Egzamin PES / Onkologia kliniczna / jesień 2006

Mammografia rentgenowska jest podstawową metodą diagnostyczną raka piersi pod warunkiem, że:

Polska należy do krajów, w których zachorowalność na raka przełyku jest stosunkowo:

U 45-letniego chorego, w stanie ogólnym dobrym z dysfagią i rozpoczynającą się utratą masy ciała, wykryto w procesie diagnostycznym raka szyjnego odcinka przełyku w stopniu zaawansowania IIB (T2N1M0). Postępowaniem z wyboru jest:

U chorych z zaawansowanym nowotworem przełyku (stopień IV oraz stopień III z T4) leczenie ma charakter paliatywny, a jego głównym celem jest utrzymanie/przywrócenie drożności przełyku. Najmniejsze znaczenie terapeutyczne ma w tej grupie chorych:

U chorych na miejscowo zaawansowanego raka żołądka stosuje się postępowanie chirurgiczne uzależnione od lokalizacji zmian nowotworowych. Prawie całkowitą resekcję żołądka z limfadektomią D2 wykonuje się przy lokalizacji:

U nielicznych chorych na raka wątrobowo-komórkowego można rozważać przeszczepienie wątroby. Chorzy ci muszą jednak spełniać kryteria UNOS (United Network for Organs Sharing). Do kryteriów tych nie należy:

Chora lat 57 z wywiadem w kierunku przewlekłej kamicy pęcherzyka żółciowego trafiła na ostry dyżur z powodu napadu bólu pod prawym łukiem żebrowym po typowym błędzie dietetycznym. W trakcie udzielania chorej pomocy w szpitalnym oddziale ratunkowym wykonano badanie ultrasonograficzne narządów jamy brzusznej, które potwierdziło obecność złogów w pęcherzyku żółciowym. Stwierdzono również obecność guza nerki lewej. Przeprowadzona dalsza diagnostyka pozwoliła na postawienie klinicznego rozpoznania nowotworu nerki w stopniu zaawansowania III (T1,N1,M0). U chorej przeprowadzono radykalne leczenie chirurgiczne. Ocena materiału histopatologicznego potwierdziła rozpoznanie raka jasnokomórkowego nerki lewej oraz jego wyjściowe zaawansowanie (guz średnicy 5 cm, ograniczony do miąższu nerki oraz pojedynczy przerzut do węzła chłonnego w sąsiedztwie górnego bieguna nerki). Chorą skierowano do konsultacji z onkologiem, który powinien w świetle obecnego stanu wiedzy zalecić:

Cystektomia radykalna w przebiegu raka pęcherza moczowego u kobiet polega na wycięciu:

U chorych po cystektomii i nadpęcherzowym odprowadzeniu moczu z powodu raka pęcherza moczowego powinno się w ciągu pierwszego roku po leczeniu:

U chorego podejrzanego o raka gruczołu krokowego biopsja prostaty nie jest konieczna, w sytuacji:

Stosowanie w rozsianym czerniaku zamiast chemioterapii dakarbazyną (DTIC), programów wielolekowych opartych o DTIC jest:

Chora 63-letnia z rozpoznaniem na raka jajnika lewego w stopniu zaawansowania Ic o złośliwości histologicznej G2 i po radykalnym zabiegu operacyjnym powinna:

Postać czerniaka typu LMM (lentigo maligna melanoma) charakteryzuje się następującymi cechami, z wyjątkiem:

Chora 29-letnia przebyła poronienie przed 3 miesiącami. Z powodu kaszlu i krwioplucia przeprowadzono diagnostykę i wykryto liczne zmiany przerzutowe w płucach (jedyne ognisko rozsiewu). Oznaczono poziom HCG, który przekroczył 105. Według klasyfikacji ciążowej choroby trofoblastycznej FIGO 2000 chora należy do grupy:

Chora 34-letnia z rozsianym rakiem szyjki macicy w stopniu zaawansowania IVB została skierowana do konsultacji onkologicznej.
W chwili konsultacji stan ogólny według skali Zubroda = 2, w badaniach krwi: hemoglobina 8,7 g/dL, mocznik 12,6 mmol/l, kreatynina 174 umol/l. Spośród wymienionych stwierdzeń prawdziwe jest:

U 28-letniej chorej w drugim miesiącu ciąży wykryto nowotwór piersi lewej w stopniu zaawansowania IIA. Prawidłowe postępowanie terapeutyczne obejmuje:

Gestageny bywają stosowane w ramach hormonoterapii dalszych linii u chorych na raka gruczołu krokowego. Do typowych objawów ubocznych podczas ich stosowania nie należą:

Spośród poniższych stwierdzeń na temat uzupełniającej chemioterapii raka niedrobnokomórkowego raka płuca nieprawdziwe jest że:

Indeks rokowniczy dla wczesnej postaci chłoniaka Hodgkina według European Organization for the Research and Treatment of Cancer (EORTC) wyróżnia 3 grupy rokownicze. Czynnikiem klasyfikującym do grupy o dobrym rokowaniu nie jest:

Gemcytabina:

Spośród wymienionych stwierdzeń na temat chemioterapii przedoperacyjnej u chorych na mięsaki tkanek miękkich prawdziwe jest:

Celem hormonoterapii opóźnionej, którą stosuje się dopiero w chwili wystąpienia progresji raka prostaty jest:

Do niekorzystnych czynników predykcyjnych dla chemioterapii zaawansowanego/rozsianego raka pęcherza moczowego należą:

Kapecytabina jest szczególnie przydatnym lekiem u chorych na rozsianego raka jelita grubego, gdy:

Radykalne leczenie chirurgiczne w przypadku raka głowy trzustki wymaga usunięcia wszystkich wymienionych struktur,
z wyjątkiem:

W celu oceny charakteru zmian przetrwałych, zwłaszcza w obrębie śródpiersia, po leczeniu nowotworów limfatycznych zastosowanie znajdują:

Tretinoina (ATRA) jest stosowana z wyboru w leczeniu ostrej białaczki:

W leczeniu przewlekłej białaczki limfatycznej/chłoniaka z małych limfocytów B stosuje się dożylne immunoglobuliny, gdyż choroba ta często przebiega z hipogammaglobulinemią będącą przyczyną infekcji bakteryjnych.

Przed podaniem dożylnym metotreksatu w wysokich dawkach ( > 500 mg/m²) należy wdrożyć wymuszoną diurezę i alkalizować mocz, ponieważ zaniechanie takiego postępowania może spowodować ostrą niezapalną niewydolność nerek w wyniku precypitacji wewnątrzkanalikowej leku w środowisku kwaśnego moczu.

U 50-letniego chorego z rozpoznaniem szpiczaka mnogiego autologiczne przeszczepienie krwiotwórczych komórek macierzystych jest postępowaniem z wyboru:

Rutynowym wskazaniem do wykonania autologicznego przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych nie jest:

Zespół rozpadu guza charakteryzuje:

Zakwalifikuj do korzystnej i niekorzystnej grupy rokowniczej chorych z ostrą białaczką/chłoniakiem limfoblastycznym:
Czynniki rokownicze  Chory 1  Chory 2  Chory 3  Chory 4
Leukocyty  5 000  30 000  180 000  7 000
Wiek (lata)  6  18  30  50
Immunofenotyp  pre-pre-B-cell  B-cell  pre B-cell  pre B-cell
CD10 (tak/nie)  Tak  Nie  Tak  Tak
Cytogenetyka  Hiperdiploidia  t (8;14)  bez zmian  t (9;22)

U 53-letniej kobiety wykonano gastroskopię z powodu długo utrzymujących się objawów dyspeptycznych. Stwierdzono cechy przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka z dodatnim testem ureazowym, ale w badaniu histopatologicznym wycinka stwierdzono obecność komórek chłoniakowych strefy brzeżnej obejmującej błonę śluzową (chłoniak MALT). Badania obrazowe klatki piersiowej i jamy brzusznej wykluczyły obecność chłoniaka w innych obszarach. Spośród niżej podanych opcji terapeutycznych optymalna jest w takim przypadku:

Zaburzenia świadomości u chorych na szpiczaka mnogiego mogą być spowodowane:

U 18-letniej kobiety rozpoznano chłoniaka Hodgkina (typ NS) z zajęciem szyjnego węzła chłonnego po stronie prawej w stopniu zaawansowania klinicznego IA wg Ann Arbor. Po miejscowej radioterapii uzyskano całkowitą remisję (CR), która utrzymywała się przez okres 3 lat. Wówczas rozpoznano nawrót choroby w śródpiersiu. Chora otrzymała 6 cykli chemioterapii wg programu ABVD, w wyniku której uzyskano drugą CR trwającą 8 miesięcy. W tym czasie pojawiły się objawy ogólne choroby (stany podgorączkowe i potliwość) i limfadenopatia w obrębie prawego dołu pachowego. Badanie histopatologiczne węzła chłonnego tej okolicy potwierdziło obecność chłoniaka Hodgkina. Spośród niżej podanych opcji terapeutycznych jest optymalna w takim przypadku jest:

Dla chłoniaka angioimmunoblastycznego (AILD) charakterystyczne jest:

U pacjentek będących w drugim lub trzecim trymestrze ciąży, u których po radykalnej operacji raka piersi stwierdzono niekorzystne czynniki prognostyczne należy zastosować w ramach uzupełniającego leczenia:

Wskazania do przetaczania KKP (preparatów krwinek płytkowych) obejmują następujące sytuacje kliniczne:
1) liczba płytek krwi 25-35 G/l;
2) liczba płytek krwi 15-25 G/l;
3) liczba płytek krwi 25 - 35 G/l u chorego z gorączką;
4) liczba płytek krwi 5-10 G/l u chorego z gorączką;
5) liczba płytek krwi poniżej 5 G/l.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych po splenektomii zwiększa się znacznie ryzyko ciężkich zakażeń bakteryjnych wywołanych przez:
1) Streptococcus pneumoniae;    4) Pseudomonas aeruginosa;
2) Haemophilus influenzae;     5) Escherichia coli.
3) Klebsiella spp;
Prawidłowa odpowiedź to:

Właściwym postępowaniem u 21 letniego chorego w stopniu sprawności 0 z rozpoznaniem nisko zróżnicowanego raka nosowej części gardła w stopniu zaawansowania T3N1 jest:

U 54 letniego stwierdzono przerzuty raka płaskonabłonkowego (rozpoznanie na podstawie biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej) do węzłów chłonnych górnego piętra szyi (cecha N2b). Badania diagnostyczne nie ujawniły ogniska pierwotnego nowotworu. Właściwym postępowaniem powinno być:

Właściwym postępowaniem terapeutycznym u 45 letniego chorego z rozpoznaniem raka gruczołowo-torbielowatego ślinianki przyusznej w stopniu zaawansowania T2N0 i lokalizacją w płacie powierzchownym jest:

Zastosowanie, u chorych na raka narządów głowy i szyi, w ramach klasycznego programu PF (cisplatyna + 5-fluorouracyl) kilkudobowego wlewu ciągłego 5-fluorouracylu ma na celu:
1) zwiększenie działania przeciwnowotworowego;
2) zmniejszenie kardiotoksyczności;
3) zmniejszenie nasilenia biegunek;
4) zmniejszenie nasilenia zmian skórnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z podanych niżej sformułowań dotyczących roli i miejsca klasycznego programu PF (cisplatyna + 5-fluorouracyl) w leczeniu chorych na nawrotowe i rozsiane raki narządów głowy i szyi są prawdziwe?
1) wyniki badań randomizowanych wskazują, że odsetek regresji (PR + CR) uzyskiwany przy użyciu programu PF jest wyższy od obserwowanego po zastosowaniu cisplatyny, metotreksatu lub 5-fluorouracylu w formie monoterapii;
2) wyniki badań randomizowanych wskazują, że czas przeżycia chorych leczonych programem PF jest znamiennie dłuższy od obserwowanego po zastosowaniu cisplatyny lub 5-fluorouracylu w formie monoterapii;
3) wyniki badań randomizowanych wskazują, że odsetki regresji raka i czas przeżycia przy zastosowaniu programu PF i karboplatyny skojarzonej z 5-fluorouracylem są zbliżone;
4) odsetki regresji nowotworu uzyskiwane przy użyciu programu PF przekraczają 50%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie utkania histopatologiczne występuje najczęściej w carcinoma in situ (CIS) w płucu?

Kojarzenie radioterapii i chemioterapii w sekwencji jednoczesnej jako pierwotne leczenie, według współczesnej wiedzy, może być uznane za postępowanie z wyboru u chorych na niżej wymienione nowotwory, z wyjątkiem:

Postępowaniem z wyboru u chorych na płaskonabłonkowego raka kanału odbytu w II i III stopniu klinicznego zaawansowania jest:

Postępowaniem z wyboru u 41 letniej chorej z rozpoznaniem zróżnicowanego raka tarczycy (carcinoma papillare) w stopniu zaawansowania T2N1 jest:

Które ze sformułowań dotyczących potencjalnej roli taksanów w leczeniu chorych na raka narządów głowy i szyi są prawdziwe?
1) zastosowanie taksanów w formie monoterapii prowadzi do uzyskania odpowiedzi terapeutycznych rzędu 50-60%;
2) taksany powodują synchronizację komórek nowotworowych w fazach cyklu G2-M, co stanowi korzystną przesłankę do ich zastosowania w ramach jednoczesnej radiochemioterapii;
3) najczęściej taksany kojarzone są z cisplatyną, 5-fluorouracylem lub ifosfamidem;
4) doświadczenia kliniczne jednoznacznie wskazują, że zastosowanie wielolekowych programów z udziałem taksanów u chorych na rozsiane lub nawrotowe raki narządów głowy i szyi skutkuje wydłużeniem czasu przeżycia w porównaniu do programów opartych na cisplatynie.
Prawidłowa odpowiedź to:

59 letni mężczyzna, alkoholik, który przed trzema miesiącami miał usuwanych kilka zębów zgłosił się z powodu twardego nacieku i owrzodzenia w okolicy żuchwy. Najlepsze pierwsze postępowanie to:

Najlepszą metodą skryningową dla raka prostaty u bezobjawowych mężczyzn jest:

Jakie badanie jest najbardziej czułe dla wykrycia wznowy po częściowej nefrektomii z powodu raka.

W jakiej grupie wiekowej istnieje największe ryzyko wystąpienia neuroendokrynnego raka skóry?

Jaki typ mięsaka tkanek miękkich występuje najczęściej w obrębie stopy i łokcia?

Które z wymienionych zasad powinny być spełnione przy planowaniu badań przesiewowych:
1) choroba stanowi ważny problem medyczny;
2) znana jest historia naturalna tej choroby;
3) znany jest test odpowiadający czułości i swoistości (specyficzności);
4) zalecany test (badanie jest akceptowane przez społeczeństwo;
5) akceptowany jest wskaźnik koszt/efekt.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pod pojęciem mikroprzerzutu w raku piersi rozumiemy ognisko nowotworowe w węźle chłonnym:

Określenie stopnia złośliwości według Gleasona stosuje się w:

Badania genetyczne muszą być wykonane u członków rodziny pacjenta u którego rozpoznano:

Które z wymienionych cech są charakterystyczne dla nowotworów typu GIST:
1) przerzuty do wątroby;     4) dodatni odczyn na CD 117;
2) przerzuty do węzłów chłonnych;   5) występowanie u dzieci.
3) wrażliwość na promienie X;
Prawidłowa odpowiedź to:

Patomorfologiczne określenie stopnia zaawansowania nowotworu po uprzednim leczeniu (chemio- lub radioterapią) określamy skrótem:

Stopień złośliwość histologicznej G określa się na podstawie preparatów tkankowych:

Do podstawowych czynników prognostycznych w raku jelita grubego należą:
1) płeć;
2) stan lokalnych węzłów chłonnych (pN);
3) płeć;
4) przedoperacyjny poziom CEA w surowicy krwi;
5) zaawansowanie miejscowe (pT).
Prawidłowa odpowiedź to:

Do nowotworów wieku dziecięcego należą:
1) guz Wilmsa;         4) retinoblastoma;
2) plasmocytoma;       5) medulloblastoma.
3) chondrosarcoma;
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami predysponującymi do powstania raka trzonu macicy (endometrium) są:
1) liczne porody;             4) cukrzyca;
2) otyłość;               5) nadciśnienie.
3) wczesne rozpoczęcie życia płciowego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Dwoma najważniejszymi elementami systemu Bethesda stosowanymi w profilaktyce raka szyjki macicy są:
1) możliwość rozpoznania zmian przedrakowych;
2) ocena jakości rozmazu;
3) stosowanie terminologii angielskojęzycznej;
4) zgodność z klasyfikacją wg Papanicolaou;
5) stosowanie terminologii podobnej jak w histopatologii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Raka rdzeniastego tarczycy uwarunkowanego genetycznie w porównaniu do raka rdzeniastego sporadycznego cechuje:
1) występowanie w młodszym wieku;   4) brak kalcytoniny w komórkach guza;
2) rozrost komórek C tarczycy;     5) częstsze występowanie u kobiet.
3) wieloogniskowość;
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku rozpoznania raka rdzeniastego tarczycy skrining genetyczny ma na celu stwierdzenie lub brak mutacji genu:

Które z niżej wymienionych zmian występują w zespole mnogich nowotworów endokrynnych typu MEN2B:
1) gruczolak przysadki;       4) nerwiaki błony śluzowej;
2) wyspiak trzustki;       5) pheochromocytoma.
3) rak rdzeniasty tarczycy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowotworami które cechuje złośliwość miejscowa (brak skłonności do dawania przerzutów odległych) są:
1) guz Merckla;           4) carcinoid pulmonis;
2) dermatofibrosarcoma protuberans;   5) tumor mixtus parotis.
3) synovial sarcoma;
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowotworami dla których charakterystyczne jest dawanie przerzutów do kości są:
1) rak brodawkowaty tarczycy;      4) mięsak maziówkowy;
2) rak piersi;           5) rak płuca.
3) rak jasnokomórkowy nerki;
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla którego typu histologicznego raka płuca charakterystyczne są lokalizacja obwodowa i skłonność do dawania przerzutów do mózgu:

Fulwestrant:

Zarodkowe nowotwory śródpiersia:

Najbardziej wartościową metodą w diagnostyce zarodkowych nowotworów śródpiersia jest:

Spośród wymienionych niżej węzłów chłonnych klatki piersiowej do kategorii N2 w klasyfikacji TNM nie zaliczane są węzły chłonne:

Najaktywniejszym przeciwnowotworowo (najwyższy odsetek obiektywnych odpowiedzi) lekiem w monoterapii niedrobnokomórkowego raka płuca jest spośród wymienionych:

U chorego na niedrobnokomórkowego raka płuca stwierdzono guz o średnicy 5 cm w płacie górnym prawego płuca z naciekaniem opłucnej trzewnej, obecność satelitarnego guzka w płacie środkowym i powiększone węzły chłonne podostrogowe. W wykonanych badaniach dodatkowych innych zmian nie uwidoczniono. W tej sytuacji należy przyjąć stopień klinicznego zaawansowania:

Stosowanie chemioterapii uzupełniającej u chorych powyżej 75 roku życia z rozpoznaniem raka okrężnicy nie jest wskazane, ponieważ w tej grupie wieku występuje pogorszenie tolerancji pochodnych fluoropirymidynowych.

Do potencjalnych przyczyn hiperkalcemii u chorych na nowotwory nie należy:
1) nadmierne wydzielanie hormonu parathormono-podobnego;
2) stosowanie tamoksyfenu;
3) niewydolność nerek;
4) nadmierne wydzielanie ADH (zespół SIADH);
5) stosowanie glikokortykosteroidów.
Prawidłowa odpowiedź to:

W odniesieniu do fluorouracylu prawdziwe są następujące stwierdzenia:
1) jest lekiem fazowo-specyficznym, działa w fazie S;
2) jest lekiem o wąskim indeksie terapeutycznym;
3) podawany we wlewie typu bolus jest bardziej skuteczny niż we wlewie ciągłym;
4) podawany we wlewie typu bolus jest bardziej toksyczny niż we wlewie ciągłym;
5) powoduje silniejsze objawy niepożądane u mężczyzn.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu rozsianego raka jelita grubego nieuzasadnione jest stosowanie następujących skojarzeń leków:

Bewacyzumab nie jest:
1) przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko VEGF;
2) przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko EGFR;
3) skuteczny w II i III linii leczenia rozsianego raka jelita grubego;
4) lekiem, którego charakterystycznym działaniem niepożądanym są objawy skórne;
5) stosowany w skojarzeniu z IFL (irynotekan + fluorouracyl + folinian) i nie powoduje wydłużenia czasu przeżycia o 5 miesięcy w leczeniu I rzutu rozsianego raka jelita grubego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W odniesieniu do fluorouracylu nieprawdziwe są następujące stwierdzenia:
1) chorzy, u których nastąpiła progresja choroby na leczenie fluorouracylem we wlewie typu bolus nie odpowiadają na leczenie we wlewie przedłużonym;
2) wlew ciągły fluorouracylu w porównaniu z wlewem typu bolus powoduje zwiększenie odsetka odpowiedzi oraz wydłużenie przeżycia;
3) objawy toksyczne w 3 i 4 stopniu są częstsze przy podawaniu we wlewie ciągłym niż we wlewie typu bolus;
4) poprawę indeksu terapeutycznego fluorouracylu można uzyskać poprzez stosowanie biochemicznej biomodulacji w wyniku łączenia z kwasem folinowym;
5) biomudulacja może powodować podwojenie wskaźnika odpowiedzi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Metaanaliza z Cambridge wykazała, że zastosowanie chemioterapii przed radykalną radioterapią niedrobnokomórkowego raka płuca w porównaniu do samodzielnej radioterapii:
1) pozwala zwiększyć 2-letnie przeżycie ogólne o około 4%;
2) pozwala zwiększyć 2-letnie przeżycie ogólne o około 13%;
3) nie wpływa na przeżycie ogólne;
4) skraca przeżycie ogólne;
5) zmniejsza ryzyko zgonu o 13%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uzupełniająca radioterapia w raku jajnika:
1) ma zastosowanie w przypadku wysokiej złośliwości raka;
2) ma zastosowanie w przypadku nieresekcyjnych pojedynczych przerzutów;
3) ma zastosowanie, gdy średnica guza pierwotnego przekracza 5 cm;
4) ma zastosowanie w przypadku niskiej złośliwości raka;
5) w raku jajnika, w obecnej dobie, nie ma wskazań do uzupełniającej radioterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pooperacyjna radioterapia raka nerki o zaawansowaniu pT3 nie jest rutynowym postępowaniem, gdyż rak nerki wykazuje umiarkowaną promienioczułość.

Pooperacyjna radioterapia w nasieniaku jądra nie jest obecnie stosowana, gdyż nowotwór ten wykazuje niską promienioczułość.

Zaletą przedoperacyjnej radioterapii w mięsakach tkanek miękkich w stosunku do napromieniania pooperacyjnego jest:
1) działanie na komórki lepiej utlenowane;
2) napromienianie mniejszej objętości tkanek przed operacją;
3) zmniejszone ryzyko wszczepu komórek w trakcie zabiegu operacyjnego;
4) przedoperacyjna radioterapia istotnie zmniejsza ryzyko przerzutów odległych;
5) przedoperacyjna radioterapia istotnie wydłuża przeżycie chorych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Radioterapia nie jest stosowana w radykalnym leczeniu młodych chorych na osteosarcoma, gdyż czynnikiem limitującym jest ryzyko indukcji wtórnego nowotworu po wielu latach obserwacji.

Spośród z wymienionych preparatów działania neurotoksycznego nie wykazują:
1) metotreksat;  2) winorelbina;  3) oksaliplatyna;  4) karboplatyna;  5) doksorubicyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród stwierdzeń na temat liposomalnych postaci doksorubicyny prawdziwe jest:

Charakterystycznym wtórnym nowotworem litym, związanym z przebytym leczeniem cyklofosfamidem, jest:

W celu zapewnienia młodym chorym realizacji planów rozrodczych, chirurgiczne leczenie oszczędzające narząd rodny można proponować chorym na:
1) nabłonkowego raka jajnika w stopniu I A (FIGO) (G1);
2) nabłonkowego raka jajnika w stopniu I B i C (FIGO) (G1);
3) guz pęcherzyka żółtkowego w stopniu I, II i III;
4) błoniaka ziarnistego w stopniu I;
5) nowotwór jajnika o granicznej złośliwości niezależnie od stopnia zaawansowania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazania do komputerowej tomografii mózgu istnieją u:
1) chorych na drobnokomórkowego raka płuca (postać ograniczona), podczas kwalifikacji do leczenia skojarzonego;
2) chorych na ciążową chorobę trofoblastyczną niezależnie od stopnia zaawansowania;
3) chorych na nabłoniaka kosmówkowego w iii stopniu zaawansowania z wysokim stężeniem b-hcg (> 50 000 iu);
4) wszystkich chorych na nasieniaka jądra, u których stężenie b-hcg przekracza wartości prawidłowe;
5) chorych leczonych trastuzumabem przez okres dłuższy niż rok.
Prawidłowa odpowiedź to:

Biochemiczne markery nowotworowe są wykorzystywane w ocenie stopnia zaawansowania według klasyfikacji TNM w przypadku:

U chorych, u których istnieją wskazania do profilaktycznego stosowania czynników wzrostu kolonii granulocytów zalecane jest rozpoczęcie ich podawania:

Wskazaniem do profilaktycznych zabiegów chirurgicznych może być nosicielstwo mutacji:
1) protoonkogenu RET prowadzące do rozwoju zespołu mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej (MEN2A);
2) protoonkogenu RET prowadzące do rozwoju zespołu mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej (MEN2B);
3) genów predyspozycji zachorowania na raka piersi i/lub jajnika u osób z silnie obciążonym wywiadem;
4) genu RB1, w rodzinie z przynajmniej jednym zachorowaniem na siatkówczaka płodowego;
5) genu APC prowadzące do rodzinnej polipowatości jelita grubego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pametreksed jest lekiem alkilującym. Jego skuteczność, w skojarzeniu z cisplatyną wykazano w leczeniu chorych na złośliwego międzybłoniaka opłucnej.

Odstąpienie od uzupełniającej radioterapii u chorej na raka piersi jest możliwe:
1) po kwadrantektomii (guz o średnicy1 cm, w badaniu histologicznym rak przedinwazyjny, marginesy >1 cm, G1, bez martwicy, wiek 61 lat - wg indeksu van Nuysa 4 punkty);
2) po kwadrantektomii z limfadenektomią u chorej z rozpoznaniem raka przewodowego w stopniu pT1 (G1), pN1, M0;
3) po kwadrantektomii z limfadenektomią u chorej z rozpoznaniem raka zrazikowego w stopniu pT1 (G3), pN0, M0;
4) po mastektomii z limfadenektomią u chorej z rozpoznaniem raka zrazikowego w stopniu pT1 (G2), pN0, M0;
5) po mastektomii z limfadenektomią u chorej z rozpoznaniem raka przewodowego w stopniu pT2 (G2), pN2.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosowanie temozolomidu w leczeniu glejaków mózgu:

U chorego z rozpoznaniem raka jelita grubego z licznymi przerzutami do wątroby, węzłów chłonnych zaotrzewnowych i krezki oraz masywnym naciekiem ściany aorty istnieją przeciwwskazania do stosowania:

Wśród metod stosowanych w raku gruczołu krokowego najniższym ryzykiem powikłań jest obciążone:

Wskazania do stosowania analogów gonadoliberyny (aLH-RH) istnieją w standardowym leczeniu:
1) raka piersi;       4) ciążowej choroby trofoblastycznej;
2) raka jajnika;       5) raka gruczołu krokowego.
3) raka trzonu macicy;
Prawidłowa odpowiedź to:

U 75-letniego chorego na raka płuca, z współistnieniem cukrzycy typu II leczonej od 12 lat doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi oraz z alkoholizmem w wywiadzie, należy unikać stosowania:
1) cisplatyny;  2) paklitakselu;  3) karboplatyny;  4) winorelbiny;  5) gemcytabiny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosowanie amifostyny w cytoprotekcji:

Złośliwy międzybłoniak opłucnej:

Maksymalna dobowa dawka acetaminofenu (paracetamol) wynosi:

U chorego z rozpoznaniem nasieniaka jądra w stopniu zaawansowania IIC (T2N3M0), z grupy dobrego rokowania, po orchidektomii i podaniu 3 cykli chemioterapii według programu BEP (cisplatyna, etopozyd i bleomycyna) w kontrolnym badaniu TK stwierdzono obecność pakietów węzłowych w przestrzeni zaaotrzewnowej wielkości 5,0 cm. W dalszym postępowaniu należy rozważać:
1) podanie 3 kolejnych cykli chemioterapii według schematu BEP;
2) zmianę schematu chemioterapii;
3) obserwację zmian przetrwałych;
4) radioterapię zmian przetrwałych;
5) resekcję zmian przetrwałych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorej na ziarnicę złośliwą w stopniu zaawansowania II B3X, NSII po podaniu 4 cykli chemioterapii według schematu ABVD (doksorubicyna, bleomycyna, winblastyna, dakarbazyna) pojawiły się ogniska chorobowe w miąższu płuc przy regresji obwodowych węzłów chłonnych o 60%. Zalecanym sposobem postępowania jest:

Spośród stwierdzeń dotyczących nadekspresji receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) w rakach narządów głowy i szyi prawdziwe są:
1) nadekspresja EGFR jest charakterystyczna dla komórek w fazie repopulacji po naprawie uszkodzeń subletalnych powstałych wskutek promieniowania jonizującego lub chemioterapii;
2) nadekspresja EGFR jest niekorzystnym czynnikiem predykcyjnym odpowiedzi na radioterapię i chemioterapię;
3) nadekspresja EGFR jest charakterystyczna dla raków typu nosogardłowego;
4) nadekspresja EGFR jest szczególnie nasilona w rakach o niskim stopniu zróżnicowania;
5) nadekspresja EGFR dotyczy wyłącznie raka nosogardła.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do leków cytotoksycznych, których współdziałanie z radioterapią polega m.in. na hamowaniu napraw uszkodzeń subletalnych lub potencjalnie letalnych powstałych pod wpływem promieniowania jonizującego zalicza się:
1) cisplatynę;  2) fluorouracyl;  3) mitomycynę;  4) etopozyd;  5) cyklofosfamid.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród stwierdzeń dotyczących czynników ryzyka, nasilenia i zapobiegania nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii nieprawdziwe jest:

Standardowym postępowaniem w przypadku rozpoznania anaplastycznego gwiaździaka zlokalizowanego w płacie skroniowym mózgu jest:

W przypadku kompresji rdzenia kręgowego przez odłam kostny zmienionego przerzutowo kręgu piersiowego w przebiegu raka piersi postępowaniem z wyboru jest:

W badaniu klinicznym III fazy udział odpowiedzi na leczenie w dwu porównywanych grupach wynosił odpowiedni 46% i 38%. Jakim testem statystycznym należy się posłużyć, aby stwierdzić, czy różnica ta jest znamienna?

U 34-letniej, miesiączkującej chorej rozpoznano raka o średnicy 2,4 cm w górnym-zewnętrznym kwadrancie lewej piersi. Wykonano amputację i usunięcie pachowych węzłów chłonnych. W badaniu histopatologicznym stwierdzono guz piersi o średnicy 2,2 cm w największym wymiarze, stopień 2 według Richardsona-Blooma, stan receptorów ER/++/, PgR/+/ i HER2/+/, przerzuty w 4 spośród
12 usuniętych węzłach chłonnych. W leczeniu należy zastosować:

U 56-letniego mężczyzny, nałogowego palacza papierosów, stwierdzono cień okrągły zlokalizowany w obwodowej części lewego płuca. W celu uzyskania materiału do badania mikroskopowego należy w pierwszej kolejności rozważyć:

Zastosowanie temozolomidu w skojarzeniu z chemioterapią u chorych na glejaka wielopostaciowego mózgu:

U 55-letniej chorej stwierdzono w badaniu mammograficznym obszar mikrozwapnień w prawej piersi. W biopsji cienkoigłowej stwierdzono komórki budzące podejrzenie raka. Zmianę wycięto uzyskując rozpoznanie śródprzewodowego raka piersi typu non-comedo o średnim stopniu zróżnicowania i średnicy 2,5 cm. Margines tkanek zdrowych wyniósł powyżej 0,5 cm. Postępowaniem z wyboru jest: