Egzamin PES / Neurologia / wiosna 2013

Wskaż cechy prawidłowe łagodnej ogniskowej padaczki wieku dziecięcego:
1) cechy hipsarytmii w EEG;
2) początek w wieku 4 - 13 roku życia;
3) odpowiada za 50 % wszystkich zaburzeń napadowych u dzieci;
4) odpowiada za 15 % wszystkich zaburzeń napadowych u dzieci;
5) w większości są to przypadki idiopatyczne;
6) najczęściej jest to padaczka objawowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół Lennoxa-Gastauta charakteryzuje się:
1) opóźnieniem rozwoju umysłowego;
2) cechami hipsarytmii w EEG;
3) objawami encefalopatii;
4) dobrą reakcją na leczenie sterydami;
5) w większości są to przypadki idiopatyczne;
6) najczęściej jest to padaczka objawowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przypadek kliniczny: od około 16. roku życia występują epizody zaburzeń ruchowych o charakterze szybkich, gwałtownych ataków pedałowania nogami, wypychania miednicy z towarzyszącą wokalizacją. Występują głównie w nocy. W EEG wykonanym w okresie międzynapadowym nie uwidoczniono zmian patologicznych. Pacjent nie pamięta co się z nim działo po epizodzie:

Ryzyko nawrotu napadu po pierwszym w życiu incydencie napadu padaczkowego o charakterze idiopatycznym pierwotnie uogólnionym, z prawidłowym EEG w okresie międzynapadowym, w ciągu 2 kolejnych lat wynosi średnio:

Wpływ hormonów płciowych na próg drgawkowy:
1) estrogeny wykazują działanie przeciwdrgawkowe;
2) estrogeny wykazują działanie prodrgawkowe;
3) progesteron wykazuje działanie prodrgawkowe;
4) progesteron wykazuje działanie przeciwdrgawkowe;
5) hormony płciowe nie mają wpływu na próg drgawkowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Test Wady stosowany jest w celu:

Pacjent podaje przebycie urazu głowy z utratą przytomności trwającą 2 minuty. Wykonane badanie TK głowy w SOR wykluczyło złamanie kości czaszki i uszkodzenie struktur wewnątrzczaszkowych. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono objawów ogniskowych. Ryzyko rozwoju padaczki w przyszłości szacuje się na:

W przebiegu zakrzepicy żylnej w obrazie radiologicznym najrzadziej obserwuje się:

Hipointensywny sygnał w sekwencjach gradientowych rezonansu magnetycznego po przebytym 2 miesiące wcześniej udarze krwotocznym spowodowany jest przez obecność:

W profilaktyce wtórnej udaru niedokrwiennego mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków, którzy nie mogą przyjmować żadnych doustnych antykoagulantów, zaleca się:
1) stosowanie ASA w dawce co najmniej 450 mg;
2) stosowanie podwójnej terapii przeciwpłytkowej;
3) stosowanie heparyny niefrakcjonowanej;
4) stosowanie ASA w dawce 325 mg (w polskich warunkach 300 mg).
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdą jest, że w przypadku wystąpienia napadu padaczkowego u pacjenta z „świeżym” udarem niedokrwiennym mózgu:
1) pojedynczy napad nie wymaga leczenia p/padaczkowego;
2) bezwzględnym wskazaniem do leczenia p/padaczkowego jest stan padaczkowy i napady gromadne;
3) napady padaczkowe występują u 2-23% chorych w czasie pierwszych 2 tygodni od udaru;
4) u pacjenta po pierwszym napadzie włącza się leki p/padaczkowe w małych dawkach tzw. profilaktykę p/padaczkową;
5) wczesne napady w EEG mogą mieć obraz PLED.
Prawidłowa odpowiedź to:

Aktualnie w profilaktyce wtórnej udaru niedokrwiennego mózgu u osób z migotaniem przedsionków wprowadza się tzw. „nowe antykoagulanty” - apiksaban, rywaroksaban i dabigatran. Prawdziwe stwierdzenia dotyczące tych leków to:
1) leki te cechują się stabilną farmakokinetyką przez co nie wymagają monitorowania parametrów koagulologicznych;
2) podobnie jak w przypadku antagonistów witaminy K dieta oraz interakcje lekowe mają istotny wpływ na skuteczność i bezpieczeństwo leczenia tymi preparatami;
3) apiksaban to inhibitor czynnika Xa;
4) w przeciwieństwie do antagonistów witaminy K, wszystkie „nowe antykoagulanty wymagają podawania co najmniej 2 razy dziennie;
5) aktualnie stosowanie tzw. „nowych antykoagulantów” jest przeciwwskazaniem do leczenia trombolitycznego w przypadku wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu u pacjenta przyjmującego taki preparat.
Prawidłowa odpowiedź to:

W profilaktyce wtórnej udaru niedokrwiennego u osoby z migotaniem przedsionków niezastawkowym rozważając stosowanie doustnych antykoagulantów, należy:
1) rozważyć ryzyko powikłań krwotocznych;
2) rozważyć ryzyko wystąpienia udaru mózgu;
3) ocenić ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu u pacjentów w przebiegu migotania przedsionków wg skali HAS-BLED;
4) podawać doustne antykoagulanty zawsze z lekami przeciwpłytkowymi
5) uznać wiek powyżej 80 roku życia jako przeciwwskazanie do stosowania doustnych antykoagulantów w profilaktyce wtórnej udaru.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku zakrzepicy żylnej mózgu prawdą jest, że:
1) częściej chorują ludzie młodzi;
2) występuje z częstotliwością do 10% wszystkich udarów, natomiast często nie jest prawidłowo rozpoznawana;
3) ryzyko zakrzepicy żylnej mózgu zwiększają między innymi doustne leki antykoncepcyjne, ciąża, połóg i trombofilie wrodzone;
4) objawy choroby najczęściej rozwijają się w sposób przewlekły, średnio > 1 miesiąca;
5) metodami z wyboru w diagnostyce zakrzepicy żylnej mózgu są: MRI i angio-MRI z fazą żylną.
Prawidłowa odpowiedź to:

W rehabilitacji pacjentów po udarze mózgu zaleca się aby:
1) rehabilitacja czynna była rozpoczęta tak szybko jak to możliwe, natychmiast po uzyskaniu stabilizacji stanu ogólnego pacjenta;
2) rehabilitację czynną rozpoczynać po zakończeniu fazy ostrej udaru tj. po około 7 dniach od wystąpienia udaru;
3) próby mobilizacji pacjentów w bardzo wczesnej fazie udaru <24 godzin ze względu na ostrą fazę udaru były przeciwwskazane;
4) pacjent rehabilitowany był systematycznie oceniany za pomocą wystandaryzowanych skal celem oceny deficytów oraz skuteczności rehabilitacji;
5) w oddziałach rehabilitacji neurologicznej pacjenci, niesamodzielni w czynnościach dnia codziennego byli objęci terapią zajęciową w szpitalu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta ze „świeżym” udarem niedokrwiennym mózgu z niedrożnością tętnicy środkowej mózgu lewej zalecane postępowanie obejmuje:
1) leczenie rt-PA dożylnie w dawce 2 mg/kg m.c do 4,5 godziny od wystąpienia objawów;
2) leczenie rt-PA dotętniczo w oknie czasowym wyłącznie do 3 godzin od wystąpienia udaru ;
3) mechaniczną embolektomię MERCI do 8 godzin od wystąpienia udaru mózgu;
4) leczenie przeciwobrzękowe - mannitol;
5) leczenie rt-PA dożylnie w dawce 0,9 mg/kg m.c (maksymalnie 90 mg).
Prawidłowa odpowiedź to:

Mikrokrwawienia spowodowane kongofilną angiopatią w przebiegu choroby Alzheimera typowo występują w płatach:

Zaburzenia zachowania łączą się z uszkodzeniem w zakresie trzech obwodów neuronalnych:

Do grupy rodzinnych przypadków chorób spowodowanych przez priony należą:

W jakich elementach morfotycznych komórki stwierdza sie obecność białka TDP-43 w warunkach prawidłowych?

Do lekarza neurologa zgłasza sie mężczyzna lat 59, profesor uniwersytecki skarżąc sie na zaburzenia pamięci. Zaburzenia według chorego polegają na coraz większych trudnościach w przygotowaniu wykładów w oparciu o nowe materiały. Chory ma uczucie, że wszystko co jest jakimkolwiek nowym zjawiskiem, wybijającym go z rutynowych działań, sprawia mu trudność. Chory podaje, że trwa to już od około 6 miesięcy i bardzo go to deprymuje. Żona pacjenta potwierdza wymienione przez chorego objawy. W rodzinie były przypadki depresji i choroba Alzheimera. Jakie badanie należy wykonać?

Chory 67-letni zgłasza sie do neurologa skarżąc się na narastające zaburzenia koncentracji i jak sam ocenia pamięci. Podczas badania neurologicznego stwierdzono: obecność mioklonii, sztywność mięśni typu parkinsonowskiego, obecność objawów deliberacyjnych, zniesienie objawu podeszwowego po stronie lewej. Jakie podejrzenie nasuwa się w pierwszym rzędzie?

W której z chorób pierwotnie zwyrodnieniowych przebiegających z otępieniem zaoszczędzona jest pamięć oraz funkcje wzrokowo-przestrzenne w początkowym okresie?

Delirium spowodowane L-dopą stosowaną w leczeniu parkinsonizmu może stanowić wstępną wskazówkę, że właściwym rozpoznaniem jest:

Pacjent lat 39, z ciśnieniem tętniczym 130/85 mmHg, bez istotnych chorób w wywiadzie, dotychczas nie diagnozowany, doznał epizodu zaniewidzenia na prawe oko trwającego około 7 minut, objawy ustąpiły samoistnie. Prawdziwe stwierdzenie to:

Które stwierdzenie dotyczące wtórnego ukrwotocznienia udaru niedokrwiennego mózgu jest prawdziwe?

U kobiety lat 62, chorującej na cukrzycę, przyjętej do oddziału ratunkowego z powodu niedowładu połowiczego lewostronnego, który ustąpił po 4 godzinach bez leczenia, stwierdzono ciśnienie tętnicze 160/100 mmHg. W takim przypadku prawdziwe są stwierdzenia:
1) pacjentka powinna być przyjęta do szpitala z oddziałem neurologii, dysponującego także oddziałem udarowym;
2) pacjentka jest w grupie dużego ryzyka wystąpienia udaru niedokrwiennego w najbliższych dniach ze względu na wysoką punktację w skali ”ABCD2”;
3) w opisanym przypadku w badaniu dyfuzyjnym rezonansu magnetycznego (MR DWI) nigdy nie stwierdza się zmian o charakterze ograniczenia dyfuzji ze względu na przemijający charakter objawów;
4) ze względu na znane czynniki ryzyka: nadciśnienie tętnicze oraz cukrzycę, przy prawidłowym wyniku badania EKG nie jest celowe wykonywanie badania metodą Holter-EKG gdyż przyczyna wystąpienia objawów jest znana;
5) pacjentka powinna otrzymać leczenie warfaryną (INR 2 do 3), mimo że objawy ustąpiły, ponieważ wykazuje bardzo wysoką punktację w skali „ABCD2” i występuje u niej duże ryzyko udaru niedokrwiennego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiety lat 70, z objawami przemijającego prawostronnego niedowładu połowiczego oraz zaburzeń mowy o typie afazji trwających 15 minut, w wywiadzie stwierdzono napadowe migotanie przedsionków bez wady zastawkowej. W takim przypadku (przy braku przeciwwskazań do stosowania danego leku) należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia dożylnego rekombinowanym aktywatorem plazminogenu (rt-PA) w ostrej fazie udaru mózgu:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia udaru mózgu w fazie ostrej:

W przypadku krwotoku do mózgowia prawdziwe jest stwierdzenie:

Prawdziwe są poniższe stwierdzenia odnoszące się do profilaktyki wtórnej udaru niedokrwiennego mózgu:
1) chorzy z rozpoznanym przetrwałym otworem owalnym nie powinni być rutynowo kwalifikowani do zamknięcia otworu;
2) pacjent z napadowym migotaniem przedsionków może być leczony doustnym lekiem przeciwkrzepliwym lub alternatywnie dwoma lekami przeciwpłytkowymi (klopidogrel i kwas acetylosalicylowy);
3) leczenie doustnym lekiem przeciwkrzepliwym powinno być stosowane u chorych, u których punktacja w skali HAS-BLED przekracza 3 punkty;
4) chorzy z migotaniem przedsionków i punktacją w skali CHADS2 ≥ 4 punktów odnoszą większą korzyść z takiego leczenia, niż chorzy z punktacją < 4 pkt;
5) nowe leki antykoagulacyjne jak rywaroksaban lub dabigatran wykazują ponad dwukrotnie większą skuteczność w zapobieganiu udarowi niż leki z grupy antagonistów witaminy K;
6) u kobiet po menopauzie należy zalecić stosowanie hormonalnej terapii zastępczej jako metody zmniejszającej rozwój miażdżycy tętnic domózgowych i mózgowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Migreną przewlekłą określamy stan, w którym występuje:

Do typowych objawów nerwiaka nerwu przedsionkowego zaliczamy:
1) utratę słuchu;        4) drętwienie twarzy;
2) szumy uszne;        5) nudności.
3) bóle głowy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Nerwiakowłókniakowatość typu II związana jest ze zwiększoną zapadalnością na:

O obecności mikrogruczolaka przysadki świadczy:

U dzieci gwiaździaki umiejscawiają się najczęściej w:

Guzy z pierwotnych komórek rozrodczych mają tendencję do umiejscawiania się:

W klasterowym bólu głowy występuje:

Leczenie indometacyną jest postępowaniem z wyboru w:

W okresie napadowym w klasterowym bólu głowy czynnikiem prowokującym wystąpienie bólu jest:

W odniesieniu do choroby Parkinsona prawdą jest, że:

12-letnia dziewczynka została przyprowadzona przez matkę, ponieważ „coraz gorzej chodzi”. Początek objawów jest trudny do dokładnego określenia. W zasadzie nie choruje częściej niż inne dzieci. Starszy o 3 lata brat jest zdrowy, a w rodzinie chyba nikt nie miał podobnych objawów. W badaniu m.in.: ataksja czterech kończyn, oczopląs grubofalisty, głównie przy patrzeniu do boków, zniesione odruchy ścięgniste w kończynach dolnych, bez o. Babińskiego. Najmniej pomocnym badaniem laboratoryjnym będzie oznaczenie:

68-letni mężczyzna zgłosił się z powodu drżenia głowy obecnego od ok. 5 lat. Podobne drżenie miał jego ojciec, co przypisywano podeszłemu wiekowi (dożył 92 lat). Mężczyzna leczy się z powodu cukrzycy (metformina), hipercholesterolemii (simwastatyna) i depresji (od 3 lat, fluoksetyna), pali papierosy od 50 lat (10 szt/d), jest otyły. W badaniu m.in.: drżenie głowy o charakterze przeczenia, drżenie pozycyjne i - mniej nasilone - kinetyczne kończyn górnych; siła i napięcie mięśniowe prawidłowe; odruchy ścięgniste symetryczne, prawidłowe. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Najmniej prawdopodobnym w przypadku zespołu otępiennego z zespołem móżdżkowym u 55-letniego mężczyzny jest:

48-letnia kobieta zgłosiła się z powodu postępujących od ok. 3 lat trudności w chodzeniu z towarzyszącym uczuciem sztywności nóg. Nie leczy się przewlekle. Brak wywiadu rodzinnego. W badaniu dominuje parapareza spastyczna, bez zaburzeń czucia. W diagnostyce różnicowej nie mieści się:

Najmniej typowym objawem w otępieniu z ciałami Lewy’ego jest:

Zmiana osteolityczna w obrębie podstawy czaszki może odpowiadać:

Najczęściej występujący pierwotny guz wewnątrzrdzeniowy u dorosłych to:

Które struktury mózgu nie są objęte zanikiem w chorobie Alzheimera?

Plaki demielinizacyjne występujące w przebiegu stwardnienia rozsianego można różnicować z:

Objaw wstążki wyspy to:

Wskaż cechę typową w obrazie MR dla postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML):

Efekty uboczne związane ze stymulacją nerwu błędnego u chorych na padaczkę to:
1) przemijająca chrypka;        4) duszność;
2) krwawienie z nosa;        5) przemijająca wysypka.
3) kaszel;
Prawidłowa odpowiedź to:

W napadach atonicznych:
1) nagła utrata posturalnego napięcia mięśni trwa od 1 do 2 sekund;
2) świadomość ulega zaburzeniu na krótko, ale zwykle nie występuje stan ponapadowego zamącenia;
3) zapis EEG ujawnia krótkie, uogólnione wyładowania iglicy z falą z występującymi natychmiast po nich rozlanymi falami wolnymi, które korelują z utratą napięcia mięśniowego;
4) pacjent nigdy nie doznaje urazu głowy;
5) zapis EEG nie ujawnia najczęściej żadnych zmian.
Prawidłowa odpowiedź to:

Cechy charakterystyczne zespołu padaczki przyśrodkowej części płata skroniowego to:
1) dobra reakcja na leki przeciwpadaczkowe;
2) jedno lub obustronne iglice w okolicy przednioskroniowej w zapisie EEG;
3) mały hipokamp ze wzrostem sygnału w sekwencjach T2 zależnych;
4) symetryczne, synchroniczne uogólnione wyładowania w zapisie EEG;
5) często oporność na leczenie.
Prawidłowa odpowiedź to:

W nietypowych napadach nieświadomości:
1) utrata przytomności zwykle trwa dłużej i mniej nagłe są jej początek i zakończenie;
2) zapis EEG ujawnia uogólnione, symetryczne wyładowania iglica - fala o częstotliwości 3 Hz;
3) napadowi towarzyszą bardziej widoczne objawy ruchowe, które mogą obejmować ogniskowe lub jednostronne objawy;
4) zapis EEG ujawnia wzorzec uogólnionych, wolnych zespołów iglica - fala o częstości mniejszej lub równej 2,5 Hz, a także innego rodzaju nieprawidłową aktywność;
5) reakcja na leki przeciwpadaczkowe jest bardzo dobra.
Prawidłowa odpowiedź to:

Elektroencefalogram (EEG):
1) jest zawsze nieprawidłowy u osób chorych na padaczkę;
2) wykonany w okresie międzynapadowym może być przydatny dzięki ujawnieniu pewnych nieprawidłowości, które są wysoce pomocne w rozpoznaniu padaczki;
3) zawsze pozwala na ustalenie rozpoznania padaczki;
4) ma zastosowanie w klasyfikacji napadów padaczkowych;
5) jest pomocny w ustaleniu leczenia przeciwpadaczkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynniki ryzyka nawrotu napadów padaczkowych to:
1) obciążający wywiad rodzinny odnośnie występowania napadów padaczkowych;
2) doraźne stosowanie klonazepamu;
3) nikotynizm;
4) ponapadowy niedowład Todda;
5) nieprawidłowy wynik badania neurologicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawem ubocznym przy stosowaniu kwasu walproinowego może być:
1) trombocytopenia;      4) przemijające wypadanie włosów;
2) przerost dziąseł;      5) hiponatremia.
3) przyrost masy ciała;
Prawidłowa odpowiedź to:

W napadach nieświadomości stosuje się:
1) karbamazepinę;        4) gabapentynę;
2) kwas walproinowy;       5) lamotryginę.
3) etosuksymid;
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu pośmiertnym stwierdza się utratę około 50% neuronów zawierających melaninę w istocie czarnej, w miejscu sinawym i jądrze podstawnym Meynerta w następującej chorobie:

W jakiej strukturze mózgu rozwijający się guz może powodować następujące objawy kliniczne: ubytki pól widzenia, oftalmoplegię, u kobiet zatrzymanie miesiączki , u mężczyzn zmniejszenie libido, akromegalię lub gigantyzm?

Zwyrodnienie ziarnisto-wodniczkowe (Simchowicza) neuronów piramidowych hipokampa obserwujemy najczęściej w następujących zespołach chorobowych:

Choroba Picka, w której niezbędnym do rozpoznania elementem stwierdzanym w badaniu mikroskopowym są srebrochłonne wtręty neuronalne tzw. ciała (kule) Picka występujące w neuronach korowych i w neuronach zakrętu zębatego hipokampa, należy do następującej choroby przebiegającej z otępieniem:

W przebiegu tej choroby występuje zespół hipertoniczno-hipokinetyczny a pierwszymi objawami ocznymi jest niemożność patrzenia w dół. Zaburzenia poznawcze mają postać otępienia podkorowego. W badaniu neuropatologicznym makroskopowym w mózgowiu opisywany jest głównie zanik gałki bladej i jądra niskowzgórzowego, nakrywki pnia mostu odbarwienie istoty czarnej i gałki bladej. W badaniu mikroskopowym widoczne jest w neuronach zwyrodnienie neuro-włókienkowe, nici neuropilowe, glejoza, ubytki neuronalne i demielinizacja głównie konarów górnych móżdżku oraz gromadzenie białka tau przede wszystkim w cytoplazmie astrocytów. Opis dotyczy następującej jednostki chorobowej:

Zespoły paranowotworowe wywołujące zaburzenia czynnościowe ośrodkowego układu nerwowego, które mogą wystąpić u chorych z ogólnoustrojowym nowotworem bez ognisk w OUN, charakteryzują się zmianami neuropatologicznymi przede wszystkim w następującej strukturze:

Wewnątrzjądrowe kwasochłonne ciałka wtrętowe typu Cowdry’ego A i/lub B można obserwować w:

Zmiany miażdżycowe u chorych z nadciśnieniem tętniczym mogą być przyczyną rozwoju następującej zmiany naczyniowej w OUN:

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące choroby Segawy:
1) jest to dystonia nie reagująca na lewodopę;
2) występują w niej też objawy parkinsonowskie;
3) w większości związana jest z mutacją genu zlokalizowanego na chromosomie 14q22.1;
4) nie stwierdza się obniżenia stężenia dopaminy w prążkowiu;
5) następuje poprawa po lekach antycholinergicznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosowanie agonistów dopaminy może powodować:

W leczeniu pląsawicy Sydenhama stosowany jest następujący lek:

Wybierz fałszywe stwierdzenie dotyczące opryszczkowego zapalenia mózgu:
1) jest groźne dla życia;
2) może rozpocząć się zaburzeniami psychicznymi;
3) w badaniu neuroobrazowym obserwuje się zmiany w okolicach skroniowych;
4) leczenie: acyklowir 10 mg/kg m.c. iv/dobę;
5) leczenie: acyklowir 30 mg/kg m.c. iv/dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu bakteryjnego ropnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych stosuje się:
1) cefotaksym;           4) izoniazyd;
2) ceftriakson;           5) penicilinę.
3) wankomycynę;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leptospirozy u ludzi:
1) do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z wydalinami chorych zwierząt;
2) występuje zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
3) u chorego może wystąpić skaza krwotoczna;
4) w okresie późniejszym choroby pojawiają się dodatnie odczyny serologiczne;
5) leczenie polega na podawaniu cefalosporyn.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zakażeń wywołanych wirusami DNA należą niżej wymienione, z wyjątkiem:

U pacjenta wystąpiły: postępujący zespół otępienny, wieloogniskowe objawy neurologiczne oraz drgawki. W obrazie neuropatologicznym podczas autopsji stwierdzono martwicę środkowej części ciała modzelowatego i spoidła przedniego z zaoszczędzeniem części brzeżnych. Są to objawy charakterystyczne dla:

Wśród następujących objawów:
1) zaburzenia w oddawaniu moczu,
2) oczopląs,
3) nerwoból nerwu trójdzielnego,
4) zespół niespokojnych nóg,
5) zaburzenia funkcji poznawczych,
wymień trzy, które częściej niż pozostałe widywane są w przebiegu stwardnienia rozsianego:

U 30-letniego chorego wystąpiły objawy pod postacią zaburzeń równowagi. W badaniu NMR stwierdzono 2 niewzmacniające się ogniska hiperintensywne w T2 w okolicy podnamiotowej i okołokomorowej. U ww. pacjenta:

Postać SM o piorunującym przebiegu ze zmianami demielinizacyjnymi w OUN. Zmiany neuropatologiczne są podobne jak w SM, ale charakterystyczne są zlewające się ogniska w obu półkulach mózgu. Opis dotyczy:

Najczęściej przyczyną zgonu w stwardnieniu rozsianym jest:

Który z poniższych leków działa głównie poprzez zapobieganie przechodzeniu limfocytów przez barierę krew-mózg?

Który z niżej wymienionych leków stosowanych w terapii SM powoduje wśród objawów ubocznych postępującą wieloogniskową leukoencefalopatię (PML)?

U 66-letniej chorej z niezastawkowym migotaniem przedsionków, obciążonej nadciśnieniem tętniczym, nadużywającej alkohol, w trakcie przewlekłej dializoterapii doszło do udaru niedokrwiennego w mechanizmie zatorowym. W profilaktyce wtórnej udaru należy rozważyć:

Zastosowanie statyn w profilaktyce wtórnej udaru niedokrwiennego zmniejsza ryzyko kolejnego udaru o:

Do kryteriów wyłączenia z dożylnego leczenia trombolitycznego rt-PA należą:
1) małopłytkowość w granicach 100-150 G/l;
2) skurczowe ciśnienie tętnicze powyżej 185 mmHg, nie poddające się obniżeniu po podaniu leku hipotensyjnego dożylnie;
3) bakteryjne zapalenie osierdzia;
4) nowotwór;
5) leczenie warfaryną ze wskaźnikiem INR powyżej 1,7.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do ogólnych zasad postępowania w ostrej fazie udaru mózgu odnoszą się sformułowania:
1) badanie tomografii rezonansu magnetycznego - echo gradient jest równie czułe jak badanie tomografii komputerowej w różnicowaniu udaru krwotocznego i niedokrwiennego;
2) badanie tomografii rezonansu magnetycznego z opcją DWI jest najczulszą metodą obrazowania wczesnych zmian niedokrwiennych w mózgowiu;
3) tomografia rezonansu magnetycznego jest najważniejszym badaniem neuroobrazowym w rozpoznawaniu ostrego udaru mózgu;
4) badanie USG-Doppler naczyń dogłowowych powinno być wykonane w pierwszej dobie hospitalizacji;
5) w trakcie hospitalizacji zalecana jest echokardiografia przezklatkowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe jest stwierdzenie:

U 67-letniego mężczyzny wystąpił obrzęk limfatyczny podudzi i teleangiektazje skórne. Wkrótce dołączył się niedowład połowiczy oraz napady drgawkowe. Chory miewał okresy podwyższonej temperatury. Objawy przebiegały ze zmiennym nasileniem, po pewnym czasie stopniowo narosło otępienie. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) u ponad 20% chorych z glejakami, guzy te występują rodzinnie;
2) zespół Li-Fraumeni dziedziczony jest autosomalnie recesywnie;
3) w nerwiakowłókniakowatości typu I rozwija się gwiaździak włosowatokomórkowy nerwu wzrokowego;
4) w nerwiakowłókniakowatości typu II występują glejaki o wysokim stopniu złośliwości;
5) w zespole Turcota dochodzi do rozwoju różnych nowotworów neuroepitelialnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 90-letniej kobiety, u której od wczesnej młodości występują cechy niepostępującego zespołu parkinsonowskiego, pojawiają się, ze zmienną częstością około 20-minutowe napady przymusowego spojrzenia - zawsze w jedną stronę, tiki i - okresowo - dysforyczne zaburzenia zachowania. Na obecnym etapie rozwoju objawów najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem może być:

48-letni mężczyzna zaczął skarżyć się na trudności w czytaniu i kłopoty w ocenie odległości przy schodzeniu po schodach. Po kilku miesiącach dołączyły się zaburzenia połykania pokarmów stałych a osoby z otoczenia pacjenta zauważyły zmianę intonacji mowy - stała się chrapliwa i bezdźwięczna. Zauważono także nadmiernie wyprostowaną sylwetkę w czasie chodzenia, pojawiły się również zaburzenia równowagi i sporadyczne upadki - nie powodowane potknięciem. Po kolejnych kilku miesiącach zauważono spowolnienie mowy i upośledzenie jej płynności w postaci sylabiczności. Na tym etapie rozwoju objawów najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem może być:

Drżenie samoistne:

W przebiegu stwardnienia zanikowego bocznego upośledzenie funkcji poznawczych pod postacią otępienia występuje u:

35-letni mężczyzna zaczął skarżyć się na bóle, obejmujące kark i barki - asymetrycznie, głównie po stronie lewej; po kliku tygodniach zauważył na lewej dłoni niebolącą bliznę, wyglądającą jak ślad po oparzeniu. Po kliku miesiącach wystąpiła ociężałość w poruszaniu się, zauważył też wychudzenie lewej dłoni. Na tym etapie można klinicznie podejrzewać:

Celem najbardziej precyzyjnego wyjaśnienia przyczyny objawów wewnątrzrdzeniowej patologii obejmującej zarówno drogi czucia eksteroceptywnego, jak i drogi piramidowe należy wykonać następujące badania:

Klozapina, należąca do atypowych neuroleptyków, nie powoduje zwykle powikłań w postaci reakcji dystonicznych czy późnych dyzkinez, z wyjątkiem:

Które z wymienionych objawów można uznać za nietypowe dla rozpoznania choroby Parkinsona?
1) asymetryczne drżenie;
2) brak balansowania kończyny górnej podczas chodzenia;
3) wczesne upadki;
4) pociąganie kończyną dolną podczas chodzenia;
5) mikrografię;
6) wczesne otępienie;
7) omamy wzrokowe w pierwszym roku choroby;
8) hipomimię;
9) stopniowy początek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekiem, stosowanym w chorobie Parkinsona, który nie ma działania dopaminergicznego jest:

Dla zwyrodnienia korowo-podstawnego objawem nietypowym jest:

Objawy zespołu parkinsonowskiego mogą powodować wszystkie wymienione leki, z wyjątkiem:

Zespół Meige'a to:

Do zespołów przypominających dystonię (tzw. pseudodystonii) zaliczamy wszystkie wymienione niżej, z wyjątkiem:

Do lekarza zgłosił się chory, u którego od roku występują zaburzenia orientacji w nowym miejscu, trudności w przypominaniu sobie zdarzeń z poprzedniego dnia, odczuwa także chwiejność, dwa razy upadł w mieszkaniu. Miewa także okresowo przywidzenia, widzi nieżyjącego brata. Objawy niekiedy na dzień lub kilka godzin ustępują i czuje się zupełnie „jak przed zachorowaniem”. Od około pół roku doszło także do pogorszenia chodu. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem u tego chorego jest:

U pacjenta z łagodnym otępieniem, zaburzeniami dyzurycznymi i zaburzeniami chodu wykonano nakłucie lędźwiowe pobierając około 40 ml płynu mózgowo-rdzeniowego. Po tym zabiegu stan pacjenta poprawił się, zmniejszyły się zaburzenia chodu i ustąpiło nietrzymanie moczu, nie uzyskano jednak poprawy w zakresie funkcji poznawczych. Jakiego obrazu tomografii komputerowej należy się spodziewać u tego pacjenta?

Pacjent ma trudności ze znalezieniem właściwych słów we właściwym momencie, podaje również trudności ze znalezieniem właściwej nazwy dla używanych przedmiotów. Od pewnego czasu pacjent przejawia także zaburzenia pamięci nowych zdarzeń i nie radzi już sobie dobrze jak dawniej z codziennymi obowiązkami. Powyższy opis dotyczy:

Prozopagnozją nazywa się:

Poza stopniowo i podstępnie postępującymi zaburzeniami pamięci, który z poniższych objawów jest pomocny przy podejrzeniu choroby Alzheimera?

Dla otępienia czołowo-skroniowego charakterystyczne jest:
1) pojawienie się zaburzeń w wieku młodszym niż w chorobie Alzheimera;
2) wczesne zaburzenia osobowości i zachowania;
3) redukcja wypowiedzi spontanicznych;
4) dominowanie zaburzeń pamięci epizodycznej;
5) dobra reakcja na leczenie inhibitorami cholinesterazy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród opisanych poniżej objawów wskaż zestaw właściwy dla otępienia naczyniopochodnego:
1) obecność zaburzeń dyzurycznych, z wykluczeniem tła urologicznego;
2) obecność zaburzeń piramidowych i móżdżkowych;
3) wczesne pojawienie się zaburzeń chodu;
4) stopniowa progresja zaburzeń pamięci;
5) ogniskowa patologia obecna w badaniach obrazowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Otępienie w chorobie Parkinsona można rozpoznać, jeżeli zaburzenia funkcji poznawczych odpowiadające otępieniu rozwiną się w następującym czasie od pojawienia się parkinsonowskich objawów ruchowych:

Moria jest objawem uszkodzenia kory:

Do ostrej porfirii przerywanej odnoszą się wszystkie poniższe stwierdzenia, z wyjątkiem:

Do stwardnienia zanikowego bocznego (amyotrophic lateral sclerosis - ALS) odnoszą się wszystkie poniższe informacje, z wyjątkiem:

Wieloogniskowa neuropatia ruchowa z blokiem przewodzenia:
1) zajmuje przede wszystkim kończyny górne;
2) pierwsze objawy występują zwykle w kończynach dolnych;
3) objawy są najczęściej asymetryczne;
4) częściej chorują mężczyźni;
5) postęp choroby jest szybki;
6) wielu pacjentów wykazuje dobrą odpowiedź na leczenie IVIG.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do cech wspólnych zespołu Guillain-Barré i przewlekłej zapalnej polineuropatii demielinizacyjnej (CIDP) należą:
1) częsta poprzedzająca niespecyficzna infekcja wirusowa;
2) symetryczny niedowład kończyn;
3) podwyższenie stężenia białka w płynie mózgowo-rdzeniowym;
4) odcinkowa demielinizacja i nacieki limfocytarne w nerwie obwodowym;
5) przebieg nawrotowy;
6) dobry efekt leczenia kortykosteroidami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół POEMS może wystąpić w przebiegu:

Do miastenii polekowej odnoszą się wszystkie poniższe stwierdzenia, z wyjątkiem:

Do charakterystycznych cech miopatologicznych dystrofii mięśniowej należy:
1) martwica włókien mięśniowych;
2) regeneracja włókien mięśniowych;
3) przerost tkanki łącznej;
4) przerost tkanki tłuszczowej;
5) zanik włókien typu 1;
6) przerost włókien typu 2.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 3-letniego chłopca zauważono przerost łydek, niezgrabny chód i trudności w chodzeniu po schodach. Podobne objawy miał brat jego matki. W biopsji mięśnia prawdopodobnie stwierdzimy: