Egzamin PES / Onkologia kliniczna / jesień 2011

U 56-letniego mężczyzny usunięto guzowato powiększoną prawą śliniankę podżuchwową. Badanie patomorfologiczne wykazało utkanie raka gruczołowo-torbielowatego, przy czym nie wykazano naciekania torebki gruczołu. Odpowiednim postępowaniem w takiej sytuacji klinicznej jest:

Najbardziej istotne niekorzystne znaczenie w aspekcie kojarzenia fluoracylu z radioterapią w sekwencji jednoczesnej u chorych na płaskonabłonkowe raki narządów głowy i szyi mają:

U 58-letniego mężczyzny rozpoznano płaskonabłonkowego raka ustnej części języka o pośrednim zróżnicowaniu (G2). W ocenie przedmiotowej i badaniach dodatkowych stwierdzono guz języka po stronie prawej o średnicy 4 cm, przechodzący na dno jamy ustnej, z cechami naciekania mięśni głębokich. Naciek nie przekraczał linii środkowej. Stwierdzono także 4 powiększone węzły chłonne w grupach IB, IIA i III po stronie prawej, o średnicy nie przekraczającej 2,5 cm. Nie stwierdzono chorób współistniejących, które mogłyby wpływać na modyfikację planu leczenia. Optymalnym pierwotnym leczeniem w tym przypadku jest:

Wyniki randomizowanych badań klinicznych wskazują, że znamienna poprawa zmiennych czasu przeżycia, w porównaniu do obserwowanych po chemioterapii opartej na metrotreksacie lub docetakselu, u chorych z nawrotami i/lub przerzutami odległymi raka płaskonabłonkowego narządów głowy i szyi, u których doszło do progresji po leczeniu z udziałem cisplatyny, wiąże się z zastosowaniem:

U 66-letniego mężczyzny z nieoperacyjnym nawrotem miejscowym i regionalnym raka płaskonabłonkowego ustnej części gardła po radykalnej chemioradioterapii, wdrożono chemioterapię I rzutu złożoną z cisplatyny i fluorouracylu (PF). Po podaniu czterech cykli w leczeniu stwierdzono progresję, zarówno w zakresie ogniska pierwotnego, jak i węzłów chłonnych szyi. W badaniach krwi nie odnotowano istotnych odchyleń od normy poza niewielką niedokrwistością i neutropenią. Stan ogólny chorego był niezadowalający, a stopień sprawności w skali WHO określono jako 3. Racjonalnym postępowaniem w takiej sytuacji jest zastosowanie:

U chorej w wieku 32 lat z rozpoznaniem klasycznego chłoniaka Hodgkina NSI ustalonym na podstawie biopsji węzła nadobojczykowego, bez objawów systemowych, z zajęciem okolicy nadobojczykowej lewej (maksymalny wymiar 3 cm) i śródpiersia (maksymalny wymiar zmian - 6 cm) i wartością OB - 14 mm, standardową metodą leczenia jest:

Wskazania do wdrożenia leczenia przewlekłej białaczki limfocytowej obejmują:
1) utrzymywanie się limfocytozy ≥ 5000/μl przez co najmniej 3 miesiące;
2) wiek < 60 lat;
3) zajęcie węzłów chłonnych jamy brzusznej;
4) niedokrwistość autoimmunohemolityczną oporną na kortykosteroidy;
5) małopłytkowość immunologiczną oporną na kortykosteroidy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników zwiększających ryzyko powikłań gorączkowych neutropenii u chorych na chłoniaki po chemioterapii należą:
1) wiek powyżej 65. roku życia;
2) gorączka w trakcie neutropenii w wywiadzie;
3) niestosowanie antybiotykoterapii osłonowej lub G-CSF;
4) zajęcie szpiku;
5) zajęcie śledziony.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenie prawdziwe w odniesieniu do chemioterapii przerzutowego czerniaka skóry:

W badaniu III fazy SHARP dotyczącym leczenia sorafenibem chorych na raka wątrobowokomórkowego wykazano, że lek ten w porównaniu do placebo nie wpływa istotnie na:

Spośród wymienionych czynników w klasyfikacji prognostycznej raka nerkowokomórkowego według MSKCC nie ma znaczenia:

W przerzutowym raku jasnokomórkowym nerki sorafenib:

W leczeniu dermatofibrosarcoma protuberans wykorzystywany jest imatynib, ponieważ istotną rolę w patogenezie nowotworu ma mutacja genu KIT.

Spośród wymienionych nowotworów jajnika ze sznurów płciowych wywodzi się:

Przetoczenia wielu jednostek koncentratu krwinek czerwonych mogą być przyczyną małopłytkowości i stan taki może być wskazaniem do przetoczenia płytek krwi.

Objawem niewydolności kory nadnerczy nie jest:

U chorego z zakażeniem CMV należy zastosować:

Czynnikami predykcyjnymi w raku piersi są:

U chorych leczonych z powodu zaawansowanego raka jelita grubego brak mutacji w genie K-RAS stanowi przeciwwskazanie do leczenia z udziałem:

Wyniki metaanalizy dotyczącej uzupełniającej chemioterapii w operacyjnym raku żołądka wskazują, że:

Pod pojęciem mikroprzerzutu w raku piersi należy rozumieć ognisko nowotworowe, które:

W przypadkach raka płuca w celu doboru tzw. terapii celowanej anty-EGFR należy określić:
1) typ histologiczny nowotworu;
2) wielkość guza pierwotnego;
3) liczbę zmienionych nowotworowo węzłów chłonnych;
4) mutację genu EGFR;
5) nadekspresję HER 1.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowotworami w których charakterystyczne są przerzuty w kościach są:
1) rak pęcherzykowy tarczycy;
2) rak brodawkowaty tarczycy;
3) rak nerki;
4) rak pęcherza moczowego;
5) oponiak.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku raka jelita grubego ocenę mutacji genu K-RAS wykonuje się w celu:

Celem patomorfologicznego badania śródoperacyjnego jest:
1) określenie stopnia złośliwości histologicznej nowotworu (G);
2) potwierdzenie lub rozpoznanie histologiczne nowotworu;
3) przekazanie informacji o radykalności zabiegu operacyjnego;
4) ocena radiowrażliwości nowotworu;
5) dokładne określenie typu histologicznego nowotworu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pooperacyjna chemioterapia powinna stanowić element standardowego leczenia chorych na NDRP we wczesnych stadiach zaawansowania, z wyjątkiem:

Radykalne leczenie chirurgiczne chorych na złośliwego międzybłoniaka opłucnej jest możliwe jedynie w I i II stadium zaawansowania choroby. Według klasyfikacji TNM do operacji kwalifikują się chorzy w stadium zaawansowania:
1) T1N1M0; 2) T1N2M0; 3) T2N1M0; 4) T1BN0M0; 5) T2N0M0.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie erlotynibu u chorych na NDRP po niepowodzeniu leczenia I linii chemioterapii ma największe uzasadnienie u chorych:

Leczenie bewacyzumabem chorych na zaawansowanego NDRP jest przeciwwskazane z powodu niżej wymienionych przyczyn,
z wyjątkiem:

Antygen CD30 typowy dla aktywnych i proliferujących limfocytów:

Który z wymienionych czynników wskazuje na wysokie ryzyko w przewlekłej białaczce limfocytowej?
1) wysokie stężenie β₂-mikroglobuliny w surowicy;
2) czas zdwojenia limfocytozy poniżej 12 miesięcy;
3) obecność zmutowanego łańcucha ciężkiego immunoglobuliny;
4) płeć męska;
5) rozpoznanie poniżej 50 roku życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W profilaktyce nudności i wymiotów towarzyszących chemioterapii z udziałem cisplatyny najskuteczniejsze jak dotąd okazały się:

W przypadku pojedynczego przerzutu osteolitycznego zajmującego około 60% objętości przedniej części trzonu Th5 u 40-letniej kobiety z rozpoznaniem raka piersi należy w pierwszej kolejności zastosować:

U chorych leczonych radykalnie profilaktyka pierwotna gorączki neutropenicznej (FN) jest zalecana, jeżeli ryzyko FN:

Wg ustaleń z St. Gallen chore z rozpoznaniem raka piersi z nadekspresją Her2 kwalifikowane są do grupy o co najmniej pośrednim ryzyku:

Do działań niepożądanych podczas stosowania progestagenów w hormonoterapii raka piersi nie należą:

Cystektomia radykalna w przebiegu raka pęcherza moczowego u kobiet polega na wycięciu:

Istnieje kilka postaci klinicznych czerniaka skóry. Jedna z nich, wywodząca się z plamy soczewicowatej (lentigo maligna melanoma, LMM), charakteryzuje się następującymi cechami, z wyjątkiem:

U chorych po cystektomii i nadpęcherzowym odprowadzeniu moczu z powodu raka pęcherza moczowego powinno się w ciągu pierwszego roku po leczeniu:

W celu oceny charakteru zmian przetrwałych, zwłaszcza w obrębie śródpiersia, po leczeniu nowotworów limfatycznych znajdują zastosowanie następujące metody:

Chora 29-letnia przebyła poronienie 3 miesiące temu. Z powodu kaszlu i krwioplucia przeprowadzono diagnostykę i wykryto liczne zmiany przerzutowe w płucach (jedyne ognisko rozsiewu). Oznaczono poziom hCG, który przekroczył 10⁵. W klasyfikacji ciążowej choroby trofoblastycznej według FIGO 2000 chora należy do grupy:

W II stopniu zaawansowania nienasieniakowatego raka jądra konieczne jest:

Spośród poniższych stwierdzeń na temat nowotworów o nieznanym umiejscowieniu wskaż nieprawdziwe:

Prawdziwymi stwierdzeniami na temat klasyfikacji BI-RADS są:
1) system wprowadzono w celu klasyfikacji zmian w piersiach;
2) wprowadzenie klasyfikacji ujednoliciło opisy badań;
3) system stosuje się wyłącznie w opisie rentgenowskiego badania mammograficznego;
4) kategoria "0" oznacza obraz prawidłowy;
5) kategoria "4" oznacza zmianę podejrzaną i konieczność weryfikacji mikroskopowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przerzutowym raku nerki ewerolimus:

Profilaktyczne usunięcie jajników u nosicielek mutacji genu BRCA1 pozwala na:

Zastosowanie białka pobudzającego erytropoezę należy przerwać:
1) gdy osiągnie się stężenie docelowe Hb 12 g/dl;
2) gdy osiągnie się stężenie docelowe Hb 14 g/dl;
3) po 8 tygodniach leczenia bez odpowiedzi (przyrostu stężenia Hb);
4) gdy zakończono zaplanowane leczenie cytostatykami;
5) po 12 tygodniach leczenia bez odpowiedzi (przyrostu stężenia Hb).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie na temat schematu chemioterapii Roswell Park:

Raki piersi u chorych z mutacją w genie BRCA1 mają następujące cechy:
1) występowanie w młodszym wieku;
2) częsta nadekspresja receptora HER2;
3) niski stopień histologicznej złośliwości;
4) brak ekspresji receptorów estrogenowych i progesteronowych;
5) wysoki udział raków rdzeniastych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ze względu na ryzyko powikłań, trastuzumab można kojarzyć jednoczasowo z:

Spośród wymienionych leków stosowanych w profilaktyce przeciwwymiotnej nie jest skuteczny w zapobieganiu nudnościom i wymiotom (N i W) fazy późnej:

Spośród wymienionych markerów surowiczych nie jest przydatny w diagnostyce i monitorowaniu chorych z rozpoznaniem ziarniszczaka (folliculoma):

Chore leczone z powodu ciążowej choroby trofoblastycznej powinny stosować antykoncepcję. Zalecane metody i minimalny czas trwania antykoncepcji to:

U 36-letniej chorej na raka szyjki macicy w stopniu IIB, w badaniu ultrasonograficznym stwierdzono niewielkiego stopnia wodonercze prawostronne. W urografii upośledzenie wydzielania środka cieniującego z nerki prawej, w badaniach laboratoryjnych: śladowy białkomocz, współczynnik filtracji kłębkowej (GFR) 30 ml/min. Optymalnym leczeniem chorej jest:

W przypadku pojawienia się torbieli jajnika u kobiety z rozpoznanym zaśniadem groniastym należy zlecić:

W przypadku chemioterapii dootrzewnowej w raku jajnika substancją, którą najczęściej podajemy do jamy otrzewnej jest:

Wśród czynników ryzyka rozwoju raka błony śluzowej trzonu macicy nie wymienia się:

Spośród poniżej wymienionych nowotworów leczenie hormonalne nie jest stosowane w:

Najistotniejszym czynnikiem rokowniczym u chorych z zaawansowanym rakiem jajnika jest:

W diagnostyce histopatologicznej najczęściej wykorzystywanymi markerami pozwalającymi na różnicowanie gruczolakoraka z rakiem płaskonabłonkowym płuca są:

Średnia częstość występowania mutacji w onkogenie K-RAS w niedrobnokomórkowym raku płuca wynosi:

Przyczynami nienowotworowego płynu w jamie opłucnej są w kolejności (najczęstsza, najrzadsza):

Karmustyna:
1) jest lekiem alkilującym;
2) jest pochodną nitrozomocznika;
3) jest pochodną podofilotoksyny;
4) jest dobrze rozpuszczalna w lipidach;
5) jest dobrze rozpuszczalna w wodzie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do radioterapii w pierwotnie nieoperacyjnym (III° klinicznego zaawansowania) raku piersi jest:

Wskazaniem do napromieniania w przypadku miejscowego nawrotu raka piersi jest:

Pozytywnym czynnikiem rokowniczym w anaplastycznych skąpodrzewiakach jest:

Metaanaliza wykonana przez zespół A. Auperin i wsp. wykazała, że w raku płuca zastosowanie z radioterapią chemioterapii równoczesnej, w porównaniu z chemioterapią sekwencyjną:

Pooperacyjna radioterapia po doszczętnej resekcji w niedrobnokomórkowym raku płuca ma udokumentowany wpływ na przeżycie w:

Popromienne zapalenie płuc:

W złośliwym międzybłoniaku opłucnej radioterapia:

Czynnikami predykcyjnymi związanymi ze zwiększoną skutecznością leczenia inhibitorami kinazy tyrozynowej EGFR nie jest:

U 46-letniego mężczyzny, palacza papierosów (20 paczkolat), w badaniu radiologicznym klatki piersiowej stwierdzono obwodowo zmianę guzowatą w lewym płucu o wymiarach 27x33 mm. W badaniu KT klatki piersiowej potwierdzono obecność guza bez powiększenia węzłów chłonnych wnęki i śródpiersia. Chory jest w dobrym stanie ogólnym (PS 0). Na podstawie tych informacji można stwierdzić, że:

U 56-letniego mężczyzny w badaniu radiologicznym stwierdzono guz w przywnękowej części prawego płuca. W badaniu bronchoskopowym stwierdzono naciek w głównym oskrzelu po prawej stronie dochodzący do ostrogi głównej. Ustalono rozpoznanie raka płaskonabłonkowego. W badaniu TK stwierdzono niedodmę całego płuca uniemożliwiającą dokładną lokalizację guza, węzły chłonne śródpiersia średnicy do 2,3 cm. PS 1, FEV1: 1,4 L (52% wartości należnej). Postępowaniem z wyboru w tej sytuacji jest:

Spośród wymienionych stwierdzeń wskaż prawdziwe w odniesieniu do badań przesiewowych w kierunku raka płuca:

Skala Allreda oceniająca stan receptorów steroidowych u chorych na raka piersi:
1) oparta jest na ocenie odsetka komórek wykazujących ekspresję;
2) oparta jest na stopniu nasilenia ekspresji;
3) oparta jest na łącznej analizie obu ww. cech;
4) ma maksymalną wartość 8;
5) dotyczy wyłącznie oceny ekspresji ER (PgR ocenia się inną metodą).
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorej na raka piersi ekspresję białka HER2 w badaniu immunohistochemicznym oceniono jako 2+. Przeprowadzono badanie FISH, w którym liczbę kopii genu HER2 oceniono jako 3,6, a stosunek liczby kopii genu HER2 do liczby kopii chromosomu 17. jako 1,6. Wynik badania FISH w tym przypadku należy uznać za:

Cecha 2 w ocenie BIRADS oznacza:

Ewerolimus jest lekiem hamującym białko:

U 61-letniego chorego bez obciążeń rozpoznano raka płaskonabłonkowego szczytu płuca prawego w stopniu zaawansowania T4N0M0. W badaniu TK klatki piersiowej stwierdzono guz naciekający ścianę klatki piersiowej na wysokości I i II żebra; nie stwierdzono zajęcia węzłów chłonnych śródpiersia. W wywiadzie i badaniach dodatkowych zwracają uwagę: silne bóle barku od 3 miesięcy, utrata masy ciała 2 kg w ciągu tego okresu, FEV1=2,4L, poziom hemoglobiny 13,4 mg/dL oraz prawidłowe parametry wydolności nerek i wątroby. Właściwym postępowaniem u tego chorego jest:

U 79-letniej chorej obciążonej przewlekłym migotaniem przedsionków oraz chorobą wieńcową i zawałem serca przebytym 8 miesięcy wcześniej rozpoznano raka gruczołowego płuca prawego zlokalizowanego obwodowo o średnicy 2,3 cm. W badaniu TK klatki piersiowej nie stwierdzono zajęcia węzłów chłonnych śródpiersia ani wnęki płuca. W badaniu PET wartość SUV w guzie wynosiła 14,8, poza tym nie stwierdzono ognisk patologicznego wychwytu FDG. Właściwym postępowaniem u tej chorej jest:

Charakterystyczną cechą zespołu SIADH (zespół nieprawidłowego wydzielania wazopresyny) jest:

W leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca równoczasowa radioterapia na obszar klatki piersiowej nie powinna być kojarzona z:

U 55-letniej chorej na zaawansowanego raka trzustki z niedawno rozpoznaną proksymalną zakrzepicą żył głębokich kończyn dolnych wystąpiła nagła duszność. Należy podejrzewać wystąpienie zatorowości płucnej. Spośród wymienionych objawów w opisanej sytuacji klinicznej nie może stanowić potwierdzenia rozpoznania zatorowości płucnej:

Leczenie hiperurykemii polega na:

Przyczyną kwasicy nieoddechowej nie jest:

Powikłaniem leczenia prednizonem nie jest:

W niedokrwistości z niedoboru żelaza nie występuje:

Powikłaniem leczenia furosemidem nie jest:

W przebiegu zasadowicy oddechowej charakterystyczne jest występowanie:

Wskazaniem do modyfikacji dawki kapecytabiny nie jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chromograniny A:
1) stanowi czuły i specyficzny marker w diagnostyce GEP NET;
2) jest markerem do monitorowania przebiegu i leczenia GEP NET;
3) jest niezależnym czynnikiem prognostycznym NET typu foregut;
4) stanowi czuły i niespecyficzny marker w diagnostyce GEP NET;
5) wykazuje szczególnie wysokie stężenia w zespole rakowiaka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe spośród wymienionych stwierdzeń na temat analogów somatostatyny (SST) w leczeniu guzów neuroendokrynnych (NET):

Wskaż prawdziwe stwierdzenie na temat niedoczynności tarczycy w trakcie leczenia zaawansowanego raka nerkowokomórkowego:
1) może pojawić się po 2 miesiącach stosowania sunitynibu;
2) stanowi problem kliniczny tylko u chorych, u których leczenie sunitynibem trwa dłużej niż 6 miesięcy;
3) występuje bardzo często u chorych leczonych sunitynibem;
4) może wystąpić u chorych leczonych sorafenibem;
5) obniżenie poziomu TSH poniżej normy stanowi wskazanie do przerwania leczenia sunitynibem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do guzów neuroendokrynnych należy:

U 22-letniego mężczyzny rozpoznano nowotwór zarodkowy śródpiersia - wymiary guza w KT klatki piersiowej 20 x 15 cm, AFP 43653 ng/ml, β-hCG 2093 mjm./ml, LDH-651U/L. Stan chorego według WHO - 1. Wynik badania histopatologicznego z biopsji odpowiada potworniakowi z elementami yolk sac tumor. Postępowaniem z wyboru jest:

Czynnikiem ryzyka wystąpienia gorączki neutropenicznej nie jest:

Do udowodnionych czynników ryzyka wystąpienia raka jądra zaliczamy:

Spośród wymienionych nieprawidłowości u chorych na szpiczaka plazmocytowego nie występuje:

U 46-letniej chorej po 3 miesiącach pooperacyjnego leczenia trastuzumabem stwierdzono obniżenie frakcji wyrzutowej lewej komory do wartości 48% (wyjściowo 55%). W tej sytuacji należy:

Częstość nosicielstwa mutacji w genach BRCA1 i BRCA2 wynosi:
1) 1-2% w ogólnej populacji europejskiej;
2) 3-5% w ogólnej populacji chorych na raka piersi;
3) 15% chorych na raka piersi przed 30. rokiem życia;
4) 6-9% chorych na raka piersi przed 40. rokiem życia;
5) 20-25% w populacji kobiet silnie obciążonych wywiadem rodzinnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z przerzutami do kości leczonych kwasem zoledronowym nie jest zalecane:

Spośród wymienionych czynników na zapadalność na raka tarczycy nie wpływa/ją:

Chory z niedrobnokomórkowym rakiem górnego otworu klatki piersiowej (guz Pancoasta) i potwierdzoną cechą pN2 powinien otrzymać:

Zgodnie z obecną wiedzą, optymalne systemowe leczenie uzupełniające dla 34-letniej pacjentki po radykalnym leczeniu operacyjnym raka piersi, u której w pooperacyjnym badaniu histopatologicznym stwierdzono guz o średnicy 2,2 cm, G3, przerzuty w 3 na 15 przebadanych węzłów chłonnych, silną ekspresję receptorów estrogenowych i progesteronowych oraz nadekspresję receptora HER2 (3+), stanowi:
1) CMF x 6, potem trastuzumab i inhibitor aromatazy;
2) AC x 4, potem PH (paklitaksel + trastuzumab) + tamoksyfen;
3) FAC x 6, potem trastuzumab i inhibitor aromatazy;
4) DCbH (docetaksel, karboplatyna, trastuzumab) + tamoksyfen;
5) AC x 6, trastuzumab, ablacja jajników + inhibitor aromatazy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory w wieku 34 lat z rozpoznaniem chłoniaka DLBCL (rozlany z dużych komórek B) z zajęciem węzłów pachwinowych (11 cm)
i biodrowych (5 cm) po stronie lewej, bez innych ognisk choroby (CS II_xA) otrzymał 6 cykli R-CHOP, a po 6 tygodniach od 6. kursu wykonano badanie PET, które wykazało w okolicy pachwinowej niewielkie nasilenie wychwytu glukozy w stosunku do otaczających tkanek (SUV 3.5) przy maksymalnej wielkości zmiany węzłowej 5,5 cm. Właściwym sposobem postępowania jest w tej sytuacji:

Zastosowanie czynników stymulujących erytropoezę (ESA) jest zgodne z aktualnymi zaleceniami międzynarodowymi w przypadku, jeżeli:
1) dotyczy chorych na nowotwory poddawanych mielosupresyjnej chemioterapii;
2) chemioterapia ma w zasadzie założenie paliatywne;
3) stężenie hemoglobiny jest niższe niż 10 g/dl;
4) przeprowadzono rozmowę z chorym o możliwych szkodach i korzyściach związanych z zastosowaniem tych czynników
w porównaniu z możliwymi szkodami i korzyściami związanymi z przetoczeniem krwi;
5) nie występują zależne od chorego lub od stosowanego leczenia czynniki zwiększające ryzyko powikłań zakrzepowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 61-letniej chorej na raka piersi wykonano zabieg operacyjny typu oszczędzającego. W badaniu histopatologicznym stwierdzono naciekającego raka przewodowego G2 o średnicy 1,5 cm. Usunięto 14 pachowych węzłów chłonnych; w 5 z nich były przerzuty raka bez naciekania torebki. Stan receptorów steroidowych (TS) oceniony wg skali Allreda wynosił odpowiednio dla ER i PR 2/8 i 0/8, nie stwierdzono ekspresji receptorów HER2. Nie stwierdzono obecności komórek nowotworowych w naczyniach okołoguzowych, zabieg uznano za doszczętny. W ramach uzupełniającego leczenia należy zastosować:

U chorego na nieresekcyjną postać GIST bez ekspresji CD117 w pierwszym rzucie leczenia zaproponowano imatinib, a po progresji pomimo zwiększonej dawki imatinibu włączono terapię II rzutu sunitinibem. W opisanej sytuacji:

Schemat zawierający cisplatynę, fluorouracyl i docetaksel w paliatywnym leczeniu pierwszej linii zaawansowanej postaci raka żołądka jest w porównaniu do cisplatyny i fluorouracylu:

Chora 65-letnia, leczona z powodu rozsianego raka piersi z przerzutami do wątroby i kości, obecnie w trakcie hormonoterapii
i leczenia doustnymi bisfosfonianami trafiła do szpitala z powodu osłabienia, poliurii, wymiotów i odwodnienia. Istotne zaburzenie laboratoryjne stanowił poziom Ca 3,6 mmol/l. W pierwszej kolejności należy:

Grupę nowotworów zarodkowych o niekorzystnym rokowaniu według International Germ Cell Cancer Cooperative Group (IGCCCG) wyróżniają następujące czynniki:
1) guz pierwotny w jądrze lub przestrzeni zaotrzewnowej i AFP > 10000 ng/ml lub β-hCG > 50000 mjm./ml lub DLH > 10 x N;
2) guz pierwotny w jądrze lub przestrzeni zaotrzewnowej i przerzuty w mózgu lub wątrobie;
3) guz pierwotny w jądrze lub przestrzeni zaotrzewnowej i AFP > 5000 ng/ml lub β-hCG > 10000 mjm./ml lub DLH < 10 x N;
4) guz pierwotny w jądrze lub przestrzeni zaotrzewnowej i przerzuty w kościach;
5) guz pierwotny w śródpiersiu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe spośród wymienionych stwierdzeń na temat macierzyństwa u chorych wcześniej leczonych z powodu nowotworu:

U 72-letniego chorego, w dobrym stanie ogólnym, w stanie sprawności 1 (wg WHO), z kontrolowanym nadciśnieniem w wywiadzie, rozpoznano rozlanego chłoniaka z dużych komórek B w stopniu (CS) III A. Wyniki badań laboratoryjnych (morfologia, biochemia), poza podwyższonym LDH, w granicach normy. Optymalnym leczeniem pierwszej linii jest w tym przypadku:

Porównania sunitynibu i interferonu-α w ramach pierwszej linii leczenia dokonano w badaniu klinicznym III fazy z udziałem 750 chorych na zaawansowanego raka nerkowokomórkowego należących w większości do kategorii korzystnego lub pośredniego rokowania. Spośród zdań odnoszących się do wyników tego badania prawdziwe jest, że:

Wartość temsyrolimusu u chorych z grupy niekorzystnego rokowania udokumentowano w badaniu klinicznym III fazy. Badanie zakładało porównanie tego leku z interferonem-α (oba leki w monoterapii) oraz skojarzeniem temsyrolimusu i interferonu-α u chorych z niekorzystnym rokowaniem, jednak ostatecznie u 26% chorych stwierdzono kategorię pośredniego rokowania. Spośród stwierdzeń odnoszących się do wyników tego badania nieprawdziwe jest, że:

Do argumentów przemawiających za stosowaniem leczenia przedoperacyjnego u chorych na raka żołądka należy zaliczyć:

W badaniu klinicznym, przeprowadzonym przez Macdonalda i wsp., oceniono stosowanie uzupełniającej chemioradioterapii u chorych na raka żołądka po przebytej radykalnej resekcji guza nowotworowego, w porównaniu do wyłącznej obserwacji. Spośród zdań odnoszących się do tego badania prawdziwe jest, że:

Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia skojarzonego chorych na raka żołądka wskaż nieprawdziwe: