Egzamin PES / Ortodoncja / wiosna 2006

Leczenie zaburzeń szkieletowych klasy II można leczyć:

Leczenie aparatem Herbsta wpływa głównie na:

Analiza czynnościowa narządu żucia obejmuje między innymi:

Ocena wielkości szpary spoczynkowej jest istotna:

Kostnienie żuchwy odbywa się:

Wyrostek kłykciowy żuchwy rozwija się z:

Wiek kostny jest miernikiem rozwoju układu kostnego. W ortodoncji wykorzystuje się go do:

Diagnozowanie jest to:

Wskaźnik IOTN służy do oceny:

Wskaźnik IOTN zawiera:
1) dwie składowe, zębową i estetyczną;
2) system ocen czterostopniowy;
3) wyłącznie opinię badającego;
4) wyniki analizy fotografii twarzy;
5) dane, oceniane głównie na podstawie badania wewnątrzustnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Biofizyka w ortodoncji zajmuje się:

Odtworzenie miejsca dla drugiego przedtrzonowca wymaga zmiany nachylenia korony pierwszego trzonowca. Należy stworzyć system sił - stosunek momentu siły do siły przyłożonej (M/F), który wynosi:

Pozycja głowy żuchwy w stawie skroniowo-żuchwowym w warunkach fizjologicznych zależy od:

Ramię zewnętrzne łuku twarzowego, obniżone poniżej środka oporu zęba, jest połączone z wyciągiem karkowym. Ten system sił może spowodować:
1) równoległe przesunięcie distalne zęba;
2) distalne nachylenie korony i mezjalne nachylenie korzenia zęba;
3) mezjalne nachylenie korony i distalne nachylenie korzenia zęba;
4) intruzję zębów;
5) ekstruzję zębów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wektory sił mięśni żwaczy i skrzydłowych przyśrodkowych są zwrócone:

Skurcz lewego mięśnia skrzydłowego bocznego powoduje:

Optymalna ortopedycznie, stabilna pozycja stawu skroniowo-żuchwowego jest to taka pozycja, kiedy:
1) głowa żuchwy znajduje się w górno-przedniej części dołu stawowego;
2) między tylną powierzchnią stoku, a głową żuchwy znajduje się krążek stawowy;
3) głowa żuchwy opiera się o szczyt guzka stawowego;
4) głowa żuchwy znajduje się w górno-tylnej części dołu stawowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazania do leczenia aparatami ortodontycznymi pacjentów z objawami ze strony stawów skroniowo-żuchwowych:

Decyzja usuwania zębów mlecznych w okresie rozwojowym zależy od:

Przyczyną bruksizmu mogą być:

Siła skurczu mięśni żwaczowych zależy od:
1) liczby czynnych jednostek neuromotorycznych;
2) stopnia rozciągnięcia mięśni przed skurczem;
3) dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych;
4) leczenia ortodontycznego łukiem twarzowym;
5) cech wrodzonych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Aparaty czynnościowe wysuwające żuchwę:
1) wpływają na zwiększenie aktywności mięśni skrzydłowych bocznych;
2) hamują wzrost żuchwy;
3) stymulują wzrost chrząstki głowy żuchwy;
4) powodują zwężenie górnego łuku zębowego;
5) wpływają na protruzję dwuszczękową.
Prawidłowa odpowiedź to:

Szkieletowe zaburzenia klasy II:

Cefalogram w projekcji bocznej:
1) wykonuje się z pochyloną głową;
2) odległość lampy rentgenowskiej od płaszczyzny pośrodkowej głowy wynosi najczęściej 150 cm;
3) obrazuje rzeczywiste wymiary głowy;
4) ma istotne znaczenie w planowaniu leczenia ortodontycznego;
5) wykonuje się w celu ustalenia pozycji zatrzymanego siekacza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wzrostowa rotacja żuchwy ku przodowi:
1) cechuje się mniejszym wzrostem tylnej wysokości twarzy w porównaniu z wysokością przednią twarzy;
2) występuje częściej niż wzrostowa rotacja żuchwy ku tyłowi;
3) wiąże się często ze zgryzem głębokim;
4) charakteryzuje się zwiększonym kątem podstaw szczękowych;
5) charakteryzuje się wklęsłą dolną krawędzią żuchwy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Aparaty czynnościowe do leczenia zaburzeń zgryzu klasy II:
1) utrzymują żuchwę w położeniu spoczynkowym;
2) są najbardziej skuteczne w okresie skoku pokwitaniowego;
3) skuteczność leczenia tych zaburzeń zależy od noszenia aparatu14-16 godzin na dobę;
4) wymagają stosowania długiej retencji po zakończonym leczeniu ortodontycznym;
5) nadają się do leczenia zaburzeń zębowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeszczepy kości do wyrostka zębodołowego u pacjentów z rozszczepem podniebienia pierwotnego i wtórnego:
1) wykonuje się najczęściej przed 8 rokiem życia;
2) stanowią podparcie dla skrzydła nosa;
3) tworzą pomost kostny, w który wyrzyna się pierwszy przedtrzonowiec;
4) stabilizują ruchomą kość przysieczną u pacjentów z obustronnym rozszczepem;
5) wykonuje się równocześnie z operacją rozszczepu wargi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozsuwanie szwu podniebiennego:
1) przeprowadza się aparatem stałym cienkołukowym;
2) stosuje się u pacjentów z szerokością podniebienną łuku zębowego < 30mm;
3) przeprowadza się aparatem typu Hyrax;
4) jest wskazane u pacjentów z retrognacją szczęki;
5) zmniejsza w sposób istotny nagryz pionowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zwiększenie wartości jednostki kotwiącej uzyskać można przez:
1) włączenie do bocznej jednostki kotwiącej drugiego trzonowca;
2) zastosowanie maski twarzowej;
3) założenie przerzutu podniebiennego;
4) zastosowanie wyciągu międzyszczękowego klasy II;
5) zwiększenie torku koronowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Większe prawdopodobieństwo utraty zakotwienia występuje:
1) kiedy stosuje się małe siły do przesuwania zębów;
2) częściej w górnym niż dolnym łuku zębowym;
3) kiedy przesuwa się pojedyncze zęby w pełnym łuku zębowym;
4) w dobrym zaguzkowaniu zębów bocznych;
5) u pacjenta z górnym aparatem stałym, cienkołukowym niż u pacjenta z aparatem wyjmowanym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Siła wywierana przez sprężynę międzyzębową o przekroju 5mm na górny kieł jest:

Wskazania do stosowania aparatu stałego:

Pojedyncza siła przyłożona do zamka na powierzchni wargowej siekacza górnego powoduje:
1) osiowe przesunięcie siekacza;
2) niekontrolowany obrót zęba;
3) przesunięcie korzenia zęba przedsionkowo;
4) przesunięcie korony zęba podniebiennie;
5) ekstruzję zęba.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ekstruzję siekaczy można przeprowadzić:
1) łukiem segmentowym na siekacze dolne, wywierającym małą siłę;
2) stosując 4-5 razy większą od siły intruzyjnej;
3) stosując siłę 2 razy mniejszą od siły intruzyjnej;
4) łukiem protruzyjnym na siekacze górne;
5) międzyszczękowymi, elastycznymi wyciągami pionowymi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie aktywatora jest wskazane do leczenia:
1) obrotów zębów;
2) osiowego przesunięcia siekaczy w poprzek łuku zębowego;
3) wysokich złamań wyrostka kłykciowego u dzieci;
4) wad zgryzu w okresie skoku wzrostowego;
5) zgryzu krzyżowego bocznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podwójny blok (twin block) działa poprzez następujące elementy czynnościowe:
1) łuki wargowe;             4) peloty wargowe;
2) skośne płaszczyzny nagryzowe;      5) peloty językowe.
3) zgryz konstrukcyjny;
Prawidłowa odpowiedź to:

Reakcja kości i zęba na przyłożoną siłę zależy od:

Wyciągi wewnątrzustne międzyszczękowe można stosować do:
1) leczenia zaburzeń klasy II;
2) zwężenia górnego łuku zębowego;
3) do obrotu kłów;
4) wyrównania kształtu górnego łuku zębowego;
5) zwiększenia siły mięśni żwaczowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Aparat Fränkla, typ I, wpływa na narząd żucia poprzez:
1) zwiększenie przestrzeni jamy ustnej w wadach klasy II;
2) odsunięcie pierścienia mięśni zewnątrzustnych od łuków zębowych;
3) cofanie siekaczy górnych;
4) zwiększenie nacisku języka na górny łuk zębowy;
5) hamowanie wzrostu żuchwy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Metodą z wyboru do oceny położenia głowy żuchwy i krążka stawowego jest:

Ramiona zewnętrzne łuku twarzowego w wyciągu potylicznym zostały uniesione powyżej środka oporu zębów bocznych. W wyniku działania wyciągu może nastąpić:

Do najczęściej występujących objawów klinicznych dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego należą:

Zaplanowanie niskiego zgryzu konstrukcyjnego, w wadach klasy II, zależy od:
1) przemieszczania żuchwy do tyłu z położenia spoczynkowego do nawykowego;
2) hipotonii mięśni żwaczy;
3) nagryzu poziomego większego niż 8 mm;
4) stopnia retruzji siekaczy górnych;
5) hipertonii mięśni wyrazowych twarzy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Planowanie wysokiego zgryzu konstrukcyjnego zależy od:
1) stopnia protruzji siekaczy górnych;
2) doprzedniej rotacji szczęki;
3) proporcji tylnej do przedniej wysokości twarzy < 56%;
4) pionowego wzorca wzrostu twarzowej części czaszki;
5) ortognatycznego typu profilu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W wadach klasy III selektywne opracowanie powierzchni wodzących aktywatora polega na:
1) utworzeniu ukosu na powierzchni podniebiennej zębów bocznych górnych i językowej zębów bocznych dolnych;
2) wypiłowaniu masy akrylanowej z mezjalnej powierzchni zębów bocznych górnych i dolnych;
3) uwolnieniu w aparacie masy akrylanowej z powierzchni żujących i mezjalnych zębów górnych bocznych;
4) uwolnieniu w aparacie masy akrylanowej z powierzchni żujących i distalnych zębów bocznych dolnych;
5) wypiłowaniu pionowych torów dla wyrzynania zębów bocznych górnych i dolnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie wad szkieletowych odbywa się poprzez:
1) modyfikowanie wzrostu;
2) wyrównywanie zaburzeń zębowych;
3) stosowanie sił ortopedycznych;
4) stosowanie szyn nagryzowych;
5) eliminowanie parafunkcji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Maska twarzowa służy do leczenia:
1) retrognacji żuchwy;
2) prognacji szczęki;
3) prognacji żuchwy u osób dorosłych;
4) retrognacji szczęki u dzieci;
5) wad klasy III w uzębieniu mlecznym i wczesnym mieszanym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozpoznanie zesztywnienia stawu skroniowo-żuchwowego wymaga wykonania:
1) tomografii komputerowej w rekonstrukcji 3D;
2) rezonansu magnetycznego;
3) analizy modeli diagnostycznych;
4) oceny ortopantomogramu;
5) nie wymaga żadnego z powyższych badań.
Prawidłowa odpowiedź to:

Postępowanie ortodontyczne po chirurgicznym uwolnieniu kostnozrostu stawu skroniowo-żuchwowego polega na zastosowaniu:
1) dźwigni do rozwierania szczęk;
2) górnej płyty ze śrubą do wyrównania łuku zębowego;
3) aparatu stałego na górny i dolny łuk zębowy;
4) aparatu czynnościowego;
5) ćwiczeń mięśni żwaczowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Szyna nagryzowa na zęby boczne służy do:
1) leczenia zgryzu głębokiego;
2) rozklinowania zębów w trakcie leczenia zgryzu krzyżowego częściowego przedniego;
3) wyłączenia rozchwianego siekacza lub grupy siekaczy z okluzji;
4) leczenia stłoczeń zębów;
5) zapobiegania chorobom przyzębia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Całkowite wykorzystanie luki poekstrakcyjnej przez kieł wymaga:

Równoległe przesunięcie kła do luki poekstrakcyjnej wymaga:
1) wyłącznie założenia łuku stalowego krawężnego i zagięcia go za rurką na zębie trzonowym;
2) założenia łuku NiTi i rozpięcia łańcuszka na zamkach od kła do pierwszego zęba trzonowego;
3) rozpięcia sprężyny otwartej na haczykach zbliżonych do środka oporu na kle i rurce na zębie trzonowym;
4) zastosowania małej pojedynczej siły;
5) zastosowania siły działającej w kierunku przesunięcia kła oraz równoważącej pary sił tworzącej przeciwdziałający moment siły.
Prawidłowa odpowiedź to:

W skład stawu skroniowo-żuchwowego wchodzą:

Ustalenie wskazań do leczenia ortodontycznego u pacjenta z wadą zgryzu i dysfunkcją stawu skroniowo-żuchwowego powinno obejmować ocenę:
1) równowagi napięcia i siły mięśni żwaczowych;
2) kinetyki żuchwy;
3) stopnia nasilenia choroby próchnicowej;
4) stanu przyzębia;
5) stanu higieny jamy ustnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bierne rozszerzanie łuków zębowych przeprowadza się przy pomocy:

Leczenie ortodontyczne aparatami w okresie wczesnego uzębienia mieszanego jest wskazane u pacjentów:
1) z zaburzeniami zgryzu klasy II;     4) ze zgryzem otwartym;
2) z zaburzeniami zgryzu klasy III;    5) ze zgryzem głębokim.
3) ze zgryzem krzyżowym bocznym;
Prawidłowa odpowiedź to:

Pojawienie się objawów dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych w trakcie leczenia ortodontycznego wymaga:
1) zmiany aparatu ortodontycznego;
2) przerwania leczenia ortodontycznego i ustalenia przyczyny objawu, np., bólu mięśni żwaczowych;
3) ustalenie przyczyny, np. bólu, zastosowanie farmakoterapii i kontynuowanie leczenia ortodontycznego;
4) zastosowania szyny relaksacyjnej;
5) przerwania leczenia w fazie nasilania bólu i trzasków oraz skierowania do specjalistycznego leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie ortodontyczne pacjentów z dysfunkcją stawów skroniowo-żuchwowych przeprowadza się przy pomocy:
1) aktywatora, lub jego modyfikacjami;
2) aparatów stałych z wyciągami międzyszczękowymi;
3) płytki podniebiennej z prostą płaszczyzną nagryzową;
4) mioterapii zwiększającej siłę mięśni;
5) można zastosować wyciąg karkowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przesuwanie zębów trzonowych wiąże się z resorpcją kości wyrostka zębodołowego. Stopień resorpcji zależy od:
1) wielkości przesunięcia zęba;     4) rodzaju przesunięcia zęba wyrostka zębodołowego;
2) gęstości kości;      5) płci.
3) wieku pacjenta;   
Prawidłowa odpowiedź to:

Skuteczność leczenia ortodontycznego jest:

Który z wymienionych aparatów czynnościowych nie służy do leczenia wad doprzednich?

Za najkorzystniejszy okres na rozpoczęcie leczenia ruchomym aparatem czynnościowym uważa się:

Jeśli chcesz zamykać luki poekstrakcyjne poprzez maksymalną retrakcję kłów i siekaczy, aparatem stałym z zamkami o szczelinie (slocie) 0.018 powinieneś zastosować:
1) pętle retrakcyjne na łuku ciągłym;
2) pętle refrakcyjne na łukach fragmentarycznych;
3) sprężyny nitinolowe rozpięte na łuku ciągłym;
4) wzmocnienie zakotwienia odpowiednio; w łuku górnym - wyciągiem zewnątrzustnym (headgearem), w łuku dolnym - łukiem językowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stałe aparaty retencyjne stosowane są w przypadkach wymagających długoterminowej retencji. Główne wskazania do ich użycia to:
1) zapobieganie stłoczeniom;
2) utrzymanie miejsca pod uzupełnienia protetyczne;
3) utrzymanie zamkniętej diastemy;
4) dla utrzymania pozycji dolnego łuku zębowego po leczeniu wady kl.II u pacjentów rosnących;
5) po leczeniu zgryzu głębokiego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jako aparat retencyjny po leczeniu zgryzu głębokiego należy zastosować?
1) jednoszczękową, tłoczoną, szynę retencyjną;
2) ruchomy retainer z płaszczyzną nagryzową;
3) aparat dwuszczękowy wykonany w zgryzie sytuacyjnym z rowkiem nagryzowym;
4) typowy retainer Howleya.
Prawidłowa odpowiedź to:

Działanie ortopedyczne wysokiego wyciągu czaszkowego (high pull headgear) z ramionami krótkimi i siłą poprowadzoną poniżej centrum oporu szczęki i centrum oporu jej uzębienia powoduje:
1) distorotację szczęki i jej uzębienia;    4) znaczne wydłużenie trzonowców;
2) distorotację trzonowców;       5) spłycenie nagryzu siekaczy.
3) pogłębienie nagryzu siekaczy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Końcowe opracowanie modeli diagnostycznych polegające na ich odpowiednim obcięciu ma na celu odtworzenie nawykowych warunków zgryzowych. Dlatego też ważne jest ich zorientowanie względem odpowiednich płaszczyzn. Wymień jakie to płaszczyzny:

Prosty sposób oceny kierunku wzrostu żuchwy, oparty na pomiarze z metody analizy telerentgenowskiej wg Jarabaka, polega na porównaniu wartości liniowych i wyraża się stosunkiem:

Przy zastosowaniu zewnątrzustnego wyciągu czaszkowego (high pull headgear) z ramionami średniej długości zagiętymi ku górze uzyskuje się głównie:

Jeśli do distalizacji trzonowców użyjesz wyciągu karkowego (low pull headgear) ze średniej długości ramionami to uzyskasz:

W leczeniu pacjentów z II kl. szkieletową, pionowym kierunkiem wzrostu i nadmierną przednią wysokością twarzy najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie:

Aparat Herbsta jest stałym aparatem czynnościowym stosowanym do korekty wad dotylnych (kl. II szkieletowa). Efekty jego działania to:
1) stymulacja wzrostu żuchwy;
2) przesuwanie ku przodowi zębów żuchwy i distalizacja zębów szczęki;
3) pogłębianie nagryzu siekaczy;
4) przechylenie siekaczy dolnych;
5) hamowanie wzrostu szczęki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do wykonania aparatu blokowego konieczny jest zgryz konstrukcyjny. Główne zasady zgryzu konstrukcyjnego to:
1) wysunięcie żuchwy rzędu 7-8mm, z rozklinowaniem na wysokość 2-4mm;
2) wysunięcie żuchwy rzędu 3-4mm, z rozklinowaniem na wysokość 4-6mm;
3) wyrównanie linii pośrodkowej obu łuków bez względu na przesunięcia zębowe;
4) wyrównanie linii pośrodkowej obu łuków pod warunkiem, że nie jej zaburzenie nie wynika z przesunięć zębów;
5) wykonywany na modelach diagnostycznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W klasyfikacji wad zębowych związanych z nachyleniem i przesunięciem zębów występuje pojęcie distoinklinatio, które oznacza:

W analizie kefalometrycznej wg. Schwarza możliwe jest wykonywanie między innymi pomiaru długości podstawy szczęki oraz obliczenie jej należnych indywidualnych wartości wyrażające się stosunkiem długości podstawy szczęki do:
1) długości przedniego dołu czaszkowego;    3) przedniej wysokości twarzy;
2) tylnej wysokości twarzy;         4) długości trzonu żuchwy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych stadiów rozwojowych drugiego i trzeciego palca dłoni wg.Bjorka i współpracowników świadczą o maksimum wzrostowym:
1) MP3;  2) MP3cap;  3) MP3u;  4) PP2;  5) PP3u.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na podstawie pomiarów wg metody kefalometrycznej Hasunda, Segnera o rozpoznaniu zgryzu otwartego całkowitego decyduje:

Znaczne powiększenie kata ANB może świadczyć o:
1) doprzedniej pozycji szczęki;
2) cofnięciu żuchwy;
3) doprzednim nachyleniu (anteinklinacji) szczęki;
4) dotylnym nachyleniu żuchwy;
5) cofnięciu szczęki.
Prawidłowa odpowiedź to:

W metodzie kefalometrycznej wg Hasunda, Segnera, Indeks przedniej wysokości twarzy wyraża się stosunkiem środkowego do dolnego odcinka twarzy. Powiększenie wartości Indeksu świadczy o:

W metodzie kefalometrycznej wg Hasunda, Segnera, do oceny zależności profilu miękkiego od profilu tkanek twardych wykorzystywany jest pomiar kąta Holdaway’a. Na wielkość tego kąta wpływają:
1) wielkość kąta ANB;         4) ustawienie górnych siekaczy;
2) wielkość guzowatości bródki(PgNBmm);   5) położenie punktu Sn;
3) grubość tkanek miękkich;        6) położenie punktu Gn.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z wymienionych nieparzystych punktów antropologicznych jest punktem skórnym i kostnym?

W metodzie kefalometrycznej wg Hasunda Segnera, kąt międzypodstawowy ML-NL opisuje stopień nachylenia płaszczyzny podstawy żuchwy (ML) i szczęki (NL) do siebie. Na powiększenie wielkości tego kąta wpływać będzie:
1) anteinklinacja szczęki;     3) dotylne nachylenie żuchwy;
2) retroinklinacja szczęki;     4) doprzednie nachylenie żuchwy.
Prawidłowa odpowiedź to:

W metodzie kefalometrycznej wg Hasunda Segnera, stopień nachylenia szczęki do przedniego dołu czaszkowego obrazuje kąt
NL-NSL. Anteinklinacja szczęki oznacza więc:
1) powiększenie wartości kąta NL-NSL;   3) dotylne nachylenie szczęki;
2) zmniejszenie wartości kąta NL-NSL;   4) doprzednie nachylenie szczęki.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ortodontycznym kamuflażu szkieletowej wady zgryzu prawdopodobieństwo złego rezultatu wystąpi gdy są:
1) umiarkowane i duże rozbieżności w przednio-tylnej relacji szczęk;
2) długa twarz;
3) harmonijne rysy twarzy;
4) stłoczenia powyżej 6 mm;
5) umiarkowane zaburzenia w wymiarze poprzecznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do prostowania przechylonych trzonowców zaleca użycie się fragmentarycznych aparatów stałych. Który z przedstawionych poniżej aparatów stosuje się do tego celu?
1) aparat Nance’a;
2) pętla pudełkowa;
3) łuk fragmentaryczny prostujący Burstona;
4) fragmentaryczny łuk złożony Sandera;
5) łuk fragmentaryczny z pętlą T.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z wymienionych aparatów nie służy do cofania trzonowców?

W wyniku leczenia ortodontycznego może nastąpić skrócenie korzeni zębów. Czynniki ryzyka znacznej resorpcji to:
1) bliskość warstwy kortikalnej po stronie językowej;
2) zabiegi chirurgiczne na szczęce i żuchwie;
3) szerokie, krótkie korzenie zębów;
4) torkowanie zębów;
5) obciążanie zębów z nie zakończonym wzrostem korzenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ortodontycznym kamuflażu szkieletowej wady zgryzu prawdopodobieństwo dobrego rezultatu dają:
1) małe rozbieżności w przednio-tylnej relacji szczęk;
2) długa twarz;
3) harmonijne rysy twarzy;
4) stłoczenia powyżej 6 mm;
5) umiarkowane zaburzenia w wymiarze poprzecznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaźnik częściowy Boltona to stosunek sumy szerokości sześciu zębów przednich żuchwy do sumy szerokości sześciu zębów przednich szczęki przedstawiony w procentach. Powiększenie wartości optymalnej tego wskaźnika oznacza nadmiar materiału zębowego w żuchwie co może skutkować:
1) powiększeniem nagryzu poziomego;   4) stłoczeniem dolnych siekaczy;
2) spłyceniem nagryzu pionowego;   5) szparami miedzyzębowymi w szczęce.
3) stłoczeniami w szczęce;     
Prawidłowa odpowiedź to:

Szczelne kontakty międzyzębowe utrudniają osadzenie pierścieni na zębach trzonowych. Do rozseparowania zębów bocznych używa się:
1) miękkiego, mosiężnego drutu;
2) elastomerowych gumek;
3) klinów plastikowych;
4) mechanicznych separatorów znoszących punkty styczne;
5) sprężynek separacyjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wbudowanie torku w obrębie szczeliny zamka lub jego podstawy, w technice łuku prostego, ogranicza potrzebę wykonywania na łuku zagięć:

Wprowadzenie angulacji w obrębie szczeliny zamka w technice łuku prostego ogranicza potrzebę wykonywania na łuku zagięć:

Moment siły to siła działająca na odległość. Moment siły powstaje więc gdy:

Dla wywołania jakiego rodzaju ruchu zęba wymagane jest użycie największej siły optymalnej:

Dla wywołania jakiego rodzaju ruchu zęba wymagane jest użycie najmniejszej siły optymalnej:

Podczas intrudowania zęba przyłożona do niego siła koncentruje się w okolicy:

Które z wymienionych cech są efektem ubocznym stosowania maski Delaire’a?
1) rotacja żuchwy do tyłu i dołu;     3) wychylenie siekaczy górnych;
2) skrócenie siekaczy górnych;      4) anteinklinacja szczęki.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku wczesnych stłoczeń pojawiających się w obrębie siekaczy można stosować ekstrakcję seryjną wg Kielgrena-Hotza. Zaznacz, jakie powinny być spełnione dodatkowe warunki aby taką ekstrakcję przeprowadzić:
1) brak dysproporcji szkieletowych;
2) duży (około 10mm) niedobór miejsca w łuku zębowym;
3) brak szpar poprzedzających wyrzynanie zębów stałych;
4) I kl. Angle’a w zakresie trzonowców;
5) kl. Angle’a nie ma znaczenia a jedynie wielkość stłoczeń.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wczesna utrata pojedynczego kła mlecznego w okresie uzębienia mieszanego wymaga utrzymania przestrzeni lub ekstrakcji zęba po stronie przeciwnej gdyż obawiamy się:

Wskaż sposoby wyrównywania krzywej Spee w dolnym łuku zębowym:
1) bezwzględna intruzja (skracanie) siekaczy dolnych;
2) bezwzględna ekstruzja (wydłużanie) trzonowców;
3) wychylanie siekaczy dolnych;
4) torkowanie koron trzonowców w kierunku przedsionkowym;
5) względne skracanie siekaczy poprzez utworzenie pionowej przestrzeni do wyrzynania trzonowców.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż wspólne zastosowania łuku podniebiennego (TPA) i aparatu guad helix:
1) wzmocnienie zakotwienia;
2) rotowanie trzonowców;
3) poszerzenie przedniej szerokości łuku zębowego;
4) cofania trzonowców.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prostokątny łuk intruzyjny jest dowiązany punktowo do czterech siekaczy i wchodzi w rurki na pierwszych trzonowcach, z ominięciem kłów i przedtrzonowców. Wylicz wielkość momentu działającego na każdy trzonowiec jeśli na siekacze działa siła intruzyjna wielkości 60g (po 15g na każdy siekacz), a odległość między siekaczami a trzonowcami wynosi 30mm:

Pętle pudełkowe są łukami fragmentarycznymi przydatnymi do:
1) wydłużenia lub skrócenia zęba;   4) przesunięcia mezjalnego zęba;
2) korekty angulacji zęba;     5) przesunięcia distalnego zęba.
3) rotacji;
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu chirurgiczno-ortodontycznym za najbardziej stabilny uważa się zabieg:

Łuk idealny w technice Standard Edgewise zawiera informacje dotyczące pozycji przedsionkowo-językowej, mezjalno-distalnej i pionowej poszczególnych zębów oraz ich torku, kształtu i rozmiaru łuku zębowego. Informacje te zawierają specjalne dogięcia wprowadzane na łuku. Który rodzaj dogięć określa pozycję przedsionkowo-językową poszczególnych zębów?

W opisie działania ortopedycznego wyciągów czaszkowych funkcjonują pojęcia centrum oporu szczęki i centrum oporu jej uzębienia. Wg Pana/Pani centrum oporu szczęki i centrum oporu uzębienia szczęki leżą:

Przyklejenie obróconego o 180 stopni, typowego zamka z techniki łuku prostego w opisie Rotha, na siekacz boczny górny, powoduje:

Druty ze stopu niklowo-tytanowego są w różnych formach używane w trakcie leczenia ortodontycznego. Powszechność i różnorodność zastosowań wynika z unikalnych cech jakie posiada ten stop. Której z wymienionych cech nie posiada stop niklowo-tytanowy?

W technice łuku prostego w obrębie szczelin zamków wprowadzony jest indywidualny dla danego zęba tork i anulacja, co oznacza, że tylko określony zamek może być przyklejony na określonym zębie. Od tej reguły są pewne odstępstwa co pozwala na zamianę zamków ze strony lewej na prawą. Zaznacz, na których zębach można dokonać zamiany zamków:
1) dolnych siekaczach;      3) pierwszych przedtrzonowcach górnych;
2) górnych siekaczy bocznych;    4) pierwszych trzonowcach górnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z częstszych błędów podczas przyklejania zamków jest ich umieszczanie poza ich długą osią zęba. Co spowoduje przyklejenie zamka mezjalnie, w stosunku do jego długiej osi?

Wśród błędów zdarzających się podczas I fazy leczenia tj. wyrównywania i szeregowania (niwelacji) łuków zębowych pojawia się, szczególnie w przypadkach ekstrakcyjnych, zjawisko określane mianem „roller coaster”. Występuje ono gdy:

W technice łuku prostego istnieje schemat wysokości umieszczenia zamków na powierzchni wargowej zębów, mierzonej odległością szczeliny zamka od brzegu siecznego, guzka lub powierzchni żującej danego zęba. Są jednak sytuacje wymagające indywidualizacji tego schematu. Należą do nich:
1) kły i przedtrzonowe o „szpiczastych” koronach;
2) zgryzy otwarte;
3) siekacze z uszkodzonych brzegami siecznymi;
4) siekacze ustawione w protruzji;
5) zgryzy głębokie;
6) siekacze ustawione w retruzji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zamykania luk poekstrakcyjnych stosuje się różne metody, które umożliwiają odpowiednią kontrolę zakotwienia i przewidywalny zakres retrakcji. Wśród wymienionych metod do zamykania luk poekstrakcyjnych nie wykorzystujemy:

Drut ze stopu beta-tytanowego (TMA) jest idealnym materiałem do wykonywania sprężynek pomocniczych, łuków dodatkowych, łuków końcowych. Wskaż, które cechy są charakterystyczne dla tego stopu:
1) niska sztywność;       4) pamięć kształtu;
2) superelastyczność;       5) duża plastyczność.
3) wysoka sprężystość;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zamykanie luk poekstrakcyjnych jest prawie zawsze skuteczne, jedynie w rzadkich przypadkach można napotkać problemy związane z przeszkodami w zamykaniu szpar. Zaznacz, która z wymienionych tu przeszkód nie jest prawdziwa:

Wyciągi elastyczne skrzyżowane (typu criss cross) stosowane są do eliminowania:
1) zgryzu krzyżowego w odcinku bocznym;   4) distoinklinacji trzonowców;
2) zgryzu przewieszonego;       5) wydłużenia zębów bocznych.
3) rotacji zębów bocznych;     
Prawidłowa odpowiedź to:

Łuki językowe są stosunkowo sztywnymi łukami mocowanymi do pierścieni na trzonowcach mając wiele zastosowań. Do których z wymienionych zadań nie stosuje się łuków językowych?
1) kontroli szerokości międzytrzonowcowej;    3) zwiększenia zakotwienia;
2) przechylania siekaczy;         4) mezjalizacji trzonowców.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z większych problemów po zakończeniu leczenia ortodontycznego jest utrzymanie stabilnej pozycji dolnych siekaczy. Dużą tendencją do nawrotu cechują się siekacze ustawione przed korektą językowo. Jakie zabiegi w takim przypadku powinno się wykonać aby uniknąć recydywy?
1) odzyskanie wystarczającej ilości miejsca dla wprowadzanego zęba (np. poprzez interproksymalne szlifowanie szkliwa);
2) fiberotomię;
3) zastosowanie delikatnej siły do przemieszczania korony;
4) poszerzenie wymiaru międzykłowego;
5) wprowadzenie odcinkowego torku przemieszczającego korzeń zęba dowargowo.
Prawidłowa odpowiedź to:

W profilaktyce zatrzymanych kłów ważna jest wczesna ocena ich położenia wykonywana od 8-9 roku życia. Zalecane postępowanie obejmuje badanie kliniczne a następnie radiologiczne jeśli wystąpią następujące sytuacje:
1) siekacze boczne wyrzynają się z opóźnieniem lub ustawiają wachlarzowato;
2) kły wyczuwane są wysoko w przedsionku;
3) występuje asymetria w badaniu palpacyjnym okolicy kłów prawej i lewej strony;
4) występują szpary między siekaczami;
5) kły nie są wyczuwalne we właściwym miejscu w wieku 10-15 lat.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zawsze jeśli jest to możliwe należy unikać usuwania zatrzymanych kłów i starać się sprowadzić je do łuku zębowego. Jednakże, w niektórych przypadkach istnieją wskazania do usunięcia zatrzymanych kłów. Należą do nich:
1) transpozycja kła z pierwszym przedtrzonowcem;
2) wyjątkowo niekorzystna pozycja kła niosąca ze sobą ryzyko skutków ubocznych;
3) ankyloza kła;
4) zresorbowanie przez kieł korzenia bocznego siekacza;
5) wewnętrzna lub zewnętrzna resorpcja kła lub zagięcie jego korzenia.
Prawidłowa odpowiedź to: