Egzamin PES / Otorynolaryngologia / jesień 2010

Proces zapalny toczący się w zatokach przynosowych może rozprzestrzeniać się do ośrodkowego układu nerwowego:
1) drogą zakrzepowego zapalenia żył;
2) przez wrodzone ubytki kostne w ścianach zatoki klinowej i czołowej;
3) przez zapalnie lub martwiczo zmienioną kość zatoki;
4) przez szczeliny złamania, także jatrogenne po operacjach nosa i zatok przynosowych;
5) wzdłuż przestrzeni limfatycznych, włókien n. węchowego lub nerwu wzrokowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W którym powikłaniu oczodołowym zapalenia zatok przynosowych występuje wytrzeszcz:
1) zapalny obrzęk powiek;   4) zapalenie tkanek oczodołu;
2) ropień podokostnowy;   5) zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej.
3) ropień oczodołu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Naciek zapalny w obrębie szczeliny oczodołowej górnej prowadzi do porażenia:
1) nerwu czaszkowego III;       4) drugiej gałęzi nerwu
2) nerwu czaszkowego IV;        czaszkowego V;
3) pierwszej gałęzi nerwu czaszkowego V;   5) nerwu czaszkowego VI.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uszkodzenie n. wzrokowego w wyniku zatokopochodnych powikłań oczodołowych może być spowodowane:
1) zakrzepowym zapaleniem tętnicy środkowej siatkówki;
2) zapaleniem wewnątrzgałkowym;
3) zapaleniem n. wzrokowego;
4) uciskiem na nerw wzrokowy i jego niedokrwieniem;
5) zapaleniem vasa vasorum nerwu wzrokowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W zatokopochodnych powikłaniach oczodołowych u dzieci najczęściej spotykanymi drobnoustrojami są:
1) Streptococcus pneumoniae;     4) Streptococus pyogenes;
2) Haemophilus influenzae;     5) Staphylococcus aureus.
3) Moraxella catharalis;
Prawidłowa odpowiedź to:

Diagnostyka w podejrzeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych obejmuje:
1) badanie neurologiczne;
2) CT mózgu;
3) badanie płynu mózgowo-rdzeniowego;
4) badanie dna oka;
5) test na obecność beta2 transferyny w płynie mózgowo-rdzeniowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawami wskazującymi na obecność ropnia podtwardówkowego są:
1) drgawki;         4) nierówność źrenic;
2) porażenia kończyn;       5) porażenia mięśni gałek ocznych.
3) zaburzenia mowy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów zakrzepowego zapalenia zatoki jamistej należy niedowład lub porażenie nerwu czaszkowego:
1) III;  2) IV;  3) drugiej gałęzi V;  4) trzeciej gałęzi V;  5) VI.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawy zespołu szczytu oczodołu to:
1) oftalmoplegia;         4) obrzęk tkanek miękkich oczodołu;
2) rozszerzenie źrenicy;       5) wytrzeszcz.
3) upośledzenie widzenia lub ślepota;
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawy zespołu szczeliny oczodołowej górnej to:
1) ograniczenie ruchomości lub unieruchomienie gałki ocznej;
2) opadnięcie powieki górnej;
3) wytrzeszcz;
4) unieruchomienie i rozszerzenie źrenicy;
5) brak odruchu rogówkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwym stwierdzeniem dotyczącym leczenia chirurgicznego chorych z powikłaniami oczodołowymi zapalenia zatok przynosowych jest:
1) leczenie chirurgiczne podejmuje się gdy stwierdza się brak poprawy lub pogorszenie się stanu miejscowego i/lub ogólnego w ciągu 24-48 godzin mimo prawidłowo prowadzonego intensywnego leczenia zachowawczego;
2) leczenie chirurgiczne podejmuje się gdy stan kliniczny oraz obraz KT zatok przynosowych wskazują na ropień podokostnowy lub ropień oczodołu;
3) leczenie chirurgiczne podejmuje się gdy obserwuje się pogorszenie wzroku;
4) w przypadku pogarszającej się ostrości wzroku, w trakcie przygotowania do właściwego leczenia operacyjnego zatok przynosowych może być konieczne wykonanie przecięcia więzadła bocznego oka jako postępowanie doraźne;
5) zastosowanie wewnątrznosowej chirurgii endoskopowej w powikłaniach oczodołowych zapalenia zatok przynosowych jest skuteczne i zalecane, jednakże dostęp zewnętrzny pozostaje nadal właściwym postępowaniem jako metoda chirurgiczna stosowana w leczeniu zatokopochodnych powikłań oczodołowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawy ropnia oczodołu to:
1) obrzęk i przekrwienie spojówki;
2) wytrzeszcz;
3) przemieszczenie gałki ocznej w stronę przeciwną do umiejscowienia ropnia;
4) rozszerzenie źrenicy;
5) unieruchomienie gałki ocznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniami do uzupełniającej radioterapii chorych na raka narządów głowy i szyi są:

Do prawego kąta żylnego szyjno-podobojczykowego nie uchodzą naczynia chłonne:

Która definicja najlepiej opisuje przerzuty do węzłów chłonnych szyi z nieznanego ogniska pierwotnego (carcinoma of unknown primary - CUP)?

Operacja selektywnego usunięcia węzłów chłonnych szyi (selective neck dessection- SND) u chorych na raka w obrębie części ustnej gardła lub krtaniowej części gardła polega na:

Operacja radykalna zmodyfikowana (modified radical neck dessection- MRND) usunięcia regionalnych węzłów chłonnych szyi polega na:

Które metody diagnostyczne uważasz za najlepsze w ocenie przedoperacyjnej węzła wartowniczego (sentinel lymph node) w nowotworach głowy i szyi?

Obustronne przerzuty raka (z pierwotnego raka wargi i jamy ustnej, części ustnej i krtaniowej gardła, krtani, nosa i zatok oraz gruczołów ślinowych) do węzłów chłonnych regionalnych lub do węzłów po stronie przeciwnej do guza, które nie przekraczają średnicy 6 cm w swoim największym wymiarze wg klasyfikacji TNM z 2001 roku ocenia się jako:

Najczęstszą przyczyną zaburzeń narządu głosu i mowy w chorobach tarczycy są:

Jakie struktury anatomiczne występują w trójkącie tętnicy szyjnej (trójkąt przedni szyi) u zdrowego?

Który czynnik jest najważniejszym w powstawaniu przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych?

Najczęstszym nowotworem rozwijającym się na stropie nosowo-sitowym jest:

Wczesnymi objawami raka infrastruktury u osób bezzębnych są:

Typowa resekcja szczęki przyśrodkowa polega na wycięciu:

Czynnikami złego rokowania w nowotworach masywu sitowo-szczękowego są przede wszystkim:

Naciekanie płata czołowego przez nowotwór masywu sitowo-szczękowego objawia się:

W chirurgicznym leczeniu nowotworów szczęki oraz włókniaka młodzieńczego stosuje się przedoperacyjną embolizację tętnicy szczękowej. Aby zmniejszyć krwawienie śródoperacyjne zabieg ten należy wykonać:

Wczesne objawy nowotworu złośliwego jamy nosa to:

Brodawczak odwrócony (inverted papilloma) wychodzi najczęściej z:

Znaczny wpływ na rokowanie w raku masywu sitowo-szczękowego mają przerzuty do węzłów chłonnych:

W jamie nosa i zatokach przynosowych umiejscawiają się przerzuty nowotworów narządów odległych. Najczęściej są to przerzuty:

Linia (płaszczyzna) Ohngrena dzieli masyw sitowo-szczękowy na dwie części; nowotwory rozwijające się w każdej z nich cechują się odmiennym przebiegiem i rokowaniem. Linia ta przebiega:

Zaawansowanie T1 raka szczęki oznacza:

Nowotwory części ustnej gardła najczęściej rozwijają się w:

Blaszka przedtchawicza obejmuje:

Węzły chłonne szyjne podejrzane o przerzuty nowotworowe w USG charakteryzują się:

W raku jamy ustnej o zawansowaniu węzłów N 0 można wykonać następującą operację węzłową:

Przeciwwskazaniami do operacyjnego leczenia gardła dolnego są:

Rak dna jamy ustnej daje najczęściej przerzuty do węzłów:

Do czynników wywołujących refluks żołądkowo-przełykowy zalicza się:

Konsekwencją długiego zalegania ciała obcego w nosie może być:
1) tworzenie się kamienia nosowego (rhinolithus);
2) krwawienia z nosa;
3) aspiracja ciała obcego do dróg oddechowych;
4) zapalenie zatok przynosowych;
5) powikłania oczodołowe i wewnątrzczaszkowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Odszczepiona tkanka tarczycy na nasadzie języka:
1) leży w okolicy foramen coecum;
2) rozpoznanie można potwierdzić robiąc scyntygrafię;
3) musi być usunięte niezwłocznie;
4) występuje zawsze w chorobie Basedowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Oparzenia płynnymi substancjami chemicznymi wywołują największe zmiany w obrębie następujących okolic anatomicznych:
1) migdałków podniebiennych;      4) rozwidlenia tchawicy;
2) ust przełyku /zespolenia z gardłem/;   5) rozworu przełykowego przepony.
3) korzenia języka;
Prawidłowa odpowiedź to:

Proszę zaznaczyć prawidłowo wyrażone obserwacje kliniczne:
1) ciała obce w tchawicy występują najczęściej u dzieci poniżej 5 roku życia;
2) ciało obce, u dorosłych, przemieszcza się najczęściej do prawego oskrzela głównego;
3) u dzieci ciało obce częściej lokalizuje się w oskrzelu lewym;
4) duże ciało obce uwięźnięte w krtani powoduje duszność wydechową i może prowadzić do uduszenia;
5) odruchowy laryngospasmus przesuwa ciało obce do tchawicy zmniejszając okresowo duszność.
Prawidłowa odpowiedź to:

Która z podanych poniżej angin nie dotyczy migdałków podniebiennych?

Wskaż zdanie fałszywe:

Ropień okołomigdałkowy jest najczęściej występującym powikłaniem anginy bakteryjnej. Należy go różnicować (przed nacięciem!) z innymi chorobami. Zaznacz prawidłową odpowiedź:

Z podanych poniżej wskazań do tonsilektomii wybierz nieprawdziwą odpowiedź :

Ropień języka jest zwykle następstwem zranienia języka. W większości przypadków zlokalizowany jest w trzonie i zwykle po jednej stronie. Wybierz prawidłowe postępowanie w tym przypadku:

Która z poniższych wypowiedzi dotycząca płonicy jest nieprawdziwa?

W przypadku ciała obcego w oskrzelu zasada Chevaliera-Jacksona zaleca:

Lokalizację pozaślimakową niedosłuchu u pacjenta z jednostronnym ubytkiem słuchu nasilonym w zakresie tonów wysokich mogą potwierdzić uzupełniające się wyniki następujących badań:
1) schisacusis;             4) obecność TEOAE;
2) brak objawu wyrównania głośności;       5) zerowe wartości w
3) brak odruchu z mięśnia strzemiączkowego;    próbie SISI.
Prawidłowa odpowiedź to:

Gen GJB2 odpowiedzialny za około 50% przypadków izolowanych niedosłuchów koduje:

W leczeniu subiektywnych szumów usznych, zgodnie z wytycznymi diagnostyczno-terapeutycznymi, zalecone jest stosowanie leków:

Optymalny wiek dziecka kwalifikowanego do implantu ślimakowego to:

Patomechanizm uszkodzenia słuchu pod wpływem hałasu dla ekspozycji poniżej 125 dB SPL związany jest:
1) z mechanicznym uszkodzeniem błony podstawnej ślimaka;
2) ze stresem oksydacyjnym i produkcją w nadmiarze wolnych rodników;
3) nadmiernym wytwarzaniem kwasu glutaminowego na synapsie między komórką słuchową wewnętrzną, a włóknem nerwowym aferentnym;
4) nadmiernym wytwarzaniem neuroprzekaźnika pomiędzy komórką słuchową zewnętrzną, a włóknem eferentnym;
5) zaburzeniami krążenia w prążku naczyniowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta lat 60 z prawidłowym słuchem wystąpiły objawy obwodowego niedowładu nerwu twarzowego. Odruch strzemiączkowy zachowany prawidłowo. Objawy sugerują przeprowadzenie diagnostyki w kierunku:

U pacjenta z ubytkiem błony bębenkowej istnieje możliwość przeprowadzenia oceny czynności trąbki słuchowej w oparciu o:

W leczeniu raka gruczołów ślinowych, postępowanie terapeutyczne zależy, między innymi, od zaszeregowania guza do grupy o niskiej (low grade), bądź wysokiej (high grade) złośliwości. Spośród 8 różnych rozpoznań histopatologicznych przedstawionych poniżej wskaż, w którym zestawie odpowiedzi znajdują się wyłącznie guzy o wysokiej złośliwości?
1) rak gruczołowato-torbielowaty (adenoid cystic carcinoma);
2) rak śluzowo-naskórkowy (mucoepidermoid carcinoma), niski stopień złośliwości;
3) rak zrazikowo-komórkowy (acinic cell carcinoma);
4) rak przewodowy ślinianek (salivary duct carcinoma);
5) rak w gruczolaku wielopostaciowym (carcinoma ex pleomorphic adenoma);
6) rak płaskonabłonkowy (squamous cell carcinoma);
7) rak nabłonkowo-mioepitelialny (epithelial myoepithelial carcinoma);
8) gruczolakorak podstawnokomórkowy (basal cell adenocarcinoma).
Prawidłowa odpowiedź to:

Ocena diagnostyczna i decyzje terapeutyczne dotyczące guzów dużych gruczołów ślinowych winny uwzględnić zarówno skutki niepożądane i ryzyko związane z zakresem podjętego leczenia, jak i jego zaniechaniem. Które ze stwierdzeń dotyczących przedstawionego zagadnienia można uznać za poprawne?
1) biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC), wykonana pod kontrolą obrazu USG jest standardem w diagnostyce guzów dużych gruczołów ślinowych;
2) w diagnostyce guzów gruczołów ślinowych, nie posiadających cech klinicznych nowotworu złośliwego, BAC pod kontrolą USG nie wnosi istotnych informacji diagnostycznych;
3) czułość i swoistość BAC w diagnostyce nowotworów gruczołów ślinowych może wynosić ok. 90%. Zależy to zarówno od techniki badania, jak i doświadczenia patologa;
4) stopniowo powiększający się guz ślinianki przyusznej z okresowymi objawami zapalnymi i częściowym zmniejszeniem guza po lekach przeciwzapalnych, w którym 2-krotne badanie BAC nie wykazało komórek nowotworowych, jest zawsze wskazaniem do parotidektomii;
5) jeśli BAC guza ślinianki sugeruje rozpoznanie chłoniaka, z reguły konieczne jest wykonanie otwartej biopsji guza, bądź śródoperacyjne badanie patologiczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących guza w okolicy podżuchwowej są prawdziwe, bądź wysoce prawdopodobne i stanowią istotną wskazówkę w diagnostyce różnicowej?
1) krótki wywiad choroby, żywa bolesność i treść ropna w ujściu ślinianki przemawiają za zapalnym charakterem guza ok. podżuchwowej;
2) wyczuwalny, niebolesny guz w ok. podżuchwowej u pacjenta z potwierdzonym ogniskiem raka (T1) na brzegu języka to najprawdopodobniej przerzut do węzła chłonnego okolicy podżuchwowej;
3) guz zapalny o nieostrych granicach, z wyraźnym odczynem zapalnym, wciągający skórę ok. podżuchwowej i słabo reagujący na leczenie przeciwzapalne, należy różnicować z promienicą;
4) aby potwierdzić rozpoznanie promienicy konieczna jest biopsja otwarta podejrzanego guza;
5) najczęstszym nowotworem łagodnym ślinianki podżuchwowej jest gruczolak limfatyczny (guz Warthina), wolno rosnący i nie ulegający zezłośliwieniu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W chirurgicznym leczeniu perlakowego zapalenia ucha u dzieci należy dążyć do wykonania:

Pacjent 72-letni podaje, że niebolesny, twardy, pokryty niezmienioną błoną śluzową guz na podniebieniu twardym, o średnicy ok. 10 mm, zauważył od ok. 3 lat. Po badaniu BAC patolog sugeruje, że jest to gruczolak wielopostaciowy. Jakie dalsze kroki diagnostyczne i jaka terapia winna być wdrożona w tym przypadku?
1) wykonanie TK masywu szczękowo-sitowego, celem oceny, czy nie ma cech zniszczenia kości w sąsiedztwie guza;
2) przy braku erozji sąsiadującej kości okresowa obserwacja i zaniechanie leczenia, jeśli nadal dynamika wzrostu będzie niewielka;
3) wycięcie guza z niewielkim marginesem zdrowej tkanki, nawet jeśli są cechy osteolizy w sąsiadującej kości;
4) wycięcie guza z szerokim marginesem i rekonstrukcją ubytku + uzupełniająca Rtg-terapia;
5) zaniechanie radykalnego leczenia chirurgicznego jedynie w przypadku wysokiego ryzyka związanego ze znieczuleniem ogólnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przestrzeń przygardłowa może być miejscem lokalizacji nowotworów wywodzących się z gruczołów ślinowych. Ta lokalizacja guzów stwarza często duże trudności zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne. Wskaż, które stwierdzenia odnoszące się do guzów przestrzeni przygardłowej są prawdziwe:
1) przemieszczenie bocznej ściany gardła i migdałka podniebiennego przyśrodkowo jest jedną z cech guza płata głębokiego ślinianki przyusznej;
2) pierwotne guzy nowotworowe przestrzeni przygardłowej, to najczęściej nowotwory wywodzące się z gruczołów ślinowych;
3) guzy głębokiego płata ślinianki przyusznej rozwijają się z reguły w części przedrylcowej przestrzeni przygardłowej;
4) ważnymi strukturami anatomicznymi w części przedrylcowej przestrzeni przygardłowej są tętnica i żyła szyjna wewnętrzna;
5) preferowaną drogą dostępu chirurgicznego do guzów części zarylcowej przestrzeni przygardłowej, jest dostęp przezustny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniami do paracentezy w zapaleniu ucha środkowego są:

Identyfikacji pnia nerwu twarzowego i jego głównych gałęzi zewnątrzczaszkowych jest kluczowym elementem prawidłowej techniki chirurgicznej przy wycięciu guzów ślinianki przyusznej. Wskaż, które z wymienionych poniżej stwierdzeń dotyczących identyfikacji pnia nerwu twarzowego są poprawne i mają praktyczne zastosowanie:
1) pień nerwu twarzowego położony jest powyżej i obwodowo do przyczepu mięśnia dwubrzuścowego do kości skroniowej;
2) w szczególnie trudnych przypadkach (duży guz w dole zażuchwowym), mastoidektomia i odszukanie nerwu twarzowego w obrębie wyrostka sutkowatego pozwala na identyfikację pnia nerwu w części zewnątrzczaszkowej;
3) przyśrodkowy koniec chrzęstnej części przewodu słuchowego zewnętrznego, wypreparowany we wstępnym etapie parotidektomii pomaga w identyfikacji pnia nerwu twarzowego;
4) użycie neuromonitora pozwala na zapis potencjałów czynnościowych nerwu VII i znacznie ułatwia proces identyfikacji pnia nerwu twarzowego;
5) w przypadkach wymagających reoperacji guza przyusznicy, pień nerwu twarzowego widoczny jest już we wstępnym etapie operacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kserostomia, wynikająca z zaburzonej funkcji gruczołów ślinowych, ale również zaburzonej regulacji neurowegetatywnej jest częstym problemem w praktyce klinicznej. Spośród podanych poniżej, wskaż sytuacje w których może dojść do kserostomii?
1) przewlekłe przyjmowanie leków antycholinergicznych;
2) autoimmunologiczna degeneracja tkanki gruczołów ślinowych w chorobie Sjögrena;
3) zaburzenia neurowegetatywne w chorobie Parkinsona;
4) późne zmiany zwyrodnieniowe w tkance gruczołów ślinowych po radioterapii;
5) wycięcie ślinianki przyusznej (parotidektomia).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż cechy charakterystyczne dla raka gruczołowato-torbielowatego ślinianki przyusznej:
1) powiększającemu się guzowi, często towarzyszy samoistny ból w obrębie guza i niedowład nerwu twarzowego;
2) nowotwór szerzy się mikroskopowo wzdłuż sąsiadujących włókien nerwowych;
3) skuteczność radykalnej radioterapii, jest porównywalna z wycięciem chirurgicznym guza;
4) najczęstszą przyczyną niepowodzeń są przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych;
5) przerzuty odległe najczęściej zlokalizowane są w obrębie płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących etiologii nowotworów wywodzących się z gruczołów ślinowych są prawdziwe?
1) ekspozycja gruczołów ślinowych na promieniowanie jonizujące jest udokumentowanym czynnikiem zwiększającym ryzyko zachorowania na nowotwory gruczołów ślinowych;
2) udokumentowanym czynnikiem zawodowym zwiększającym ryzyko zachorowania na jedną z form raka gruczołów ślinowych jest przewlekły kontakt z pyłem drzewnym;
3) gruczolak limfatyczny (guz Warthina) występuje najczęściej u pacjentów < 50 roku życia;
4) palenie tytoniu wyraźnie zwiększa ryzyko zachorowania na gruczolaka limfatycznego (guza Warthina);
5) zmiany zapalne o charakterze immunoagresji (zespół Sjőgrena; benign lymphoepithelial lesion) mogą ulegać transformacji w chłoniaka z komórek B.
Prawidłowa odpowiedź to:

Formy aktywne przewlekłego zapalenia ucha środkowego przebiegające z zapalnie zmienioną wyściółką jamy bębenkowej i/lub wyciekiem i/lub destrukcją kości mogą powstać w wyniku:

W otosklerozie minimalnym kryterium do leczenia chirurgicznego jest:

Haemotympanum idiopaticum (blue drum) to:

Charakterystycznymi dla otosklerozy objawami audiologicznym są:

Jednym z najwcześniejszych objawów otosklerozy są zaburzenia odruchu z mięśnia strzemiączkowego. Właściwą kolejnością tych zmian jest:

Właściwym leczeniem chirurgicznym dzieci z potwierdzonym wysiękowym zapaleniem uszu jest:

Czynnikami sprzyjającymi powstawaniu zapalenia wysiękowego ucha są:

W postępowaniu zachowawczym w wysiękowym zapaleniu uszu można stosować:

Diagnostyka mikrobiologiczna w rynologii:
1) należy ją przeprowadzić zawsze w przypadku podejrzenia ozeny, twardzieli nosa i zakażeń bakteriami beztlenowymi;
2) należy ją przeprowadzić zawsze w przypadku podejrzenia ozeny, twardzieli nosa, zakażeń bakteriami beztlenowymi i bakteriami atypowymi (mikoplazmy, chlamydia i riketsje);
3) optymalną metodą pobrania materiału do badania jest wymaz celowany (pod kontrolą endoskopu lub wziernika) spod małżowiny nosowej środkowej;
4) w przypadku podejrzenia zakażeń grzybami pleśniowymi materiał do diagnostyki pobiera się zwykłą „wymazówką” (nie umieszcza się w żelu transportowym);
5) w eradykacji nosicielstwa szczepów gronkowców złośliwych wrażliwych na metycylinę i MRSA stosuje się obecnie mupirocynę;
6) diagnostykę mikrobiologiczną przeprowadza się w przypadku podejrzenia gruźlicy jam nosa (badanie zeskrobin).
Prawidłowa odpowiedź to:

Celem leczenia zachowawczego ostrego lub ostrego nawracającego zapalenia zatok jest:
1) opanowanie zakażenia;
2) zmniejszenie obrzęku tkanek;
3) ułatwienie odpływu wydzieliny z jam zatok poprzez udrożnienie ujść zatok i kompleksów ujściowo-przewodowych;
4) przerwanie patologicznego cyklu procesów powodujących zapalenie błony śluzowej pokrywającej zatoki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe są stwierdzenia dotyczące zapaleń zatok szczękowych:
1) stany zapalne mogą być wywołane zmianami około wierzchołkowymi zębów z powikłaną próchnicą;
2) przypadkowe otwarcie zatoki szczękowej w trakcie ekstrakcji zęba może być przyczyną stanu zapalnego;
3) stan zapalny może być wywołany przepchnięciem fragmentu kości lub korzenia do światła zatoki;
4) może być wywołany torbielami zawiązkowymi rozwijającymi się wokół koron zatrzymanych w zatoce zębów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe są stwierdzenia dotyczące punkcji zatok przynosowych:
1) wykonywane są w celach diagnostycznych, w trakcie punkcji możliwe jest pobranie wydzieliny do badania bakteriologicznego i cytologicznego;
2) wykonana w celu terapeutycznym umożliwia ewakuację wydzieliny patologicznej, aplikacje doza tokową miejscowo działających leków odkażających, przeciwzapalnych, mukolitycznych;
3) punkcja zatoki szczękowej może być wykonana od strony przewodu nosowego dolnego lub poprzez dół nadkłowy;
4) płukanie zatoki czołowej może być wykonane z dostępu „Becka”.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przewlekłe inwazyjne grzybicze zapalenie zatok przynosowych charakteryzuje się:
1) rozwija się jako guz, którego masa może doprowadzić do erozji barier anatomicznych, naciekać policzek, oczodół, podniebienie twarde lub penetrować do przedniego dołu czaszki;
2) w badaniu histologicznym charakteryzuje się naciekaniem podnabłonkowym, obejmującym tkankę kostną i naczynia z następową martwicą tkanek;
3) jest to choroba rzadka i nie zagrażająca życiu pacjenta w przeciwieństwie do ostrego (o piorunującym przebiegu) inwazyjnego grzybiczego zapalenia zatok przynosowych;
4) aspergillus jest najczęstszym organizmem odpowiedzialnym za rozwój tej postaci grzybicy;
5) tomografia komputerowa wykazuje pogrubienie błony śluzowej, niekiedy z cechami erozji kostnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla ziarniniakowatości Wegnera charakterystyczne są:
1) triada objawów: oporny na terapie nieżyt nosa, guzkowate zmiany w płucach oraz narastające objawy niewydolności nerek;
2) tkanki oka i oczodołów są zajęte rzadko, dotyczy to około 10% pacjentów;
3) czułość testu IF-ANCA ocenia się na 80-90% w aktywnych formach choroby i 50-60% w postaciach nieaktywnych;
4) w około 30% zaawansowanych przypadków naciekami objęty jest ośrodkowy układ nerwowy;
5) interwencje chirurgiczne w leczeniu ziarniniakowatości Wegnera są ograniczone do szczególnych przypadków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów, których występowanie konieczne jest w celu rozpoznania przewlekłego zapalenia nosa i zatok przynosowych należą:
1) zmiany w obrębie błony śluzowej zatok oraz kompleksów ujściowo-przewodowych obserwowane w badaniu tomografii komputerowej;
2) utrudnione oddychanie przez nos;
3) obecność ropnej wydzieliny w środkowym przewodzie nosowym stwierdzona w badaniu endoskopowym;
4) wyciek z nosa lub ściekanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostre martwicze zapalenie ucha środkowego (otitis media acuta necroticans) charakteryzuje się:
1) występuje najczęściej u dzieci w przebiegu chorób zakaźnych (odra, płonica);
2) bardzo szybkie narastanie objawów zapalenia ucha;
3) czynnik etiologiczny najczęściej ten sam, który wywołał chorobę zakaźną;
4) bardzo częstym powikłaniem jest ubytek błony bębenkowej obejmujący całą część napiętą wraz z pierścieniem ścięgnistym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zapalenie wyrostka sutkowatego (mastoiditis) oznacza proces zapalny obejmujący komórki powietrzne wyrostka sutkowatego z cechami zapalenia kości, będący powikłaniem ostrego lub przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu tego powikłania w ostrym zapaleniu ucha środkowego są:
1) upośledzony drenaż wydzieliny z wyrostka sutkowatego do jamy bębenkowej przez wąskie aditus ad antrum;
2) zbyt małe dawki antybiotyku i/lub zbyt krótkie jego stosowanie;
3) stan obniżonej odporności pacjenta;
4) patogenami mogą być bakterie tlenowe jak i beztlenowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Porażenie nerwu twarzowego o charakterze obwodowym wystąpiło w pierwszych dniach ostrego zapalenia ucha środkowego:

Do usznopochodnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (meningitis otogenes) może dochodzić w przebiegu:

Do czynników przyczyniających się do niepowodzenia leczenia ostrego zapalenia ucha środkowego należą:

Wskazaniem do zastosowania aparatów na przewodnictwo kostne zakotwiczone w kości (BAHA) nie jest:
1) wady wrodzone ucha środkowego i zewnętrznego;
2) nawrotowe ostre zapalenie ucha środkowego;
3) przewlekłe zapalenia ucha środkowego z uporczywie nawracającymi wyciekami;
4) jednostronny niedosłuch przewodzeniowy z rezerwą ślimakową do 25 dB.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie fałszywe: W ostrym bakteryjnym zapaleniu ucha środkowego:

Utajone zapalenie wyrostka sutkowatego (mastoiditis latens) występuje najczęściej u dzieci, charakteryzuje się:

Dla zdefiniowania choroby Meniere’a niekonieczna jest obecność:

Próba przedsionkowo-rdzeniowa to próba:

Nadpobudliwość przedsionkowa w próbach kalorycznych:

Który z przedstawionych objawów nie naprowadza na rozpoznanie tej choroby w diagnostyce ambulatoryjnej otosklerozy?

Ściana błędnika kostnego u dorosłego człowieka ma grubość:

Próba kaloryczna (w badaniu elektronystagmograficznym) jest najbardziej u użyteczna w potwierdzeniu rozpoznania:

50-letnia kobieta skarży się na lewostronny niedosłuch, uczucie pełności w tym uchu oraz pojawiające się co kilka dni, dokuczliwe zawroty głowy, którym towarzyszą nudności i wymioty. Testy audiometryczne wykazały po stronie lewej w tonach niskich niedosłuch odbiorczy 40 dB a w audiometrii mowy wskaźnik dyskryminacji mowy - 85%. Jaki sposób leczenia nie powinien być zastosowany u w/w chorej?

Lekiem najczęściej doprowadzającym do toksycznego uszkodzenia przedsionka jest:

Prawdziwe jest twierdzenie, że uraz głowy:

Stopniowa utrata sprawności lewego błędnika spowodowana jego procesem zapalnym skutkuje:

Prospektywne, randomizowane badania efektywności rehabilitacji układu równowagi wykazały jej skuteczność we wszystkich niżej przedstawionych grupach chorych, z wyjątkiem:

Cechą charakteryzującą oczopląs obwodowy nie jest to, że:

Objawy kliniczne stwierdzane u chorego, u którego doszło do obustronnego uszkodzenia przedsionka to:

Które ze zdań dotyczących nagłej głuchoty są prawdziwe?
1) nagłe upośledzenie słuchu zawsze ma pochodzenie ślimakowe;
2) zaburzenia funkcjonowania kanałów jonowych komórek słuchowych;
3) zaburzenia funkcjonowania układu eferentnego;
4) globalna zachorowalność wynosi 1 na 100 tys. mieszkańców;
5) zaburzenia synaptyczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących diagnostyki uszkodzeń słuchu spowodowanych działaniem hałasu są prawdziwe?
1) dla oceny społecznej wydolności narządu słuchu ważne jest wykonanie audiometrii słownej;
2) w monitorowaniu uszkodzeń słuchu spowodowanych hałasem jedyne zastosowanie znalazła klasyczna audiometria wysokich częstotliwości;
3) duża czułość emisji otoakustycznych w stosunku do uszkodzeń komórek słuchowych zewnętrznych czyni to badanie bardzo cennym ale nie w pełni wykorzystanym;
4) badaniem z wyboru osób fałszujących próg słuchu są słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu;
5) badanie słuchu należy wykonywać po przerwie w narażeniu na hałas optymalnie 4-godzinnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze zdań dotyczących obrazu klinicznego uszkodzeń słuchu spowodowanego ekspozycją na hałas są prawdziwe?
1) w IV okresie choroby charakterystyczny jest dodatni objaw wyrównania głośności;
2) w I okresie choroby patognomiczny jest dodatni objaw wyrównania głośności;
3) hałas uszkadza, zarówno część słuchowa ucha wewnętrznego, jak i część przedsionkową;
4) spłaszczenie pierwotnego załamka w II okresie choroby następuje wówczas, gdy wszystkie komórki słuchowe zewnętrzne na szerokim obszarze ślimaka są zniszczone;
5) ubytkom słuchu spowodowanym hałasem często występują szumy uszne u ok. 20-40% osób z zawodowym uszkodzeniem słuchu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze zdań charakteryzują nagłą głuchotę po złamaniach kości skroniowej?
1) uszkodzenia słuchu po urazie głowy stwierdza się u 33-50% chorych i częściej ze złamaniem kości skroniowej (71%) niż ze złamaniem podstawy czaszki (40%);
2) uszkodzenie nerwu twarzowego w złamaniach kości skroniowej u dzieci spotyka się częściej niż u dorosłych;
3) złamania poprzeczne doprowadzają jedynie do uszkodzenia słuchu typu przewodzeniowego;
4) złamania podłużne stanowią ok. 70-90% złamań kości skroniowej i występuje triada objawów: upośledzenie słuchu, zarówno przewodzeniowe, jak i odbiorcze, krwawienie z ucha poprzez uszkodzoną błonę bębenkowa oraz utrata przytomności;
5) złamania poprzeczne stanowią około 10-15% złamań kości skroniowej i występuje u co drugiego chorego porażenie nerwu twarzowego oraz często spotyka się głuchotę i objawy uszkodzenia przedsionka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze zdań są prawdziwe w odniesieniu do leczenia zachowawczego nagłej głuchoty?
1) zwiększanie uwalniania wolnych rodników;
2) zasadą jest stosowanie hemodilucji;
3) nawroty występują w około 80% przypadków niskotonowej i średniotonowej postaci nagłej głuchoty;
4) w niedosłuchu wysokotonowym schemat leczenia polega na podawaniu glikokortykosteroidów, jonotropowej terapii z lignokainą i ewentualnie hemodilucja;
5) w niedosłuchu niskotonowym schemat leczenia polega na podawaniu glikokortykosteroidów i redukcji objętości endolimfy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze zdań dotyczących urazu ciśnieniowego są prawdziwe?
1) w czasie wznoszenia się samolotu lub jazdą kolejką górską dochodzi do kompresji czego objawem jest dotkliwy ból i pogorszenie słuchu o typie upośledzenia przewodzenia;
2) nagła dekompresja w przewodzie słuchowym zewnętrznym powoduje podobne uszkodzenia ucha środkowego i wewnętrznego jak i kompresja;
3) zdrowa błona bębenkowa w części napiętej wytrzymuje nagłą zwyżkę ciśnienia do 2 atmosfer;
4) ścieńczała błona bębenkowa z licznymi bliznami jest bardziej wytrzymała na kompresję niż zdrowa;
5) nagłe zadziałanie dźwięku o natężeniu ponad próg bólu (powyżej 130-140 dB) powoduje głuchotę i bardzo często zaburzenia równowagi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazania do hospitalizacji u pacjentów z nagłym pogorszeniem słuchu obejmują następujące przypadki:
1) z towarzyszącymi objawami przedsionkowymi;
2) wskazana jest pozycja wyczekująca u chorych z towarzyszącymi schorzeniami układu krążenia lub innymi zaburzeniami ogólnoustrojowymi;
3) z niedosłuchem niewielkiego stopnia typu przewodzeniowego;
4) z progresją w trakcie leczenia;
5) we przypadku istniejącego kontralateralnie niedosłuchu lub całkowitej głuchoty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze zdań dotyczących zjawiska hyperacusis są prawdziwe?
1) zjawisko hyperacusis może być zwiastunem ataku migreny lub wstępnym objawem w stwardnieniu rozsianym;
2) objaw hyperacusis występuje często u dzieci autystycznych bez cech uszkodzenia słuchu;
3) leczenie nadwrażliwości słuchowej metodą TRT przynosi dobre efekty;
4) zjawisko hyperacusis nigdy nie jest związane z obecnością szumów usznych;
5) nadwrażliwość słuchowa pochodzenia obwodowego nie związana jest z brakiem odruchu mięśnia strzemiączkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze zdań dotyczących wystąpienia niedosłuchu po stosowanych lekach przeciwnowotworowych są prawdziwe?
1) mechanizm działania cisplatyny jest podobny do innych związków alkilujących lecz działanie niepożądane są odmienne, tj. lek jest oto- i neurotoksyczny a w mniejszym stopniu uszkadza szpik;
2) oksaliplatyna posiada największy potencjał uszkadzający słuch;
3) uszkodzenia słuchu po cisplatynie obserwuje się u dzieci poniżej 12 roku życia otrzymujących lek w dawce powyżej
50 mmg/m²;
4) uszkodzenie słuchu u osób dorosłych otrzymujących cisplatynę w dawkach standardowych ocenia się na 20%-30%;
5) karboplatyna jest analogiem cisplatyny i wykazuje silniejsze działanie ototoksyczne i neurotoksyczne, a słabsze mielotoksyczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wtłoczenie korzenia zęba do zatoki szczękowej jest wskazaniem do:

Wybierz prawdziwe zdania charakteryzujące tumor mixtus:
1) to najczęstszy nowotwór niezłośliwy ślinianek;
2) najczęściej jest spotykany w śliniance przyusznej;
3) guz rośnie powoli i rzadko ulega przemianie złośliwej;
4) zawsze daje porażenie n. VII;
5) głównym objawem guza jest zaburzenie wydzielania śliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych po operacji częściowej krtani z powodu raka najczęściej obserwujemy wznowę choroby, gdy występuje:

Złamaniu żuchwy najczęściej towarzyszą następujące objawy:

W diagnostyce płynotoku pourazowego identyfikacji płynu mózgowo-rdzeniowego dokonuje się za pomocą metod biochemicznych. Które z wymienionych parametrów są decydujące i wykonuje się je za pomocą wspomnianej metody?