Egzamin PES / Neurochirurgia / jesień 2014

Przepukliny oponowo-rdzeniowe jako jedne z wad dysraficznych mogą przybierać formę otwartą wymagającą leczenia chirurgicznego w pierwszych dobach po urodzeniu. Co jest główną przyczyną przeprowadzania tych operacji w trybie szybkim?

Neuroendoskopia coraz częściej jest wykorzystywana w neurochirurgii. Jak w każdej procedurze medycznej i w tej mogą wystąpić powikłania, które można podzielić na małe - niepowodujące trwałych następstw u chorego oraz duże - będące przyczyną wystąpienia u chorego zaburzeń neurologicznych włącznie ze śmiercią. Do powikłań małych zalicza się:
1) obecność powietrza w układzie komorowym;
2) przetoka płynowa;
3) infekcja;
4) uszkodzenie struktur nerwowych;
5) niewielkie krwawienie;
6) duże krwawienie niedające się endoskopowo kontrolować;
7) podwyższenie temperatury niespowodowane infekcją;
8) zapadnięcie komór mózgu z wytworzeniem krwiaka podtwardówkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czaszkogardlak (craniopharyngioma) to:

Torbiel pajęczynówki stanowi:

Dojście transkallozalne:

U noworodków, a zwłaszcza u wcześniaków, obserwuje się krwawienia około- i dokomorowe z macierzy zarodkowej. Krwawienia te najczęściej rozpoznawane są podczas badania USG i w zależności od ich intensywności określa się cztery stopnie wg Papile’a. O ile krwawienia I i II stopnia mogą ulec wyleczeniu bez żadnej interwencji neurochirurgicznej, o tyle krwawienia III a zwłaszcza IV stopnia zwykle powodują występowanie powikłań. Wskaż najważniejsze powikłania powstające u noworodka z krwawieniem dokomorowym IV stopnia:
1) padaczka;
2) wodogłowie pokrwotoczne;
3) wodniaki przymózgowe;
4) zaburzenia krzepnięcia;
5) deficyty neurologiczne;
6) zaburzenia psychorozwojowe;
7) zaniki mózgowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wartość „Atlanto-dental-interval” (ADI) u dzieci na przeglądowych zdjęciach radiologicznych (pacjenci do 15 lat) nie powinna przekraczać:

Wskazania do unieruchomienia zęba obrotnika śrubą z dostępu przedniego to:

Które z poniższych stwierdzeń odnośnie unieruchomienia śrubą/śrubami złamanego zęba obrotnika jest prawdziwe?

Wskaż przeciwwskazanie do wykonania wertebroplastyki:

Nieurazowy krwiak zewnątrztwardówkowy w kanale kręgowym:

Stwierdzenie przez radiologa, w opisie obrazu MRI kręgosłupa lędźwiowego, zmian kręgów o typie Modic oznacza:

Który obraz historii choroby i objawów klinicznych odpowiada zapaleniu krążka międzykręgowego?

Postępowanie w przypadku rosnącego złamania czaszki polega na:

Leczenie zapalenia krążka międzykręgowego po operacji dysku wymaga:

Postępowanie w kręgozmyku lędźwiowym nieurazowym ma na celu:

O prognozie i stosowaniu metod leczenia onkologicznego decyduje punktacja powyżej 60 w skali Karnofskiego, co odpowiada sytuacji:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące dekompresyjnej kraniektomii wykonywanej w ciężkich urazach czaszkowo-mózgowych i w udarach niedokrwiennych tętnicy środkowej mózgu:

U chorych z nieurazowymi tętniakami wewnątrzczaszkowymi tętniaki mnogie występują u:

Pęknięty tętniak wewnątrzczaszkowy jest przyczyną krwotoku wewnątrzkomorowego u:

Charakterystycznym dla guzów typu oligodendroglioma nie jest:

Która z poniższych cech nie jest charakterystyczna dla czaszkogardlaka?

Ślepota jako powikłanie wodogłowia lub dysfunkcji zastawki może być spowodowana:

Skala ASIA dotyczy:

Stabilizacja tylna w odcinku szyjnym kręgosłupa (C3-C6) może być osiągnięta poprzez śruby wkręcane w masywy boczne. Najpopularniejsza technika wg Magerle zakłada:

Do leczenia operacyjnego kręgozmyku kwalifikuje się chorych z:

Do nietypowych dla oponiaków objawów w obrazie TK nie należy:

Medulloblastoma występuje najczęściej w:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przewlekłego krwiaka podtwardówkowego:
1) rozpoznaje się po 3 tygodniach od urazu;
2) objawia się spowolnieniem psychoruchowym;
3) rozpoznanie stawia się na podstawie obrazu badania CT lub MRI;
4) leczenie polega najczęściej na wykonaniu trepanacji czaszki i ewakuacji części płynnej krwiaka.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku występującego u 80-latka samoistnego krwawienia śródmózgowego posadowionego na granicy kory i istoty białej (tzw. krwiak płatowy), któremu towarzyszą także dodatkowe ogniska krwawienia o innym umiejscowieniu korowo-podkorowym i mającemu radiologiczne cechy wielofazowości, przy nieobecności zaburzeń krzepliwości, najbardziej prawdopodobną przyczyną udaru jest/są:

Według skali Zabramsky’ego największe ryzyko powtórnego krwawienia z naczyniaka jamistego występuje w przypadkach określonych jako stopień:

Tzw. klasyfikacja „The American/English/French Connection” dotyczy:

Elementem niebranym pod uwagę przy ocenie rokowania u chorych z samoistnym krwiakiem śródmózgowym - przy określaniu tzw. punktacji krwiaka (ang. ICH score) jest:

Najczęściej spotykany rodzaj zniekształcenia naczyniowego rdzenia kręgowego występuje typowo u:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące tętnicy podjęzykowej (hypoglossal artery):

Nerwem przechodzącym przez światło zatoki jamistej jest nerw:

Rodzinne występowanie zniekształceń jamistych mózgu (związane z obecnością mutacji CCM1) zdarza się zdecydowanie częściej w populacji:

Rwa udowa porażenna stwierdzona u chorego z cukrzycą wymaga różnicowania z zespołem:

Najczęściej spotykanym pierwotnym nowotworem rosnącym w otworze żyły szyjnej (foramen jugulare) jest:

Drugim co do częstości po stoku, miejscem wzrostu struniaka jest:

Neurocysticercosis to miano oznaczające infestację mózgu przez wągry:

Najczęściej spotykanym punktem wyjścia zakażenia prowadzącego do powstania ropniaka podtwardówkowego jest:

Istnieje kilka mechanizmów mogących prowadzić do ślepoty w przebiegu obecności patologii wewnątrzczaszkowej. Który z wymienionych poniżej może zaowocować konfiguracją objawów znanych jako zespół Antona?

U zdrowego człowieka prędkość produkcji i wchłaniania płynu mózgowo-rdzeniowego jest taka, że do całkowitej wymiany płynu (turnover) dochodzi:

Malformacja tętniakowa żyły Galena u noworodków najczęściej objawia się:

Postępowaniem z wyboru u pacjenta z anomalią żylną mózgu (DVA) jest:

Podczas operacji naczyniaka jamistego współistniejącego z anomalią żylną mózgu (developmental venous anomaly - DVA) należy:

Najczęściej spotykaną manifestacją kliniczną choroby lub zespołu moyamoya u dzieci jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące dysembrioplastycznego guza neuroepitalialnego (dysembryoplastic neuroepithelial tumor - DNET):
1) typowo występuje u dzieci i młodzieży;
2) stanowi 20-30% pierwotnych guzów mózgu;
3) kliniczną prezentacją jest padaczka z napadami częściowymi złożonymi;
4) lokalizuje się najczęściej w obrębie płata skroniowego lub czołowego;
5) często występuje krwawienie do guza.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 7-letniego chłopca w wykonanym z powodu zaburzeń widzenia MR głowy uwidoczniono obecność guza obejmującego skrzyżowanie nerwów wzrokowych oraz mnogie ogniska hiperintensywne w sekwencji T2 i izointensywne w T1, zlokalizowane w obrębie jąder podkorowych i pnia mózgu. W badaniu klinicznym stwierdzono obecność plam na skórze kończyn i tułowia o zabarwieniu „kawy z mlekiem”. Zebrany wywiad rodzinny nie wykazał żadnych istotnych chorób u rodziców. Całość obrazu klinicznego i radiologicznego sugeruje rozpoznanie:

Charakterystyczną cechą rozdwojenia rdzenia typu I jest:

U 7-letniego chłopca rozpoznano na podstawie badania MR guz obejmujący most i rdzeń przedłużony o typowej charakterystyce tzw. „naciekającego (rozlanego) guza pnia mózgu”. Postępowaniem z wyboru u tego dziecka jest:

Stwierdzenie u niemowlęcia zatoki skórnej, której ujście znajduje się w okolicy guzicznej wiąże się z następującymi zaleceniami dotyczącymi dalszego postępowania:

Do niekorzystnych skutków przewlekłego przedrenowania u pacjentów z implantowanym układem zastawkowym z powodu wodogłowia zalicza się:

Uszkodzenie nerwu udowego objawia się osłabieniem:

Najczęstszym pierwotnym guzem oczodołu u dorosłych jest:

Mielinoliza środkowa mostu może być spowodowana:

Jakie jest prawidłowe ciśnienie w kanale nadgarstka?

W którym z jąder nerwów czaszkowych nie dochodzi do utraty komórek w stwardnieniu zanikowym bocznym?

Charakterystyczne dla zespołu Guillain-Barre są wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:

Który z objawów nie jest charakterystyczny dla zespołu Parinauda?

W większości przypadków przecięcie ciała modzelowatego u osoby praworęcznej powoduje:

W której z poniższych malformacji naczyniowych nigdy nie stwierdza się tkanki nerwowej pomiędzy naczyniami?

Który z poniższych zespołów klinicznych najczęściej współistnieje z syringomyelią?

Teoria Heissa-Oldfielda jest jedną z teorii powstawania:

Osłabienie funkcji motorycznej którego z mięśni kończyny górnej w badaniu fizykalnym jest charakterystyczne dla masywnej przepukliny jądra miażdżystego poziomu C4/C5?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nerwu pośrodkowego:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące choroby Moya-Moya:
1) choroba dotyczy drobnych naczyń tętniczych mózgu;
2) charakterystycznym objawem u dzieci są liczne drobne ogniska krwotoczne;
3) występuje częściej u kobiet;
4) jest dziedziczona autosomalnie dominująco;
5) najczęściej występuje u osób w drugiej dekadzie życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe zdanie dotyczące malformacji tętniczo-żylnych:

Wskaż okoliczność sugerującą zastosowanie leczenia wewnątrznaczyniowego tętniaka mózgu z użyciem spiral:

Choroba, której objawami są ból twarzy w okolicy oka (za gałką oczną), z towarzyszącymi zaburzeniami wydzielania śliny, szumem usznym:

Oponiak usunięty makroskopowo całkowicie bez koagulacji przyczepu oponowego zostanie zakwalifikowany wg skali Simpson’a jako stopień:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące daleko bocznej przepukliny jądra miażdżystego:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące coccydynii:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nerwu skórno-mięśniowego:

Mięsień dwugłowy uda unerwiony jest przez nerw powstający z następujących korzeni rdzeniowych:

Mięśniem unerwionym przez nerw pochodzący od pęczka tylnego splotu barkowego jest mięsień:

Objawami samoistnego rozwarstwienia tętnicy szyjnej są:
1) drgawki;
2) ból oka;
3) obrzęk szyi;
4) zespół Hornera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące pęczka przyśrodkowego splotu barkowego:
1) daje początek nerwowi łokciowemu;
2) daje początek nerwowi pośrodkowemu wraz z włóknami z pęczka tylnego;
3) bierze udział w unerwieniu mięśni ramienia;
4) otrzymuje włókna nerwowe z korzeni nerwowych C8, Th1;
5) jego uszkodzenie powoduje między innymi niedowład mięśnia zginacza łokciowego nadgarstka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą przyczyną dolegliwości o charakterze połowiczych kurczów twarzy jest konflikt z:

Podczas operacji tętniaka tętnicy łączącej tylnej półkuli dominującej u chorego praworęcznego, operator widzi punkt wejścia nerwu okoruchowego do zatoki jamistej:

Wybierz prawdziwe zdanie dotyczące anatomii dostępu do wewnątrzoczodołowej części nerwu wzrokowego:

Podczas operacji Kawase (petrozektomii przedniej), dolną granicę resekcji części skalistej stanowi:

Trójkąt Parkinsona (trójkąt boczny) stanowiący klasyczną drogę dostępu do zatoki jamistej znajduje się:

Podczas dojścia nadmóżdżkowego-podnamiotowego do szyszyniaka, neurochirurg powinien wiedzieć, iż żyła Galena:

Klasyfikacja Horvatha i Kovacsa dotyczy:

Według współcześnie obowiązujących wytycznych, u chorych z GSC=14-15, graniczna średnica ogniska krwotocznego móżdżku (samoistnego krwiaka śródmóżdżkowego), powyżej której należy operacyjnie usunąć krwiak to:

Poza hipokampem i jądrem środkowo-pośrodkowym wzgórza (łac. centrum medianum, ang. centromedian nucleus), najbardziej obiecujący cel do stymulacji głębokiej (DBS) w leczeniu padaczki lekoopornej (zwłaszcza u chorych z napadami częściowymi) stanowią:

Zespół przekleństwa Ondiny jest następstwem uszkodzenia:

Mianem zespołu Tersona określamy towarzyszące samoistnemu SAH krwawienie:

Żyła zespalająca dolna uchodzi do:

W leczeniu neurochirurgicznym wybranych zaburzeń psychicznych nie stosuje się ablacji następujących okolic mózgu:

W przypadku oligodendroglioma:
1) preferowanym sposobem leczenia zawsze jest doszczętne usunięcie guza z następczą radioterapią;
2) chemioterapia zarezerwowana jest dla przypadków niepowodzenia radioterapii oraz przy wznowie guza;
3) stopień wrażliwości na chemioterapię zależy od wyników badań molekularnych i genetycznych;
4) leczenie w reżimie PCV (Prokarbazyna, CCNU, Vincristina) ma sprawdzoną skuteczność i jest podstawową, wciąż najczęściej stosowaną terapią, zwłaszcza u chorych z kodelecją chromosomów 1p i 19q;
5) okres przeżycia i okres wolny od objawów jest krótszy niż w przypadku gwiaździaków o podobnym stopniu złośliwości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych dojść operacyjnych powinno być dojściem z wyboru w leczeniu centralnej osteochondrozy w odcinku piersiowym kręgosłupa z objawami postępującego uszkodzenia rdzenia kręgowego?

Dobrymi kandydatami do neurochirurgicznej resekcji glejaków wielopostaciowych nie są:

Które z gałęzi nerwu trójdzielnego są najczęściej zajęte w neuralgii nerwu trójdzielnego?

W klasyfikacji zaproponowanej przez Sindou oponiak przystrzałkowy naciekający ścianę boczną zatoki strzałkowej górnej to:

Pacjent po przebytym krwawieniu podpajęczynówkowym. W 7. dobie od zachorowania doszło do pogorszenia stanu świadomości. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono: hematokryt 32%, kreatynina 0,6 mg/dl, mocznik 20 mg/dl, poziom sodu w surowicy 120 mmol/l, poziom potasu 3,0 mmol/l. Ciśnienie tętnicze krwi wynosiło 150/90 mmHg, ośrodkowe ciśnienie żylne 18 cm słupa wody. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) prawdopodobną przyczyną zaburzeń jonowych może być niedobór uwalniania hormonu antydiuretycznego (ADH) przez podwzgórze;
2) leczenie może polegać na: ograniczeniu podaży płynów, stosowaniu diuretyków pętlowych, podaży hipertonicznych roztworów chlorku sodu;
3) u chorego mogło dojść do nasilenia obrzęku mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przydatność rezonansu magnetycznego (magnetic resonance spectroscopy - MRS) w praktyce neurochirurgicznej ma miejsce w:

Które z poniższych cech są charakterystyczne dla neurofibromatozy typu 2 (NF2), a nie dla neurofibromatozy typu 1 (NF1)?

Zabieg chirurgiczny w przypadku chłoniaka mózgu ma na celu:

Strumieniem protonów można leczyć szczególnie skutecznie:

Wszystkie wymienione niżej czynniki są czynnikami ryzyka wystąpienia krwawienia podpajęczynówkowego, z wyjątkiem:

Która z niżej wymienionych tętnic najczęściej daje unaczynienie do oponiaków namiotu móżdżku?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zespołu von Hippel-Lindau:

Ośrodek ruchowy mowy (Brocka) w klasyfikacji Brodmann’a oznaczony jest jako pole:

Uszkodzenie nerwów czaszkowych X i XI w zakresie patologii tzw. „Jugular foramen syndromes” określane jest jako syndrom:

Przez szczelinę oczodołową górną przechodzą następujące nerwy:

U ilu procent (%) pacjentów z nadciśnieniem śródczaszkowym jest spotykana pełnoobjawowa triada Cushinga?

W ostatnich latach powróciło zainteresowanie starą, aczkolwiek również kontrowersyjną koncepcją wykonywania kraniektomii dekompresyjnej, m.in. po ciężkich urazach czaszkowo-mózgowych, czy po udarach mózgu. W dyskusji o teoretycznych i empirycznych podstawach wykonywania tego zabiegu padają różne argumenty. Które z poniższych stwierdzeń na temat tych podstaw należy uznać za uzasadnione?
1) wieloośrodkowe badania kliniczne z ostatniego 10-lecia wyłoniły środki neuroprotekcyjne o udowodnionej skuteczności, zapewniające efekt zbliżony do kraniektomii odbarczającej;
2) kraniektomia dekompresyjna przesuwa w lewo krzywą ciśnienie-objętość w jamie czaszki;
3) w przeprowadzonych badaniach nie stwierdzono, aby dekompresyjna kraniektomia zmniejszała częstość i amplitudę fal ciśnienia wewnątrzczaszkowego;
4) badania eksperymentalne wykazały, że kraniektomia dekompresyjna poprawia mózgowe ciśnienie perfuzyjne, stan neurologiczny, oraz częstość przeżycia, jak też zmniejsza obszar zawału mózgu po doświadczalnym udarze niedokrwiennym;
5) zaletą kraniektomii dekompresyjnej w stosunku do leczenia farmakologicznego jest to, że potencjalnie powoduje ona mniej niepożądanych efektów ogólnoustrojowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kwalifikacja do kraniektomii dekompresyjnej powinna ważyć pomiędzy zbyt późnym oraz przedwczesnym lub nawet niepotrzebnym wykonaniem tego rozległego zabiegu operacyjnego. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących wskazań do wykonania tego zabiegu należy uznać za prawdziwe?
1) z wykonaniem kraniektomii należy czekać, aż w badaniu obrazowym stwierdzi się brak uwidocznienia zbiorników podstawy;
2) stopień przemieszczenia struktur środkowych (shift) koreluje ujemnie z przewidywanym wynikiem operacji;
3) pacjenta należy kwalifikować do kraniektomii dopiero po upewnieniu się, że zachodzi ucisk na pień mózgu, a podwyższone do 40 mmHg ciśnienie wewnątrzczaszkowe nie da się obniżyć leczeniem zachowawczym;
4) obustronnie sztywne i poszerzone źrenice wraz z 3 pkt. w skali Glasgow stanowią przeciwwskazanie do wykonania kraniektomii dekompresyjnej;
5) do wykonania kraniektomii należy przystąpić, jeżeli pomiar ciśnienia wewnątrzczaszkowego wskaże jego wartości w granicach 40 mmHg, utrzymujące się w ciągu 4 godzin, pomimo prowadzonego leczenia zachowawczego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie ze współczesnym stanem wiedzy formowanie się i narastanie przewlekłego krwiaka podtwardówkowego zazwyczaj odbywa się na skutek:
1) kolejnych krwawień z fizjologicznych, ale uszkodzonych przez uraz cienkościennych żył wpustowych;
2) dyfuzji wody do wnętrza krwiaka poprzez jego torebkę, zgodnie z gradientem stężeń osmotycznych;
3) incydentów krwawienia z patologicznych, nowo tworzonych naczyń w obrębie torebki krwiaka;
4) oddziaływania czynników krzepnięcia i fibrynolizy oraz prozapalnych, wydzielanych przez torebkę krwiaka;
5) lokalnej utraty równowagi pomiędzy krzepnięciem i fibrynolizą, skutkującej upłynnieniem pierwotnego skrzepu krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z kluczowych mechanizmów występujących we wtórnym urazie mózgu jest pobudzenie toksyczności. Mechanizm ten jest wyzwalany przez:
1) nadmierne uwalnianie do szczeliny synaptycznej glutaminianu oraz niewydolność jego zwrotnego wchłaniania;
2) proteolizę cytoszkieletu neuronów w wyniku zahamowania przepływu aksoplazmy w aksonach;
3) uwolnione mediatory reakcji zapalnej (np. cytokiny);
4) nadmierne, patologiczne pobudzenie receptora NMDA;
5) nadmierne, patologiczne pobudzenie receptora GABA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bariera krew-mózg pełni ważną rolę fizjologiczną, a jej uszkodzenie przyczynia się do pogorszenia przebiegu klinicznego przy urazach i guzach mózgu. Jednakże bariera ta nie jest całkowicie integralna, przez co umożliwia m.in. przechodzenie do mózgu biologicznie czynnych substancji wydzielanych przez komórki układu odpornościowego. Brak bariery stwierdzono m.in. w:
1) torebce wewnętrznej;
2) spoidle wielkim;
3) splocie naczyniowym mózgu;
4) guzie popielatym;
5) opuszce węchowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Glejaki tzw. „niskiego stopnia złośliwości”:

W obrazowaniu rezonansem magnetycznym „glejaków niskiego stopnia złośliwości” typowe są następujące cechy:
1) większość tych guzów jest hiperintensywnych w obrazach T1-zależnych;
2) większość tych guzów jest hipointensywnych w obrazach T1-zależnych;
3) w obrazach T2-zależnych w lokalizacji guza stwierdza się osłabienie sygnału;
4) w obrazach T2-zależnych stwierdza się często zmianę o podwyższonym sygnale, która jest mniejsza od objętości guza wyznaczonej w innych sekwencjach MR;
5) w obrazach T2-zależnych stwierdza się często zmianę o podwyższonym sygnale, która wykracza poza obszar guza, wyznaczony w innych sekwencjach MR.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bromokryptyna - półsyntetyczna pochodna ergokryptyny stosowana w terapii gruczolaków laktotropowych przysadki mózgowej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zakrzepicy żył/zatok żylnych mózgu:
1) grupą największego ryzyka są mężczyźni w wieku > 60 lat;
2) infekcja bakteryjna stanowi najczęstszą przyczynę, stwierdzaną w ponad 90% przypadków zakrzepicy;
3) jest to choroba wieku starszego, wyjątkowo tylko stwierdzana u dzieci i osób młodych;
4) prawdopodobieństwo istnienia zakrzepicy jest większe u chorych z przetoką tętniczo-żylną w obrębie opony twardej;
5) hormonalna terapia zastępcza u kobiet oraz połóg stanowią czynniki ryzyka zakrzepicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ciągu ostatnich kilkunastu lat nastąpił istotny postęp w technikach endowaskularnych, który pozwolił m.in. na istotną redukcję częstości powikłań po wykonaniu angioplastyki/stentowania tętnicy szyjnej wewnętrznej z powodu zmian miażdżycowych. Niemniej jednak ryzyko to wciąż istnieje i powinno być rozważone przy kwalifikacji do zabiegu. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących ryzyka niepowodzenia angioplastyki szyjnej jest nieprawdziwe?
1) zawał mięśnia sercowego jest jednym z głównych zagrożeń z zakresu „ryzyka ogólnomedycznego”;
2) chirurgiczna trombendarteriektomia jest procedurą obarczoną z natury większym ryzykiem w porównaniu do angioplastyki;
3) pacjenci ze świeżym zawałem mózgu w obszarze ukrwienia tętnicy szyjnej mogą być poddani zabiegowi po upływie około 6 tygodni od udaru;
4) pacjenci bez obciążeń kardiologicznych, nawet jeżeli przebyli pojedynczy incydent przejściowego niedokrwienia, stanowią grupę o stosunkowo niskim ryzyku angioplastyki/stentowania tętnicy szyjnej;
5) stenoza obejmująca bifurkację tętnicy szyjnej wspólnej stanowi czynnik zwiększający ryzyko angioplastyki/stentowania.
Prawidłowa odpowiedź to:

W większości procedur neurochirurgicznych powinna być zastosowana profilaktyka antybiotykowa. Które z poniższych zasad jej stosowania są zgodne z obecnym stanem wiedzy na ten temat?
1) przy procedurach o znanym małym ryzyku infekcji (np. trombendarteriektomia) i przy braku czynników ryzyka prewencję można pominąć;
2) dobór antybiotyku powinien być taki, aby uwzględniał tylko określone spektrum szczepów bakteryjnych, których rola w powodowaniu infekcji okołooperacyjnych jest znana;
3) nie zostało stwierdzone, aby jednorazowo zastosowana profilaktyka antybiotykowa powodowała powstanie antybiotykooporności oraz istotne modyfikacje własnej flory bakteryjnej;
4) antybiotyk powinien być obecny w tkance w czasie operacji, a zatem powinien zostać podany godzinę przed jej rozpoczęciem;
5) przedłużanie profilaktyki ponad pierwszy dzień pooperacyjny (pomijając chorych z drenażem układu komorowego) nie zwiększa efektu protekcyjnego.
Prawidłowa odpowiedź to: