Egzamin PES / Neurochirurgia / wiosna 2009

Które ze stwierdzeń dotyczących leczenia hemangioblastoma jest prawdziwe?

Które ze stwierdzeń dotyczących leczenia samoistnego krwotoku do móżdżku jest prawdziwe?
1) krwiaki w robaku są bardziej niebezpieczne niż zlokalizowane w półkuli móżdżku i dlatego należy te pierwsze kwalifikować do operacyjnego usunięcia przy mniejszych rozmiarach (n.p 35x25mm), niż krwiaki półkulowe (n.p. 40x30 mm);
2) jeżeli w badaniu KT stwierdzimy krwiak móżdżku z ostrym wodogłowiem, wówczas właściwym rozwiązaniem jest wykonanie drenażu komór i uzależnienie dalszego postępowania od dynamiki choroby;
3) w przypadku osoby w wieku 75 lat, z ostrym wodogłowiem i z głębokimi zaburzeniami przytomności należy w pierwszym rzędzie rozważyć usunięcie chirurgiczne krwiaka, a nie leczenie zachowawcze;
4) obecność obrzęku móżdżku wokół krwiaka półkulowego ma stosunkowo nieduże znaczenia dla rokowania po leczeniu chirurgicznym;
5) stopień ucisku zbiorników pajęczynówki w sąsiedztwie móżdżku (ciasna tylna jama) pozostaje zazwyczaj w proporcji do wielkości krwiaka, zatem przy kwalifikacji do leczenia operacyjnego wystarczy kierować się przede wszystkim wielkością krwiaka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Powikłaniem leczenia operacyjnego guzów układu komorowego mózgu może być:

Obecność naczyniaka siatkówki, torbielowatego guza móżdżku, policytemia, guz trzustki lub nerki, upoważniają do rozpoznania:

Torbiel koloidowa stanowi patologię związaną:

Zespół objawów klinicznych składający się na Zespół Fostera-Kennedy’ego to:

Najczęstsze występowanie tętniaków olbrzymich w przedniej części koła tętniczego to:

Który z objawów triady Hakima ustępuje najczęściej po wszczepieniu zastawki u pacjentów z wodogłowiem normotensyjnym?

Najczęstszym nowotworem pierwotnym tylnego dołu czaszki u dorosłych jest:

W którym ze zbiorników płynu mózgowo-rdzeniowego można znaleźć nerw bloczkowy?

Niedokrwienie mózgu zaczyna się od spadku mózgowego ciśnienia perfuzyjnego (CPP) poniżej:

Który z wymienionych poniżej guzów wychodzących z siodła tureckiego występuje najczęściej po naświetlaniu guzów przysadki?

Pterion jest uformowany przez wszystkie wymienione kości czaszki, z wyjątkiem kości:

Syringomielia współistnieje najczęściej z jedną z niżej wymienionych chorób:

Które z poniższych określeń właściwie opisuje nerwiaka nerwu przedsionkowo-ślimakowego (n. VIII)?

Które z poniższych określeń najlepiej charakteryzuje gwiaździaka móżdżku?

Które z poniższych zdań prawidłowo określa medulloblastoma?

Wskaż prawidłową odpowiedź odnoszącą się do symptomatologii oponiaków przedniej 1/3 zatoki strzałkowej:

Rozróżniamy następujące wady przegrody przezroczystej, z wyjątkiem:

Zakotwiczenie rdzenia:

Nerwiak osłonkowy nerwu słuchowego:

W przypadku podejrzewania u wcześniaka krwawienia śródmózgowego najbezpieczniejszym oraz wystarczającym badaniem do ustalenia rozpoznania oraz ewentualnego powikłania pod postacią wodogłowia, jest:

U noworodka, u którego z powodu wodogłowia wszczepiono zastawkę komorowo-otrzewnową wystąpiła podwyższona temperatura, wymioty, nastąpiło wypełnienie ciemiączka oraz zaczerwienienie w okolicy rany operacyjnej na głowie. Jakie powinno zostać włączone leczenie?

Spośród niżej wymienionych rzadko spotykanych powikłań leczenia operacyjnego dyskopatii lędźwiowej, najczęściej można spotkać:

Krwawienie podpajęczynówkowe. Bezpośrednio po wynaczynieniu gęstość krwi w badaniu TK mierzona w jednostkach Hounsfielda wynosi:

Najczęstszą obserwowaną wadą dysraficzną jest:

W przypadku braku poprawy po leczeniu farmakologicznym u chorego z samoistnym drżeniem najskuteczniejszym sposobem uwolnienia chorego od objawów choroby jest:

Ból neuropatyczny występujący w przypadku syringomielii niezależnie od jej przyczyny może być skutecznie leczony:

Jakie komórki są odpowiedzialne za mielinizację włókien nerwowych w centralnym układzie nerwowym?

Jaki rodzaj dojścia operacyjnego należy uznać za najbardziej optymalny w oponiakach wcięcia namiotu móżdżku rozrastających się w równych częściach do środkowego i tylnego dołu czaszki?

Które z niżej przedstawionych warunków muszą być spełnione, aby można było zakwalifikować chorego z urazowym złamaniem zęba kręgu obrotowego do stabilizacji z użyciem śruby Boehlera?

U młodego człowieka skarżącego się na bóle głowy po urazie głowy badaniem MR stwierdzono jedynie mikroguczolaka przysadki. Jakie postępowanie należy podjąć w takim przypadku?

W czasie leczenia lekami osmotycznie czynnymi poziom ciśnienia osmotycznego nie może przekraczać wartości:

Która z niżej wymienionych struktur anatomicznych wchodzi w obręb zatoki jamistej przez kanał Dorello?

Wskaż, które z poniższych stwierdzeń dotyczących guzów szyszynki jest prawdziwe:

Z pnia mózgu krew żylna jest odprowadzana poprzez połączenia z:
1) zatoką poprzeczną;       3) żyłami podstawnymi;
2) zatoką skalistą górną;     4) żyłą wielką mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uszkodzenie nerwu okoruchowego i porażenie połowicze po przeciwnej stronie to zespół:

W złamaniach kręgu C1 w ocenie stabilności złamania użyteczna jest reguła Spence’a mówiąca o sumie ześlizgu mas bocznych kręgów C1 i C2. Od jakiej wartości sumy ześlizgu można mówić o złamaniu niestabilnym?

Skala Fishera określa dystrybucję i ilość wynaczynionej po krwotoku podpajęczynówkowym krwi na podstawie obrazowania tomografii komputerowej. Podaj, który z niżej przedstawionych stopni tej skali jest związany z największym ryzykiem powstania skurczu naczyniowego w obrębie tętnic mózgu po krwotoku z pękniętego tętniaka?

Pacjent, u którego postępuje osłabienie ostrości wzroku skarży się na nadmierne pragnienie i wypija duże ilości płynów; najbardziej prawdopodobną przyczyną tych objawów jest uszkodzenie:

Chłopiec lat 11 stracił przytomność na 5 minut po uderzeniu piłką w głowę. Następnie pobiegł do domu skarżąc się na ból głowy. Trzy godziny później został przyjęty do szpitala gdzie stwierdzono znaczną senność, opadanie prawej powieki i leniwą reakcje źrenicy na światło. Prawa źrenica była szersza od lewej o około 2 mm oraz stwierdzano lewostronny niedowład. Jaki typ uszkodzenia i miejsce jego lokalizacji spowodował powyższe objawy?

Jakie objawy neurologiczne mogą towarzyszyć występowaniu oponiaka wyrastającego ze skrzydła małego kości klinowej?

Kliniczne i radiologiczne objawy pseudoguza są następujące, z wyjątkiem:

Które z określeń bariery krew-mózg jest prawidłowe?

Prawidłowo wykonane badanie rezonansu magnetycznego z kontrastem u chorego z gruczolakiem przysadki wykazuje:

Które z poniższych wskazań do przezskórnej wertebroplastyki są nieprawdziwe?
1) bolesne osteoporotyczne złamania z wyraźnym obniżeniem wysokości trzonu;
2) bezobjawowe naczyniaki trzonu;
3) prawie całkowite zniesienie wysokości trzonu;
4) objawowe przerzuty osteolityczne;
5) patologiczne złamania przerzutowe trzonu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych naczyń jest najczęstszą przyczyną konfliktu naczyniowo-nerwowego w przypadku neuralgii n. twarzowego?

Najczęstszymi zmianami mózgowia o obrączkowatym wzmocnieniu w obrazie TK i MRI są:

W zespołach cieśni zaburzenie czynności nerwów i naczyń, jest zazwyczaj związane z następującymi mechanizmami, z wyjątkiem:

Poniżej przytoczono kilka stwierdzeń dotyczących zlokalizowanego w móżdżku nowotworu hemangioblastoma. Które z nich odpowiada prawdzie?

Krwiak podtwardówowy przewlekły m.in. powiększa swoją objętość poprzez wzrost patologicznych naczyń z następowym ich pękaniem i krwawieniem. Z tego powodu krwiaki o dłuższym przedziale czasowym mają strukturę „cebuli”. Badania wykazały że naczynia te powstają od:

Chory po urazie czaszkowo-mózgowym ma wykonane badanie TK głowy w 30 min od urazu. W badaniu tym stwierdzono - uciśnięcie komory bocznej z jej przemieszczeniem o 5 mm poza linię środkową, oraz ognisko stłuczenia w zakresie płata czołowego o średnicy około 5 cm. Na podstawie takiego obrazu TK kwalifikujemy chorego w skali Marshalla do kategorii:

Wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczące zespołu Hornera są prawdziwe, z wyjątkiem:

U dziecka z objawami ciasnoty wewnątrzczaszkowej oraz z osłabieniem ostrości wzroku i zaburzeniami pola widzenia w badaniu rtg czaszki oraz CT i MRI głowy wykryto guz torbielowato lity ze zwapnieniami w okolicy nadsiodłowej. Obraz sugeruje obecność czaszkogardlaka. Stwierdzono również w badaniach obrazowych cechy wodogłowia. Jakie powinno zostać podjęte leczenie?

Pacjent z pojedynczym przerzutem nowotworu do mózgu poza okolicami elokwentnymi, o znanym ognisku pierwotnym, powinien być leczony pierwotnie przez:

Nowotwory wywodzące się z pierwotnych komórek rozrodczych najczęściej umiejscawiają się w okolicy:
1) bruzdy ocznej;       4) nadsiodłowej;
2) szyszynki;         5) kąta mostowo-móżdżkowego.
3) otworu wielkiego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent z rozpoznanym krwotokiem podpajęczynówkowym, oceniony w skali śpiączki na 7 punktów, w skali krwotoku podpajęczynówkowego WFNS jest w grupie:

Do ambulatorium Oddziału Neurochirurgii zgłosił się chory z następującymi objawami; ból w okolicy nadkłykcia przypośrodkowego, okresowo w przyśrodkowej powierzchni przedramienia z promieniowaniem wzdłuż całej kończyny. Podaje osłabienie czucia w zakresie palca III i IV. Badaniem przedmiotowym czucia skórnego stwierdzono stwierdzono zaburzenia czucia w zakresie palca IV,V oraz brak zaburzeń czucia na grzbietowej stronie ręki. Na tej podstawie można rozpoznać:

Penumbra to:

Tętniaki tętnicy szyjnej wewnętrznej (ICA) położone powyżej jej wejścia do przestrzeni podpajęczynówkowej, a poniżej odejścia tętnicy łączącej tylnej, czyli w pobliżu odejścia tętnicy ocznej (ophtalmic segment aneurysms, OphSA) dzielą się na dwie grupy - te, których szyja znajduje się w kącie pomiędzy tętnicą szyjną wewnętrzną i tętnicą oczną, oraz te nie związane z tętnicą oczną. Można powiedzieć, że tętniaki tej drugiej grupy:
1) mają związek z tętnicą przysadkową górną;
2) ich szyja znajduje się na dolnej lub dolno przyśrodkowej powierzchni ICA;
3) leżą do boku od siodła tureckiego;
4) zamknięcie ich szyi z reguły wymaga użycia zagiętych klipsów „z oczkiem”.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z środków sterylizujących są wystarczające w zapobieganiu przenoszenia choroby Creutzfeldta-Jakoba?

Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe? Bariera krew-mózg u człowieka nie występuje w następujących obszarach:

Jeśli u osoby w trzecim trymestrze ciąży wystąpią objawy niewydolności układu zastawkowego komorowo-otrzewnowego należy:

Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe? Oślepnięcie chorego z wodogłowiem może być wywołane:

Jakie objawy uszkodzenia mózgu można stwierdzić u chorego z AIDS?

Większość niebezpiecznych ukrwotocznień stłuczenia mózgu następuje w ciągu:

Tętniaki tętnicy łączącej tylnej:
1) w większości przypadków wypełniają się z początkowego odcinka tej tętnicy;
2) mogą zrastać się z nerwem okoruchowym;
3) leżą po przeciwnej stronie tętnicy szyjnej wewnętrznej niż ta, od której odchodzi tętnica naczyniówkowa przednia;
4) mogą być zrośnięte z podstawą płata czołowego, stąd jego unoszenie na szpatułkach może spowodować pęknięcie tętniaka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Operując tętniaka tętnicy środkowej mózgu (MCA), po wykonaniu kraniotomii pterionalnej stajemy przed wyborem jednego z trzech dostępów. Do tętniaka możemy dostać się wykonując resekcję niewielkiej części zakrętu skroniowego górnego (dostęp przezkorowy) lub rozpreparowując od dołu szczelinę boczną, aż do rozwidlenia tętnicy szyjnej wewnętrznej, tak by posuwając się wzdłuż pnia MCA dojść do worka tętniaka (medial to lateral transsylvian approach), lub otwierając szczelinę boczną od góry aby po odnalezieniu gałęzi MCA dojść do tętniaka wzdłuż nich (lateral to medial transsylvian approach). Choć decyzja o zastosowaniu danego dostępu jest często zdeterminowana przez osobiste preferencje i umiejętności neurochirurga, to jednak istnieją obiektywne przesłanki ważące na wyborze danego dostępu w konkretnym przypadku. Wybierz je spośród wymienionych poniżej:
1) obecność krwiaka śródmózgowego w płacie skroniowym;
2) odległość między rozwidleniem tętnicy szyjnej wewnętrznej a szyją tętniaka;
3) to, czy mamy do czynienia z tętniakiem prawej czy lewej tętnicy środkowej mózgu;
4) wielkość tętniaka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Usunięcie wyrostka stawowego w chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa lędźwiowego:

Jamistość rdzenia często towarzyszy:

U pacjenta po 3 tygodniach po operacji przepukliny jądra miażdżystego L4-L5, po uzyskaniu dobrego efektu leczniczego, nastąpiło stopniowe pogorszenie - nasilenie dolegliwości bólowych w okolicy operowanej, z promieniowaniem bólu do kończyny dolnej jak przed operacją, bolesnym napięciem mięśni okolicy lędźwiowej. Bóle nasilały się przy każdym ruchu kręgosłupa. Obserwowano stany podwyższenia temperatury. Zdecydowano przeprowadzenie badań potwierdzających:

Złośliwy udar jest określeniem dla:

Przyjmuje się, że kręgosłup piersiowy jest zbudowany z trzech kolumn:

Samoistny ropień nadtwardówkowy w obrębie czaszki:

Od końca lat 90 technika endoskopowa bywa stosowana do operacyjnego usunięcia gruczolaków przysadki, jednak wciąż standardem jest "klasyczna" technika mikrochirurgiczna. Które ze stwierdzeń, dotyczących porównania tych dwóch technik jest prawdziwe?

Które stwierdzenie, dotyczące ropnia mózgu jest prawdziwe?

O przyczynach powstawania oponiaków wiemy nieco więcej, niż o przyczynach powstawania innych guzów mózgu. Które ze stwierdzeń, dotyczących biologii i przyczyn powstania oponiaków jest prawdziwe w świetle dotychczas wykonanych badań?

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące tętniaków rozwidlenia tętnicy podstawnej (BA):
1) wyniki operacyjne tętniaków, których worek skierowany jest do tyłu są o wiele lepsze niż tych, które „patrzą” ku przodowi, co jest związane z większym prawdopodobieństwem śródoperacyjnego uszkodzenia gałęzi naczyniówkowych tylnych w przypadku tego drugiego rodzaju tętniaków;
2) zaklipsowanie tętniaka BA wymaga uprzedniego otwarcia błony Lilliequista;
3) kraniotomia pterionalna w modyfikacji jarzmowo-oczodołowej jest szczególnie przydatna w przypadku wysokiego położenia szczytu BA;
4) przed założeniem klipsa na szyję tętniaka niezbędna jest identyfikacja n.VI.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące zniekształceń jamistych (cavernous malformations, CVM, cavernomas):
1) badaniem dobrze uwidoczniającym CVM jest angiografia z późnymi fazami żylnymi;
2) uwidocznienie w badaniach radiologicznych zwapnień w CVM jest czynnikiem rokowniczym;
3) CVM są najczęściej występującym zniekształceniem naczyniowym u człowieka;
4) historia naturalna CVM jest często niekorzystna dla pacjenta - ryzyko poważnego krwawienia sięga 30% w ciągu 5 lat i dlatego, jeśli to tylko możliwe, nawet przypadkowo wykryte CVM powinny być profilaktycznie usuwane.
Prawidłowa odpowiedź to:

Większość tętniaków tętnicy środkowej mózgu jest zlokalizowana:

Od końca lat 90 jesteśmy świadkami (i uczestnikami) dynamicznego rozwoju zastosowań endoskopii w chirurgii podstawy czaszki. Do chwili obecnej udało się dotrzeć techniką endoskopową do wielu lokalizacji anatomicznych i usunąć z nich zmiany patologiczne, co zostało udokumentowane opisami przypadków i/lub krótkich serii klinicznych. Która spośród niżej wymienionych lokalizacji w obrębie podstawy czaszki okazała się, jak dotychczas niedostępną techniką endoskopową?

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące rdzeniastych zniekształceń żylnych (medullary venous malformations, MVM):
1) są to najczęściej występujące zniekształcenia naczyniowe u człowieka;
2) można je uwidocznić zarówno na CT, MR jak i na angiografii;
3) są położone w istocie białej i mają wygląd głowy meduzy - wywiniętego parasola reprezentującego drobne żyły zbiegające się ku głównemu pniu, który drenuje do zatoki opony twardej bądź żyły podwyściółkowej;
4) pomiędzy żyłami głowy zniekształcenia znajduje się normalna, funkcjonalnie czynna tkanka nerwowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące zniekształceń tętniczo-żylnych mózgu (arteriovenous malformations, AVMs):
1) pierwszym objawem obecności AVM może być, w kolejności częstości występowania: napad padaczkowy, krwawienie, bóle głowy niezwiązane z krwawieniem, postępujący deficyt neurologiczny spowodowany niedokrwieniem i niewydolność krążenia pochodzenia sercowego;
2) najczęstszym rodzajem krwawienia z AVM jest krwawienie podpajęczynówkowe;
3) śmiertelność w krwawieniu z AVM jest podobna jak w krwawieniu z tętniaka wewnątrzczaszkowego;
4) istnieją silne dowody, iż częstość krwawienia z AVM jest wprost proporcjonalna do jego wielkości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące historii naturalnej zniekształceń tętniczo-żylnych (AVM) położonych w miąższu mózgowia:
1) prawdopodobieństwo krwawienia z do tej pory niekrwawiących AVM jest podobne do ryzyka nawrotu krwawienia u chorych, u których krwotok z AVM miał miejsce ponad rok wcześniej;
2) roczne ryzyko nawrotu krwawienia z AVM jest największe w pierwszych 12 miesiącach po początkowym krwawieniu;
3) po 12 miesiącach od krwawienia z AVM, ryzyko nawrotu nie przekracza 4% rocznie;
4) ryzyko poważnego deficytu neurologicznego związanego z krwawieniem z AVM wynosi ok. 20-30%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące klasyfikacji Martina-Spetzlera zniekształceń tętniczo-żylnych (AVM) mózgowia:
1) AVM o średnicy 3 cm położone we wzgórzu w omawianej skali uzyskuje 3 punkty;
2) najniższa możliwa punktacja w tej skali to 0 punktów;
3) najwyższa możliwa punktacja w tej skali to 5 punktów;
4) AVM o średnicy 4cm położone w prawym biegunie skroniowym z odpływem żylnym ograniczonym do żyły środkowej mózgu uzyskuje 2 punkty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące wewnątrznaczyniowej obliteracji zniekształceń tętniczo-żylnych (AVM) mózgowia:
1) wg literatury odsetek AVM mózgowia możliwych do całkowitego zembolizowania nie przekracza kilkunastu procent;
2) częściowa obliteracja AVM na drodze wewnątrznaczyniowej jako jedyna metoda leczenia jest nie przynosi korzyści choremu gdyż w ten sposób nie zmniejsza się ryzyka krwawienia. Co więcej, biorąc pod uwagę sugestie, iż mniejsze zniekształcenia krwawią częściej niż większe, należy brać pod uwagę niekorzystny wpływ częściowej embolizacji na losy chorego;
3) embolizacja AVM może być pomocna jako wstęp do leczenia operacyjnego zwłaszcza w AVM punktowanych na 3
i więcej punktów w klasyfikacji Martina-Spetzlera;
4) udana, całkowita embolizacja AVM nie wyklucza jego rekanalizacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące wewnątrzczaszkowych oponowych zniekształceń tętniczo-żylnych (dural arteriovenous malformations, DAVM):
1) stanowią one do 5% wewnątrzczaszkowych zniekształceń tętniczo-żylnych (AVM);
2) najczęściej umiejscawiają się w okolicy zatoki poprzecznej i esowatej;
3) DAVM należą, podobnie jak zwykle AVM, do zmian rozwojowych;
4) diagnostyka naczyniowa tych zmian wymaga wykonania m.in. selektyw-nej angiografii tętnicy szyjnej zewnętrznej gdyż z jej dorzecza pochodzi nie tylko tętnica oponowa środkowa, ale i tętnica oponowa tylna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące tętniaków żyły Galena (vein of Galen aneurysms, VGA):
1) dwie znane klasyfikacje VGA oparte na ich obrazie angiograficznym, tj. klasyfikacja Lasjauniasa oraz klasyfikacja Yasargila wyróżniają grupę tzw. wtórnych VGA, które można rozpoznać wówczas gdy przyczyną tętniakowatego rozdęcia żyły Galena jest nie bezpośrednia przetoka, a drenaż z leżącego w śródmózgowiu lub wzgórzu miąższowego zniekształcenia tętniczo-żylnego;
2) w VGA źródłem przetoki ściennej może być zarówno tętnica okołospoidłowa jak i tętnica tylna mózgu a także tętnice wzgórzowo-przeszywające odchodzące od wierzchołka tętnicy podstawnej;
3) podstawowymi objawami obecności VGA we wszystkich grupach wiekowych są krwawienie i/lub wodogłowie;
4) historia naturalna VGA rozpoznawanego u noworodków jest niejasna. Wg różnych doniesień ponad 50% dzieci ma szansę na normalne życie bez leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Tętnica naczyniówkowa przednia:

Tętniaki dalszego odcinka tętnicy przedniej mózgu:

Podstawowym badaniem w diagnostyce krwotoku podpajęczynówkowego jest:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące rdzeniowych zniekształceń tętniczo-żylnych (AVM) typu oponowego, tzn. tych, których istotą jest obecność przetoki tętniczo-żylnej w pochewce korzenia (typ I rdzeniowych AVM wg Ansona i Spetzlera):
1) podobnie jak w przypadku wewnątrzczaszkowych oponowych AVM stanowią one najmniej liczną grupę rdzeniowych AVM;
2) najczęstszym klinicznym objawem obecności takiego AVM jest krwawienie;
3) najczęstszym umiejscowieniem tych zniekształceń jest rejon pogranicza szyjno-piersiowego;
4) w badaniu MRI można zobaczyć rozdęte żyły obciążone tętniczą krwią, układające się w pobliżu przetoki na bocznej powierzchni rdzenia kręgowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenie dotyczące pterionalnego otwarcia czaszki:

Spośród poniższych wskaż prawdziwe zdania dotyczące rdzeniowych zniekształceń tętniczo-żylnych (AVM) innych niż zniekształcenia oponowe (czyli typów II-IV wg klasyfikacji Ansona i Spetzlera):
1) często pierwszym objawem tych zniekształceń jest krwawienie;
2) wszystkie te zniekształcenia leżą, przynajmniej częściowo w miąższu rdzenia kręgowego;
3) zazwyczaj źle rokującym typem rdzeniowego AVM jest tzw. zniekształcenie młodzieńcze (juvenile AVM) czyli typ III wg Ansona i Spetzlera;
4) generalnie wywołują one pierwsze objawy kliniczne w podobnym wieku jak zniekształcenia oponowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące guzów kanału kręgowego:

Najczęściej występujące guzy mózgu 10-12 zachorowań/100 000 mieszkańców/rok to:

38-letni chory doznał urazu czołowo-podstawnego w czasie pracy przy pile tarczowej - uderzenie kawałkiem drewna. Przytomności nie stracił, ale wystąpiła ślepota po tej stronie. Wykonano badanie TK w którym stwierdzono; złamanie oczodołu, złamanie ścian kanału n. wzrokowego z wolnym fragmentem. Mózg z cechami stłuczenia i obrzęku. U takiego chorego należy:

Krwiak śródmózgowy w lokalizacji czuciowo - ruchowej może być rokowniczo pomyślny co do stopnia niedowładu, o ile powoduje on częściowe rozsunięcie włókien nerwowych, a nie ich zniszczenie. Wówczas wcześnie przeprowadzona operacja neurochirurgiczna z usunięciem znacznej części krwiaka ma istotne znaczenie rokownicze. Obiektywnym badaniem dla takiej kwalifikacji leczenia jest:

Wzrastająca liczba chorych po operacjach wypadnięcia jądra miażdżystego odcinka lędźwiowego wykazała istotny odsetek chorych z tzw. nawrotowym zespołem bólowym. Najczęstszą przyczyną powstania tego zespołu po zabiegu operacyjnym jest:

Skuteczność mikrodiscektomii lędźwiowej może dochodzić do:

Źródłem konfliktu naczyniowo-nerwowego w neuralgii nerwu trójdzielnego jest najczęściej tętnica:

W leczeniu operacyjnym połowiczego kurczu twarzy nigdy nie stosowano jednej z poniższych metod - wskaż której:

Jednym z dużych problemów neurochirurgii dziecięcej są wady dysraficzne a wśród nich otwarte przepukliny oponowo-rdzeniowe. Prawie wszystkie noworodki urodzone z tą wadą wymagają leczenia operacyjnego. Noworodek u którego stwierdza się otwartą przepuklinę oponowo-rdzeniową wymaga leczenia operacyjnego:

Większości procesów nowotworowych mózgu towarzyszy obrzęk istoty białej. Proszę podać, z jakim rodzajem obrzęku mamy do czynienia i jaki rodzaj terapii farmakologicznej jest w takich przypadkach zalecany (nie dotyczy to skrajnie ciężkich przypadków wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego):

Podczas leczenia wodogłowia układem zastawkowym u dzieci powikłaniem bywa niesprawność mechaniczna układu zastawkowego. Najczęstszą przyczyną niesprawności mechanicznej układu zastawkowego jest:

Zachowanie drożności układu żylnego odgrywa bardzo istotną rolę w powodzeniu leczenia operacyjnego procesów rozrostowych okolicy wcięcia namiotu oraz namiotu móżdżku. Na jaką żyłę należy zwrócić szczególną uwagę podczas wykonywania dojścia presigmoidalnego z przecięciem namiotu móżdżku?

Spośród niżej wymienionych proszę wybrać prawidłową przyczynę obrzęku cytotoksycznego mózgu i jego zwięzłą patogenezę:

W przebiegu neurofibromatozy zarówno typu I (NF -1) jak i typu II (NF -2) znacznie wzrasta ryzyko występowania różnych histologicznie guzów mózgu. Proszę podać, co jest przyczyną neurofibromatozy typu I (NF -1) i jaki rodzaj guza OUN klinicznie jest dla niej najbardziej patognomiczny:

U dzieci najczęściej wodogłowie spowodowane jest zaburzeniami przepływu płynu m-rdz lub zaburzonym procesem wchłaniania. Najrzadziej obserwowane jest wodogłowie z nadprodukcji. Przyczyną nadprodukcji jest:

Powikłaniem leczenia wodogłowia układem zastawkowym może być infekcja układu. Częstość występowania tego powikłania jest uzależniona od wieku dziecka któremu wszczepiono zastawkę jednakże zarówno u dorosłych jak i u dzieci najczęstszą przyczyną infekcji układu zastawkowego jest:

Krwotok podpajęczynówkowy może być spowodowany wieloma patologiami występującymi u chorego. Najczęstsza przyczyna krwotoku podpajęczynówkowego jest inna u wcześniaków, inna u dzieci oraz inna u dorosłych. Jeżeli do szpitala przyjęty jest chory w wieku 12 lat z krwotokiem podpajęczynówkowym to jaką przyczynę krwotoku należy podejrzewać
w pierwszej kolejności:

Powszechnie obecnie przyjętą klasyfikacją nowotworów mózgu pochodzenia glejowego (glejaków) jest klasyfikacja WHO (ostatnia modyfikacja z 2000r.) Zakłada ona 4 stopnie złośliwości glejaków w zależności od ich cech histopatologicznych. Proszę wybrać prawidłowe zakwalifikowanie wybranych typów glejaków do poszczególnych grup wg WHO:

U 20-letniego mężczyzny przyjmującego od 7 lat leki immunosupresyjne po przeszczepie nerki z powodu niewydolności nerek stwierdzono w badaniu MRI guz w lewej okolicy czołowej mózgu. O jakim rodzaju guza, spośród niżej wymienionych, powinniśmy
w pierwszej kolejności myśleć i jaka powinna być taktyka postępowania leczniczego:

W przypadku stwierdzenia u dziecka z wodogłowiem nowotworu okolicy szyszynki w pierwszej kolejności należy:

Podstawowym badaniem u noworodka oraz niemowlęcia u którego podejrzewamy wodogłowie powinno być wykonanie:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące krwawienia śródmózgowego (ICH) w przebiegu pęknięcia tętniaka workowatego tętnic koła Willisa:
1) w praktyce klinicznej, tętniakami najczęściej będącymi przyczyną ICH są te położone na tętnicy środkowej mózgu;
2) rozmiar ICH będącego następstwem pęknięcia tętniaka wewnątrzczaszkowego jest ważnym czynnikiem rokowniczym;
3) wczesne operacyjne usunięcie ICH połączone z zaklipsowaniem tętniaka jest wskazane zwłaszcza u chorych z zaburzeniami przytomności; takie postępowanie znacznie poprawia rokowanie;
4) z rokowniczego punktu widzenia najkorzystniejsze jest położenie ICH w płacie czołowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące krwawienia dokomorowego (IVH) z pękniętego tętniaka workowatego tętnic koła Willisa:
1) masywny IVH jest skojarzony z gorszym stanem klinicznym i śmiertelnością sięgającą ponad 60%;
2) najczęstszą przyczyną masywnych IVH są tętniaki t. podstawnej i t. łączącej przedniej;
3) IVH z tętniaka t. łączącej przedniej przy nieobecności krwawienia śródmózgowego, wiąże się z przerwaniem blaszki krańcowej;
4) IVH z tętniaka t. tylnej dolnej móżdżku jest zwykle wywołany refluksem krwi z przestrzeni podpajęczynówkowej do komory IV a z niej nierzadko do komory III i komór bocznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące powikłań krwawienia podpajęczynówkowego (SAH) z tętniaka workowatego koła Willisa:
1) prawdopodobieństwo wystąpienia wodogłowia pokrwotocznego wzrasta wraz z czasem, który upłynął od pęknięcia tętniaka;
2) prawdopodobieństwo wystąpienia hiponatremii jest najwyższe w przypadku pęknięcia tętniaków położonych w tylnym dole czaszki;
3) częstość wodogłowia przewlekłego wymagającego leczenia operacyjnego nie przekracza 10%;
4) jedynym mechanizmem odpowiedzialnym za występowanie hiponatremii po SAH z tętniaka jest mózgowy zespół utraty soli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące oceny stanu klinicznego chorego po krwawieniu podpajęczynówkowym (SAH) z pękniętego tętniaka workowatego koła Willisa:
1) chory przytomny, lecz senny, o ile nie wykazuje deficytu neurologicznego może być zaliczony do III grupy Botterella;
2) obecność objawów uszkodzenia nerwu okoruchowego nie wyklucza przynależności chorego do II grupy Hunta i Hessa;
3) chory z GCS równym 14 punktów może być przypisany wyłącznie do II grupy WFNS;
4) u wszystkich chorzy przypisanych do grupy IV WFNS stwierdza się niedowład kończyn.
Prawidłowa odpowiedź to: