Egzamin PES / Ortodoncja / jesień 2004

Które z ubytków należą do ubytków niepróchnicowego pochodzenia:

Rozwój kostnych struktur twarzowo-czaszkowych polega na:

Wzrost kości żuchwy następuje w miejscach:

Wczesne leczenie wad klasy III (kąt SNA zmniejszony, kąt SNB i kąt SNPg zwiększony, kąt ANB ujemny) polega na zastosowaniu:

Strzałkowe zahamowanie nadmiernego wzrostu szczęki w II klasie szkieletowej można uzyskać za pomocą:

Przemieszczenie zębów takie jak: translacja, rotacja, tork można uzyskać przez zastosowanie:

Zgodnie z III zasadą dynamiki Newtona zakotwiczenie wzajemne polega na tym, że opór jednostki kotwiczącej jest równy oporowi jednostki przesuwanej, czyli następuje ruch obu jednostek:

Jeżeli wskazane jest zamknięcie luki poekstrakcyjnej tylko przez cofnięcie zębów przednich, to zęby boczne powinny być zakotwiczone:

Aparatami pomocniczymi służącymi do zwiększenia zakotwiczenia w żuchwie są:

Nadmierny wzrost doprzedni szczęki można zahamować przy użyciu wyciągu zewnątrzustnego stosując siłę:

Środek oporu szczęki znajduje się:

Wektor siły dystalizującej, przebiegającej poniżej środka oporu pierwszego zęba trzonowego górnego powoduje:

W leczeniu wyciągiem zewnątrzustnym przebieg wektora siły i jego stosunek do środka oporu zęba trzonowego określają:

Najskuteczniejszą metodą leczenia zespołu długiej twarzy (LFS) w wieku rozwojowym jest zastosowanie:

Upośledzony wzrost chrząstki nasadowej kości długich i chrząstki podstawy czaszki występuje w:

Do doprzedniego przemieszczenia szczęki maską twarzową potrzebna jest siła:

Ortodontyczne przemieszczanie zębów zależy od:

Amelogenesis imperfecta hereditaria to wrodzony niedorozwój:

Rozszczep wargi powstaje w wyniku zaburzenia w procesie:

Przyczyną powstawania późnych stłoczeń dolnych zębów siecznych jest:

Przeciwwskazaniem do zastosowania procy bródowej w przypadku nadmiernego wzrostu żuchwy (wada klasy III) jest:

Wskaźnik Boltona określa:

W analizie cefalometrycznej według Hasunda i Segnera do oceny stosunków przednio-tylnych służą parametry:

Przyczyną zwiększonego kąta ANB może być:

Łuk podniebienny (quad helix) stosowany w zwężeniach szczęki pochodzenia zębowego należy aktywować:

Przedwczesne zamknięcie szwów czaszkowych (synostoza) powstające w okresie zarodkowym występuje w zespole:

Prostowanie pojedynczego trzonowca polega na:

Błędem przy prostowaniu zębów trzonowych jest:

W jakim zespole wad rozwojowych występują wymienione zaburzenia w obrębie narządu żucia: niedorozwój szczęki, opóźnione ząbkowanie, przetrwałe zęby mleczne, atypowy kształt zębów, zgryz otwarty, który nasila duży język:

Ankyloza zęba to:

Duży język i dyskinezy językowe mają duże znaczenie w ortodoncji, ponieważ mogą być przyczyną różnorakich wad ustawienia zębów i szczęk, np. zgryzu otwartego, progenii:

Wada określana po łacinie jako dentitio praecox może wystąpić w przebiegu:

Łuk podniebienny Goshgariana stosujemy w celu uzyskania:

Stosując w okresie wzrostu wysoki wyciąg zewnątrzustny w połączeniu z aparatem czynnościowym zaopatrzonym w płaszczyzny nagryzowe oczekujemy:

U pacjenta z tyłożuchwiem, w okresie wzrostu, po zastosowaniu aparatu czynnościowego oczekujemy:

Które z wymienionych poniżej określeń punktów antropometrycznych często używanych w ortodoncji nie jest prawidłowe?

W wyniku zastosowania wyciągu zewnątrzustnego o sile 300g na stronę, uzyskujemy równoległe, osiowe cofnięcie górnych trzonowców, jeżeli wektor siły przechodzi:

Pojęcie zakotwienie maksymalne oznacza sytuację, w której w wyniku działania siły:

U pacjentów w wieku rozwojowym modyfikację wzrostu narządu żucia uzyskujemy poprzez zastosowanie:

Podczas leczenia aktywatorem wykorzystywane są siły związane z:

Do aparatów elastycznych, w których wykorzystano działanie sił czynnościowych podczas otwierania i zamykania ust, mówienia, przy ruchach bocznych żuchwy należą między innymi:

W przypadkach wielkozębia (macrodontio) często występuje stłoczenie zębów, obroty oraz ustawienie zębów poza łukiem zębowym, ponieważ przyczyną tych zaburzeń jest zwiększenie wymiarów wszystkich zębów.

Jeśli dziecko utraciło ząb w łuku gorzej rozwiniętym, np. dolnym w tyłozgryzie, to ekstrakcję wyrównawczą należy wykonać zawsze w:

W przypadku mikrogenii, towarzyszącej zespołowi (sekwencji) Pierre-Robina, zaleca się przy karmieniu dziecka dotkniętego tą wadą wrodzoną stosowanie:

Do mocowania łuków w zamkach służą między innymi:

Siłę, z jaką działa łuk, możemy modyfikować zmieniając przekrój albo długość drutu, ponieważ siła oddawana przez łuk zależy głównie od przekroju drutu i jego długości:

Przedwczesna utrata siekaczy mlecznych górnych lub dolnych może prowadzić do powstania zaburzeń czynności języka w czasie połykania i mowy, ponieważ dochodzi wówczas do zahamowania wzrostu wyrostka zębodołowego w odcinku przednim:

Zgryz otwarty w odcinku przednim (dotyczący wyrostka zębodołowego i/lub łuków zębowych) może być związany z przetrwałą niemowlęcą wymową, polegającą na nieprawidłowym wymawianiu spółgłosek wyrostkowo-zębowych n, t, d oraz syczących s, z, c, ponieważ zmiany w narządzie żucia są spowodowane przez wsuwanie języka między zęby przednie.

Regulator czynności Fränkla typu II służy do leczenia:

Działanie sił ortopedycznej maski Delaire’a powoduje:

Późne stłoczenia zębów wg teorii Begga są związane z:

Fizjologiczna przestrzeń zapasowa występuje:

Zjawisko „niedopasowania siekaczy” po wyrznięciu wszystkich stałych siekaczy obserwuje się w przypadkach:

Wiek zębowy 11-latków charakteryzuje się między innymi:

„Młodzieńcze wyrównanie okluzyjne” związane z procesami erupcji zębów polega na:

Mięśnie mimiczne twarzy - warstwa powierzchowna i głęboka pochodzą z mezenchymy:

Intensywność wyrzynania zębów podlega wahaniom dobowym i jest największa pomiędzy:

Odchylenia w budowie zębów w postaci zębów olbrzymich dotyczą najczęściej:

Mianem sekwencji wg Bachera określamy:

W wyniku przejścia z fazy martenzytu do formy austenicznej stopu niklowo-tytanowego, z którego jest wykonany drut ortodontyczny, staje się on:

Granicę proporcjonalności na wykresie zależności odkształcenia od naprężenia określa się jako:

Powstanie mas szklistych w ozębnej podczas działania siły ortodontycznej na ząb polega na:

W procesie resorpcji podminowującej rekrutacja osteoklastów odbywa się z:

Wskaźnik IOTN wprowadzony w Wielkiej Brytanii przez Brooka i Shawa można scharakteryzować następująco:

Izolowany rozszczep podniebienia najczęściej współistnieje z wadą wrodzoną:

Wskaźnik GOSLON zalecany do oceny nasilenia wad zgryzu w oryginalnej wersji zaproponowanej przez Marsa i wsp. dotyczy pacjentów:

Łuk wargowy wg Eschlera charakteryzuje się:

Łuk twarzowy wspólny w leczeniu za pomocą podwójnego bloku służy do:

Zadaniem pętli policzkowych w Kinetorze Stockfischa jest:

Opracowanie bloków w leczeniu zgryzu głębokiego za pomocą aparatu typu twin block polega na wypiłowaniu:

Nachylenie płaszczyzn skośnych do płaszczyzny zgryzu w podwójnym bloku najczęściej wykonuje się pod kątem:

Działanie aparatu Herbsta na zęby trzonowe w szczęce można porównać do działania:

Cechą charakterystyczną zamków samoligaturujących (self - ligating brackets) jest:

Torque wbudowany do zamków na centralne siekacze w szczęce w technice łuku prostego w opisie Rotha i w technice bioprogresywnej Rickettsa wynosi odpowiednio:

Pacjent lat 7 z przedwczesną utratą zębów 55 i 85, zęby 16 i 46 w zgryzie kontaktują w II guzkowej klasie Angle’a, brak innych nieprawidłowości zgryzowych. Postępowanie kliniczne powinno polegać na:

W leczeniu dziecka 8-letniego z przedwczesną utratą 2 zębów trzonowych mlecznych po jednej stronie dolnego łuku zębowego, u którego nie występują inne wady zgryzu, należy:
1) sprawdzić obecność zawiązków zębów stałych;
2) zastosować stały utrzymywacz przestrzeni;
3) prowadzić obserwację rozwoju zgryzu bez leczenia;
4) zastosować protezę profilaktyczną;
5) zastosować aparat obuszczękowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U dziecka w wieku 8 lat stwierdzono zgryz krzyżowy częściowy przedni z wychyleniem siekaczy górnych. Postępowanie kliniczne powinno polegać na:
1) zastosowaniu równi pochyłej; 4) pacjent wymaga dalszej diagnostyki;
2) zaleceniu ćwiczeń ze szpatułką; 5) zastosowaniu aparatu quad helix.
3) zastosowaniu kapy bródkowej;
Prawidłowa odpowiedź to:

W jaki sposób postępować z pacjentem, u którego występuje nawyk ssania palca, a dziecko pomimo rozmowy z lekarzem i rodzicami nie chce zrezygnować z nawyku:
1) polecamy rodzicom naklejanie plastra na palec;
2) polecamy stosowanie płytki przedsionkowej;
3) monitorujemy nawyk;
4) stosujemy płytkę podniebienną;
5) nie leczymy takiego pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta w okresie uzębienia mieszanego, na skutek przedwczesnej utraty zęba 65 doszło do dośrodkowej rotacji i nachylenia zęba 26, co doprowadziło do zmniejszenia ilości miejsca dla zęba stałego. W celu odrotowania zęba pierwszego trzonowego stałego należy zastosować:
1) aparat bihelix;         4) aparat Karwetzkiego;
2) aparat Klammta;         5) łuk podniebienny.
3) wyciąg zewnątrzustny;
Prawidłowa odpowiedź to:

U dziecka przed pokwitaniowym skokiem wzrostu stwierdzono: II klasę Angle’a, przetrwałe zęby drugie trzonowe mleczne w dolnym łuku zębowym oraz wrodzony brak zębów drugich przedtrzonowych stałych w żuchwie. W opracowywanym planie postępowania należy oprócz leczenia wady kl. II wziąć pod uwagę:
1) usunięcie przetrwałych zębów mlecznych i zamknięcie szpar przez przesunięcie zębów pierwszych trzonowych;
2) usunięcie przetrwałych zębów mlecznych i wyrównawczo zębów piątych w łuku górnym;
3) usunięcie zębów pierwszych przedtrzonowych górnych, bez ekstrakcji w łuku dolnym;
4) pozostawienie zębów mlecznych dolnych;
5) odłożenie leczenia pacjenta do zakończenia wzrostu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U dziecka 9-letniego stwierdzono przetrwały mleczny siekacz centralny. Postępowanie kliniczne powinno być następujące:

W przypadku zgryzu krzyżowego częściowego bocznego obustronnego, u pacjenta w okresie późnego uzębienia mieszanego stwierdzono, że wada ma podłoże szkieletowo-zębowe. W leczeniu zaplanowano rozszerzenie szczęki aparatem ze śrubą Hyrax.
W jaki sposób należy rozkręcać śrubę, aby uzyskać zaplanowany efekt terapeutyczny bez zbędnych powikłań:

W leczeniu wady kl. III u dziecka w okresie uzębienia mieszanego zastosowano kapę bródkową. Działanie tego aparatu spowoduje:
1) zahamowanie wzrostu żuchwy w okolicy wyrostka kłykciowego;
2) rotację żuchwy do dołu i tyłu;
3) skrócenie odcinka szczękowego;
4) wydłużenie odcinka szczękowego;
5) wysunięcie szczęki.
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie leczenia zgryzu krzyżowego częściowego bocznego u dziecka w okresie uzębienia mieszanego łukiem podniebiennym, doszło do wychylenia dopoliczkowego zęba pierwszego trzonowego po stronie wady zgryzu. Na czym polegał błąd w aktywacji aparatu?

W ortodoncji wskaźnik Goslon używany jest do oceny:

Badanie zewnątrzustne dziecka w okresie uzębienia mieszanego wykazało profil wypukły z nieznacznym wydłużeniem dolnego odcinka twarzy i rozwarty kąt żuchwy. Wewnątrzustnie występuje II guzkowa kl. Angle’a, wychylenie siekaczy górnych i dolnych, spłycony nagryz pionowy. Objawy te mogą świadczyć o:
1) aneriorotacji żuchwy;     4) posteriorotacji żuchwy;
2) zaburzeniu szkieletowym;    5) zaburzeniu w płaszczyźnie strzałkowej.
3) wadzie czynnościowej;
Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas żucia na zęby i przyzębie działają duże siły przerywane. Czas działania takiej siły trwa około 1 sekundy. Gdy nacisk taki trwa około 2 sekund w ozębnej dochodzi do następujących procesów:

Jeżeli do powierzchni wargowej wychylonego siekacza górnego zostanie przyłożona siła łuku wargowego aparatu ruchomego wielkości 50 g w odległości 15 mm od środka oporu zęba, to powstanie moment siły wielkości:

W celu zmniejszenia działania momentu siły, należy:
1) miejsce przyłożenia siły przybliżyć do środka oporu zęba;
2) miejsce przyłożenia siły oddalić od środka oporu zęba;
3) zastosować parę sił równoważących;
4) zastosować przeciwny moment siły;
5) zmienić miejsce położenia środka oporu zęba.
Prawidłowa odpowiedź to:

U dziecka 5-letniego z rozszczepem całkowitym obustronnym podniebienia pierwotnego i wtórnego stwierdzono obustronny zgryz krzyżowy częściowy boczny i tyłozgryz rzekomy spowodowany wysunięciem kości przysiecznej. Leczenie takiego pacjenta powinno polegać na:

Planując leczenie maską twarzową pacjenta w wieku 7 lat z przodozgryzem rzekomym, powinniśmy zawsze:
1) zastosować wstępne leczenie aparatem stałym cienkołukowym;
2) zastosować aparat płytkowy;
3) aparat wewnątrzustny powinien stanowić jednostką kotwiącą;
4) haczyki do maski powinny być powyżej płaszczyzny okluzji;
5) haczyki do maski powinny być poniżej płaszczyzny okluzji.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chłopca 13-letniego stwierdzono w badaniu zewnątrzustnym wysunięcie okolicy podnosowej i pogłębienie bruzdy wargowo-bródkowej, wewnątrzustnie występowała II guzkowa klasa Angle’a, przechylenie siekaczy górnych centralnych i nieznaczne wychylenie siekaczy bocznych górnych. Badanie cefalometryczne wykazało nieznaczne powiększenie kąta SNA, zmniejszenie SNB, a kąt SNPo w normie. Na podstawie wymienionych objawów można rozpoznać:

U pacjenta z pełnym uzębieniem stałym, u którego powinniśmy zastosować leczenie ekstrakcyjne należy wykonać:
1) zdjęcie ortopantomograficzne;     4) zdjęcie telerengenowskie;
2) obliczyć wskaźnik Popowicza;     5) zastosować regułę Tona.
3) zastosować regułę Gerlacha;
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu różnicowym zgryzu głębokiego całkowitego i nadzgryzu należy brać pod uwagę:
1) ustawienie siekaczy górnych;     4) wskaźnik łuku zębowego;
2) klasy Angle’a;         5) prawo Kollmanna.
3) wskaźnik nosowo-szczękowy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Na czym polega różnica w przesuwaniu zębów z żywą miazgą i zębów z prawidłowo wypełnionymi kanałami korzeniowymi, przypadku dobrze zaplanowanego leczenia ortodontycznego:

Twarz fizjonomiczna zawarta jest między następującymi punktami antropometrycznymi:

Ćwiczenia Rogersa zaliczane są do grupy ćwiczeń:

Cyrkiel trójwymiarowy Korkhausa służy do:

Przedwczesne zarośnięcie szwów czaszki występuje w zespołach:

W analizie cefalometrycznej wg Steinera wartość kąta ML:SN zależy od rotacji żuchwy:

Stłoczenie pierwotne to objaw:

Wewnątrzustnie w zespole Rierre-Robin spotykamy u noworodka:
1) spłaszczony górny wał dziąsłowy;
2) spłaszczony dolny wał dziąsłowy;
3) język ustawiony równolegle do tylnej ściany gardła;
4) koniuszek języka tkwiący w szczelinie rozszczepu;
5) język ustawiony prostopadle do tylnej ściany gardła.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie zawiasem Herbsta prowadzi do:

Wskaźnik nosowo-szczękowy Masztalerza jest w przypadku nadzgryzu u dziewcząt:

Jedną z typowych cech zgryzu głębokiego częściowego jest:

W przypadku tyłozgryzu całkowitego z wychyleniem górnych siekaczy łuk zębowy szczeki jest najczęściej:

Cechą nabytej postaci zgryzu przewieszonego jest:

Jeżeli suma szerokości czterech górnych siekaczy wynosi 32 mm to wg wskaźnika Popovicha prawidłowa ilość miejsca w bocznych odcinkach łuków zębowych powinna wynosić:

Tarcza językowa w regulatorze czynności Fränkla typ FR I b spełnia zadanie:

Wskazaniem do frenulektomii jest nisko ułożone i przerośnięte wędzidło górnej wargi. Zabieg ten jest najkorzystniej wykonać w okresie:

W leczeniu dzieci i młodocianych do utrzymywania protez ruchomych powinny być stosowane klamry:

Klasa II wg Carrel'a i Chialastri, dotycząca leczenia protetycznego w wieku rozwojowym opisuje:

Wskazanie do wykonania mostów adhezyjnych wg Kulke i Drennona stanowią:

Resorpcja korzeni mlecznych kłów i pierwszych trzonowców rozpoczyna się w wieku:

VTO (Visual Treatment Objective) stanowi część analizy:

Do szybkiego rozsuwania szwu podniebiennego stosuje się:

Najczęstszą nieprawidłowością zębową występującą u pacjentów z rozszczepami podniebienia jest:

Bakterie płytki nazębnej mają zdolność:
1) przemiany dostarczanej z dietą sacharozy w cukry proste;
2) fermentacji cukrów prostych do kwasów organicznych;
3) rozkładu wielocukrów dostarczanych w diecie np. skrobi;
4) wywoływania procesu próchnicowego bez substratu węglowodanowego;
5) do produkcji zewnątrzkomórkowych polisacharydów wpływających na objętość i przyleganie płytki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dziecko 9-letnie uległo 2 godziny wcześniej wypadkowi, w wyniku którego doszło do złamania w okolicy przyszyjkowej korony górnego siekacza stałego, połączonego z rozległym obrażeniem miazgi. W opisanej sytuacji wskazane jest dokonanie:

W przebiegu którego z niżej wymienionych zespołów chorobowych występują następujące zaburzenia:
- nadmierne rogowacenie dłoni i stóp, a także ciężkie uszkodzenie przyzębia;
- immunologiczne (defekt fagocytozy limfocytów, obniżona chemotaksja neutrofilów krwi obwodowej);
- w obrębie przyzębia zębów mlecznych, później stałych, stan zapalny prowadzący do destrukcji kości wyrostka zębodołowego i utraty uzębienia.