Egzamin PES / Ortopedia i traumatologia narządu ruchu / wiosna 2011

Badanie kliniczne 2-miesięcznego niemowlęcia wykazało asymetryczne odwodzenie w stawach biodrowych, ale z ujemnym objawem Ortolaniego i Barlowa. Postępowanie ortopedyczne powinno obejmować:

Które z wymienionych jednostek chorobowych stawu biodrowego u dzieci są najczęściej związane z ciężkimi zmianami zwyrodnieniowymi stawu biodrowego poniżej 40. roku życia?

Klasyfikacja Herringa odnosi się do oceny:

Objaw Waldenströma związany jest z:

Do czynników klinicznych ryzyka pogarszających rokowanie w leczeniu choroby Perthesa nie należy:

Wrodzona stopa płaska charakteryzuje się:
1) pionowym ustawieniem kości skokowej w widełkach goleniowych;
2) końskim ustawieniem kości piętowej;
3) grzbietowym zwichnięciem kości łódkowatej;
4) przemieszczeniem kości strzałkowej ku tyłowi;
5) supinacją pięty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kąt Kite’a ocenia się w:

Chód dziecka, podczas którego stopy ustawiają się w rotacji wewnętrznej wskazuje na:

Elementem wrodzonej stopy końsko szpotawej nie jest:

Który z wymienionych objawów nie jest charakterystyczny dla wrodzonego biodra szpotawego?

Podstawowymi objawami w diagnostyce rozwojowej dysplazji stawu biodrowego u noworodka są:

W której z wymienionych postaci mózgowego porażenia dziecięcego najczęściej spotykana jest skolioza?

Wrodzony staw rzekomy goleni:
1) jest wadą wrodzoną występującą bardzo rzadko;
2) jest chorobą trudną do leczenia;
3) rozwija się na ogół na podłożu wrodzonego przednio-bocznego zagięcia kości piszczelowej;
4) umiejscowiony jest z reguły na granicy środkowej i obwodowej 1/3 goleni;
5) leczenie operacyjne wskazane jest dopiero po ukończeniu wzrostu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu zachowawczym wrodzonej stopy końsko-szpotawej najlepsze metody uzyskuje się stosując metodę:

Kąt między długą osią uda a goleni jest:

Postawa ciała człowieka zależy od:
1) płci, wieku;
2) typu konstytucjonalnego i czynników genetycznych;
3) ukształtowania kręgosłupa;
4) ustawienia miednicy;
5) ogólnego stanu zdrowia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podstawowym sposobem leczenia wad postawy jest:

U 13-letniego chłopca rozpoznano chorobę Scheuermanna o wartości skrzywienia 68° i szczytem na poziomie T8. Test Rissera oceniono na 1. Leczenie powinno obejmować:

Które z wymienionych cech nie są spotykane w chorobie Blounta?
1) zwężenie i nieregularność przyśrodkowej części chrząstki wzrostowej bliższej nasady piszczeli;
2) zmniejszone uwapnienie kośćca;
3) szpotawe ustawienie dalszego końca kości udowej;
4) szpotawe ustawienie bliższego końca kości piszczelowej;
5) zewnętrzna rotacja goleni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do wad postawy nie zalicza się:

Technika stabilizacji śródszpikowej blokowanej stosowana jest w złamaniach:

Technika zespolenia płytami blokowanymi stosowana jest w złamaniach:

Biomechanika zespoleń odłamów kostnych winna być:

Biomechaniczna rola gwoździa śródszpikowego w leczeniu złamań kości długich to:

Stopień zaawansowania zmian osteochondrosis dissecans w stawie kolanowym określany na podstawie obrazu artroskopowego jako tzw. stadium „misy” charakteryzuje się:

Wskaż nieprawidłowe stwierdzenie dotyczące budowy i funkcji stawu kolanowego:

Które z niżej wymienionych testów stosowane są w diagnostyce uszkodzeń łąkotek?
1) Cozena;  2) Apley’a;  3) Allena;  4) Slocuma;  5) Childressa;  6) Payra;  7) Lossego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do poradni ortopedycznej trafia mężczyzna w wieku 21 lat czynnie uprawiający sport - bieganie. Zgłasza dolegliwości bólowe zlokalizowane w okolicy kłykcia bocznego kości udowej, pojawiające się podczas biegania, w fazie obciążania kończyny przy kolanie zgiętym do 15-30 stopni. Bez urazu w wywiadzie.
W badaniu fizykalnym stwierdza się: bolesność uciskową okolicy nadkłykcia bocznego kości udowej, ból podczas wewnętrznej rotacji podudzia, brak dolegliwości podczas koślawienia i szpotawienia stawu, ujemne objawy łąkotkowe. Najprawdopodobniej przyczyną tych dolegliwości jest:

Przyczyną bocznej niestabilności rzepki może być:
1) wrodzona hipoplazja rzepki;
2) hipoplazja kłykcia przyśrodkowego kości udowej;
3) wskaźnik Catona-Deschampsa o wartości 1,7;
4) wskaźnik Insalla-Salvatiego o wartości 1,1;
5) kąt Q o wartości 12 stopni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż operacje mające zastosowanie w leczeniu niestabilności stawu ramiennego:
1) Iselina;         5) Matti-Russe;
2) Bristow-Helfeta;       6) Puttiego-Platta;
3) Magnusona-Stacka;       7) Trillata;
4) Dewara-Harrisa;       8) Greena-Putiego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawidłowe stwierdzenie dotyczące zespołu górnego otworu klatki piersiowej - thoracic outlet syndrom (TOS):

Do poradni ortopedycznej trafia mężczyzna w wieku 28 lat. Podaje, że 4 tygodnie wcześniej doznał silnego tępego urazu okolicy barkowej prawej w wyniku upadku z wysokości. Obecnie zgłasza ból okolicy tylno-bocznej stawu barkowego nasilający się przy ruchach barku, promieniujący wzdłuż nerwu promieniowego. Klinicznie stwierdza się: zaostrzenie obrysów barku, osłabienie odwodzenia w stawie ramiennym, znaczne nasilenie dolegliwości przy biernym przywodzeniu wyprostowanego ramienia poza linię środkową ciała, ujemny objaw Jergasona, ustąpienie dolegliwości po podaniu hydrokortyzonu w okolicę dołu nadgrzebieniowego łopatki. Najprawdopodobniej przyczyną tych dolegliwości jest:

Typ I wyrostka barkowego łopatki w klasyfikacji według Biglianiego charakteryzuje się:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące całkowitego zerwania ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia:

Warunkiem zakwalifikowania złamania miednicy do typu APC III według klasyfikacji Younga i Burgessa jest uszkodzenie:

Kierowca po wypadku komunikacyjnym doznał urazu wielomiejscowego. W badaniu klinicznym stwierdza się patologiczną ruchomość okolicy obojczyka lewego, stawu skokowego prawego, bolesność uciskową klatki piersiowej oraz miednicy. W okolicy ujścia cewki moczowej widoczne ślady krwi. Oprócz badań obrazowych układu kostnego należy wykonać:

Warunkiem skutecznej stabilizacji zewnętrznej złamania pierścienia miednicy jest zachowanie:

Urazom miednicy może towarzyszyć uszkodzenie typu Morela-Lavella, które polega na:

Złamanie panewki stawu biodrowego wymaga dokładnej oceny radiologicznej. Jednym z punktów orientacyjnych na zdjęciach RTG miednicy jest kresa biodrowo-kulszowa, która wskazuje na uszkodzenie:

Na zdjęciach przeglądowych charakterystycznym objawem radiologicznym złamania panewki jest tzw. objaw ostrogi, który najczęściej powiązany jest ze złamaniem typu:

Do zespolenia złamań panewki stawu biodrowego typu: ściany przedniej, kolumny przedniej, przedniej kolumny z tylnym, poprzecznym złamaniem połowiczym, niektórych poprzecznych, dwukolumnowych oraz części złamań w kształcie litery T dobry wgląd uzyskujemy stosując dostęp:

Złamania końca bliższego kości udowej u dzieci występują stosunkowo rzadko, jednak charakteryzują się częstymi powikłaniami. Najczęściej występującym typem złamania jest złamanie:

Do poradni ortopedycznej zgłosiła się matka z 11-letnim chłopcem podającym dolegliwości bólowe okolicy pachwiny prawej. Chłopiec do tej pory nie chorujący, aktywny sportowo, podczas zawodów lekkoatletycznych poczuł trzask i ból okolicy kolca biodrowego przedniego górnego i pachwiny. Obecnie ból ma mniejsze nasilenie, jednak eliminuje go z dalszej aktywności sportowej. Diagnostykę powinno się nakierować na:

Pacjent po urazie wysokoenergetycznym podczas pracy na roli doznał wielopoziomowego złamania otwartego kości udowej lewej. Rana urazowa długości około 5 cm, w dnie której widoczne zabrudzone odłamy z niewielkim odwarstwieniem okostnej. Wyżej opisane złamanie należy zakwalifikować do złamania typu:

Powikłaniem wysokoenergetycznych złamań podudzia, często połączonych z urazem zmiażdżeniowym jest zespół ciasnoty przedziałów powięziowych. W obrębie podudzia wyróżniamy następujące przedziały powięziowe:
1) przedział przedni;       4) przedział tylny powierzchowny;
2) przedział tylny;       5) przedział tylny głęboki;
3) przedział boczny;      6) przedział przednio-boczny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Metodą zespolenia złamań trzonów kości długich jest osteosynteza gwoździem śródszpikowym blokowanym. Z punktu widzenia biologii zrostu kostnego niezmiernie istotne w tej metodzie jest:
1) zachowanie krwiaka międzyodłamowego w miejscu złamania;
2) anatomiczne nastawienie odłamów;
3) rozwiercenie jamy szpikowej i dostarczenie materiału osteogennego do szpary złamania;
4) leczenie bezgipsowe;
5) otwarta repozycja odłamów z tzw. małego cięcia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Większość uszkodzeń ścięgna Achillesa kwalifikuje się do leczenia operacyjnego. Oprócz metod z dostępu minimalnego i szycia przezskórnego stosuje się metodę otwartą. Dostęp do uszkodzonego ścięgna wykonasz w okolicy:

Wieloodłamowe przemieszczone złamanie końca dalszego kości udowej wymaga zespolenia operacyjnego. W tzw. metodzie na otwarto pod kolanem umieszczamy twardy wałek w celu:

Zwichnięcia stawu kolanowego należą do ciężkich uszkodzeń narządu ruchu, wielokrotnie powikłanych uszkodzeniami naczyniowo-nerwowymi. Sytuację komplikuje brak możliwości zachowawczego nastawienia zwichnięcia, co może wystąpić w zwichnięciu:

Które z poniższych twierdzeń są właściwe dla osteoporotycznych złamań kręgosłupa?
1) powinny być hospitalizowane;
2) są bezobjawowe w 60%;
3) wymagają unieruchomienia w opatrunku gipsowym;
4) są złamaniami stabilnymi;
5) pierwotnie są wskazaniami do wertebroplastyki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowymi cechami osteomalacji są:
1) podwyższenie OB;     4) występowanie kręgów dwuwklęsłych;
2) obniżenie stężenia wit. D;   5) występowanie złamań zmęczeniowych.
3) bóle krzyża;
Prawidłowa odpowiedź to:

U każdej chorej z niskoenergetycznym złamaniem Collesa niezależnie od leczenia złamania należy bezzwłocznie:
1) wdrożyć prewencję upadków;
2) przeprowadzić diagnostykę różnicową;
3) poinformować o ryzyku kolejnych złamań;
4) rozpoznać osteoporozę i wdrożyć adekwatne leczenie;
5) wykonać badanie densytometryczne DXA drugiego przedramienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przy rozpoznaniu złamania niskoenergetycznego jednego kręgu (Th 6)
w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić:
1) osteoporozę;         4) szpiczak mnogi;
2) chorobę Pageta;         5) chorobę Scheuermana.
3) przerzut nowotworowy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowymi objawami kompleksowego zespołu bólu regionalnego (choroba Sudecka) są:
1) ochłodzenie skóry;         4) osłabienie tętna;
2) nasilenie bólu nieproporcjonalne do urazu;   5) potliwość
3) zasinienie skóry;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zniszczenie chrząstki wzrostowej u 6-letniego dziecka w wyniku urazu typu Salter-Harris V spowoduje największą różnicę długości kończyny, jeśli dotyczy:

Złamanie okolicy dalszej przynasady goleni typu Tillaux u 14-letniego chłopca:

Otwarte złamanie goleni stopnia IIIC na wysokości połowy trzonu piszczeli u 12-letniego chłopca najlepiej zaopatrzyć:

Złamanie wyniosłości międzykłykciowej piszczeli u dzieci i młodzieży jest powodowane najczęściej:

Typowym odległym następstwem złamania bliższej nasady piszczeli typu Salter-Harris I lub II jest:

Złamanie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej u dzieci i młodzieży jest przykładem złamania:

Typowym odległym następstwem złamania trzonu kości udowej u 2-letniego dziecka jest:

Złamanie trzonu kości udowej u 8-miesięcznego dziecka wymaga:

Urazowe zwichnięcie stawu biodrowego u 5-letniego dziecka:

Dla dorastającej młodzieży typowymi uszkodzeniami w obrębie miednicy są:

Przemieszczone złamanie trzonu obojczyka u 10-letniego dziecka:

Złamanie szyjki kości ramiennej u 8-letniego chłopca:

Koślawe bądź szpotawe zniekształcenie łokcia jest u dzieci najczęściej wynikiem:

Najczęstszym, bezpośrednim powikłaniem złamania nadkłykciowego kości ramiennej III stopnia wg Gartlanda u dziecka w wieku przedszkolnym jest:

Przemieszczone, zamknięte złamanie dalszych przynasad kości przedramienia u rozpoczynającego chodzenie 12-miesięcznego chłopca powinno być leczone:

Zamknięte, przemieszczone złamanie trzonów kości przedramienia w połowie długości u 2-letniego dziecka powinno być leczone:

Zamknięte, przemieszczone złamanie trzonów kości przedramienia w połowie długości u 10-letniego dziecka powinno być leczone:

Otwarte złamania kości u dzieci:

W klasyfikacji Gartlanda złamań nadkłykciowych kości ramiennej u dzieci typ I oznacza złamanie:

Spośród wymienionych, w okolicy dziecięcego stawu łokciowego najrzadziej występują złamania:

Pęknięcie promieniste i okrężne pierścienia włóknistego krążka międzykręgowego kręgosłupa są najlepiej widoczne w obrazie:

Objaw „piłki szmacianej” i „bułki hamburgera” w obrazie dyskografii jest obrazem:

Zaletą protezy krążka międzykręgowego (sztucznego dysku) jest:

Najczęstszym objawem ogólnoustrojowym z układu wegetatywnego w ciężkich złamaniach ze zwichnięciem kręgosłupa szyjnego jest:

Na wynik naprawy ciężkiego uszkodzenia wielotkankowego dłoniowej okolicy nadgarstka największy wpływ ma:

Warunkiem dobrej regeneracji nerwu obwodowego w naprawie ciężkich uszkodzeń wielotkankowych kończyny górnej jest:

80% ukrwienia śródkostnego kości łódeczkowatej zapewnia:

Mężczyzna przywieziony przez karetkę pogotowia do izby przyjęć podaje, że przed godziną doznał napadu padaczki na ulicy. Obecnie czuje ból w prawym barku, a kończyna zrotowana jest do wewnątrz, zaś próby ruchu barku są żywo bolesne. Na zdjęciu RTG barku (projekcje AP) brak odchyleń od normy. Całość obrazu może sugerować:

U 72-letniego chorego w 14 dni po zabiegu operacyjnym endoprotezoplastyki stawu kolanowego utrzymują się dolegliwości bólowe stawu, obrzęk i zaczerwienienie okolicy rany pooperacyjnej. Temperatura ciała w godzinach rannych 37,5 st. C, w godzinach popołudniowych 38,7 st. C. Najbardziej właściwym postępowaniem będzie:

„Skrzypienia” w stawie biodrowym po endoprotezoplastyce występują najczęściej w przypadku artykulacji:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące chorych ze „skrzypiącymi” stawami biodrowymi po endoprotezoplastyce:

Wielkość ścierania się powierzchni głowy i panewki endoprotezy stawu biodrowego z artykulacją ceramiczną, w „skrzypiących” stawach jest:

Czynnikami negatywnie wpływającymi na orientację panewki podczas endoprotezoplastyki stawu biodrowego mogą być:

Naczyniem tętniczym często uszkadzanym podczas operacji pierwotnej endoprotezoplastyki stawu kolanowego jest:

U 53-letniego chorego w 4 lata po endoprotezoplastyce stawu kolanowego rozpoznano infekcję okołoprotezową (zakażenie Gram-dodatnie). W obrazie rtg objawy obluzowania implantu z dobrymi warunkami w loży kostnej. Podczas operacji cechy obfitego zakażenia. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:

W IV typie złamania głowy kości udowej wg klasyfikacji Pipkina właściwym leczeniem jest:

U 73-letniej chorej z dolegliwościami stawu ramiennego i znacznym ograniczeniem funkcji (odwodzenie < 60 st.) stwierdzono w obrazie rtg zmiany zwyrodnieniowe stawu. Badanie usg barku wykazało rozległe uszkodzenie pierścienia rotatorów. Zalecanym leczeniem jest:

Szynę Stacka stosuje się w leczeniu:

Objawy zespołu cieśni nadgarstka po wygojonym złamaniu dalszej nasady kości promieniowej są wskazaniem do:

Spiralne złamanie w 1/3 dalszej trzonu kości ramiennej z pierwotnym niedowładem nerwu promieniowego u 55-letniej kobiety jest wskazaniem do:

Izolowane, stabilne złamanie kości promieniowej w jej 1/3 bliższej części należy unieruchomić w opatrunku gipsowym:

Postrzał przedramienia ze złamaniem trzonu kości łokciowej jest wskazaniem do:

Rozległy uraz miednicy /np. przygniecenie/ ze współistniejącym wstrząsem jest wskazaniem do diagnostyki, która obejmuje:

Poszerzenie spojenia łonowego do 3 cm u kobiety w szóstym dniu po porodzie jest:

Brak zrostu kości piszczelowej rozpoznaje się, gdy:

Zalecanym obecnie sposobem leczenia zamkniętego przemieszczonego złamania bliższego końca kości piszczelowej typu rozszczepiennego (typu T) u osoby 30-letniej jest:

U chorego nieprzytomnego po urazie głowy z tylnym zwichnięciem stawu biodrowego i złamaniem tylnej kolumny i tylnej krawędzi panewki należy:

Która z wymienionych metod zespolenia nie jest zalecana w leczeniu złamania przezkrętarzowego kości udowej u osoby 80-letniej?

Zalecane postępowanie w leczeniu poprzecznego dwuodłamowego złamania rzepki z przemieszczeniem odłamów obejmuje:

Do zespolenia złamania tylnej krawędzi panewki stawu biodrowego zaleca się dostęp:

Zalecanym sposobem leczenia skośnego, zamkniętego złamania w ½ trzonu kości ramiennej bez zaburzeń neurologicznych u osoby dorosłej i szczupłej jest:

Zalecanym sposobem postępowania w zamkniętym złamaniu wyprostnym typu Monteggi’a u przytomnej osoby dorosłej jest:

Wyciąg wg Kleinerta stosuje się w leczeniu:

Postępowanie w skośnym złamaniu kości promieniowej w 1/3 dalszej typu Galeazzi polega na:

Którą z metod leczenia należy zastosować u pacjenta z reumatoidalnym zapaleniem stawu ze złamaniem szyjki kości udowej III stopnia wg Pauwelsa?

Najbardziej charakterystycznym objawem podczas badania klinicznego chorego ze zwichnięciem tylnym barku jest niemal całkowite ograniczenie:

Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące złamań końca barkowego obojczyka:
1) występują znacznie rzadziej niż złamania trzonu, powstają zwykle w wyniku urazu wysokoenergetycznego i mogą towarzyszyć im inne uszkodzenia;
2) w badaniu klinicznym mogą przypominać uszkodzenie stawu barkowo-obojczykowego;
3) leczeniem z wyboru jest leczenie nieoperacyjne;
4) ze względu na znacznie wyższy niż w przypadku złamań trzonu obojczyka odsetek stawów rzekomych w przypadku leczenia nieoperacyjnego, należy rozważyć pierwotne leczenie operacyjne;
5) wskazaniem do leczenia operacyjnego mogłoby być tylko uszkodzenie naczyń, nerwów bądź złamanie otwarte.
Prawidłowa odpowiedź to:

Planując leczenie operacyjne chorego z niestabilnością przednią barku należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:
1) wiek;
2) zawód;
3) uprawiany sport;
4) uszkodzenia kostne głowy kości ramiennej;
5) uszkodzenia kostne panewki;
6) liczbę zwichnięć;
7) obecność uszkodzenia SLAP w badaniach obrazowych;
8) obecność uszkodzenia obrąbka w badaniach obrazowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 23-letniego chorego, zawodnika judo, po przebytych 10 zwichnięciach przednich barku (pierwsze zwichnięcie podczas treningu przed rokiem po założeniu dźwigni za bark), z istotnymi ubytkami kostnymi brzegu przedniego panewki i towarzyszącym uszkodzeniem Hill-Sachsa głowy kości ramiennej, proponowanym sposobem leczenia jest:

Chory 60-letni, pracownik umysłowy, aktywny sportowo (biegi, rower, pływanie, narty), zgłasza ból barku po przebytym przed 8 miesiącami urazie na nartach, bez innych dolegliwości. Dotychczasowe leczenie zachowawcze - leki p-zapalne, dwukrotne iniekcje glikokortykosteroidowe i rehabilitacja - nieskuteczne. Obecnie VAS 6-7, bóle nocne, znaczne ograniczenie siły, funkcja kończyny ok. 70% w stosunku do sytuacji przed urazem. Pełny zakres ruchu, dodatnie testy świadczące o uszkodzeniu stożka rotatorów, potwierdzone w badaniu USG i MRI z kontrastem - całkowite uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, częściowe uszkodzenie ścięgna mięśnia podgrzebieniowego, 2. stopień retrakcji ścięgien, II stopień infiltracji tłuszczowej wg Goutallier. Zalecany sposób postępowania u tego chorego to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące endoplastyki odwróconej barku:
1) ze względu na charakter endoprotezy jej implantacja wskazana jest raczej u chorych starszych;
2) do jej prawidłowego działania niezbędny jest prawidłowo funkcjonujący mięsień naramienny;
3) do jej prawidłowego działania niezbędny jest prawidłowo funkcjonujący stożek rotatorów;
4) jest przeciwwskazana u wszystkich chorych ze złamaniem czterofragmentowym końca bliższego kości ramiennej;
5) nie ma wskazań do implantacji endoprotezy odwróconej, bowiem zawsze można implantować endoprotezę anatomiczną - totalną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące złamań czterofragmentowych końca bliższego kości ramiennej:
1) są obarczone istotnym ryzykiem martwicy głowy kości ramiennej;
2) postępowaniem z wyboru jest zawsze endoplastyka połowicza barku;
3) postępowaniem z wyboru jest zawsze leczenie nieoperacyjne;
4) martwica głowy kości ramiennej po anatomicznym stabilnym zespoleniu płytą może być dobrze tolerowana przez chorego przez wiele lat;
5) w przypadku leczenia operacyjnego wskazane jest następnie unieruchomienie przez okres 6-8 tygodni ze względu na ryzyko martwicy głowy kości ramiennej;
6) w przypadku zespolenia złamania płytą kluczowe dla osiągnięcia dobrego wyniku jest prawidłowe wygojenie guzka większego i mniejszego;
7) w przypadku endoplastyki połowiczej barku kluczowe dla osiągnięcia dobrego wyniku jest prawidłowe wygojenie guzka większego i mniejszego.
Prawidłowa odpowiedź to:

„Nieszczęśliwa” triada Hotchkissa to:

Zniekształcenie trójkąta Huetera występuje we wszystkich, z wyjątkiem:

Złamanie głowy kości promieniowej typu II wg Hotchkissa jest wskazaniem do: