Egzamin PES / Otorynolaryngologia / jesień 2009

Zaburzenia oczopląsu optokinetycznego można stwierdzić w uszkodzeniu:

U chorego lat 42 stwierdza się:
- przewagę kierunkową w próbach obrotowych;
- zaburzenia dowolnego śledzenia;
- lekki niedowład kanałowy;
- asymetrię oczopląsu optokinetycznego;
- brak oczopląsu samoistnego.
Należy podejrzewać:

U chorego z przewlekłym perlakowym zapaleniem ucha środkowego powikłanym ropniem móżdżku do charakterystycznych objawów należy:

Przetokę perylimfatyczną można zobiektywizować w próbie:

Uszkodzenie funkcji jąder przedsionkowych oraz grudki robaka jest główną przyczyną powstania oczopląsu położeniowego w przypadkach:

Prawidłowa pobudliwość przedsionka w podejrzeniu guza kąta mostowo-móżdżkowego może przemawiać za:

Po przebyciu zapalenia neuronu przedsionkowego z trwałym wypadnięciem czynności przedsionka w próbach obrotowych można stwierdzić:

Oczopląs jest reakcją:

Narząd przedsionkowy w swojej funkcji:

U pacjenta 36-letniego z nagłym jednostronnym wypadnięciem czynności narządu przedsionkowego w rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić:

Które ze stwierdzeń są prawdziwe dla wykonywanych prób stroikowych w wykryciu niedosłuchu lub głuchoty w gabinecie laryngologicznym?
1) z próbą Webera wiąże się próba Moosa polegająca na tym, że jeżeli symulantowi wskazującemu lateralizację stroika do jednego z uszu zatka się palcem przewodu słuchowego zewnętrznego tego ucha, lateralizacji tej symulant już nie zasygnalizuje;
2) w próbie Marxa zagłusza się ucho zdrowe (terkotką Barany, ego) i wydaje się normalnym głosem polecenia;
3) próba Lucae-Dennerta polega na porównaniu odległości, z jakiej badany słyszy mowe potoczną przy zatkaniu palcem najpierw ucha zdrowego, a następnie rzekomo głuchego;
4) próba Lombarda oparta na tzw. odruchu głosowym Lombarda pozwala wykryć symulację jedynie obustronną;
5) próba Kuglera polega na zagłuszaniu ucha zdrowego strumieniem wody i wiąże się z próbą Coutarda.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących badania za pomocą ABR są prawdziwe?
1) metoda ASSR (Auditory Steady State Responses) może być stosowana do estymacji progu słyszenia, zarówno u osób ze słuchem prawidłowym, jak i z ubytkami słuchu;
2) rejestrowana fala III zapisu ABR jest generowana głównie w zespole oliwki górnej;
3) potencjały N1 i P2 pochodzą z I-rzędowych i II-rzędowych ośrodków słuchowych, znajdujących się w korze mózgowej;
4) słuchowe potencjały średniolatencyjne (MLR) generowane są w ciągu pierwszych 80 ms po podaniu bodźca akustycznego;
5) w czasie 12-20 ms rejestruje się szereg szczytów oznaczonych Na, Pa, Nb, Pb i Pc, które mają pochodzenie neurogenne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Emisje otoakustyczne (OAE) charakteryzują się:
1) bardziej przydatna przy monitorowaniu uszkodzeń słuchu spowodowanych hałasem jest DPOAE, gdyż jest czulsza niż TEOAE;
2) w guzie kąta mostowo-móżdżkowego 53-80% OAE są nieprawidłowe lub nawet nie wykrywalne;
3) u większości pacjentów wykazano ścisłą zależność między częstotliwością szumu, a SOAE;
4) obecność OAE jest korzystnym czynnikiem prognostycznym dla zachowania słuchu po operacji guza;
5) OAE ogrywa czołową rolę w wykrywaniu neuropatii słuchowej u dzieci (u pacjentów z zaburzeniami słuchu w przypadku stwierdzenia prawidłowych OAE i nieprawidłowego zapisu ABR).
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze zdań charakteryzują audiometrię impedancyjną?
1) impedancja akustyczna oznacza stosunek ciśnienia akustycznego do iloczynu prędkości ruchu cząsteczek powietrza i pola drgającego powierzchni;
2) dostępne urządzenia impedancyjne w znacznej większości mierzą akustyczną admitancję, tj. odwrotność impedancji, czyli łatwość, z której energia akustyczna przepływa przez układ drgający ucha środkowego;
3) typ tympanogramu E występuje przy braku ciągłości łańcucha kosteczek oraz jako stan po stapedektomii;
4) typ tympanogramu B występuje przy wiotkości błony bębenkowej i/lub przy rozerwaniu łańcucha kosteczek;
5) test Williamsa i Toynbee, go wykonywany za pomocą audiometrii impedancyjnej to test na różnicowanie niedosłuchów ślimakowych i pozaślimakowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze zdań dotyczących nagłej głuchoty są prawdziwe?
1) hemodilucja jako metoda leczenia jest przeciwwskazana;
2) potencjalny patomechanizm to zaburzenia funkcjonowania układu eferentnego;
3) potencjalny patomechanizm to zaburzenia funkcjonowania kanałów jonowych komórek słuchowych;
4) globalnie zachorowalność mieści się w przedziale około 100 na 100 tyś mieszkańców;
5) potencjalny patomechanizm to niezdefiniowane zaburzenia biochemiczne i patofizjologiczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze zdań dotyczących kliniki konfliktu naczyniowo-nerwowego są prawdziwe?
1) odpowiedzialnym naczyniem za powstanie konfliktu jest zwykle tętnica przednia dolna móżdżku;
2) termin konflikt naczyniowo-nerwowy wprowadził do literatury MCKenzie w 1936 roku;
3) zmiany w badaniu ENG wykazują obniżenie lub brak pobudliwości błędnika z obecnością oczopląsu samoistnego i położeniowego;
4) odpowiedzialnym naczyniem za powstanie konfliktu jest zwykle tętnica górna móżdżku;
5) konflikt częściej występuje u mężczyzn.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do uszkodzenia słuchu spowodowanego hałasem?
1) przy poziomie hałasu 88 dB dopuszczalny czas pracy to 4 godziny;
2) hałas mierzony jest w dB HL;
3) uszkodzenie słuchu spowodowane przez hałas ciągły jest głębszy niż przez hałas impulsowy;
4) uszkodzenie na poziomie ucha wewnętrznego związane jest ze stresem oksydacyjnym i produkcją nadmiarze wolnych rodników;
5) w pierwszych okresach choroby patognomiczny jest dodatni objaw wyrównania głośności.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj prawidłowe rozpoznanie zespołu, który charakteryzuje się:
- bocznym przemieszczeniem wewnętrznych katów powiek i punktów łzowych;
- poszerzeniem nasady nosa z brakiem kata nosowo-łzowego i przerostem brwi;
- zaburzeniami pigmentacji;
- odbiorczym upośledzeniem słuchu spowodowanym niewykształceniem narządu Cortiego.
Prawidłowa odpowiedź to zespół:

Chora lat 38, skarży się na jednostronne, postępujące upośledzenie słuchu z towarzyszącym szumem usznym, zawroty głowy, w badaniu słuchu w uchu chorym stwierdza się niedosłuch odbiorczy, badanie słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu wskazuje na pozaślimakową lokalizacje niedosłuchu, w badaniu ENG stwierdza się obniżenie pobudliwości błędnika, oczopląs samoistny skierowany w stronę ucha zdrowego. Diagnostykę różnicową w powyżej opisanym przypadku należy przede wszystkim przeprowadzić w kierunku:

Nieprawdą jest, że nacięcie woreczka - sacculotomia metodą Ficka:

Nieprawdą jest, że:

Podaj prawidłowe rozpoznanie: Chory lat 48, lat skarży się na występujące od kilku lat niewielkiego stopnia upośledzenie słuchu z towarzyszącym brakiem rozumienia mowy, w badaniach słuchu stwierdza się w audiometrii tonalnej nieznacznie podwyższony próg słyszenia w zakresie wysokich częstotliwości, brak rozumienia mowy w hałasie, brak odruchów ipsi- i kontralateralnych z mięśnia strzemiączkowego, brak odpowiedzi wywołanych z pnia mózgu, przy prawidłowej wywołanej emisji otoakustycznej.

Podaj nieprawdziwe twierdzenie dotyczące zapalenia ucha wewnętrznego:

Badania histopatologiczne wykazały, że Stan zapalny w jamie bębenkowej najczęściej przechodzi do ucha wewnętrznego przez okienko owalne (1), rzadziej okienko okrągłe (2), najrzadziej zaś wrodzone ubytki kostne w otoczce błędnika (3).

U człowieka obszarem najbardziej wrażliwym na uszkadzające działanie hałasu szerokopasmowego, niezależnie od jego widma jest:

Podaj prawidłowe rozpoznanie zespołu, który charakteryzuje się następującymi objawami:
- postepujace, jednostronne upośledzenie słuchu typu odbiorczego o lokalizacji ślimakowej, z towarzyszącym szumem usznym,
- napad zawrotów głowy o charakterze układowym, z towarzyszącym oczopląsem skierowanym w stronę ucha zdrowego,
- poprawa słuchu wraz z ustąpieniem szumu usznego, która następuje po napadzie zawrotów głowy.
Prawidłowa odpowiedź to zespół:

Podczas wszczepiania implantu ślimakowego wielokanałową elektrodę wprowadza się do:

W uchu wewnętrznym miejscowym narządem limfatycznym, odpowiedzialnym za lokalną odpowiedź immunologiczną jest:

Rozstrzygające znaczenie w procesie podejmowania decyzji o leczeniu operacyjnym u pacjenta z przewlekłym perlakowym zapaleniem ucha środkowego jest:

Do usznopochodnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (meningitis otogenes) może dochodzić w przebiegu:

U chorego po urazie okolicy skroniowej wskazaniem do interwencji otochirurgicznej nie jest:

W tympanoplastyce typu I wg Wullsteina:

Złamanie poprzeczne kości skroniowej charakteryzuje się następującymi objawami:
1) odbiorcze upośledzenie słuchu, często całkowita głuchota;
2) zawroty głowy z oczopląsem samoistnym;
3) porażenie nerwu twarzowego w ok. 50% przypadków;
4) krwiak jamy bębenkowej w ok. 20% przypadków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą lokalizacją przetok błędnikowych jest:

W typie 2 przetoki błędnikowej stwierdza się zniszczenie warstwy wewnętrznej błędnika kostnego - bezpośrednia styczność torebki perlaka z przestrzenią przychłonki. W leczeniu stosujemy operację radykalną zmodyfikowaną. Prawdziwe są stwierdzenia:
1) ucisk podstawy strzemiączka wywołuje ruchomość ściany okolicy przetoki;
2) pozostawienie torebki perlaka w okolicy światła przetoki;
3) w dalszym etapie zabiegu zabezpieczenie okolicy światła przetoki powięzią m. skroniowego lub ochrzęstną skrawka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród urazów błony bębenkowej powstałych w wyniku niewielkiego miejscowego urazu, bez złamania kości skroniowej najgorsze rokowanie jeśli chodzi o samoistne zamknięcie perforacji występuje w przypadku:

Ustalając wskazania do stapedektomii u danego chorego można spodziewać się dobrych wyników operacji gdy nie występuje:

W przebiegu przewlekłego perlakowego zapalenia ucha najczęstszą lokalizacją uszkodzenia łańcucha kosteczek słuchowych jest/są:

Wskazaniem do zastosowania aparatów na przewodnictwo kostne zakotwiczone w kości (BAHA) jest/są:
1) wady wrodzone ucha środkowego i zewnętrznego;
2) stany po urazach z rozległą destrukcją;
3) przewlekłe zapalenia ucha środkowego z uporczywie nawracającymi wyciekami;
4) jednostronny niedosłuch zmysłowo-nerwowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie fałszywe:

Implanty BAHA mogą być wszczepiane u dzieci począwszy od:

Ryzyko nieprawidłowej osteointegracji tytanowej śruby aparatu BAHA wynosi około:

Kryterium (w audiometrii tonalnej) kwalifikacji do wszczepiania implantów ślimakowych u dorosłych w USA jest:

Najbardziej istotnym czynnikiem wpływającym na efekty wszczepienia implantu ślimakowego u dziecka jest:

Informacje uzyskane na podstawie badań tomografii komputerowej kości skroniowej, istotne podczas procesu kwalifikacji do wszczepienia implantu ślimakowego to:

Dostępami operacyjnymi do założenia implantu ślimakowego mogą być:

Implanty pniowe mogą być stosowane w przypadkach:

Najczęstszym powikłaniem ostrego zapalenia zatok u dzieci jest:

Zatokopochodne ropne zapalenie mózgu lokalizuje się najczęściej w:

Najczęstszym nowotworem złośliwym masywu szczękowo-twarzowego jest:

Torbiele lub przetoki środkowe szyi są pozostałością przewodu:

Obwodowe porażenie nerwów krtaniowych może wystąpić najczęściej w wyniku:

Nerw szczękowy - n. maxillaris jest gałęzią nerwu:

Przyczyną duszności może być:

Jednostronny ropny katar u małego dziecka może sugerować:

Badaniem diagnostycznym w przypadku podejrzenia odmy śródpiersia jest:

Rekomendacje z zakresu farmakoterapii nie zalecają stosowania w leczeniu anginy paciorkowcowej:
1) trimetoprimu z sulfametoksazolem;       5) cefakloru;
2) penicyliny fenoksymetylowej;         6) tetracyklin;
3) makrolidów;             7) fluorochinolonów.
4) amoksycyliny z kwasem klawulanowym;
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z nadwrażliwością na penicyliny i cefalosporyny w leczeniu anginy paciorkowcowej stosujemy:

Proszę wskazać kryteria wystarczające do ustalenia wskazań do tonsilektomii:
1) 3 lub więcej epizodów ostrego stanu zapalnego migdałków podniebiennych w ciągu ostatnich 12 miesięcy, a 5 lub więcej w ciągu ostatnich 24 miesięcy;
2) nawracanie zakażeń mimo dobrej odpowiedzi na prawidłowo prowadzone leczenie przeciw paciorkowcom;
3) każdy z epizodów ostrego stanu zapalnego migdałków charakteryzuje się przynajmniej jedną z następujących cech klinicznych: zwyżka temperatury ciała ponad 38 stopni Celsjusza, odczyn zapalny węzłów chłonnych szyi (powyżej 2 cm), wysięk lub naloty na powierzchni migdałków podniebiennych, obecność paciorkowców β-hemolizujących grupy A w wymazie;
4) nacieki czy ropnie okołomigdałkowe występujące po raz pierwszy;
5) ostra faza posocznicy poanginowej;
6) bóle stawowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 24 skierowany został przez lekarza rodzinnego na konsultację z powodu utrzymującej się od ponad dwóch tygodni anginy nie poddającej się antybiotykoterapii. W posiewie izoluje się pałeczki z rodzaju Haemophilus oraz Staphylococcus aureus. U chorego stwierdza się duży odczyn węzłowy, splenomegalię, w badaniach dodatkowych leukocytozę 30 000 (z obecnością 80-90% monocytów i nietypowych limfocytów). Moje zalecenia to:

U dziewczynki lat 12 w okresie letnim wystąpiły objawy w postaci gorączki, bólów głowy, szyi oraz niewielka bolesność gardła. Migdałki pokrywają białe pęcherzyki o rozmiarach ziaren soczewicy, których ułożenie przypomina sznur pereł. Pęcherzyki obecne są również na błonie śluzowej podniebienia i policzków. Dolegliwości utrzymywały się przez tydzień. Objawy wskazują na infekcję wywołaną przez:

Bardzo bolesna zmiana zapalna o wielkości 3 mm pojawiła się na błonie śluzowej podniebienia. Jest dobrze odgraniczona, z czerwoną obwódką, ma kształt okrągły, pokryta jest białawym nalotem. Po jego usunięciu uwidacznia się sącząca nadżerka. Regionalne węzły chłonne są powiększone i bolesne. Nie ma gorączki, ślinotoku ani cuchnienia z ust. Obraz kliniczny jest charakterystyczny dla:

Chory lat 21 skarży się na złe samopoczucie i jednostronny, niezbyt nasilony ból gardła przy połykaniu. Nie gorączkuje. Po tej samej stronie są obecne powiększone, bolesne węzły chłonne. Wziernikowo na jednym migdałku w jego górnym biegunie znajduje się głębokie, niekrwawiące owrzodzenie pokryte brudnoszarym nalotem. W wymazie występuje Bacillus fusiformis, Spirochaeta denticolata. Obraz kliniczny charakterystyczny jest dla:

U chorej w wieku 55 lat ze znaczną, bolesną dysfagią, skargami na pieczenie języka wziernikowo stwierdza się suchą i zanikową błonę śluzową języka i gardła. Ponadto występują rozpadliny w kącikach ust, paznokcie są wklęsłe, a w bada-iach dodatkowych wykazano niedokrwistość niedobarwliwą, niski poziom żelaza w surowicy, anizocytozę i mikrocytozę. Objawy wskazują na występowanie:

Dziewczynka lat 5 uczęszczająca do przedszkola, podobnie jak kilkoro dzieci z którymi przebywała, ma podwyższoną temperaturę ciała (37,5 stopni Celsjusza), jest osowiała, płaczliwa, nie chce przyjmować pokarmów ani płynów. U dziecka pojawił się ślinotok. Wziernikowo na granicy błony śluzowej i skóry warg występują przejrzyste pęcherzyki. Język jest obłożony, pokryty nalotem z drobnymi pęcherzykami na brzegach. Pęcherzyki pękają i powstają soczewicowate owrzodzenia pokryte szarobiaławym nalotem z zaczerwienionym brzegiem. Na podstawie objawów można rozpoznać:

Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych o osób dorosłych wywołane jest najczęściej przez następujące bakterie:
1) Streptococcus pneumoniae;   4) Haemophilus influenze;
2) Staphylococcus aureus;     5) Pseudomonas aeruginosa.
3) Moraxella catarrhalis;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do laryngologa wraz z rodzicami zgłosiło się chłopiec lat 10 kilka razy w roku chorujący na infekcje górnych dróg oddechowych. Zaniepokojenie rodziców wzbudził wynik badania bakteriologicznego (posiew pobrany z gardła - St. aureus). Właściwym postępowaniem będzie:
1) antybiotykoterapia celem eradykacji gronkowca;
2) ponowne badania bakteriologiczne po leczeniu antybiotykiem;
3) powtórzenie badania bakteriologicznego przed wdrożeniem leczenia;
4) eliminacja niepokoju rodziców pacjenta poprzez właściwie prowadzoną rozmowę na temat rzekomej roli gronkowca w zakażeniu;
5) leczenie objawowe w tym poprawiające stan nawilżenia błony śluzowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniach obrazowych zmiany polipowate w jamie nosowej w przeciwieństwie do zmian o charakterze wydzielniczej w zatokach przynosowych charakteryzują się:
1) niskim sygnałem w obrazie T1-zależnym w rezonansie magnetycznym;
2) niskim sygnałem w obrazie T2-zależnym w rezonansie magnetycznym;
3) wysokim sygnałem w obrazie T1-zależnym w rezonansie magnetycznym;
4) wysokim sygnałem w obrazie T2-zależnym w rezonansie magnetycznym;
5) niską gęstością w obrazie tomografii komputerowej;
6) wysoką gęstością w obrazie tomografii komputerowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku leczenia chirurgicznego przewlekłego zapalenia zatok przynosowych możemy podczas zabiegu operacyjnego stwierdzić powiększenie komórki Ondi'ego, która jest:
1) anatomicznie związana z kością klinową;
2) efektem działania pneumatyzacyjnego komórek sitowych tylnych;
3) anatomicznie związana z kością szczękową;
4) anatomicznie związana z komórkami sitowymi przednimi;
5) anatomicznie związana z zatoką czołową.
Prawidłowa odpowiedź to:

Odruch nosowo-oskrzelowy charakteryzuje się:
1) możliwością wystąpienia napadowego zmniejszenia świata oskrzeli;
2) możliwością wystąpienia napadowego poszerzenie światła oskrzeli;
3) może wystąpić w wyniku nadreaktywności błony śluzowej nosa w przebiegu astmy oskrzelowej;
4) może wystąpić w wyniku zmniejszenia reaktywności błony śluzowej nosa w przebiegu astmy oskrzelowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zmiany nowotworowe obejmujące jamę nosową mogą powodować:
1) jednostronne upośledzenie drożności nosa;
2) obustronne upośledzenie drożności nosa;
3) nawracające krwawienia z jamy nosowej;
4) objawy bólowe okolicy nasady nosa;
5) niedosłuch.
Prawidłowa odpowiedź to:

W patomechaniźmie alergicznego nieżytu nosa biorą udział następujące interleukiny:
1) IL-1β;  2) IL-3;  3) IL-4;  4) IL-5.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku upośledzenia drożności ujścia naturalnego zatoki szczękowej powodem może być występowanie:
1) concha bullosa;
2) skrzywienia przegrody nosowej;
3) powiększonej komórki Hallera;
4) rotacji wyrostka haczykowego;
5) zmian bliznowatych;
6) dodatkowej małżowiny nosowej środkowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Grzybicze zapalenie zatok manifestuje się w obrazie radiologicznym:
1) destrukcją struktur kostnych zatok;
2) silnie zaznaczonymi zmianami hypodensyjnymi w obrazie NMR T2-zależnym;
3) masami hyperdensyjnymi wewnątrzzatokowymi w obrazie tomografii komputerowej;
4) masami hypodensyjnymi wewnątrzzatokowymi w obrazie tomografii komputerowej;
5) minimalnie zaznaczonymi zmianami w obrazie tomografii komputerowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostre zapalenie zatok przynosowych wywołane jest najczęściej przez następujące bakterie:
1) Streptococcus pneumoniae;   4) Haemophilus influenze;
2) Staphylococcus aureus;     5) Pseudomonas aeruginosa.
3) Moraxella catarrhalis;
Prawidłowa odpowiedź to:

Płaski deskowaty naciek okolicy podżuchwowej, obejmujący śliniankę podżuchwową jest charakterystyczny dla:

Zespół Mikulicza lub zespół Sjögrena to dawne nazwy grupy chorób współcześnie nazywanych:

Xerostomia czyli uczucie suchości w jamie ustnej spowodowane brakiem śliny jest najczęściej następstwem:

W ciągu doby duże gruczoły ślinowe u zdrowego człowieka produkują ślinę w ilości:

Jednym z powikłań wirusowego zapalenia ślinianek przyusznych (świnki), dotyczącym narządów głowy i szyi, jest:

Który z nowotworów złośliwych umiejscawia się najczęściej (w 90% przypadków) w małych gruczołach ślinowych na podniebieniu?

Najczęstszym złośliwym nowotworem zrębu ślinianki przyusznej jest:

Najczęstszym łagodnym nowotworem zrębu ślinianki przyusznej jest:

U osób zakażonych HIV dochodzi (w 30% przypadków) do obrzmienia ślinianki przyusznej. Jest ono spowodowane:

W zespole Sjögrena może dojść do neuropatii nerwów obwodowych i rdzeniowych. Najczęściej ulega uszkodzeniu:

Wśród złośliwych nowotworów gruczołów ślinowych skłonność do szerzenia się drogą nerwów obwodowych wykazuje:

Wskazaniem do parotidektomii całkowitej (lub radykalnej) - poza nowotworami ślinianki - może być przerzut do węzłów śródśliniankowych:

Aby uchronić przed uszkodzeniem gałązkę brzeżną żuchwy nerwu twarzowego podczas operacji ślinianki podżuchwowej należy:

Przewlekłe zapalenie ślinianki podżuchwowej na tle kamicy, w którym dochodzi do zmian zwyrodnieniowych w gruczole, powinno być leczone poprzez:

Koncepcja „pola kancerogenezy” dotycząca błony śluzowej głowy i szyi tłumaczy:

Dla nowotworów części ustnej gardła nieprawdą jest, że:

Dla nowotworów jamy ustnej nieprawdą jest, że:

Podstawowym badaniem diagnostycznym przy podejrzeniu pęcherzycy zwykłej jest:

Wskaż twierdzenie prawdziwe dla candydozy błony śluzowej jamy ustnej:

Onkogenne typy HPV odgrywają istotną rolę w patogenezie nowotworów jamy ustnej. Wskaż prawidłową odpowiedz:

Prawdziwe są stwierdzenia dotyczące epidemiologii raka jamy ustnej:
1) wzrost zachorowalności związany jest ze spożywaniem alkoholu oraz paleniem tytoniu;
2) jego występowanie niezależne jest od płci, czynników etnicznych i geograficznych;
3) w 95% jest to rak płaskonabłonkowy;
4) ważną rolę w etiologii raka jamy ustnej odgrywa infekcja wirusem HPV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące nowotworów jamy ustnej:
1) leukoplakia i erytroplakia należą do stanów przednowotworowych;
2) erytroplakia rzadziej niż leukoplakia stanowi punkt wyjścia do procesu nowotworowego;
3) leukoplakię i erytroplakię usunąć można chirurgicznie lub przy użyciu promienia lasera CO2 lub NyYag;
4) przy zastosowaniu preparatów witaminy „A” całkowite ustąpienie zmian przedrakowych obserwuje się w około 80%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące nowotworów jamy ustnej:
1) przy grubości nacieku do 4mm, wskazane jest wykonanie limfadenektomii elektywnej;
2) stwierdzenie w badaniu histologicznym wykładników naciekania perineuralnego, ściany naczyniowej, naczyń limfatycznych pogarsza w znaczący sposób rokowanie;
3) badanie ploidii DNA guza wskazuje na gorsze rokowanie w przypadku guzów z aneuploidią;
4) stwierdzenie postaci brodawkowatej raka płaskonabłonkowego pogarsza rokowanie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące nowotworów jamy ustnej:
1) w guzach T1 leczenie chirurgiczne i radioterapia dają podobny efekt terapeutyczny;
2) radioterapia w mniejszym stopniu upośledza połykanie i mowę;
3) teleradioterapia częściej niż brachyterapia powoduje radionekrozę kości, pogorszenie smaku, xerostomię;
4) radioterapia pooperacyjna jest preferowana ze względu na gorsze gojenie tkanek po wcześniejszej radioterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do powikłań pooperacyjnych po zabiegach usunięcia nowotworu jamy ustnej zaliczamy:
1) przetokę ślinową;
2) martwicę płata tkankowego użytego do plastyki ubytku tkankowego;
3) duszność i krwawienie wymagające wykonania tracheotomii;
4) dodatnie marginesy pooperacyjne wymagające reoperacji;
5) uszkodzenie gałązki brzeżnej n.VII lub podjęzykowego;
6) chłonkotok szczególnie w przypadku zabiegów wykonanych na układzie chłonnym szyi po stronie prawej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stanami wymagającymi nagłej interwencji są:
1) krwiak języka i/lub dna jamy ustnej, jeśli wcześniej nie była wykonana tracheotomia;
2) niedokrwienie płata skórno-mięśniowego uszypułowanego wymagające podania leków poprawiających ukrwienie lub usunięcie skrzepliny w naczyniu odżywczym;
3) niedokrwienie płata skórno-mięśniowego wolnego wymagające podania leków poprawiających ukrwienie lub usunięcie skrzepliny w naczyniu odżywczym;
4) znaczne zaawansowanie miejscowe guza wymagające wykonania tracheotomii oraz gastrostomii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe są stwierdzenia dotyczące nowotworów jamy ustnej i gardła:
1) trzyletnie przeżycia dla zmian w stopniu zaawansowania T1 i T2 wynoszą 60 do 80%;
2) na przeżycia wpływa stopień zaawansowania miejscowego;
3) konieczność wykonania częściowej- brzeżnej mandibulektomii lub maxilektomii nie wpływa w zasadniczy sposób na rokowanie;
4) kontrola marginesów pola operacyjnego jedynie w badaniu śródoperacyjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rak wyrostka zębodołowego:
1) jest stosunkowo rzadkim nowotworem, w 80% zlokalizowany jest na wyrostku zębodołowym żuchwy w jego 1/3 tylnej;
2) głównym sposobem leczenia raka wyrostka jest usunięcie chirurgiczne zmiany;
3) w stopniu zaawansowania miejscowego T1 i T2 leczenie chirurgiczne musi być uzupełnione o radioterapię;
4) w przypadku naciekania kości, przerzutów do węzłów chłonnych, naciekania okołonerwowego konieczne jest uzupełnienie leczenia chirurgicznego o radioterapię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe są stwierdzenia dotyczące nowotworów jamy ustnej i gardła:
1) zmiany nowotworowe zlokalizowane w obrębie trójkąta zatrzonowcowego rzadko zlokalizowane są jedynie w tej okolicy, najczęściej naciek obejmuje struktury otaczające- łuk podniebienno-językowy, podniebienie miękkie;
2) większość pacjentów zgłasza się w znacznym stopniu zaawansowania miejscowego z licznymi przerzutami do węzłów chłonnych szyjnych;
3) w przypadku naciekania na mięśnie skrzydłowe pojawia się szczękościsk;
4) w celu uzyskania szerokiego dojścia do pola operacyjnego rzadko stosuje się rozszczepienie żuchwy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które zdanie dotyczące brodawczaka odwróconego jamy nosowej i zatok jest nieprawdziwe?

Metaplazja płaskonabłonkowa błony śluzowej krtani oznacza:

Ryzyko wznowy raka w tracheostomie związane jest przede wszystkim z:

Technika rekonstrukcji Sedlacek-Kambic-Tucker znajduje zastosowanie:

Zaawansowanie narządowe (cechę T) w klasyfikacji TNM raka krtani ocenia się na podstawie:

Podstawowym założeniem laryngektomii rekonstrukcyjnej jest:

Strategia „organ preservation” w leczeniu raka krtani polega przede wszystkim na:

Rozszczepienie krtani jest operacją otwarcia krtani przez przecięcie:

Rak przezgłośniowy (transglottic cancer) to nowotwór, który wychodzi:

Zaawansowane T4 raka nadgłośni oznacza

Jedynym nowotworem złośliwym krtani, który nie wymaga wycięcia krtani (lub jej części) a jedynie wycięcia guza jest:

U chorego z rakiem głośni, nie przekraczającym linii środkowej, kwalifikowanego do leczenia chirurgicznego (T3N0 G1) optymalnym sposobem leczenia jest:

Brachyterapia może być stosowana jako leczenie samodzielne, skojarzone z teleradioterapią, uzupełniające po zabiegu operacyjnym lub leczenie paliatywne. Przeciwwskazania do samodzielnej, pierwotnej radioterapii przy lokalizacji pierwotnej raka w obrębie trzonu języka są następujące:
1) średnica guza < 1 cm;
2) średnica guza > 1 cm;
3) guz o zaawansowaniu T1 na stronie trzewnej języka;
4) naciek żuchwy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie są zasady postępowania w sytuacji, gdy lokalizacja (I,II,III region) i histopatologia (ca planoepitheliale) przerzutu na szyi wskazują na obecność nieznanego ogniska pierwotnego (CUP) w obrębie głowy i szyi?

Węzły chłonne szyjne N0 to sytuacja kliniczna (1), pozwalająca na następujące rozwiązanie terapeutyczne (2):

Preparując w okolicy nadobojczykowej należy pamiętać o zagrażających powikłaniach. O jakich powikłaniach jest mowa i po której stronie może ono wystąpić?