Egzamin PES / Onkologia kliniczna / jesień 2013

Wskaż nieprawidłowe stwierdzenie dotyczące raka jądra:

Wybierz prawidłowe zdanie dotyczące nowotworów neuroendokrynnych przewodu pokarmowego:

Wybierz stwierdzenia prawdziwe dotyczące gorączki neutropenicznej:
1) gorączkę neutropeniczną można rozpoznać gdy stwierdza się spadek liczby granulocytów obojętnochłonnych poniżej 500/μl i gorączkę większą niż 38,5°C;
2) w empirycznej antybiotykoterapii doustnej najczęściej stosuje się cyprofloksacynę + amoksycylinę z kwasem klawulanowym;
3) u pacjenta, u którego po pierwszym kursie chemioterapii wystąpiła gorączka neutropeniczna należy rozważyć zastosowanie w ramach profilaktyki wtórnej G-CSF po drugim kursie chemioterapii;
4) najczęstszym patogenem jest Staphylococcus koagulazo-ujemny;
5) wystąpienie gorączki neutropenicznej stanowi bezwzględne wskazanie do natychmiastowego zastosowania G-CSF.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do potwierdzonych nieprawidłowości genetycznych związanych z występowaniem raka pęcherza moczowego nie zalicza się:

U 37-letniej pacjentki, będącej w 22 tygodniu ciąży, po operacji raka piersi rozpoczęto uzupełniającą chemioterapię wg schematu AC (doksorubicyna, cyklofosfamid). Wybierz prawdziwą odpowiedź:

Wybierz stwierdzenia prawdziwe dotyczące postępowania po radykalnym leczeniu raka piersi:
1) zaleca się wykonywanie mammografii co 12 miesięcy;
2) odpowiednia aktywność fizyczna i redukcja wagi ciała u osób otyłych mogą wydłużyć całkowity czas przeżycia;
3) zastosowanie kwasu zoledronowego u pacjentek stosujących inhibitory aromatazy zmniejsza ubytek masy kostnej;
4) stosowanie hormonalnej terapii zastępczej zawierającej estrogeny nie zwiększa ryzyka nawrotu choroby;
5) u kobiet leczonych tamoksyfenem konieczne jest wykonywanie badania ginekologicznego co 3 miesiące.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz zdania prawdziwe dotyczące profilaktycznego usunięcia jajników u nosicielek mutacji w genie BRCA1:
1) profilaktyczne usunięcia jajników u nosicielek mutacji genu BRCA1 prawie całkowicie zmniejsza ryzyko wystąpienia raka jajnika;
2) profilaktyczne usunięcia jajników u nosicielek mutacji genu BRCA1 zmniejsza ryzyko wystąpienia raka piersi o około 50%;
3) profilaktyczne usunięcia jajników u nosicielek mutacji genu BRCA1 nie zmniejsza ryzyka wystąpienia raka piersi;
4) profilaktyczne usunięcia jajników u nosicielek mutacji genu BRCA1 zmniejsza ryzyko wystąpienia raka piersi o około 90%;
5) profilaktyczne usunięcia jajników u nosicielek mutacji genu BRCA1 całkowicie eliminuje ryzyko wystąpienia raka jajnika.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ze względu na potencjalny wpływ kazbazytakselu na gamety męskie i możliwość wpływu na organizm za pośrednictwem nasienia, mężczyźni otrzymujący kabazytaksel powinni:

Które ze zdań dotyczących stosowania abirateronu u chorych na raka prostaty jest nieprawdziwe?

U chorego podejrzanego o raka gruczołu krokowego biopsja prostaty nie jest konieczna, gdy stwierdza się:

Rozpoznanie guza pęcherzykowego tarczycy jest zazwyczaj wskazaniem do operacyjnego wycięcia płata gruczołu, w którym go stwierdzono. Dopuszczalne jest odstąpienie od operacji gdy:

Postać czerniaka typu LMM (lentigo maligna melanoma) charakteryzuje się następującymi cechami, z wyjątkiem:

International Germ Cell Cancer Collaborative group (IGCCG) opracowało kategorie rokownicze przerzutowych guzów zarodkowych. Właściwe odsetki przeżyć 5-letnich dla poszczególnych kategorii wynoszą:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące raka pęcherza moczowego:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące raka gruczołu krokowego:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące leczenia raka przełyku:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące raka kanału odbytu i raka brzegu odbytu:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące nowotworów jajnika:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące raka szyjki macicy:

W przypadkach zaawansowanego czerniaka w tzw. terapii celowanej konieczna jest obecnie ocena mutacji:

Ocenę stopnia zaawansowania nowotworu w systemie TNM uwzględniającą wynik badania pośmiertnego (sekcji) oznacza się jako:

Ocenę obecności mutacji genu KRAS w celu doboru pacjentów do terapii celowanej wykonuje się w przypadku raka:

Celami patomorfologicznego badania śródoperacyjnego są:
1) określenie TNM;
2) dokładne określenie typu histologicznego nowotworu;
3) określenie czynników predykcyjnych;
4) uzyskanie informacji dla planowania rozległości zabiegu operacyjnego;
5) ocena radykalności zabiegu operacyjnego (stan marginesów chirurgicznych).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłową odpowiedź dotyczącą stosowania chemioterapii u 56-letniej, otyłej (powierzchnia ciała 2,2 m²) chorej na potrójnie ujemnego raka piersi:

Spośród leków wykorzystywanych do leczenia chorych na raka piersi stosowanie ciepłych okładów konieczne jest w przypadku wynaczynienia:

W leczeniu uzupełniającym raka brodawki Vatera wykazano skuteczność następujących leków:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące pertuzumabu:

Wskaż parametr, który uniemożliwia postawienie rozpoznania HNPCC (dziedzicznego raka jelita grubego bez polipowatości) wg kryteriów amsterdamskich:

U 55-letniego chorego na raka pęcherza moczowego, którego poddano chemioterapii neoadjuwantowej w badaniu histopatologicznym rozpoznano raka z nabłonka przejściowego G3, pT3, pN1. Leczenie uzupełniające powinno polegać na zastosowaniu chemioterapii:

W przypadku nieinwazyjnego raka pęcherza moczowego o dużym ryzyku nawrotu najlepszy efekt uzyskuje się po dopęcherzowym zastosowaniu:

W badaniach obrazowych bezpośrednie objawy złośliwości guza jajnika obejmują:
1) największy wymiar > 4 cm;
2) obecność płynu w j. otrzewnowej;
3) guz lity lub duży komponent lity w zmianie;
4) przegrody w guzie o grubości > 3 mm;
5) zmiany w węzłach chłonnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki lat 56 po optymalnym zabiegu operacyjnym z powodu raka jajnika w stopniu IIIC oraz po chemioterapii I linii opartej o karboplatynę i paklitaksel w standardowych dawkach, która zakończyła się uzyskaniem całkowitej remisji klinicznej po 14 miesiącach stwierdza się płyn w jamie brzusznej, stężenie CA125 350 U/ml. W wykonanym KT stwierdza się znaczną ilość płynu oraz dwie zmiany lite - jedną wokół naczyń biodrowych lewych (średnicy 4 cm) oraz drugą na wysokości tętnicy nerkowej lewej (średnicy 4,5 cm). Pacjentka:

Pacjentka lat 65 została przyjęta na oddział ginekologii z potwierdzonym histologicznie z wycinka szyjki rakiem szyjki macicy. W wykonach badaniach stwierdzono: w kolposkopii inwazyjną zmianę w obrębie szyjki bez cech zmian poza szyjką macicy, w badaniu ginekologicznym zestawionym prawidłowy narząd rodny, w badaniu przez odbyt naciek w prawym przymaciczu wielkości około 2 cm, w badaniu KT nie stwierdzono zmian w węzłach chłonnych miedniczych oraz okołoaortalnych, w badaniu NMR miednicy stwierdzono zmianę w obrębie szyjki z naciekiem w obręb prawego przymacicza o wymiarach całkowitych 4 x 3,6 cm. Nie stwierdzono przerzutów w klatce piersiowej w obrazie rtg. Pacjentka jest w stopniu:

Stosowanie hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) po leczeniu onkologicznym na podstawie obecnie dostępnej literatury nie jest zalecane w przypadku następujących nowotworów:
1) rak piersi;
2) rak trzonu macicy;
3) rak jajnika;
4) rak szyjki macicy;
5) rak jelita grubego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciętne ryzyko zachorowania na raka piersi i jajnika wśród kobiet nosicielek mutacji w genie BRCA1 przed upływem 70. roku życia wynosi odpowiednio:

Które z poniżej przedstawionych chorób/zespołów mają podłoże epigenetyczne?

U chorego w dobrym stopniu sprawności leczonego systemowo z powodu raka żołądka, u którego występują przeciwwskazania do zastosowania pochodnych platyny najodpowiedniejszym schematem będzie:

Spośród niżej wymienionych czynników ryzyka zachorowania na raka piersi u kobiet istotne znaczenie posiadają wszystkie, z wyjątkiem:

U 65-letniego chorego, nałogowego palacza tytoniu (60 paczkolat), rozpoznano przywnękowy guz lewego płuca i powiększenie węzłów chłonnych wnęki po tej samej stronie. W badaniu bronchoskopowym stwierdzono naciek nowotworowy w lewym oskrzelu głównym, zlokalizowany w odległości 2,2 cm od rozwidlenia tchawicy. Rozpoznanie histopatologiczne: rak płaskonabłonkowy. W badaniu mediastinoskopowym stwierdzono mikroprzerzut raka w jednym węźle chłonnym grupy 4L. PS 1, FEV1: 1,6 l (67% wartości należnej).

U 52-letniego mężczyzny, nałogowego palacza tytoniu (50 paczkolat), w badaniu radiologicznym stwierdzono rozległą masę
guzowo-węzłową w prawym płucu oraz poszerzenie kąta rozwidlenia tchawicy przez pakiet podostrogowych węzłów chłonnych. Na podstawie wycinka pobranego drogą bronchoskopii ustalono rozpoznanie raka drobnokomórkowego. PS 1, FEV1: 1,8 l (66% wartości należnej). Postępowaniem z wyboru w tej sytuacji jest:

Cecha 3 w ocenie BIRADS oznacza zmianę:

Wskaż nieprawidłową odpowiedź dotyczącą międzybłoniaka opłucnej:

W leczeniu śródprzewodowego raka piersi wskazaniem do wykonania amputacji nie jest:
1) duża średnica guza;
2) zmiany obejmujące więcej niż jeden kwadrant piersi;
3) obecność przeciwwskazań do radioterapii;
4) niski stopień zróżnicowania guza;
5) cechy mikroinwazji.
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniach przesiewowych u nosicielek mutacji BRCA1 i BRCA2 zaleca się wykonywanie następujących procedur:
1) samokontroli piersi od 18 r.ż.;
2) badania piersi przez lekarza od 25 r.ż.;
3) badania mammograficznego na przemian z badaniem rezonansem magnetycznym od 25 r.ż.;
4) ultrasonografii dopochwowej i oznaczania stężenia Ca125 od 35 r.ż.;
5) wykonywania zdjęcia klatki piersiowej co 2 lata.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą zmianą o charakterze złośliwego nowotworu w wątrobie jest:

W klasyfikacji van Nuys raków wewnątrzprzewodowych piersi (VNPI) nie bierze się pod uwagę:

Zmianą przedrakową dla raka szyjki macicy jest:

Penetracja genu odzwierciedla:

Najważniejszym czynnikiem rokowniczym w raku piersi jest:

64-letni pacjent zgłosił się do lekarza z powodu osłabienia. Stwierdzono anemię, trombocytopenię i limfocytozę ponad 100 tys/mm³. Ponadto lekarz rozpoznał hepatosplenomegalię i nieznaczną limfadenopatię. Pobrano węzeł chłonny, który miał zatartą strukturę - utkanie stanowiły małe, dojrzałe limfocyty z rozproszonymi ośrodkami rozmnażania zawierającymi prolimfocyty i paraimunoblasty. Komórki tego nacieku miały fenotyp:

Stopień zaawansowania T3 raka skóry to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ipilimumabu:
1) potwierdzono, że działa jedynie przy obecności ekspresji HLA-A2;
2) charakteryzuje się dużym odsetkiem odpowiedzi, a odpowiedzi na leczenie obserwowane w badaniu PET występują szybko w ciągu kilku dni;
3) wydłuża przeżycia całkowite w stosunkowo niewielkiej grupie chorych, ale korzyść kliniczna u tych pacjentów jest długotrwała;
4) najczęstszym powikłaniem jest występowanie raków płaskonabłonkowych skóry;
5) w badaniu III fazy mediany przeżyć wolnych od progresji pomiędzy chorymi leczonymi ipilimumabem i dakarbazyną oraz dakarbazyną i placebo były zdecydowanie dłuższe dla ramienia z ipilimumabem;
6) najpoważniejsze powikłania dotyczą objawów autoagresji, np. immunologicznego zapalenia jelita;
7) nie jest skuteczny u chorych na czerniaki z obecnością mutacji BRAF;
8) mediana przeżyć całkowitych chorych na zaawansowane czerniaki leczonych ipilimumabem po niepowodzeniu wcześniejszej terapii wynosi 16 miesięcy;
9) brak jest czynników predykcyjnych w terapii ipilimumabem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących mięsaków tkanek miękkich wskaż prawdziwe:
1) trabektedyna wykazuje największą aktywność u chorych na zaawansowane myxoid/round cell liposarcoma;
2) chemioterapia uzupełniająca pooperacyjna jest standardowym postępowaniem we wszystkich mięskach tkanek miękkich o wielkości > 5 cm;
3) najczęściej przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych daje sarcoma epithelioides i clear cell sarcoma;
4) w przypadku pierwotnych guzów tkanek miękkich o wielkości powyżej 5 cm lub położonych podpowięziowo postępowaniem z wyboru w ich diagnostyce jest wykonanie biopsji otwartej lub gruboigłowej;
5) w sarcoma synoviale charakterystyczną translokacją jest t(11;22);
6) radioterapia w skojarzeniu z chirurgią jest standardowym postępowaniem w leczeniu oszczędzającym wszystkich mięsaków tkanek miękkich z wyjątkiem pierwotnych mięsaków o niskiej złośliwości i wielkości < 5 cm;
7) uzupełniająca radioterapia w skojarzeniu z resekcją R0/R1 mięsaka tkanek miękkich zmniejsza odsetek nawrotów miejscowych, jednak jej wpływ na przeżycia odległe nie jest pewny;
8) najczęściej rozwijającym się nowotworem u chorych na chorobę von Recklinghausena jest DFSP;
9) uzupełniająca radioterapia przedoperacyjna wiąże się z większą liczbą późnych powikłań ze strony tkanek (np. złamań patologicznych) w porównaniu z radioterapią pooperacyjną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do grupy niskiego ryzyka raka płaskonabłonkowego ustnej części gardła w klasyfikacji Anga kwalifikują się chorzy o następującej charakterystyce:

U 34-letniego chorego usunięto prawą śliniankę podżuchwową. W badaniu histopatologicznym stwierdzono naciek raka z nabłonka przewodów ślinowych (salivary duct carcinoma) o średnicy 2,5 cm, nieprzekraczający torebki gruczołu. Właściwym postępowaniem w tym przypadku jest:

Standardowym postępowaniem przyczynowym z wyboru u chorego w stopniu sprawności 1 wg WHO z progresją raka płaskonabłonkowego narządów głowy i szyi w trakcie leczenia schematem PF z powodu nieoperacyjnego nawrotu miejscowego jest:

Według współczesnej wiedzy, wdrożenie indukcyjnej chemioterapii wg schematu TPF poprzedzającej jednoczesną chemioradioterapię u chorych na loko regionalnie zaawansowane płaskonabłonkowe raki narządów głowy i szyi jest uzasadnione w przypadku:

Przesłanki teoretyczne i dane z badań klinicznych wskazują, że korzyść terapeutyczna wynikająca ze skojarzenia cetuksymabu z napromienianiem u chorych na miejscowo zaawansowane, płaskonabłonkowe raki narządów głowy i szyi jest związana z:

Współcześnie akceptowanymi metodami leczenia raka podstawnokomórkowego skóry są:
1) chirurgiczne usunięcie guza z marginesem zdrowej tkanki;
2) radioterapia;
3) krioterapia;
4) elektrokoagulacja;
5) stosowanie kremów zawierających 5-Fu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu chłoniaków żołądka metodą z wyboru jest:

Które zdanie, dotyczące chirurgicznego leczenia chorych z rozpoznanym mięsakiem, jest nieprawdziwe?

Usunięto znamię barwnikowe, położone na skórze kończyny dolnej u 40-letniego mężczyzny. Rozpoznano czerniaka in situ, a w wyniku usunięcia uzyskano dwumilimetrowy margines zdrowych tkanek. W badaniu klinicznym nie stwierdzono powiększenia węzłów chłonnych pachwinowych. Następnym etapem postępowania, zgodnym ze współczesnymi standardami, jest:

Które ze zdań dotyczących raka jelita grubego jest fałszywe?

Do podstawowych objawów radiologicznych raka płuca nie należy:

Jeżeli zmiana w piersi została w mammografii zaklasyfikowana do kategorii BI-RADS 3 następnym krokiem diagnostycznym powinno być:

Zgodnie z opublikowanymi w 2010 rekomendacjami EUSOMA wskazaniem do badania MR piersi nie jest:

Które stwierdzenie dotyczące systemu klasyfikacji BI-RADS jest nieprawdziwe?

Korzyści z zastosowania chemioterapii uzupełniającej chorych operowanych z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca dotyczą wyłącznie chorych w stopniu II i są związane z płcią, wiekiem oraz typem histologicznym nowotworu. Wymienione twierdzenia są:

W przypadku nawrotu drobnokomórkowego raka płuca wyłącznie w obrębie ośrodkowego układu nerwowego należy w pierwszej kolejności rozważyć zastosowanie:

Wskaż prawdziwe informacje dotyczące złośliwego międzybłoniaka opłucnej:
1) najczęściej występującym typem histologicznym złośliwego międzybłoniaka opłucnej jest typ mięsakowaty;
2) szczególnie agresywny przebieg charakteryzuje typ nabłonkowaty;
3) typ mieszany stanowi około 30% rozpoznań histologicznych;
4) radykalne leczenie chirurgiczne jest możliwe jedynie w I stopniu zaawansowania choroby;
5) największą skuteczność w leczeniu systemowym wykazują niektóre antymetabolity, cisplatyna i doksorubicyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie podtrzymujące lub konsolidujące ma zastosowanie u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca po uzyskaniu obiektywnej odpowiedzi na chemioterapię indukcyjną. Nieprawdziwe jest stwierdzenie, że leczenie podtrzymujące lub konsolidujące:
1) może wydłużyć czas przeżycia;
2) należy zakończyć w chwili wystąpienia progresji;
3) u chorych z rozpoznanym rakiem innym niż płaskonabłonkowy obejmuje zastosowanie docetakselu;
4) może poprawić jakość życia;
5) u chorych z mutacją genu EGFR może obejmować zastosowanie gefitynibu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Poszukiwanie mutacji w genach EGFR, KRAS i EML-4-ALK ma uzasadnienie w przypadku raka:
1) płaskonabłonkowego;       4) wielkokomórkowego;
2) gruczołowego;         5) neuroendokrynnego.
3) drobnokomórkowego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Patomorfologiczne rozpoznanie grasiczaka typu B2 (klasyfikacja WHO) oznacza rozpoznanie:

Wybierz stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do frakcjonowania dawki w radioterapii:

Stosowanie jednoczasowej radioterapii z cisplatyną poprawiło istotnie wyniki leczenia chorych na zaawansowanego raka szyjki macicy. Pozytywny efekt uzyskujemy:

Stosowanie jednoczasowej radioterapii z cisplatyną i etopozydem poprawiło istotnie wyniki leczenia chorych na drobnokomórkowego raka płuca. Pozytywny efekt uzyskujemy wskutek:

W leczeniu radykalnym raka gruczołu krokowego stosuje się radykalną prostatektomię lub radioterapię. Jak do tej pory nie porównano bezpośrednio tych metod leczenia. Jakie kryteria powinny decydować o wyborze spośród nich?

W leczeniu radykalnym zaawansowanych miejscowo raków regionu głowy i szyi powinno się stosować następujące podstawowe zasady:

W glejakach złośliwych stosuje się podział na grupy prognostyczne wg RTOG. W podziale tym brane są pod uwagę najważniejsze czynniki prognostyczne. Są to:

U 34-letniej chorej z rozpoznaniem raka szyjki macicy w st. IIIA (wg FIGO) i upośledzeniem funkcji nerek (współczynnik filtracji GFR: 35 ml/min) optymalną metodą leczenia jest:

72-letnia chora na niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium rozsiewu do wątroby, z towarzyszącą niedokrwistością i cukrzycą w wywiadzie otrzymuje w paliatywnej chemioterapii karboplatynę z winorelbiną. U tej chorej:

Moc testu statystycznego:

Przedział ufności:

Swoistość testu diagnostycznego:

Wskazaniem do pooperacyjnego napromieniania u chorych po mastektomii jest:

Radiochemioterapia z termozolomidem w stosunku do samodzielnej radioterapii stosowana w glejaku wielopostaciowym po resekcji chirurgicznej:

Pozytywny czynnik rokowniczy w anaplastycznych skąpodrzewiakach to:

Zastosowanie chemioterapii równoczesnej z radioterapią w niedrobnokomórkowym raku płuca, w III stopniu zaawansowania klinicznego, w porównaniu z chemioterapią sekwencyjną:

W I stopniu zaawansowania nasieniaka jądra prawidłowe postępowanie po orchidektomii to:

W profilaktyce nudności i wymiotów bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania sterydów jest:

72-letni chory na świeżo rozpoznanego nieoperacyjnego niedrobnokomórkowego raka płuca skarży się na zaburzenia połykania. Schudł ok. 5 kg w ciągu 3 miesięcy. Obciążony nadciśnieniem tętniczym oraz napadowym migotaniem przedsionków i POChP. Od chwili rozpoznania nie pali papierosów. Leczeniem z wyboru jest w tym przypadku:

Pierwotny chłoniak nonHodgkinowski mózgu:

Do czynników rokowniczych w zaawansowanym stadium chłoniaka Hodgkina nie należy:

Trastuzumab można stosować w skojarzeniu z:
1) hormonoterapią;
2) radioterapią;
3) chemioterapią zawierającą fluorouracyl, antracykliny i cyklofosfamid;
4) chemioterapią zawierającą docetaksel i karboplatynę;
5) chemioterapią zawierającą antracykliny i docetaksel.
Prawidłowa odpowiedź to:

41-letnia chora, po 3-krotnej próbie zapłodnienia pozaustrojowego (1 dziecko, 3 lata) z obciążonym wywiadem rodzinnym (matka - rak piersi, siostra matki rak jajnika, siostra pacjentki - rak piersi) i z mutacją genu BRCA1 zachorowała na raka piersi. Wykonano zmodyfikowaną radykalną mastektomię. Wynik badania mikroskopowego: Carcinoma invasivum NOS G3 pT2N1M0, ER-10%, PgR- 0%, HER2 w badaniu immunohistochemicznym +2, dodatni w badaniu FISH, Ki 67- 50%. Przerzuty stwierdzono w 3 na 17 usuniętych węzłów chłonnych. Systemowe leczenie uzupełniające u tej chorej powinno:

U 56-letniej chorej wykonano zmodyfikowaną radykalną mastektomię z powodu raka piersi prawej. Wynik badania histopatologicznego: Carcinoma invasivum NOS, G 2. Receptor estrogenowy obecny w 5% komórek, receptor progestagenowy obecny w 5% komórek. Badanie w kierunku receptora HER2 - (+1), Ki 67 - 10%. Wielkość guza pierwotnego 3,8 cm, przerzut w 2 z 12 usuniętych węzłów pachowych, pT2N1. Choroby współistniejące: przewlekła niewydolność nerek, pacjentka leczona jest dializami. Leczenie uzupełniające dla tej chorej to:

48-letnia pacjentka z uogólnionym rakiem piersi, z przerzutami osteolitycznymi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa oraz z poziomem wapnia 15,4 mg/dl, ze współistniejącymi zaburzeniami świadomości, z wielomoczem i odwodnieniem. W badaniach dodatkowych stwierdzono: poziom kreatyniny 1,7 mg/dl, mocznika 78 mg/dl, sodu 142 mg/dl, potasu 6,1 mg/dl. Pacjentka wymaga:
1) pilnej diagnostyki w kierunku przerzutów do ośrodkowego układu nerwowego;
2) wyrównania istniejących zaburzeń elektrolitowych;
3) podania kalcytoniny;
4) zastosowania bisfosfonianów;
5) podania sterydów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawem klinicznym hiperkalcemii nie jest:

37-letnia pacjentka, z rakiem piersi rozpoznanym przed 3,5 laty, po radykalnym leczeniu oszczędzającym z biopsją węzła wartowniczego. W badaniu histopatologicznym - Carcinoma ductale invasivum G2, pT2N0(sn), ER-0%, PgR- 0%, HER2 test FISH negatywny. Po operacji chora otrzymała 4 kursy według programu AC oraz przeprowadzono uzupełniającą radioterapię na obszar piersi lewej. Od czasu zakończenia leczenia obserwowana bez cech nawrotu. U chorej nie stwierdza się chorób współistniejących ani żadnych istotnych obciążeń medycznych. Obecnie chora jest w 12 tygodniu prawidłowo rozwijającej się ciąży. Ze względu na stan obecny i przebyte leczenie z powodu raka piersi należy:

Które z poniższych zdań dotyczących kardiotoksyczności trastuzumabu jest nieprawdziwe?

Chemioterapia jest podstawową metodą leczenia paliatywnego chorych na gruczolakoraka trzustki w zaawansowanych stadiach klinicznych choroby. Nieprawdziwym stwierdzeniem na temat tej metody leczenia jest, że:

W ostatnim czasie przedstawiono wyniki badania klinicznego III fazy, w którym porównywano stosowanie chemioterapii według programu FOLFIRINOX, w porównaniu do monoterapii gemcytabiną, u chorych na uogólnionego raka trzustki. W tej grupie pacjentów chemioterapia FOLFIRINOX wiąże się z:

Głównymi czynnikami ryzyka zachorowania na raka trzustki są palenie tytoniu, otyłość oraz brak aktywności fizycznej. Większą zapadalność na raka trzustki obserwuje się w:

Kwalifikowanie chorych na wczesnego raka trzustki po radykalnym leczeniu chirurgicznym do chemioterapii uzupełniającej jest uzasadnione, ponieważ:

Wyniki badania klinicznego III fazy SHARP stały się podstawą do rejestracji sorafenibu do leczenia chorych na raka wątrobowokomórkowego w zaawansowanych stadiach klinicznych tej choroby. Biorąc pod uwagę wyniki badania SHARP, które z poniższych twierdzeń, dotyczących terapii sorafenibem chorych na zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego, jest fałszywe?

Które z poniższych twierdzeń, dotyczące roli chemioterapii paliatywnej w leczeniu chorych na zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego, jest fałszywe?

W raku płaskonabłonkowym przełyku nieprawdziwym twierdzeniem jest, że:

U chorego w wieku 58 l z rozpoznaniem chłoniaka DLBCL NOS i wyjściowym masywnym zajęciem węzłów chłonnych pachowych lewych, piersiowych i nadobojczykowych, po 6 kursach immunochemioterapii R-CHOP uzyskano częściową remisję metaboliczną - w obrazie PET/CT jest widoczne pojedyncze ognisko wielkości 18 mm pod mięśniem piersiowym o aktywności nieznacznie przewyższającej aktywność wątroby. W tej sytuacji należy:

U chorego w wieku 26 l. z rozpoznaniem chłoniaka Hodgkina w stadium klinicznego zaawansowania IIA, z zajęciem węzłów chłonnych nadobojczykowych, i śródpiersia bez dodatkowych czynników ryzyka, optymalnym leczeniem jest:

Wskazania do podjęcia leczenia przeciwnowotworowego w przypadku rozpoznania chłoniaka grudkowego nie obejmują:

Zaburzenia równowagi u 42-letniej chorej leczonej trastuzumabem z powodu ogólnionej wznowy raka piersi z nadekspresją antygenu Her2:

58-letnia chora trafia do szpitala z powodu trwającego od kilku godzin niedowładu kończyn dolnych. Badania dodatkowe wykazują podwyższone stężenie wapnia, obecność białka monoklonalnego w moczu, a w MR kręgosłupa zniszczenie trzonów Th7 i 8 z obecnym na tym poziomie guzem wewnątrzkanałowym, który uciska rdzeń kręgowy. W przedstawionej sytuacji:

Chory lat 66 z rozpoznaniem chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) w stopniu IIAX, z zajęciem węzłów chłonnych szyi po stronie P i L oraz nadobojczykowych po stronie P, bez obciążeń internistycznych powinien otrzymać leczenie:

W okresie obserwacji po leczeniu 22-letniej chorej na chłoniaka Hodgkina IIA z grupy pośredniego ryzyka należy:

Do badania klinicznego III fazy porównującego skuteczność docetakselu z nowym cytostatykiem włączono 870 chorych na zaawansowanego raka płuca. Ze względu na szybką progresję choroby u niektórych pacjentów, lek badany lub docetaksel otrzymało 834 chorych. Zaplanowane cztery cykle leczenia ukończyło w obu grupach 470 chorych. Informację dotyczącą co najmniej półrocznej obserwacji od rozpoczęcia leczenia otrzymano od 318 chorych. Zgodnie z zasadą intencji leczenia (intent-to-treat analysis), wyniki badania powinny dotyczyć:

Wg metaanalizy oceniającej skojarzoną równoczasową radiochemioterapię raka niedrobnokomórkowego płuca, poprawa prawdopodobieństwa przeżycia odległego względem leczenia sekwencyjnego i odsetek popromiennego zapalenia przełyku stopnia ≥ 3 wynoszą odpowiednio około:

U chorego lat 65 po resekcji płata górnego płuca lewego wykonanej 2 lata wcześniej z powodu raka płaskonabłonkowego stwierdzono obecność 2 ognisk przerzutowych w mózgu średnicy 10 i 8 mm w okolicy skroniowej. W badaniach dodatkowych nie stwierdzono obecności ognisk nowotworu poza ośrodkowym układem nerwowym. Chory otrzymał radioterapię stereotaktyczną na obszar obu przerzutów. Zastosowanie napromieniania całego mózgu po radioterapii stereotaktycznej w tej sytuacji:

U chorego lat 78 rozpoznano raka gruczołowego płuca w I stopniu zaawansowania o lokalizacji obwodowej. Ze względu na ryzyko okołooperacyjne, nie ma możliwości leczenia chirurgicznego. Zastosowanie stereotaktycznej radioterapii prowadzi do odległej kontroli miejscowej wynoszącej około:

Stosując pemetreksed należy w premedykacji zawsze zastosować:

U chorego lat 48 w wyniku diagnostyki objawów miastenicznych rozpoznano grasiczaka typu B3 wg WHO zlokalizowanego w przednim śródpiersiu o średnicy 5 cm, naciekającego w ograniczonym stopniu okoliczną tkankę tłuszczową. W ocenie radiologa zmiana nie nacieka struktur naczyniowych, nie stwierdzono innych ognisk nowotworu w badaniach obrazowych ustalając kliniczny stopień zaawansowania jako III w klasyfikacji Masaoki. Postępowanie u chorego powinno obejmować: