Egzamin PES / Ortopedia i traumatologia narządu ruchu / jesień 2011

Przy izolowanym uszkodzeniu więzadła krzyżowego tylnego (PCL), niestabilność stawu kolanowego badana testem szuflady tylnej najwyraźniej zaznaczona jest w pozycji:

Stopień tyłopochylenia plateau piszczeli będzie miał wpływ na ocenę wysokości rzepki mierzonej wskaźnikiem:

Po zamkniętym zwichnięciu stawu kolanowego, wg klasyfikacji anatomicznej KDII, pacjent poddawany jest zabiegom rekonstrukcyjnym w następującej kolejności:

Najbardziej użytecznym testem w celu potwierdzenia izolowanego uszkodzenia kompleksu tylno-bocznego kolana (PLC) jest test:

Objaw Heutera jest obecny u pacjenta z:

Wybierz nieprawdziwe zdanie dotyczące osteotomii koślawiącej (otwierającej), nadwięzadłowej kości piszczelowej:

Wskazania do leczenia operacyjnego złamań obojczyka to:
1) złamanie położone bocznie w stosunku do wyrostka kruczego z przemieszczeniem odłamów > 1 cm;
2) złamanie środkowej trzeciej części obojczyka z nakładaniem się odłamów > 2 cm;
3) złamanie dalszej trzeciej części obojczyka z przemieszczeniem odłamów < 1 cm;
4) złamanie przezstawowe trzeciej dalszej części obojczyka;
5) złamania części bliższej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wyniki leczenia zespołu ciasnoty podbarkowej za pomocą akromioplastyki wykonywanej metodą otwartą lub artroskopową są satysfakcjonujące, jeśli spełnione są następujące procedury:

W trakcie artroskopii stawu ramiennego pacjenta 65-letniego z przewlekłymi dolegliwościami bólowymi stawu ramiennego, z cechami zapalenia i podwichnięcia ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego i uszkodzeniem typu SLAP I powinno się wykonać:

Do względnych przeciwwskazań artroskopowego leczenia niestabilności przedniej stawu ramiennego należy:
1) uszkodzenie górnej części obrąbka typu SLAP;
2) nawracająca niestabilność stawu ramiennego po zastosowanym leczeniu zachowawczym;
3) uszkodzenie kostne Bankarta > 25% powierzchni stawowej panewki stawu ramiennego;
4) uszkodzenie typu HAGL- oderwanie przyczepu ramiennego więzadła obrąbkowo-ramiennego dolnego;
5) duże uszkodzenie Hilla-Sachsa obejmujące >30% powierzchni głowy kości ramiennej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Warunkiem prawidłowej rekonstrukcji biomechanicznej w endoprotezoplastyce stawu biodrowego jest:
1) odtworzenie środka obrotu panewki;
2) odtworzenie stosunków anatomicznych („długości”) stawu biodrowego;
3) nieznaczny ból operowanego stawu;
4) zastosowanie endoprotezy niecementowanej;
5) odtworzenie prawidłowego „offsetu” kości udowej względem miednicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż następstwa biomechaniczne zastosowania tzw. dużej głowy > 32 mm w endoprotezoplastyce stawu biodrowego:
1) wydłużenie kończyny, w związku z czym konieczna jest większa resekcja szyjki kości udowej;
2) zmniejszenie ryzyka potencjalnego zwichnięcia głowy trzpienia endoprotezy;
3) zwiększenie pooperacyjnego zakresu ruchów w stawie;
4) zwiększenie konieczności pogłębienia panewki frezem;
5) zmniejszenie pooperacyjnego zakresu ruchów w stawie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent 54-letni po zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego, u którego zastosowano trzpień przynasadowy z tzw. dużą głową 36 mm i panewkę mocowaną metodą press-fit oraz artykulację ceramika-ceramika zgłasza uczucie wydłużenia operowanej kończyny. W wykonanym RTG pooperacyjnym w projekcji AP miednicy uwidoczniono prawidłową „długość” stawu biodrowego, odtworzony „offset” prawidłową orientację trzpienia endoprotezy oraz kąt inklinacji panewki 40 st. Wydłużenie kończyny spowodowane jest:

Stosując małoinwazyjny dostęp przedni międzymięśniowy w endoprotezoplastyce stawu biodrowego w technice MIS (Minimal Invasive Surgery) wgląd do stawu uzyskujemy po:

Pacjentka 61-letnia po dwuetapowej operacji rewizyjnej endoprotezy stawu biodrowego wskutek septycznego obluzowania panewki została zakwalifikowana po raz kolejny do operacji rewizyjnej z powodu dolegliwości bólowych, podwyższonych laboratoryjnych „wskaźników zapalnych” oraz radiologicznych objawów osteolizy wokół panewki endoprotezy. Najlepszą techniką oszczędzającą mięśnie i umożliwiającą usunięcie trzpienia i cementu z kanału kości udowej jest technika opisywana przez Wagnera jako „anterior slide osteotomy” oraz „anterior extended slide osteotomy”. Technika ta polega na:

Pacjent 51-letni po endoprotezoplastyce niecementowanej stawu biodrowego zgłosił się do kontroli w Poradni Ortopedycznej po 3 tyg. od operacji z powodu dolegliwości bólowych operowanej okolicy i stanów gorączkowych w godzinach wieczornych. Rana pooperacyjna zaczerwieniona, w biegunie dystalnym rany wysięk treści surowiczo-ropnej, CRP 25, OB 80/h, a w RTG prawidłowe ustawienie elementów endoprotezy bez cech obluzowania. Najlepszym postępowaniem będzie:

Warunkiem zastosowania endoprotezy kolana typu CR (Cruciate Retaining) jest obecność wydolnego:

Pacjentka 74-letnia z wieloletnim wywiadem RZS i istotną deformacją koślawą stawu kolanowego przekraczającą 20 st. została zakwalifikowana do endoprotezoplastyki. W badaniu klinicznym oprócz nasilonych dolegliwości bólowych i znacznego zaburzenia osi dominuje wielokierunkowa niestabilność stawu kolanowego. U wyżej wymienionej pacjentki należy zastosować:

Dla prawidłowego balansu tkanek miękkich w zgięciu oraz prawidłowego toru rzepki w endoprotezoplastyce stawu kolanowego istotna jest rotacja elementu udowego endoprotezy względem „tylnych” kłykci kości udowej. W deformacji szpotawej kolana najczęściej stosuje się:

W celu prawidłowego rotacyjnego ustawienia elementu ramiennego endoprotezy stawu ramiennego istotne jest odpowiednie docięcie głowy kości ramiennej. Jeżeli panewka nie wykazuje nadmiernego uszkodzenia w okolicy tylnej, cięcie głowy kości ramiennej należy wykonać:

Złamania szyjki kości udowej to częsty problem spotykany w praktyce traumatologa. Określenie „złamanie szyjki kości udowej typu Garden III” oznacza:

U pacjenta 44-letniego, nie obciążonego innymi chorobami wewnętrznymi lub metabolicznymi kości, w wyniku wypadku na nartach stwierdzono złamanie szyjki kości udowej typu Garden III. Prawidłowym postępowaniem jest:

U pacjenta po wypadku komunikacyjnym stwierdzono dużą bolesność biodra, na radiogramie AP miednicy uwidoczniono złamanie panewki stawu biodrowego. Dodatkowo nad krętarzem większym wystąpił chełboczący krwiak z wylewami podskórnymi i obrzękiem. Podane wyżej obrażenie to:
1) objaw „ostrogi koguciej” (spur sign);
2) objaw „mewy” (gull sign);
3) objaw złamania Duverneya;
4) uszkodzenie Morela-Lavallee’a;
5) objaw odłuszczenia podskórnego (degloving) tkanek miękkich nad krętarzem.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku wieloodłamowego złamania panewki stawu biodrowego stwierdzenie w obrazie radiologicznym lub TK miednicy „objawu ostrogi” (spur sign) nad panewką świadczy o następującym typie złamania:

W pytaniu nr 24 przedstawiono przypadek pacjenta z wieloodłamowym złamaniem panewki stawu biodrowego i stwierdzonym w RTG miednicy (projekcja skośna, widok na otwór zasłonowy) lub TK miednicy „objawem ostrogi”. Najlepszym dojściem operacyjnym do zespolenia przedstawionego wyżej typu złamania będzie:

Wskaż zdanie prawdziwe na temat złamania kości krzyżowej:
1) złamania poprzeczne kości krzyżowej zalicza się do złamań strefy III wg Denisa;
2) największe ryzyko uszkodzeń neurologicznych występuje w złamaniach strefy II wg Denisa;
3) złamania poprzeczne typu „U” lub „H” w III strefie wg Denisa są związane z upadkami z dużej wysokości („złamania skoku samobójczego”);
4) złamania rozciągające się na kanał kręgowy skojarzone z zaburzeniami neurologicznymi najczęściej dają objawy w postaci zespołu „ogona końskiego”.
Prawidłowa odpowiedź to:

Postępowaniem pilnym w przypadku pacjenta niestabilnego hemodynamicznie, który doznał wysokoenergetycznego złamania miednicy w mechanizmie APC z uszkodzeniem stawu krzyżowo-biodrowego będzie:

Pacjent 26-letni doznał urazu skrętnego stopy podczas chodzenia po nierównym terenie. W badaniu silna bolesność, duży obrzęk w okolicy śródstopia. W RTG w projekcji AP stóp pojawiło się rozejście między I a II kością śródstopia na około 1-2 mm w porównaniu ze stopą przeciwną. Wskaż prawidłowe postępowanie:

Kryteria radiologiczne uszkodzenia więzozrostu strzałkowo-piszczelowego to:
1) poszerzenie przestrzeni między kością piszczelową a strzałkową > 6 mm na zdjęciu AP;
2) poszerzenie przestrzeni między kością piszczelową a strzałkową > 6 mm na zdjęciu w projekcji na „widełki”;
3) zachodzenie kości strzałki na kość piszczelową < 6 mm na zdjęciu w projekcji AP;
4) zachodzenie kości strzałki na kość piszczelową < 1 mm na zdjęciu w projekcji na „widełki”.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zalety gwoździowania śródszpikowego wstecznego w przypadkach złamania uda:
1) możliwość zastosowania u pacjentów otyłych;
2) jest metodą z wyboru w przypadku współistniejących złamań trzonu i części bliższej kości udowej;
3) możliwość lepszego osiowania uda w przypadku złamania typu 3.3. wg OTA;
4) dostęp zewnątrzstawowy;
5) dostęp ten stwarza optymalne warunki do zadowalającego nastawienia większości złamań trzonu, ponieważ jest najbardziej równoległy do osi uda.
Prawidłowa odpowiedź to:

Złamanie, które może być zaszeregowane według klasyfikacji Schatzkera to złamanie:

Metodą leczenia otwartego złamania trzonu piszczeli w stopniu I wg klasyfikacji Gustilo-Andersena, która zapewni najlepsze osiowanie odłamów i przewidywaną funkcję kończyny jest:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące zespołu ciasnoty powięziowej podudzia:

Wskaz zdanie prawdziwe dotyczące złamania głowy kości udowej:

Wskaż wskazania do leczenia operacyjnego złamania krawędzi tylnej piszczeli:

Podczas badania klinicznego 2-miesięcznego niemowlęcia stwierdzono asymetryczne odwodzenie w stawach biodrowych ale z ujemnym objawem Ortolaniego i Barlowa. W badaniu usg bioder stwierdzono typ IIa wg Grafa. Postępowanie ortopedyczne powinno obejmować:

Który z wymienionych niżej nerwów można uszkodzić podczas dostępu Ludolfa do stawu biodrowego?

U dziecka w wieku 4 lat rozpoznano chorobę Perthesa, typ Herring A. Badanie kliniczne wykazało pełen, bezbolesny ruch w stawie biodrowym. Postępowanie ortopedyczne powinno obejmować:

Rozwojowa dysplazja stawu biodrowego powinna być rozpoznana:
1) w pierwszym tygodniu życia dziecka na podstawie badania usg;
2) w pierwszym tygodniu życia dziecka na podstawie badania klinicznego;
3) w pierwszym tygodniu życia dziecka na podstawie badania rtg;
4) w pierwszym miesiącu życia dziecka na podstawie badania MRI;
5) w pierwszym miesiącu życia dziecka na podstawie badania TK.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dodatni objaw Trendelenburga jest:
1) charakterystyczny dla dysplazji stawu biodrowego ze zwichnięciem u dzieci chodzących;
2) charakterystyczny dla choroby Legg-Calve-Perthesa;
3) związany z niewydolnością mięśnia pośladkowego wielkiego;
4) związany z niewydolnością mięśnia pośladkowego średniego;
5) związany z niewydolnością mięśnia biodrowo-lędźwiowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wrodzona stopa płaska charakteryzuje się:
1) pionowym ustawieniem kości skokowej w widełkach goleniowych;
2) końskim ustawieniem kości piętowej;
3) grzbietowym zwichnięciem kości łódkowatej;
4) przemieszczeniem kości strzałkowej ku tyłowi;
5) supinacją pięty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z wymienionych kątów oceniamy we wrodzonej stopie końsko-szpotawej?

U dziecka w wieku 4 lat stwierdzono chodzenie z rotacją stóp do wewnątrz. Objaw taki wskazuje na:

We wrodzonej stopie końsko-szpotawej stosowana jest technika leczenia wg:

Kąt Kite’a ocenia się w:

W brucelozie zmiany najczęściej nie obejmują:

W skoliozie idiopatycznej u dzieci i młodzieży największym problemem jest:

Kąt zawarty między osią uda a goleni jest:

Główną metodą leczenia wad postawy jest:

Postawa ciała człowieka zależy od:
1) płci;           4) czynników genetycznych;
2) wieku;           5) ogólnego stanu zdrowia.
3) typu konstytucjonalnego;
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu ultrasonograficznym stawu biodrowego noworodka, określenie typu IV wg klasyfikacji Grafa oznacza:

Który z wymienionych objawów jest charakterystyczny dla wrodzonego biodra szpotawego?
1) objaw Duchenne’a;   4) wysokie ustawienie krętarza większego;
2) objaw Trendelenburga;   5) brak głowy kości udowej w panewce.
3) objaw Drehmanna;
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie leczenia rozwojowej dysplazji stawu biodrowego może dojść do jałowej martwicy głowy kości udowej. Powikłanie to może być związane z:
1) utrzymywaniem kończyn w nadmiernym odwodzeniu w stawach biodrowych w trakcie leczenia;
2) stosowaniem repozycji stawu biodrowego bez wcześniejszego przygotowania, np. wyciągiem ponad głowę;
3) długotrwałym stosowaniem uprzęży Pawlika;
4) brakiem leczenia zwichnięcia stawu biodrowego u noworodków;
5) wielokrotnym wykonywaniem zdjęć radiologicznych stawów biodrowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Klatka piersiowa lejkowata zaliczana jest do grupy chorób:

Który z wymienionych elementów nie jest charakterystyczny dla wrodzonej stopy płaskiej?

Płyn stawowy u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów wykazuje cechy fizykochemiczne charakterystyczne dla płynu zapalnego, stwierdza się w nim:
1) ciała ryżowate;     4) obniżone pH płynu;
2) podwyższone pH płynu;   5) obniżone stężenie białka w płynie.
3) obniżoną lepkość płynu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych należą do tzw. bezwzględnych wskazań do leczenia operacyjnego chorych reumatoidalnych?
1) zagrażające lub istniejące zerwanie ścięgna;
2) unieruchomienie lub duże ograniczenie ruchów żuchwy;
3) stały ból stawu;
4) nawracające wysięki w stawie;
5) bolesny ucisk na pień nerwu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowe dla reumatoidalnego zapalenia stawów zmiany widoczne w obrazie radiologicznym to:
1) brzeżne lub centralne nadżerki;   4) rozległa podchrzęstna
2) osteofity;          sklerotyzacja;
3) zmiany torbielowate;     5) osteoporoza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do najważniejszych czynników odpowiedzialnych za niszczenie chrząstki w stawach objętych procesem reumatoidalnym należą:
1) mikrozłamania beleczek kostnych pod chrząstką;
2) „napełzanie” łuszczki na chrząstkę;
3) rozszczepianie molekuł macierzy przez proteazy;
4) zaburzenia odżywcze stawu wywołane przerostem błony maziowej;
5) systematyczne przeciążanie zapalnie zmienionego stawu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do synowektomii stawu kolanowego u chorych na reumatoidalne zapalnie stawu jest:
1) czynny proces zapalny z nawracającymi wysiękami od ponad 6 miesięcy;
2) pogrubienie (przerost) błony maziowej stwierdzone badaniem klinicznym i USG;
3) brak zmian w obrazie radiologicznym;
4) stały ból w stawie;
5) postępujący przykurcz stawu pomimo intensywnej rehabilitacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do endoprotezoplastyki kondylarnej (niezwiązanej) stawu kolanowego reumatoidalnego jest:
1) uszkodzenie warstwy podchrzęstnej kości;
2) nasilona koślawość stawu przekraczająca 20°;
3) przykurcz zgięciowy stawu przekraczający 30°;
4) uszkodzenie więzadła pobocznego piszczelowego kolana;
5) znaczny przerost błony maziowej stawu z bujaniem kosmków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowe dla reumatoidalnego zapalenia stawów zniekształcenie ręki to:
1) odchylenie promieniowe w nadgarstku i łokciowe w stawach śródręczno-palcowych;
2) odchylnie łokciowe w nadgarstku i odchylnie promieniowe w stawach śródręczno-palcowych;
3) ręka ”błogosławiąca”;
4) zniekształcenie palca w kształcie „łabędziej szyjki”;
5) zniekształcenie palca w kształcie „tabakierki”.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z wymienionych czynników nie stanowi przeciwwskazania do endoprotezoplastyki stawu biodrowego u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów:
1) przewlekła glikokortykosteroidoterapia;
2) przebyta zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych;
3) mierna aktywność czynników zapalnych (np. CRP, OB.);
4) podwinięcie szczytowo-obrotowe z objawami neurologicznymi;
5) czynne owrzodzenie podudzia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Operacja “rekonstrukcyjna” przodostopia reumatoidalnego obejmuje:
1) korekcję palucha koślawego z usunięciem zapalnej kaletki;
2) resekcję główek II-V kości śródstopia;
3) wydłużenie zginaczy głębokich palców od II do V;
4) usunięcie kaletek okolicy główek kości śródstopia II-V;
5) plastyczną resekcję ścięgien zginaczy palców od II do IV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najczęstsze błędy w technice operacyjnej podczas wszczepiania kłykciowej endoprotezy stawu kolanowego?
1) niewłaściwy dostęp operacyjny do stawu;
2) niezrównoważone napięcia więzadeł pobocznych;
3) zbyt cienka warstwa cementu pod elementem udowym endoprotezy;
4) niewłaściwa resekcja końca stawowego kości piszczelowej;
5) brak resekcji błony maziowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Technika stabilizacji śródszpikowej blokowanej stosowana jest w złamaniach:

Technika zespolenia płytami blokowanymi stosowana jest w złamaniach:

Technika stabilizacji zewnętrznej stosowana jest w złamaniach:

Biomechanika zespoleń złamań stabilnych winna być:

Biomechaniczna rola gwoździa śródszpikowego, blokowanego to:

W klasyfikacji Saltera-Harrisa złamaniami przechodzącymi dokładnie i tylko przez chrząstkę wzrostową są złuszczenia:

Uszkodzenie chrząstki wzrostowej w wyniku urazu typu Salter-Harris I lub II u 11-letniego chłopca spowoduje największe skrócenie i ew. deformacje osi kończyny po urazie okolicy:

Spośród uszkodzeń okołoporodowych okolicy obojczyka, najczęstsze i najbardziej typowe jest:

Złamanie trzonów kości przedramienia w ½ długości u 4-letniego dziecka powinno być:

Zamknięte, przemieszczone złamanie trzonów kości przedramienia w ½ długości u 10-letniego dziecka powinno być:

W leczeniu złamań trzonów kości przedramienia u młodocianych metodą śródszpikowego zespolenia elastyczno-stabilnego:

Radiogramy ujawniające urazowe zwichnięcie stawu łokciowego u 6-letniego dziecka mogą najczęściej nie ujawnić złamania:

Złamanie kłykcia bocznego kości ramiennej u 8-letniego dziecka jest potencjalnym powodem powikłań w postaci:

Awulsyjne złamanie guza kulszowego u 14-letniego piłkarza:

Zwichnięcie biodra u 7-letniego dziecka w wyniku upadku z wysokości wymaga:

Spiralne złamanie trzonu kości udowej u 12-miesięcznego niemowlęcia powstałe przy próbach chodzenia powinno być leczone:

Unieruchomienie gipsowe po repozycji złamania trzonu kości udowej u 3-letniego dziecka:

Poprzeczne, zamknięte złamanie trzonu kości udowej u 15-letniego chłopca jest wskazaniem do:

Złamanie wyniosłości międzykłykciowej z przemieszczeniem (III stopnia wg Meyersa i McKeevera) u 11-letniego dziecka wymaga:

Złamanie Tillaux u 13-letniej dziewczyny powinno być reponowane:

Spośród wymienionych uszkodzeń okolicy dziecięcego stawu łokciowego najrzadziej spotykane jest złamanie:

Izolowane, poprzeczne, przemieszczone złamanie trzonu kości łokciowej u 12-letniego dziecka powinno być:

Wydłużenie kończyny 2 lata po złamaniu uda u 5-letniego dziecka leczonego bezoperacyjnie unieruchomieniem w gipsie biodrowym jest typowo:

Otwarte, poprzeczne, przemieszczone złamanie trzonów piszczeli i strzałki II stopnia wg Gustillo-Andersona u 8-letniego dziecka:

Zamknięte, przemieszczone złamanie trzonów kości przedramienia w 1/3 bliższej połowie długości u 17-letniego chłopca powinno być leczone:

Do rozpoznania osteoporozy upoważnia:
1) stwierdzenie niskoenergetycznego złamania;
2) badanie DXA szyjki kości udowej;
3) obniżenie stężenia wapnia w surowicy;
4) stwierdzenie podwyższonego OB;
5) badanie DXA przedramienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe?
1) złamanie Collesa występuje najczęściej u kobiet po 50 r.ż.; ryzyko powikłań jest niewielkie;
2) złamanie Collesa jest najczęściej skutkiem upadku; ryzyko powikłań jest znaczne;
3) złamanie bliższego końca kości udowej jest mało prawdopodobne po złamaniu Collesa;
4) po złamaniu Collesa ryzyko powikłań jest znaczne; ryzyko złamania bliższego końca kości udowej wzrasta 2-krotnie;
5) złamanie Collesa występuje najczęściej u kobiet po 50 r.ż.; ryzyko powikłań jest znaczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typową cechą osteomalacji jest:

Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe?
1) odruchowa dystrofia współczulna (zespół Sudecka) występuje najczęściej skutkiem zbyt długiego unieruchomienia w opatrunku gipsowym;
2) odruchowa dystrofia współczulna powstaje skutkiem zaburzeń najczęściej po złamaniach Collesa;
3) w leczeniu odruchowej dystrofii współczulnej istotna jest rehabilitacja, leczenie przeciwobrzękowe i przeciwzapalne;
4) odruchowa dystrofia współczulna wymaga leczenia antyresorpcyjnego ze względu na plamisty zanik kości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż powikłania choroby Pageta:
1) transformacja nowotworowa w kierunku osteosarcoma;
2) złamania patologiczne;
3) objawy neurologiczne wynikające z ucisku zmienionej tkanki kostnej na przebiegające nerwy;
4) ciężka hipokalcemia;
5) deformacje kości długich i czaszki.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 21-letniego chorego, przyjętego do izby przyjęć, robotnika, przygniecionego przez ciężar (zgniecenie od strony bocznej obu barków), bez utraty przytomności, bez urazu brzucha, zgłaszającego ból okolicy mostka końca mostkowego obojczyka, zaburzenia przełykania, z umiarkowaną dusznością, o zachowanej ruchomości biernej barku (dobrej rotacji zewnętrznej), o prawidłowym, symetrycznym szmerze pęcherzykowym należy wykluczyć przede wszystkim:

W czasie operacji barku z dostępu tylnego istnieje szczególne ryzyko uszkodzenia nerwu:
1) pachowego;       5) mięśniowo-skórnego;
2) promieniowego;       6) nadłopatkowego;
3) pośrodkowego;       7) piersiowego długiego.
4) łokciowego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zmiażdżeniowe, wielofragmentowe, „wybuchowe” złamanie panewki łopatki to według klasyfikacji Goss’a-Ideberg’a typ:

W złamaniach guzka większego kości ramiennej oderwany fragment kostny przemieszczony jest zwykle:
1) proksymalnie i do tyłu (obrócony na zewnątrz);
2) proksymalnie i do przodu (obrócony do wewnątrz);
3) co wynika z działania mięśnia podłopatkowego;
4) co wynika z działania mięśni naramiennego;
5) co wynika z działania mięśnia nadgrzebieniowego, podgrzebieniowego i obłego mniejszego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Test Allena polega na:

Cechy radiologiczne akceptowalnego ustawienia odłamów w przypadku wygojonego złamania końca dalszego kości promieniowej u aktywnego zdrowego pacjenta to:
1) różnica indeksu promieniowo-łokciowego 2-3 mm w porównaniu do zdrowego nadgarstka;
2) przemieszczenie odłamów powierzchni stawowej < 2 mm;
3) kąt inklinacji dłoniowej nie mniejszy niż 0°;
4) utrata kąta inklinacji promieniowej < 5°;
5) przemieszczenie odłamów powierzchni stawowej < 3 mm;
6) kąt inklinacji dłoniowej nie mniejszy niż -10°.
Prawidłowa odpowiedź to:

W klasyfikacji Herberta i Fishera złamanie typu B2 oznacza pełne złamanie w obrębie talii kości łódeczkowatej. Jest to złamanie:

Wskaż stwierdzenia fałszywe dotyczące złamania Galeazzi:
1) leczeniem z wyboru jest otwarte nastawienie i stabilna osteosynteza;
2) leczeniem z wyboru jest zamknięta repozycja złamania i unieruchomienie w opatrunku gipsowym ramiennym;
3) uszkodzenie stawu promieniowo-łokciowego dalszego (DRUJ) zwykle prowadzi do grzbietowego podwichnięcia lub zwichnięcia głowy kości łokciowej;
4) niestabilność DRUJ po zespoleniu kości promieniowej jest wskazaniem do stabilizacji drutami K przez 4 tygodnie w celu utrzymania repozycji;
5) niestabilność DRUJ po zespoleniu kości promieniowej jest wskazaniem do stabilizacji drutami K przez 6-8 tygodni w celu utrzymania repozycji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące złamania główki kości ramiennej:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące złamania Monteggia:

Uszereguj przyczyny zaburzeń gojenia złamań od najczęściej do najrzadziej występujących:
1) brak unieruchomienia odłamów;
2) wczesne obciążanie;
3) palenie tytoniu;
4) przyczyny jatrogenne;
5) współwystępujące schorzenia metaboliczne;
6) alkoholizm;
7) otyłość;
8) predyspozycje genetyczne;
9) podeszły wiek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniami do chirurgicznej korekcji zniekształceń spowodowanych wystąpieniem zrostu złamań trzonów długich kończyn w nieprawidłowym ustawieniu są:
1) skrócenie kończyny większe niż 2 cm;
2) dolegliwości bólowe w miejscu złamania;
3) deformacja kończyny;
4) powiększenie obwodu kończyny o więcej niż 2 cm w porównaniu z kończyną przeciwległą na analogicznym poziomie;
5) względy estetyczne;
6) zastój żylny wywołujący przewlekłe obrzęki;
7) zespół ciasnoty przedziałów powięziowych;
8) rotacyjne przemieszczenie odłamów nieprzekraczające 45 stopni;
9) objawy neurologiczne uwięźnięcia nerwu w kostninie wytworzonego zrostu kostnego;
10) ograniczenie zakresu ruchomości czynnej przyległych stawów w stopniu upośledzającym funkcję kończyny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Korzyściami wynikającymi ze śródszpikowej stabilizacji złamania z rozwiercaniem jamy szpikowej w zaburzeniach zrostu kostnego są:
1) rekanalizacja jamy szpikowej;
2) kompresja odłamów;
3) poprawa krążenia w obrębie zespalanej kości;
4) aktywacja działania komórek prekursorowych stymulujących zrost kostny;
5) usunięcie blizny łącznotkankowej spomiędzy odłamów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Celem stabilizacji zewnętrznej złamań są:
1) zapewnienie optymalnego środowiska mechanicznego dla prawidłowego przebiegu zrostu kostnego;
2) uzyskanie anatomicznej repozycji odłamów;
3) przyspieszenie gojenia złamania;
4) minimalizacja stopnia jatrogennego uszkodzenia tkanek miękkich;
5) zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań bakteryjnych;
6) redukcja bezpośrednich kosztów leczenia;
7) zapewnienie wygody chorego w procesie leczenia;
8) zapewnienie choremu jak najbardziej nowoczesnych technik stabilizacji złamania zgodnie ze światowymi trendami leczenia;
9) zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań spowodowanych niestosowaniem się chorego do zaleceń lekarskich;
10) umożliwienie czynnościowego leczenia złamań w warunkach ambulatoryjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wystąpienia zaburzeń zrostu kostnego można się spodziewać u chorych z następującymi schorzeniami współistniejącymi:
1) cukrzyca insulinozależna z poziomami glikemii w zakresie 120-150 mg% w dobowym profilu glikemii;
2) przewlekłe zapalenie trzustki;
3) marskość wątroby;
4) przewlekła niewydolność nerek w okresie względnej ich wydolności;
5) reumatoidalne zapalenie stawów leczone farmakologicznie;
6) osteopenia;
7) szpiczak mnogi w okresie leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kompresja odłamów kostnych stymuluje zrost kostny poprzez:

Autogeniczne i allogeniczne przeszczepy kostne różnią:
1) właściwości osteoindukcyjne;
2) właściwości osteokondukcyjne;
3) obecność aktywnych komórek kostnych (osteoblastów i osteoklastów);
4) obecność białek macierzy kostnej stymulujących procesy zrostu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uszereguj szybkość tworzenia zrostu kostnego w poszczególnych złamaniach od najszybciej do najwolniej postępujących:
1) paliczek bliższy kciuka;
2) nasada dalsza kości promieniowej;
3) nasada bliższa kości ramiennej;
4) żebro;
5) guzowatość piątej kości śródstopia;
6) trzon kości strzałkowej;
7) trzon kręgu;
8) talerz biodrowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Materiałem służącym do uzupełniania ubytków kostnych posiadającym właściwości podporowe jest:
1) autogenny przeszczep kości;
2) przeszczep kości allogenicznej;
3) herafill;
4) ossigraft;
5) BMP na nośniku macierzy kolagenowej;
6) osocze bogatopłytkowe (PRP);
7) cement kostny (PMMA);
8) cement wapniowo - fosforanowy (Norian);
9) korund.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami używanymi do stymulacji zrostu kostnego są:
1) parathormon (PTH);         6) kortyzol;
2) kortykotropina (ACTH);         7) insulina;
3) hormon wzrostu (GH);         8) estrogeny;
4) kalcytonina;           9) osteoprotegeryna (OPG);
5) białka morfogenetyczne kości (BMP);   10) witamina D3.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pęczek przyśrodkowy splotu ramiennego otrzymuje włókna z:

Przyśrodkowe stabilizatory anatomiczne kolana to:

Miejsce wejścia tętnicy odżywczej do kości piszczelowej położone jest:

Która z wymienionych struktur jest najbardziej narażona na uszkodzenie podczas artroskopii stawu skokowo-goleniowego z dostępu przednio-bocznego?

Pasmo tylne kompleksu więzadła obrąbkowo-ramiennego dolnego spełnia rolę stabilizatora tylnego, w przypadku gdy ramię w stawie ramiennym znajduje się w położeniu: