Egzamin PES / Neurologia / jesień 2012

W leczeniu krwotoków śródmózgowych stosuje się rutynowo u wszystkich pacjentów:
1) czynnik rFVIIa;          3) leki hipotensyjne;
2) leczenie operacyjne;        4) leki przeciwobrzękowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku wystąpienia napadu padaczkowego u pacjenta z „świeżym” udarem niedokrwiennym mózgu prawdą jest, że:
1) pojedynczy napad nie wymaga leczenia p/padaczkowego;
2) bezwzględnym wskazaniem do leczenia p/padaczkowego jest stan padaczkowy i napady gromadne;
3) padaczka poudarowa rozwija się u 20-30% pacjentów z udarem;
4) wskazane jest włączenie profilaktyczne leków przeciwpadaczkowych w ostrej fazie udaru;
5) wczesne napady w EEG mogą mieć obraz PLED.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie operacyjne neurochirurgiczne udaru niedokrwiennego mózgu zaleca się w przypadku:
1) udaru niedokrwiennego pnia mózgu;
2) udaru niedokrwiennego móżdżku przebiegającego z wodogłowiem;
3) udaru niedokrwiennego mózgu z zakresu tętnicy środkowej mózgu z deficytem > 8 pkt w skali NIHSS w ciągu 72 godzin od zachorowania;
4) udaru niedokrwiennego mózgu z zakresu tętnicy tylnej mózgu ;
5) udaru niedokrwiennego mózgu z zakresu tętnicy środkowej mózgu z deficytem neurologicznym >15 pkt NIHSS oraz pogarszającym się stanem świadomości pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku krwotoku śródmózgowego pacjenta z nadciśnienie tętniczym w wywiadzie należy:
1) leczyć hipotensyjnie w przypadku wartości SBP RR ≥ 180 i/lub DBP ≥ 105 mmHg;
2) leczyć hipotensyjnie w przypadku wartości SBP > 140 mmHg i/lub DBP > 90 mmHg;
3) stosować przede wszystkim leki moczopędne ze względu na efekt p/obrzękowy;
4) w przypadku leczenia hipotensyjnego obniżenie ciśnienia powinno być stopniowe i nie większe niż 20% MAP (średniego ciśnienia tętniczego);
5) jak najszybciej obniżyć ciśnienie tętnicze do wartości SBP < 140 mmHg i DBP < 90 mmHg.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku zakrzepicy żylnej mózgu w ciąży prawdą jest, że:
1) ciąża i połóg sprzyjają nadkrzepliwości;
2) największe ryzyko zachorowań jest w I trymestrze ciąży i 2 pierwszych tygodniach połogu;
3) ryzyko zakrzepicy żylnej mózgu zwiększają cięcie cesarskie, wiek matki i przedłużająca się hospitalizacja;
4) leczeniem z wyboru jest leczenie heparynami niefrakcjonowanymi (ze względu na ciąże);
5) łączny czas leczenia antykoagulacyjnego nie powinien być dłuższy niż 2 miesiące.
Prawidłowa odpowiedź to:

Którym z poniższych badań możemy najlepiej zróżnicować, czy przed 6 miesiącami pacjent przebył udar krwotoczny, czy niedokrwienny?
1) tomografia komputerowa;
2) rezonans magnetyczny w sekwencji FLAIR;
3) rezonans magnetyczny w sekwencji DWI;
4) rezonans magnetyczny w sekwencji GRADIENT ECHO.
Prawidłowa odpowiedź to:

U ilu pacjentów z objawowym zwężeniem tętnic szyjnych powyżej 70% należy wykonać endarterektomię, aby zapobiec jednemu udarowi w ciągu następujących 5 lat w porównaniu z leczeniem zachowawczym?

Kiedy optymalnie powinna być rozpoczęta indywidualna fizjoterapia w udarze krwotocznym?

Które z poniższych strategii terapeutycznych wiążą się z krótszym okresem hospitalizacji pacjenta z udarem niedokrwiennym w ostrym okresie?
1) leczenie w oddziale internistycznym;
2) leczenie w oddziale intensywnej terapii;
3) leczenie w ogólnym oddziale neurologicznym;
4) leczenie w pododdziale udarowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Która z poniższych jest najczęstszą przyczyną krwotoku podpajęczynówkowego?

Nieprawdziwe jest poniższe stwierdzenie dotyczące wtórnego ukrwotocznienia udaru niedokrwiennego:

Poniżej podano stwierdzenia dotyczące krwiaków namózgowych:
1) krwiak nadtwardówkowy ma zazwyczaj źródło tętnicze;
2) krwiak podtwardówkowy ma zazwyczaj źródło tętnicze;
3) w krwiaku nadtwardówkowym objawy kliniczne (wklinowanie, śpiączka) najczęściej pojawiają się szybko - w ciągu minut lub godzin;
4) w krwiaku podtwardówkowym objawy kliniczne (wklinowanie, śpiączka) najczęściej pojawiają się szybko - w ciągu minut lub godzin;
5) krwiak nadtwardówkowy może mieć charakter nawracający;
6) uraz wywołujący krwiak podtwardówkowy może być niewielki i niepodawany przez pacjenta podczas zbierania wywiadu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynniki sprzyjające częstszemu występowaniu śródmózgowych krwotoków półkulowych, to:
1) młodszy wiek chorych (poniżej 55 roku życia);
2) guzy pierwotne mózgu;
3) zapalenie naczyń mózgowych;
4) leczenie trombolityczne udaru niedokrwiennego mózgu;
5) podwyższone stężenie cholesterolu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nieprawdziwe jest stwierdzenie w odniesieniu do leczenia krwotoku mózgowego:

Odnośnie leczenia trombolitycznego w ostrej fazie udaru niedokrwiennego mózgu prawdziwe jest stwierdzenie:

Które z poniżej wymienionych jest kryterium włączenia do leczenia trombolitycznego w ostrym udarze niedokrwiennym mózgu według obecnie obowiązujących zaleceń?
1) czas od wystąpienia objawów nie dłuższy niż 3 godziny;
2) czas od wystąpienia objawów nie dłuższy niż 4,5 godziny;
3) czas trwania objawów co najmniej 30 minut bez znaczącej poprawy przed leczeniem;
4) czas trwania objawów co najmniej 60 minut bez znaczącej poprawy przed leczeniem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nieprawdziwe jest stwierdzenie odnoszące się do encefalopatii nadciśnieniowej:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia ostrej fazy udaru niedokrwiennego jest prawdziwe?

Poniżej podano stwierdzenia dotyczące zawału rdzenia kręgowego:
1) najczęstszą przyczyną zawału rdzenia jest obecność blaszek miażdżycowych w aorcie;
2) zamknięcie światła tętnicy rdzeniowej przedniej w odcinku szyjnym najczęściej objawia się: zniesieniem wszystkich rodzajów czucia poniżej uszkodzenia, tetraplegią, nietrzymaniem moczu i stolca;
3) najczęściej udar rdzenia kręgowego występuje w odcinku piersiowym;
4) w przypadku udaru w odcinku piersiowym może wystąpić niedowład wiotki z obecnym objawem Babińskiego, następnie przechodzący w niedowład spastyczny;
5) zawał rdzenia w odcinku lędźwiowym powoduje najczęściej niedowład spastyczny kończyn dolnych, zaburzenia zwieraczy oraz utratę czucia powierzchniowego z zaoszczędzeniem czucia w odcinku krzyżowym;
6) zawał rdzenia zwykle nie zaczyna się objawami bólowymi.
Prawidłowa odpowiedź to:

54-letnia kobieta została przyprowadzona do Twojego gabinetu przez zaniepokojonego męża. Od kilkunastu miesięcy zauważył stopniowe wycofywanie się żony z życia towarzyskiego, narastające trudności w mówieniu, gorsze radzenie sobie w pracy (wspólnie prowadzą firmę, żona zajmowała się dotychczas kontaktami z klientami), zwiększenie apetytu. Kobieta nie leczyła się dotychczas. W badaniu stwierdzasz: niewielka afazja raczej motoryczna, perseweracje, obecne objawy dłoniowo-bródkowe i pyszczkowy, objaw użytkownika, apatyczna, MMSE 25 pkt. Za najbardziej prawdopodobne rozpoznanie przyjmujesz:

Najskuteczniejszym leczeniem w powyższym przypadku (nr 20) jest zastosowanie:

23-letni student medycyny zgłosił się z powodu zaburzeń równowagi i mowy trwających 2 dni. Miewał podobne epizody w przeszłości, głównie wiązał je z przemęczeniem. Obecnie ma sesję egzaminacyjną. W badaniu: niewielka dyzartria, ataksja czterech kończyn, oczopląs przy spojrzeniu w dół. W MRI mózgu wykonanym przed rokiem stwierdzono dyskretny zanik móżdżku. Za najbardziej prawdopodobne rozpoznanie uznasz:

Różne rodzaje mutacji w obrębie tego samego genu mogą dawać odmienny obraz kliniczny. Tak jest na przykład w przypadku genu CACNA1A, którego mutacja może powodować ataksję rdzeniowo-móżdżkową typu 6 (SCA6) bądź:

Wskazaniem do leczenia chirurgicznego w chorobie Parkinsona nie jest:

W diagnostyce 34-letniej kobiety z postępującym zespołem otępiennym, pląsawicą, dyskinezami ustno-twarzowymi z przygryzaniem warg i języka, za najmniej przydatne uznasz:

W odniesieniu do choroby Wilsona nieprawdą jest, że:

U 65-letniego chorego z rozpoznaniem choroby Parkinsona od 5 lat, pojawiły się objawy hipotonii ortostatycznej. Nieprawdą jest, że należy:

45-letni mężczyzna został przyprowadzony przez swoją żonę zaniepokojoną, że „coś jest z mężem nie tak”: od kilku miesięcy wszystko robi wolniej, również chodzi wolniej, kilkakrotnie upadł „nie wiadomo dlaczego”, mówi mniej wyraźniej, głowę odchyla do tyłu. Od 3 lat leczy się z powodu nadciśnienia tętniczego (ACE-I) i hipercholesterolemii (statyna). W badaniu: apatyczny, dyzartria, dystoniczne odchylenie głowy ku tyłowi, symetryczna sztywność, z przewagą osiowej, bradykinezja, zaburzenia skojarzonego spojrzenia w dół, zachowany odruch oczno-głowowy. Za najbardziej prawdopodobne rozpoznanie uznasz:

W chorobie Wilsona stwierdza się:
1) obniżenie poziomu ceruloplazminy w surowicy krwi;
2) podwyższenie poziomu ceruloplazminy w surowicy krwi;
3) obniżenie poziomu miedzi w surowicy krwi;
4) podwyższenie poziomu miedzi w surowicy krwi;
5) zmniejszenie wydalania miedzi z moczem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do kryteriów włączających rozpoznania idiopatycznej postaci ostrego poprzecznego zapalenia rdzenia kręgowego należą niżej wymienione, z wyjątkiem:
1) wystąpienie zaburzeń czuciowych, ruchowych lub wegetatywnych wskazujących na uszkodzenie rdzenia kręgowego;
2) objawy obustronne;
3) wykluczenie ucisku rdzenia za pomocą neuroobrazowania;
4) radioterapia okolic kręgosłupa w ciągu ostatnich 10 lat;
5) serologiczne lub kliniczne objawy choroby tkanki łącznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Postawowe leczenie malarii mózgowej to:
1) sulfadiazyna;        4) pirymetamina;
2) niklozamid;          5) chinina.
3) prazikwantel;
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu gruźliczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych stosuje się:
1) izoniazyd;          4) miedź radioaktywną;
2) rifampicyna;        5) pirazynamid.
3) prokarbazynę;
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu neuroboreliozy stosuje się:
1) izoniazyd;          4) ceftriakson;
2) rifampicynę;        5) pirazynamid.
3) doksycykilinę;
Prawidłowa odpowiedź to:

Atetoza to:
1) ruchy dystalnych części kończyn;    4) krótkotrwałe, nagłe ruchy;
2) mają charakter ruchów powolnych;   5) częstotliwość wynosi: 13-18 Hz.
3) mają charakter ruchów ciągłych;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do kryteriów diagnostycznych postępującego porażenia nadjądrowego (możliwe) należą:
1) dystonia szyi;
2) stopniowo postępujący zespół parkinsonowski;
3) oftalmoplegia nadjądrowa;
4) początek po 40 r.ż.;
5) słaba reakcja na leczenie lewodopą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz stwierdzenie fałszywe dotyczące napadów wejrzeniowych:

Wskaż, które z niżej wymienionych nie należą do chorób mitochondrialnych:
1) Leighta;   2) Lebera; 3) MERF/MELAS;   4) Lubag 5) Hartnupów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych nie są charakterystyczne dla zespołu Tourette?
1) tiki ruchowe;        4) echopraksja;
2) tiki głosowe;        5) akatyzja.
3) natręctwa;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z Ustawą z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, trwałe nieodwracalne ustanie czynności mózgu stwierdza na podstawie właściwych kryteriów komisja złożona z trzech lekarzy, która:
1) jest powoływana przez kierownika zakładu opieki zdrowotnej lub osobę przez niego upoważnioną;
2) jest powoływana przez konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie neurologii;
3) jest złożona z trzech lekarzy, w tym co najmniej jednego specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii oraz jednego specjalisty w dziedzinie neurologii lub neurochirurgii;
4) jest złożona z trzech lekarzy, w tym co najmniej jednego specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii, jednego specjalisty w dziedzinie neurologii oraz jednego specjalisty w dziedzinie neurochirurgii;
5) jest złożona z trzech lekarzy, w tym co najmniej jednego specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii, jednego specjalisty w dziedzinie neurologii oraz jednego specjalisty w dziedzinie medycyny sądowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozpoznanie śmierci mózgu (trwałego nieodwracalnego ustania czynności mózgu) opiera się na dwuetapowym postępowaniu, w trakcie którego w I etapie należy wykluczyć:
1) chorych zatrutych i pod wpływem niektórych środków farmakologicznych (narkotyki, neuroleptyki, środki nasenne, usypiające, zwiotczające mięśnie poprzecznie prążkowane);
2) chorych w stanie hipotermii (≤ 35 °C ciepłoty powierzchniowej);
3) chorych z zaburzeniami metabolicznymi i endokrynologicznymi;
4) noworodków poniżej 7 dnia życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W terapii otępienia z ciałami Lewy’ego należy unikać:

Nieprawdziwe stwierdzenie odnoszące się do choroby Jakoba-Creutzfeldta to:

U pacjenta z łagodnym otępieniem, zaburzeniami dyzurycznymi i zaburzeniami chodu wykonano nakłucie lędźwiowe pobierając około 40 ml płynu mózgowo-rdzeniowego. Po tym zabiegu stan pacjenta poprawił się, zmniejszyły się zaburzenia chodu i ustąpiło nietrzymanie moczu. Jakich wyników rutynowego badania płynu mózgowo-rdzeniowego należy się spodziewać?

U pacjenta skarżącego się na zaburzenia pamięci w badaniu stwierdzono cechy mielopatii szyjnej z towarzyszącymi objawami neuropatii w kk. dolnych. Pacjent był znacznie wychudzony, w przeszłości nadużywał alkoholu, a kilkanaście lat temu przebył częściową resekcję żołądka z powodu krwawienia z wrzodów. Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna zaburzeń poznawczych u tego chorego?

W otępieniu w chorobie Alzheimera w zapisie EEG pojawi się:

U 65-letniej kobiety wieczorem po kąpieli pojawiły się zaburzenia orientacji i pamięci, chora powtarzała wielokrotnie te same pytania, nie poznawała własnego mieszkania, zapomniała o planowanym wyjściu do teatru. To zachowanie zaniepokoiło męża chorej, który wezwał pogotowie. Lekarz w trakcie badania stwierdził, że poza utrzymującymi się zaburzeniami pamięci, chora nie ma żadnych deficytów ruchowych. Po około 8 godzinach ww. objawy ustąpiły. Jakie rozpoznanie wstępne należy postawć?

44-letnia kobieta bez wcześniejszych obciążeń w wywiadzie zgłosiła się do lekarza z powodu występujących od około pół roku zaburzeń pamięci, koncentracji i uwagi, którym towarzyszyło znaczne osłabienie i bóle głowy. W badaniu fizykalnym stwierdzono hipotonię, makroglosję, niewielki obrzęk tkanek miękkich z suchą, chłodną skórą, ataksję i osłabione odruchy z kk. dolnych. W badaniu psychologicznym wykluczono otępienie, stwierdzono wybiórcze deficyty poznawcze. W TK głowy nie wykazano patologii. Jakie rozpoznanie wydaje się tu najbardziej prawdopodobne?

Naczyniakowatość twarzowo-mózgowa (choroba Sturge-Webera) charakteryzuje się występowaniem niżej wymienionych zmian, z wyjątkiem:

Plaki demielinizacyjne występujące w przebiegu stwardnienia rozsianego należy różnicować z:

Wskaż nerw, który może ulec izolowanemu uszkodzeniu w przypadku tętniaka tętnicy szyjnej zlokalizowanego w odcinku jamistym:

Typowa lokalizacja dla tzw. zawału ostatniej łączki to:

Konflikt naczyniowo-nerwowy (KNN) związany jest z miejscem ucisku nerwu przez naczynie w obrębie:

Metodą z wyboru rozpoznawania zmian niedokrwiennych mózgu w okresie nadostrym jest:

Który z wewnątrzkomorowych guzów mózgu powoduje powstanie wodogłowia w następstwie nadprodukcji płynu mózgowo-rdzeniowego?

Proteinopatia TDP 43 stanowi przyczynę:

W której z poniżej wymienionych chorób nie występują ciała Lewy'ego?

Do neurologa zgłasza się 60-letni chory skarżąc się na zaburzenia pamięci, zapomina nazwisk, słów. Jest sam na badaniu. Przerażony jest głównie tym, że zabłądził; prowadząc samochód i bardzo długo nie mógł się zorientować gdzie jest poszukując drogi. Ciągle jeszcze prowadzi swoja firmę i nie ma żadnych problemów w pracy, jak podaje. W badaniu neurologicznym nie stwierdza się żadnych odchyleń od stanu prawidłowego. MMSE 26 (2 x błąd w liczeniu i przypomniał sobie tylko 2 słowa). Jaki minimalny zestaw badań należy wykonać koniecznie, ażeby móc postawić rozpoznanie?

Jak wygląda typowo wynik badania biomarkerów w chorobie Alzheimera?

Do poradni zaburzeń pamięci zgłasza się chory 58-letni, wieloletni palacz, podaje, że ma poczucie ciągłego zmęczenia i że obserwuje bardzo szybko postępujące zaburzenia pamięci. Jego matka chorowała na chorobę Alzheimera (początek ok. 80 roku życia). W badaniu MMSE chory miał 24 punktów. Wobec młodego wieku wykonano MRI. W opisie stwierdzono: niewielkie wzmocnienie ognisk w obrębie środkowej części obu płatów skroniowych, obejmujące hipokampy oraz wzmocnienie sygnału w obu hipokampach w obrazach T2-zależnych i FLAIR. Co należy podejrzewać?

Tylko jeden z poniższych czynników nie zwiększa ryzyka pojawienia się choroby Alzheimera, który to:

W badaniu neuropatologicznym stwierdzono ogniska demielinizacji w istocie białej podkorowej, ciele modzelowatym oraz wokół rogu górnego komory bocznej. Stwierdzono ponadto nacieki zapalne złożone z limfocytów, komórek plazmatycznych i makrofagów. Widoczny był zanik aksonów. Zmiany te przemawiają za:

Wybierz prawdziwe twierdzenia dotyczące diagnostyki SM spośród następujących:
1) badania NMR mogą wykazać zanik mózgu nawet we wczesnych stadiach choroby;
2) prążki oligoklonalne występują w płynie mózgowo-rdzeniowym u około 90% chorych;
3) nieprawidłowe potencjały wzrokowe występują u około 85% pacjentów;
4) podwyższona liczba limfocytów u 90% chorych;
5) obrazy T2 w NMR są nieprawidłowe u około 90% chorych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród następujących czynników, wymień te, które są niekorzystne rokowniczo:
1) początek wieloobjawowy;
2) początek choroby przed 35 rokiem życia;
3) początkowe objawy czuciowe lub zapalenie nerwu wzrokowego;
4) występowanie objawów móżdżkowych;
5) uszkodzenie dróg korowo-rdzeniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęściej przyczyną zgonu w stwardnieniu rozsianym jest:

Który z poniżej wymienionych leków stosowanych w rzutowo-remisyjnej postaci SM zmniejsza częstość rzutów choroby o ponad 60%:

Objawy uboczne, które mogą wystąpić przy stosowaniu interferonu beta w stwardnieniu rozsianym to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) czaszkogardlaki stanowią ok. 20% guzów śródczaszkowych wieku dziecięcego;
2) potworniaki śródczaszkowe mogą rozwijać się w okresie prenatalnym;
3) torbiele naskórkowe ujawniają się jako zmiana hiperintensywna w obrazach T2-zależnych;
4) brodawczaki splotu naczyniówkowego ujawniają się zwykle we wczesnym dzieciństwie;
5) torbiele koloidowe wcześnie wywołują objawy neurologiczne ze względu na szybko narastające wodogłowie.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 36-letniego mężczyzny pojawiły się stopniowo narastające bóle o charakterze korzeniowym w lewej kończynie górnej, którym towarzyszyło osłabienie odruchu z mięśnia trójgłowego. Farmakoterapia przynosiła przejściową ulgę. Po pewnym czasie dołączyło się osłabienie lewej kończyny dolnej. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

U 66-letniego chorego wystąpiły objawy udaru mózgu z szybko postępującym pogorszeniem świadomości i wyraźnym deficytem neurologicznym. W badaniu TK ujawniono ognisko krwotoczne w lewej okolicy ciemieniowo-potylicznej. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:
1) samoistny krwotok śródmózgowy;    4) stłuczenie mózgu;
2) przerzut raka płuc;        5) przerzut raka jasnokomórkowego nerki.
3) krwotok z malformacji naczyniowej;  
Prawidłowa odpowiedź to:

72-letnia chora z nadciśnieniem tętniczym doznała udaru krwotocznego. W chwili przyjazdu do szpitala ciśnienie skurczowe wynosiło 195 mmHg, a rozkurczowe 110 mmHg. Właściwym postępowaniem jest:

U 45-letniej chorej w ciągu tygodnia narastały bóle głowy, wystąpiły dwa uogólnione napady padaczkowe. Dołączyły się zaburzenia świadomości. Na dnie oka stwierdzono obrzęk tarcz nerwów wzrokowych. W rozpoznaniu różnicowym należy w pierwszej kolejności uwzględnić:
1) pierwotny nowotwór złośliwy struktur głębokich;
2) zakrzepicę żylną mózgu;
3) zapalenie gruźlicze opon mózgowo-rdzeniowych;
4) podostrą encefalopatię toksyczną;
5) przerzut do mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe jest stwierdzenie:

U chorych z zakrzepicą żylną mózgu:
1) diagnostykę i leczenie można prowadzić w warunkach ambulatoryjnych;
2) należy zastosować heparynę niefrakcjonowaną i antagonistów witaminy K;
3) rozważyć profilaktyczne podawanie leków przeciwpadaczkowych, ze względu na duże ryzyko napadów;
4) należy podać leki przeciwpadaczkowe po pierwszym napadzie;
5) leczenie przeciwzakrzepowe należy kontynuować przewlekle.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstsze przyczyny napadów padaczkowych u starszych dorosłych to:
1) choroby naczyniowe mózgu;
2) okołoporodowe niedotlenienie i niedokrwienie;
3) guzy mózgu;
4) choroby zwyrodnieniowe;
5) zaburzenia genetyczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Największe szanse na pozostanie wolnymi od napadów padaczkowych po odstawieniu leków przeciwpadaczkowych są w przypadku:
1) młodzieńczej padaczki mioklonicznej;
2) jednego rodzaju napadów;
3) prawidłowego wyniku badania neurologicznego;
4) zespołu Lennoxa-Gastaut;
5) prawidłowego wyniku badania EEG.
Prawidłowa odpowiedź to:

Napad częściowy (ogniskowy) z wtórnym uogólnieniem:
1) jest często trudny do odróżnienia od napadu pierwotnie uogólnionego toniczno-klonicznego;
2) w niektórych przypadkach ogniskowy początek napadu staje się oczywisty dopiero po dokładnym ustaleniu na podstawie wywiadu poprzedzającej aury;
3) często ogniskowy początek nie jest klinicznie ewidentny i może być ustalony tylko na podstawie dokładnej analizy EEG;
4) nie różni się niczym od napadu pierwotnie uogólnionego;
5) nigdy nie występuje w podeszłym wieku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Padaczka menstruacyjna:
1) jest odzwierciedleniem skutków działania zarówno estrogenu jak i progesteronu na pobudliwość neuronalną;
2) występuje tylko u kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne;
3) jest skutkiem zmian stężenia leków przeciwpadaczkowych;
4) w niektórych przypadkach skuteczny jest acetazolamid jako terapia dodana;
5) manifestuje się wyłącznie napadami toniczno-klonicznymi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Napady psychogenne:
1) często trudno odróżnić od napadów padaczkowych tylko na podstawie obrazu klinicznego;
2) występują tylko u dzieci i młodzieży;
3) można rozróżnić od napadów organicznych pomiarem stężenia prolaktyny w surowicy;
4) mogą współistnieć z napadami padaczkowymi;
5) nigdy nie współistnieją z napadami padaczkowymi.
Prawidłowa odpowiedź to:

W czasie uogólnionego napadu padaczkowego badanie EEG wykazuje:
1) w fazie tonicznej stopniowy wzrost uogólnionej niskonapięciowej czynności szybkiej z następowymi wyładowaniami wieloiglic o wysokiej amplitudzie;
2) uogólnione zwolnienie po napadzie, które stopniowo ustępuje w miarę wybudzania się pacjenta;
3) w fazie klonicznej czynność o wysokiej amplitudzie przerywaną przez fale wolne co tworzy wzorzec iglicy z falą;
4) niskonapięciową czynność szybką beta o częstotliwości 30 Hz;
5) stałą czynność delta o częstotliwości 3 Hz.
Prawidłowa odpowiedź to:

Upadki są wczesnym i osiowym objawem jednego z wymienionych poniżej schorzeń:

Drżenie, którego charakterystyczną cechą są: jednostronność, duża amplituda oraz mieszany, spoczynkowo-kinetyczno-posturalny i ksobny charakter to drżenie:

Do lekarza zgłosił się chory lat 65 z astmą oskrzelową oraz nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie. Od około 3 lat występuje u niego drżenie początkowo prawej, a od 2 lat także lewej kończyny górnej, głównie dystalne. Drżenie nasila się podczas picia ze szklanki, pisania, zapinania guzików. Żona zauważyła także niewielkie, rytmiczne drżenia głowy. Najlepszym sposobem postępowania u tego chorego jest włączenie:

Z występowaniem neuroblastoma u dzieci związany jest zespół:

Do dystonii nie zalicza się:
1) dysfonii spastycznej;       4) choroby Segawy;
2) połowiczego kurczu twarzy;     5) zespołu Sandifera;
3) blefarospazmu;         6) zespołu Isaacsa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów nasuwających podejrzenie zaniku wieloukładowego należą wszystkie wymienione objawy, z wyjątkiem:

Autosomalne dominujące schorzenie wieloukładowe spowodowane mutacją w genie Notch-3, objawiające się udarami na podłożu choroby małych naczyń, postępującym otępieniem i rozlanymi symetrycznymi zmianami w istocie białej widocznymi w MRI oraz występowaniem granularnego osmofilnego materiału (GOM) w ścianach małych naczyń krwionośnych w badaniu ultrastrukturalnym określa chorobę:

Nieprawidłowe białko prionowe (PrPs) badaniem immunohistochemicznym można wykazać poza ośrodkowym układem nerwowym także w tkance chłonnej (np. migdałkach podniebiennych), co umożliwia przyżyciowe rozpoznanie następującej choroby:

Początek choroby poniżej 40 r.ż. Nietolerancja wysiłku, epizody udarowe, napady padaczkowe, niski wzrost, bóle głowy, wymioty, zaburzenia widzenia, głuchota, objawy móżdżkowe, zaburzenia przewodnictwa serca i cukrzyca. Kwasica mleczanowa. Białko w płynie m-rdz. Powyżej 1,0 g/l. CT - wieloogniskowe przejaśnienie korowo-podkorowe, zwapnienia w zwojach podstawy. Obraz neuropatologiczny; ogniska martwicy różnego stopnia z ubytkiem neuronów, glejową, zgąbczeniem (głównie korowo-podkorowym), występowaniem mikrotorbielek i rozrostem naczyń. Ultrastrukturalnie występowanie morfologicznie nieprawidłowych mitochondriów. Opis wskazuje na chorobę:

29-letnia pacjentka hospitalizowana z powodu narastającej duszności, bólów głowy i ogólnego osłabienia siły mięśniowej. Pierwsze objawy pod postacią duszności nocnej pojawiły się 2 lata wcześniej. W badaniu neurologicznym stwierdzono niedowład wiotki kończyn dolnych, zaniki mięśni ksobnych obręczy barkowej i mięśni ud, objawy oponowe ujemne. W wywiadzie rodzinnym podobne dolegliwości miała starsza siostra. W badaniu MRI stwierdzono obecność licznych ognisk o podwyższonym sygnale w istocie białej. W badaniu EMG cechy wskazujące na uszkodzenie pierwotne mięśniowe. Poziom kwaśnej maltazy (alfa-1-4-glukozydaza) przy pH 3,8 w suchej kropli krwi wynosił 0,10 (norma=38). W biopsji mięśnia stwierdzono odkładanie się glikogenu. Opis wskazuje na:

W badaniu neuropatologicznym wg kryterium Khachaturiana (uwzględnienie wieku chorego) znalezienie odpowiedniej ilości płytek starczych i zwyrodnienia neurofibrylarnego jest niezbędne do potwierdzenia klinicznego rozpoznania następującej choroby:

Do guzów śródczaszkowych pochodzących z komórek meningotelialnych (pajęczynówki) zaliczamy;

Obecność w cytoplazmie neuronów kwasochłonnych wtrętów zwanych ciałkami Negriego jest zmianą patognomoniczną dla zapalenia wywołanego wirusem:

Wiąd rdzenia (tabes dorsalis), zwyrodnienie sznurów tylnych w obrębie odcinka piersiowego i krzyżowego może wystąpić w przebiegu:

W drugiej połowie życia powtarzające się udary krwotoczne o lokalizacji płatowej z rozwijającymi się zaburzeniami poznawczymi i otępieniem, niekiedy z mutacją w genie białka prekursowego amyloidu, mogą wskazywać na:

Guzy zbudowane z komórek Schwanna mające dwa typy budowy morfologicznej typ Antoni -A i/lub Antoni-B, których pierwszymi objawami klinicznymi jest jednostronne osłabienie słuchu są:

Podczas napadu migreny decydującą rolę w rozszerzeniu naczyń mózgowych odgrywa peptyd:

Do objawów klasterowego bólu głowy nie należy:

W leczeniu klasterowego bólu głowy nie zaleca się stosowania:

Typowym umiejscowieniem gwiaździaków pilocytarnych jest:

Pierwotne chłoniaki ośrodkowego układu nerwowego zbudowane są z:

Najczęściej przerzuty do mózgu dają:

Izolowane osłabienie mięśni szyi, bez towarzyszących objawów opuszkowych czy osłabienia ramion to „zespół opadania głowy” (floppy head syndrome), występuje w:

Dla dystrofii mięśniowej postępującej typu Beckera w badaniu immunohistochemicznym z użyciem przeciwciał przeciwko dystrofinie charakterystyczny jest:

Mutacje w genie dla laminy A/C prowadzą do występowania następujących fenotypów choroby, z wyjątkiem:

Dla choroby Refsuma (heredopathia atactica polyneuritiformis) charakterystyczne jest:
1) zwiększenie stężenia kwasu fitanowego w osoczu krwi;
2) obniżenie stężenia kwasu fitanowego w osoczu krwi;
3) podwyższony poziom białka w płynie mózgowo-rdzeniowym;
4) zaćma;
5) zwyrodnienie barwnikowe siatkówki;
6) obecność struktur cebulowatych (onion bulb structures) w nerwach obwodowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Napad ostrej porfirii przerywanej spowodowany może być niżej wymienionymi czynnikami:
1) podawanie barbituranów;      4) menstruacja;
2) podawanie propranololu;      5) stres;
3) podawanie diazepamu;        6) infekcja.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla zespołu MELAS (encefalopatia mitochondrialna z kwasicą mleczanową i epizodami przypominającymi udar mózgu) charakterystyczne jest:
1) występowanie ogniskowych lub uogólnionych napadów drgawkowych;
2) bóle głowy o charakterze migrenowym;
3) opadanie powiek;
4) zwyrodnienie barwnikowe siatkówki;
5) nawracające wymioty;
6) obecność włókien szmatowatych (RRF - ragged red fibers) w biopsji mięśnia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów klinicznych dziedzicznej neuropatii nerwu wzrokowego Lebera należą:

Do charakterystycznych cech klinicznych spotykanych w stwardnieniu zanikowym bocznym należą:
1) zespół opuszkowy;      4) fascykulacje w mm. tułowia i kończyn;
2) zespół rzekomoopuszkowy;    5) kurcze mięśniowe;
3) zanik drobnych mięśni dłoni;    6) zaburzenia w oddawaniu moczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do charakterystycznych cech klinicznych wieloogniskowej neuropatii ruchowej z blokiem przewodzenia należy:
1) przewaga zajęcia kończyn górnych;
2) asymetria objawów;
3) częstsze występowanie choroby u mężczyzn;
4) szybki postęp choroby;
5) dobra reakcja na leczenie dożylnymi wlewami immunoglobulin;
6) dobra reakcja na leczenie kortykosteroidami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do cech charakterystycznych dla zespołu miastenicznego Lamberta-Eatona należą:
1) podwójne widzenie;      4) zaćma;
2) zaburzenia mowy i połykania;   5) impotencja;
3) suchość w ustach;      6) arefleksja w kończynach dolnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bardzo wysokie wartości kinazy kreatynowej (creatine kinase - CK) w surowicy krwi obserwuje się we wszystkich niżej wymienionych, z wyjątkiem:

Cechy kliniczne charakterystyczne dla dystrofii mięśniowej postępującej typu Duchenne`a to:
1) osłabienie mięśni proksymalnych kończyn i mięśni tułowia;
2) przerost łydek;
3) zachorowanie po 10 roku życia;
4) upośledzenie funkcji poznawczych u 1/3 chłopców;
5) kardiomiopatia;
6) ryzyko hipertermii przy stosowaniu znieczulenia ogólnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do cech charakterystycznych miopatii wrodzonych należą:

Drżenie samoistne:

48-letni mężczyzna zaczął skarżyć się na trudności w czytaniu i kłopoty w ocenie odległości przy schodzeniu po schodach. Po kilku miesiącach dołączyły się zaburzenia połykania, osoby z otoczenia zauważyły zmianę mowy - stała się chrapliwa i bezdźwięczna. Zauważono także nadmiernie wyprostowaną sylwetkę w czasie chodzenia, pojawiły się również zaburzenia równowagi i sporadyczne upadki, które nie były spowodowane potknięciem. Po kolejnych kilku miesiącach zauważono spowolnienie mowy i upośledzenie jej płynności. Na tym etapie rozwoju objawów najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

W przebiegu stwardnienia zanikowego bocznego upośledzenie funkcji poznawczych pod postacią otępienia występuje u:

U 90-letniej kobiety, u której od wczesnej młodości występują cechy niepostępującego zespołu parkinsonowskiego, pojawiają się, ze zmienną częstością 20-minutowe napady przymusowego spojrzenia, tiki i okresowo dysforyczne zaburzenia zachowania; najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Charakterystycznymi cechami patomorfologicznymi w chorobie wymienionej w pytaniu nr 118 są:

35-letni mężczyzna zaczął skarżyć się na bóle obejmujące kark i barki asymetrycznie, głównie po stronie lewej. Po kliku tygodniach zauważył na lewej dłoni niebolącą bliznę, wyglądającą jak ślad po oparzeniu. Po kilku miesiącach wystąpiła ociężałość w poruszaniu się, zauważył też wychudzenie lewej dłoni. Na tym etapie można klinicznie podejrzewać: