Egzamin PES / Neurologia / wiosna 2012

Które z poniższych stwierdzeń odnoszących się do przemijającego niedokrwienia mózgu (TIA) jest prawdziwe?
1) przebycie TIA zwiększa ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu, jednak nie stwierdzono aby czas trwania objawów TIA był związany z ryzykiem wystąpienia udaru po TIA;
2) u chorych po przebytym epizodzie TIA nigdy nie stwierdzamy zmian w badaniu mózgowia metodą rezonansu magnetycznego ani też tomografii komputerowej;
3) jeśli bierzemy pod uwagę 90-dniowy okres obserwacji pacjenta po przebytym TIA, ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu po TIA wynosi od 10% do 20%;
4) epizody niedokrwienia siatkówki zaliczamy do TIA;
5) w patogenezie TIA należy brać pod uwagę między innymi mechanizm zakrzepu tętniczego, zatorowości tętniczo-tętniczej oraz zaburzenia hemodynamiczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka lat 53 zgłosiła się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z powodu występujących dwukrotnie w ciągu ostatniej doby przemijających epizodów niedowładu i niedoczulicy połowiczej lewostronnej, bez zaburzeń świadomości, trwających 15 i 35 minut. W wywiadzie utrwalone migotanie przedsionków od 2 lat. W odniesieniu do tej chorej prawdziwe jest stwierdzenie:

Pacjent lat 36 zgłosił się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z powodu pierwszego w życiu bardzo silnego bólu głowy, który wystąpił po dźwiganiu szafy. Stwierdzono obecne objawy oponowe oraz dwojenie przy patrzeniu w prawo. Ciśnienie tętnicze 165/95 mmHg, dotychczas nie chorował. Pierwszym badaniem dodatkowym, które należy wykonać u takiego chorego jest:

U pacjenta po przebytym epizodzie przemijającego niedokrwienia mózgu (TIA) pod postacią niedowładu prawostronnego i afazji trwającym 15 minut prawidłowe postępowanie profilaktyczne obejmuje:

W odniesieniu do krwotoku mózgowego wywołanego stosowanym leczeniem prawdziwe jest stwierdzenie:
1) w krwotokach wywołanych podaniem heparyny konieczne jest odstawienie heparyny oraz należy zastosować dożylnie siarczan protaminy w jednorazowej dawce całkowitej 0,6 mg;
2) w krwotokach zagrażających życiu będących powikłaniem leczenia trombolitycznego wskazane jest przetoczenie masy płytkowej oraz świeżo mrożonego osocza;
3) w krwotokach mózgowych, które wystąpiły po leczeniu antykoagulantem doustnym (np. warfaryną), skuteczny jest siarczan protaminy w dawce zależnej od ilości podanego antykoagulanta i czasu jaki upłynął od zakończenia jego podawania;
4) w krwotokach wywołanych podaniem heparyny konieczne jest odstawienie heparyn i zastosowanie dożylne siarczanu protaminy w dawce zależnej od ilości podanej heparyny i czasu jaki upłynął od zakończenia jej podawania;
5) w krwotokach wywołanych podaniem heparyny konieczne jest odstawienie heparyny oraz podawanie witaminy K dożylnie w dawce całkowitej 100 mg.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta (osoby praworęcznej) stwierdzono niedowład kończyny górnej i dolnej prawej, niedoczulicę połowiczą prawostronną oraz niedowidzenie połowicze jednoimienne prawostronne, objawy powyższe zaczęły ustępować po 3 dniach. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do tej sytuacji klinicznej?

U pacjentki lat 67, która ważyła 50 kg, po obudzeniu się (około godziny 06.00 rano) stwierdzono objawy niedowładu połowiczego prawostronnego. Z wywiadu wiadomo, że chora poszła spać o godzinie 23.00 poprzedniego dnia, i wtedy nie odczuwała żadnych objawów. Dotychczas przewlekle nie leczyła się i - według chorej - poważniej nie chorowała. W badaniu tomografii komputerowej głowy wykonanym w szpitalu z odchyleń stwierdzono hiperdensję tętnicy środkowej mózgu lewej, a badanie EKG ujawniło migotanie przedsionków. Prawidłowe postępowanie terapeutyczne w pierwszych 2 dniach po zachorowaniu w tym przypadku obejmuje:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące obrzęku mózgu w przebiegu udaru niedokrwiennego:
1) obrzęk mózgu występuje typowo u pacjentów z niedrożnością dużego pnia tętniczego naczynia mózgowego i pojawia się zwykle około 4 doby po wystąpieniu udaru;
2) związany z udarem tzw. złośliwy obrzęk mózgu występuje najwcześniej po 7 dniach od wystąpienia udaru;
3) hemikraniektomia może być stosowana w leczeniu złośliwego obrzęku mózgu, jednak musi być wykonana do 10 dni od wystąpienia udaru;
4) hemikraniektomia może być stosowana w leczeniu złośliwego obrzęku mózgu, jednak musi być wykonana do 48 godzin od wystąpienia udaru;
5) alternatywą do leczenia złośliwego obrzęku mózgu metodą hemikraniektomii jest leczenie dużymi dawkami glikokortykosteroidów dożylnie (np. metyloprednizolon 500 - 1000 mg/dzień);
6) nie ma naukowych dowodów na stosowanie leczenia metodą hemikraniektomii złośliwego obrzęku mózgu z powodu zamknięcia tętnicy mózgu środkowej i metoda ta jest stosowana jedynie w badaniach klinicznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż przeciwwskazania do dożylnego leczenia trombolitycznego rekombinowanym tkankowym aktywatorem plazminogenu (rtPA) w udarze niedokrwiennym mózgu:
1) skurczowe ciśnienie krwi w czasie rozpoczynania terapii rtPA powyżej 185 mmHg;
2) liczba płytek krwi poniżej 100 000/mm³;
3) skurczowe ciśnienie krwi przy przyjęciu do szpitala powyżej 185 mmHg;
4) bakteryjne zapalenie wsierdzia;
5) duży zabieg operacyjny przed 12 miesiącami;
6) wiek ponad 80 lat.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do rehabilitacji poudarowej:
1) chorzy leczeni na oddziałach udarowych wykazują mniejszą śmiertelność wczesną i późną, między innymi ze względu na kompleksowe postępowanie rehabilitacyjne;
2) rehabilitacja (fizjoterapia) poudarowa powinna być rozpoczęta najwcześniej po upływie 72 godzin od wystąpienia udaru, jednak może być wdrożona później, gdyż zależy to od stanu przedmiotowego chorego;
3) po opuszczeniu szpitala rehabilitację (fizjoterapię) poudarową, przy spełnieniu odpowiednich warunków, można również skutecznie prowadzić w warunkach domowych;
4) postępowanie neurologopedyczne powinno być wdrożone u chorych z afazją najszybciej jak to możliwe, natomiast nie jest celowe leczenie neurologopedyczne w przypadku zaburzeń o charakterze dyzartrii, ze względu na brak efektywności takich działań;
5) rehabilitacja (fizjoterapia) powinna być rozpoczęta już w pierwszych 24-48 godzinach po wystąpieniu udaru.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie odnoszące się do profilaktyki i leczenia powikłań ogólnoustrojowych po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia w odniesieniu do udaru niedokrwiennego mózgu u osób młodych:
1) występowanie migreny (szczególnie z aurą) może być związane z większym ryzykiem wystąpienia udaru niedokrwiennego;
2) z chorób krwi w pierwszej kolejności należy wziąć pod uwagę diagnostykę w kierunku mutacji typu Leiden czynnika krzepnięcia V, ponieważ jest ona jedną z najczęstszych przyczyn wzmożonej krzepliwości krwi;
3) mutacja typu Leiden czynnika V krzepnięcia, związana jest ze zwiększoną opornością na aktywowane białko S;
4) zespół antyfosfolipidowy jest jedną z głównych przyczyn związanych z nieprawidłowością białek krwi prowadzących do nadkrzepliwości;
5) nie wykazano aby czerwienica prawdziwa była związana z większym ryzkiem wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

19-letnia kobieta zgłosiła się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z powodu całkowitego opadnięcia powieki prawej oraz bólu za prawą gałką oczną, pacjentka podawała wystąpienie słyszalnego przez nią od kilku godzin pulsującego szmeru nad okolicą czołowo-skroniową prawą. W badaniu przedmiotowym stwierdzono porażenie nerwu okoruchowego prawego ze sztywną, nie reagującą na światło źrenicą i przekrwienie spojówki. Nie stwierdzano innych odchyleń od stanu prawidłowego, w tym sztywności karku. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wyżej wymienionej sytuacji klinicznej:
1) pierwszym badaniem z wyboru jest rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa oczodołu oraz angiografia rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej i angio-MR lub angio-KT;
2) kolejnym badaniem jest angiografia cyfrowa subtrakcyjna tętnicy szyjnej wspólnej prawej i odgałęzień;
3) leczeniem z wyboru jest embolizacja za pomocą spiral odszczepialnych, można też rozważyć metodę klipsowania;
4) rutynowo należy włączyć leczenie sterydami (metyloprednizolon 500-1000 mg dożylnie);
5) ze względu na podejrzenie miastenii rzekomoporaźnej konieczne jest włączenie inhibitorów acetylocholinesterazy (wcześniej wskazana jest próba z pirydostygminą lub edrophonium (Tensilon));
6) ze względu na podejrzenie bakteryjnego zapalenia spojówki i rogówki wskazane jest szybkie włączenie antybiotyku o szerokim spektrum - ogólnie i miejscowo.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu choroby Wilsona stosuje się:
1) penicylaminę;        4) miedź radioaktywną;
2) trietylenotetraminę;      5) preparaty cynku.
3) prokarbazynę;
Prawidłowa odpowiedź to:

Kryteria pomocnicze w rozpoznaniu drżenia samoistnego to:
1) długi czas trwania choroby (powyżej 3 lat);
2) rodzinne występowanie choroby;
3) dobra reakcja na alkohol;
4) możliwość izolowanego drżenia głowy;
5) drżenie spoczynkowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podstawowym lekiem w zespole Westphala choroby Huntingtona jest:

Do chorób prionowych należą niżej wymienione, z wyjątkiem:
1) nowy wariant choroby Creutzfeldta-Jakoba;
2) bezsenność rodzinna;
3) kuru;
4) zespół Gerstmanna-Strausslera-Scheinkera;
5) choroba Kugelberga-Welander.
Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce malarii mózgowej podstawowym badaniem jest badanie:
1) płynu mózgowego-rdzeniowego;      4) krwi włośniczkowej;
2) rezonansu magnetycznego mózgu;    5) angiograficzne.
3) tomografii komputerowej;
Prawidłowa odpowiedź to:

Najskuteczniejszą metodą leczenia w zespole Guillaina-Barrego jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do ostrego zapalenia rogów przednich rdzenia (choroba Heinego-Medina):
1) powodowane jest przez wirusy z grupy Picorna;
2) w ostrej fazie umiera 50%;
3) leczenie przyczynowe: acyklowir;
4) rozpoznanie na podstawie miana przeciwciał w surowicy;
5) zapobieganie: szczepionka atenuowana (szczepionka Sabina).
Prawidłowa odpowiedź to:

Cechy wścieklizny to niżej wymienione, z wyjątkiem:
1) kurcze mięśni krtani;            4) drgawki;
2) zapalenie mózgu i rdzenia;          5) powodowana jest przez arenawirusy.
3) okres wylęgania średnio od 1 do 3 miesięcy;   
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż błędne stwierdzenie:

Które z wymienionych zaburzeń poznawczych nie pojawia się typowo we wczesnej fazie choroby Parkinsona?

Pacjent przyjechał do szpitala zmuszony przez dzieci, które po trzech miesiącach niewidzenia ojca zauważyły, że przestał o siebie dbać. Wykonywał dziwacznie niekontrolowane ruchy, w ich pojęciu był depresyjny i niekrytyczny. Chory miał wyraźne zaburzenia równowagi. W badaniu neurologicznym stwierdzono zespół móżdżkowy, delikatny zespół piramidowy prawostronny, mioklonie. MMSE wykonane na SOR: 28, w CT- bez odchyleń. Jakie rozpoznanie trzeba wziąć pod uwagę w pierwszym rzędzie?

Do Poradni Zaburzeń Pamięci, zgłosił się księgowy dużej firmy, pracuje, ale zabiera mu to coraz więcej czasu. Ma lat 62. Jest bardzo zaniepokojony tym co się z nim dzieje. Czasami zapomina o ważnych terminach. Jednak ostatnia kontrola NIK- u nie wykazała najmniejszych uchybień w jego dokumentacji. Żona i koledzy uważają, że histeryzuje. Ojciec chorego był chory na chorobę
Alzheimera co potęguje niepokój pacjenta. W badaniu neurologicznym bez zespołu, MMSE: 29, Zegar prawidłowy. Chory miał przy sobie MRI- pojedyncze jamki, poza tym bz. Leczy się z powodu łagodnego HTA, przerost prostaty poza tym zdrowy. Co powinien zrobić lekarz specjalista Poradni Zaburzeń Pamięci?

Do Poradni Zaburzeń Pamięci, zgłosił się profesor filozofii. Ma lat 82. Jest bardzo rozżalony naciskiem niedawnych podwładnych, ażeby przestał już pracować. Zamierza starać się o grant- ażeby uciąć te aluzje. Jednak od trzech lat nie realizuje tych planów. Choruje na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu drugiego. Wyraźny deficyt słuchu. W badaniu zwraca uwagę ogromne spowolnienie, ale podczas wykonywania MMSE- chory odpowiada właściwie na każde pytanie prawidłowo, po dłuższym czasie oczekiwania. Traci punkty na „województwie” pomylił się o dzień w dacie. W badaniu neurologicznym: tylko pozapiramidowa sztywność, bez deliberacyjnych, bez drżenia. Romberg 1+. Bez zaburzeń zwieraczy. Jakie rozpoznanie jest najbardziej prawdopodobne?

Proszę wybrać jedno z poniższych rozpoznań, które nie należy do grupy otępień odwracalnych:

Badanie genetyczne w poszukiwaniu sprawczych mutacji jednogenowych w chorobie Alzheimera dotyczy genów dla:

Do jakiej jednostki nozologicznej pasuje następujący opis objawów wstępnych: „Apatia, obniżony osąd/ intuicja /mowa/język: tendencje oralne, natręctwa”?

Obecność zaburzeń autonomicznych w zwyrodnieniu wieloukładowym można wytłumaczyć procesami zwyrodnieniowymi w:

Najczęstszą postacią choroby Alzheimera jest postać:

Do leczenia mioklonii należy wybrać:

Współwystępowanie zaburzeń wyższych czynności nerwowych i biochemicznych cech uszkodzenia wątroby u 34-latka może mieć miejsce w przypadku:

45-letnia kobieta została skierowana na konsultację przez psychiatrę z powodu ruchów mimowolnych. Od 2 lat jest leczona z powodu depresji. Obecnie bezrobotna. Kilkakrotnie traciła pracę z powodu zaniedbywania obowiązków, konfliktów ze współpracownikami i przełożonymi. O ojcu, który zmarł w wieku 50 lat w wyniku obrażeń w wypadku komunikacyjnym - potrącony przez samochód, wiadomo, że również miał zaburzenia depresyjne, z wiekiem stawał się coraz bardziej wybuchowy, „dziwnie chodził”. W badaniu: ruchy mimowolne w zakresie twarzy - grymasy, marszczenie czoła; często wzrusza ramionami, poprawia okulary; nie potrafi utrzymać wyciągniętego języka; nieco zwolnione sakady; bez niedowładów w zakresie kończyn; prawidłowy o. podeszwowy; bez zaburzeń czucia; podczas chodzenia kołysze się, kilkakrotnie nagle się zatrzymuje, obecny jest nadmiar współruchów. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Do konsultacji neurologicznej zgłasza się 28-letnia kobieta w 15. tygodniu ciąży, u której dwa dni wcześniej pojawiły się ruchy mimowolne - opis położnika sugeruje, że mają one charakter pląsawiczy. Jest to 3. ciąża, dwie poprzednie zakończyły się poronieniem w I trymestrze; od 3 dni kobiecie podawano metoklopramid z powodu nasilonych wymiotów. W diagnostyce różnicowej najmniej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

W diagnostyce 30-letniego pacjenta z podejrzeniem kręczu karku, za najmniej przydatne badanie należy uznać:

Od kilku-kilkunastu miesięcy córka 62-letniej pacjentki zauważyła, że matka (nauczycielka historii) „traci zainteresowanie światem” - przestała spotykać się ze znajomymi, nie ogląda programów informacyjnych (wcześniej zawsze była na bieżąco z wiadomościami ze świata) ani nawet ulubionych seriali, miewa trudności ze znalezieniem odpowiednich słów; ma kłopoty z płaceniem rachunków, dwukrotnie zgubiła się na znajomym osiedlu. W badaniu: niewielka afazja nominalna, nieco spowolniała; bez innych objawów ruchowych, czy czuciowych; w MMSE 24/30. Za prawdopodobne podejrzenie uznasz:

U 56-letniej leworęcznej kobiety od ok. 3 lat stopniowo narasta niesprawność, sztywność lewej kończyny górnej, zaburzenia pamięci. Od 7 lat leczy się z powodu nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca. W badaniu m.in.: dyzartria; wzmożone plastycznie napięcie mięśniowe szczególnie w lewych kończynach; lewa kończyna górna ma tendencję do ustawienia w odwiedzeniu, odwróceniu a dłoń zgina się dłoniowo; apraksja ideomotoryczna. Z dokumentacji wynika, że stosowanie lewodopy 2 lata temu przestało być skuteczne. W pierwszej kolejności należy myśleć o:

W odniesieniu do otępienia czołowo-skroniowego nie jest prawdą, że:

Ataksja może występować w przebiegu:

Parestezje, czyli spontaniczne i nieprawidłowe doznania czuciowe mogą być spowodowane uszkodzeniem:

Do stałych objawów zespołu przewlekłego zmęczenia należy/ą:

Reinerwacja oboczna (collateral reinnervation):
1) jest mechanizmem kompensacyjnym spowodowanym martwicą wielu włókien mięśniowych w obrębie jednego pęczka;
2) jest mechanizmem kompensacyjnym spowodowanym blokiem przewodzenia w obrębie synapsy nerwowo-mięśniowej;
3) jest mechanizmem kompensacyjnym spowodowanym przewlekłym uszkodzeniem nerwu ruchowego;
4) zwiększa terytorium jednostki ruchowej;
5) prowadzi do przerostu włókien mięśniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wykonanie biopsji mięśnia szkieletowego wskazane jest w przypadku wymienionych poniżej chorób, z wyjątkiem:

Do cech niedoboru kwaśnej maltazy (glikogenozy typu II, choroby Pompego) należą:
1) dziedziczenie autosomalne dominujące;
2) dziedziczenie autosomalne recesywne;
3) początek objawów w niemowlęctwie, dzieciństwie lub wieku dorosłym;
4) początek objawów wyłącznie w niemowlęctwie;
5) początek objawów wyłącznie w wieku dorosłym;
6) prawidłowa struktura spichrzanego glikogenu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 18-letniego chłopca zauważono osłabienie wzroku, zwłaszcza o zmierzchu, osłabienie słuchu oraz niedowład kończyn. Należy podejrzewać:

Dla ostrej porfirii przerywanej charakterystyczne są następujące nieprawidłowości:

Dla zespołu Kearnsa-Sayre’a charakterystyczne są wszystkie wymienione cechy, z wyjątkiem:

Do nerwiakowłókniakowatości typu 1 (choroba von Recklinghausena) odnoszą się następujące stwierdzenia:
1) typ dziedziczenia autosomalny dominujący;
2) typ dziedziczenia autosomalny recesywny;
3) penetracja genu niemal 100%;
4) jedna z najczęściej występujących chorób dziedzicznych;
5) duża zmienność wewnątrzrodzinna;
6) obecność znamion na skórze (typu cafe’-au-lait) u niemal wszystkich pacjentów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla wieloogniskowej neuropatii ruchowej charakterystyczne są wszystkie wymienione poniżej objawy, z wyjątkiem:

Dziedziczną neuropatię ruchowo-czuciową typu 1 (chorobę Charcota-Marie-Tootha) charakteryzuje:
1) dziedziczenie autosomalne dominujące;
2) dziedziczenie autosomalne recesywne;
3) szybkość przewodzenia we włóknach ruchowych n. pośrodkowego < 38 m/sek;
4) często stwierdzany blok przewodzenia;
5) częste zajęcie włókien autonomicznych;
6) obecność struktur cebulopodobnych (onion bulbs) w biopsji nerwu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla miastenii charakterystyczne są wszystkie wymienione cechy, z wyjątkiem:

Bardzo wysokie wartości kinazy kreatynowej (creatine kinase - CK) charakterystyczne są dla dystrofii:
1) twarzowo-łopatkowo-ramieniowej;    4) Beckera;
2) Emery’ego-Dreifussa;        5) wrodzonej;
3) Duchenne’a;          6) oczno-gardłowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla dystrofii Emery’ego-Dreifussa spowodowanej mutacją w genie emeryny charakterystyczne jest/są:

Do charakterystycznych cech miopatologicznych spotykanych w zapaleniu wtrętowym mięśni należą:

Do napadów pierwotnie uogólnionych należą:
1) skurcze dziecięce;        4) napady ogniskowe;
2) napady toniczno-kloniczne;      5) napady miokloniczne.
3) napady atoniczne;
Prawidłowa odpowiedź to:

Napady nieświadomości:
1) to nagła, krótkotrwała utrata świadomości bez utraty kontroli postawy ciała;
2) występują przeważnie u starszych osób;
3) występują sporadycznie, kilka razy do roku;
4) zwykle rozpoczynają się w dzieciństwie lub wczesnej młodości;
5) mogą występować setki razy na dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Elektroencefalograficzny wyznacznik typowych napadów nieświadomości to:
1) ogniskowe wyładowania zespołów iglica-fala;
2) uogólnione, symetryczne wyładowania iglicy z falą o częstotliwości 3Hz, nałożone na prawidłową czynność podstawową;
3) wyładowania fal wolnych na tle nieprawidłowej czynności podstawowej;
4) wyładowania iglica-fala występują zwykle w korelacji z objawami klinicznymi;
5) hiperwentylacja ma tendencję do wywoływania wyładowań elektroencefalograficznych, jak również samych napadów.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 15-letniej dziewczyny występują poranne zrywania miokloniczne kończyn górnych, a pół roku wcześniej miała napad toniczno-kloniczny sprowokowany deprywacją snu. Stan neurologiczny i psychiczny bez odchyleń od normy. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie w tym przypadku to:

Zespół występujący u dziewczyny opisanej w pytaniu nr 59:

Najbardziej skutecznym lekiem w zespole opisanym pytaniu nr 59 jest :

Padaczka przyśrodkowej części płata skroniowego to:
1) zespół dobrze reagujący na leki przeciwpadaczkowe;
2) najczęstszy zespół związany z występowaniem napadów częściowych złożonych;
3) zespół charakteryzujący się występowaniem napadów mioklonicznych;
4) zespół wykazujący skłonność do oporności na leczenie lekami przeciwpadaczkowymi;
5) zespół wyjątkowo dobrze reagujący na leczenie chirurgiczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Akceptowane czynniki ryzyka nawrotu napadów padaczkowych to:
1) nieprawidłowy wynik badania neurologicznego;
2) sprowokowany pojedynczy napad padaczkowy;
3) ponapadowy niedowład Todda;
4) nieprawidłowy wynik badania EEG;
5) częste napady psychogenne.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu napadów częściowych stosuje się leki przeciwpadaczkowe, z wyjątkiem:

Największe szanse na pozostanie wolnym od napadów po odstawieniu leczenia przeciwpadaczkowego są gdy:
1) jest całkowita kontrola napadów przez rok do pięciu lat;
2) pacjent ma niewielkie zmiany w EEG;
3) pacjent ma tylko dwa rodzaje napadów;
4) pacjent ma jeden rodzaj napadów;
5) jest prawidłowy wynik badania neurologicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) stosowanie doustnych antykoagulantów z grupy antagonistów witaminy K jest zalecane w profilaktyce kardiogennego udaru mózgu spowodowanego migotaniem przedsionków;
2) chorzy z migotaniem przedsionków, którzy nie mogą przyjmować doustnych antykoagulantów powinni przyjmować kwas acetylosalicylowy w dawce 300 mg/dobę;
3) chorzy przed zabiegiem chirurgicznym, obciążeni migotaniem przedsionków i ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych powinni przyjmować antykoagulant zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami;
4) antykoagulant należy włączyć jak najszybciej po udarze;
5) stosowanie doustnych antykoagulantów u chorych po udarze o etiologii innej niż sercowo-zatorowa jest niewskazane.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 85-letniej chorej z udarem niedokrwiennym mózgu, po przebytym zawale serca i z rozpoznaną podczas hospitalizacji dyslipidemią aterogenną:

67-letni chory z objawowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej, przekraczającym 70% był operowany z powodu raka krtani, a następnie poddany radioterapii. Od kilku lat cierpi z powodu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Należy rozważyć:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) kostniak jest łagodnym rozrostem, wywodzącym się z blaszki zewnętrznej kości;
2) chrzęstniak jest guzem o niskim stopniu złośliwości, rozwijającym się głównie na sklepistości czaszki;
3) naczyniak rozwija się częściej w kręgach niż w kościach czaszki;
4) torbiel naskórkowa rozwija się w kości skroniowej, oczodole i zatokach przynosowych;
5) przyczyną kostniakomięsaka może być wcześniejsze napromienianie innego nowotworu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nieprawdą jest, że nerwiak osłonkowy nerwu VIII:

U 20-letniej kobiety pojawiły się stopniowo narastające bóle głowy, nudności, okresowo dwojenie. Po kilku miesiącach trwania dolegliwości wystąpiły zaburzenia świadomości, wymioty, prężenia. W badaniu tomografii rezonansu magnetycznego uwidoczniono niejednorodnie wzmacniający się guz w wyraźnie poszerzonej lewej komorze bocznej. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

U 62-letniego chorego z zespołem nabytego niedoboru odpowiedzi immunologicznej pojawiły się szybko narastające zaburzenia świadomości, napady padaczkowe. Wkrótce rozwinął się szybko narastający niedowład połowiczy lewostronny. Chory bardzo dobrze zareagował na kortykosteroidy. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Które z wymienionych cech są charakterystyczne dla drżenia Holmesa?
1) symetryczny charakter;      6) poprawa po alkoholu;
2) występowanie w spoczynku;   7) dodatni wywiad rodzinny;
3) objawowy charakter;      8) charakter pozycyjny i kinetyczny;
4) częstotliwość 4-6Hz;      9) asymetria.
5) drżenie głowy i głosu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Leki uważane za leki pierwszego wyboru w leczeniu drżenia samoistnego to:
1) benzodiazepiny;        5) topiramat;
2) antycholinergiki;        6) gabapentyna;
3) propranolol;          7) klozapina.
4) prymidon;
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z chorobą Parkinsona, leczonego dotąd lewodopą z benserazydem w dawce 4x125mg dziennie, selegiliną w dawce 10mg dziennie oraz amantadyną w dawce 300mg dziennie rozwinęły się objawy przewlekłego bólu kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego. Od 2 miesięcy rodzina zaobserwowała także obniżenie nastroju. Lekarz rodzinny zalecił choremu ketoprofen oraz tramadol. Lekarz neurolog dołączył sertralinę. Po 2 dniach doszło do wystąpienia niepokoju, tachykardii, nadpotliwości, wygórowania odruchów, klonusów, nasilenia drżenia. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

U chorego lat 71, z chorobą Parkinsona od 6 lat, leczonego lewodopą z benserazydem w dawce 3x250mg, także amantadyną i selegiliną od ponad roku występują zaburzenia orientacji przestrzennej, okresowo uczucie zagubienia, spowolnienie myślenia. Od miesiąca miewa żywe marzenia senne, zrywa się często w nocy, krzyczy, raz nawet wypadł z łóżka. W ciągu 2 ostatnich miesięcy doszło także do nasilenia spowolnienia i sztywności oraz dyskinez pląsawiczych szczytu dawki o niewielkim nasileniu. Zwiększono dawki lewodopy do 4x250mg dziennie, ale to spowodowało nasilenie dyskinez pląsawiczych. Najlepsze postępowanie u tego chorego to:

Objawowa ataksja móżdżkowa o charakterze przewlekłym wystąpić może w następujących schorzeniach, z wyjątkiem:

Do objawów pozaruchowych obserwowanych w chorobie Parkinsona należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Objawy choroby Parkinsona, które można poprawić za pomocą terapii dopaminergicznej to wymienione poniżej, z wyjątkiem:

Do leków, które mogą być przyczyną objawowego zespołu parkinsonowskiego należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Z podanych niżej twierdzeń dotyczących SM wybierz twierdzenie nieprawidłowe:

Spośród następujących twierdzeń dotyczących SM wymień te, które są prawdziwe:
1) w płynie mózgowo-rdzeniowym stwierdza się w większości indukujące pomocnicze limfocyty T;
2) cytokiny mogą brać udział w uszkodzeniu mieliny;
3) w połogu częste jest pogorszenie choroby;
4) czynniki związane z układem HLA warunkują podatność na rozwój demielinizacji;
5) aktywność astrocytów i oligodendrocytów ma istotną rolę w immunopatologii SM.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta wystąpiły: postępujący zespół otępienny, wieloogniskowe objawy neurologiczne oraz drgawki. W obrazie neuropatologicznym podczas autopsji stwierdzono martwicę środkowej części ciała modzelowatego i spoidła przedniego z zaoszczędzeniem części brzeżnych. Są to objawy charakterystyczne dla:

Dla pozagałkowego zapalenia nerwu wzrokowego prawdziwe są następujące twierdzenia:
1) widzenie barw jest zaburzone;
2) może pojawić się mroczek środkowy;
3) obserwuje się obniżenie ostrości widzenia;
4) jeżeli obraz NMR jest prawidłowy prawdopodobieństwo rozwoju SM wynosi mniej niż 10%;
5) często bywa pierwszym objawem stwardnienia rozsianego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród następujących objawów, wymień te, które mogą być objawami początkowymi stwardnienia rozsianego:
1) niedowłady kończyn;        4) ataksja;
2) zapalenie nerwu wzrokowego;    5) zaburzenia zwieraczy.
3) parestezje;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród następujących czynników, wymień te, które są korzystne rokowniczo w SM:
1) początek choroby przed 35 rokiem życia;
2) początek wieloobjawowy;
3) występowanie objawów móżdżkowych;
4) uszkodzenie dróg korowo-rdzeniowych;
5) początkowe objawy czuciowe lub zapalenie nerwu wzrokowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wariantem stwardnienia rozsianego nie jest:

Wśród następujących jednostek chorobowych wymień te, które wymagają różnicowania ze stwardnieniem rozsianym:
1) neuroborelioza;            4) toczeń układowy;
2) choroba Behceta;            5) kiła układu nerwowego.
3) guzkowe zapalenie wielotętnicze;
Prawidłowa odpowiedź to:

Jeden z leków stosowanych w leczeniu stwardnienia rozsianego to przeciwciało monoklonalne hamujące napływ limfocytów do OUN. Jest to:

Wskaż który z poniżej podanych leków, stosowanych w rzutowo-remisyjnej postaci SM, może powodować powikłania w postaci postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii:

Spośród poniższych twierdzeń dotyczących terapii SM wskaż prawdziwe:
1) u około 30% chorych leczonych interferonem beta 1b pojawiają się przeciwciała neutralizujące;
2) w trakcie leczenia interferonami mogą pojawić się zaburzenia czynności wątroby oraz niewydolność szpiku;
3) w przypadku długoterminowej terapii octanem glatirameru może dochodzić do martwicy tkanki tłuszczowej;
4) mitoksantron jest lekiem kardiotoksycznym;
5) natalizumab podaje się raz w miesiącu w dawce 1000 mg dożylnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Paraneoplastyczna forma stwardnienia zanikowego bocznego występuje najczęściej w odniesieniu do:

Jamistość rdzenia związana jest z innymi anomaliami rozwojowymi lub patologią rdzenia, wśród których najczęściej występujące to:

35-letni mężczyzna zaczął skarżyć się na bóle, obejmujące kark, barki - asymetrycznie, głównie po stronie lewej, po kilku tygodniach zauważył na lewej dłoni niebolącą bliznę, wyglądającą jak ślad po oparzeniu. Po kliku miesiącach wystąpiła ociężałość w poruszaniu się, zauważył też wychudzenie lewej dłoni. Na tym etapie można klinicznie podejrzewać:

Celem najbardziej precyzyjnego wyjaśnienia patologii będącej źródłem objawów wewnątrzrdzeniowej patologii obejmującej zarówno drogi czucia eksteroceptywnego, jak i drogi piramidowe należy wykonać następujące badania:

W przebiegu stwardnienia zanikowego bocznego upośledzenie funkcji poznawczych pod postacią otępienia występuje u:

Klozapina, należąca do atypowych neuroleptyków, nie powoduje zwykle powikłań w postaci reakcji dystonicznych czy późnych dyzkinez, z wyjątkiem:

U chorych z neuroakantocytozą sprzężoną z chromosomem X (Xp11), fenotypowi podobnemu do zespołu Mc Leoda towarzyszą:

Obraz kliniczny dystonii reagującej na leczenie lewodopą różni się od innych dystonii dziecięcych występowaniem:

Drżenie samoistne:

Nieprawidłowy wynik scyntygrafii mięśnia sercowego (obniżenie wychwytu radioznacznika) jest badaniem wspomagającym rozpoznanie:

Zanik przedniej części (biegunów) płatów skroniowych, asymetryczny, z przewagą po stronie lewej jest charakterystyczny dla zespołu otępiennego w przebiegu:

Najsilniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju otępienia jest:

Najczęstszą odwracalną przyczyną otępienia jest:

Do lekarza zgłosił się 65-letni mężczyzna skarżąc się na szybko postępujące zaburzenia pamięci i zaburzenia chodu z upadkami. W badaniu stwierdzono symetryczny zespół parkinsonowski i objaw Parinaud’a. W TK głowy nie stwierdzono patologii. Jaką jednostkę chorobową należy podejrzewać:

Specyficzne mutacje genu białka tau spotyka się w poniższych chorobach zwyrodnieniowych, z wyjątkiem:

Wskaż prawdziwe określenie dotyczące Mini-Mental State Examination (MMSE):

Która z niżej wymienionych chorób prionowych nie występuje u ludzi?

U chorego z fluktuującymi zaburzeniami pamięci w stopniu łagodnego otępienia, łagodną depresją i nieuciążliwymi omamami wzrokowymi oraz zespołem parkinsonowskim i częstymi upadkami można podejrzewać otępienie z ciałami Lewy’ego. W terapii rozważysz niżej wymienione leki, z wyjątkiem:

Klasyfikacja TOAST między innymi wyróżnia następujące rodzaje udarów:
1) krwotoczny;
2) postępujący (progressive stroke);
3) o etiologii zakrzepowo-zatorowej;
4) spowodowany zmianami w małych tętnicach domózgowych;
5) o nieokreślonej przyczynie.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku udaru niedokrwiennego mózgu u pacjenta przyjmującego przewlekle doustnie warfarynę możemy leczyć pacjenta rt-Pa w przypadku:

W przypadku krwotoku śródmózgowego związanego ze stosowaniem heparyn w postępowaniu zaleca się podanie:
1) witaminy K;
2) siarczanu protaminy we wlewie ciągłym zależnym od masy pacjenta;
3) siarczanu protaminy w dawce zależnej od dawki heparyny i czasu ostatniego jej przyjęcia;
4) siarczanu protaminy w dawce całkowitej nie przekraczającej 50 mg;
5) dożylnie kwasu traneksamowego (Exacyl).
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawowy krwotok śródmózgowy związany z leczeniem trombolitycznym (rt-PA):
1) występuje u 10% pacjentów leczonych rt-Pa w przebiegu udaru mózgu niedokrwiennego;
2) wiąże się z lepszym rokowaniem i niższą śmiertelnością niż krwotok samoistny ze względu na krótki czas półtrwania rt-Pa;
3) powinien zawsze być leczony neurochirurgicznie;
4) metody leczenia opierają się na metodach empirycznych zmierzających do poprawy hemostazy (wlew koncentratu płytek oraz krioprecypitatu);
5) w przypadku wystąpienia krwotoku jako powikłania leczenia rt-Pa stwierdza się wysoką śmiertelność 90-dniową u leczonych pacjentów.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku leczenia pacjenta z udarem niedokrwinnym rt-Pa należy:
1) wykonać kontrolne CT mózgu po 48 godzinach od podania leku;
2) wykonać kontrolne CT mózgu w przypadku pogorszenia stanu neurologicznego o 6 pkt w skali NIHSS w trakcie wlewu rt-Pa;
3) w przypadku pogorszenia stanu neurologicznego o 2 pkt NIHSS w trakcie wlewu przerwać wlew do czasu kontrolnego pilnego CT mózgu;
4) monitorować ciśnienie tętnicze co 15 minut przez 2 godziny od rozpoczęcia wlewu, później co godzinę przez 24 godziny;
5) jak najszybciej od zachorowania włączyć leki przeciwpłytkowe jako profilaktykę wtórną udaru (nawet przed wlewem lub w trakcie wlewu rt-Pa).
Prawidłowa odpowiedź to:

W profilaktyce wtórnej udaru niedokrwiennego mózgu zaleca się:
1) leki hipolipemizujące - fibraty, niacynę lub statyny w zależności od rodzaju zaburzeń lipidowych;
2) modyfikację stylu życia;
3) endarterektomię tętnic szyjnych w przypadku zwężeń objawowych > 70%, najlepiej w okresie odroczonym po zakończeniu rehabilitacji (2-3 miesiące po udarze);
4) leczenie nadciśnienia tętniczego;
5) hormonalną terapię zastępczą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie operacyjne neurochirurgiczne krwotoków śródmózgowych zaleca się w przypadku krwotoku:
1) do struktur głębokich z przebiciem do układu komorowego;
2) nadnamiotowego, którego średnica przekracza 5 cm;
3) do móżdżku > 3 cm z pogarszaniem się stanu neurologicznego;
4) do móżdżku z objawami wodogłowia;
5) amyloidowego ze względu na ryzyko ponownego krwawienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku krwotoku śródmózgowego w przebiegu pękniętego tętniaka zaleca się:
1) jak najszybsze, pilne leczenie endowaskularne lub chirurgiczne w zależności od morfologii i lokalizacji tętniaka;
2) leczenie zachowawcze do czasu ustabilizowania stanu chorego;
3) leczenie odroczone w 4-12 tygodniu od krwawienia po ustabilizowaniu stanu pacjenta i resorpcji krwotoku;
4) pilne wykonanie angio-CT lub klasycznej angiografii tętnic domózgowych celem określenia źródła krwawienia oraz możliwości jego zaopatrzenia;
5) podawanie świeżo mrożonego osocza oraz witaminy K.
Prawidłowa odpowiedź to:

Materiałem zatorowym w udarze kardiogennym mogą być:
1) komórki nowotworowe;      4) powietrze;
2) skrzeplina;          5) płyn owodniowy.
3) tłuszcze;
Prawidłowa odpowiedź to:

Palenie tytoniu zwiększa ryzyko udaru:
1) częściej u kobiet przyjmujących doustne środki antykoncepcyjne;
2) częściej u mężczyzn niż u kobiet;
3) wraz ze wzrostem liczby wypalanych papierosów;
4) tylko poprzez czynne palenie;
5) powodując aktywację płytek krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ostrym udarze mózgu przyjęte jest następujące postępowanie:
1) natychmiastowa hospitalizacja w oddziale intensywnej terapii;
2) podawanie dekstranu w udarze niedokrwiennym;
3) podawanie aspiryny w udarze niedokrwiennym;
4) odroczone uruchamianie chorego do 3 tygodni w udarze niedokrwiennym i 6 w udarze krwotocznym;
5) nieobniżanie rutynowe ciśnienia krwi w udarze niedokrwiennym i krwotocznym.
Prawidłowa odpowiedź to: