Egzamin PES / Otorynolaryngologia / wiosna 2009

W obwodowych uszkodzeniach narządu przedsionkowego podczas wykonywania próby Romberga chory pada w stronę ucha zdrowego (1), ponieważ w schorzeniach przedsionkowych „wodzi” zdrowy błędnik (2).

Zależnie od natężenia dźwięku i czasu ekspozycji ucho może reagować na dźwięk w następujący sposób:

Unerwienie czuciowe ucha wewnętrznego pochodzi z:
1) nerwu trójdzielnego;       3) nerwu twarzowego;
2) splotu szyjnego;         4) nerwu błędnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W celu wprowadzenia elektrody wszczepu ślimakowego należy wykonać:

U 30-letniej kobiety z jednostronnym szumem usznym w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić następujące schorzenia :
1) otoskleroza;         3) zespół Lermoyez;
2) nerwiak nerwu słuchowego;     4) konflikt naczyniowo-nerwowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najbezpieczniejszym miejscem do wykonania stapedotomii jest punkt w środkowo-dolnej części podstawy strzemiączka w 2/3 jej wymiaru podłużnego i ½ poprzecznego, ponieważ woreczek i łagiewka znajdują się:

Badania mikroskopowe wykazały, że aminoglikozydy uszkadzają:

Chory lat 48, od ok. 3 lat skarży się na jednostronne, postępujące upośledzenie słuchu z towarzyszącym szumem usznym, zawroty głowy neguje, w badaniach słuchu w uchu chorym stwierdza się między innymi: duży ubytek dyskryminacji dźwięków w audiometrii mowy, zaburzenia w lokalizacji dźwięku, brak odruchu strzemiączkowego, zanikanie tonów ponad 30dB/min, w badaniu ENG oczopląs samoistny skierowany w stronę ucha zdrowego. Diagnostykę różnicowa w powyżej opisanym przypadku należy przede wszystkim przeprowadzić w kierunku:

Objaw Hennberta, czyli objaw przetokowy bez przetoki:
1) polega na wywołaniu oczopląsu fazą szybką skierowanego w stronę ucha badanego, w którym zagęszcza się powietrze balonem Politzera;
2) polega na wywołaniu oczopląsu fazą szybką skierowanego w stronę przeciwną do ucha badanego, w którym rozrzedza się powietrze balonem Politzera;
3) może pojawiać się w zaawansowanych przypadkach choroby Meniere’a;
4) jest cechą kliniczną labyrinthitis circumscripta;
5) jest charakterystyczny dla kiły wrodzonej ucha wewnętrznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Skład przychłonki i śródchłonki pod względem elektrolitów przedstawia się następująco:
1) zawartość jonów sodu w płynie śródchłonki jest około 10-krotnie niższa niż w przychłonce i wynosi 13-16mmol/l;
2) zawartość jonów potasu w płynie śródchłonki jest około 20-krotnie wyższa niż w przychłonce i wynosi 140-160mmol/l;
3) zawartość jonów sodu w płynie śródchłonki jest około 10-wyższa niż w przychłonce i wynosi 140-160mmol/l;
4) zawartość jonów potasu w płynie śródchłonki jest około 10-krotnie niższa niż w przychłonce i wynosi 13-16mmol/l.
Prawidłowa odpowiedź to:

W mastoidoepitympanektomii zamkniętej z tympanoplastyką nie wykonuje się:

W tympanoplastyce typu IV wg Wullsteina:

U 4-letniego chłopca leczonego od 2 tygodni z powodu ostrego zapalenia ucha środkowego, u którego ustąpiły dolegliwości, a następnie znów się pojawił ból ucha, należy podejrzewać:

Głównym celem leczenia chirurgicznego przewlekłego perlakowego zapalenia ucha jest:

Najczęstszym miejscem uszkodzenia łańcucha kosteczek słuchowych w przebiegu perlakowego zapalenia ucha jest:

Ustalając wskazania do stapedektomii u danego chorego można spodziewać się dobrych wyników operacji, gdy nie występuje:

Do zalet aparatów słuchowych wewnątrzusznych należy:
1) mniejszy kąt spostrzegania kierunkowego;
2) naturalne wzmocnienie ok. 6 dB;
3) większe pasmo transmisji;
4) sprzężenie zwrotne - zewnętrzne, wewnętrzne elektromagnetyczne;
5) wymiana baterii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia dotyczące zawodowego uszkodzenia słuchu są prawdziwe?
1) jest to obustronne upośledzenie słuchu o charakterze ślimakowym (czuciowo-nerwowym);
2) w późniejszych okresach choroby patognomiczny jest dodatni objaw wyrównania głośności;
3) za zawodowe uszkodzenie słuchu uznany jest obustronny, trwały ubytek słuchu typu ślimakowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu do wartości co najmniej 55dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonej jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości 1KHz, 2KHz i 4KHz;
4) upośledzeniom słuchu nie towarzyszą zawroty głowy;
5) uszkodzenie słuchu powodowane przez hałas impulsowy są głębsze niż przez hałas ciągły.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ototoksyczne działanie na narząd słuchu mają następujące substancje:
1) ołów i miedź;     4) dwutlenek węgla i dwutlenek siarki;
2) steroidy;       5) lignokaina.
3) toluen i benzen;
Prawidłowa odpowiedź to:

Audiometria impedancyjna pozwala na:
1) obliczenie wartości impedancji akustycznej jedynie błony bębenkowej;
2) określenie graficznej rejestracji zmian impedancji w funkcji zmian ciśnienia w przewodzie słuchowym;
3) testowanie funkcji motorycznej nerwu twarzowego;
4) różnicowanie niedosłuchów ślimakowych i pozaślimakowych, wykonując tzw. test Williamsa i Toynbee’go;
5) badanie progu odruchu mięśni wewnątrzusznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Emisje otoakustyczne (OAE) charakteryzują się:
1) emisja otoakustyczna spontaniczna rejestrowana jest w postaci wąskopasmowych sygnałów akustycznych i występuje jedynie u dzieci;
2) wywołane są trzaskiem (TEOAE) lub powstają w wyniku stymulacji ucha za pomocą nadawanych jednoczasowo dwóch sygnałów (DPOAE);
3) OAE są zależne od czynności włókien aferentnych ślimaka;
4) odgrywają czołową rolę w wykrywaniu czasowego przesunięcia TTS;
5) w czysto pozaślimakowych uszkodzeniach słuchu, zwłaszcza neuropatii słuchowej OAE pozostaje zwykle niezmieniona.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń są prawdziwe dla wykorzystania audiometrii wysokoczęstotliwościowej?
1) jest przydatna w profilaktyce uszkodzeń słuchu spowodowanych hałasem;
2) słyszalność dźwięków wysokoczęstotliwościowych spada wraz z wiekiem;
3) u osób powyżej 61 roku życia 96,7% badanych słyszy częstotliwości do 9 kHz, a tylko 8,3% badanych do 18 kHz;
4) należy do zestawu standardowych badań audiologicznych;
5) posiada normatywne wartości progowe oraz nie jest pomiarem czasochłonnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących interpretacji próby SISI są prawdziwe?
1) wartości od 0% do 20% to słuch prawidłowy;
2) wartości od 20% do 60% to uszkodzenie typu przewodzeniowego;
3) wartości od 60% do 100% są niemiarodajne;
4) wartości od 80% do 100% wg niektórych autorów to uszkodzenie typu ślimakowego;
5) wartości od 0% do 20% to słuch prawidłowy lub uszkodzenie typu pozaślimakowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Oczopląs ataktyczny stanowiący element zespołu „jeden i pół” w SM jest spowodowany:

U 35-letniej chorej stwierdza się: zawroty głowy, niedosłuch fluktuacyjny, ponadto chora skarży się na uczucie pełności w uchu niedosłyszącym. W diagnostyce różnicowej należy brać pod uwagę głównie:

Najbardziej wartościowym testem w otoneurologicznej diagnostyce nadal pozostaje:

Reakcja oczopląsowa zmniejszona w habituacji bodźcem cieplnym spowoduje:

Tzw. zjawisko słyszenia przedsionkowego wiąże się z:

W przypadku uszkodzenia archicerebellum najsilniej zaburzona będzie czynność:

Klasyfikacja TNM określająca stopień zaawansowania klinicznego raka krtani (UICC 2002) dzieli krtań na poszczególne lokalizacje i umiejscowienia, oraz określa granice anatomiczno-kliniczne krtani. Które ze zdań wymienionych poniżej nie jest prawdziwe?

W leczeniu raka głośni, w stopniu zaawansowania klinicznego T1 N0 M0, obowiązują następujące zasady. Wskaż, które ze zdań wymienionych niżej nie jest prawdziwe?

Które z trzech, wymienionych poniżej zdań, odnoszących się do raka głośni T1 N0 M0 są prawdziwe?
1) w przypadku T1 N0 M0 raka głośni leczenie chirurgiczne I radioterapia dają porównywalny odsetek 5-letnich wyleczeń;
2) jeśli w biopsji przedoperacyjnej rozpoznanie brzmi “intraepithelial neoplasia (Ca in situ)”, leczeniem z wyboru winna być tzw. dekortykacja, czyli chordektomia ograniczona do warstwy nabłonkowej I podnabłonkowej fałdu głosowego;
3) endoskopowe wycięcie fałdu głosowego techniką laserową z reguły nie wymaga zabezpieczającej czasowej tracheostomii, a pooperacyjny pobyt w szpitalu nie przekracza 2-3 dni;
4) w raku głośni T1b N0 M0 należy rozważyć konieczność wykonania elektywnej operacji węzłów chłonnych (II, III I IV region) po stronie guza;
5) w raku głośni T1b obejmującym spoidło przednie często obserwowane jest ograniczenie ruchomości obu fałdów głosowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Utrata zdolności mowy po usunięciu krtani z powodu raka, jest ciężkim kalectwem. Rehabilitacja mowy po usunięciu krtani jest integralnym elementem leczenia w takich przypadkach. Wskaż, które z niżej podanych zdań nie jest prawdziwe?

Wskaż, które stwierdzenie odnoszące się do leczenia zaawansowanego klinicznie raka krtani nie jest prawdziwe?

Ocena stopnia zaawansowania miejscowego „T” stanowi istotny element oceny klinicznej w przypadkach raka krtani. Wskaż, które z niżej wymienionych stwierdzeń są prawdziwe:
1) unieruchomienie połowy krtani, w przypadku raka głośni w większości przypadków wiąże się z naciekaniem raka do przestrzeni okołogłośniowej;
2) w przypadku nadgłośniowej lokalizacji raka krtani, przechodzenie nacieku na błonę śluzową dołków zajęzykowych oznacza automatycznie, że jest to miejscowe zaawansowanie T3, bądź T4;
3) w większości przypadków raka głośni w stopniu zaawansowania miejscowego T4b odstępujemy od radykalnego leczenia chirurgicznego;
4) bocznym ograniczeniem przestrzeni okołogłośniowej jest ochrzęstna wewnętrzna chrząstki tarczowatej i błona tarczowo-gnykowa;
5) naciek raka na fałdzie nalewkowo-nagłośniowym, przechodzący na przyśrodkową ścianę zachyłka gruszkowatego, przy zachowanej ruchomości fałdu głosowego, klasyfikowany jest jako T3.
Prawidłowa odpowiedź to:

Węzeł wartowniczy (Sentinel Lymph Node), to węzeł chłonny na drodze spływu chłonki z obszaru ogniska pierwotnego:

Nowotworem złośliwym głowy i szyi, którego pierwszym objawem (w około 50%) jest obecność przerzutów w węzłach chłonnych szyi, zwłaszcza w obrębie trójkąta górnego i bocznego szyi jest:

W raku krtani częstość i dystrybucja przerzutów do węzłów chłonnych jest zależna od szeregu uwarunkowań. Wskaż które z niżej podanych zdań dotyczących tego zagadnienia są prawdziwe:
1) przerzuty do węzłów chłonnych najrzadziej spotykamy w przypadku lokalizacji raka w obrębie głośni;
2) wraz ze stopniem zaawansowania miejscowego wzrasta częstość stwierdzanych klinicznie przerzutów regionalnych i dotyczy to wszystkich lokalizacji raka krtani;
3) najczęstszą lokalizacją przerzutów w raku krtani są regiony węzłowe I, II i III;
4) najczęstszą lokalizacją przerzutów w raku krtani są regiony węzłowe II, III i IV;
5) w żadnej z trzech lokalizacji raka krtani nie spotyka się przerzutów do VI bądź VII regionu węzłowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W raku krtani przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych w istotny sposób determinują leczenie i rokowanie. Wskaż, które z wymienionych niżej stwierdzeń dotyczących przerzutów węzłowych są prawdziwe:
1) klasyfikacja określająca zaawansowanie przerzutów raka do węzłów regionalnych jest identyczna dla wszystkich lokalizacji narządowych w obrębie głowy i szyi;
2) kliniczna ocena przerzutów węzłowych obejmuje takie cechy jak naciekanie poza torebkę węzła, czy naciekanie wzdłuż pochewek nerwowych;
3) przerzut do węzła chłonnego zlokalizowanego pośrodkowo na szyi traktowany jest jako węzeł chłonny po stronie guza;
4) określenie „N2b” oznacza przerzuty do licznych węzłów chłonnych po stronie guza, przy czym żaden z nich nie przekracza 6 cm w największym wymiarze;
5) w raku krtani przerzuty do węzłów regionalnych występują najrzadziej w przypadku umiejscowienia guza pierwotnego na fałdzie głosowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Biopsja cienkoigłowa jako często wykorzystywana procedura w diagnostyce guzów szyi jest:

Operacja radykalna usunięcia regionalnych węzłów chłonnych szyi w formie zmodyfikowanej polega na:

Czy dopuszczalne jest jednoczasowe obustronne usunięcie układu chłonnego z obustronnym usunięciem żyły szyjnej wewnętrznej w przypadku obustronnych przerzutów na szyi i z jakim ryzykiem się wiąże?

Który nerw czaszkowy pozostaje zaoszczędzony w klasycznej radykalnej operacji węzłowej, a który rutynowo usuwa się?

Podczas parotidektomii i preparowania miąższu ślinianki może dojść do krwawienia na skutek skaleczenia:

Standardem terapeutycznym w przypadku gruczolaka wielopostaciowego obejmującego płat głęboki ślinianki przyusznej jest:

Terminem synsialoma lub synsialoadenoma określa się nowotwory:

Na zespół uszno-skroniowy (zespół Łucji Frey) składają się objawy:

W związku z typową lokalizacją guza Warthina, podczas operacji jego usunięcia (parotidektomii) najbardziej narażone na uszkodzenie są gałęzie nerwu twarzowego:

Objawami przemiany złośliwej gruczolaka wielopostaciowego przyusznicy są:

Który z łagodnych gruczolaków przyusznicy jest mylony - na podstawie wyniku BAC - z torbielą boczną szyi?

Spośród łagodnych guzów ślinianki przyusznej gruczolak limfatyczno-torbielowaty wyróżnia się:

Nerw twarzowy jest nerwem o wielorakim zakresie unerwienia. Unerwia narządy głowy i szyi:

W zespole Sjögrena z nasilonymi objawami ze strony ślinianki przyusznej stosuje się przewlekle:

Punktem identyfikującym nerw podjęzykowy podczas operacji ślinianki podżuchwowej jest jego skrzyżowanie z:

U dorosłego ciało obce wpada do prawego oskrzela, bo:

Uszkodzenie pourazowe nerwu twarzowego:

Najczęstszą przyczyną wytrzeszczu gałki ocznej w Polsce jest:

Leczenie pierwotnego guza oczodołu o lokalizacji zagałkowej:
1) jest zawsze operacyjne;
2) wymaga wcześniejszej weryfikacji histopatologicznej;
3) ponieważ wiarygodna weryfikacja histopatologiczna jest często niemożliwa trzeba wykonywać badanie śródoperacyjne;
4) konieczna jest szczegółowa zgoda chorego na ewentualną ślepotę po zabiegu;
5) trzeba uwidocznić tkanki leżące za równikiem gałki ocznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Złamanie typu blow-out to:

Który z objawów jest najbardziej typowy dla pierwotnych małych guzów oczodołu o lokalizacji zagałkowej?
1) wytrzeszcz;
2) skręcenie osi gałki;
3) uciśnięcie naczyń na siatkówce stwierdzone przez okulistę;
4) podwójne widzenie;
5) przemijające niedowidzenia przy pochyleniu chorego do przodu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie odnoszące się do zakrzepowego zapalenia zatoki jamistej o etiologii bakteryjnej:

Postępowaniem leczniczym w przypadku perforacji przełyku jest:

Najczęstszą przyczyną anginy Ludovici w polskiej populacji jest powikłanie:

Półpasiec uszny może manifestować się:
1) porażeniem nerwu VII;              4) otalgią;
2) wykwitami skórnymi w przewodzie słuchowym zewnętrznym;   5) niedowładem
3) przeczulicą skóry okolicy małżowiny usznej chorej;     nerwu VII.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawami urazu tchawicy może być:
1) kaszel;          4) odma śródpiersia;
2) duszność;           5) odma płucna.
3) odma podskórna;
Prawidłowa odpowiedź to:

Torbiele lub przetoki środkowe szyi są pozostałością przetrwałego przewodu:

W trakcie operacji usunięcia guza mieszanego ślinianki przyusznej prawej były kłopoty z intubacją i po zaintubowaniu chorą rozintubowano i ponownie zaintubowano. Guz ślinianki był wielkości 4 cm w największym wymiarze. Po operacji i wybudzeniu chorej w godzinę po zakończeniu operacji stwierdzono odmę podskórną na szyi. Zdecyduj co należy zrobić:

Prawdziwe są stwierdzenia:
1) zmiany mogące usposabiać do powstania nowotworu w obrębie jamy ustnej to leukoplakia, erytroplasia, erytroplakia, hiperkeratoza;
2) w diagnostyce nowotworów zlokalizowanych w obrębie jamy ustnej ważne jest uzupełnienie badania klinicznego o badania obrazowe;
3) w stopniu zaawansowania T1 i T2 wyniki leczenia chirurgicznego i radioterapii są porównywalne;
4) w przypadku wystąpienia owrzodzenia na brzegu języka czekamy do jego wygojenia stosując miejscowo leki przyspieszające gojenie, w razie długiego gojenia ponad 3 miesiące pobieramy ze zmiany materiał do badania histologicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowotwór migdałka podniebiennego obserwowany zwykle u tzw. „młodych dorosłych”, u których nie stwierdza się typowych czynników ryzyka to:

Objawy, które pojawiają się zwykle jako pierwsze w przebiegu neuroblastoma nerwu węchowego to:
1) anosmia;         4) ból nosa;
2) niedrożność nosa;       5) podwójne widzenie.
3) krwawienie z nosa;
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą pozaskórną lokalizacją czerniaka w zakresie głowy i szyi jest błona śluzowa:

Najczęstszą lokalizacją nowotworów złośliwych masywu szczękowo-sitowego o budowie histologicznej adenocarcinoma jest:
1) zatoka sitowa;         4) zatoka klinowa;
2) zatoka szczękowa;       5) jama nosowa.
3) zatoka czołowa;
Prawidłowa odpowiedź to:

Rak części nosowej gardła:
1) najczęstszym punktem wyjścia jest zachyłek Rosenmullera;
2) może rozwinąć się w każdym miejscu w obrębie części nosowej gardła;
3) najczęstszym punktem wyjścia jest strop części nosowej gardła;
4) najczęściej przechodzi z podstawy czaszki do części nosowej gardła;
5) najczęściej jest guzem przerzutowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zaznacz prawdziwą odpowiedź:
1) leczenie chirurgiczne odgrywa ograniczoną rolę w rakach części nosowej gardła;
2) leczeniem z wyboru w rakach części nosowej gardła jest radioterapia;
3) leczeniem z wyboru w rakach części nosowej gardła jest samodzielna chemioterapia;
4) w przypadku guza resztkowego po zakończonej radioterapii z powodu raka części nosowej gardła możliwe jest zastosowanie radioterapii stereotaktycznej lub brachyterapii;
5) leczeniem z wyboru w rakach części nosowej gardła jest leczenie chirurgiczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zwiększona zapadalność na raka części nosowej gardła może być związana z:
1) czynnikami genetycznymi;
2) czynnikami kancerogennymi zawartymi w dymie tytoniowym;
3) obecnością w diecie kancerogennych nitrozamin (solone ryby);
4) wysokim poziomem przeciwciał przeciw wirusowi EBV;
5) niedoborem witaminy A.
Prawidłowa odpowiedź to:

W obrębie części nosowej gardła spotykamy trzy typy histologiczne raków:
- Typ I - rak płaskonabłonkowy rogowaciejący, odpowiada typowemu rakowi płaskonabłonkowemu górnego odcinka drogi oddechowo-pokarmowej.
- Typ II - rak płaskonabłonkowy nierogowaciejący, słabo zróżnicowany.
- Typ III - rak niezróżnicowany, granice międzykomórkowe niewyraźne, owalne hipechromatyczne jądra.
Najczęściej występującym typem histologicznym raka części nosowej gardła wg klasyfikacji WHO jest:

Najczęstszym objawem raka części nosowej gardła jest:
1) niebolesny guz w górnej części szyi;     4) niedrożność nosa;
2) jednostronny niedosłuch przewodzeniowy;    5) podwójnie widzenie.
3) porażenie nerwów czaszkowych;
Prawidłowa odpowiedź to:

Keratoacantoma jest niezłośliwym, samoograniczającym się nowotworem nabłonkowym często spotykanym w obrębie warg u pacjentów w wieku 60-80 lat, który charakteryzuje się trwającą kilka tygodni fazą szybkiego wzrostu do wielkości 1-2 cm a następnie fazą spontanicznej inwolucji w ciągu kilku miesięcy. W badaniu klinicznym może jednak naśladować raka płaskonabłonkowego (1). Dlatego należy zawsze usuwać go jak najszybciej z marginesem zdrowej tkanki (2).

Rak wargi:
1) jest najczęstszym nowotworem złośliwym jamy ustnej;
2) jest drugim co do częstości występowania rakiem w zakresie głowy i szyi po nowotworach złośliwych skóry;
3) w 90% przypadków dotyczy wargi dolnej;
4) w 50% przypadków jest to rak płaskonabłonkowy;
5) najczęściej występuje u palących papierosy mężczyzn rasy białej w czwartej i piątej dekadzie życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami prognostycznymi w przypadku nowotworów jamy ustnej są:
1) stopień zaawansowania narządowego zmiany oraz szerzenie się przerzutów do węzłów chłonnych regionalnych określane jako cecha T i N;
2) grubość nacieku nowotworowego oceniana w badaniach obrazowych (USG, NMR);
3) naciekanie przez nowotwór osłonek nerwowych, naczyń limfatycznych, krwionośnych stwierdzone w badaniu histologicznym;
4) stwierdzana w badaniach genetycznych aneuploidia DNA guza nowotworowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe są stwierdzenia dotyczące nowotworów jamy ustnej:
1) ich występowanie związane jest z spożyciem alkoholu, paleniem tytoniu;
2) jest zależne od czynników geograficznych, płci, różnic etnicznych;
3) najczęściej rozpoznawany histologicznie, jako adenocarcinoma;
4) występuje głównie u ludzi młodych około 30 roku życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia nowotworów jamy ustnej:
1) w wyniku radioterapii może dojść do radionekrozy kości żuchwy;
2) leczenie stomatologiczne powinno być zakończone przed rozpoczęciem radioterapii;
3) do zamknięcia ubytku pooperacyjnego w obrębie tkanek miękkich jamy ustnej i kości żuchwy stosujemy jedynie płat uszypułowany skórno-mięśniowy z mięśnia piersiowego i fragment strzałki;
4) zaburzenia żucia i połykania są niezależne od lokalizacji i wielkości ubytku pooperacyjnego tkanek.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z jednostronnym porażeniem fałdu głosowego, z jego ustawieniem pośrednim, z zaburzeniami funkcji głosowej i obronnej krtani, u którego nie uzyskano poprawy natężenia głosu w wyniku rehabilitacji głosowej, można zaproponować:

Do metod dynamicznych rekonstrukcji w porażeniu nerwu twarzowego należą:
1) połączenie VII-VII;
2) połączenie VII-XII;
3) plastyka twarzy na powięzi szerokiej uda;
4) plastyka mięśniem skroniowym lub żwaczem;
5) plastyka płatem wolnym z mięśniem, z mikrozespoleniami naczyniowym i zespoleniem nerwowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta po laryngofaryngektomii możliwe jest zastosowanie autoprzeszczepu krętniczo-kątniczego, a jego zastosowanie dzięki obecności zastawki Bauchina, może w istotny sposób ułatwić rehabilitację mowy.

W rekonstrukcji ubytku ściany gardła w zależności od jego rozległości możemy wykorzystać:
1) płat skórny uszypułowany;
2) płat skórno-mięśniowy uszypułowany;
3) płat wolny z mikrozespoleniem naczyniowym;
4) autoprzeszczep jelita cienkiego;
5) autoprzeszczep jelita grubego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent po przebytej przed laty operacji kardiochirurgicznej ze sternotomii nie może mieć pobranego płata uszypułowanego z mięśnia piersiowego większego, ponieważ najprawdopodobniej ma uszkodzoną tętnicę piersiowo-barkową.

Polisomnografia:

Wskaźnik AHI (apnea- hypopnea index) oznacza:

Jaka metoda leczenia operacyjnego u pacjenta z zaburzeniami oddychania podczas snu pod postacią bezdechów obturacyjnych ma najwyższą skuteczność?

Angina opryszczkowa spowodowana jest przez:

Choroba Behçeta:

Nawracające ostre zapalenie migdałków podniebiennych, które rozważane jest jako wskazanie do tonsilektomii, definiowane jest jako występowanie:

Bardzo bolesna zmiana zapalna o wielkości 3 mm pojawiła się na błonie śluzowej podniebienia. Jest dobrze odgraniczona, z czerwoną obwódką, ma kształt okrągły, pokryta jest białawym nalotem. Po jej usunięciu uwidacznia się sącząca nadżerka. Regionalne węzły chłonne są powiększone i bolesne. Nie ma gorączki, ślinotoku ani cuchnienia z ust. Obraz kliniczny jest charakterystyczny dla:

Pacjent z objawami typowymi dla prostego, przewlekłego zapalenia gardła zgłosił się do laryngologa z wynikiem badania bakteriologicznego (St. aureus). Właściwym postępowaniem będzie:
1) antybiotykoterapia celem eradykacji gronkowca;
2) ponowne badanie bakteriologiczne po leczeniu antybiotykiem;
3) powtórzenie badania bakteriologicznego przed wdrożeniem leczenia;
4) eliminacja niepokoju pacjenta poprzez właściwie prowadzoną rozmowę na temat rzekomej roli gronkowca w zakażeniu;
5) leczenie objawowe w tym poprawiające stan nawilżenia błony śluzowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie postępowanie zaproponuje Pani/Pan w przypadku przedłużającej się anginy, opornej na standardowe leczenie, z towarzyszącą splenomegalią, dużym odczynem węzłowym, leukocytozą 30 000 (z obecnością 80-90% monocytów i nietypowych limfocytów). W posiewie izoluje się pałeczki z rodzaju Haemophilus oraz Staphylococcus aureus.

Które stwierdzenia są prawdziwe?
1) zakażenia wirusowe są przyczyną 70-90% przypadków ostrych zapaleń gardła u dzieci i osób dorosłych;
2) zakażenia wirusowe są przyczyną połowy przypadków ostrych zapaleń gardła u dzieci i osób dorosłych;
3) zakażenia wirusowe są przyczyną 30-40% przypadków ostrych zapaleń gardła u dzieci i osób dorosłych;
4) wśród zakażeń wirusowych tkanki chłonnej gardła dominują zakażenia rhinowirusami i coronarowirusami, zwykle o łagodnym przebiegu, oraz zakażenia wywołane przez adenowirusy, enterowirusy i wirus opryszczki, których objawy bywają bardziej nasilone;
5) Haemophilus influenzae jest najczęstszym patogenem w zapaleniach gardła i migdałków podniebiennych;
6) w praktyce klinicznej podstawą rozpoznania anginy o etiologii wirusowej jest charakterystyczny obraz kliniczny;
7) w większości przypadków angin wirusowych należy rozważyć włączenie leków przeciwwirusowych, na przykład acyklowiru.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do ostrego zapalenia migdałków lub gardła?
1) podawanie antybiotyków w zapaleniu gardła jest najczęstszą przyczyną nadużywania antybiotyków;
2) u pacjentów z nadwrażliwością lub nietolerancją na antybiotyki beta-laktamowe należy stosować makrolidy;
3) makrolidy są lekami II rzutu;
4) oporność streptococcus pyogenes na makrolidy ma charakter krzyżowy;
5) zakażenia wirusowe stanowią 50% przypadków ostrych zapaleń tkanki chłonnej gardła u dzieci i osób dorosłych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu anginy paciorkowcowej nie należy stosować:
1) trimetoprimu z sulfametoksazolem;       5) cefakloru;
2) penicyliny fenoksymetylowej;         6) tetracyklin;
3) makrolidów;             7) fluorochinolonów.
4) amoksycyliny z kwasem klawulanowym;
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnościowa endoskopowa operacja zatok przynosowych:
1) pozwala lekom miejscowym dotrzeć do zatok przynosowych;
2) jest skutecznym postępowaniem w leczeniu zapaleń błony śluzowej zatok przynosowych z naciekiem eozynofilowym;
3) obejmuje swoim zakresem tkankę kostną zatok przynosowych objętych procesem chorobowym;
4) usuwa nieprawidłowości anatomiczne w obrębie kompleksu ujściowo-przewodowego;
5) zakres zabiegu może być dostosowywany do poszczególnych pacjentów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawy zapalenia zatok przynosowych dzielimy na objawy duże i małe. Które z wymienionych objawów zaliczamy do objawów dużych:
1) upośledzenie drożności nosa;       4) ból głowy;
2) wydzielina z nosa;           5) stany gorączkowe.
3) zaburzenia węchu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Komórki Hallera znajdują się:
1) w obrębie sitowia przedniego;
2) w obrębie sitowia tylnego;
3) na ścianie dolnej i przyśrodkowej obramowania kostnego oczodołu;
4) w bezpośrednim sąsiedztwie nerwu wzrokowego;
5) bocznie i do góry w stosunku do zatoki klinowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podstawowymi przeciwwskazaniami do endoskopowego leczenia operacyjnego zatok przynosowych (FESS) są:

W zespole nietolerancji na aspirynę częstość występowania polipów nosa ocenia się na:

W jaki sposób na kierunek transportu śluzu w zatoce szczękowej wpływa obecność dodatkowych, operacyjnie wytworzonych otworów?

Wyrostek haczykowaty:

Błona śluzowa zatok przynosowych pokryta jest śluzem składającym się z następujących warstw:

Bakteriami, które najczęściej wywołują ostre zapalenie zatok przynosowych są:

Rynomanometria to:

Komórki Onodiego to komórki:

Mukowiscydoza (cystic fibrosis) polega na produkcji śluzu zmienionego jakościowo któremu towarzyszy zwiększenie wydzielania sodu i chloru w pocie. Stężenie wartości jonów sodu i chloru:

Przyczyną płynotoku nosowego jest:
1) zapalenie kom sitowych przednich i tylnych;   4) otitis media chronica;
2) guzy masywu szczękowo-sitowego;   5) złamania stropu sitowego.
3) wady wrodzone;
Prawidłowa odpowiedź to:

Perforacja przegrody nosa spowodowana jest:

Punktacja zatoki szczękowej:
1) jest zabiegiem diagnostycznym;
2) jest zabiegiem leczniczym;
3) wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym;
4) informuje o drożności ujścia naturalnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z podejrzeniem włókniaka młodzieńczego przed zabiegiem operacyjnym należy wykonać następujące badania,
z wyjątkiem:

Najczęstsze powikłania nosopochodne, wewnątrzoczodołowe i wewnątrzczaszkowe są następstwem:

Typowy obraz makroskopowy rogowacenia czerwonego w jamie ustnej to:

W jakim czasie rurka intubacyjna powinna w zasadzie być zastąpiona przez tracheotomię?

Chory zgłasza się do leczenia z powodu podwyższonej temperatury ciała, obrzęku i bólu nosa i okolicy czołowej, upośledzenia drożności nosa. Badaniem stwierdza się „poszerzenie” przegrody nosa, upośledzające drożność nosa obustronnie, bolesne przy dotyku watotrzymaczem. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Chory 55 lat, zgłaszający jednostronną niedrożność nosa, obecność śluzowo-krwistej wydzieliny, bóle głowy, neuralgię n.V; RTG zatok, wykazuje ścieńczenie i destrukcję kości oraz zniszczenie przyśrodkowej ściany zatoki szczękowej przemawia za: