Egzamin PES / Radioterapia onkologiczna / jesień 2004

Brachyterapia jest ważnym elementem radykalnego leczenia we wszystkich przypadkach inwazyjnego raka szyjki macicy i może być kojarzona z:

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV 16/18/31/33) jest czynnikiem odgrywającym ważną rolę w etiologii i patogenezie raka szyjki macicy. U jakiego odsetka kobiet z rozpoznanym rakiem szyjki macicy stwierdza się jego obecność?

W roku 1994 FIGO opublikowało nową definicję mikroinwazyjnego raka szyjki macicy według której stopień zaawansowania Ia1 to naciekanie podścieliska na głębokość:

Kiedy można zdecydować, przy prawidłowo prowadzonej profilaktyce, o wykonywaniu kolejnych badań cytologicznych w odstępach dłuższych aniżeli rok (Według Amerykańskiego Kolegium Położników i Ginekologów oraz Amerykańskiego Towarzystwa Raka)?

Limfadektomia stanowi aktualnie integralną część leczenia operacyjnego u chorych z rakiem szyjki macicy z zaawansowaniem powyżej stopnia:

W postaciach zaawansowanych raka szyjki macicy łączna dawka z teleradioterapii i brachyterapii (ekwiwalent dawki LDR) w punkcie A powinna wynosić:

Całkowity czas radioterapii u chorych na raka szyjki macicy nie powinien przekroczyć 8 tygodni. Brachyterapia HDR wymagająca frakcjonowania może spowodować wydłużenie tego czasu. Jak należy łączyć teleradioterapię z brachyterapią HDR aby skrócić czas leczenia?

W radioterapii raka szyjki macicy dawka całkowita w odbytnicy nie powinna przekraczać:

Po radioterapii raka szyjki macicy częstość występowania późnych powikłań popromiennych wynosi od 8-10% i najczęściej obserwowane są ze strony przewodu pokarmowego i układu moczowego. Które z nich zwykle ujawniają się wcześniej?

Zasadniczo we wszystkich doniesieniach dotyczących raka gruczołowego macicy podkreśla się szczególne znaczenie dwóch czynników prognostycznych, są to:

U chorych na raka endometrium radioterapia powinna być stosowana jako leczenie podstawowe głównie:

Spośród wszystkich klinicznych rozpoznań stopnia II raka endometrium, w jakim odsetku przypadków, po weryfikacji stopnia zaawansowania nowotworu podczas zabiegu operacyjnego, okaże się to rozpoznanie błędne (zaniżone albo zawyżone)?

Po leczeniu operacyjnym raka endometrium, w którym stopniu zaawansowania wg FIGO, nie stosuje się brachyterapii dopochwowej (zgodnie z zaleceniami GEC-ESTRO)?

Jaki zakres dawki frakcyjnej zalecany jest przez GEC- ESTRO w pooperacyjnej brachyterapii HDR raka szyjki i trzonu macicy (specyfikacja dawki w odległości zalecanej przez GEC- ESTRO)?

W pooperacyjnej brachyterapii raka trzonu i szyjki macicy stosowany aplikator dopochwowy (np. walec) powinien mieć:

Ze wzrostem LPE w granicach od 1 do 100 KeV/m wartość WSB:

W ponad 80% nowotworów ludzkich czas trwania cyklu mitotycznego (M) i wskaźnik utraty komórkowej (CLF) średnio wynoszą:

Największe ryzyko drugiego nowotworu w okresie powyżej 10 lat po radykalnej radioterapii występuje w przypadku raka:

Spośród podanych kryteriów dla pooperacyjnej radioterapii:
1) zakres głównej masy nowotworu został precyzyjnie określony co pozwala zindywidualizować wielkość i kształt pól napromienianych;
2) objętość tkanek wymagających objęcia wiązką(ami) promieniowania jest mniejsza niż w przypadku radioterapii przedoperacyjnej;
3) ocena histopatologiczna marginesów pooperacyjnych umożliwia właściwy dobór dawki promieniowania;
4) pooperacyjna radioterapia umożliwia podanie niższej dawki całkowitej na okolice loży po usuniętym guzie nowotworowym niż radioterapia przedoperacyjna.
Błędnymi są:

Meduloblastoma u dzieci najczęściej rozwija się w:

Chorzy z nasieniakiem jądra w stopniu II B-C wymagają objęcia napromienianiem następujących grup węzłowych i podania dawki całkowitej frakcjonowanej konwencjonalnie dawką frakcyjną 1.7-1.8 Gy:
1) węzły biodrowe po stronie guza i obustronnie węzły przyaortalne do poziomu przepony do dawki 25 Gy + 10-15 Gy na obszar dodatnich węzłów chłonnych;
2) węzły biodrowe po stronie guza i obustronnie węzły przyaortalne do poziomu przepony z objęciem wnęki nerki do dawki 25 Gy + 10-15 Gy na obszar dodatnich węzłów chłonnych;
3) obustronne węzły przyaortalne do poziomu przepony z objęciem wnęki nerki do dawki 35-40 Gy;
4) węzły przymostkowe do dawki 25 Gy;
5) region lewego nadobojcza do dawki 25 Gy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na podstawie którego zestawu wskaźników, chorego na raka gruczołu krokowego należy zaliczyć do grupy o niekorzystnym rokowaniu?

W grupie chorych z guzem Wilms’a w IV stopniu zaawansowania narządem w którym najczęściej (80%) występują przerzuty jest:

W jakiej lokalizacji pierwotnego raka w regionie głowy i szyi, przerzuty w grupie węzłów szyjnych tylnych górnych, środkowych i dolnych, nie występują lub występują bardzo rzadko?

Wybierz właściwe uzupełnienie poniższego tekstu:
„Nerw czaszkowy (x) zawierający włókna czuciowe, przechodzi przez otwór owalny i łączy się w zwoju półksiężycowym z nerwem uszno-skroniowym. Dlatego naciek nowotworowy w lokalizacji (y), nierzadko wywołuje objaw (z)”:

W oparciu o sumaryczny wskaźnik prognostyczny Van Nuys (VNPI) które z zaleceń terapeutycznych jest właściwe?

Ryzyko trwałego popromiennego uszkodzenia skrzyżowania wzrokowego (RSW) zależy przede wszystkim od wysokości dawki całkowitej (D) i dawki frakcyjnej (dx). Która z zależności „D-dx-RSW” jest nieprawdziwa?

Podaj dla którego z niżej podanych nowotworów standardowa dawka lecząca (curative dose) o wartości 70-75 Gy jest zbyt niska lub zbyt wysoka:

Jeżeli dawka mierzona w odległości 2 cm od źródła promieniowania wynosi x to w odległości 4 cm jej wartość wyniesie:

Który z opisów najtrafniej i najpełniej definiuje radioterapię stereotaktyczną? Jest to metoda która polega na użyciu:

Interakcja cytostatyków z promieniowaniem może polegać na uruchomieniu różnych mechanizmów i wywoływać różny efekt. Który spośród wymienionych cytostatyków stosowany w skojarzeniu w radioterapią, wywołuje bezpośredni efekt cytotoksyczny w nowotworowych komórkach hipoksycznych?

U pacjenta stwierdzono w skórze pleców ciemno zabarwiony guzek o średnicy 10 mm. Podejrzewając czerniaka, guzek wycięto z odpowiednio szerokim i głębokim marginesem. Badanie histopatologiczne potwierdziło podejrzenie. Guzek miał średnicę 9 mm i głębokość 3 mm oraz stwierdzono naciekanie warstwy siateczkowej skóry. Stopień zaawansowania zmiany pierwotnej można na tej podstawie określić jako:

Najczęstszym nowotworem pozaotrzewnowym jest:

Potencjalne zalety jednoczesnej radiochemioterapii w porównaniu do neoadiuwantowej chemioterapii z następowym napromienianiem u chorych na raka narządów głowy i szyi polegają na:
1) mniejszym ryzyku nasilenia repopulacji w końcowej fazie napromieniania;
2) mniejszym ryzyku powstania oporności krzyżowej na chemioterapię i napromienianie;
3) bardziej skutecznym współdziałaniu przestrzennym obydwu metod;
4) zmniejszeniu toksyczności wczesnej dzięki skróceniu czasu leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 44-letniego mężczyzny rozpoznano płaskonabłonkowego raka nagłośni przechodzącego powierzchownym naciekiem na podstawę języka, nie naciekającego struktur głośni i krtaniowej części gardła. Ponadto stwierdzono dwa zmienione przerzutowo węzły chłonne szyi po stronie lewej, co zostało potwierdzone BAC. Średnica jednego z węzłów wynosiła w badaniu usg 2,5 cm, drugiego 3,5cm. Stopień klinicznego, lokoregionalnego zaawansowania nowotworu wg klasyfikacji TNM wynosi:

U 32-letniego mężczyzny rozpoznano raka nosowej części gardła (grupa II WHO). W badaniu przedmiotowym stwierdzono naciek ograniczony do nosowej części gardła, oraz pakiet przerzutowo zmienionych węzłów chłonnych średnicy 4 cm górnego piętra szyi po stronie prawej. W tomografii komputerowej potwierdzono, że guz w zakresie ogniska pierwotnego jest ograniczony do nosowej części gardła, ale stwierdzono naciekanie struktur kostnych podstawy czaszki, bez cech ekspansji śródczaszkowej. Poza tym nie stwierdzono innych odchyleń od normy. Stopień klinicznego, lokoregionalnego zaawansowania raka wg obecnie obowiązującej klasyfikacji TNM wynosi:

U 55-letniego przeprowadzono jednoczesną radiochemioterapię z powodu raka ustnej części gardła w stopniu zaawansowania T3N2. W trakcie obserwacji, w 6 miesięcy po leczeniu, stwierdzono powiększenie (do 2,5 cm) węzła chłonnego górnego piętra szyi po stronie prawej. Biopsja aspiracyjna potwierdziła progresję raka. Przedmiotowo i w badaniach obrazowych nie stwierdzono innych ognisk nowotworu. Postępowaniem z wyboru w tym przypadku jest:

Postępowaniem z wyboru u 45-letniej kobiety z rozpoznaniem nerwiaka węchowego (esthesioneuroblastoma, olfactory neuroblastoma) ograniczonego do jamy nosa i zatoki sitowej (st. B wg Kadisha) jest:

Postępowaniem z wyboru u 29-letniej chorej, która odmówiła zgody na zabieg operacyjny, z rozpoznaniem przyzwojaka (chemodectoma) okolicy kości skroniowej z zaznaczonymi w badaniu TK cechami destrukcji kości, jest:

Brachyterapia w raku płuca stosowana jest jako:

Wskazaniami do paliatywnej radioterapii zaawansowanego raka płuca są:

W przypadku drobnokomórkowego raka płuca stosuje się:

Leczeniem z wyboru niedrobnokomórkowego raka płuca jest:

Paliatywna radioterapia niedrobnokomórkowego raka płuca bez objawów klinicznych zwiększa odsetek rocznych przeżyć w stosunku do grupy nie leczonej:

Proporcja występowania raka drobnokomórkowego do raka niedrobnokomórkowego płuca wynosi:

Dawka całkowita stosowana w konwencjonalnej, samodzielnej, radykalnej radioterapii niedrobnokomórkowego raka płuca zawiera się zwykle w przedziale:

Najczęściej stosowanym zestawem cytostatyków w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca jest:

Stosując sekwencyjną radiochemioterapię w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca całkowitą dawkę promieniowania należy obniżyć w stosunku do samodzielnej radioterapii o około:

Chemioterapię indukcyjną w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca stosujemy przed:

Hiperfrakcjonowanie dawki promieniowania w przypadku niedrobnokomórkowego raka płuca:

Pooperacyjna radioterapia po pneumonektomii z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca:

Dołączenie immunoterapii (lewamizol) do radioterapii niedrobnokomórkowego raka płuca:

Hipofrakcjonowanie dawki w radioterapii niedrobnokomórkowego raka płuca:

Split-course jest schematem radioterapii, który w przypadku niedrobnokomórkowego raka płuca daje:

Występujący w ciągu ostatnich 30 lat wzrost zapadalności na międzybłoniaka opłucnej jest prawdopodobnie zależny od:

Radykalnym leczeniem międzybłoniaka opłucnej jest:

Przeżycia 5-letnie po samodzielnej radykalnej radioterapii nieoperacyjnego niedrobnokomórkowego raka płuca wynoszą:

Odsetek odpowiedzi (zmniejszenie duszności i krwioplucia) po paliatywnej śródoskrzelowej brachyterapii zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca wynosi:

Najczęstszym wczesnym odczynem popromiennym po radioterapii raka płuca jest:

Wyniki kontrolowanych badań klinicznych, w których oceniano skuteczność uzupełniającej (przedoperacyjnej lub pooperacyjnej) radioterapii u chorych na jasnokomórkowego raka nerki, generalnie wskazują, że w porównaniu z grupą leczoną wyłącznie chirurgicznie leczenie takie:

U chorych na raka pęcherza moczowego w stopniu zaawansowania klinicznego T2 u których stosowano samodzielną radykalną radioterapię 5-letnie aktualizowane przeżycia wynoszą średnio około:

Wyniki publikowanych badań wskazują, że u chorych na raka pęcherza moczowego w stopniu zaawansowania klinicznego T3 aktualizowane przeżycia 5-letnie chorych leczonych samodzielną radioterapią, chorych poddanych wyłącznie radykalnej cystektomii i chorych poddanych radykalnej cystektomii i przedoperacyjnej radioterapii z zastosowaniem dawek 45-50 Gy wynoszą odpowiednio około:

Napromienianie elektywne węzłów chłonnych miednicy u chorych na raka gruczołu krokowego:

Niektórzy autorzy uważają, że zastosowanie pooperacyjnej radioterapii jest uzasadnione w podgrupie chorych na jasnokomórkowego raka nerki, u których zabieg chirurgiczny był mikroskopowo niedoszczętny, w przypadku stwierdzenia przerzutów do węzłów chłonnych, lub przejścia guza na torebkę tłuszczową. Stanowisko takie uzasadniają:

Wyniki kontrolowanych badań klinicznych dokumentują, że u chorych na raka pęcherza moczowego w stopniu zaawansowania T3 zastosowanie przedoperacyjnej radioterapii przed planowaną cystektomią:

U chorych na raka pęcherza moczowego w stopniu zaawansowania T2 G1/G2 jako postępowanie standardowe w przypadku wznowy po doszczętnej elektroresekcji przyjmuje się powszechnie:

Ryzyko zajęcia zaotrzewnowych węzłów chłonnych (i wznowy w przypadku obserwacji po orchidektomii) u chorych na nasieniaki w I stopniu klinicznego zaawansowania wynosi:

Po napromienianiu worka mosznowego i jąder dawką jednorazową 4 Gy oligospermia pojawia się:

Wskaż nieprawdziwe zdanie dotyczące odczynów popromiennych zdrowych tkanek po radioterapii chorych na raka gruczołu krokowego:

U chorych po radykalnej radioterapii z powodu raka prostaty wznowę nowotworu rozpoznaje się najczęściej na podstawie:

U chorego na raka gruczołu krokowego (T2N0) zaplanowano podanie w obszarze tarczowym dawki całkowitej 76 Gy, w dawkach frakcyjnych 2Gy. Zaproponowano wstępnie technikę 3 polową (2 pola boczne i 1 pole AP), przy zastosowaniu równej wagi wiązek. Można spodziewać się, że taki plan leczenia wiązałaby się z akceptacją wysokiego ryzyka ujawnienia się poważnych późnych odczynów popromiennych w:

U chorych na nasieniaka w I stopniu zaawansowania leczonych samodzielną radioterapią, całkowita dawka radioterapii powinna wynosić:

Wskaż zdanie nieprawdziwe:

Brachyterapia HDR może być stosowana jako leczenie samodzielne u chorych na raka gruczołu krokowego:

U chorych na nasieniaka w III i IV stopniu zaawansowania stosuje się obecnie u wszystkich chorych chemioterapię opartą na cisplatynie. Radioterapię stosuje się:

Wysokie ryzyko ujawnienia się przerzutów do węzłów chłonnych pachwinowych i biodrowych uzasadnia ich elektywne napromienianie u chorych na:

U chorych na raka gruczołu krokowego w ustaleniu wskazań dotyczących elektywnego napromieniania węzłów chłonnych miednicy, przydatny jest zaproponowany przez Roach i wsp. empiryczny model, pozwalający na ocenę ryzyka zajęcia węzłów chłonnych miednicy (N) przez przerzuty. Ryzyko to opisuje wzór:

U chorych na raka gruczołu krokowego z przerzutami do kości stosowane jest leczenie radioizotopowe. W leczeniu tym wykorzystywane są następujące radioizotopy:

Wskaż nieprawdziwe zdanie odnoszące się do leczenia chorych na przejściowokomórkowego raka pęcherza moczowego w stopniu zaawansowania T2-3:

W ostatnich latach prowadzone są intensywne badania nad hipofrakcjonowaną radioterapią u chorych na raka prostaty. Jest to związane z doniesieniami, które sugerują, że:

W radioterapii chorych na raka gruczołu krokowego z czynnikami wysokiego lub średniego ryzyka wznowy (planowanie 3D) najczęściej zaleca się aktualnie podanie w obszarze tarczowym dawki:

Wyniki przeprowadzonej w 2003 roku metaanalizy 10 kontrolowanych badań klinicznych dotyczących wartości neoadjuwantowej chemioterapii w leczeniu naciekającego raka pęcherza moczowego wskazują, że

Wśród anaplastycznych guzów mózgu pochodzenie glejowego odsetek rozpoznań histologicznych glejaka wielopostaciowego wynosi:

Wskaż nieprawdziwe rozwinięcie zdania: Wyniki badań klinicznych dotyczących oceny wartości pooperacyjnej radioterapii u chorych na raka gruczołu krokowego wskazują, że:

Jedynym znanym czynnikiem środowiskowym związanym ze zwiększonym prawdopodobieństwem zachorowania na pierwotne guzy mózgu jest:

Najczęstsze objawy kliniczne guza mózgu zależą od:

Odsetek złośliwych guzów pochodzenia glejowego prezentujących wzmocnienie po podaniu kontrastu w badaniu CT wynosi:

W przypadku planowania pooperacyjnej radioterapii pierwotnych guzów mózgu największą wartość ma badanie:

Konwencjonalna radioterapia (60 G dfx 2Gy w czasie 6 tygodni) powoduje regresję radiologiczną u około:

Badaniami pomocnymi w diagnozie popromiennej martwicy mózgu mogą być:

Wśród czynników prognostycznych mających największe znaczenie dla długości przeżycia mają:

W której grupie wiekowej najczęściej występują wysokozróżnicowane glejaki:

Najmniej obciążającym leczeniem dla chorego ze stwierdzonym w badaniu MR pojedynczym przerzutem do mózgu o średnicy około 2 cm jest:

Chory ze stwierdzonym w badaniu MR pojedynczym przerzutem do mózgu powinien być raczej kwalifikowany do zabiegu operacyjnego niż do radiochirurgii w przypadku:

W jakim przypadku spodziewany zysk i precyzja leczenia promieniami z zastosowaniem modulacji intensywności (IMRT) jest największy:

Najczęstszą lokalizacją przerzutów odległych w raku szyjki macicy są:

Który z niżej wymienionych chorych potencjalnie najbardziej zyska z wprowadzenia trójwymiarowego systemu planowania leczenia oraz systemu weryfikacji geometrii napromienianych pól:

Odsetek przerzutów do węzłów chłonnych miednicy w przebiegu raka szyjki macicy w zależności od stopnia zaawansowania klinicznego wynosi odpowiednio około:

Pięcioletnie przeżycie bezobjawowe chorych na raka szyjki macicy IB/IIA leczonych odpowiednio radykalną radioterapią i radykalnym zabiegiem operacyjnym wynosi odpowiednio:

Jaka sumaryczna dawka promieniowania (teleterapia + brachyterapia) powinna być podana w obszarze zajętego przymacicza w przypadku chorej na raka szyjki macicy IIB?

W przypadku 28-letniej chorej na guza przysadki o wymiarach 0.5 cm oddalonego 7 mm od skrzyżowania nerwów wzrokowych, wydzielającego prolaktynę, leczeniem z wyboru jest:

U którego z niżej opisanych przypadków klinicznych konieczne jest dożylne podanie kontrastu podczas wykonywania tomografii komputerowej do planowania leczenia promieniami:

U którego z chorych należy bezwzględnie przerwać leczenie promieniami:

Jednorodność rozkładu dawki w obszarze GTV nie ma większego znaczenia w przypadku:

Zespół Lyncha II charakteryzuje się rodzinnym występowaniem raka jelita grubego (niepolipowaty), a także raka endometrium oraz innych nowotworów jak rak jajnika, rak żołądka i inne, jest spowodowany mutacją w genie/genach:

Jaka jest obliczona według modelu liniowo-kwadratowego (LQED2Gy) wartość parametru α/β dla skrzyżowania nerwów wzrokowych, jeśli założymy, że ryzyko uszkodzenia skrzyżowania w leczeniu konwencjonalnym do dawki 54 Gy odpowiada ryzyku podania 10 Gy w radiochirurgii?

Jaki parametr nie ma większego wpływu na ryzyko indukcji późnego odczynu mózgowia?

Jaki parametr nie ma większego znaczenia dla prawdopodobieństwa miejscowego wyleczenia raka szyjki macicy samodzielną radioterapią?

Ryzyko indukcji późnego odczynu popromiennego przy napromienianiu całego mózgowia dawką frakcyjną 2 Gy do dawki 50 Gy odpowiada porównywalnemu ryzyku dla rdzenia kręgowego napromienionego do dawki:

W przypadku braku możliwości planowania leczenia promieniami na podstawie tomografii, w którym z niżej opisanych przypadków technika czteropolowa jest zdecydowanie lepsza niż dwupolowa w przypadku leczenia chorej na raka szyjki macicy:

Uszereguj prawdopodobieństwo przerzutów odległych w przebiegu raka gruczołowego endometrium zgodnie z rosnącym ryzykiem:

Do zakładu radioterapii zgłasza się chora leczona 10 lat wcześniej radykalną radioterapią z powodu raka szyjki macicy w stopniu IIB, obecnie stwierdza się rozległą osteolizę talerza kości biodrowej, chora cierpi na silne bóle kostne nie ustępujące po standardowej farmakoterapii. Chorą należy:

Zakładając jednorodne napromienienie całego organu podaj górną granicę dawki całkowitej, której nie można przekroczyć przy napromienianiu całej jamy brzusznej, aby nie przekroczyć dawek ryzyka uszkodzenia organu:

W którym przypadku pooperacyjna radioterapia najbardziej przedłuża przeżycie całkowite po zabiegu operacyjnym w stosunku do leczenie bez napromieniania:

Ostry odczyn popromienny podczas napromieniania mózgowia, najczęściej rozwija się:

Wskazaniem do enukleacji gałki ocznej w przebiegu czerniaka siatkówki jest:

Jaką dawkę promieniowania stosuje się najczęściej przy radiochirurgicznym leczeniu nerwiaka nerwu słuchowego o średnicy 1,5 cm?

Wskazaniem do pooperacyjnej radioterapii raka wargi jest:

Rekomendowanym sposobem leczenia średnio zaawansowanego raka dna jamy ustnej bez przerzutów do węzłów chłonnych (tzw. „duże” postacie T2 i egzofityczne postacie T3) w jest

Rak typu brodawkowatwego (verrucous) najczęściej powstaje na błonie śluzowej: