Egzamin PES / Transplantologia kliniczna / jesień 2008

Do inhibitorów kalcyneuryny zaliczamy następujące leki immunosupresyjne:

Obowiązkowa profiaktyka przeciw CMV powinna być stosowania w przypadku:

Działania niepożądane mykofenolanu mofetilu to:

Których leków immunosupresyjnych nie należy kojarzyć ze sobą w terapii podtrzymującej?

Najczęstszą przyczyną późnej utraty przeszczepu nerkowego jest:

Czynnikiem etiologicznym potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej jest zakażenie:

Leczeniem z wyboru pierwszego epizodu odrzucania przeszczepu jest:

Wirus brodawczaka ludzkiego HPV u biorców przeszczepu może być przyczyną:

Pneumocystis carinii wywołuje u biorców przeszczepu:

Infekcja CMV może przebiegać w postaci zespołu objawów klinicznych lub bezobjawowo. U biorców jakiego narządu istnieje największe ryzyko rozwoju zespołu objawów klinicznych CMV?

W przypadku seronegatywnego anty-CMV potencjalnego biorcy właściwym postępowaniem jest:

Działanie nefrotoksyczne wykazują następujące leki:

Najczęstszą postacią kliniczną zakażenia CMV jest:

W przypadku podejrzenia zwężenia tętnicy nerki przeszczepionej w leczeniu nadciśnienia tętniczego nie należy stosować:

Do zakażeń oportunistycznych u biorców przeszczepu zaliczamy:

W przypadku potwierdzenia przetoki moczowej u biorcy nerki w pierwszej kolejności należy:

W patogenezie przewlekłej dysfunkcji przeszczepu odgrywa rolę zakażenie wirusem:

Główną przyczyna późnych zgonów biorców przeszczepu nerkowego są:

Który z leków immunosupresyjnych powoduje istotne zaburzenia lipidowe?

Leczenie nefropatii wywołanej przez wirus Polyoma BK u biorców przeszczepu nerki polega:
1) podaniu dużych dawek glikokortykosteroidów w celu zmniejszenia odczynu zapalnego;
2) całkowitym odstawieniu leków immunosupresyjnych;
3) redukcji leczenia immunosupresyjnego o około 30-50%;
4) zastosowaniu jako leczenie pierwszego rzutu cidofoviru iv.;
5) zastosowaniu jako leczenie pierwszego rzutu leflunomidu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do działań niepożądanych sirolimusa należą:
1) upośledzone gojenie ran;     4) niedokrwistość;
2) przerost dziąseł;       5) nadciśnienie tętnicze.
3) hiperlipidemia;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zakażenie HCV u biorcy przeszczepu może powodować:
1) zwiększoną częstość występowania cukrzycy;
2) krioglobulinemię;
3) kłębuszkowe zapalenie nerek;
4) zakrzepicę spowodowana obecnością przeciwciał antyfosfolipidowych;
5) proces ostrego odrzucania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów ostrego odrzucania zależnego od przeciwciał należą:
1) obecność złogów c4d w kapilarach okołocewkowych w obrazie morfologicznym wycinka nerki;
2) obecność w surowicy przeciwciał przeciwko dawcy;
3) szkliwienie arterioli;
4) włóknienie tkanki śródmiąższowej i zanik cewek;
5) obecność komórek zapalnych w kapilarach okołocewkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zalecana terapia w leczeniu ostrego odrzucania humoralnego zależnego od przeciwciał to:
1) stosowanie surowica antylimfocytarnej;
2) dożylne wlewy dużych dawek immunoglobulin IgG;
3) plazmafereza;
4) podanie przeciwciał anty-CD25, przeciwko receptorowi dla IL2;
5) immunoadsorpcja.
Prawidłowa odpowiedź to:

Obecność izolowanych przeciwciał anty-HBc u dawcy narządu świadczy o:
1) aktywnym zakażeniu wirusem zapalenia wątroby (wzw) typu B;
2) odporności nabytej w wyniku szczepienia przeciwko wzw B;
3) utajonym zakażeniu wirusem wzw B i potencjalnej zakaźności;
4) może wynikać z przetoczenia osocza od osoby szczepionej przeciwko wzw B;
5) utajonym zakażeniu wzw B, dawca nie jest zakaźny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent 2 miesiące po zabiegu przeszczepienia nerki, przewlekle zakażony HCV, przed 10 dniami zakończył leczenie procesu ostrego odrzucania ATG, zgłosił się do oddziału z powodu osłabienia, bólów brzucha, biegunki, podaje, ze od kilku dni ma stany podgorączkowe 37.5 do 38 st. C, bez dreszczy. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono istotnych odchyleń. W badaniach dodatkowych stwierdzono: CRP w granicach normy, leukopenię 3 500/L z limfocytozą 60%, wzrost aktywności ALT dwukrotny. Jakie rozpoznanie jest najbardziej prawdopodobne?

Rozwój nowotworów u biorców przeszczepów często jest związany z przewlekłymi zakażeniami wirusowymi. Które z wirusów wywołują nowotwory i jakie?
1) EBV- potransplantacyjna choroba limfoproliferacyjna;
2) Polyoma BK- rak jasnokomórkowy nerki przeszczepionej;
3) HCV- rak wątrobowo komórkowy;
4) wirus brodawczaka ludzkiego- czerniak;
5) HHV 8- mięsak Kaposiego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Za progową liczbę komórek CD34+ uzyskanych z krwi obwodowej i niezbędną do przeszczepienia uważa się:

Jakie jest główne miejsce pobierania szpiku do przeszczepienia?

Przeszczepienie komórek krwiotwórczych rutynowo odbywa się przez:

Jak długo trzeba kontynuować leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu alogenicznego szpiku, które nie jest powikłane chorobą przeszczep przeciw gospodarzowi?

Najczęściej stosowanym lekiem immunosupresyjnym po przeszczepieniu szpiku jest:

Przeciwko jakim antygenom jest zwrócona reakcja przeszczep przeciw gospodarzowi jeśli dawca i biorca są całkowicie zgodni w
HLA?

Których narządów dotyczy głównie ostra choroba przeszczep przeciw gospodarzowi?

Która z poniżej wymienionych nowotworowych chorób krwi jest głównie leczona przeszczepieniem autologicznych komórek krwiotwórczych?

Choroba zamykania żył (venoocclusive disease: VOD) dotyczy głównie:

Dawca i biorca przeszczepu komórek krwiotwórczych muszą być dobrani w zakresie HLA:

Objawem ostrego odrzucania przeszczepu nerki jest:
1) wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o 30%;
2) gorączka i ból w okolicy nerki przeszczepionej;
3) spadek diurezy;
4) białkomocz > 2g/d;
5) podwyższenie wskaźnika oporności w badaniu przepływów metodą duplex-doppler.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną stałego białkomoczu > 0.5 g/24 godz. po przeszczepieniu nerki jest:

Zespół hemolityczno-mocznicowy po przeszczepieniu nerki:

Nadciśnienie tętnicze po transplantacji nerki może być skutkiem:

Nawrót nefropatii cukrzycowej do przeszczepionej nerki:

Głównymi objawami niepożądanymi rapamycyny są:

Nawrót nefropatii toczniowej po przeszczepieniu nerki:

Dawcą przeszczepu nerki dla dziecka ze schyłkową niewydolnością nerek może być:

Postępowanie w przypadkach szybkiego nawrotu po transplantacji nerki kłębuszkowego zapalenia nerek przebiegającego w postaci zespołu nerczycowego - obejmuje:

W przypadku schyłkowej niewydolności nerek na podłożu oksalurii typu I (oksalozy) postępowanie obejmuje:
1) przeszczepienie nerki i agresywne forsowanie diurezy w okresie pooperacyjnym furosemidem podawanym w wysokich dawkach i we wlewie dożylnym;
2) skojarzone przeszczepienie nerki i wątroby;
3) intensywne leczenie plazmaferezą po transplantacji nerki;
4) podawanie pirydoksyny i cytrynianów po transplantacji;
5) stosowanie cysteaminy przed i po skojarzonej transplantacji wątroby i nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Interakcja inhibitorów kalcyneuryny z lekami hipolipemizującymi może powodować:

Pacjent l. 50 po transplantacji nerki 5 lat temu, leczony cyklosporyną, azatiopryną i prednizonem, z powodu hiperurykemii rzędu
8,5 mg/dl jest od 2 miesięcy leczony allopurinolem. Czynność przeszczepu nerki jest umiarkowana (stężenie kreatyniny w surowicy 2,1 mg/dl). W trakcie planowej wizyty ambulatoryjnej stwierdzono istotnie (w porównaniu z badaniem poprzednim) gorszą morfologię krwi: niedokrwistość, leukopenię i małopłytkowość, bez gorączki. Najbardziej prawdopodobną przyczyną tego zjawiska jest:

W przypadku stwierdzenia mnogich tętnic nerkowych u dawcy należy:
1) pobrać wszystkie tętnice biegunowe z fragmentem ściany aorty dawcy;
2) podwiązać małe tętnice od strony torebki nerkowej;
3) podwiązać wszystkie tętnice biegunowe od strony miedniczki nerkowej;
4) tętnicę do dolnego bieguna nerki zespolić z tętnicą nabrzuszną dolną biorcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespolenia naczyniowe i moczowodowe przy przeszczepieniu nerki wykonuje się w następującej kolejności:

Przy przeszczepieniu narządów pożądane jest uzyskanie jak najlepszej zgodności antygenów zgodności tkankowej dawcy i biorcy, co poprawia odległe przeżycie. Zgodność antygenowa między dawca i biorcą ma najmniejsze znaczenie przy przeszczepianiu:

Przyczyną zwężenia tętnicy nerkowej przeszczepu może być:
1) uszkodzenie śródbłonka naczyń dawcy lub biorcy spowodowane zaciskiem naczyniowym;
2) wadliwa technika szwu naczyniowego;
3) zespolenie koniec tętnicy nerkowej do końca tętnicy biodrowej wewnętrznej biorcy;
4) rzekome zwężenie tętnicy nerkowej spowodowane krytycznym zwężeniem miażdżycowym tętnicy biodrowej biorcy;
5) wykonanie zespolenia z użyciem tzw. łaty Carrela.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nerka podkowiasta:
1) może zostać rozdzielona i przeszczepiona dwóm różnym biorcom;
2) często posiada tętnicze anomalie anatomiczne;
3) posiada zawsze jeden moczowód;
4) przeszczepiana jest tylko od dawców zmarłych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do stosowania leczenia indukcyjnego z użyciem surowicy antytymocytarnej w przeszczepianiu nerek jest:

Wprowadzenie do praktyki klinicznej nowych leków immunosupresyjnych i schematów ich stosowania spowodowało poprawę rocznego przeżycia przeszczepionej nerki. W chwili obecnej wynosi ono średnio:

Do typowych klinicznych objawów ostrego odrzucania przeszczepionej nerki nie należy:

Do najczęściej występujących objawów ubocznych mykofenolanu mofetilu należą:

Wczesne pęknięcie przeszczepionej nerki może wystąpić w przebiegu:

Do prawidłowej oceny dawkowania cyklosporyny A zaleca się określanie stężenia leku we krwi uzyskane:

Jednoroczne przeżycia po przeszczepach wątroby wynoszą obecnie:

Heterotopowy wspomagający przeszczep wątroby jest wykonywany z powodu następujących wskazań, z wyjątkiem:

Który z podanych niżej parametrów rokowniczych stanowi wskazanie do przeprowadzenia transplantacji serca u pacjenta?

Przeciwwskazaniem do leczenia transplantacją serca nie jest:

Przeciwwskazaniem do wykonania transplantacji serca u pacjentaprzyjmowanego celem wykonania zabiegu nie jest:

U pacjenta zakwalifikowanego do przeszczepienia serca, oczekującego na zgłoszenie dawcy zgodnego grupowo, optymalnym sposobem leczenia przeciwzakrzepowego jest stosowanie:

Gradient transpulmonalny to różnica pomiędzy:

Jakie zaburzenie przewodnictwa widoczne jest w badaniu EKG u większości pacjentów po przeszczepie serca?

Poniżej jakiej częstości akcji serca rozpoznajemy bradykardię u pacjenta z przeszczepionym sercem:

Przyspieszenie rytmu pracy przeszczepionego serca można uzyskać stosując niżej wymienione środki farmakologiczne,
z wyjątkiem:

Lekiem immunosupresyjnym, którego stosowanie jest przeciwwskazane u pacjentów po przeszczepie serca jest:

Do leków zwiększających stężenie cyklosporyny-A we krwi nie należy:

Typowym objawem klinicznym odrzucania komórkowego przeszczepionego serca jest:

Które z wymienionych powikłań występuje najczęściej we wczesnym okresie po przeszczepieniu serca?

Zaznacz cechę waskulopatii tętnic wieńcowych przeszczepionego serca, która najlepiej odróżnia ją od typowych zmian miażdżycowych:

Złotym standardem dla rozpoznawania zmian o typie waskulopatii w tętnicach wieńcowych jest:

Najczęstszą przyczyną zgonu u pacjentów z chorobą tętnic wieńcowych przeszczepionego serca jest:

Ustawa z dn. 26.10.1995 o Pobieraniu i Przeszczepianiu Komórek, Tkanek i Narządów:

Wysunięcie podejrzenia śmierci mózgu nie jest możliwe jeżeli:

Zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami, pomiędzy badaniami potwierdzającymi śmierć pnia mózgu musi upłynąć minimum:

Późny nawrót choroby podstawowej w nerce przeszczepionej występuje najczęściej w przypadku:

Dla biorcy przeszczepu nerki z grupą krwi o fenotypie AB dawcą zgodnym będzie dawca z grupą krwi:
1) A;  2) B;  3) AB;  4) 0.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory po przeszczepieniu trzustki i nerki z drenażem soku trzustkowego do pęcherza moczowego jest bardziej narażony na zakażenie układu moczowego, ponieważ ma zmienione pH moczu.

Najlepsze roczne przeżycie przeszczepu zastępującego funkcje komórek beta uzyskuje się po:

Preferowaną drogą odprowadzenia soku trzustkowego po transplantacji trzustki jest:

Przeciwwskazaniem do wykonania przeszczepu nerki jest:

Opóźnione podjęcie funkcji przez nerkę przeszczepioną najczęściej wynika z:

Potransplantacyjna choroba limfoproliferacyjna (PTLD) rozwija się w wyniku zakażenia:

Jaki stan serologiczny dawcy i biorcy jest największym czynnikiem ryzyka rozwoju choroby CMV (objawy kliniczne zakażenia CMV)?

W profilaktyce zakażenia Pneumocystis carinii u biorcy przeszczepu zastosujesz:

Lekiem z wyboru w grzybicach narządowych jest:

Zastosowanie którego leku immunosupresyjnego stwarza największe ryzyko rozwoju zakażenia CMV:

Najczęstszym występującym de novo nowotworem u biorców przeszczepów jest:

W profilaktyce gruźlicy u biorców przeszczepów zastosujesz:

U biorcy przeszczepu wątroby zakażonego HBV po transplantacji zastosujesz:

Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe wobec basiliximabu (Simulectu)?

U pacjenta lat 28 po przeszczepieniu wątroby, który zgłosił się do lekarza z powodu gorączki do 39 st. z dreszczami, liczba krwinek białych krwi obwodowej wynosi 1,3 G/l, granulocytów 0,6G/l. Modyfikacja leczenia immunosupresyjnego powinna polegać na:

Jaki zestaw leków ma najsilniejsze działanie diabetogenne?

Typowym powikłaniem leczenia mykofenolanem mofetilu jest:

Spośród leków immunosupresyjnych działania mielotoksycznego nie wykazuje:

Hiperchlesterolemia zwiększa ryzyko rozwoju powikłań naczyniowosercowych. Który z leków nie powoduje zaburzeń w gospodarce lipidowej?

Po zastosowaniu którego z leków immunosupresyjnych należy oczekiwać zespołu uwalniania cytokin:

Zgodnie z Ustawą Transplantacyjną narząd od osoby zmarłej można pobrać gdy:

Przy wyborze biorcy dla nerki pobranej od zmarłego dawcy bezwzględnie konieczny jest jeden z niżej wymienionych czynników:

Skąpomocz bezpośrednio po przeszczepieniu nerki pobranej od osoby zmarłej najczęściej jest spowodowany:

Dopuszczalny czas zimnego niedokrwienia dla trzustki przechowywanej w prostej hipotermii nie powinien przekraczać:

Dopuszczalny czas zimnego niedokrwienia dla wątroby przechowywanej w prostej hipotermii nie powinien przekraczać:

Guz sugerujący obecność zbiornika płynu wokół przeszczepionej nerki pojawiający się we wczesnym okresie po zabiegu najczęściej jest:

Wskazaniem do przeszczepienia samej trzustki jest:

Przed zakwalifikowaniem do jednoczasowego przeszczepienia nerki i trzustki u wszystkich chorych należy wykonać:

W przypadku jednoczasowego przeszczepienia nerki i trzustki optymalnym fizjologicznie sposobem zabiegu jest :

Wyraźny wzrost zawartości cukru we krwi u chorego we wczesnym okresie po przeszczepieniu trzustki najczęściej jest spowodowany:

Przeciwwskazaniem do pobrania trzustki od dawcy zmarłego nie jest:

W leczeniu ostrej niewydolności wątroby nie stosuje się:

W zespole „limfocytów pasażerów” po przeszczepieniu wątroby niezgodnej grupowo (O do A) nie występuje:

Leczenie pogorszenia czynności przeszczepionej wątroby w przypadku rozpoznania zespołu „passenger lymphocytes” polega na:

Do objawów pierwotnego braku czynności przeszczepionej wątroby nie należy/nie należą:

Wystarczającym kryterium do kwalifikacji chorego z ostrą niewydolnością wątroby wg kryteriów King’s College Hospital jest:

Technika przeszczepienia wątroby sposobem „piggy back” pozwala na uniknięcie:

Podstawowymi wykładnikami biochemicznymi i patomorfologicznymi przewlekłego odrzucania wątroby są: