Egzamin PES / Onkologia kliniczna / wiosna 2012

Najczęściej występującą w Polsce chorobą nowotworową układu limfoidalnego spośród niżej wymienionych jest:

Pierwsza zarejestrowana (FDA), komercyjnie dostępna szczepionka komórkowa, wywołująca autologiczną odpowiedź limfocytów T na antygen związany z nowotworem, powoduje wydłużenie przeżycia chorych na:

Wykonanie badania PET-CT jest zalecane u chorych na chłoniaka Hodgkina i u chorych na chłoniaki rozlane z dużych komórek B w następujących sytuacjach:

U chorych na szpiczaka plazmocytowego w wieku powyżej 65 lat, u których występują wskazania do leczenia, optymalnym programem leczenia jest:

Wskazania do podjęcia leczenia przeciwnowotworowego w przypadku rozpoznania przewlekłej białaczki limfocytowej obejmują:

W profilaktyce nudności i wymiotów towarzyszących chemioterapii z udziałem cisplatyny najskuteczniejsze jak dotąd okazały się:

Pierwotny chłoniak niehodgkinowski piersi:

Typ guzkowy z przewagą limfocytów chłoniaka Hodgkina nie należy do typów klasycznych, które charakteryzuje:

W leczeniu paliatywnym w szpiczaku plazmocytowym stosuje się:

Ocena skuteczności przetoczenia koncentratu krwinek płytkowych polega na oznaczeniu:

U chorych po cystektomii i nadpęcherzowym odprowadzeniu moczu z powodu raka pęcherza moczowego powinno się w ciągu pierwszego roku po leczeniu:

Gemcytabina w leczeniu raka jajnika:

Stosowanie w rozsianym czerniaku, zamiast chemioterapii dakarbazyną (DTIC), schematów wielolekowych opartych o DTIC jest:

W przypadku progresji raka prostaty, opornego na kastrację, w trakcie terapii docetakselem możliwe jest:

W diagnostyce raka piersi w II stopniu zaawansowania wskazane jest wykonanie poniżej wymienionych badań:
1) markery Ca 15,3 i CEA;      4) scyntygrafia kości;
2) mammografia;          5) badanie przedmiotowe i podmiotowe.
3) rentgenografia klatki piersiowej;  
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynniki ryzyka nawrotu raka piersi po leczeniu radykalnym zależą od:
1) wielkości guza i liczby zajętych pachowych węzłów chłonnych;
2) typu histologicznego i stopnia złośliwości;
3) obecności mutacji BRCA1 i BRCA2;
4) wieku;
5) ekspresji ER i PgR;
6) stanu HER2 oraz wskaźnika Ki67.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie bisfosfonianów u chorych na raka piersi z przerzutami do kości powoduje:
1) zmniejszenie dolegliwości bólowych;
2) wydłużenie czasu do progresji i czasu przeżycia;
3) zmniejszenie ryzyka kolejnych przerzutów kostnych;
4) poprawę jakości życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie białek stymulujących erytropoezę (ESP) u chorych z niedokrwistością w przebiegu leczenia nowotworów jest zalecane:

Wskazaniem do selektywnej limfadenektomii w raku trzonu macicy w I stopniu zaawansowania jest:
1) naciekanie szyjki macicy;
2) rak jasnokomórkowy, surowiczy;
3) naciekanie mięśnia macicy poniżej ½ grubości;
4) wiek poniżej 60 r. życia;
5) guz wielkości powyżej 2 cm.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do ważnych czynników ryzyka występowania raka jajnika zaliczamy:
1) bezdzietność;    4) nosicielstwo mutacji genów BRCA1 i BRCA2;
2) antykoncepcję hormonalną;    5) młody wiek.
3) zespoły dziedzicznego raka jajnika i piersi;   
Prawidłowa odpowiedź to:

Na podstawie wyników badań klinicznych III fazy, leczeniem z wyboru (przy braku istotnych przeciwwskazań) w leczeniu paliatywnym chorych z przerzutowym rakiem pęcherzyka żółciowego jest chemioterapia z zastosowaniem:

W badaniach klinicznych III fazy z randomizacją chorych z rakiem jelita grubego wykazano, iż dodatek leczenia celowanego wpływa korzystnie na przeżycie całkowite w następujących sytuacjach klinicznych:
1) bewacyzumab w połączeniu z chemioterapią FOLFIRI (5-fluorouracyl, irinotekan) w I rzucie leczenia;
2) cetuksimab w połączeniu z chemioterapią FOLFOX4 (5-fluorouracyl, oksaliplatyna) w I rzucie leczenia u pacjentów bez mutacji w genie KRAS;
3) bewacyzumab w połączeniu z chemioterapią FOLFOX4 (5-fluorouracyl, oksaliplatyna) w II rzucie leczenia po uprzednim zastosowaniu irinotekanu;
4) panitumumab po niepowodzeniu chemioterapii u pacjentów bez mutacji w genie KRAS;
5) cetuksimab po niepowodzeniu chemioterapii u pacjentów bez mutacji w genie KRAS.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego 67-letniego ze zweryfikowanym płaskonabłonkowym rakiem szyjnego odcinka przełyku ustalono stopień zaawansowania na T2N1M0. W ocenie zaawansowania wykorzystano PET/TK - nie uwidaczniając dodatkowych ognisk wychwytu. Ponadto - w wywiadach bez dodatkowych obciążeń internistycznych. Dominującym objawem jest dysfagia w stopniu II. W ramach dalszego postępowania należy zalecić:
1) bronchoskopię;          4) ezofagektomię z rekonstrukcją;
2) kwalifikację do stomii odżywczej;    5) radiochemioterapię definitywną;
3) radiochemioterapię przedoperacyjną;    6) radioterapię pooperacyjną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wg tzw. kryteriów mediolańskich do przeszczepienia wątroby przy rozpoznaniu raka wątrobowokomórkowego kwalifikują się chorzy o następujących cechach:
1) pojedynczy guz 8 cm średnicy;
2) dwa guzy o średnicy 3 i 4,5 cm;
3) trzy guzy o średnicy 2 cm, 2,5 cm i 3 cm;
4) pojedynczy guz o średnicy 6 cm;
5) cztery zmiany o średnicy do 3 cm.
Prawidłowa odpowiedź to:

Częstość występowania powikłań zakrzepowo-zatorowych u chorych otrzymujących białka stymulujące erytropoezę (ESP) wzrasta przy (1) stężeniu hemoglobiny powyżej 10g/dl lub (2) zwiększeniu stężenia o więcej niż 1 g/dl w ciągu 14 dni.

Ocenę stanu sprawności chorego na raka płuca należy przeprowadzić posługując się:
1) skalą Zubroda - WHO;    4) badaniem spirometrycznym;
2) skalą Karnofsky’ego;    5) oceną pojemności dyfuzyjnej płuc (DLCO).
3) skalą Blooma;
Prawidłowa odpowiedź to:

Siódma edycja klasyfikacji TNM raka płuca została opublikowana w roku 2009, a różnice dotyczą poniższych stopni zaawansowania:

Oceń stwierdzenia: (1) Przydatność molekularnych czynników rokowniczych i predykcyjnych w kwalifikacji chorych do pooperacyjnej chemioterapii ma znaczenie u chorych w stopniu zaawansowania IB ponieważ (2) korzyści z uzupełniającej chemioterapii dotyczą wyłącznie chorych w stopniu II i III A.

U chorych z nawrotem DRP można podjąć próbę ponownego zastosowania pierwotnego schematu chemioterapii w poniższych sytuacjach, z wyjątkiem sytuacji gdy:

Afatynib:
1) jest odwracalnym inhibitorem kinazy tyrozynowej;
2) jest nieodwracalnym inhibitorem kinazy tyrozynowej;
3) blokuje sygnały mitogenne aktywowane receptorem HER1;
4) blokuje sygnały mitogenne aktywowane receptorem HER2;
5) w leczeniu NDRP po uprzednim leczeniu erlotynibem lub gefitynibem wydłuża 3-krotnie czas przeżycia wolnego od progresji choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Cetuksymab jest:
1) przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG 1;
2) przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG 2;
3) przeciwciałem ludzkim;
4) przeciwciałem chimerycznym;
5) skierowany przeciwko domenie zewnątrzkomórkowej receptora HER3.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 70-letniego chorego z rozpoznanym rakiem niedrobnokomórkowym płuca (typ gruczołowy) w stopniu zaawansowania klinicznego IV (T3N3M1b - wątroba) z utratą ciężaru ciała powyżej 10% w ciągu 3 miesięcy, w dobrym stanie ogólnym (WHO 1), bez przerzutów do ośrodkowego układu nerwowego, z nadciśnieniem tętniczym (terapia 3-lekowa) i z obecną mutacją aktywującą EGFR (delecja w kodonie 19) optymalnym sposobem leczenia chorego jest zastosowanie:

Paliatywną chemioterapię złośliwego międzybłoniaka opłucnej powinno się rozpoczynać w momencie uzyskania rozpoznania, ponieważ tego typu postępowanie poprawia wyniki leczenia (wydłużenie czasu wolnego od progresji i całkowitego czasu przeżycia).

Około 35% nowotworów o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym stanowią:

Działania niepożądane bisfosfonianów obejmują wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

Znaczący postęp w leczeniu raka nerkowo-komórkowego w ostatniej dekadzie osiągnięto dzięki zastosowaniu leków o działaniu:

U chorego dwa lata po nefrektomii z powodu raka nerkowo-komórkowego wykryto przerzuty do narządów wewnętrznych. W momencie kwalifikacji do leczenia systemowego stan sprawności chorego wg skali Karnofsky’ego wynosił 90%, parametry laboratoryjne: stężenie LDH prawidłowe, skorygowany poziom wapnia powyżej górnej granicy normy, niedokrwistość. Zgodnie z aktualnymi rekomendacjami w pierwszej linii leczenia u takiego chorego zastosujesz:

W ramach rutynowej kontroli u chorych na raka piersi po zakończeniu leczenia uzupełniającego powinno wykonywać się w regularnych ostępach czasu następujące badania dodatkowe:

W chemioterapii okołooperacyjnej w leczeniu chorych na miejscowo-zaawansowanego raka żołądka naukowe uzasadnienie (pozytywne wyniki randomizowanych badań klinicznych) ma zastosowanie następujących kombinacji leków:

Mechanizm działania ipilimumabu - pierwszego leku, który pozwolił na znamienne wydłużenie czasu przeżycia całkowitego chorych na zaawansowanego czerniaka - polega na:

W badaniach klinicznych nad lekami ukierunkowanymi molekularnie w 3. linii leczenia uogólnionego raka jelita grubego znamienne wydłużenie czasu przeżycia całkowitego chorych w porównaniu do najlepszego leczenia objawowego (BSC) wykazano w przypadku:

Definicja kliniczno-patologiczna podtypów raka piersi opiera się na immunohistochemicznej ocenie ekspresji następujących białek, z wyjątkiem:

U 34-letniej pacjentki będącej w 14. tygodniu ciąży rozpoznano raka piersi T3N2MX (rak przewodowy inwazyjny; ER -, PgR -, HER2 +. Postępowanie diagnostyczno-lecznicze będzie zależało przede wszystkim od woli pacjentki, jednak z medycznego punktu widzenia najlepsze postępowanie to:

U 60-letniej kobiety rozpoznano raka zrazikowego in situ (LCIS). W rodzinie pacjentki nie występował rak piersi, nie stwierdzano również innych nowotworów. Prawidłowe postępowanie to:
1) obustronna profilaktyczna mastektomia z rekonstrukcją piersi;
2) obserwacja obejmująca badanie kliniczne co 6-12 miesięcy przez 5 lat, a następnie co 12 miesięcy oraz wykonywanie mammografii co 12 miesięcy;
3) w przypadku rozpoznania LCIS na podstawie biopsji gruboigłowej należy rozważyć usunięcie w całości zmiany poddanej biopsji w celu wykluczenia przewodowego raka przedinwazyjnego lub inwazyjnego w pobliżu LCIS;
4) określenie indeksu Van Nuys i na tej podstawie planowanie dalszego postępowania;
5) w przypadku sumy punktów w skali indeksu Van Nuys większej niż 10 wykonanie prostej amputacji i biopsji węzła wartowniczego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do markerów neuroendokrynnych przewodu pokarmowego zalicza się:
1) swoistą enolazę neuronową (NSE, neuron-specific enolase);
2) białko 9,5 (PGP 9,5; protein gene product 9,5);
3) chromograniny A, B i C;
4) synaptofizynę (SYN, synaptophysin);
5) kinazę ML (MLK, ML-like kinase).
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu raka tarczycy wskazania do radioterapii z pól zewnętrznych na obszar szyi i śródpiersia istnieją w przypadku:
1) nieradykalnego leczenia operacyjnego raka rdzeniastego;
2) raka anaplatycznego;
3) po niedoszczętnej resekcji raka zróżnicowanego, gdy nie można wykonać powtórnej operacji i nie można zastosować leczenia jodem promieniotwórczym;
4) u wszystkich chorych w stadium N1;
5) u wszystkich chorych z guzami T4.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typ 1 neuroendokrynnych nowotworów (NEN) żołądka charakteryzują następujące cechy:
1) występuje rzadko, stanowi < 5 % wszystkich przypadków NEN żołądka;
2) ma związek z zanikowym nieżytem żołądka;
3) nowotwór wzrasta szybko i jest czynny hormonalnie;
4) cechuje się bardzo dobrym rokowaniem;
5) jest częstszy u mężczyzn po 50 r.ż.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wynik fałszywie dodatni przy oznaczaniu wydalania kwasu 5-hydroksyindolooctowego może być związany z:
1) stosowaniem kwasu acetylosalicylowego;
2) lokalizacją guza neuroendokrynnego w oskrzelu;
3) spożywaniem doustnych antykoagulantów;
4) spożywaniem etanolu;
5) spożywaniem niektórych pokarmów (np. bananów, awokado, orzechów).
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaki drobnoustrój jest najczęstszą przyczyną bakteriemii u chorych z gorączką neutropeniczną?

Na wykresie poniżej zilustrowano teoretyczną zależność biologicznego efektu radioterapii (oś Y) od dawki radioterapii (oś X) dla zaawansowanego raka regionu głowy i szyi:
(krzywa A) - prawdopodobieństwa miejscowego wyleczenia (TCP);
(krzywa B) - ryzyko przerwania ciągłości rdzenia.
Wybierz stwierdzenie prawdziwe:

W leczeniu zaawansowanych raków regionu głowy i szyi uzyskano istotną poprawę przeżycia chorych dzięki:
1) chemioradioterapii opartej na cisplatynie;
2) radioterapii IMRT (Intensity Modulated Radiation Therapy);
3) radioterapii w połączeniu z cetuksymabem;
4) chemioterapii neoadjuwantowej zawierającej docetaksel;
5) brachyterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zakażenie wirusem HPV u chorego na raka regionu głowy i szyi wiąże się z:

Pooperacyjna radioterapia w glejakach G2 jest leczeniem które:

U bezobjawowego chorego w dobrym stanie ogólnym, z przerzutami raka płaskonabłonkowego do szyjnych węzłów chłonnych, po wykonaniu wszystkich dostępnych badań bez ujawnionego ogniska pierwotnego należy:

Stereotaktyczna radiochirurgia jest stosowana w przypadku przerzutów do mózgu w następujących wskazaniach:

Wskazania do zastosowania napromieniania skojarzonego z cetuksymabem zamiast jednoczesnej chemioradioterapii z udziałem cisplatyny u chorych na zaawansowane miejscowo płaskonabłonkowe raki narządów głowy i szyi obejmują:

Wyniki nowych badań klinicznych wskazują, że skojarzenie cetuksymabu z jednoczesną chemioradioterapią w porównaniu do wyłącznej jednoczesnej chemioradioterapii u chorych na miejscowo zaawansowane, płaskonabłonkowe raki narządów głowy i szyi skutkuje:

Randomizowane badania kliniczne wykazały, że w pierwszej linii leczenia chorych z nawrotami lub przerzutami odległymi płaskonabłonkowego raka narządów głowy i szyi znamienna poprawa mediany czasu przeżycia całkowitego wiąże się z dodaniem do standardowej chemioterapii PF (cisplatyna + 5-fluorouracyl):

Według współczesnej wiedzy, optymalnym leczeniem u chorych na miejscowo zaawansowane płaskonabłonkowe raki masywu szczękowo-sitowego (T3 i T4a) jest:

U 55-letniej chorej leczonej z powodu raka piersi wystąpiły nagle objawy niedowładu sugerujące poprzeczne uszkodzenie rdzenia kręgowego na poziomie kręgu Th8. Wykonana w trybie pilnym tomografia rezonansu magnetycznego wykazała wieloodłamowe złamanie przerzutowo zmienionego kręgu Th8 z kompresją rdzenia kręgowego powodowaną przez odłam kostny na tym poziomie. Leczeniem pierwszego rzutu w tej sytuacji jest:

Najważniejszymi parametrami oceniającymi cechę N (N1a/b-N3a/b) w skali TNM wg AJCC z 2009 roku są:

W odniesieniu do leczenia raka zrazikowego piersi in situ (LCIS) nieprawdziwym stwierdzeniem jest, że:

Wiarygodna ocena regionalnych węzłów chłonnych w preparacie po resekcji jelita z powodu raka okrężnicy wymaga oceny przynajmniej:

W przypadku biopsji węzłów wartowniczych u chorych na czerniaki skóry nieprawdziwym stwierdzeniem jest, że:

U chorego na raka wątrobowo-komórkowego, u którego stwierdza się stężenie albumin 2,9 g/dl, bilirubiny 2,5 mg/dl, INR 2, bez wodobrzusza i encefalopatii - kategoria wydolności wątroby wg klasyfikacji Child-Pugh wynosi:

Mięsaki tkanek miękkich są często związane z charakterystycznymi zaburzeniami molekularnymi/rearanżacjami chromosomalnymi. Prawidłowe zestawienie zaburzeń cytogenetycznych i typu mięsaka to:
1) sarcoma synoviale i t(X;18) SS18/SSX;
2) mięsak Ewinga i t(11;22) EWSR1/FLI1;
3) leiomyosarcoma i t(17;22) COL1A1-PDGF;
4) MFH i del22(q11.2) hSNFC/INI1;
5) myxoid liposarcoma i t(12;22) EWSR1/AFT1;
6) MPNST i t(12;22) AFT1.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących mięsaków tkanek miękkich prawdziwe są:
1) chemioterapia uzupełniająca pooperacyjna jest standardowym postępowaniem we wszystkich mięsakach tkanek miękkich o wielkości > 5 cm;
2) najczęściej przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych daje sarcoma epithelioides i clear cell sarcoma;
3) w przypadku pierwotnych guzów tkanek miękkich o wielkości powyżej 5 cm lub położonych podpowięziowo postępowaniem z wyboru w ich diagnostyce jest wykonanie biopsji otwartej lub gruboigłowej;
4) pseudotorebka stanowi ścisły margines biologiczny guza pierwotnego;
5) radioterapia w skojarzeniu z chirurgią jest standardowym postępowaniem w leczeniu oszczędzającym wszystkich mięsaków tkanek miękkich z wyjątkiem pierwotnych mięsaków o niskiej złośliwości i wielkości < 5 cm;
6) uzupełniająca radioterapia w skojarzeniu z resekcją R0/R1 mięsaka tkanek miękkich zmniejsza odsetek nawrotów miejscowych, jednak jej wpływ na przeżycia odległe nie jest pewny;
7) najczęściej rozwijającym się nowotworem u chorych na chorobę von Recklinghausena jest MPNST;
8) uzupełniająca radioterapia przedoperacyjna wiąże się z większą liczbą późnych powikłań ze strony tkanek (np. złamań patologicznych) w porównaniu z radioterapią pooperacyjną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących mammografii rentgenowskiej (MMG) jest nieprawdziwe?

Objawem raka piersi w mammografii jest/są:

Zgodnie z opublikowanymi w 2010 zaleceniami EUSOMA wskazaniami do badania MR piersi są:

Spośród poniższych zdań wskaż nieprawdziwe:

Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących diagnostyki obrazowej raka jajnika nieprawdziwe jest, że:

Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących przerzutów do płuc wskaż nieprawdziwe:

Ryzyko wznowy u chorych na nasieniaka jądra w stopniu zaawansowania IA nie poddanych leczeniu uzupełniającemu wynosi 10-20%, ale tzw. aktywna obserwacja nie jest zalecana jako postępowanie standardowe.

Mitoksantron u chorych na opornego na kastrację przerzutowego raka gruczołu krokowego w porównaniu z leczeniem wyłącznie objawowym wpływa na:

Wskaż stwierdzenie prawdziwe dotyczące chemioterapii raka pęcherza:

Bisfosfoniany u chorych na raka piersi:

Chemioterapia okołooperacyjna u chorych na raka żołądka zwiększa odsetek przeżyć odległych i dlatego uznawana jest za standardową opcję terapeutyczną.

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące raka żołądka:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chorych na raka jajnika:

W raku trzonu macicy:

W raku szyjki macicy:

Wskaż, które z niżej wymienionych cech immunohistochemicznych charakteryzują raka piersi o podtypie Luminalny B:

U 36-letniej pacjentki, nosicielki mutacji genu BRCA1, zdiagnozowano raka piersi przewodowego na podstawie biopsji gruboigłowej w stopniu zaawansowania T2N0M0. Następnie wykonano mastektomię i procedurę biopsji węzła wartowniczego. W badaniu histopatologicznym pooperacyjnym nie wykazano obecności przerzutów w węźle chłonnym wartowniczym, a w guzie rozpoznano carcinoma ductale invasivum G2 (5% utkania guza) oraz DCIS (95% utkania guza). W wykonanym badaniu immunohistochemicznym stwierdzono ER(-), PR(-), HER2(-). Spośród poniższych odpowiedzi wskaż prawidłową:

Rak piersi u kobiety ciężarnej często stwarza duży problem w postępowaniu onkologicznym. Wskaż fałszywe stwierdzenie na jego temat:

Wskaż spośród niżej wymienionych zdania prawdziwe dotyczące nowotworów złośliwych jelita cienkiego:
1) najczęstszym typem histopatologicznym jest rakowiak;
2) rakowiaki stanowią 20%-50% wszystkich nowotworów jelita cienkiego;
3) występowanie raka jelita cienkiego może być związane z zespołami predyspozycji genetycznych takich jak FAP, HNPCC i zespół Peutz-Jeghersa;
4) w leczeniu przerzutowego raka jelita cienkiego zastosowanie fluorouracylu, mitomycyny C i doksorubicyny umożliwia uzyskanie około 20% obiektywnych odpowiedzi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż, które z niżej wymienionych zdań dotyczących genów predysponujących do raka piersi są nieprawdziwe:
1) geny wysokiego ryzyka to BRCA1 i BRCA2;
2) zespół umiarkowanej predyspozycji towarzyszy mutacjom w genach BRIP1 i PALB2;
3) geny supresorowe o niskiej penetracji to TP53 i PTEN;
4) ryzyko raka piersi u nosicielek mutacji genów BRCA jest podwyższone 5-krotnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ocenę obecności genu fuzyjnego EML4-ALK w celu doboru pacjentów do terapii celowanej wykonuje się w przypadku raka:

Stopień złośliwości histologicznej (G) określa się na podstawie:

Stopień złośliwości histologicznej w raku gruczołu krokowego wyraża się w klasyfikacji:

Ocena stanu węzła wartowniczego ma obecnie praktyczne zastosowanie w postępowaniu leczniczym w:
1) raku piersi;            4) raku przełyku;
2) czerniaku złośliwym;        5) raku jajnika.
3) chłoniaku nieziarniczym;
Prawidłowa odpowiedź to:

Celami patomorfologicznego badania śródoperacyjnego są:
1) dokładne określenie typu histologicznego nowotworu;
2) ocena radykalności zabiegu operacyjnego (stan marginesów chirurgicznych);
3) określenie czynników predykcyjnych;
4) uzyskanie informacji dla planowania rozległości zabiegu operacyjnego;
5) określenie TNM.
Prawidłowa odpowiedź to:

Usunięcie przydatków u nosicielek mutacji BRCA1 wiąże się:

U 40-letniej chorej usunięto 1,5 cm guzek piersi. W badaniu histopatologicznym stwierdzono gruczolakowłókniaka, ale na jego obrzeżu znaleziono rozproszone ogniska raka zrazikowego in situ. W tej sytuacji należy:

Zalecana liczba usuniętych regionalnych węzłów chłonnych w trakcie radykalnej gastrektomii wykonywanej z powodu raka żołądka nie powinna być mniejsza niż:

Czy chemioterapia u chorych na nieoperacyjnego raka żołądka powinna być stosowana?

Chory lat 57, w dobrym stanie ogólnym (PS1), operowany z intencją radykalną z powodu raka trzustki. Wykonano zabieg typu R1. Jakie dalsze postępowanie zaproponujesz?

Określenie mutacji w genach EGFR, KRAS i EML4-ALK u chorych na raka płuca jest celowe w przypadku:

W porównaniu do monoterapii gemcytabiną stosowanie chemioterapii paliatywnej wg programu FOLFIRNOX u chorych na uogólnionego raka trzustki wiąże się z:

Stosowanie chemioterapii uzupełniającej wg programu FOLFOX4, w porównaniu do programu LVFU2, u chorych na raka okrężnicy poddanych uprzednio radykalnemu leczeniu chirurgicznemu wiąże się z:

Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące naciekających glejakow WHO II:

Metaanaliza wyników badań z losowym doborem chorych wykazała, że pooperacyjna radioterapia po doszczętnej resekcji w niedrobnokomórkowym raku płuca:

W raku brodawki Vatera:

Uwzględniając wyniki leczenia uważa się, że uzasadnione jest usuwanie przerzutów do wątroby z nowotworów następujących narządów, z wyjątkiem:

Amputacja gruczołu piersiowego wraz z węzłami chłonnymi pachowymi w jednym bloku tkankowym, bez usuwania mięśnia piersiowego mniejszego, jest najczęściej wykonywaną operacją radykalną w raku piersi. Jest to operacja w modyfikacji:

Przeciwwskazaniem bezwzględnym do zastosowania leczenia oszczędzającego w raku piersi jest:

Standardem leczenia raków ślinianki o wysokim stopniu złośliwości jest:

Powikłaniem leczenia operacyjnego guzów łagodnych ślinianki przyusznej może być:

U 40-letniej kobiety stwierdzono obrzęk i bolesność piersi oraz objaw „skórki pomarańczy”. W analizie histologicznej wycinków ze skóry i tkanki podskórnej stwierdzono komórki nowotworowe w naczyniach limfatycznych. Prawidłowym postępowaniem jest:

U chorej na raka piersi o stopniu zaawansowania klinicznego T2N0 wykonano zabieg operacyjny typu BCT z oceną węzła wartownika. W badaniu histopatologicznym dwóch węzłów wartowniczych w jednym stwierdzono makroprzerzut. W tej sytuacji należy:

Za najbardziej precyzyjną klasyfikację stosowaną w raku wątrobowokomórkowym, która uwzględnia zarówno stopień zaawansowania choroby, jak i jej wydolność i stan sprawności chorego uważana jest klasyfikacja wg:

Chemioterapia okołooperacyjna u chorych na raka żołądka zakwalifikowanych do radykalnego leczenia chirurgicznego:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące chemioterapii paliatywnej u chorych na uogólnionego raka żołądka. W tej grupie chorych:

Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące roli radioterapii w raku przełyku:

Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące miejsca radioterapii w skojarzonym leczeniu chorych na raka trzustki:

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chirurgicznego leczenia w raku jelita grubego:

Usunięto znamię barwnikowe, położone na skórze kończyny dolnej u 40-letniego mężczyzny. Rozpoznano czerniaka in situ, a w wyniku usunięcia uzyskano siedmiomilimetrowy margines zdrowych tkanek. W badaniu klinicznym nie stwierdzono powiększenia węzłów chłonnych pachwinowych. Następnym etapem postępowania, zgodnym ze współczesnymi standardami, jest:

Nieprawdziwym zdaniem jest, że:

Spośród zdań na temat chirurgicznego leczenia chorych z rozpoznanym mięsakiem wskaż nieprawdziwe: