Egzamin PES / Neurologia / jesień 2011

W diagnostyce 30-letniego pacjenta z podejrzeniem kręczu karku, najmniej przydatne jest:

W diagnostyce różnicowej 53-letniej kobiety z otępieniem i objawami móżdżkowymi, najmniej prawdopodobnym jest podejrzenie:

Od kilku-kilkunastu miesięcy córka zauważyła, że 62-letnia matka (nauczycielka historii) „traci zainteresowanie światem”, przestała spotykać się ze znajomymi, nie ogląda programów informacyjnych, ani nawet ulubionych seriali, miewa trudności ze znalezieniem odpowiednich słów; ma kłopoty z płaceniem rachunków, dwukrotnie zgubiła się na znajomym osiedlu. W badaniu: niewielka afazja nominalna, nieco spowolniała; bez innych objawów ruchowych, czy czuciowych;
w MMSE 24/30. Najbardziej prawdopodobne jest podejrzenie:

U 56-letniej leworęcznej kobiety od ok. 3 lat stopniowo narasta niesprawność, sztywność lewej kończyny górnej, zaburzenia pamięci. Od 7 lat leczy się z powodu nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca. W badaniu m.in.: dyzartria, wzmożone plastycznie napięcie mięśniowe szczególnie w lewych kończynach, lewa kończyna górna ma tendencję do ustawienia w odwiedzeniu
i odwróceniu, apraksja ideomotoryczna. Z dokumentacji wynika, że stosowanie lewodopy 2 lata temu przestało być skuteczne. W pierwszej kolejności należy myśleć o:

Obecność zaburzeń autonomicznych w zwyrodnieniu wieloukładowym można wytłumaczyć procesami zwyrodnieniowymi w:

Ataksja może występować w przebiegu:

Najczęstszą postacią choroby Alzheimera jest postać:

W leczeniu mioklonii zasadne jest stosowanie następujących leków:

Współwystępowanie zaburzeń wyższych czynności nerwowych i biochemicznych cech uszkodzenia wątroby u 34-latka może mieć miejsce w przypadku:

W odniesieniu do ataksji rdzeniowo-móżdżkowych o autosomalnie dominujacym dziedziczeniu prawdą jest, że:

45-letnia kobieta została skierowana przez psychiatrę z powodu ruchów mimowolnych. Od 2 lat jest leczona z powodu depresji. Kilkakrotnie traciła pracę z powodu zaniedbywania obowiązków, konfliktów ze współpracownikami i przełożonymi. O ojcu, który zmarł po wypadku komunikacyjnym w wieku 50 lat wiadomo, że również miał depresję, z wiekiem stawał się coraz bardziej wybuchowy, „dziwnie chodził”. W badaniu: ruchy mimowolne w zakresie twarzy; nie potrafi utrzymać wyciągniętego języka; bez niedowładów i zaburzeń czucia; podczas chodzenia kołysze się i zatrzymuje bez powodu, obecny jest nadmiar współruchów. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Postać młodzieńcza choroby Huntingtona (wariant Westphala) występuje znacznie częściej, gdy:

Uzasadnieniem odpowiedzi na poprzednie pytanie (pytanie nr 12) jest fakt, że:

Wynik badania metabolizmu w neuronach prążkowia, badanego przy użyciu pozytronowej tomografii emisyjnej (PET) wykazuje:

W opornym na leczenie farmakologiczne drżeniu samoistnym, jako zabieg neurochirurgiczny z wyboru stosuje się:

W różnicowaniu pomiędzy chorobą Huntingtona a zanikiem jądra zębatego, jądra czerwiennego, gałki bladej i jądra Luysa (DRPLA, MIM 12370) istotnymi objawami różnicującymi są:

W wynikach dynamicznych badań neuroradiologicznych (SPECT, PET) dystonia reagująca na lewodopę (choroba Segawy) odróżnia się od młodzieńczej postaci choroby Parkinsona:

U 90-letniej kobiety, u której od wczesnej młodości występują cechy niepostępującego zespołu parkinsonowskiego, pojawiają się, ze zmienną częstością 20-minutowe napady przymusowego spojrzenia, tiki i okresowo dysforyczne zaburzenia zachowania. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Charakterystyczną cechą patomorfologiczną w chorobie opisanej w pytaniu nr 18 jest:

Jednostronny początek objawów zespołu parkinsonowskiego charakterystyczny jest dla choroby Parkinsona oraz:

48-letni mężczyzna zaczął skarżyć się na trudności w czytaniu i kłopoty w ocenie odległości przy schodzeniu po schodach. Po kilku miesiącach dołączyły się zaburzenia połykania, osoby z otoczenia zauważyły zmianę mowy, stała się chrapliwa i bezdźwięczna. Zauważono także nadmiernie wyprostowaną sylwetkę w czasie chodzenia, pojawiły się również zaburzenia równowagi i sporadyczne upadki - nie powodowane potknięciem. Po kolejnych kilku miesiącach zauważono spowolnienie mowy i upośledzenie jej płynności. Na tym etapie rozwoju objawów najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Najlepszym sposobem leczenia w w/w postaci drżenia jest:

Wybrany lek z powyższego pytania należy stosować ostrożnie u chorych:

Otępienie w chorobie Parkinsona charakteryzuje się wymienionymi poniżej cechami, z wyjątkiem:

Do lekarza zgłosił się chory w wieku 73 lat, u którego rodzina zauważyła od około roku narastające trudności w życiu codziennym związane z apatią, częstymi drzemkami w ciągu dnia oraz okresami splątania. Z powodu omamów trafił on do psychiatry, który zlecił mu pernazynę. Po jej zastosowaniu ustąpiły omamy, ale pogorszył się chód chorego i pojawiły upadki.
Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem u niego jest:

U chorego opisanego w pytaniu nr 25 można zastosować:

Objawy choroby Parkinsona, które można poprawić za pomocą terapii dopaminergicznej to wymienione poniżej, z wyjątkiem:

Do lekarza zgłosił się chory z codziennymi zaburzeniami w zasypianiu, który odczuwa nieprzyjemne palenie podudzi od godzin wieczornych, często także budzi się w nocy. Poruszanie kończynami przynosi mu chwilową ulgę. Choruje od 15 lat na cukrzycę, a od 2 lat ma podwyższony poziom kreatyniny (około 3,0 mg%) i obniżony wskaźnik GFR. Najlepszym lekiem dla rozwiązania jego problemów z zasypianiem jest:

Do wczesnych objawów choroby Parkinsona, które mogą pojawić się w okresie przedruchowym należą:

Wystąpienie objawów splątania, wahań ciśnienia, tachykardii, nadmiernej sztywności mięśni i gorączki może być efektem:

Chory 75-letni z chorobą Parkinsona od 10 lat, skarży się na pogorszenie chodu, nasilenie spowolnienia i drżenia od 6 miesięcy. W godzinach rannych odczuwa splątanie i senność, 2-krotnie zdarzyło mu się zasłabnąć po szybkim wstaniu z łóżka. W nocy budzi się często z powodu sztywności, kilkakrotnie miał wtedy przywidzenia. U takiego chorego najlepszym sposobem optymalizacji leczenia zaburzeń ruchowych będzie:

Leczenie operacyjne neurochirurgiczne krwotoków śródmózgowych zaleca się w przypadku:
1) krwotoku dokomorowego;
2) krwotoku nadnamiotowego > 3 cm;
3) krwotoku do móżdżku > 3 cm z pogarszaniem się stanu neurologicznego;
4) krwotoku do móżdżku z objawami wodogłowia;
5) krwotoku amyloidowego ze względu na ryzyko ponownego krwawienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie operacyjne neurochirurgiczne udaru niedokrwiennego mózgu zaleca się w przypadku:
1) udaru niedokrwiennego pnia mózgu;
2) udaru niedokrwiennego móżdżku przebiegającego z wodogłowiem;
3) udaru niedokrwiennego mózgu z zakresu MCA z deficytem > 8 pkt. w skali NIHSS w ciągu 72 godzin od zachorowania;
4) udaru niedokrwiennego mózgu z zakresu ACA;
5) udaru niedokrwiennego mózgu z zakresu MCA z deficytem neurologicznym > 15 pkt. NIHSS oraz pogorszeniem stanu świadomości pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku krwotoku śródmózgowego w przebiegu pękniętego tętniaka zaleca się:
1) jak najszybsze, pilne leczenie neurochirurgiczne lub endowaskularne
w zależności od morfologii i lokalizacji tętniaka;
2) leczenie zachowawcze do czasu ustabilizowania stanu chorego;
3) leczenie odroczone w 4-12 tygodniu od krwawienia po ustabilizowaniu stanu pacjenta i resorpcji krwotoku;
4) pilne wykonanie angio-CT lub klasycznej angiografii tętnic domózgowych celem określenia źródła krwawienia oraz możliwości jego zaopatrzenia;
5) podawanie świeżo mrożonego osocza oraz witaminy K.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące objawowego krwotoku śródmózgowego związanego z leczeniem trombolitycznym (rt-PA):
1) występuje u 1-2% pacjentów leczonych rt-Pa w przebiegu udaru mózgu niedokrwiennego;
2) wiąże się z gorszym rokowaniem i wysoką śmiertelnością;
3) nie powinien być leczony neurochirurgicznie;
4) metody leczenia opierają się na metodach empirycznych zmierzających do poprawy hemostazy (wlew koncentratu płytek oraz krioprecypitatu);
5) ze względu na krótki czas półtrwania rt-Pa wiąże się z lepszym rokowaniem w porównaniu do krwotoków samoistnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Materiałem zatorowym w udarze kardiogennym mogą być:
1) komórki nowotworowe;       4) powietrze;
2) skrzeplina;         5) pęcherzyki azotu.
3) tłuszcze;
Prawidłowa odpowiedź to:

Palenie tytoniu zwiększa ryzyko udaru:
1) poprzez wzrost stężenia fibrynogenu we krwi;
2) częściej u mężczyzn niż u kobiet;
3) wraz ze wzrostem liczby wypalanych papierosów;
4) tylko poprzez czynne palenie;
5) powodując aktywacje płytek krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

W okresie ostrym udaru mózgu przyjęte jest następujące postępowanie:
1) natychmiastowa hospitalizacja w oddziale intensywnej terapii;
2) podawanie piracetamu w udarze niedokrwiennym;
3) podawanie aspiryny w udarze niedokrwiennym;
4) odroczone uruchamianie chorego do 3 tygodni w udarze krwotocznym;
5) nieobniżanie rutynowe ciśnienia krwi w udarze niedokrwiennym i krwotocznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do wczesnych zmian niedokrwiennych w badaniu tomografii komputerowej w udarze niedokrwiennym nie należy:

Która z wymienionych sekwencji badania rezonansu magnetycznego ma największą czułość w stosunku do zmian krwotocznych?

U pacjenta wystąpiły objawy w postaci wieloogniskowych objawów neurologicznych, postępującego zespołu otępiennego oraz drgawek. W badaniu NMR stwierdzono zmiany w ciele modzelowatym oraz ogniska w podkorowej istocie białej. Obraz przemawia za:

Wśród następujących objawów:
1) zmęczenie;       4) połowiczy kurcz twarzy;
2) zaburzenia funkcji poznawczych;   5) objaw Hornera,
3) spastyczność;
Wskaż te, które częściej niż inne widywane są w przebiegu stwardnienia rozsianego:

Wśród następujących stwierdzeń dotyczących zmęczenia w stwardnieniu rozsianym wskaż prawdziwe:
1) występuje u ponad 50% chorych;
2) często poprzedza rzut choroby;
3) istnieje związek z depresją;
4) jest zależne od wieku;
5) zależy od stopnia niepełnosprawności fizycznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 20-letniej chorej wystąpiły objawy w postaci utrzymującej się przez kilka dni ataksji. W badaniu NMR stwierdzono 2 ogniska hiperintensywne w T2 o lokalizacji okołokomorowej. U w/w pacjentki:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące prążków oligoklonalnych obserwowanych w płynie mózgowo-rdzeniowym u chorych z SM:

Wśród następujących czynników, wymień te, które są niekorzystne rokowniczo w SM:
1) początkowe objawy w postaci zapalenia nerwu wzrokowego;
2) początek jednoobjawowy;
3) występowanie objawów móżdżkowych;
4) uszkodzenie dróg korowo-rdzeniowych;
5) początek choroby przed 35. rokiem życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół Devica to:

Wśród następujących jednostek chorobowych wymień te, które wymagają różnicowania ze stwardnieniem rozsianym:
1) zespół Sjögrena;       4) ataksja rdzeniowo-móżdżkowa;
2) ADEM;        5) choroba Behçeta.
3) sarkoidoza;
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawy uboczne, które mogą wystąpić przy stosowaniu interferonu beta w stwardnieniu rozsianym to:

Wskaż, który z niżej wymienionych leków stosowanych w terapii SM powoduje wśród objawów ubocznych postępującą wieloogniskową leukoencefalopatię (PML):

Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących terapii SM wskaż prawdziwe:
1) modafinil stosuje się w leczeniu zespołu zmęczenia w SM;
2) mitoksantron jest lekiem kardiotoksycznym N;
3) plazmafereza może być stosowana w ostrych rzutach choroby;
4) natalizumab redukuje częstość rzutów choroby o około 30%;
5) azatioprynę podaje się w dawce 1-2 mg/kg wagi ciała.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zaburzenia jakiego rodzaju pamięci są typowe dla wczesnych faz choroby Alzheimera?
1) pamięci epizodycznej;   2) pamięci operacyjnej;  3) pamięci długoterminowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W którym z poniższych zestawów genów mutacja sprawcza stanowi 100% pewną przyczynę zachorowania na chorobę Alzheimera?
1) APP;         4) Apoliproteina E;
2) Presenilina 1;       5) MAPT.
3) Presenilina 2;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz sekretazę lub sekretazy, których działanie kończy się odkładaniem patologicznego beta-amyloidu w mózgu chorego na chorobę Alzheimera:
1) α-sekretaza;  2) β-sekretaza;  3) γ-sekretaza.
Prawidłowa odpowiedź to:

FDA i EMEA zatwierdziły następujące leki - jako skuteczne w leczeniu objawowym choroby Alzheimera:

Która z poniżej wymienionych chorób nie należy do grupy tauopatii?

W jakim okresie choroby Alzheimera obserwuje się najczęściej zaburzenia psychiczne?

Połącz najbardziej charakterystyczne cechy i chorobę nozologiczną w pary:
1) wczesne zaburzenia pamięci epizodycznej;  a) otępienie czołowo-skroniowe;
2) perseweracje, echolalie;   b) choroba Alzheimera;
3) zaburzenia móżdżkowe, mioklonie;   c) otępienie z ciałami Lewy’ego;
4) urojenia, ruchy pląsawicze;   d) choroba Creutzfeldta-Jakoba;
5) nadwrażliwość na neuroleptyki, omamy wzrokowe.  e) choroba Huntingtona.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych objawów stwierdzone podczas badania neurologicznego przemawiają przeciw rozpoznaniu choroby Alzheimera?
1) chód drobnymi krokami;
2) zaburzenia gałkoruchowe;
3) sztywność typu koła zębatego;
4) wyraźnie niesprawna próba palec-nos i adiadochokineza;
5) objawy uszkodzenia nerwów obwodowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jak wygląda wczesny obraz zaburzeń poznawczych w przebiegu PSP?

Wskazaniem do pobrania diagnostycznej biopsji mięśnia jest podejrzenie wszystkich wymienionych chorób, z wyjątkiem:

Do cech charakterystycznych napadu ostrej porfirii przerywanej należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

U 20-letniego mężczyzny stwierdzono ograniczenie ruchomości gałek ocznych, opadanie powiek oraz zwyrodnienie barwnikowe siatkówki. W wykonanych badaniach diagnostycznych prawdopodobnie stwierdzimy:

Do cech różniących zespół Guillaina-Barre`go i zespół Millera-Fishera należą:

Wskaż cechy charakterystyczne dla miastenii:
1) zmienność objawów;
2) częste współistnienie innych chorób autoimmunologicznych;
3) częste występowanie u młodych mężczyzn;
4) zjawisko torowania w elektrostymulacyjnej próbie męczliwości;
5) dobra reakcja na leki antycholinesterazowe;
6) przebieg z okresami remisji i zaostrzeń.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do cech różniących miastenię i zespół Lamberta-Eatona należą:
1) suchość w ustach;
2) arefleksja w kończynach dolnych;
3) podwójne widzenie;
4) zjawisko torowania przy stymulacji wyższej niż 10Hz;
5) obecność przeciwciał przeciwko kanałom wapniowym;
6) poprawa po tymektomii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bardzo wysokie wartości kinazy kreatynowej (creatine kinase - CK) charakterystyczne są dla dystrofii:

Do dystrofii sprzężonych z chromosomem X należą:

Do cech charakterystycznych badania EMG w zapaleniu wielomięśniowym należą:

Zespół Westa charakteryzuje się:
1) napadami padaczkowymi uogólnionymi z napadami skłonów;
2) początkiem w ciągu pierwszych 6 miesięcy życia;
3) napadami nieświadomości;
4) początkiem pomiędzy 1-5 rokiem życia;
5) uwarunkowaniem genetycznym;
6) występowaniem najczęściej jako padaczka objawowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż cechy charakteryzujące młodzieńczą padaczkę miokloniczną:
1) obustronne iglice 3Hz w EEG;
2) obustronne zespoły iglica-fala wolna 4-6 Hz i zespoły wieloiglic;
3) prawidłowy rozwój umysłowy;
4) opóźnienie rozwoju umysłowego;
5) padaczka uwarunkowana genetycznie;
6) padaczka objawowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia na temat wpływu hormonów płciowych na próg drgawkowy:
1) estrogeny wykazują działanie przeciwdrgawkowe;
2) estrogeny wykazują działanie prodrgawkowe;
3) progesteron wykazuje działanie prodrgawkowe;
4) progesteron wykazuje działanie przeciwdrgawkowe;
5) hormony płciowe nie mają wpływu na próg drgawkowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przypadek kliniczny: w wywiadzie przebyty stan padaczkowy drgawkowy jako pierwsza manifestacja choroby w wieku 8 r.ż. Obecnie, w wieku 12 lat stwierdza się niedowład połowiczy lewostronny, utrzymujące się stale drgawki w zakresie mięśni lewej połowy twarzy. W badaniu MRI głowy cechy zaniku korowego w prawej półkuli mózgu i rozległa glejoza. Najbardziej prawdopodobna diagnoza to:

Przypadek kliniczny: pacjent praworęczny od około 15 roku życia podaje epizody zaburzeń świadomości, poprzedzone często bólami brzucha. Pacjent nieruchomieje patrząc w dal a następnie wykonuje ruchy rękoma rozpinając i zapinając guziki koszuli. Często bywa pobudzony i agresywny. W MRI obecna znaczna asymetria w zakresie struktur przyśrodkowych płatów skroniowych z cechami atrofii i podwyższonym sygnałem po stronie prawej. Najbardziej prawdopodobna diagnoza to:

Leki przeciwpadaczkowe, których stosowanie wiąże się z największym ryzykiem osteoporozy to:
1) karbamazepina;         4) topiramat;
2) gabapentyna;         5) lewetyracetam;
3) kwas walproinowy;       6) fenytoina.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leki przeciwpadaczkowe, które obniżają łaknienie i mogą wiązać się z utratą masy ciała to:
1) topiramat;         4) zonisamid;
2) karbamazepina;       5) felbamat;
3) kwas walproinowy;     6) gabapentyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pierwotnie uogólnione napady toniczno-kloniczne:
1) są głównym rodzajem napadów u ponad 50% osób z padaczką;
2) stanowią najbardziej częsty typ napadów będących skutkiem zaburzeń metabolicznych;
3) są głównym rodzajem napadów u ok. 10% osób z padaczką;
4) kończą się nagle, bez ponapadowego zamącenia;
5) zwykle rozpoczynają się nagle, bez ostrzeżenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekami stosowanymi w typowych napadach nieświadomości są:
1) kwas walproinowy;       4) lamotrygina;
2) karbamazepina;         5) gabapentyna.
3) etosuksymid;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zespołu padaczki przyśrodkowej części płata skroniowego:
1) jest najczęstszym zespołem związanym z występowaniem napadów częściowych złożonych;
2) napady dobrze reagują na leki przeciwpadaczkowe;
3) występuje stosunkowo rzadko;
4) napady często są oporne na leczenie lekami przeciwpadaczkowymi;
5) obrazowanie za pomocą rezonansu magnetycznego może wykryć stwardnienie hipokampa u wielu pacjentów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mechanizmy działania leków przeciwpadaczkowych polegają na:
1) hamowaniu napięciowozależnych kanałów Ca++;
2) zmniejszaniu uwalniania glutaminianu;
3) nasilaniu funkcji receptora GABA (kwasu gammaaminomasłowego);
4) zwiększaniu uwalniania glutaminianu;
5) zmniejszaniu dostępności GABA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynniki ryzyka nawrotu napadów padaczkowych to:
1) częste napady nieświadomości w wywiadzie;
2) nieprawidłowy wynik badania neurologicznego;
3) częste bóle głowy;
4) ponapadowy niedowład Todda;
5) napady występujące jako stan padaczkowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Skuteczność środków antykoncepcyjnych mogą obniżać:
1) klonazepam;         4) fenytoina;
2) karbamazepina;         5) fenobarbital.
3) kwas walproinowy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia na temat zespołu Rasmussena:
1) jest spowodowany przewlekłym ogniskowym zapaleniem mózgu, lecz odpowiedzialny czynnik zakaźny nie został jednoznacznie zidentyfikowany;
2) dobrze reaguje na gabapentynę;
3) leki przeciwpadaczkowe są zwykle nieskuteczne podobnie jak kortykosteroidy i leki przeciwwirusowe;
4) w sposób nieunikniony narastają objawy neurologiczne z niedowładem połowiczym, zaburzeniami psychicznymi i zwykle z niedowidzeniem połowiczym;
5) nigdy nie występuje u dzieci.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące napadów padaczkowych pourazowych:
1) klasyfikuje się je jako wczesne i późne;
2) u prawie 60% pacjentów pierwszy napad pojawia się w ciągu roku od urazu;
3) tylko późne, nawracające napady należy traktować jako padaczkę pourazową;
4) wczesne napady nigdy nie zwiększają ryzyka rozwoju padaczki pourazowej;
5) wczesne napady pourazowe wymagają włączenia stałego leczenia przeciwpadaczkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Skumulowane ryzyko nawrotowego udaru mózgu wynosi w ciągu 5 lat:

Po udarze niedokrwiennym, najwyższe ryzyko kolejnego udaru występuje:

Po epizodzie przemijającego ataku niedokrwiennego (TIA), najwyższe ryzyko wystąpienia udaru mózgu występuje:

Wskaż prawdziwe sformułowanie odnoszące się do zastosowania leków przeciwpłytkowych w profilaktyce wtórnej niedokrwiennego udaru mózgu:

Kwas acetylosalicylowy powinien być zastosowany po udarze niedokrwiennym:

U 63-letniego chorego z objawami przemijającego ataku niedokrwiennego (TIA) stwierdzono świeży zawał serca z zakrzepem w lewej komorze serca. Należy rozważyć zastosowanie:

W profilaktyce wtórnej niedokrwiennego udaru mózgu, hormonalna terapia zastępcza:

U chorych z dyslipidemią aterogenną, po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu i zawale serca, największych korzyści można oczekiwać po zastosowaniu:

U 13-letniego chłopca stopniowo rozwinęła się senność, pojawiły się napady padaczkowe, hiponatremia i nadmierne wydalanie sodu z moczem. W badaniu tomografii rezonansu magnetycznego ujawniono patologiczną masę w okolicy siodła tureckiego. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

U 12-letniego chłopca w krótkim czasie rozwinęły się bóle głowy, zespół Parinauda. Wkrótce dołączył się niedowład lewych kończyn, zaburzenia widzenia, zaburzenia ataktyczne. W pierwszej kolejności należy myśleć o:

Typowe objawy opryszczkowego zapalenia mózgu to niżej wymienione, z wyjątkiem:
1) zaburzeń świadomości;     4) drgawek;
2) gorączki;         5) spadków ciśnienia tętniczego krwi.
3) bólu głowy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Przy podejrzeniu krwotoku podpajęczynówkowego (SAH) po badaniu podmiotowym i przedmiotowym pierwszym badaniem diagnostycznym jest:

Obustronna ślepota korowa oraz zespół Antona (mimo ślepoty korowej pacjent nie zdaje sobie z niej sprawy lub nawet jej zaprzecza) jest wynikiem:

78-letni mężczyzna ma od pół roku obustronne objawy parkinsonowskie z zaburzeniami chodu, symetryczną sztywnością mięśniową i spowolnieniem ruchowym bez drżenia. Od kilku tygodni dołączyło się nietrzymanie moczu. Badania, które będą istotne dla dalszego postępowania to:
1) badanie neuroobrazowe mózgu;   4) cysternografia infuzyjna;
2) EEG;         5) EMG ze zwieracza odbytu.
3) DaTSCAN;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących diagnostyki w krwotokach podpajęczynówkowych są prawdziwe?
1) nadal pierwszym badaniem z wyboru w diagnozowaniu wczesnych faz krwotoku podpajęczynówkowego jest badanie płynu mózgowo-rdzeniowego;
2) do fałszywie negatywnych wyników badania w kierunku obecności tętniaka w angiografii cyfrowej subtrakcyjnej może prowadzić skurcz naczyń lub zakrzepica tętniaka;
3) tylko badanie tomografii komputerowej z kontrastem pozwala zdiagnozować krwotok podpajęczynówkowy;
4) badanie za pomocą echa gradientowego (gradient-echo, GRE) w tomografii rezonansu magnetycznego umożliwia zdiagnozowanie przebytych wcześniej krwawień podpajęczych obrazując złogi hemosyderyny wzdłuż powierzchni pajęczynówki w tylnym dole czaszki;
5) obecnie w krwotokach podpajęczynówkowych na żadnym z etapów diagnostyki i terapii nie jest konieczne stosowanie angiografii cyfrowej subtrakcyjnej gdyż zastąpiła ją w pełni, mniej inwazyjna, angiografia rezonansu magnetycznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W odniesieniu do przemijającego niedokrwienia mózgu (TIA) nieprawdziwe jest stwierdzenie:

Do leków z wyboru w okresie ostrym półpaśca ocznego należą:
1) doksycyklina;         4) gabapentyna;
2) acyklowir;           5) sterydy.
3) karbamazepina;
Prawidłowa odpowiedź to:

Lek stosowany z wyboru w leczeniu kiły układu nerwowego to:
1) doksycyklina;         4) streptomycyna;
2) amikacyna;         5) penicylina G.
3) cefalosporyna;
Prawidłowa odpowiedź to:

Cechy charakterystyczne dla leptospirozy to:
1) gwałtownie narastające zaburzenia świadomości;
2) objawy żołądkowo-jelitowe;
3) wylewy krwawe;
4) pleocytoza jednojądrzasta w płynie mózgowo-rdzeniowym;
5) ropny płyn mózgowo-rdzeniowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kryteria diagnostyczne prawdopodobnego rozpoznania choroby Creutzfeldta-Jakoba obejmują:
1) postępujące otępienie;
2) trójfazowe, cykliczne, uogólnione wyładowania w zapisie EEG;
3) obecność białka 14-3-3 w PMR;
4) początek po 40 r.ż.;
5) stwierdzenie objawów co najmniej dwóch zespołów neurologicznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Amantadyna w leczeniu choroby Parkinsona:
1) zwiększa uwalnianie endogennej dopaminy;
2) blokuje receptor NMDA;
3) słabo działa w stosunku do wszystkich objawów;
4) ma działanie antagonistyczne do lewodopy;
5) ma działania niepożądane w postaci zmian skórnych i zaburzeń psychotycznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W zespole niespokojnych nóg zalecanym badaniem dodatkowym jest:
1) badanie rezonansu magnetycznego głowy;
2) badanie rezonansu odcinka szyjnego kręgosłupa;
3) badanie tomografii komputerowej głowy;
4) badanie poziomu żelaza i ferrytyny w surowicy krwi;
5) badanie USG jamy brzusznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce choroby Wilsona nie stosuje się:

Wybierz stwierdzenie właściwe dla obrazu płynu mózgowo-rdzeniowego u osób z chorobą Alzheimera:

U chorego z łagodnym otępieniem i współistniejącą depresją w badaniu neurologicznym stwierdzono cechy zespołu parkinsonowskiego, a ze względu na zgłoszone w wywiadzie omamy wzrokowe włączono klasyczny neuroleptyk, który spowodował gwałtowne pogorszenie sprawności ruchowej z zaburzeniami świadomości. Jakie rozpoznanie wstępne postawisz u tego chorego?

78-letni mężczyzna ma od pół roku obustronne objawy parkinsonowskie z zaburzeniami chodu, symetryczną sztywnością mięśniową i spowolnieniem ruchowym bez drżenia. Od kilku tygodni dołączyło się nietrzymanie moczu. Po potwierdzeniu rozpoznania najwłaściwszym postępowaniem będzie:

Do objawów deliberacyjnych zaliczamy poniższe, z wyjątkiem objawu:

Wśród niżej podanych wskaż zespół objawów charakterystyczny dla otępienia czołowo-skroniowego:

W rozpoznaniu otępienia naczyniopochodnego wykorzystuje się poniższe skale, z wyjątkiem:

Do przyczyn otępień potencjalnie odwracalnych zalicza się poniższe stany, z wyjątkiem:

Hiperintensywne zmiany w obszarach korowych oraz w obrębie jąder podkorowych widoczne w badaniu MRI, zwłaszcza w sekwencji DWI są charakterystyczne dla zespołu otępiennego w przebiegu:

65-letnia kobieta przychodzi do neurologa z powodu drżenia prawej kończyny górnej. Drżenie nasila się przy pisaniu i niesieniu ciężaru w prawej ręce. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

21-letni mężczyzna ma od kilku miesięcy ruchy mimowolne twarzy i języka z przygryzaniem warg i języka. W badaniu stwierdza się ponadto wzmożenie napięcia mięśni o charakterze plastycznym. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Rozpoznanie z pytania nr 117 można potwierdzić badaniem:

20-letnia kobieta leczona metoklopramidem w dawce 3 x 10 mg z powodu bólu głowy i wymiotów spowodowanych udarem słonecznym, zgłasza się po 2 dobach przyjmowania leku do Izby Przyjęć z objawami kręczu karku. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Biorąc pod uwagę rozpoznanie z pytania nr 119, w leczeniu najskuteczniejsze będzie: