Egzamin PES / Onkologia kliniczna / wiosna 2006

Mammografia rentgenowska jest podstawową metodą diagnostyczną raka piersi pod warunkiem, że:

Polska należy do krajów, w których zachorowalność na raka przełyku jest stosunkowo:

U 45-letniego chorego, w stanie ogólnym dobrym z dysfagią i rozpoczynającą się utratą masy ciała, wykryto w procesie diagnostycznym raka szyjnego odcinka przełyku w stopniu zaawansowania IIB (T2N1M0). Postępowaniem z wyboru jest:

U chorych z zaawansowanym nowotworem przełyku (stopień IV oraz stopień III z T4) leczenie ma charakter paliatywny, a jego głównym celem jest utrzymanie/przywrócenie drożności przełyku. Najmniejsze znaczenie terapeutyczne ma w tej grupie chorych:

U chorych na miejscowo zaawansowanego raka żołądka stosuje się postępowanie chirurgiczne uzależnione od lokalizacji zmian nowotworowych. Prawie całkowitą resekcję żołądka z limfadektomią D2 wykonuje się przy lokalizacji:

U nielicznych chorych na raka wątrobowo-komórkowego można rozważać przeszczepienie wątroby. Chorzy ci muszą jednak spełniać kryteria UNOS (United Network for Organs Sharing). Do kryteriów tych nie należy:

Chora lat 57 z wywiadem w kierunku przewlekłej kamicy pęcherzyka żółciowego trafiła na ostry dyżur z powodu napadu bólu pod prawym łukiem żebrowym po typowym błędzie dietetycznym. W trakcie udzielania chorej pomocy w szpitalnym oddziale ratunkowym wykonano badanie ultrasonograficzne narządów jamy brzusznej, które potwierdziło obecność złogów w pęcherzyku żółciowym. Stwierdzono również obecność guza nerki lewej. Przeprowadzona dalsza diagnostyka pozwoliła na postawienie klinicznego rozpoznania nowotworu nerki w stopniu zaawansowania III (T1,N1,M0). U chorej przeprowadzono radykalne leczenie chirurgiczne. Ocena materiału histopatologicznego potwierdziła rozpoznanie raka jasnokomórkowego nerki lewej oraz jego wyjściowe zaawansowanie (guz średnicy 5 cm, ograniczony do miąższu nerki oraz pojedynczy przerzut do węzła chłonnego w sąsiedztwie górnego bieguna nerki). Chorą skierowano do konsultacji z onkologiem, który powinien w świetle obecnego stanu wiedzy zalecić:

Cystektomia radykalna w przebiegu raka pęcherza moczowego u kobiet polega na wycięciu:

U chorych po cystektomii i nadpęcherzowym odprowadzeniu moczu z powodu raka pęcherza moczowego powinno się w ciągu pierwszego roku po leczeniu:

U chorego podejrzanego o raka gruczołu krokowego biopsja prostaty nie jest konieczna, w sytuacji:

Stosowanie w rozsianym czerniaku zamiast chemioterapii dakarbazyną (DTIC), programów wielolekowych opartych o DTIC jest:

Chora 63-letnia z rozpoznaniem na raka jajnika lewego w stopniu zaawansowania Ic o złośliwości histologicznej G2 i po radykalnym zabiegu operacyjnym powinna:

Postać czerniaka typu LMM (lentigo maligna melanoma) charakteryzuje się następującymi cechami, z wyjątkiem:

Chora 29-letnia przebyła poronienie przed 3 miesiącami. Z powodu kaszlu i krwioplucia przeprowadzono diagnostykę i wykryto liczne zmiany przerzutowe w płucach (jedyne ognisko rozsiewu). Oznaczono poziom HCG, który przekroczył 105. Według klasyfikacji ciążowej choroby trofoblastycznej według FIGO 2000 chora należy do grupy:

Chora 34-letnia z rozsianym rakiem szyjki macicy w stopniu zaawansowania IVB została skierowana do konsultacji onkologicznej. W chwili konsultacji stan ogólny według skali Zubroda = 2, w badaniach krwi: hemoglobina 8,7 g/dL, mocznik 12,6 mmol/l, kreatynina 174 umol/l. Spośród wymienionych stwierdzeń prawdziwe jest, że:

U 28-letniej chorej w drugim miesiącu ciąży wykryto nowotwór piersi lewej w stopniu zaawansowania IIA. Prawidłowe postępowanie terapeutyczne obejmuje:

Gestageny bywają stosowane w ramach hormonoterapii dalszych linii u chorych na raka gruczołu krokowego. Do typowych objawów ubocznych podczas ich stosowania nie należą:

Spośród poniższych stwierdzeń na temat uzupełniającej chemioterapii raka niedrobnokomórkowego raka płuca nieprawdziwe jest że:

Indeks rokowniczy dla wczesnej postaci chłoniaka Hodgkina według European Organization for the Research and Treatment of Cancer (EORTC) wyróżnia 3 grupy rokownicze. Do czynników klasyfikujących do grupy o dobrym rokowaniu nie należy:

Gemcytabina:

Spośród wymienionych stwierdzeń na temat chemioterapii przedoperacyjnej u chorych na mięsaki tkanek miękkich prawdziwe jest, że:

Celem hormonoterapii opóźnionej, którą stosuje się dopiero w chwili wystąpienia progresji raka prostaty jest:

Do niekorzystnych czynników predykcyjnych dla chemioterapii zaawansowanego/rozsianego raka pęcherza moczowego należą:

Kapecytabina jest szczególnie przydatnym lekiem u chorych na rozsianego raka jelita grubego, gdy:

Radykalne leczenie chirurgiczne w przypadku raka głowy trzustki wymaga usunięcia wszystkich wymienionych struktur,
z wyjątkiem:

W celu oceny charakteru zmian przetrwałych, zwłaszcza w obrębie śródpiersia, po leczeniu nowotworów limfatycznych zastosowanie znajdują:

Tretinoina (ATRA) jest stosowana z wyboru w leczeniu ostrej białaczki:

W leczeniu przewlekłej białaczki limfatycznej/chłoniaka z małych limfocytów B stosuje się dożylne immunoglobuliny, gdyż choroba ta często przebiega z hipogammaglobulinemią będącą przyczyną infekcji bakteryjnych.

Przed podaniem dożylnym metotreksatu w wysokich dawkach (> 500 mg/m²) należy wdrożyć wymuszoną diurezę i alkalizować mocz, ponieważ zaniechanie takiego postępowania może spowodować ostrą niezapalną niewydolność nerek w wyniku precypitacji wewnątrzkanalikowej leku w środowisku kwaśnego moczu.

U 50-letniego chorego z rozpoznaniem szpiczaka mnogiego autologiczne przeszczepienie krwiotwórczych komórek macierzystych jest postępowaniem z wyboru:

Rutynowym wskazaniem do wykonania autologicznego przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych nie jest:

Zespół rozpadu guza charakteryzuje:

Zakwalifikuj do korzystnej i niekorzystnej grupy rokowniczej chorych z ostrą białaczką/chłoniakiem limfoblastycznym:
Czynniki rokownicze  Chory 1  Chory 2  Chory 3  Chory 4
Leukocyty  5 000  30 000  180 000  7 000
Wiek (lata)  6  18  30  50
Immunofenotyp  pre-pre-B-cell  B-cell  pre B-cell  pre B-cell
CD10 (tak/nie)  Tak  Nie  Tak  Tak
Cytogenetyka  Hiperdiploidia  t (8;14)  bez zmian  t (9;22)

U 53-letniej kobiety wykonano gastroskopię z powodu długo utrzymujących się objawów dyspeptycznych. Stwierdzono cechy przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka z dodatnim testem ureazowym, ale w badaniu histopatologicznym wycinka stwierdzono obecność komórek chłoniakowych strefy brzeżnej obejmującej błonę śluzową (chłoniak MALT). Badania obrazowe klatki piersiowej i jamy brzusznej wykluczyły obecność chłoniaka w innych obszarach. Spośród niżej podanych opcji terapeutycznych optymalna jest w takim przypadku:

Zaburzenia świadomości u chorych na szpiczaka mnogiego mogą być spowodowane:

U 18-letniej kobiety rozpoznano chłoniaka Hodgkina (typ NS) z zajęciem szyjnego węzła chłonnego po stronie prawej w stopniu zaawansowania klinicznego IA wg Ann Arbor. Po miejscowej radioterapii uzyskano całkowitą remisję (CR), która utrzymywała się przez okres 3 lat. Wówczas rozpoznano nawrót choroby w śródpiersiu. Chora otrzymała 6 cykli chemioterapii wg programu ABVD, w wyniku której uzyskano drugą CR trwającą 8 miesięcy. W tym czasie pojawiły się objawy ogólne choroby (stany podgorączkowe i potliwość) i limfadenopatia w obrębie prawego dołu pachowego. Badanie histopatologiczne węzła chłonnego tej okolicy potwierdziło obecność chłoniaka Hodgkina. Spośród niżej podanych opcji terapeutycznych jest optymalna w takim przypadku jest:

Dla chłoniaka angioimmunoblastycznego (AILD) charakterystyczne jest:

U pacjentek będących w drugim lub trzecim trymestrze ciąży, u których po radykalnej operacji raka piersi stwierdzono niekorzystne czynniki prognostyczne należy zastosować w ramach uzupełniającego leczenia:

Wskazania do przetaczania KKP (preparatów krwinek płytkowych) obejmują następujące sytuacje kliniczne:
1) liczba płytek krwi 25-35 G/l;
2) liczba płytek krwi 15-25 G/l;
3) liczba płytek krwi 25 - 35 G/l u chorego z gorączką;
4) liczba płytek krwi 5-10 G/l u chorego z gorączką;
5) liczba płytek krwi poniżej 5 G/l.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych po splenektomii zwiększa się znacznie ryzyko ciężkich zakażeń bakteryjnych wywołanych przez:
1) Streptococcus pneumoniae;    4) Pseudomonas aeruginosa;
2) Haemophilus influenzae;     5) Escherichia coli.
3) Klebsiella spp;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do potencjalnych przyczyn hiperkalcemii u chorych na nowotwory nie należy:
1) nadmierne wydzielanie hormonu parathormono-podobnego;
2) stosowanie tamoksyfenu;
3) niewydolność nerek;
4) nadmierne wydzielanie ADH (zespół SIADH);
5) stosowanie glikokortykosteroidów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie zespołu utrwalonego i nieprawidłowego wydzielania ADH (SIADH) obejmuje:

Kapecytabina jest lekiem mającym zastosowanie w leczeniu raka jelita grubego w następujących sytuacjach klinicznych,
z wyjątkiem:

W odniesieniu do fluorouracylu prawdziwe są następujące stwierdzenia:
1) jest lekiem fazowo-specyficznym, działa w fazie S;
2) jest lekiem o wąskim indeksie terapeutycznym;
3) podawany we wlewie typu bolus jest bardziej skuteczny niż we wlewie ciągłym;
4) podawany we wlewie typu bolus jest bardziej toksyczny niż we wlewie ciągłym;
5) powoduje silniejsze objawy niepożądane u mężczyzn.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu rozsianego raka jelita grubego nieuzasadnione jest stosowanie następujących skojarzeń leków:

Bewacyzumab nie jest:
1) przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko VEGF;
2) przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko EGFR;
3) skuteczny w II i III linii leczenia rozsianego raka jelita grubego;
4) lekiem, którego charakterystycznym działaniem niepożądanym są objawy skórne;
5) stosowany w skojarzeniu z IFL (irynotekan + fluorouracyl + folinian) i nie powoduje wydłużenia czasu przeżycia o 5 miesięcy w leczeniu I rzutu rozsianego raka jelita grubego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W odniesieniu do fluorouracylu nieprawdziwe są następujące stwierdzenia:
1) chorzy, u których nastąpiła progresja choroby na leczenie fluorouracylem we wlewie typu bolus nie odpowiadają na leczenie we wlewie przedłużonym;
2) wlew ciągły fluorouracylu w porównaniu z wlewem typu bolus powoduje zwiększenie odsetka odpowiedzi oraz wydłużenie przeżycia;
3) objawy toksyczne w 3 i 4 stopniu są częstsze przy podawaniu we wlewie ciągłym niż we wlewie typu bolus;
4) poprawę indeksu terapeutycznego fluorouracylu można uzyskać poprzez stosowanie biochemicznej biomodulacji w wyniku łączenia z kwasem folinowym;
5) biomudulacja może powodować podwojenie wskaźnika odpowiedzi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Metaanaliza z Cambridge wykazała, że zastosowanie chemioterapii przed radykalną radioterapią niedrobnokomórkowego raka płuca w porównaniu do samodzielnej radioterapii:
1) pozwala zwiększyć 2-letnie przeżycie ogólne o około 4%;
2) pozwala zwiększyć 2-letnie przeżycie ogólne o około 13%;
3) nie wpływa na przeżycie ogólne;
4) skraca przeżycie ogólne;
5) zmniejsza ryzyko zgonu o 13%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Powikłaniem radioterapii raka płuca jest popromienne zapalenie płuc. Charakteryzuje je:
1) występowanie po 6-10 tygodniach od radioterapii;
2) występowanie po 6 miesiącach od radioterapii;
3) reakcja wczesna jest zazwyczaj odwracalna i odpowiada na leczenie sterydami;
4) reakcja późna jest nieodwracalna i może prowadzić do zgonu;
5) wysoka dawka frakcyjna indukuje późną reakcję popromienną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Analiza College of American Pathologists z 2000 roku do pierwszej kategorii czynników prognostycznych w raku piersi zalicza:

Randomizowane badania dotyczące optymalnej sekwencji pooperacyjnego leczenia uzupełniającego u chorych na raka piersi wykazały, że:
1) zastosowanie radioterapii przed chemioterapią powodowało częstsze występowanie nawrotów choroby;
2) lokalizacja nawrotu była uzależniona od sekwencji leczenia;
3) zastosowanie chemioterapii przed napromienianiem powodowało częstsze występowanie miejscowej wznowy;
4) przerzuty odległe częściej występowały u chorych pierwotnie napromienianych;
5) zastosowanie chemioterapii przed radioterapią powodowało częstsze występowanie nawrotów choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uzupełniająca radioterapia w raku piersi jest:
1) wskazana w przypadku zajęcia przerzutami co najmniej 4 węzłów chłonnych pachowych;
2) wskazana w przypadku wątpliwej doszczętności wycięcia guza pierwotnego;
3) wskazana, gdy średnica guza pierwotnego przekracza 5 cm;
4) przeciwwskazana w naciekającym raku zrazikowym;
5) przeciwwskazana w naciekającym raku przewodowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uzupełniająca radioterapia w raku jajnika:
1) ma zastosowanie w przypadku wysokiej złośliwości raka;
2) ma zastosowanie w przypadku nieresekcyjnych pojedynczych przerzutów;
3) ma zastosowanie, gdy średnica guza pierwotnego przekracza 5 cm;
4) ma zastosowanie w przypadku niskiej złośliwości raka;
5) w raku jajnika, w obecnej dobie, nie ma wskazań do uzupełniającej radioterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Radiochemioterapia w raku przełyku:
1) ma zastosowanie w przypadku zaawansowania T3-4,N0-1, M0;
2) ma zastosowanie w przypadku zagrożenia przetoką przełykowo-oskrzelową;
3) jest alternatywą leczenia chirurgicznego w III0 zaawansowania;
4) ma wyłącznie charakter paliatywny;
5) w raku przełyku, w obecnej dobie, nie ma wskazań do chemioradioterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pooperacyjna radioterapia raka nerki o zaawansowaniu pT3 nie jest rutynowym postępowaniem, gdyż rak nerki wykazuje umiarkowaną promienioczułość.

Pooperacyjna radioterapia w nasieniaku jądra nie jest obecnie stosowana, gdyż nowotwór ten wykazuje niską promienioczułość.

Pooperacyjna radioterapia w czerniaku skóry nie jest rutynowo stosowana, mimo że nowotwór ten wykazuje odpowiedź na wyższe dawki frakcyjne.

Zaletą przedoperacyjnej radioterapii w mięsakach tkanek miękkich w stosunku do napromieniania pooperacyjnego jest:
1) działanie na komórki lepiej utlenowane;
2) napromienianie mniejszej objętości tkanek przed operacją;
3) zmniejszone ryzyko wszczepu komórek w trakcie zabiegu operacyjnego;
4) przedoperacyjna radioterapia istotnie zmniejsza ryzyko przerzutów odległych;
5) przedoperacyjna radioterapia istotnie wydłuża przeżycie chorych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Radioterapia nie jest stosowana w radykalnym leczeniu młodych chorych na osteosarcoma, gdyż czynnikiem limitującym jest ryzyko wyidukowania wtórnego nowotworu po wielu latach obserwacji.

Mięsak kościopochodny i mięsak Ewinga u dzieci są nowotworami promienioopornymi i z tego względu radioterapia nie jest stosowana w pierwotnym leczeniu tych nowotworów.

Rakami płuc dla których charakterystyczna jest skłonność do dawania przerzutów do mózgu jest:

Mianem mikroprzerzutu w węźle chłonnym określamy ognisko nowotworowe:

Spośród z wymienionych stwierdzeń dotyczących leczenia trastuzumabem i doksorubicyną prawdziwe jest, że:
1) jednoczasowe kojarzenie trastuzumabu z doksorubicyną jest przeciwwskazane z powodu wysokiego ryzyka kardiomiopatii;
2) jednoczasowe kojarzenie trastuzumabu z doksorubicyną jest dopuszczalne w przypadku podawania trastuzumabu w rytmie 3-tygodniowym;
3) ryzyko powikłań kardiologicznych jest wyższe u chorych w przeszłości leczonych antracyklinami w dawce kumulacyjnej > 400 mg/m²;
4) dopuszczalne jest sekwencyjne leczenie chemioterapią z udziałem doksorubicyny oraz trastuzumabem;
5) dopuszczalne jest jednoczasowe kojarzenie trastuzumabu z doksorubicyną u chorych nie leczonych promieniami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród z wymienionych preparatów działania neurotoksycznego nie wykazują:
1) metotreksat;  2) winorelbina;  3) oksaliplatyna;  4) karboplatyna;  5) doksorubicyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród stwierdzeń na temat liposomalnych postaci doksorubicyny prawdziwe jest, że:

Charakterystycznym wtórnym nowotworem litym, związanym z przebytym leczeniem cyklofosfamidem, jest:

W celu zapewnienia młodym chorym realizację planów rozrodczych, chirurgiczne leczenie oszczędzające narząd rodny można proponować chorym na:
1) nabłonkowego raka jajnika w stopniu I A (FIGO) (G1);
2) nabłonkowego raka jajnika w stopniu I B i C (FIGO) (G1);
3) guz pęcherzyka żółtkowego w stopniu I, II i III;
4) błoniaka ziarnistego w stopniu I;
5) nowotwór jajnika o granicznej złośliwości niezależnie od stopnia zaawansowania.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na drobnokomórkowego raka płuca poddawanej jednoczasowej radiochemioterapii rośnie ryzyko neutropenii i stanowią oni grupę, w której wskazane jest stosowanie profilaktyki granulocytarnymi czynnikami wzrostu.

Wskazania do komputerowej tomografii mózgu istnieją u:
1) chorych na drobnokomórkowego raka płuca (postać ograniczona), podczas kwalifikacji do leczenia skojarzonego;
2) chorych na ciążową chorobę trofoblastyczną niezależnie od stopnia zaawansowania;
3) chorych na nabłoniaka kosmówkowego w iii stopniu zaawansowania z wysokim stężeniem b-hcg (> 50 000 iu);
4) wszystkich chorych na nasieniaka jądra, u których stężenie b-hcg przekracza wartości prawidłowe;
5) chorych leczonych trastuzumabem przez okres dłuższy niż rok.
Prawidłowa odpowiedź to:

Biochemiczne markery nowotworowe są wykorzystywane w ocenie stopnia zaawansowania według klasyfikacji TNM w przypadku:

U chorych, u których istnieją wskazania do profilaktycznego stosowanie czynników wzrostu kolonii granulocytów zalecane jest rozpoczęcie ich podawania:

Wskazaniem do profilaktycznych zabiegów chirurgicznych może być nosicielstwo mutacji:
1) protoonkogenu RET prowadzące do rozwoju zespołu mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej (MEN2A);
2) protoonkogenu RET prowadzące do rozwoju zespołu mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej (MEN2B);
3) genów predyspozycji zachorowania na raka piersi i/lub jajnika u osób z silnie obciążonym wywiadem;
4) genu RB1, w rodzinie z przynajmniej jednym zachorowaniem na siatkówczaka płodowego;
5) genu APC prowadzące do rodzinnej polipowatości jelita grubego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pametreksed jest lekiem alkilującym. Jego skuteczność, w skojarzeniu z cisplatyną wykazano w leczeniu chorych na złośliwego międzybłoniaka opłucnej.

Odstąpienie od uzupełniającej radioterapii u chorej na raka piersi jest możliwe:
1) po kwadrantektomii (guz o średnicy1 cm, w badaniu histologicznym rak przedinwazyjny, marginesy > 1 cm, G1, bez martwicy, wiek 61 lat - wg indeksu van Nuysa 4 punkty);
2) po kwadrantektomii z limfadenektomią u chorej z rozpoznaniem raka przewodowego w stopniu pT1 (G1), pN1, M0;
3) po kwadrantektomii z limfadenektomią u chorej z rozpoznaniem raka zrazikowego w stopniu pT1 (G3), pN0, M0;
4) po mastektomii z limfadenektomią u chorej z rozpoznaniem raka zrazikowego w stopniu pT1 (G2), pN0, M0;
5) po mastektomii z limfadenektomią u chorej z rozpoznaniem raka przewodowego w stopniu pT2 (G2), pN2.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosowanie temozolomidu w leczeniu glejaków mózgu:

U chorego z rozpoznaniem raka jelita grubego z licznymi przerzutami do wątroby, węzłów chłonnych zaotrzewnowych i krezki oraz masywnym naciekiem ściany aorty istnieją przeciwwskazania do stosowania:

Wśród metod stosowanych w raku gruczołu krokowego najniższym ryzykiem powikłań jest obciążone:

Wskazania do stosowania analogów gonadoliberyny (aLH-RH) istnieją w standardowym leczeniu:
1) raka piersi;       4) ciążowej choroby trofoblastycznej;
2) raka jajnika;       5) raka gruczołu krokowego.
3) raka trzonu macicy;
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorej 27-letniej z dwuogniskowym rakiem piersi (średnica 1,0 cm i 0.7 cm, G1, N0, M0; po zabiegu stopień zaawansowania patologicznego pT1,pT1, pN2; ER -, PgR -, HER-2 +++) prawidłowe postępowanie polega na:

U 75-letniego chorego na raka płuca, z współistnieniem cukrzycy typu II leczonej od 12 lat doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi oraz z alkoholizmem w wywiadzie, należy unikać stosowania:
1) cisplatyny;  2) paklitakselu;  3) karboplatyny;  4) winorelbiny;  5) gemcytabiny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosowanie amifostyny w cytoprotekcji:

Podawanie folinianu wapnia:
1) przed wlewem fluorouracylu moduluje jego aktywność przez stabilizację kompleksu z syntetazą tymidylową;
2) po wlewie fluorouracylu zwiększa hamowanie syntetazy tymidylowej, a tym samym aktywność fluorouracylu;
3) przed podaniem metotreksatu podwyższa jego aktywność;
4) po podaniu metotreksatu ma działanie cytoprotekcyjne;
5) podczas wlewu metotrekstatu ma działanie cytoprotekcyjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Złośliwy międzybłoniak opłucnej:

Maksymalna dobowa dawka acetaminofenu (paracetamol) wynosi:

U chorego z rozpoznaniem nasieniaka jądra w stopniu zaawansowania IIC (T2N3M0), z grupy dobrego rokowania, po orchidektomii i podaniu 3 cykli chemioterapii według programu BEP (cisplatyna, etopozyd i bleomycyna) w kontrolnym badaniu TK stwierdzono obecność pakietów węzłowych w przestrzeni zaaotrzewnowej wielkości 5,0 cm. W dalszym postępowaniu należy rozważać:
1) podanie 3 kolejnych cykli chemioterapii według schematu BEP;
2) zmianę schematu chemioterapii;
3) obserwację zmian przetrwałych;
4) radioterapię zmian przetrwałych;
5) resekcję zmian przetrwałych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorej na ziarnicę złośliwą w stopniu zaawansowania II B3X, NSII po podaniu 4 cykli chemioterapii według schematu ABVD (doksorubicyna, bleomycyna, winblastyna, dakarbazyna) pojawiły się ogniska chorobowe w miąższu płuc przy regresji obwodowych węzłów chłonnych o 60%. Zalecanym sposobem postępowania jest:

U 56-letniego chorego rozpoznano płaskonabłonkowego raka ustnej części gardła. Naciek w zakresie ogniska pierwotnego obejmował prawy migdałek podniebienny i przechodził na podniebienie miękkie oraz boczną ścianę gardła, nie przekraczając linii środkowej ciała. Stwierdzono również 3 zmienione przerzutowo węzły chłonne w grupie II i III szyi po stronie prawej, nie przekraczające średnicą 3 cm. Prawidłowym określeniem cechy N w tym przypadku jest:

W najnowszej edycji zasad określania zaawansowania nowotworów złośliwych rekomendowanych przez UICC/AJCC (klasyfikacja TNM, 2003) wprowadzono po raz pierwszy odrębną klasyfikację dla raków zlokalizowanych w:

U 58-letniego po chirurgicznym leczeniu z powodu raka jamy ustnej w badaniu histopatologicznym stwierdzono przerzuty z przekraczaniem torebki węzła w 6 na 22 usunięte węzły chłonne. Optymalnym postępowaniem terapeutycznym w tym przypadku, według współczesnej wiedzy, powinno być zastosowanie:

Aktywacja receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) w komórkach raka płaskonabłonkowego narządów głowy i szyi skutkuje uruchomieniem szlaku sygnałowego, który prowadzi do:
1) stymulowania proliferacji komórek;    4) nasilenia hipoksji;
2) hamowania apoptozy;       5) hamowania angiogenezy.
3) niższego zróżnicowania komórek;
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród stwierdzeń dotyczących nadekspresji receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) w rakach narządów głowy i szyi prawdziwe są:
1) nadekspresja EGFR jest charakterystyczna dla komórek w fazie repopulacji po naprawie uszkodzeń subletalnych powstałych wskutek promieniowania jonizującego lub chemioterapii;
2) nadekspresja EGFR jest niekorzystnym czynnikiem predykcyjnym odpowiedzi na radioterapię i chemioterapię;
3) nadekspresja EGFR jest charakterystyczna dla raków typu nosogardłowego;
4) nadekspresja EGFR jest szczególnie nasilona w rakach o niskim stopniu zróżnicowania;
5) nadekspresja EGFR dotyczy wyłącznie raka nosogardła.
Prawidłowa odpowiedź to:

W prawidłowych pod względem metodyki randomizowanych badaniach klinicznych dotyczących oceny możliwości oszczędzania narządu podstawowym (głównym) celem końcowym doświadczenia powinna być analiza:
1) wyleczeń miejscowych;         4) przeżyć całkowitych;
2) przeżyć wolnych od resekcji chirurgicznej;   5) wskaźników odpowiedzi.
3) przeżyć wolnych od nowotworu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Kojarzenie sekwencyjnej i jednoczesnej radiochemioterapii stanowi jedną z najbardziej agresywnych form onkologicznego leczenia zachowawczego. Spośród wymienionych nowotworów złośliwych, w oparciu o dowody o najwyższym stopniu wiarygodności, taka strategia postępowania jest uzasadniona w przypadku:
1) zaawansowanego loko-regionalnie raka krtani;
2) raka piersi po chirurgicznym leczeniu oszczędzającym u młodych kobiet;
3) drobnokomórkowego raka płuca w stadium choroby ograniczonej;
4) niezróżnicowanego raka nosowej części gardła;
5) ziarnicy złośliwej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do leków cytotoksycznych, których współdziałanie z radioterapią polega m.in. na hamowaniu napraw uszkodzeń subletalnych lub potencjalnie letalnych powstałych pod wpływem promieniowania jonizującego zalicza się:
1) cisplatynę;  2) fluorouracyl;  3) mitomycynę;  4) etopozyd;  5) cyklofosfamid.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 28-letniej chorej rozpoznano guz prawego płata tarczycy o średnicy 3,5 cm. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa wykazała utkanie raka brodawkowatego. Nie stwierdzono przerzutów w węzłach chłonnych szyi. Właściwym postępowaniem terapeutycznym w tym przypadku jest:

Postępowaniem z wyboru u 45-letniego chorego w stopniu sprawności według WHO 0 z rozpoznaniem raka nagłośni w stopniu zaawansowania T3N1, u którego nie stwierdza się obturacji dróg oddechowych i chorób współistniejących powinna być:

Molekularnym lekiem celowanym z którym wiązane są istotne nadzieje na postęp w leczeniu chorych na raka narządów głowy i szyi jest cetuksymab, który jest przeciwciałem monoklonalnym przeciw receptorowi naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Spośród stwierdzeń dotyczących obecnej wiedzy na temat klinicznego zastosowania cetuksymabu prawdziwe są:
1) badania kliniczne wskazują, że kojarzenie cetuksymabu z napromienianiem może skutkować efektem terapeutycznym podobnym do jednoczesnej radiochemioterapii z udziałem cisplatyny, przy korzystniejszym profilu działań niepożądanych;
2) kojarzenie cetuksymabu z cisplatyną skutkuje wyższym odsetkiem odpowiedzi terapeutycznych w porównaniu do wyłącznie podawanej cisplatyny u chorych z nawrotami lub przerzutami odległymi w przebiegu raka narządów głowy i szyi;
3) podawanie wyłącznie cetuksymabu skutkuje zbliżonym odsetkiem odpowiedzi terapeutycznych w porównaniu do samodzielnie podawanej cisplatyny;
4) najczęstszym i charakterystycznym działaniem niepożądanym cetuksymabu są zmiany skórne „pokrzywkopodobne”;
5) typowym działaniem niepożądanym cetuksymabu są zaburzenia w układzie krzepnięcia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród stwierdzeń dotyczących czynników ryzyka, nasilenia i zapobiegania nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii nieprawdziwe jest:

Standardowym postępowaniem w przypadku rozpoznania anaplastycznego gwiaździaka zlokalizowanego w płacie skroniowym mózgu jest:

W przypadku kompresji rdzenia kręgowego przez odłam kostny zmienionego przerzutowo kręgu piersiowego w przebiegu raka piersi postępowaniem z wyboru jest:

W przypadku 50-letniego mężczyzny po usunięciu nerki z powodu raka jasnokomórkowego, u którego stwierdzono pojedynczy przerzut do płata czołowego mózgu o średnicy 3 cm i wykluczono inne ogniska przerzutowe, postępowaniem z wyboru jest:

U 39-letniego chorego rozpoznano płaskonabłonkowego raka krtani G2. Naciek nowotworowy obejmował obie struny głosowe, spoidło przednie oraz kieszonkę krtaniową. Nie stwierdzono powiększenia węzłów chłonnych. W wykonanej tomografii komputerowej stwierdzono rozległe naciekanie chrząstki tarczowatej. Wykluczono przerzuty odległe. Postępowaniem z wyboru w danym przypadku jest:

Przeciwwskazaniem do leczenia oszczędzającego pierś nie jest:

Czynnikami o znaczeniu równocześnie predykcyjnym i rokowniczym u chorych na raka piersi są:
1) obecność receptorów steroidowych;
2) ekspresja receptora HER2;
3) stopień dojrzałości guza w skali Richardsona i Blooma;
4) wielkość guza i stan pachowych węzłów chłonnych;
5) ploidalność komórek nowotworu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu klinicznym III fazy udział odpowiedzi na leczenie w dwu porównywanych grupach wynosił odpowiedni 46% i 38%. Jakim testem statystycznym należy się posłużyć, aby stwierdzić, czy różnica ta jest znamienna?

U chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w dotychczasowych badaniach klinicznych III fazy wydłużenie czasu przeżycia pod wpływem chemioterapii wykazano w następujących sytuacjach:
1) chemioterapia poprzedzająca napromienianie;
2) chemioterapia stosowana równocześnie z napromienianiem;
3) chemioterapia uzupełniająca napromienianie;
4) chemioterapia stosowana naprzemiennie z napromienianiem;
5) chemioterapia pooperacyjna.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 36-letniej chorej rozpoznano raka prawej piersi o średnicy 2,2 cm. Węzły pachowe nie były powiększone. Wykonano tumorektomię i usunięcie węzła wartowniczego po stronie zmiany, w którym nie stwierdzono komórek nowotworowych. W badaniu histopatologicznym stwierdzono guz piersi o średnicy 1,8 cm w największym wymiarze, stopień 2 według Richardsona-Blooma, stan receptorów ER/++/ i PgR/-/ oraz HER2/1+/. Najbardziej właściwym leczeniem jest:

U 62-letniej chorej w okresie menopauzy rozpoznano guz o średnicy 1,9 cm w zabrodawkowej części lewej piersi. Wykonano amputację i usunięcie pachowych węzłów chłonnych. W badaniu histopatologicznym stwierdzono raka zrazikowego piersi o średnicy 1,7 cm w największym wymiarze, stopień 1 według Richardsona-Blooma, stan receptorów ER/++/, PgR/+++/ i HER2/-/, brak naciekania naczyń krwionośnych i limfatycznych, brak przerzutów w 12 usuniętych węzłach chłonnych. Właściwe jest:

U 34-letniej, miesiączkującej chorej rozpoznano raka o średnicy 2,4 cm w górnym-zewnętrznym kwadrancie lewej piersi. Wykonano amputację i usunięcie pachowych węzłów chłonnych. W badaniu histopatologicznym stwierdzono guz piersi o średnicy 2,2 cm w największym wymiarze, stopień 2 według Richardsona-Blooma, stan receptorów ER/++/, PgR/+/ i HER2/+/, przerzuty w 4 spośród
12 usuniętych węzłach chłonnych. W leczeniu należy zastosować:

Zastąpienie lub sekwencyjne uzupełnienie tamoksyfenu inhibitorem aromatazy w uzupełniającym leczeniu chorych na raka piersi w okresie menopauzy:
1) zmniejsza ryzyko nawrotu nowotworu;
2) zmniejsza ryzyko zgonu;
3) zmniejsza ryzyko raka drugiej piersi;
4) zwiększa ryzyko powikłań kostnych;
5) zwiększa ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 56-letniego mężczyzny, nałogowego palacza papierosów, stwierdzono cień okrągły zlokalizowany w obwodowej części lewego płuca. W celu uzyskania materiału do badania mikroskopowego należy w pierwszej kolejności rozważyć:

U chorych z nadekspresją lub amplifikacją genu HER-2 zastosowanie trastuzumabu w uzupełnieniu pooperacyjnej chemioterapii:

Chemioterapia uzupełniająca doszczętną resekcję miąższu płucnego z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca:
1) zmniejsza ryzyko nawrotu, ale nie ma wpływu na czas przeżycia;
2) zmniejsza ryzyko nawrotu i wydłuża czas przeżycia;
3) ma szczególne zastosowanie u chorych z cechą R1 i R2;
4) korzyść kliniczna dotyczy przede wszystkim chorych w stopniu I i II;
5) korzyść kliniczna dotyczy przede wszystkim chorych w stopniu IIIA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie temozolomidu w skojarzeniu z chemioterapią u chorych na glejaka wielopostaciowego mózgu:

U 60-letniego chorego na raka odbytnicy wykonano resekcję metodą Miles’a. W badaniu pooperacyjnym stwierdzono stopień dojrzałości G2, naciekanie wszystkich warstw jelita i przerzuty w 2 spośród 12 usuniętych węzłów chłonnych. Standardowym postępowaniem w takich sytuacjach jest:

U 55-letniej chorej stwierdzono w badaniu mammograficznym obszar mikrozwapnień w prawej piersi. W biopsji cienkoigłowej stwierdzono komórki budzące podejrzenie raka. Zmianę wycięto uzyskując rozpoznanie śródprzewodowego raka piersi typu non-comedo o średnim stopniu zróżnicowania i średnicy 2,5 cm. Margines tkanek zdrowych wyniósł powyżej 0,5 cm. Postępowaniem z wyboru jest:

U 64-letniego chorego stwierdzono przywnękowy guz prawego płuca o średnicy 3,5 cm z obszarem niedodmy obejmującej płat środkowy. W bronchoskopii wykryto guz w oskrzelu pośrednim po stronie prawej, a w wycinkach utkanie raka płaskonabłonkowego. W badaniu KT stwierdzono obecność powiększonych węzłów chłonnych przytchawiczych po stronie zmiany o średnicy 1,5 cm. Badania czynnościowe płuc i stan ogólny chorego nie stanowią przeciwwskazania do zabiegu operacyjnego. Postępowaniem z wyboru jest:

U 62-letniego chorego na drobnokomórkowego raka płuca w stadium ograniczonym po 2 cyklach chemioterapii wg schematu EP uzyskano całkowitą remisję radiologiczną potwierdzoną badaniem bronchoskopowym. Dalsze postępowanie powinno obejmować:

U 50-letniej chorej rozpoznano raka szyjki macicy. W badaniu dwuręcznym stwierdza się nacieczenie w proksymalnej części lewego przymacicza. Leczeniem z wyboru w takiej sytuacji jest:

U 42-letniej chorej na raka lewej piersi usunięto z marginesem zmianę pierwotną średnicy 1,5 cm oraz węzeł wartowniczy, w którym w badaniu śródoperacyjnym nie stwierdzono komórek nowotworowych. W takiej sytuacji: