeszczepów są prawdziwe:
1) rozpoznanie zakażenia CD oparte jest na obecności toksyny CD w biegunkowym stolcu;
2) rozpoznanie zakażenia CD oparte jest na obecności toksyny CD w stolcu bez względu na występowanie lub nie biegunki;
3) leczeniem pierwszego rzutu łagodnych i średniociężkich postaci zakażenia CD jest metronidazol stosowany doustnie;
4) w ciężkich postaciach zakażenia CD należy stosować dożylnie wankomycynę;
5) w ciężkich postaciach zakażenia CD należy stosować duże dawki wankomycyny doustnie lub metronidazol dożylnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Proszę wskazać nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące zasad immunosupresji (IS) po przeszczepieniu nerki:

Przeciwwskazaniem do pobrania narządu do transplantacji są:

Do transplantacji można wykorzystać narząd od dawcy z zakażeniem gdy:

Bezwzględne przeciwwskazania do pobrania narządów do transplantacji to:

Przedłużający się czas zimnego niedokrwienia (CIT) pogarsza wyniki przeżycia przeszczepu nerki. Najlepsze wyniki uzyskuje się gdy nie przekracza on:

Wskazaniem do wykonania biopsji nerki przeszczepionej nie jest:

Powikłaniem po biopsji nerki przeszczepionej może być:

Pneumocystis jirovecii wywołuje u biorców przeszczepów:

Najczęstszym nowotworem u biorców przeszczepu nerki jest rak:

Najczęściej występującym wczesnym powikłaniem chirurgicznym po przeszczepieniu nerki jest:

Nie jest charakterystyczne dla moczówki prostej:

W przypadku przebytego raka nerki - guz śr. poniżej 5 cm, nienaciekający - wymagany okres dyskwalifikacji do transplantacji wynosi:

Nerki dawcy antyHBc/+/ może otrzymać biorca:

U pacjenta z gruźlicą płuc w wywiadzie zabieg transplantacji można przeprowadzić, pod warunkiem wyleczenia gruźlicy, po upływie:

Która z glomerulopatii w przypadku nawrotu w nerce przeszczepionej wiąże się z największym ryzykiem utraty graftu?

Od roku 2010 za pośrednictwem Poltransplantu tworzona jest na terenie Polski sieć szpitalnych koordynatorów transplantacyjnych. Na podstawie nadanych uprawnień ich zakres obowiązków obejmuje:
1) identyfikację dawców zmarłych i koordynację pobrań wielonarządowych;
2) wstępną kwalifikację medyczną do pobrania, organizację pracy komisji orzekającej śmierć mózgu i uzyskanie autoryzacji pobrania;
3) udział w komisji orzekającej o śmierci mózgu;
4) prowadzenie terapii dawcy zmarłego od momentu rozpoznania śmierci mózgu do pobrania;
5) monitorowanie potencjału dawstwa w szpitalu przez dokumentację i raportowanie każdego przypadku śmierci w oddziale intensywnej terapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dawca rzeczywisty to osoba:

W oddziale intensywnej terapii leczony jest potencjalny dawca, 30 letni, szczupły, ważący 65 kg mężczyzna ze śmiercią stwierdzoną według kryteriów neurologicznych, zmarły z powodu pękniętego tętniaka mózgu, bez żadnych obciążeń w wywiadzie. W trakcie pobytu w oddziale był stabilny hemodynamicznie, nie wymagał wlewu amin katecholowych, z prawidłową diurezą. Rzut serca mierzony za pomocą cewnika Swan-Ganza wynosi 4,5 L/min, stężenie hemoglobiny we krwi 10,5 g/dl, Na 180 mmol/l, K 3,4 mmol/l, glukozy 110 mg/dl bez wlewu insuliny, INR 1,0, bilirubiny 0,6 mg/dl, kreatyniny 1,2 mg/dl, amylazy 140 U/L. Rozważane jest pobranie wielonarządowe. Najwięcej wątpliwości budzi kwalifikacja do pobrania:

Najczęściej wykorzystywanym sposobem zespolenia tętniczego u dorosłych w przeszczepieniu nerki pobranej ze zwłok jest:

Chory hospitalizowany w oddziale intensywnej terapii jest rozpatrywany jako potencjalny dawca narządów i rozpoczęto u niego diagnostykę śmierci osobniczej według kryteriów neurologicznych (śmierci mózgu). W badaniu jego stanu przytomności stwierdza się brak otwierania oczu, brak odpowiedzi słownej oraz rdzeniowe odruchy wyprostne w odpowiedzi na bodziec bólowy. Punktacja w skali Glasgow tego chorego wynosi:

W przypadku przeszczepienia nerki z krótkim moczowodem najmniejsze szanse powodzenia ma wykonanie ureteroneocystostomii sposobem:

Sześć miesięcy po transplantacji nerki stwierdzono u biorcy wzrost kreatyniny z 1,5 mg% do 2,9 mg%, a w badaniu ultrasonograficznym poszerzenie układu kielichowo-miedniczkowego nerki przeszczepionej. Poniżej podano możliwości diagnostyczno-terapeutyczne:
1) nakłucie pęcherza moczowego;   5) pielografia wstępująca;
2) nakłucie miedniczki nerkowej pod kontrolą usg;   6) cystografia mikcyjna;
3) założenie cystostomii;   7) założenie nefrotomii;
4) pielografia zstępująca;   8) operacja.
Jakie postępowanie jest właściwe u tego biorcy?

Które poniższych badań najlepiej potwierdzi istnienie przetoki moczowej powstałej po transplantacji nerki?

Jednym z kluczowych badań nerki przeszczepionej jest ultrasonografia dopplerowska. Wskaźnik oporu (RI - resistance index) wg Pourcelota obliczany jest jako:

Podczas pobrania stwierdzono nerkę podkowiastą. Prawdą jest, że:

Podczas pobrania stwierdzono, że prawa nerka ma dwa moczowody. Jakie postępowanie będzie optymalne?

Najczęściej transplantację samej trzustki wykonuje się u chorych z powodu:

Jest kilka możliwości leczenia chorego ze schyłkową niewydolnością nerek i cukrzycą typu 1. Które z nich jest najlepsze?
1) insulinoterapia i dializoterapia;
2) insulinoterapia i przeszczepienie nerki od zmarłego dawcy;
3) insulinoterapia i przeszczepienie od żywego dawcy;
4) przeszczepienie trzustki z jednoczasowym wyprzedzającym przeszczepieniem nerki;
5) przeszczepienie wysp trzustkowych i dializoterapia;
6) przeszczepienie nerki ze zwłok z późniejszym przeszczepieniem trzustki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaki rodzaj powikłań ma główny wpływ na wczesne wyniki jednoczasowego przeszczepiania trzustki i nerki?

Postępowaniem pierwszego rzutu w przypadku wystąpienia ostrego odrzucania komórkowego przeszczepionego serca jest:

Za wskazanie do zastąpienia cyklosporyny A takrolimusem u chorego po transplantacji serca można uznać:

U pacjentów po transplantacji serca dopuszczalne są następujące połączenia lekowe, z wyjątkiem:

Które z poniższych stwierdzeń odnoszących się do najczęstszych powikłań po ortotopowym przeszczepieniu serca jest prawdziwe?

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące nawrotu zespołu hemolityczno-mocznicowego (HUS) w nerce przeszczepionej:

Biopsję diagnostyczną nerki przeszczepionej należy wykonać:

Ryzyko rozwoju osteopenii jest najwyższe w grupie chorych otrzymujących:

Korzystny wpływ na subpopulację limfocytów CD4+CD25+FoxP3+(Treg) wykazują:
1) inhibitory kalcyneuryny;       4) ATG;
2) inhibitory mTOR;         5) kwas mykofenolowy.
3) belatacept;
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczeniem pierwszego rzutu procesu ostrego odrzucania T-komórkowego jest podanie:

Allopurinol w istotny sposób zwiększa ryzyko wystąpienia uszkodzenia szpiku u osoby leczonej azatiopryną poprzez:

Przeciwciało anty-CD20 (rituksymab):
1) powoduje deplecję limfocytów B;
2) powoduje deplecję plazmocytów;
3) nie wpływa na ryzyko rozwoju infekcji bakteryjnych;
4) wykazuje skuteczność w profilaktyce/leczeniu odrzucania pośredniczonego przez przeciwciała;
5) wykazuje skuteczność w profilaktyce/leczeniu odrzucania T-komórkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Największy potencjał diabetogenny wykazuje schemat leczenia immunosupresyjnego zawierający:

U chorego kwalifikowanego do trzeciego zabiegu transplantacji nerki, z PRA > 75%, w leczeniu immunosupresyjnym „indukcyjnym“ należy zastosować następujący schemat leczenia immunosupresyjego:

U chorego wysokiego ryzyka immunologicznego przed podaniem pierwszej dawki tymoglobuliny należy:
1) wykonać próbę śródskórną z lekiem w rozcieńczeniu 1:1000;
2) wykonać biologiczną próbę uczuleniową poprzez podanie w co najmniej 1-godzinnym wlewie kroplowym 1/10 fiolki rozpuszczonej w 50 mL 0.9% NaCL;
3) podać dożylnie dobową dawkę glikokortykosteroidów;
4) podać dożylnie dobową dawkę leków antyhistaminowych;
5) unikać stosowania inhibitorów kalcyneuryny w celu profilaktyki wystąpienia opóźnionej czynności przeszczepu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do typowych powikłań związanych ze stosowaniem inhibitorów mTOR należy:
1) hiperlipidemia;
2) zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy potransplantacyjnej;
3) zwiększone ryzyko rozwoju nefropatii BKV;
4) przyspieszona progresja zmian o typie stwardnienia guzowatego;
5) obrzęki obwodowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną niedokrwistości u biorcy nerki może być:
1) zakażenie Parvowirusem B 19;
2) niedobór erytropoetyny spowodowany upośledzoną funkcją przeszczepu nerkowego;
3) zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B;
4) leczenie inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę;
5) leczenie cyklosporyną A.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z leków immunosupresyjnych powoduje niedokrwistość mikrocytarną?

Inhibitory mTOR (sirolimus, everolimus) mają następujące działania niepożądane:
1) osteoporoza;       4) śródmiąższowe zmiany płucne;
2) małopłytkowość;       5) owrzodzenia jamy ustnej.
3) kwasica metaboliczna;
Prawidłowa odpowiedź to:

Tymoglobulina jest przeciwciałem poliklonalnym stosowanym w transplantologii. Wskaż zdanie prawdziwe:
1) przed włączeniem leku należy wykonać dożylną próbę uczuleniową;
2) podczas leczenia tymoglobuliną należy monitorować liczbę limfocytów we krwi obwodowej;
3) wlew tymoglobuliny należy podać śródoperacyjnie;
4) wlew tymoglobuliny należy podać w pierwszej dobie po zakończeniu zabiegu operacyjnego;
5) przed włączeniem leku należy wykonać śródskórną próbę uczuleniową.
Prawidłowa odpowiedź to:

Późna infekcja CMV u biorców przeszczepów:
1) rozwija się po zakończeniu profilaktyki anty-CMV;
2) czynnikiem ryzyka jest status serologiczny dawca (+)/biorca (-);
3) rozwija się w przypadku stosowania profilaktyki uniwersalnej;
4) wpływa niekorzystnie na przeżycie przeszczepu i pacjenta;
5) ma nietypowy przebieg kliniczny, często występuje postać narządowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Według ostatnich zaleceń Światowego Towarzystwa Transplantacyjnego (2010) profilaktyka anty-CMV biorców narządów wysokiego ryzyka choroby CMV polega na:

Leki immunosupresyjne wykazują interakcje i wpływają na farmakokinetykę innych leków. Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe?
1) cyklosporyna A zwiększa ekspozycję na everolimus;
2) takrolimus zmniejsza ekspozycję na MMF;
3) cyklosporyna A zmniejsza ekspozycję na everolimus;
4) cyklosporyna A zwiększa ekspozycję na MMF;
5) cyklosporyna A zmniejsza ekspozycję na MMF.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekiem przeciwgrzybicznym, który najlepiej penetruje do dróg moczowych i powinien być stosowany w grzybiczych zakażeniach układu moczowego u biorców nerki jest:

W leczeniu ostrego odrzucania zależnego od przeciwciał można zastosować:
1) przeciwciało antyC5- ekulizumab;   4) duże dawki IgG dożylnie;
2) bortezomib- inhibitor proteasomu;   5) belatacept.
3) sotrastaurynę;
Prawidłowa odpowiedź to:

W biopsji nerki przeszczepionej wykonanej 2 miesiące po transplantacji stwierdzono cechy mikroangiopatii zakrzepowej. Jaka może być przyczyna stwierdzanych zmian morfologicznych?
1) toksyczność inhibitorów kalcyneuryny;  4) zakażenie wirusowe;
2) toksyczność inhibitorów mTOR; 5) nawrót rodzinnego zespołu
3) ostre odrzucanie przeszczepu;       hemolityczno-mocznicowego.

Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie kryteria powinny być spełnione dla rozpoznania ostrego odrzucania przeszczepu nerki zależnego od przeciwciał?
1) obecność złogów C4d wzdłuż kapilar okołocewkowych w badaniu immunomorfologicznym;
2) obecność złogów C4d w błonie wewnętrznej tętnic;
3) obecność w surowicy biorcy przeciwciał przeciwko antygenom dawcy DSA;
4) obecność następujących cech morfologicznych: ATN lub zapalenie kapilar około cewkowych i/lub kłębuszkowych;
5) obecność następujących cech morfologicznych: rozlane nacieki komórek jednojądrzastych w tkance śródmiąższowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kiedy u biorcy przeszczepu narządowego należy zalecić szczepienie przeciwko grypie?

Który z obrazów morfologicznych przeszczepu nerki sugeruje przewlekłe odrzucanie przeszczepu zależne od przeciwciał?

U biorcy przeszczepu aktywną chorobę CMV należy rozpoznać na podstawie następujących badań wirusologicznych:
1) dodatni wczesny antygen pp65 CMV w leukocytach krwi obwodowej;
2) dodatnie przeciwciała anty-CMV w klasie IgM;
3) dodatnie przeciwciała anty-CMV w klasie IgG;
4) obecność DNA CMV w badaniu PCR;
5) obecność RNA CMV w badaniu PCR.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spadek przepływu mózgowego poniżej krytycznych wartości ciśnienia perfuzyjnego mózgu (60 mmHg u dorosłych, 50 mmHg u dzieci) powoduje początkowo odwracalne, a następnie nieodwracalne ischemiczne uszkodzenie neuronów. Graniczną wartość przepływu, po przekroczeniu której następuje śmierć neuronów stanowi: