Egzamin PES / Psychiatria / jesień 2014

Pacjentka lat 36, leczona z powodu schizofrenii paranoidalnej od 5 lat, przyjmuje na stałe kwetiapinę w zmiennych dawkach w zależności od stanu psychicznego, mniej więcej raz na rok występuje u niej zaostrzenie objawów psychotycznych wymagające hospitalizacji. Pacjentka na początku leczenia w stanie ostrej psychozy i pobudzenia otrzymała haloperidol, po którym wystąpił ostry zespół poneuroleptyczny. Pacjentka ta zgłosiła się do lekarza psychiatry i oznajmiła, że jest w ciąży ze swoim partnerem i oboje pragną mieć dziecko. Pacjentka w porównaniu z poprzednią wizytą była w zdecydowanym pogorszeniu stanu psychicznego stała się bardzo napięta, partner potwierdzał zachowania agresywne, zdezorganizowane, wypowiedzi niedorzeczne. Które z poniżej podanych rozwiązań terapeutycznych jest najsłuszniejszym wyborem?

Pacjent lat 18, przywieziony do Izby Przyjęć szpitala psychiatrycznego przez matkę z powodu odmowy jedzenia i picia, pacjent od kilku dni przestał też mówić i spełniać polecenia. Pacjent do tej pory nie był leczony psychiatrycznie, jedynie diagnozowany w ośrodku dla osób z autyzmem w kierunku rozpoznania autyzmu, którego nie potwierdzono, nie jest ubezwłasnowolniony. Wywiad od matki wskazuje na występowanie zaburzeń rozwojowych i zaburzeń zachowania, co do których matka jest całkowicie bezkrytyczna. Pacjent pytany o powód swojego zachowania jest mutystyczny, ale sprawia wrażenie pogodnego i zadowolonego. Zapytany o wyrażenie zgody na przyjęcie i leczenie w szpitalu nie udziela odpowiedzi, jedynie się uśmiecha, słucha jednak, gdy się do niego mówi. Pacjent według wywiadu od matki ma wykształconą mowę i komunikuje się bez większych problemów. Matka pacjenta twierdzi, że ona wyrazi i podpisze zgodę na przyjęcie syna do szpitala. Która z poniżej podanych decyzji lekarza izby przyjęć jest słuszna?

Pacjentka lat 58, leczona od ponad 20 lat neuroleptykami, w wywiadzie złośliwy zespół neuroleptyczny po haloperidolu, neutropenia po klozapolu. Po okresie względnej remisji chorobowej trwającej kilka lat, pacjentka ponownie w zaostrzeniu. Z pobudek chorobowych odmówiła jedzenia i picia, w zachowaniu wulgarna. Otrzymała ze względu na stan psychiczny szybko w dużych dawkach olanzapinę, którą przyjmowała już wcześniej w mniejszych dawkach. Paradoksalnie stan chorej zaczął się pogarszać - stawała się coraz bardziej pobudzona, chwilami nawet agresywna, nadal odmawiała przyjmowania posiłków, narastającym objawom pobudzenia zaczęły towarzyszyć okresowe zaburzenia świadomości, wypowiedzi inkoherentne, pobudzenie zaczęło ograniczać się do niepokoju w obrębie łóżka, pacjentka następnie stała się całkiem mutystyczna, niereagująca na polecenia, niewykazująca żadnej aktywności, zaczęła gorączkować, w badaniach laboratoryjnych, z odchyleń od stanu prawidłowego, pojawiły się zaburzenia elektrolitowe. Najbardziej prawdopodobna diagnoza i postępowanie z wyboru to:

Pacjent lat 56, do tej pory nie był leczony psychiatrycznie, w wywiadzie przed 5-oma miesiącami przebył zawał serca, od około 2 miesięcy stracił sens życia, przestały go cieszyć dotychczasowe radości, zaczął rozmyślać o swej bezużyteczności, czasem o śmierci, stał się bardziej męczliwy, ciężko mu zmobilizować się do jakiejkolwiek aktywności, trudność sprawia mu wstanie rano z łóżka, ale zrzuca to na fakt, że w nocy wielokrotnie się wybudza i rano czuje się niewyspany i zmęczony. Często odczuwa chęć płaczu, co wydaje mu się irracjonalne, w ciągu dnia towarzyszy mu odkąd się obudzi dość znacznie nasilony niepokój, z powodu którego nie może sobie znaleźć miejsca. Najwłaściwszym wyborem farmakoterapii jest:

Pacjent lat 37, od około roku odczuwa uogólniony, wolnopłynący niepokój w ciągu całego dnia, zamartwia się o wszystko i o swoich bliskich, ma ciągłe odczucie, że zaraz zdarzy się coś złego. Do oceny nasilenia ww. objawów służy skala:

Pacjent lat 34, ze znaczną otyłością, do tej pory nie był leczony psychiatrycznie. Od około 7 miesięcy rodzice pacjenta zauważyli zmianę zachowania syna - zaniechał kontaktów towarzyskich, porzucił dobrze płatną pracę bez podania powodu, większość czasu przesiaduje we własnym pokoju, w którym pozasłaniał wszystkie okna, rodzicom zabronił włączania telewizora oraz korzystania z telefonów komórkowych. Stał się wyraźnie wystraszony, nasłuchujący, jakby czekał na kogoś w wielkiej trwodze, nawet w nocy nie śpi, tylko czuwa, zaczął nosić kaptur na głowie, „by ochronić własne myśli”. W momencie, gdy zabronił wszystkim spożywania posiłków zaniepokojeni rodzice zaproponowali wizytę u psychiatry, na którą pacjent zgodził się ponieważ stwierdził, że dłużej tego wszystkiego nie wytrzyma i zrobi wszystko, by „oni dali mu spokój”. Najwłaściwszym wyborem wdrożenia pierwszej zasadniczej farmakoterapii jest:

Pacjent lat 34, uzależniony od alkoholu, przyjęty w czwartej dobie po zaprzestaniu kilkumiesięcznego ciągu alkoholowego, pobudzony psychoruchowo, halucynujący, niedorzeczny, zaburzone rytmy dobowe, obecna wzmożona potliwość, zaburzenia elektrolitowe. Pacjentowi okazano czystą, niezapisaną kartkę i poproszono o przeczytanie zamieszczonej na niej treści, którą pacjent bez zawahania odczytał. Przedstawiony objaw to objaw:

Największe ryzyko szkodliwego działania na płód posiada:

Pacjent lat 82, leczony psychiatrycznie od 7 lat z powodu zespołu otępiennego naczyniopochodnego. Od kilku miesięcy pogorszenie stanu somatycznego - pojawiły się zawroty głowy, spadki ciśnienia tętniczego krwi. Trafił na oddział psychiatryczny z powodu pojawiających się w godzinach wieczornych halucynacji wzrokowych, ich urojeniowej interpretacji, objawom tym towarzyszył niepokój
i bezsenność. Najbezpieczniejszą formą terapii będzie włączenie:

Pacjent lat 55, leczony psychiatrycznie od 20 lat z powodu schizofrenii paranoidalnej. Od 5 lat przyjmuje Decaldol. W ciągu ostatniego tygodnia pojawił się ból kończyny dolnej lewej, zaczerwienienie w okolicy podudzia i bolesność spoczynkowa kończyny dolnej. Konsultowany chirurgicznie, zlecono małocząsteczkową heparynę podskórnie. Najbezpieczniejszą modyfikacją terapii przeciwpsychotycznej będzie:

W randomizowanych badaniach klinicznych wykazano, że w zapobieganiu nawrotom depresji skuteczna jest psychoterapia:

W otępieniu czołowo-skroniowym znajdują zastosowanie:

Gwałtownie pojawiające się niedowłady, zaburzenia świadomości i drgawki u pacjenta uzależnionego od alkoholu z nasilonymi zespołami abstynencyjnymi prawdopodobnie świadczą o:

Najmniejsze ryzyko hiperprolaktynemii występuje podczas leczenia:

U pacjentów z depresją i chorobą niedokrwienną serca lekiem pierwszego rzutu będzie:

Najlepiej przebadaną w badaniach kontrolowanych psychoterapią u pacjentów z zaburzeniami stresowymi pourazowymi (PTSD) jest:

W ciężkich, opornych na leczenie postaciach fobii społecznej znajdują zastosowanie następujące leki, z wyjątkiem:

Do zespołów objawów nerwicowych nie zalicza się zespołu:

Pozorowanie choroby to inaczej zespół:

Długotrwale utrzymujące się napięcie lękowe o różnej, lecz mało zmieniającej się intensywności nazywane jest:

Chwilowa, zwykle nieoczekiwana pauza w biegu myśli i wypowiedzi to:

Urojenia wiążące się z przekonaniem o działaniach otoczenia zmierzających do pozbawienia chorego ważnych dla niego dóbr, np. godności, własności, zdrowia czy życia określane są mianem urojeń:

Błędnie rozpoznane spostrzeżenia istniejących realnie przedmiotów, którym towarzyszy mniej lub bardziej stanowczy sąd realizujący to:

Do objawów ilościowych zaburzeń pamięci zalicza się:

Wymiar deficytowy w zespole paranoidalnym obejmuje:
1) afonię;
2) alogię;
3) amnezję;
4) apatię;
5) awolicję.
Prawidłowa odpowiedź to:

Za naukowo uzasadnione uważa się psychoterapie:

W leczeniu alkoholowych zespołów abstynencyjnych lekami z wyboru jest/są:

W leczeniu farmakologicznym bulimii psychicznej zaleca się przede wszystkim:

Głównym regulatorem rytmów okołodobowych (zegarem biologicznym) jest:

Do badań przesiewowych i praktycznej oceny zaawansowania zaburzeń poznawczych stosuje się najczęściej:

Według klasyfikacji ICD-10 trans i opętanie należą do:

Pacjent lat 68 z diagnozą wczesnej postaci choroby Alzheimera i leczony inhibitorem cholinesterazy. Pacjent jest nałogowym palaczem od 40 lat i nie chce odstawić palenia papierosów. Który z poniższych leków nie byłby właściwy dla tego pacjenta z powodu jego nałogu tytoniowego?

Pacjent lat 33, mężczyzna bierze estazolam na zaburzenia snu, skarży się na nawrót problemów z zasypianiem, pomimo „zdroworozsądkowego” (wg pacjenta) jego stosowania przez ostatnie 6 miesięcy. Podejrzewając rozwój tolerancji na benzodiazepiny, jakie leczenie należy w tym przypadku zaproponować?

Mężczyzna lat 34 z przewlekłym zapaleniem wątroby szuka pomocy w przewlekłym neuropatycznym bólu. Który z poniższych leków nie powinien być przepisany pacjentowi?

Pacjent lat 42 z rozpoznaną chorobą afektywną dwubiegunową, typ 2, był leczony kwasem walproinowym w dawce 1500 mg/d. Jego BMI (body mass index) wynosił 33, prowadzi on siedzący tryb życia. Ostatnio przebył łagodny zawał podwsierdziowy i wykazuje objawy depresyjne. Który z atypowych leków przeciwpsychotycznych najlepiej by wpłynął na objawy depresyjne tego pacjenta (uwzględniając obecność zaburzeń metabolicznych i kardiologicznych u tego pacjenta)?

Kobieta lat 23, studentka, skarży się, że brak jej cierpliwości i jest impulsywna. Powoduje to utratę ważnych relacji i przyjaciół. Miała już poważne kłopoty w akademiku, gdzie mieszka (uszkodziła gaśnicę pożarową na korytarzu), wrogo odnosiła się do swojego nauczyciela na uniwersytecie. Które szlaki monaminergiczne w mózgu wpływają na takie jej zachowania?

Kobieta lat 28 z objawami epizodu depresyjnego. Poprzednio była hospitalizowana z powodu epizodu maniakalnego. Algorytmy postępowania proponują następujące leki do pierwszoplanowego zastosowania w leczeniu depresji w chorobie afektywnej dwubiegunowej:

44-letni mężczyzna z rozpoznaną od 12 lat schizofrenią bierze leki przeciwpsychotyczne. Ostatnio zaczął odczuwać kłopoty w płynnym poruszaniu się i doświadczać spontanicznych grymasów twarzy. Co leży u podłoża tych objawów?

Pacjent ze schizofrenią przebadany był genetycznie. Stwierdzono u niego chorobotwórczy polimorfizm w genie, który koduje białko DISC-1 (disrupted in schizophrenia-1). Które procesy neurorozwojowe, regulowane w części przez to białko wpływają na rozwój schizofrenii u tego pacjenta?

Pacjent lat 38, z diagnozą depresji prezentuje następujące objawy: smutek, utratę zainteresowań, lęk i drażliwość. Które z poniższych określeń najlepiej opisuje wyżej wymienione objawy?

44-letni mężczyzna chorujący na depresję brał paroksetynę lecz skarżył się na występujące u niego dysfunkcje seksualne. Spowodowało to odstawienie przez niego leku. Teraz pacjent odczuwa zawroty głowy i ma akatyzję. Które właściwości leków są odpowiedzialne za objawy uboczne i objawy odstawienne, które odczuwa pacjent?

Pacjent został przyjęty do szpitala psychiatrycznego bez swojej zgody na podstawie art. 23 Ustawy o Ochronie Zdrowia Psychicznego. Po rozmowie z lekarzem na oddziale, w dniu następnym, zgodę wyraził. W takiej sytuacji:

Do psychiatry w PZP zgłasza się żona pacjenta, leczonego od 2 lat z rozp. schizofrenii. Twierdzi, że mąż jest pobudzony i agresywny, prosi o wydanie skierowania do szpitala psychiatrycznego, boi się, że pogotowie nie zechce zabrać pacjenta bez skierowania.

Do celów leczenia bulimii należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące artykułu 29 Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego:

Które ze stwierdzeń na temat litu jest nieprawdziwe?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie na temat leczenia zaburzeń depresyjnych u pacjentki w ciąży:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pamięci operacyjnej:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie na temat zastosowania metod neuroobrazowych w psychiatrii:

W przebiegu choroby Wilsona mogą wystąpić:

21-letni pacjent, leczony 2 lata temu z powodu depresji reaktywnej (nie dostał się na wymarzone studia), od kilku dni stał się pobudzony, drażliwy, doszło do konfliktu z rodzicami podczas którego rozbił samochód. Przywieziony do szpitala psychiatrycznego, płacze, twierdzi, że chce się zabić. Przyjmuje wenlafaksynę w dawce 225 mg/d. Wskaż najbardziej właściwe postępowanie:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zaburzenia schizotypowego:

52-letnia pacjentka, od 20 lat leczona z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej, od 5 lat przyjmuje węglan litu w dawce 1000 mg/d. Zgłosiła się do PZP z objawami depresji. Wybierz właściwe postępowanie:

Choroba afektywna dwubiegunowa (CHAD) o naprzemiennym szybko nawracającym przebiegu (rapid cycling - 4 lub więcej nawrotów epizodów depresyjnych, maniakalnych lub mieszanych w ciągu jednego roku) występuje u około 9-33% osób z CHAD. Takiemu przebiegowi choroby sprzyjają następujące czynniki:
1) stosowanie leków przeciwdepresyjnych (LPD);
2) zaburzenia czynności tarczycy;
3) politerapia lekami normotymicznymi (LNT);
4) płeć żeńska;
5) CHAD typu II, a także CHAD typu I o wczesnym początku;
6) stosowanie lamotryginy w monoterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Osoba przebywająca w szpitalu psychiatrycznym bez swojej zgody może żądać wypisania ze szpitala nie wcześniej niż:

Kawaler, lat 42, rencista, mieszka z matką, w wywiadzie 6 hospitalizacji z powodu schizofrenii paranoidalnej, w PZP leczy się nieregularnie. Został przyjęty do szpitala o godzinie 22.30 bez zgody (art. 23) z powodu podniecenia, urojeń prześladowczych i okradania matki oraz relacjonowanej przez matkę agresji czynnej (popychał, szarpał, groził nożem). Po przybyciu do oddziału podpisał o godzinie 23.30 zgodę na leczenie w szpitalu, rano zażądał wypisania ze szpitala twierdząc, iż będzie się leczył ambulatoryjnie, a ponadto musi sprawdzić czy matka nie wynosi jego rzeczy z domu i „przywołać ją do porządku”. Postępowanie:
1) ordynator powiadamia kierownika zakładu leczniczego, a kierownik sąd opiekuńczy o przyjęciu bez zgody tego pacjenta;
2) wobec wyrażenia zgody ordynator nie powiadamia kierownika zakładu leczniczego, a kierownik sądu o przyjęciu bez zgody;
3) ordynator powiadamia sąd opiekuńczy o wyrażeniu przez pacjenta zgody na leczenie szpitalne i o jego pozostaniu w szpitalu za własną zgodą;
4) wobec zachodzenia przesłanek z art. 23, ordynator zatrzymuje pacjenta (odmawia wypisania) i powiadamia o tym kierownika zakładu leczniczego, a kierownik właściwy sąd opiekuńczy;
5) ordynator wypisuje pacjenta ze szpitala na jego wniosek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienianych niżej zaburzeń należą do „zaburzeń występujących pod postacią somatyczną” (somatoformicznych)?
1) zaburzenia somatyzacyjne (z somatyzacją);
2) zaburzenia hipochondryczne;
3) zespół Gansera;
4) zaburzenia (dysfunkcje) autonomiczne;
5) uporczywe bóle psychogenne;
6) zespół Munhausena.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienianych niżej objawów nie są charakterystyczne dla otępienia korowego, a wiążą się z uszkodzeniami podkorowymi ośrodkowego układu nerwowego?

31-letni mężczyzna, otyły (BMI 31), czynny zawodowo, został przyjęty do oddziału psychiatrycznego po raz drugi w życiu z ostrymi objawami zespołu paranoidalnego. Przy pierwszej hospitalizacji przed około 2 laty rozpoznano schizofrenię, zastosowano risperidon i uzyskano dobrą remisję. Przed około 6 miesiącami pacjent odstawił lek, gdyż czuł się dobrze, ale „pojawił się obrzęk sutków i wydzielina jakby mleko”. Objawy te ustąpiły, ale pacjent przestał kontaktować się z psychiatrą. W oddziale w czwartej dobie stosowania haloperidolu w dawce 8 mg/dobę wystąpiły ostre dyskinezy mięśni twarzy, ust i karku. Lekarz zadecydował, aby zmienić lek. Który z poniższych leków jest najmniej ryzykowny u tego pacjenta?

Które z poniższych określeń nie odnosi się do zaburzeń spostrzegania?

Które z poniższych określeń nie odnosi się do zaburzeń pamięci?

Która okolica kory mózgowej ma szczególnie istotne znaczenie dla wykonywania zadań wymagających koordynacji wzrokowo-ruchowej?

Które z wymienionych czynników predysponują do wystąpienia zaburzenia stresowego pourazowego?
1) przeżycie wczesnego urazu dziecięcego w wywiadzie;
2) predyspozycja genetyczna;
3) wzmożenie mechanizmu hamowania zwrotnego wydzielania kortyzolu w osi podwzgórze-przysadka-nadnercza z niskim stężeniem kortyzolu we krwi;
4) osłabienie mechanizmu hamowania zwrotnego wydzielania kortyzolu w układzie podwzgórze-przysadka-nadnercza z wysokim stężeniem kortyzolu we krwi;
5) nieproporcjonalnie niski w proporcji do noradrenaliny wzrost wydzielania kortyzolu w czasie przeżycia traumatycznego prowadzący do zwiększonej siły kodowania pamięciowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z wymienionych niżej leków nie wykazuje działania serotoninergicznego?

Lekiem normotymicznym, o potencjalnie najbezpieczniejszym wpływie na ciążę, przy stosowaniu w formie monoterapii i w możliwie najniższych dawkach, jest:

Lekiem przeciwdepresyjnym, wpływającym farmakokinetycznie na największą liczbę cytochromów (P450: 1A2, 3A4, 2C9, 2D6) jest:

Pytania cyrkularne są charakterystyczne dla psychoterapii:

Wskaż specyficzny czynnik leczący w psychoterapii grupowej:

W wieku podeszłym, w leczeniu psychoz, nie należy przekraczać dawki dobowej kwetiapiny (w miligramach):

Tiki ujawniają się najczęściej w wieku (wiek w latach):

Drugą, co do częstości, po zespole Downa przyczyną głębszego upośledzenia u mężczyzn jest zespół:

W opisie osobowości mnogiej nie jest charakterystyczne:

Długoterminowe leczenie zaburzeń depresyjnych odbywa się poprzez fazy kliniczne o określonej kolejności, licząc od początku terapii (wg Kupfera):

Skala PANSS pozwala na ocenę zagrożenia samobójczego:

Do podstawowych kryteriów rozpoznawczych osobowości histrionicznej nie należy:

Nieprawidłowości w badaniach neuropsychologicznych w zespole natręctw dotyczą:

W leczeniu zaburzeń zachowania w otępieniu czołowo-skroniowym znalazły zastosowanie:

Najczęstszą przyczyną zaburzeń świadomości w wieku podeszłym jest/są:

U pacjentów ze schizofrenią najbardziej charakterystyczne w teście WCST (test sortowania kart Wisconsin) jest:

Pacjent lat 27, z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej, od ponad roku skutecznie leczony risperidonem w dawce 5 mg/dobę. W przypadku dołączenia do leczenia karbamazepiny można spodziewać się:

Który z objawów niepożądanych związanych ze stosowaniem mianseryny występuje rzadko?

Który z leków nie zmniejsza klirensu litu?

U pacjentów z zespołem natręctw opornym na leczenie farmakologiczne (klomipraminą, SSRI) najwięcej danych wskazuje na skuteczność:

62-letni pacjent, od 2 lat okresowo leczony doksepiną z powodu obniżenia nastroju, zaburzeń snu, trudności w skupianiu uwagi. Poza tym nie chorował. Od kilku miesięcy zaprzestał kontaktu z PZP, przyjmowania leków. Rodzina od niedawna zauważa mniejszą sprawność w codziennych czynnościach, od 3 tygodni wypowiedzi ksobne i prześladowcze, okresowo zdezorientowany, zwidywał jakieś postacie. Przywieziony do szpitala po dwukrotnym zasłabnięciu, bez utrat przytomności. Z wywiadu: ojciec zmarł z powodu udaru mózgu, a matka zawału serca. Podczas badania w logicznym kontakcie, orientacja pełna, nieufny, potwierdzał, że okresowo zwiduje „wyraziste postacie”, uskarżał się na pogorszenie koncentracji uwagi i pamięci. Przedmiotowo: zaznaczone spowolnienie ruchowe, sztywność i drżenia mięśniowe, chód drobnymi krokami, bez objawów ogniskowych, próby móżdżkowe z drżeniami, ale bez wyraźnej nieprawidłowości. Ciśnienie tętnicze, czynność serca, zapis EKG w normie. Silnie wyrażone zaburzenie funkcji wzrokowo przestrzennych w teście zegara. Zlecono badanie tomografii komputerowej mózgu. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

70-letnia emerytka, od kilku lat leczona z powodu choroby Parkinsona, radzi sobie samodzielnie w domu. Skierowana przez neurologa do psychiatry ponieważ w czasie wizyty kontrolnej zwierzyła się, iż od pół roku 2-3 razy w miesiącu „pokazują się” jej na ścianie lub oknie kolorowe kwiaty w wazonie. Widok ten trwa krótko, „jest nawet miły”. Pacjentka zastanawia się skąd się bierze „takie zjawisko”. Nie stwierdzono innych chorób somatycznych. Wynik oceny MMSE 30 punktów. Jakie powinno być dalsze postępowanie?

Który z poniższych czynników może być powodem przedłużonego utrzymywania się majaczenia alkoholowego u pacjenta 62-letniego leczonego dużymi dawkami diazepamu?
1) wystąpienie zapalenia płuc;
2) uzależnienie mieszane (od alkoholu i benzodwuazepin);
3) narastające krwawienie śródczaszkowe;
4) majaczenie nałożone na otępienie;
5) dyslipidemia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół Gansera jest:

Do objawów występujących w otępieniu z ciałkami Lewy’ego należą wszystkie poniżej, z wyjątkiem:

Do objawów sugerujących otępienie o etiologii naczyniopochodnej (a nie Alzheimerowskiej) jako bardziej prawdopodobne należą wszystkie poniżej, z wyjątkiem:

W umiarkowanym epizodzie depresji (F32) z objawami hipochondrycznymi lekami pierwszego rzutu są:

Które ze stwierdzeń na temat leczenia elektrowstrząsowego (EW) jest prawdziwe?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zaburzeń lękowych uogólnionych:

42-letnia pacjentka po raz pierwszy przyjęta do szpitala psychiatrycznego. Objawy zaczęły się tydzień temu, uważa że jest ciężko chora na AIDS, może zarażać innych ludzi, ma natrętne myśli na temat samobójstwa, żeby uratować ludzkość przed zagładą. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie?

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do terapii elektrowstrząsowej (EW) nie jest:

Stany katatoniczne w przebiegu schizofrenii nie obejmują postaci:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu Hoigné:

W jakiej części przypadków jadłowstręt psychiczny ujawnia się przed okresem dojrzewania płciowego?

Pacjent lat 28 ma poważne problemy z piciem alkoholu i wyraża ochotę poddania się farmakoterapii. Kiedy lekarz sugeruje leczenie naltreksonem, pacjent prosi o wyjaśnienie mechanizmu działania leku. Jakie jest wyjaśnienie mechanizmu działania naltreksonu, wykorzystywane w terapii uzależnień od alkoholu?

75-letni mężczyzna, w dobrej fizycznej kondycji, ma problemy ze snem. Budzi się o 4 rano i mimo starań utrzymania się bez snu, po kolacji ok. 7 wieczorem zasypia. Jakie leczenie byłoby najbardziej skuteczne dla pacjenta?

Pacjent lat 42 pracuje jako policjant, skarży się na kłopoty z zasypianiem. Po konsultacjach otrzymuje w leczeniu zopiklon, który się okazuje leczeniem skutecznym. Na które receptory lek ten działa?

Do parakinez zalicza się:
1) automatyczną uległość;
2) dystonie;
3) giętkość woskową;
4) kompulsje;
5) negatywizm.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród objawów zaburzeń poczucia siebie wymienia się:

Otępienie podkorowe charakteryzują wyraźniejsze niż w przypadku otępienia korowego ograniczenia w zakresie:

Zespół urojeniowy, w którym dominują urojenia pozbawione swoistej charakterystyki strukturalnej określa się mianem zespołu:

Które z wymienionych niżej jonów odgrywają, z udziałem receptorów jonotropowych, rolę kluczową w transmisji synaptycznej i generowaniu błonowego potencjału czynnościowego?
1) jony sodowe;
2) jony potasowe;
3) jony chlorkowe;
4) jony wapniowe;
5) jony cynku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zadania określone w Narodowym Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego należą do:
1) zadań własnych samorządów powiatów;
2) zadań własnych samorządów gminnych;
3) zadań własnych samorządów województw;
4) zadań Narodowego Funduszu Zdrowia;
5) zadań ministrów właściwych ze względu na charakter zadań określonych w programie.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej typu I (CHAD I) o naprzemiennym szybko nawracającym przebiegu (rapid cycling) postępowaniem rekomendowanym jest:
1) stosowanie w I rzucie kuracji skojarzonej lekami normotymicznymi LNT klasycznymi (walproiniany, lit, karbamazepina);
2) stosowanie w I rzucie monoterapii lamotryginą;
3) stosowanie w II rzucie kuracji skojarzonej lekami normotymicznymi LNT klasycznymi (walproiniany, lit, karbamazepina), a w trzecim rzucie dołączenie klozapiny;
4) stosowanie w II rzucie terapii skojarzonej LNT klasycznymi w innym połączeniu niż w I rzucie, a w III rzucie dołączenie leku przeciwpsychotycznego II generacji LPIIG (olanzapiny, kwetiapiny, risperidonu, aripiprazolu;
5) ocena skuteczności danego sposobu leczenia co 3-6 miesięcy;
6) ocena skuteczności danego sposobu leczenia co 1-2 miesiące.
Prawidłowa odpowiedź to:

U jakiego odsetka populacji osób zdrowych występują nieswoiste nieprawidłowości w zapisie EEG?

Wybór metod leczenia ostrej (śmiertlenej) katatonii przedstawia schemat:

Kobieta 19-letnia, z rozpoznaniem jadłowstrętu psychicznego, w 8. tygodniu ciąży. Aktualne BMI = 13. Leczenie pacjentki powinno się rozpocząć w:

Wymień wszystkie kwestionariusze/testy, które są pomocne w identyfikacji problemowego picia alkoholu:
1) Michigan Alcohol Screening Test (MAST);
2) kwestionariusz CAGE;
3) test AUDIT (The Alcohol Use Disorders Identification Test);
4) test Stroopa;
5) MAST/AD.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż typowe objawy psychopatologiczne występujące u adolescenta po zatruciu konopiami indyjskimi (marihuana, haszysz):

Bulimia zaliczana jest do zaburzeń odżywiania i charakteryzuje się powtarzającymi się epizodami gwałtownego objadania się i nieprawidłowymi zachowaniami kompensacyjnymi, najczęściej w postaci prowokowania wymiotów. Charakterystyczna jest samoocena wyznaczana głównie przez kształt i masę ciała. Do chorób, z którymi wymaga różnicowania należą:
1) choroby górnego odcinka przewodu pokarmowego;
2) rzadkie schorzenia neurologiczne;
3) wymioty psychogenne;
4) depresja;
5) jadłowstręt psychiczny;
6) zaburzenia zachowania;
7) osobowość borderline.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych leków normotymicznych można stosować u dzieci bez ograniczeń wiekowych?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące masturbacji dziecięcej:

Pacjentka, lat 30, od 2 lat otrzymuje monoterapię lekiem normotymicznym. W jej trakcie nie miała nawrotów epizodów afektywnych, które uprzednio występowały 1-2 razy do roku. W ostatnim okresie zauważyła powiększenie obwodu szyi. Poziom TSH: 10 uIU/ml. Jakie postępowanie jest najwłaściwsze?

Model neurorozwojowy schizofrenii, który dotyczy wpływu czynników biologicznych i psychospołecznych na zaburzenia cytoarchitektoniki oraz reorganizacji mózgu wskazuje jako okres najbardziej krytyczny w patogenezie zaburzenia:
1) II trymestr życia płodowego;
2) III trymestr życia płodowego;
3) okołoporodowy;
4) szkolny;
5) adolescencji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Największe powikłania somatyczne w przebiegu jadłowstrętu psychicznego dotyczą:

Komponent homoseksualny (faza homofilijna) występująca u chłopców w okresie dorastania jest traktowana jako:

Inhibitory cholinesterazy mogą znaleźć zastosowanie w: